۱،‏ ۲.‏ یَفتاح و دخترش با چه وضعیت دشواری روبرو شدند؟‏

روزهای نگرانی به سر رسید.‏ دختر دید که پدرش سالم از جنگ بازگشت،‏ به پیشوازش شتافت تا به او خوش‌آمد گوید و بابت پیروزی حیرت‌آورش شادی کند.‏ در مقابل شادی و پایکوبی دختر،‏ پدر جامه بر تن درید و گفت:‏ «آه ای دخترم!‏ مرا بسیار نگون‌بخت ساختی.‏» سپس سخنی که از لبان پدر جاری شد،‏ خبر از دگرگونی آیندهٔ دختر می‌داد،‏ خبر از این که تمامی امید و رؤیاهایش در زندگی،‏ نقش بر آب می‌شد.‏ اما بدون واهمه،‏ دختر پاسخی زیبا به پدرش داد و او را ترغیب کرد که به قولی که به یَهُوَه خدا داده است عمل کند.‏ سخنان دختر بیانگر ایمان استوارش بود.‏ او اطمینان داشت آنچه هماهنگ با خواستهٔ خدا باشد،‏ بهترین تصمیم برای اوست.‏ (‏داو ۱۱:‏۳۴-‏۳۷‏)‏ دل پدر آکنده از غرور شد،‏ چون می‌دانست پشتیبانی دخترش از تصمیم او دل یَهُوَه را شاد می‌کرد.‏

^۲ یَفتاح و دختر خدا ترسش حتی در زمانی که اطاعت از یَهُوَه خدا برایشان دشوار بود به شیوهٔ یَهُوَه عمل کردند و اعتماد و اطمینانشان به او را ثابت کردند.‏ آنان معتقد بودند که کسب رضایت یَهُوَه ارزش هر قربانی‌ای را دارد.‏

۳.‏ از چه جهت یَفتاح و دخترش برای ما نمونه هستند؟‏

 ^۳ می‌دانیم که وفاداری به یَهُوَه خدا همیشه آسان نیست و باید ‹برای ایمانمان سخت بجنگیم.‏› (‏یهو ۳‏)‏ اما این خواست ماست که همواره به یَهُوَه خدا وفادار بمانیم.‏ در اینجا با بررسی شرح حال یَفتاح و دخترش خواهیم دید که آنان چگونه با موفقیت مشکلاتی را که با آن روبرو شدند پشت سر گذاشتند و چگونه در سختی‌ها به یَهُوَه خدا وفادار ماندند.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ زمانی که اسرائیلیان به سرزمین موعود وارد شدند یَهُوَه چه فرمانی به آنان داد؟‏ ب)‏ مطابق مزمور ۱۰۶ نافرمانی اسرائیلیان چه عواقبی برایشان به همراه داشت؟‏

^۴ یَفتاح و دخترش هر روز با عواقب تلخ نافرمانی پدرانشان از یَهُوَه خدا روبرو بودند.‏ نزدیک به۳۰۰ سال پیش از آن یَهُوَه خدا به پدران آنان فرمان داده بود که ساکنان بت‌پرست سرزمین موعود را نابود کنند.‏ (‏تث ۷:‏۱-‏۴‏)‏ عدم اطاعت اسرائیلیان از این فرمان،‏ سبب شد که بسیاری از آنان راه و روش گناهکارانهٔ کنعانیان را در پیش گیرند و در دام پرستش خدایان کاذب،‏ انحطاط و اعمال غیراخلاقی بیفتند.‏—‏مزمور ۱۰۶:‏۳۴-‏۳۹ خوانده شود.‏

^۵ این نافرمانی ناخشنودی یَهُوَه را به همراه داشت و او دیگر از آنان حمایت و حفاظت نکرد.‏ (‏داو ۲:‏۱-‏۳،‏ ۱۱-‏۱۵؛‏ مز ۱۰۶:‏۴۰-‏۴۳‏)‏ به‌راستی در آن سال‌ها زندگی برای خانواده‌های خداترسی که می‌خواستند وفاداری‌شان را به یَهُوَه خدا حفظ کنند،‏ بسیار دشوار بود!‏ با این همه،‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که در آن دوران نیز افرادی همچون یَفتاح و دخترش همین طور اِلقانَه،‏ حَنّا و سموئیل به یَهُوَه وفادار ماندند و مصمم بودند که خشنودی خدا را حاصل کنند.‏—‏۱سمو ۱:‏۲۰-‏۲۸؛‏ ۲:‏۲۶‏.‏

۶.‏ دنیای امروز چه تأثیری می‌تواند بر ما بگذارد،‏ و ما چه باید بکنیم؟‏

^۶ امروزه ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که رفتار مردم،‏ مشابه مردم کنعان باستان است.‏ آنان به دنبال روابط جنسی،‏ خشونت و مادیات هستند.‏ یَهُوَه خدا همان گونه که اسرائیلیان را آگاه ساخته بود به ما نیز به روشنی هشدار داده است که خود را از چنین تأثیراتی دور نگاه داریم.‏ آیا ما از خطای اسرائیلیان درس عبرت می‌گیریم؟‏ (‏۱قر ۱۰:‏۶-‏۱۱‏)‏ باید بکوشیم هر چه را که بویی از طرز فکر این دنیا دارد،‏ از زندگی‌مان دور کنیم.‏ (‏روم ۱۲:‏۲‏)‏ آیا در این خصوص به یَهُوَه خدا وفادار بوده‌ایم؟‏

۷.‏ الف)‏ قوم یَفتاح با او چه کردند؟‏ ب)‏ یَفتاح چه واکنشی نشان داد؟‏

^۷ در روزگار یَفتاح نافرمانی اسرائیلیان باعث شد که بردهٔ فلسطینیان و عَمّونیان شوند.‏ (‏داو ۱۰:‏۷،‏ ۸‏)‏ با این حال،‏ مشکلات یَفتاح فقط از طرف قوم دشمن نبود،‏ برادران او و رهبران اسرائیلی نیز مشکلاتی برای او ایجاد کردند.‏ برادران ناتنی‌اش از روی حسادت و نفرت او را بیرون راندند و از ارثی محروم کردند که حق قانونی‌اش بود و به عنوان نخست‌زاده از آن برخوردار می‌شد.‏ (‏داو ۱۱:‏۱-‏۳‏)‏ اما یَفتاح اجازه نداد که رفتار بی‌رحمانهٔ آنان بر رفتار او تأثیر بگذارد.‏ به جای این که مغرضانه عمل کند و خواهش مشایخ قوم را برای کمک نشنیده بگیرد،‏ به آنان یاری کرد.‏ (‏داو ۱۱:‏۴-‏۱۱‏)‏ چه چیز یَفتاح را برانگیخت که چنین رفتاری در پیش گیرد؟‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چه اصولی در شریعت موسی به یَفتاح کمک کرد؟‏ ب)‏ چه امری برای یَفتاح بیش از هر چیز اهمیت داشت؟‏

^۸ یَفتاح جنگاوری قابل بود،‏ اما در عین حال از تاریخ قوم اسرائیل و رفتار خدا با قومش آگاهی دقیق داشت و به وضوح می‌دانست که چه چیز در چشم خدا درست یا نادرست است.‏ (‏داو ۱۱:‏۱۲-‏۲۷‏)‏ اصول الٰهی که در قانون شریعت نهاده شده بود،‏ ذهن و دل یَفتاح را شکل داده بود.‏ یَفتاح می‌دانست که کینه‌ورزی نزد یَهُوَه مردود است و او می‌خواهد که  قومش یکدیگر را دوست بدارند.‏ همچنین شریعت به آنان آموخته بود که هیچ کس نباید نیاز شخص محتاجی را نادیده بگیرد،‏ حتی اگر آن نیازمند از او «نفرت» داشته باشد.‏—‏خروج ۲۳:‏۵؛‏ لاویان ۱۹:‏۱۷،‏ ۱۸ خوانده شود.‏

^۹ می‌توان تصوّر کرد که یَفتاح نمونهٔ افراد وفاداری همچون یوسف را سرمشق قرار داده باشد.‏ یوسف با وجود نفرتی که برادرانش از او داشتند به آنان رحمت نشان داد.‏ (‏پیدا ۳۷:‏۴؛‏ ۴۵:‏۴،‏ ۵‏)‏ تأمّل بر این نمونه‌ها می‌توانست بر شیوهٔ عمل یَفتاح تأثیر گذاشته باشد تا او راهی را که مقبول یَهُوَه بود در پیش گیرد.‏ رفتار برادران یَفتاح بی‌شک او را عمیقاً آزرده بود،‏ اما موجب نشد که او از خدمت به یَهُوَه و قومش دست بکشد.‏ (‏داو ۱۱:‏۹‏)‏ برای یَفتاح دفاع از نام یَهُوَه خدا بیش از درگیری‌های شخصی اهمیت داشت.‏ او مصمم بود که به یَهُوَه وفادار ماند که در نهایت برای خود او و دیگران نتیجه‌ای خوب داشت.‏—‏عبر ۱۱:‏۳۲،‏ ۳۳‏.‏

۱۰.‏ چگونه اصول الٰهی می‌تواند به ما کمک کند تا آن گونه که از یک مسیحی انتظار می‌رود،‏ رفتار کنیم؟‏

^۱۰ آیا نمونهٔ یَفتاح را سرمشق خود قرار می‌دهیم؟‏ شاید ما نیز دلسرد شده باشیم یا با رفتار ناخوشایند برادری روبرو باشیم.‏ اگر چنین است نباید اجازه دهیم که این مسائل موجب شود از شرکت در جلسات مسیحی و خدمت به یَهُوَه سرباز زنیم و سهم خود را به طور کامل در جماعت ایفا نکنیم.‏ ما نیز می‌توانیم مانند یَفتاح عمل کنیم و با حفظ معیارهای الٰهی بر شرایط دشوار غالب آییم و همچون او نمونه‌ای خوب باشیم.‏—‏روم ۱۲:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ کول ۳:‏۱۳‏.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ یَفتاح چه عهدی با خدا بست،‏ و آن عهد به چه معنی بود؟‏

^۱۱ یَفتاح متوجه شد که برای نجات اسرائیلیان از عَمّونیان به یاری خدا نیاز دارد.‏ او با یَهُوَه عهد بست که اگر در این نبرد پیروز شود،‏ وقتی به خانه باز گردد نخستین کسی که از درِ خانه به استقبال او بیرون آید،‏ به عنوان «قربانی تمام‌سوز» به یَهُوَه خدا تقدیم کند.‏ (‏داو ۱۱:‏۳۰،‏ ۳۱‏)‏ تقدیم این قربانی به یَهُوَه به چه معنی بود؟‏

^۱۲ مسلّم است که یَفتاح قصد نداشت کسی را به معنی واقعی قربانی کند،‏ چون خدا از چنین عملی نفرت دارد.‏ (‏تث ۱۸:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ در شریعت موسی «قربانی تمام‌سوز» قربانی‌ای بود که تماماً به یَهُوَه خدا تقدیم می‌شد.‏ از این رو منظور یَفتاح از تقدیم چنین قربانی‌ای این بود که آن شخص منحصراً در خدمت یَهُوَه خدا باشد،‏ به این معنی که در خیمهٔ عبادت خدمت کند.‏ یَهُوَه عهد یَفتاح را پذیرفت و پیروزی‌ای حیرت‌آور و چشمگیر نصیب او کرد.‏ (‏داو ۱۱:‏۳۲،‏ ۳۳‏)‏ اما حال چه کسی باید به عنوان «قربانی تمام‌سوز» تقدیم می‌شد؟‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ داوران ۱۱:‏۳۵ چه امری را در مورد ایمان یَفتاح نشان می‌دهد؟‏

^۱۳ صحنه‌ای را که در ابتدای مقاله به تصویر کشیده شده است،‏ مجسم کنید.‏ زمانی که یَفتاح از جنگ بازگشت،‏ دختر عزیز او،‏ تنها فرزندش به پیشوازش بیرون آمد.‏ حال ایمان یَفتاح در بوتهٔ آزمایش قرار گرفت.‏ آیا به عهدش پای‌بند می‌مانْد و دخترش را می‌فرستاد تا باقی عمرش را در خیمهٔ عبادت خدمت کند؟‏

^۱۴ بار دیگر معیارهای الٰهی برای تصمیم‌گیری راهنمای یَفتاح بود.‏ شاید او آنچه در خروج ۲۳:‏۱۹ آمده است را به یاد آوَرْد که باید بهترین خود را به یَهُوَه تقدیم می‌کردند.‏ همچنین طبق شریعت موسی اگر کسی عهدی می‌بست،‏ ناگزیر بود که به آن عمل کند.‏ در آنجا آمده است:‏ «اگر مردی برای خداوند نذر کند .‏ .‏ .‏ نباید قول خود را بشکند،‏ بلکه باید بر حسب هر آنچه از  دهانش بیرون آمده،‏ عمل نماید.‏» (‏اعد ۳۰:‏۲‏)‏ یَفتاح همچون حَنّا که احتمالاً هم‌دورهٔ او بود،‏ باید به عهد خود پای‌بند می‌ماند،‏ هر چند که می‌دانست این کار چه تأثیری بر آیندهٔ او و دخترش داشت.‏ یَفتاح فرزند دیگری نداشت،‏ دخترش تنها امید او بود که نوادگانی برایش به دنیا آورد و نام او را زنده نگاه داشته وارث او در اسرائیل باشد.‏ (‏داو ۱۱:‏۳۴‏)‏ در داوران ۱۱:‏۳۵ تصمیم یَفتاح نوشته شده است.‏ او گفت:‏ «دهان خویش نزد خداوند گشودم و نمی‌توانم آن را باز پس گیرم.‏» وفاداری او هر چند که برایش گران تمام شد،‏ برکت و خشنودی یَهُوَه خدا را به همراه داشت.‏ آیا شما نیز همچون یَفتاح عمل می‌کردید؟‏

۱۵.‏ اغلبِ ما چه عهدی بسته‌ایم،‏ و چگونه می‌توانیم وفاداری‌مان را ثابت کنیم؟‏

^۱۵ ما با وقف خود به یَهُوَه خدا با او عهد بستیم که خواست او را بدون قیدوشرط انجام دهیم و از این امر آگاه بودیم که پای‌بندی به این عهد نیاز به ازخودگذشتگی دارد.‏ پس زمانی که از ما کاری خواسته می‌شود که در ابتدا مطابق میلمان نیست،‏ تعهد ما در بوتهٔ آزمایش گذاشته می‌شود.‏ با ازخودگذشتگی و خدمت به یَهُوَه حتی در شرایطی که برایمان آسان نیست وفاداری‌مان به او را ثابت می‌کنیم.‏ برکاتی که از این کار حاصل می‌شود همواره بسیار فراتر از هر قربانی و ازخودگذشتگی است،‏ هر چقدر هم که دشوار باشد.‏ (‏ملا ۳:‏۱۰‏)‏ در مورد دختر یَفتاح وضع چگونه بود؟‏

۱۶.‏ دختر یَفتاح چه واکنشی نسبت به عهدی که پدرش بسته بود،‏ نشان داد؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۱۶ برای دختر یَفتاح پذیرش عواقب عهد پدرش آسان نبود.‏ عهدی که یَفتاح بست با عهدی که حَنّا در مورد وقف سموئیل،‏ پسرش بسته بود تفاوت داشت.‏ حَنّا عهد بست که پسرش به عنوان نذیره در خیمهٔ عبادت خدمت کند.‏ (‏۱سمو ۱:‏۱۱‏)‏ نذیره می‌توانست ازدواج کند و خانواده تشکیل دهد.‏ اما دختر یَفتاح باید به عنوان «قربانی تمام‌سوز» تقدیم می‌شد و از ازدواج و تشکیل خانواده محروم بود.‏ (‏داو ۱۱:‏۳۷-‏۴۰‏)‏ قاعدتاً دختر یَفتاح که دختر سرداری پیروز و رهبر  اسرائیل بود،‏ می‌توانست با بهترین مرد آن منطقه ازدواج کند.‏ اما حال باید خادمی کوچک در خیمهٔ عبادت می‌شد.‏ واکنش او چگونه بود.‏ او نشان داد که خدمت به یَهُوَه برای او در اولویت قرار دارد و گفت:‏ «ای پدرم،‏ تو دهان خویش نزد خداوند گشوده‌ای،‏ پس موافق آنچه از دهانت بیرون آمد،‏ با من عمل کن.‏» (‏داو ۱۱:‏۳۶‏)‏ او برای گسترش پرستش پاک از ازدواج و تشکیل خانواده،‏ یعنی این خواست طبیعی خود چشم پوشید.‏ ما چگونه می‌توانیم ازخودگذشتگی او را سرمشق قرار دهیم؟‏

۱۷.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم ایمان یَفتاح و دخترش را سرمشق قرار دهیم؟‏ ب)‏ آنچه در عبرانیان ۶:‏۱۰-‏۱۲ آمده است از چه جهت شما را ترغیب می‌کند که ازخودگذشتگی نشان دهید؟‏

^۱۷ هزاران جوان مسیحی زن و مرد برای خدمتی کامل به یَهُوَه خدا حاضر شده‌اند،‏ حداقل اکنون،‏ از ازدواج یا داشتن فرزند صرف نظر کنند.‏ افراد مسن‌تر نیز از اوقاتی که می‌توانند با فرزندان و نوه‌هایشان بگذرانند،‏ چشم‌پوشی می‌کنند تا بتوانند در پروژه‌های ساختمانی فعالیت کنند یا در دورهٔ آموزشی برای بشارت‌دهندگان شرکت کرده،‏ در مناطقی که نیاز بیشتر به مبشّر است خدمت کنند.‏ برخی نیز برای شرکت در فعالیت‌های ویژه‌ای که در ایّام یادبود مرگ مسیح انجام می‌شود،‏ برنامه‌های شخصی‌شان را کنار می‌گذارند.‏ چنین خدمتی که با جان و دل انجام می‌شود دل یَهُوَه خدا را شاد می‌کند؛‏ دل او را که هیچ گاه اعمال و محبتی را که به خاطر نام او ابراز می‌کنید،‏ فراموش نمی‌کند.‏ ‏(‏عبرانیان ۶:‏۱۰-‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ آیا برای شما نیز این امکان وجود دارد که بیش از پیش ازخودگذشتگی نشان دهید و یَهُوَه را به صورتی کامل‌تر خدمت کنید؟‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ از گزارش کتاب مقدّس در مورد یَفتاح و دخترش چه آموختیم،‏ و چگونه می‌توانیم آنان را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۱۸ با این که زندگی یَفتاح مملو از سختی و مشکلات بود او همواره برای تصمیم‌گیری طرز فکر یَهُوَه خدا را در نظر می‌گرفت.‏ او اجازه نداد که روحیهٔ دنیا بر او تأثیر بگذارد.‏ اجازه نداد که رفتار نادرست دیگران و دلسردی‌اش عزم او را در وفاداری به یَهُوَه خدا ضعیف سازد.‏ ازخودگذشتگی او و دخترش برایشان برکات به همراه داشت و یَهُوَه از هر دوی آنان برای پیشبرد پرستش پاک استفاده کرد.‏ همچنین در دورانی که دیگران معیارهای یَهُوَه را زیر پا می‌گذاشتند او و دخترش به آن پای‌بند بودند.‏

^۱۹ کتاب مقدّس ما را چنین تشویق می‌کند:‏ «آنانی را سرمشق قرار دهید که وعده‌ها را از طریق ایمان و شکیبایی به میراث می‌برند.‏» (‏عبر ۶:‏۱۲‏)‏ باشد ما یَفتاح و دخترش را سرمشق قرار دهیم و هماهنگ با حقیقت مسلّمی که در زندگی آنان برجسته بود زندگی کنیم،‏ این که وفاداری خشنودی یَهُوَه را حاصل می‌کند.‏