۱،‏ ۲.‏ الف)‏ از پایداری جِدعون و سیصد مردی که با او بودند،‏ چه می‌آموزیم؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ مطابق لوقا ۲۱:‏۱۹‏،‏ چرا پایداری اهمیت دارد؟‏

نبردی سخت بود.‏ سربازان اسرائیلی به رهبری جِدعونِ داور،‏ سپاه مِدیان و متحدانشان را تعقیب می‌کردند.‏ آنان تمام شب مسافتی حدود ۳۲ کیلومتر را برای تعقیب دشمنانشان پیموده بودند.‏ کتاب مقدّس در مورد آنچه پس از آن روی داد،‏ چنین می‌گوید:‏ ‹آنگاه جِدعون و سیصد مردی که همراهش بودند به اردن رسیده،‏ از آن گذشتند.‏ آنان به شدّت خسته بودند.‏› جِدعون و مردانش هنوز در آن نبرد کاملاً پیروز نشده بودند.‏ از سپاه دشمن حدود ۱۵٬۰۰۰ سرباز باقی مانده بود.‏ اسرائیلیان برای سال‌ها تحت ظلم و ستم مِدیان بودند،‏ از این رو می‌دانستند که نباید دست از تلاش بکشند.‏ آنان برای نابودی دشمن «همچنان به تعقیب ادامه دادند» و در نهایت آنان را مغلوب کردند.‏—‏داو ۷:‏۲۲؛‏ ۸:‏۴،‏ ۱۰،‏ ۲۸‏.‏

^۲ ما نیز در نبردی سخت در جنگیم.‏ دشمنان ما شیطان،‏ دنیای او و ناکاملی‌های ماست.‏ برخی از ما ده‌ها سال است که در این میدان جنگیده‌ایم و با کمک یَهُوَه پیروز بوده‌ایم.‏ اما گاه این نبرد و انتظار برای پایان این نظام شریر ما را خسته می‌کند.‏ ما نیز هنوز در این نبرد کاملاً پیروز نشده‌ایم.‏ عیسی به ما که در روزهای آخر زندگی می‌کنیم هشدار داده است که با مشکلات سخت و رفتاری بی‌رحمانه روبرو خواهیم شد و این که نجات ما وابسته به پایداری‌مان است.‏ ‏(‏لوقا ۲۱:‏۱۹  خوانده شود.‏)‏ پایداری چیست؟‏ چه چیز به ما کمک می‌کند پایداری‌مان را حفظ کنیم؟‏ از آنان که پایدار مانده‌اند،‏ چه می‌آموزیم؟‏ این گفته که «بگذارید پایداری کار خود را به انجام رساند» به چه معنی است؟‏—‏یعقو ۱:‏۴‏.‏

۳.‏ پایداری چیست؟‏

^۳ در کتاب مقدّس پایدار ماندن صرفاً به معنی تحمّل ناملایمات و شرایط دشوار نیست.‏ پایداریِ شخص به طرز فکر،‏ احساس و واکنش او هنگام مقابله با سختی‌ها بستگی دارد.‏ پایداری ما را شجاع،‏ ثابت‌قدم و بردبار می‌سازد.‏ در کتابی مرجع آمده است که پایداری به شخص کمک می‌کند،‏ امیدی محکم داشته باشد و در سختی‌ها دست از تلاش نکشد.‏ او را در سخت‌ترین شرایط مستحکم و تزلزل‌ناپذیر نگاه می‌دارد و موجب می‌شود که سختی‌ها را به پیروزی مبدّل کند.‏ همچنین شخص به هدفش چشم می‌دوزد،‏ نه به درد و رنجی که متحمّل می‌شود.‏

۴.‏ چرا می‌توان گفت که پایداری از محبت برمی‌خیزد؟‏

^۴ پایداری مسیحی از محبت برمی‌خیزد.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴،‏ ۷ خوانده شود.‏)‏ محبت به خدا ما را برمی‌انگیزد که در هر آنچه مطابق با خواست اوست پایدار مانیم.‏ (‏لو ۲۲:‏۴۱،‏ ۴۲‏)‏ محبت به برادرانمان ما را بر آن می‌دارد که ناکاملی‌های آنان را متحمّل شویم.‏ (‏۱پطر ۴:‏۸‏)‏ محبت به همسرمان ما را یاری می‌کند که با وجود سختی‌های زندگی مشترک که هر زوجی با آن روبروست،‏ پایدار مانیم و پیوند ازدواجمان را استحکام بخشیم.‏—‏۱قر ۷:‏۲۸‏.‏

۵.‏ چرا یَهُوَه خدا بهترین کسی است که می‌تواند به ما پایداری بخشد؟‏

^۵ برای قدرت به یَهُوَه روی آورید.‏ یَهُوَه خدایی است «که پایداری و دلگرمی می‌بخشد.‏» (‏روم ۱۵:‏۵‏)‏ او مشکلاتی را که ما با آن روبرو هستیم کاملاً درک می‌کند و در کنار آن از محیط اطرافمان،‏ احساسات و حتی از ساختار ژنتیکی‌مان و تأثیر این عوامل بر ما آگاه است.‏ به‌راستی او بهترین کسی است که می‌تواند آنچه برای پایداری به آن نیاز داریم به ما ببخشد.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «او آرزوی ترسندگان خود را برمی‌آورد؛‏ و فریاد کمکشان را شنیده،‏ نجاتشان می‌بخشد.‏» (‏مز ۱۴۵:‏۱۹‏)‏ چگونه یَهُوَه خدا دعاهای ما را برای دریافت قدرت و پایداری پاسخ می‌دهد؟‏

۶.‏ مطابق وعده‌ای که در کتاب مقدّس آمده است چگونه یَهُوَه در سختی‌ها «راه گریزی» برای ما مهیا می‌سازد؟‏

^۶ اول قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳ خوانده شود.‏ هنگامی که از یَهُوَه خدا می‌خواهیم که در مقابله با مشکلات به ما یاری رساند،‏ او «راه گریزی» پیش پایمان می‌گذارد.‏ آیا این بدین معنی است که مشکلمان را برطرف می‌کند؟‏ ممکن است چنین باشد.‏ اما اغلب،‏ او برای مشکل ما راهی مهیا می‌سازد ‏‹تا بتوانیم در برابر آن پایداری کنیم.‏› آری،‏ یَهُوَه به ما قدرت می‌بخشد تا بتوانیم «در همه حال با بردباری و شادی» پایداری کنیم.‏ (‏کول ۱:‏۱۱‏)‏ از آنجا که او با محدودیت‌های جسمی،‏ ذهنی و عاطفی ما کاملاً آشناست،‏ هیچ گاه اجازه نمی‌دهد شرایط تا جایی پیش رود که نتوانیم به او وفادار بمانیم.‏

۷.‏ با تشبیهی نشان دهید که چرا برای پایداری به غذای روحانی نیاز داریم.‏

^۷ ایمانتان را با غذای روحانی قوی سازید.‏ کوهنوردی که می‌خواهد از کوه اورست،‏ بلندترین کوه دنیا،‏ بالا برود هر روز حدوداً به ۶۰۰۰ کالری نیاز دارد؛‏ مقدار کالری‌ای که به مقدار قابل توجهی از میانگین مصرف روزانهٔ یک فرد بیشتر است.‏ برای این که کوهنورد استقامت لازم را در صعود و رسیدن به هدف خود داشته باشد باید تا حد ممکن انرژی لازم را به بدن خود برساند.‏ مشابهاً برای این که ما نیز در راه زندگی مسیحی‌مان پایدار بمانیم و به هدفمان برسیم باید مرتباً تا حد ممکن از غذای روحانی  استفاده کنیم.‏ برای اختصاص دادن زمانی برای خواندن،‏ مطالعه و شرکت در جلسات نیاز به انضباط فردی است.‏ چنین فعالیت‌هایی آنچه برای تقویت ایمانمان نیاز داریم به ما می‌رساند.‏—‏یو ۶:‏۲۷‏.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ مطابق با ایّوب ۲:‏۴،‏ ۵ زمانی که ما با سختی‌های زندگی روبرو می‌شویم،‏ چه موضوعی مطرح است؟‏ ب)‏ هنگام رویارویی با مشکلات چه صحنه‌ای را می‌توان مجسم کرد؟‏

^۸ وفاداری به یَهُوَه را به یاد داشته باشید.‏ وقتی خادم یَهُوَه با مصیبت یا مشکلی روبرو می‌شود،‏ موضوعی بسیار فراتر از سختی و مصیبتِ یک نفر در میان است.‏ واکنش ما در مقابل سختی‌ها و مشکلاتمان نشانگر این است که آیا به راستی یَهُوَه خدا را حاکم شایسته و بر حق عالم می‌دانیم.‏ شیطان مخالف سرسخت حاکمیت یَهُوَه با چنین سخنانی یَهُوَه خدا را ملامت کرد:‏ «انسان هر چه دارد برای جان خود خواهد داد.‏ اکنون دست خود دراز کرده،‏ گوشت و استخوانِ او را لمس کن و او رو به رو تو را لعن خواهد کرد.‏» (‏ایو ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ گفتهٔ شیطان به این معنی است که هیچ کس از روی محبتی خالصانه یَهُوَه خدا را خدمت نمی‌کند.‏ آیا از آن زمان شیطان تغییر کرده است؟‏ به هیچ وجه!‏ سال‌ها بعد،‏ شیطان از آسمان بیرون افکنده شد،‏ اما باز هم دست از متهم کردن خادمان وفادار خدا نکشیده است.‏ (‏مکا ۱۲:‏۱۰‏)‏ شیطان موضوع وفاداری خادمان خدا به حاکمیت او را فراموش نکرده است.‏ او می‌خواهد که ما در مقابل مشکلات تسلیم شویم و وفاداری‌مان را به حاکمیت یَهُوَه زیر پا بگذاریم.‏

^۹ زمانی که با مشکلات و ناملایمات روبرو می‌شوید،‏ این صحنه را پیش خود مجسم کنید.‏ شیطان و دیوهایش در یک طرف ایستاده‌اند و ادعا می‌کنند که آن فشار و سختی شما را به زانو در خواهد آورد.‏ در طرف دیگر یَهُوَه خدا،‏ پسرش در مقام پادشاه،‏ مسح‌شدگانِ رستاخیزیافته و هزاران هزار فرشته ایستاده‌اند.‏ آنان از پایداری هرروزهٔ شما و حمایت از حاکمیت یَهُوَه شادند و شما را به ادامهٔ راه تشویق می‌کنند.‏ شما می‌توانید این گفتهٔ الهامی را خطابی از یَهُوَه خدا به خود بشمارید که گفت:‏ «پسرم،‏ حکیم باش،‏ و دل مرا شاد کن؛‏ آنگاه ملامت‌کنندگان خود را پاسخ توانم داد.‏»—‏امث ۲۷:‏۱۱‏.‏

۱۰.‏ چگونه می‌توانید عیسی را سرمشق قرار دهید و بر پاداشی که پایداری به همراه دارد،‏ تمرکز کنید؟‏

^۱۰ بر پاداش پایداری تمرکز کنید.‏ تصوّر کنید در جاده‌ای طولانی در حرکتید،‏ در میان تونلی بلند می‌ایستید.‏ همه جا تاریک است.‏ با این همه اطمینان دارید که وقتی به انتهای تونل نزدیک شوید،‏ بار دیگر نور را خواهید دید.‏ مشابهاً ممکن است گاه با ناملایمات بسیاری روبرو باشیم و حس کنیم که غرق سختی و مشکلات هستیم.‏ حتی ممکن است عیسی نیز چنین احساسی داشته است.‏ او «سخنان خصمانه را از سوی گناهکاران تحمّل کرد،‏» تحقیر و حتی مرگ بر «تیر شکنجه» را به جان خرید.‏ بی‌شک آن زمان سخت‌ترین و تاریک‌ترین دوران زندگی عیسی بر زمین بود.‏ اما «به خاطر شادی‌ای که پیش رو داشت» پایدار ماند.‏ (‏عبر ۱۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ او بر پاداش این پایداری،‏ به خصوص بر تقدّس نام خدا و حقانیت حکمرانی او تمرکز کرده بود.‏ برای عیسی سختی‌ها و آن دوران تاریک موقتی بود،‏ اما درخشش پاداش آسمانی‌اش ابدی.‏ ممکن است شما نیز با مشکلاتی آزاردهنده و حتی خردکننده روبرو باشید.‏ اما به یاد داشته باشید که سختی‌های شما در راه زندگی جاودان موقتی است.‏

۱۱.‏ چرا بررسی تجربیات «آنانی که پایداری کرده‌اند» اهمیت دارد؟‏

^۱۱ ما در حفظ پایداری‌مان تنها نیستیم.‏ پِطرُس رسول برای تشویق مسیحیان برای پایدار ماندن در ناملایماتی که شیطان مسبب آن است،‏ گفت:‏ «پس در مقابل او ایستادگی کنید و در ایمان استوار بمانید،‏ چون می‌دانید جمیع هم‌ایمانان شما در سراسر دنیا با همین گونه آزارها  و سختی‌ها روبرو هستند.‏» (‏۱پطر ۵:‏۹‏)‏ تجربیات ‹آنانی که پایداری کرده‌اند› به ما می‌آموزد که چگونه استوار بمانیم،‏ به ما اطمینان می‌بخشد که ما نیز می‌توانیم در این راه موفق شویم و به ما یادآور می‌شود که وفاداری به خدا در زندگی پاداش خواهد داشت.‏ (‏یعقو ۵:‏۱۱‏)‏ در اینجا به نمونه‌هایی می‌پردازیم.‏ ^‏[۱]‏

۱۲.‏ از نمونهٔ کرّوبیان در باغ عدن چه می‌آموزیم؟‏

^۱۲ کرّوبیان.‏ برخی از اولین موجودات روحی‌ای که به انسان‌ها ظاهر شدند،‏ با پایداری‌شان در انجام وظیفه‌ای دشوار نمونه‌ای برای ما گذاشتند.‏ یَهُوَه خدا «در جانب شرقی باغ عدن کرّوبیان را قرار داد و شمشیری آتشبار را که به هر سو می‌گشت،‏ تا راه درخت حیات را نگاهبانی کند.‏»‏ ^‏[۲]‏ (‏پیدا ۳:‏۲۴‏)‏ بی‌شک کرّوبیان برای چنین وظیفه‌ای خلق نشده بودند،‏ چون گناه و سرکشی در مقصود خدا برای انسان‌ها نبود.‏ با این همه در هیچ کجا نیامده است که آن کرّوبیان،‏ آن موجودات روحی با مقامی والا،‏ اعتراضی کرده باشند که چنین وظیفه‌ای در شأن آنان نیست.‏ آنان از این وظیفه خسته نشدند بلکه آن را به انجام رساندند.‏ آنان مطیع بودند و احتمالاً تا طوفان زمان نوح،‏ یعنی بیش از ۱۶۰۰ سال به آن پرداختند.‏

۱۳.‏ چگونه ایّوب توانست در مصایبش پایدار ماند؟‏

^۱۳ ایّوب بزرگ خاندان.‏ اگر گفتهٔ دوست یا خویشاوندی شما را آزرده یا بیماری‌ای جدّی توانتان را بریده است یا بار غم مرگ عزیزی را بر دوش می‌کشید،‏ نمونهٔ ایّوب برایتان تسلّی‌بخش است.‏ (‏ایو ۱:‏۱۸،‏ ۱۹؛‏ ۲:‏۷،‏ ۹؛‏ ۱۹:‏۱-‏۳‏)‏ ایّوب از دلیلِ اصلی مصایبش بی‌خبر بود،‏ اما با این حال نومید و دلسرد نشد و از وفاداری به خدا دست نکشید.‏ چرا؟‏ چون احترامی عمیق برای خدا قائل بود و از ناخشنود ساختن خدا می‌ترسید.‏ (‏ایو ۱:‏۱‏)‏ ایّوب مصمم بود که در هر شرایطی چه مساعد و چه نامساعد یَهُوَه خدا را خشنود سازد.‏ یَهُوَه ایّوب را بر آن داشت که بر اعمال شگفت‌انگیز او تأمّل کند؛‏ اعمالی که از طریق روح مقدّسش انجام داده است.‏ به این ترتیب ایّوب بیشتر اطمینان یافت که یَهُوَه خدا در زمان مناسب به مصایب او پایان خواهد داد.‏ (‏ایو ۴۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ همین نیز شد،‏ یَهُوَه «مصیبت او را دور ساخت و خداوند به ایّوب دو چندان آنچه پیش داشته بود عطا فرمود.‏» ایّوب سعادتمند،‏ پیر و سالخورده در گذشت.‏—‏ایو ۴۲:‏۱۰،‏ ۱۷‏،‏ ترجمهٔ قدیم.‏

۱۴.‏ بر مبنای دوم قُرِنتیان ۱:‏۶ چگونه پایداری پولُس به دیگران یاری رساند؟‏

^۱۴ پولُس رسول.‏ آیا با مخالفت سخت یا آزار و اذیتِ دشمنان پرستش حقیقی روبرو هستید؟‏ آیا پیر جماعت یا سرپرست سیّار هستید و احساس می‌کنید مسئولیت سنگینی بر دوش خود دارید؟‏ به پولُس فکر کنید.‏ او با مشکلات مختلفی روبرو شد.‏ برخی به صورتی بی‌رحمانه او را آزار دادند و او هر روزه نگران جماعات بود.‏ (‏ ۲قر ۱۱:‏۲۳-‏۲۹‏)‏ اما حاضر نشد دست از کار بکشد و نمونهٔ او به دیگران قدرت بخشید.‏ ‏(‏۲قُرِنتیان ۱:‏۶ خوانده شود.‏)‏ به یاد داشته باشید پایداری و استقامت شما نیز در مشکلات به دیگران قدرت پایداری می‌بخشد.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ پایداری چه «کار» را به انجام می‌رساند؟‏ ب)‏ مثالی بیاورید که نشان دهد باید چه کنیم تا «پایداری کار خود را به انجام رساند؟‏»‏

^۱۵ یعقوب تحت الهام الٰهی چنین نوشت:‏ «بگذارید پایداری کار خود را به انجام رساند.‏» پایداری باید چه کاری را به انجام رساند؟‏ یعقوب در ادامه گفت که وقتی آن کار به انجام رسد،‏ شخص کامل و از هر جهت بی‌عیب می‌شود و کمبودی نخواهد داشت.‏ (‏یعقو ۱:‏۴‏)‏ اغلب در مشکلات ضعف‌های ما و جنبه‌هایی از شخصیت‌مان که باید روی آن‌ها کار کنیم،‏ نمایان می‌شود.‏ اگر در این سختی‌ها پایدار بمانیم شخصیت‌مان به شخصیت بی‌عیب و کامل مسیحی نزدیک‌تر خواهد شد.‏ برای نمونه،‏ صبور،‏ قدردان و دلسوز خواهیم شد.‏

^۱۶ پس چون پایداری برای شکل‌گرفتن شخصیت مسیحی ما ضروری است،‏ هیچ گاه برای پایان یافتن سختی و آزمایش‌هایی که در زندگی بر سر راهتان قرار می‌گیرد،‏ معیارهای کتاب مقدّس را زیر پا نگذارید.‏ برای مثال،‏ اگر با افکاری آلوده در نبردید به جای این که تسلیم وسوسه شوید،‏ با دعا تمایلات نادرست را از خود دور کنید.‏ اگر چنین کنید خویشتنداری را در خود بیشتر پرورش می‌دهید.‏ آیا عضوی از خانواده‌تان با راهی که شما در پیش گرفته‌اید مخالفت می‌کند؟‏ به جای این که زیر فشار کمر خم کنید،‏ مصمم باشید که همچنان با تمام دل یَهُوَه را پرستش کنید.‏ از این طریق اطمینان و اعتمادتان به یَهُوَه را قوّت می‌بخشید.‏ این نکته را به یاد داشته باشید:‏ برای خشنود ساختن خدا باید پایداری کنیم.‏—‏روم ۵:‏۳-‏۵؛‏ یعقو ۱:‏۱۲‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ اهمیت پایداری و استقامت تا پایان را با تشبیهی توضیح دهید.‏ ب)‏ همچنان که به پایان نزدیک می‌شویم،‏ چه اطمینانی می‌توانیم داشته باشیم؟‏

^۱۷ ما باید پایداری و استقامت داشته باشیم نه فقط برای زمانی کوتاه،‏ بلکه تا پایان.‏ کشتی‌ای را تصوّر کنید که در حال غرق شدن است و مسافران برای نجات باید تا ساحل شنا کنند.‏ حال چه آنان که چند متر شنا کرده‌اند و چه آنان که چند صد متر شنا کرده‌اند و نزدیک به ساحل از تلاش دست کشیدند،‏ عاقبتی یکسان دارند.‏ مشابهاً،‏ ما مصمم هستیم که تا رسیدن به دنیای جدید پایدار مانیم.‏ زندگی ما بسته به پایداری و استقامت‌مان است.‏ ما نیز طرز فکری همچون پولُس رسول داریم که دو بار گفت:‏ ‹ما از خدمتمان دست نمی‌کشیم.‏›—‏۲قر ۴:‏۱،‏ ۱۶‏.‏

^۱۸ ما می‌توانیم کاملاً اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه به ما یاری می‌کند که تا پایان پایدار بمانیم.‏ می‌توانیم اعتمادی همچون پولُس داشته باشیم که در رومیان ۸:‏۳۷-‏۳۹ آمده است:‏ «از طریق او که به ما محبت کرد،‏ با پیروزی کامل از همهٔ این‌ها بیرون می‌آییم؛‏ زیرا یقین دارم که نه مرگ،‏ نه زندگی،‏ نه فرشتگان،‏ نه حکومت‌ها،‏ نه چیزهای حال،‏ نه چیزهای آینده،‏ نه قدرت‌ها،‏ نه بلندی،‏ نه پستی و نه هیچ مخلوقی دیگر،‏ هیچ یک قادر نخواهد بود ما را از محبت خدا که در سَرورمان مسیحْ عیسی است،‏ جدا سازد.‏» هر چند که گاه ما خسته می‌شویم اما باشد که تا پایان پایدار بمانیم و همچون جِدعون و مردانش به تلاش ادامه دهیم.‏—‏داو ۸:‏۴‏.‏