۱-‏۳.‏ الف)‏ مسیحیان چگونه نشان داده‌اند که مشتاقند گرد هم آیند؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ در این مقاله چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

زمانی که کورینا تنها ۱۷ سال داشت،‏ مادرش دستگیر شد و به یکی از اردوگاه‌های کار در شوروی فرستاده شد.‏ بعدها،‏ کورینا نیز به جایی که هزاران کیلومتر از خانه‌اش فاصله داشت،‏ تبعید شد،‏ به سیبری.‏ با او همچون برده رفتار می‌شد،‏ گاه مجبورش می‌کردند که در سرمای تیز و برنده،‏ بدون لباسِ کافی در فضای باز کار کند.‏ با وجود این شرایط سخت،‏ کورینا و خواهری دیگر مصمم بودند که در یکی از جلسات جماعت شرکت کنند.‏

^۲ کورینا می‌گوید:‏ «عصر،‏ محل کارمان را ترک کردیم و تا ایستگاه قطار ۲۵ کیلومتر پیاده رفتیم.‏ قطار ساعت دو صبح حرکت می‌کرد.‏ شش ساعت در قطار بودیم و بعد از ۱۰ کیلومتر پیاده‌روی به محلّی رسیدیم که جلسه برگزار می‌شد.‏» آیا شرکت در جلسه ارزش این زحمت را داشت؟‏ کورینا می‌گوید:‏ «در جلسه مجلّهٔ برج دیده‌بانی را مطالعه کردیم و سرودهایی در حمد یَهُوَه خواندیم.‏ این تجربه‌ای بسیار بناکننده بود و ایمانمان را تقویت کرد.‏» آن دو خواهر سه روز بعد به مزرعه بازگشتند،‏ اما مزرعه‌دار حتی از غیبت آنان باخبر هم نشد.‏

^۳ قوم خدا همیشه مشتاق فرصت‌هایی بوده‌اند که گردهم آیند.‏ برای مثال،‏ در کتاب مقدّس آمده است اندکی پس از این که جماعت مسیحی شکل گرفت،‏ پیروان  عیسی خود را وقف معاشرت با یکدیگر کردند.‏ (‏اعما ۲:‏۴۲‏)‏ احتمالاً شما نیز همچون آنان مشتاقید که مرتب در جلسات شرکت کنید.‏ البته تمامی مسیحیان با موانعی روبرویند.‏ کسب و کار،‏ برنامهٔ فشرده و خستگی از کارهای روزانه می‌تواند عواملی باشد که شرکت در جلسات را برایمان دشوار کند.‏ چه چیز ما را برمی‌انگیزد که این موانع را پشت سر گذاریم و در جلساتمان شرکت کنیم؟‏ ^‏[۱]‏ چگونه می‌توانیم به کسانی که با آنان کتاب مقدّس را مطالعه می‌کنیم و افراد دیگر یاری رسانیم که اهمیت شرکت در جلسات را درک کنند؟‏ در این مقاله هشت دلیل در مورد گرد آمدن برای پرستش بررسی می‌شود که به این سه بخش تقسیم شده است:‏ ما از حضور در جلسات چه بهره‌ای می‌بریم؟‏ شرکت ما چه تأثیری بر دیگران دارد؟‏ و چه تأثیری بر یَهُوَه خدا دارد؟‏ ^‏[۲]‏

۴.‏ جلسات چگونه در شناخت یَهُوَه خدا به ما یاری می‌کند؟‏

^۴ در جلسات آموزش می‌گیریم.‏ تمامی جلساتِ جماعت به ما یاری می‌رساند که یَهُوَه خدا را بهتر بشناسیم.‏ برای نمونه،‏ اکنون مدتی است که در جلسهٔ مطالعهٔ کتاب مقدّس،‏ کتاب به یَهُوَه نزدیک شویم را مطالعه می‌کنیم.‏ آیا مطالعهٔ خصوصیات خدا به همراه جواب‌های خالصانهٔ برادران و خواهران بر عشق و علاقهٔ شما به پدر آسمانی‌مان نیفزوده است؟‏ همچنین توجه دقیق در جلسات به سخنرانی‌ها،‏ نمایش‌ها و خواندن کتاب مقدّس بر شناخت و آگاهی ما از کلام خدا می‌افزاید.‏ (‏نح ۸:‏۸‏)‏ برای نمونه هر هفته با خواندن کتاب مقدّس و آماده کردن نکات برجستهٔ آن از یک سو خود به مطالب باارزشی پی می‌برید و از سوی دیگر از نکاتی که دیگران در جلسه مطرح می‌کنند نیز فایدهٔ بسیار می‌برید.‏

۵.‏ حضور در جلسات چگونه به شما کمک کرده است که آنچه از کتاب مقدّس می‌آموزید به کار گیرید و موعظه‌تان را مؤثرتر سازید؟‏

^۵ جلسات به ما یاری می‌کند که اصول کتاب مقدّس را در هر جنبه از زندگی‌مان به کار گیریم.‏ (‏۱تسا ۴:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ برای نمونه مجلّهٔ برج دیده‌بانی برای مطالعه در جماعات هماهنگ با نیاز قوم خدا تنظیم می‌شود.‏ آیا در جلسه‌ای حضور داشته‌اید که مطالعهٔ برج دیده‌بانی شما را برانگیزد در خدمت به یَهُوَه خدا فعال‌تر شوید،‏ کیفیت دعاهایتان را افزایش دهید یا برادر یا خواهری را ببخشید؟‏ در جلسهٔ میان‌هفته در خصوص خدمت موعظه آموزش می‌گیریم.‏ می‌آموزیم که چگونه خبر خوش را موعظه کنیم و اصول کتاب مقدّس را به شیوه‌ای مؤثر آموزش دهیم.‏—‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۶.‏ جلسات مسیحی چگونه شما را دلگرم می‌سازد و تقویت می‌کند؟‏

^۶ جلسات به ما دلگرمی و قوّت می‌بخشد.‏ دنیای شیطان در صدد است که ما را از لحاظ ذهنی،‏ عاطفی و روحانی ضعیف کند.‏ در مقابل،‏ جلسات جماعت ما را دلگرم می‌سازد و به ما قوّت می‌بخشد.‏ ‏(‏اعمال ۱۵:‏۳۰-‏۳۲ خوانده شود.‏)‏ در بسیاری از جلسات تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدّس مرور می‌شود.‏ از این طریق اعتمادمان را به تحقق وعده‌های دیگر یَهُوَه خدا برای آینده قوّت می‌بخشیم.‏ مسلّم است که تنها افرادی که در جلسات سخنرانی می‌دهند ما را تشویق و دلگرم نمی‌کنند،‏ بلکه پاسخ‌های هم‌ایمانانمان و خواندن سرود در کنار آنان نیز ما را بنا می‌کند.‏ (‏۱قر ۱۴:‏۲۶‏)‏ همچنین گفتگو با برادران و خواهرانمان قبل و بعد از جلسه و دیدن این که در میان کسانی هستیم که واقعاً به ما توجه دارند به روح ما طراوت می‌بخشد.‏—‏۱قر ۱۶:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

۷.‏ چرا حضور در جلساتمان بسیار اهمیت دارد؟‏

^۷ در جلسات مسیحی تحت تأثیر روح‌القدس قرار می‌گیریم.‏ عیسی مسیح برای راهنمایی جماعات از روح‌القدس بهره می‌گیرد.‏ در واقع او به ما گفته است،‏ «آن که گوش شنوا دارد،‏ بشنود که روح به جماعت‌ها چه می‌گوید.‏» (‏مکا ۲:‏۷‏)‏ ما به روح‌القدس نیاز داریم تا بتوانیم با وسوسه مقابله کنیم،‏ تصمیمات درست بگیریم و برای موعظه  مجهز شده شهامت یابیم.‏ پس آیا نباید از هر تدارکی که برای دریافت روح‌القدس ترتیب داده می‌شود کمال استفاده را بکنیم؟‏ آیا این خود دلیل کافی برای حضور در جلسات مسیحی نیست؟‏

۸.‏ چگونه حضور،‏ پاسخ‌ها و سرود خواندن ما در جلسات به هم‌ایمانانمان یاری می‌رساند؟‏ (‏کادر «‏همیشه پس از جلسه احساس بهتری دارم‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۸ جلسات این فرصت را فراهم می‌کند که محبتمان را به برادران و خواهرانمان ابراز کنیم.‏ به مشکلاتی که برادران و خواهرانتان در جماعت متحمّل می‌شوند،‏ فکر کنید.‏ بی‌مورد نبود که پولُس رسول نوشت:‏ «بیایید به فکر یکدیگر باشیم.‏» پس از آن افزود که برای این منظور نباید از گرد هم آمدن در جلسات کوتاهی کنیم.‏ (‏عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏؛‏ پاورقی)‏ حضور شما در جلسات به این معنی است که شما برای برادران و خواهرانتان ارزش قائلید و حاضرید وقتتان را با آنان بگذرانید،‏ به آنان توجه کنید و به فکرشان باشید.‏ به علاوه،‏ پاسخ‌های خالصانهٔ شما و سرود خواندن با آنان در جلسات آنان را دلگرم می‌کند.‏—‏کول ۳:‏۱۶‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ گفتهٔ عیسی در یوحنا ۱۰:‏۱۶ چگونه اهمیت گرد هم آمدن با هم‌ایمانانمان را نشان می‌دهد؟‏ ب)‏ با شرکت مرتب در جلسات چگونه می‌توانیم به هم‌ایمانی که خانواده‌اش او را کنار گذاشته‌اند،‏ یاری کنیم؟‏

^۹ جلسات ما را با هم‌ایمانانمان متحد می‌سازد.‏ ‏(‏یوحنا ۱۰:‏۱۶ خوانده شود.‏)‏ در کتاب مقدّس عیسی به شبان و پیروانش به یک گله تشبیه شده‌اند.‏ حال تصوّر کنید اگر دو گوسفند روی تپه،‏ دو گوسفند دیگر در درّه و گوسفندی در جای دیگر مشغول چرا باشد،‏ آیا این گوسفندان را می‌توان یک گله خواند؟‏ اساساً یک گله گوسفند در کنار یکدیگر تحت مراقبت شبانشان می‌مانند.‏ مشابهاً،‏ ما نیز نمی‌توانیم از شبانمان پیروی کنیم اگر به عمد خود را از گله جدا نگاه داریم.‏ ما باید با دیگر مسیحیان گرد هم آییم در آن صورت «یک گله» و تحت نظارت «یک شبان» خواهیم بود.‏

^۱۰ وقتی در جلسه‌ای شرکت می‌کنیم،‏ در اتحاد برادری جهانی‌مان سهیم می‌شویم.‏ (‏مز ۱۳۳:‏۱‏)‏ اعضای خانوادهٔ برخی از هم‌ایمانانمان آنان را کنار گذاشته‌اند.‏ اما عیسی وعده داد که او به این افراد،‏ خانواده‌ای روحانی می‌بخشد که به آنان محبت ورزند و از آنان مراقبت کنند.‏ (‏مرق ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ با شرکت مرتب در جلسات می‌توانیم نشان دهیم که پدر،‏ مادر،‏ برادر یا خواهر این عزیزان هستیم.‏ آیا این خود دلیلی محکم نیست تا برای شرکت در جلسات تمام تلاشمان را بکنیم؟‏

۱۱.‏ چگونه با شرکت در جلسات آنچه را که یَهُوَه سزاوار آن است به او ادا می‌کنیم؟‏

^۱۱ با حضور مرتب در جلسات آنچه را یَهُوَه سزاوار آن است به او ادا می‌کنیم.‏ یَهُوَه آفریدگار ما شایستهٔ  سپاس،‏ جلال،‏ شکرگزاری و حرمت است.‏ ‏(‏مکاشفه ۷:‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ ما در جلسات یَهُوَه خدای هستی‌بخش‌مان را با دعاها،‏ سرودها و سخنانمان پرستش می‌کنیم؛‏ پرستشی که تنها او سزاوار آن است.‏ به‌راستی چه افتخار بزرگی که می‌توانیم یَهُوَه خدا را که همه چیزمان از اوست،‏ جلال دهیم.‏

۱۲.‏ یَهُوَه از تلاش ما در خصوص اطاعت از فرمانش و شرکت در جلسات چه احساسی دارد؟‏

^۱۲ یَهُوَه ما را آفریده است،‏ از این رو ما باید مطیع او باشیم.‏ او به ما فرمان داده است که از حضور در جلسات کوتاهی نکنیم،‏ به خصوص در این روزهای آخر.‏ میل قلبی ما برای اطاعت از او،‏ او را خشنود می‌سازد.‏ (‏۱یو ۳:‏۲۲‏)‏ تلاش‌های ما برای شرکت در هر جلسه از چشم او پنهان نیست و برای آن ارزش قائل است.‏—‏عبر ۶:‏۱۰‏.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ چگونه ما در جلسات به یَهُوَه خدا و عیسی نزدیک می‌شویم؟‏

^۱۳ ما با حضور در جلسات به یَهُوَه نشان می‌دهیم که می‌خواهیم به او و پسرش نزدیک‌تر شویم.‏ راهنما و معلّم بزرگ ما از طریق کلامش،‏ کتاب مقدّس ما را در جلساتمان راهنمایی می‌کند.‏ (‏اشع ۳۰:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ حتی برخی کسانی که هم‌ایمان ما نیستند وقتی به جلسات ما می‌آیند،‏ چنین اذعان می‌کنند:‏ «خدا در میان شماست.‏» (‏۱قر ۱۴:‏۲۳-‏۲۵‏)‏ یَهُوَه خدا با روح خود جلسات را برکت می‌دهد و آنچه در آنجا می‌آموزیم از سوی اوست.‏ پس می‌توان گفت،‏ در جلسات،‏ ما به سخنان یَهُوَه گوش می‌دهیم و محبت فوق‌العادهٔ او را حس می‌کنیم و در پی آن به او نزدیک می‌شویم.‏

^۱۴ عیسی سَرِ جماعت مسیحی گفته است:‏ «هر جا که دو یا سه نفر به نام من گرد هم آیند،‏ من آنجا در میان آنان هستم.‏» (‏مت ۱۸:‏۲۰‏)‏ می‌توان گفت این گفتهٔ عیسی در مورد جلسات جماعت نیز صدق می‌کند.‏ در کتاب مقدّس آمده است که او در میان جماعاتِ قوم خدا گام برمی‌دارد.‏ (‏مکا ۱:‏۲۰–‏۲:‏۱‏)‏ تصوّرش را بکنید!‏ یَهُوَه و عیسی ما را در جلسات مسیحی‌مان تقویت می‌کنند.‏ به نظر شما یَهُوَه با دیدن این که ما مشتاقیم به او و پسرش نزدیک شویم چه احساسی دارد؟‏

۱۵.‏ چگونه با حضورمان در جلسات به یَهُوَه نشان می‌دهیم که می‌خواهیم از او اطاعت کنیم؟‏

^۱۵ با حضور در جلسات نشان می‌دهیم که خدا را حاکم بر حق عالم می‌دانیم و می‌خواهیم از او اطاعت کنیم.‏ با این که یَهُوَه خدا به ما فرمان داده است در جلسات شرکت کنیم،‏ ما را مجبور به اطاعت نمی‌کند.‏ (‏اشع ۴۳:‏۲۳‏)‏ از این رو به ما بستگی دارد که آیا می‌خواهیم از او اطاعت کنیم و به او نشان دهیم که از صمیم دل به او عشق می‌ورزیم و او را حاکم بر حق می‌دانیم.‏ (‏روم ۶:‏۱۷‏)‏ برای نمونه،‏ شاید کارفرمای ما بر ما فشار آورد که مرتباً در ساعاتی که جلسات هفتگی ما برگزار می‌شود،‏ کار کنیم.‏ ممکن است دولت‌ها با ما مخالفت کنند و ما را تهدید کنند که اگر برای پرستش گرد هم آییم،‏ باید جریمه پرداخت کنیم،‏ زندانی شویم یا حتی بدتر از آن برایمان پیش خواهد آمد.‏ حتی شاید وسوسه شویم که به جای حضور در جلسه به تفریح مورد علاقه‌مان بپردازیم.‏ در تمام مواردی که ذکر شد ما با این تصمیم روبرو هستیم که می‌خواهیم از چه کسی اطاعت کنیم.‏ (‏اعما ۵:‏۲۹‏)‏ هر بار که از یَهُوَه اطاعت کنیم نشان می‌دهیم که او را حاکم خود می‌دانیم و دل او را شاد می‌کنیم.‏—‏امث ۲۷:‏۱۱‏.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ چرا می‌توان گفت که برای مسیحیان قرن اول گرد آمدن با یکدیگر اهمیت داشت؟‏ ب)‏ برادر گَنگِس چه احساسی نسبت به جلسات مسیحی داشت؟‏

^۱۶ در قرن اول پس از معجزهٔ حیرت‌آوری که در پِنتیکاست ۳۳ م.‏ روی داد،‏ مسیحیان تنها برای دوره‌ای کوتاه گرد هم نیامدند،‏ بلکه آنان مرتباً برای پرستش یَهُوَه چنین می‌کردند.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «آنان همچنان از رسولان تعلیم می‌گرفتند،‏ با یکدیگر معاشرت می‌کردند .‏ .‏ .‏ و خود را وقف این اعمال کرده بودند.‏» (‏اعما ۲:‏۴۲‏)‏ واژهٔ یونانی‌ای که در اینجا «وقف کردن» ترجمه شده است،‏ به  پایداری و پشتکار در راهی که نیاز به تلاشی سخت است،‏ اشاره دارد.‏ حضور در جلسات تحت حکمرانی رومیان و مخالفت‌های علمای یهودی برای مسیحیان آسان نبود.‏ با این همه آنان استقامت نشان دادند.‏

^۱۷ بسیاری از خادمان یَهُوَه در این ایّام نیز برای جلسات مسیحی عمیقاً قدردانند و ارزشی خاص قائلند.‏ برادر جورج گَنگِس که بیش از ۲۲ سال در هیئت اداره‌کننده خدمت کرد،‏ گفته است:‏ «برای من گرد آمدن با برادرانمان منشأ دلگرمی و یکی از بزرگ‌ترین شادی‌های زندگی است.‏ دوست دارم که جزو اولین کسانی باشم که به سالن جماعت می‌رود و در صورت امکان آخرین کسی باشم که آنجا را ترک می‌کنم.‏ گفتگو با قوم خدا شادی عمیقی به من می‌بخشد.‏ در میان آنان،‏ احساس می‌کنم در بهشت روحانی و در خانه با خانواده‌ام هستم.‏» او به این نکته نیز اشاره کرد:‏ «همان طور که قطب‌نما همیشه شمال را نشان می‌دهد،‏ عقل من و میل قلبی من نیز مرا به رفتن به جلسات سوق می‌دهد.‏»‏

۱۸.‏ چه احساسی نسبت به جلسات جماعت دارید،‏ و مصمم به چه کاری هستید؟‏

^۱۸ آیا شما نیز در مورد گرد آمدن با یکدیگر و پرستش یَهُوَه چنین احساسی دارید؟‏ پس مصمم باشید و بکوشید که با پشتکار و استقامت مرتباً در جلسات جماعت شرکت کنید.‏ به این ترتیب نشان می‌دهید که احساسی همچون داوود پادشاه دارید که گفت:‏ «خداوندا،‏ محل خانهٔ تو را دوست می‌دارم.‏»—‏مز ۲۶:‏۸‏.‏