موضوع اصلی این شماره | آرامش و دلگرمی واقعی را کجا میتوان یافت؟
دستیابی به آرامش و دلگرمی در سختیها
همهٔ ما در زندگی با مشکلاتی روبرو میشویم. در اینجا به بررسی چهار مشکلی میپردازیم که در مقالهٔ اول به آنها اشاره شد. هنگام بررسی خواهیم دید که خدا چطور در شرایط و مشکلات متفاوت، به انسانها آرامش و دلگرمی واقعی میدهد.
از دست دادن شغل
سِت * میگوید: «من و همسرم شغلمان را همزمان از دست دادیم. حدود دو سال با کمک خانوادههایمان و چند کار نیمهوقت زندگیمان را گذراندیم. کار به جایی رسید که همسرم پریسیلا افسرده شده بود و من احساس میکردم به هیچ دردی نمیخورم.»
«اما توانستیم از پس مشکلاتمان برآییم. پریسیلا مرتباً به آنچه که عیسی در مَتّی ۶:۳۴ گفته است، فکر میکرد. عیسی در این آیه میگوید که نباید نگران فردای خود باشیم، زیرا هر روز مشکلات خود را دارد. همچنین دعاهای خالصانهٔ پریسیلا به او قدرت تحمّل بخشید. آیهٔ مزمور ۵۵:۲۲ نیز مرا بر آن داشت تا تمام نگرانیهای خود را به یَهُوَه خدا بسپارم. خدا نیز به من قوّت قلب بخشید. اکنون که شغلی جدید پیدا کردهام، زندگیمان را مطابق با پند عیسی که در مَتّی ۶:۲۰-۲۲ آمده است، ساده نگه داشتهایم. مهمتر از همه، رابطهمان با یَهُوَه خدا قویتر شده است و من و پریسیلا نیز به هم نزدیکتر شدهایم.»
جاناتان میگوید: «وقتی در کسبوکار خانوادگیمان ورشکسته شدیم، خیلی نگران آینده بودم. حاصل ۲۰ سال سختکوشیمان در یک بحران اقتصادی به باد رفت. بعد از آن من و همسرم دربارهٔ مسائل مالی با هم جرّوبحث میکردیم. اعتبارمان به قدری خراب شده بود که میترسیدیم با کارت اعتباری خرید کنیم.»
«با کمک کلام خدا و روح مقدّس او تصمیماتی درست گرفتیم. برای مثال هزینههای غیرضروریمان را کم کردیم. من نیز تصمیم گرفتم در انتخاب شغل سختگیر نباشم. به علاوه، همایمانانمان یعنی شاهدان یَهُوَه به ما دلگرمی دادند و در آن شرایط سخت واقعاً به ما کمک کردند.»
از هم پاشیدن زندگی زناشویی
راکِل میگوید: «وقتی شوهرم به شکلی غیرمنتظره مرا ترک کرد، خیلی ناراحت و عصبانی بودم و از لحاظ روحی شدیداً افسرده شدم. اما، با نزدیک شدن به خدا دلگرمی یافتم. هر روز دعا میکردم و خدا به من آرامش میداد. واقعاً حس میکردم که او قلب شکستهام را التیام بخشیده است.»
«به علاوه، بر آنچه در کلام خدا آمده است تعمّق کردم که میگوید: ‹مگذار مغلوب بدی شوی، بلکه همواره بدی را با نیکویی مغلوب ساز.› (رومیان ۱۲:۲۱) واقعاً از خدا قدردانم که از طریق کلامش به من کمک کرد تا بر احساساتی همچون خشم و کینه غلبه کنم.»
«یکی از دوستانم آیهٔ جامعه ۳:۶ را در کتاب مقدّس به من نشان داد و با مهربانی گفت که گاهی اوقات چیزهایی را از دست میدهیم و باید با نبود آنها کنار آییم. او به این شکل به من نشان داد که من نیز باید با شرایطم کنار آیم. توصیهٔ او برایم سنگین بود اما دقیقاً همان چیزی بود که به آن نیاز داشتم. اکنون اهدافی جدید برای خود دارم.»
اِلیزابِت میگوید: «وقتی زندگی زناشوییتان از هم میپاشد، به کمک و حمایت دیگران نیاز دارید. زمانی که من چنین تجربهٔ تلخی داشتم، یکی از دوستان نزدیکم همیشه حامی من بود. او به من محبت میکرد، با من اشک میریخت و به من دلگرمی میداد؛ به همین دلیل، دیگر احساس بیارزشی نمیکردم. اطمینان دارم که یَهُوَه خدا از او استفاده کرد تا قلب شکستهام را التیام بخشد.»
بیماری یا کهولت سن
لوئیس که در مقالهٔ اول به او اشاره شد، بیماری قلبی وخیمی دارد و باید روزی ۱۶ ساعت زیر اکسیژن باشد. او حتی دو بار تا یک قدمی مرگ پیش رفته است. لوئیس میگوید: «مرتباً به یَهُوَه دعا میکنم و از طریق روح مقدّس او قوّت مییابم و میتوانم شرایطم را تحمّل کنم؛ زیرا اطمینان دارم که خدا به فکر من است.»
پِترا که حدود ۸۰ سال دارد میگوید: «قبول این که دیگر قدرت انجام خیلی کارها را ندارم برایم سخت است. همیشه احساس خستگی میکنم و باید دارو بخورم. اغلب به عیسی فکر میکنم مَتّی ۲۶:۳۹
که از یَهُوَه خواست تا مشکلی را از سر راهش بردارد. اما یَهُوَه به جای این کار به او قدرت تحمّل بخشید. یَهُوَه به من نیز قدرت تحمّل میبخشد. دعاهای روزانه به من آرامش میدهد و همچون تسکینی برای دردهایم است.»—هولیان در حدود ۳۰ سال است که با بیماری اِم اِس دست و پنجه نرم میکند. او میگوید: «سالها پشت میز مدیریت نشستم، اما اکنون باید روی صندلی چرخدار بنشینم. با این حال برای زندگیام ارزش قائلم، چرا که آن را در راه خدمت به دیگران وقف کردهام. کمک کردن به دیگران دردهایمان را تسکین میدهد؛ به علاوه، یَهُوَه نیز طبق وعدهاش قوّت و نیروی لازم را به ما میدهد. به راستی که گفتهٔ پولُس رسول حقیقت دارد که گفت: ‹به یاری او که به من قوّت میبخشد، قدرت هر چیز را دارم.›»—فیلیپیان ۴:۱۳.
از دست دادن عزیزمان
آنتونیو میگوید: «باورم نمیشد پدرم را از دست دادهام. او تنها یک عابر پیاده بود و حقش نبود که در آن سانحهٔ رانندگی بمیرد. اما کاری از دست من برنمیآمد. او پنج روز در حالت اغما بود و سپس فوت کرد. جلوی مادرم گریه نمیکردم، اما وقتی تنها میشدم، میزدم زیر گریه و با خود میگفتم: ‹چرا این اتفاق افتاد؟›»
«وقتی برای مرگ پدرم داغدار بودم مرتباً از یَهُوَه میخواستم به من آرامش دهد و کمکم کند تا احساساتم را کنترل کنم. به مرور زمان آرامش یافتم. به یاد آوردم کتاب مقدّس میگوید که ‹اتفاقات غیرمنتظره› برای هر کسی پیش میآید. اطمینان دارم روزی پدرم رستاخیز خواهد یافت و دوباره او را خواهم دید؛ زیرا میدانم خدا دروغ نمیگوید.»—جامعه ۹:۱۱؛ یوحنا ۱۱:۲۵؛ تیتوس ۱:۲.
رابرت که در مقالهٔ اول به او اشاره شد نیز طرز فکری مشابه دارد. او میگوید: «من و همسرم ماریبِل با دعا به یَهُوَه به آرامشی که در فیلیپیان ۴:۶، ۷ وعده داده شده است رسیدیم. در نتیجه توانستیم دربارهٔ امید رستاخیز با گزارشگران تلویزیون صحبت کنیم. با این که آن سانحهٔ هوایی پسرمان را از ما گرفت، سعی میکنیم تا همواره بر خاطرات خوبی که در گذشته با او داشتیم تمرکز کنیم.»
«ما به همایمانانمان که مصاحبهٔ ما را در تلویزیون دیده بودند گفتیم که آرامش ما هنگام مصاحبه، بدون شک نتیجهٔ دعاهای پرمهر دیگران برای ما بوده است. همچنین یقین دارم که یَهُوَه از طریق پیامهای دلگرمکنندهٔ همایمانانمان به ما تسلّی میداد.»
همان طور که دیدیم، یَهُوَه خدا در همه گونه سختی و مصیبت، به انسانها دلگرمی میدهد. شما نیز با هر مشکلی که روبرو باشید میتوانید به آرامش برسید. * پس باشد که در تمام سختیهایمان به یَهُوَه، «خدای همه گونه دلگرمیها،» روی آوریم.—۲قُرِنتیان ۱:۳.
^ بند 5 برخی از اسامی تغییر کرده است.
^ بند 23 اگر مایلید به یَهُوَه خدا نزدیک شوید و به آرامش برسید، لطفاً با شاهدان یَهُوَه در منطقهٔ زندگیتان تماس بگیرید یا نامهای به نزدیکترین دفتر شعبهٔ شاهدان یَهُوَه بفرستید.