نبرد داوود و جُلیات—آیا این گزارش واقعیت دارد؟
برخی مردم از خود میپرسند که آیا گزارش کتاب مقدّس دربارهٔ داوود و جُلیات تنها یک افسانه است یا گزارشی واقعی! اگر پس از خواندن مقالهٔ قبل، این پرسش به ذهن شما نیز خطور کرده است، سه مورد زیر را بررسی کنید.
۱ | آیا امکان دارد قد یک شخص ٫۹۲ متر باشد؟
کتاب مقدّس دربارهٔ جُلیات میگوید که «قامتش شش ذِراع و یک وجب بود.» (۱سموئیل ۱۷:۴) یک ذِراع معادل ٫۵۴۴ سانتیمتر و یک وجب معادل ٫۲۲۲ سانتیمتر است؛ بنابراین قد جُلیات حدود ٫۹۲ متر بود. برخی معتقدند که چنین چیزی ممکن نیست. اما طبق تحقیقات، قدبلندترین مرد در عصر حاضر حدود ٫۷۲ متر بوده است. جُلیات تنها ۱۵ سانتیمتر از او بلندتر بود؛ آیا این اختلاف جای تعجب دارد؟ جُلیات از قبیلهٔ رافا بود که مردانی غولپیکر داشت. به علاوه، طبق یافتههای محققان مصری در قرن ۱۳ قبل از میلاد، در منطقهٔ کنعان جنگجویانی غولپیکر وجود داشت که قد آنان بیش از ٫۴۲ متر بود. بنابراین قد بلند جُلیات دور از واقعیت نبود.
۲ | آیا داوود شخصیتی واقعی بود؟
در گذشته محققان سعی داشتند داوود پادشاه را شخصیتی افسانهای جلوه دهند؛ اما تلاشهای آنان بیثمر ماند. زیرا باستانشناسان، کتیبهای باستانی یافتهاند که در آن عبارت «خاندان داوود» به چشم میخورد. عیسی نیز داوود را شخصیتی واقعی میدانست. (مَتّی ۱۲:۳؛ ۲۲:۴۳-۴۵) همچنین دو شجرهنامهٔ عیسی که او را به عنوان مسیح موعود معرفی میکنند نشان میدهند که عیسی از نسل داوود پادشاه بوده است. (مَتّی ۱:۶-۱۶؛ لوقا ۳:۲۳-۳۱) بنابراین، به وضوح روشن است که داوود شخصیتی واقعی بود.
۳ | آیا مکانی که نبرد داوود و جُلیات در آن رخ داد، واقعاً وجود دارد؟
کتاب مقدّس میگوید که نبرد آنان در درّهٔ ایلاه بوده است. به علاوه، جزئیات بیشتر در کتاب مقدّس نشان میدهد که فلسطینیان در دامنهٔ تپه، بین شهرهای سوکوه و عَزِیقَه اردو زده بودند و اسرائیلیان در دامنهٔ روبروی آنان بودند. آیا این مکانها واقعاً وجود دارند؟
شخصی که به تازگی از درّهٔ ایلاه بازدید کرده است میگوید: «ما به دنبال راهنمای تور به بالای یک تپه رفتیم و از آن بالا میتوانستیم درّهٔ ایلاه را ببینیم. راهنمای تور با این که شخصی مذهبی نبود از ما خواست آیات ۱سموئیل ۱۷:۱-۳ را بخوانیم؛ سپس به تپهٔ مقابل اشاره کرد و گفت: ‹سمت چپ، ویرانههای شهر سوکوه و سمت راست، ویرانههای شهر عَزِیقَه است. فلسطینیان، در دامنه تپه، بین آن دو شهر، یعنی دقیقاً روبروی جایی که ما ایستادهایم، اردو زده بودند. بنابراین جایی که ما ایستادهایم اردوگاه اسرائیلیان بود.› باورم نمیشد، جایی ایستاده بودم که شاؤل و داوود ایستاده بودند! پس از آن به قسمت پایین درّه رفتیم و از بستر خشک رودخانهای پر از سنگ گذشتیم. به فکر داوود افتادم که پنج سنگ گرد از آنجا برداشته بود و با یکی از آنها جُلیات را کشت.» آن بازدیدکننده، همچون بسیاری دیگر، از اعتبار و درستیِ جزئیات کتاب مقدّس شگفتزده شده بود.
بدون شک، این گزارش بسیار دقیق و معتبر است و مکانها و انسانهایی واقعی را در بر میگیرد. از این گذشته، این گزارش قسمتی از کلام الهامی خداست، یعنی خدایی که «غیرممکن است دروغ بگوید.»—تیتوس ۱:۲؛ ۲تیموتائوس ۳:۱۶.