موعظهٔ ما پراهمیت و پرارزش است.‏ اما اکثر کسانی که آن را می‌شنوند اهمیت و ارزش آن را درک نمی‌کنند.‏ حتی هستند کسانی که پیام کتاب مقدّس برایشان جالب است،‏ اما نیازی نمی‌بینند که کتاب مقدّس را با ما مطالعه کنند.‏

برای مثال،‏ گَوِن در جلسات جماعت شرکت می‌کرد،‏ اما نمی‌خواست که کتاب مقدّس را با کسی مطالعه کند.‏ گَوِن می‌گوید:‏ «شناخت من از کتاب مقدّس بسیار اندک بود،‏ اما نمی‌خواستم این ناآگاهی‌ام را بروز دهم.‏ می‌ترسیدم که فریب بخورم و نمی‌خواستم خود را به چیزی متعهد کنم.‏» شما چه فکر می‌کنید؟‏ آیا فکر می‌کنید امیدی برای گَوِن نبود؟‏ خیر.‏ بر تأثیر فوق‌العاده‌ای که تعالیم کتاب مقدّس می‌تواند بر افراد داشته باشد،‏ تأمّل کنید.‏ یَهُوَه در گذشته به قومش،‏ اسرائیل باستان چنین گفت:‏ «سخنانم چون شبنم فرو ریزد.‏ چون نم نم باران بر سبزه‌های تازه.‏» (‏تث ۳۱:‏۱۹،‏ ۳۰؛‏ ۳۲:‏۲‏)‏ شبنم تشبیهی زیباست از این که ما چگونه می‌توانیم با موعظه‌مان به همه گونه افراد کمک کنیم.‏—‏۱تیمو ۲:‏۳،‏ ۴‏.‏

شبنم ملایم و خوشایند است.‏ شبنم،‏ آبی است که ذرّه‌ذرّه از انباشته شدن بخار هوا به وجود می‌آید.‏ کلام یَهُوَه خدا همچون ‹شبنم فرو می‌ریخت.‏› این تشبیهی مناسب است چون او ملاحظهٔ قومش را می‌کرد و با آنان با مهربانی و ملایمت سخن می‌گفت.‏ ما نیز یَهُوَه را سرمشق قرار می‌دهیم،‏ اگر نظر و دیدگاه دیگران را محترم شماریم و آنان را ترغیب کنیم که خود استدلال کرده تصمیم‌گیری کنند.‏ اگر این چنین ملاحظهٔ آنان را بکنیم،‏ سخنان و موعظه‌مان مؤثرتر خواهد بود.‏

شبنم طراوت‌بخش و دلنشین است.‏ اگر در موعظه توجه کنیم که چگونه می‌توانیم علاقهٔ مخاطبمان را به کلام خدا جلب کنیم،‏ موعظه‌مان به آنان طراوت می‌بخشد.‏ برای نمونه کریس،‏ برادری که در ابتدا نزد گَوِن رفت برای مطالعهٔ کتاب مقدّس به او فشار نیاورد.‏ بلکه راه‌های متفاوت را بررسی کرد که چگونه او را بر آن دارد که گفتگو در مورد کتاب مقدّس برایش راحت‌تر شود.‏ کریس به او گفت که کتاب مقدّس موضوع مشخصی را دنبال می‌کند و آگاهی از آن برای درک بهتر مطالبی که در جلسات بررسی می‌شود،‏ مفید است.‏ سپس،‏ کریس برایش توضیح داد که پیشگویی‌های کتاب مقدّس به او اطمینان بخشیده است که این کتاب کلام خداست.‏ پس از آن،‏ توانستند چندین بار در مورد تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدّس با هم گفتگو کنند.‏ این گفتگوها برای گَوِن دلنشین بود و به او طراوت بخشید،‏ طوری که مطالعهٔ کتاب مقدّس را آغاز کرد.‏

شبنم برای زندگی ضروری است.‏ سرزمین اسرائیل فصل بسیار گرم و خشکی دارد که حتی برای چندین ماه باران نمی‌بارد.‏ اگر رطوبتی که از شبنم حاصل می‌شود،‏ نباشد گیاهان پژمرده شده،‏ می‌میرند.‏ امروزه همان گونه که یَهُوَه خدا گفته بود،‏ دنیا در قحطی روحانیست.‏ (‏عا ۸:‏۱۱‏)‏ او وعده داده بود که مسح‌شدگان پیام پادشاهی را با پشتیبانی «گوسفندان دیگر» اعلام می‌کنند و آنان همچون «شبنمی از جانب خداوند خواهند بود.‏» (‏میکا ۵:‏۷؛‏ یو ۱۰:‏۱۶‏)‏ آیا در نظر داریم که خبر خوش پادشاهی خدا تدارکی پرارزش و برطرف‌کنندهٔ عطش روحانی مردم است و زندگی آنان را حفظ می‌کند؟‏

شبنم برکتی از خداست.‏ ‏(‏تث ۳۳:‏۱۳‏)‏ خدمت موعظهٔ ما برای آنانی که به آن واکنش مثبت نشان می‌دهند،‏ برکت است.‏ گَوِن از چنین برکتی برخوردار شد.‏ با مطالعهٔ کتاب مقدّس پاسخ تمامی پرسش‌هایش را یافت.‏ سریع پیشرفت کرد و تعمید گرفت و اکنون به همراه همسرش،‏ جویس،‏ در موعظهٔ خبر خوش پادشاهی بسیار فعال است.‏

مقایسهٔ شبنم با خدمت موعظه مقایسه‌ای بجاست که ارزش خدمت موعظهٔ هر یک از ما را نشان می‌دهد.‏ یک قطره آب تأثیر چندانی ندارد،‏ اما میلیون‌ها قطره در کنار هم زمین را پوشانده مرطوب می‌کند.‏ مشابهاً ممکن است خدمت ما در موعظه در نظرمان بسیار جزئی باشد.‏ اما تلاش میلیون‌ها خادم یَهُوَه موجب می‌شود که به ‏«همهٔ قوم‌ها» موعظه شود.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۴‏)‏ آیا موعظهٔ ما برکتی از خدا برای دیگران خواهد بود؟‏ البته،‏ اگر همچون قطرهٔ شبنم خوشایند،‏ طراوت‌بخش و زندگی‌بخش باشد.‏