۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چرا موضوع آزادی و بردگی برای مردم قرن اول بسیار اهمیت داشت؟‏ ب)‏ پولُس چه کسی را منشأ آزادی واقعی خواند؟‏

مسیحیان قرن اول تحت امپراتوری روم زندگی می‌کردند.‏ رومیان در آن زمان به قوانین حکومتی و سیستم قضایی خود افتخار می‌کردند و به آزادی خود می‌بالیدند.‏ با این حال،‏ پیشرفت این امپراتوری تا حد زیادی به کار بردگان وابسته بود.‏ در مقطعی از زمان،‏ حدود ۳۰ درصد از مردم روم را بردگان تشکیل می‌دادند.‏ بی‌شک موضوع آزادی و بردگی برای مردم آن زمان منجمله مسیحیان بسیار اهمیت داشت.‏

^۲ در آن زمان اکثر مردم به فکر ایجاد اصلاحات سیاسی و اجتماعی بودند.‏ هدف پولُس رسول از خدمتش ایجاد چنین اصلاحاتی نبود،‏ اما در نامه‌هایش بارها دربارهٔ آزادی صحبت کرد.‏ پولُس و هم‌ایمانانش به جای تکیه بر حاکمان و سازمان‌های بشری،‏ تمام تلاششان را می‌کردند تا مردم را با پادشاهی خدا آشنا کرده و به آنان کمک کنند که ارزش فدیهٔ عیسی مسیح را درک کنند.‏ پولُس توجه هم‌ایمانانش را به منشأ آزادی واقعی معطوف می‌کرد.‏ برای مثال،‏ او در دومین نامه‌اش به جماعت قُرِنتُس گفت:‏ «یَهُوَه روح است و هر جا روح یَهُوَه باشد،‏ آنجا آزادی است.‏»—‏۲قر ۳:‏۱۷‏.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ پولُس پیش از ۲قُرِنتیان ۳:‏۱۷ به چه موضوعی اشاره کرد؟‏ ب)‏ برای دستیابی به آزادی واقعی چه باید بکنیم؟‏

 ^۳ پولُس در دومین نامه‌اش به قُرِنتیان به زمانی اشاره کرد که موسی پس از رفتن به حضور فرشتهٔ یَهُوَه،‏ از کوه سینا پایین آمده بود.‏ او گفت که چهرهٔ موسی بسیار پرجلال و نورانی شده بود؛‏ به طوری که اسرائیلیان از درخشندگی چهرهٔ او ترسیدند و او مجبور شد چهره‌اش را بپوشاند!‏ (‏خرو ۳۴:‏۲۹،‏ ۳۰،‏ ۳۳؛‏ ۲قر ۳:‏۷،‏ ۱۳‏)‏ پولُس در این باره گفت:‏ «اما وقتی کسی نزد یَهُوَه بازگردد،‏ پوشش برداشته می‌شود.‏» (‏۲قر ۳:‏۱۶‏)‏ منظور او از این گفته چه بود؟‏

^۴ همان طور که در مقالهٔ قبل دیدیم،‏ یَهُوَه که خالق همه چیز می‌باشد،‏ تنها کسی است که از آزادی مطلق و نامحدود برخوردار است.‏ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت جایی که یَهُوَه حضور دارد یعنی «هر جا روح یَهُوَه باشد،‏» آزادی نیز آنجاست.‏ تنها راه برخورداری از چنین آزادی‌ای این است که ‹نزد یَهُوَه بازگردیم،‏› یعنی رابطه‌ای شخصی با او برقرار کنیم.‏ اما اسرائیلیان قادر نبودند اعمال یَهُوَه را درک کنند.‏ گویی پوششی دل و ذهن آنان را کاملاً پوشانده بود.‏ آنان دیدگاهی نفسانی داشتند،‏ زیرا پس از آزادی‌شان از مصر تنها در پی خواسته‌های جسم بودند.‏—‏عبر ۳:‏۸-‏۱۰‏.‏

۵.‏ الف)‏ روح مقدّس یَهُوَه چه نوع آزادی‌ای به ما می‌دهد؟‏ ب)‏ چرا حتی بردگان و زندانیان نیز می‌توانند از آزادی واقعی برخوردار باشند؟‏ پ)‏ در این مقاله به چه سؤالاتی پاسخ می‌دهیم؟‏

^۵ آزادی‌ای که روح‌القدس به ما می‌بخشد بسیار فراتر از آزادی از بردگی انسان‌هاست.‏ انسان‌ها با تکیه بر قدرت خود هرگز قادر نخواهند بود به این آزادی دست یابند.‏ یَهُوَه ما را که در بند گناه و مرگ هستیم رها می‌سازد و از بردگی عقاید و پرستش کاذب آزاد می‌کند.‏ (‏روم ۶:‏۲۳؛‏ ۸:‏۲‏)‏ به‌راستی که چه آزادی فوق‌العاده‌ای!‏ حتی بردگان و زندانیان در بند نیز می‌توانند از این آزادی برخوردار باشند.‏ (‏پیدا ۳۹:‏۲۰-‏۲۳‏)‏ برای مثال،‏ خواهر نانسی یوئِن و برادر هارولد کینگ که به دلیل ایمانشان سالیان زیادی در زندان بودند،‏ از چنین آزادی‌ای برخوردار بودند.‏ شما می‌توانید تجربهٔ آنان را در برنامه‌های تلویزیونی شاهدان یَهُوَه ببینید.‏ (‏بدین منظور به قسمت ‏«مصاحبه‌ها و تجربه‌ها»‏ و سپس «استقامت در سختی‌ها» مراجعه کنید.‏)‏ در این مقاله می‌خواهیم به بررسی این دو پرسش بپردازیم:‏ ۱)‏ چطور می‌توانیم ثابت کنیم که قدر آزادی‌مان را می‌دانیم؟‏ ۲)‏ چگونه می‌توانیم از آزادی خود حکیمانه استفاده کنیم؟‏

۶.‏ اسرائیلیان چگونه ناسپاسی خود را بابت آزادی‌ای که یَهُوَه به آنان داده بود نشان دادند؟‏

^۶ پی بردن به ارزش یک هدیهٔ گرانقیمت ما را بر آن می‌دارد تا از کسی که آن هدیه را به ما داده قدردانی کنیم.‏ یَهُوَه اسرائیلیان را از بردگی در مصر آزاد کرده بود،‏ اما آنان از این بابت قدردان نبودند.‏ آنان تنها چند ماه پس از آزادی‌شان شروع به گله و شکایت کردند و به جای مَنّا که یَهُوَه برایشان فراهم می‌کرد،‏ غذاهایی را می‌خواستند که در مصر می‌خوردند.‏ آنان حتی می‌خواستند دوباره به مصر برگردند!‏ آنان ‹ماهی‌ها،‏ خیارها،‏ خربزه‌ها،‏ تره‌ها،‏ پیازها و سیرهایی› را که در مصر می‌خوردند،‏ به آزادی‌شان برای پرستش خدای حقیقی ترجیح می‌دادند!‏ جای تعجب نیست که یَهُوَه از قومش به شدّت خشمگین بود.‏ (‏اعد ۱۱:‏۵،‏ ۶،‏ ۱۰؛‏ ۱۴:‏۳،‏ ۴‏)‏ حقیقتاً که ما درس خوبی از این گزارش می‌آموزیم.‏

۷.‏ پولُس چگونه مطابق توصیه‌اش در ۲قُرِنتیان ۶:‏۱ عمل کرد و ما چگونه می‌توانیم از او سرمشق گیریم؟‏

 ^۷ پولُس رسول همهٔ ما مسیحیان را تشویق می‌کند که همواره بابت آزادی‌ای که یَهُوَه از طریق پسرش برایمان فراهم کرده است قدردان باشیم.‏ ‏(‏۲قُرِنتیان ۶:‏۱ خوانده شود.‏)‏ پولُس نیز مانند انسان‌های دیگر بردهٔ گناه و مرگ بود،‏ به همین دلیل گاه بسیار ناراحت و تلخ‌کام بود.‏ با این حال،‏ او با خوشحالی گفت:‏ «خدا را شکر می‌کنم .‏ .‏ .‏ از طریق سَرورمان عیسی مسیح.‏» منظور پولُس از این گفته چه بود؟‏ او در ادامه به هم‌ایمانانش گفت:‏ «زیرا قانون روح که در اتحاد با مسیحْ عیسی حیات می‌بخشد،‏ شما را از قانون گناه و مرگ آزاد ساخته است.‏» (‏روم ۷:‏۲۴،‏ ۲۵؛‏ ۸:‏۲‏)‏ ما نیز مانند پولُس باید همواره به یاد داشته باشیم که یَهُوَه ما را از بردگی گناه و مرگ آزاد ساخته است.‏ قربانی عیسی این امکان را برایمان فراهم کرده است تا با وجدانی آسوده و دلی شاد یَهُوَه را خدمت کنیم.‏—‏مز ۴۰:‏۸‏.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ پِطرُس رسول دربارهٔ نحوهٔ استفاده از آزادی‌مان چه هشداری داد؟‏ ب)‏ ما امروزه با چه خطراتی مواجهیم؟‏

^۸ علاوه بر ابراز قدردانی،‏ باید مراقب باشیم که از آزادی خود سوءاستفاده نکنیم.‏ پِطرُس رسول در این باره هشدار داد که از آزادی خود برای رفع خواسته‌های نفسانی خود استفاده نکنیم.‏ ‏(‏۱پِطرُس ۲:‏۱۶ خوانده شود.‏)‏ این دقیقاً همان کاری بود که اسرائیلیان پس از رهایی از مصر کردند.‏ ما نیز باید این هشدار را همواره به یاد داشته باشیم.‏ امروزه در دنیای شیطان جذابیت‌های بسیاری وجود دارد؛‏ جذابیت‌هایی همچون تنوع فراوان در لباس،‏ خوراک،‏ سرگرمی‌ها و بسیاری چیزهای دیگر.‏ همچنین دنیای تبلیغات با استفاده از افرادی خوش‌سیما ما را وسوسه می‌کند تا کالاهایی را تهیه کنیم که واقعاً به آن‌ها نیاز نداریم.‏ به‌راستی که در دنیای امروز عوامل زیادی می‌تواند باعث شود که ما از آزادی خود سوءاستفاده کنیم!‏

^۹ هشدار پِطرُس جنبه‌های مهم‌تری از زندگی‌مان همچون تحصیلات و شغلمان را نیز در بر می‌گیرد.‏ برای مثال،‏ نوجوانان تحت فشار قرار می‌گیرند که برای ادامهٔ تحصیل سخت تلاش کنند.‏ در مدرسه به آنان می‌آموزند که سطح زندگی و درآمد افراد تحصیل‌کرده بسیار بالاتر از افراد دیگر است.‏ به‌علاوه،‏ تحصیلات دانشگاهی را شرط رسیدن به شغل‌های خوب و پردرآمد می‌دانند.‏ بنابراین،‏ ممکن است نوجوانان تصوّر کنند که تحصیلات دانشگاهی راه دستیابی به آینده‌ای روشن است.‏ اما والدین و نوجوانان باید چه نکته‌ای را مدّ نظر داشته باشند؟‏

۱۰.‏ هنگام تصمیم‌گیری چه نکاتی را باید همواره به یاد داشته باشیم؟‏

^۱۰ برخی بر این باورند که این تصمیمات کاملاً شخصی است و تا وقتی وجدانشان آسوده باشد،‏ آزادند هر تصمیمی که می‌خواهند بگیرند.‏ احتمالاً آنان گفتهٔ پولُس را در نظر دارند که گفت:‏ «چرا باید وجدان شخصی دیگر بر آزادی من حکم کند؟‏» (‏۱قر ۱۰:‏۲۹‏)‏ ما می‌توانیم دربارهٔ تحصیلات و شغلمان هر تصمیمی که بخواهیم بگیریم،‏ اما باید همواره به یاد داشته باشیم که آزادی ما نسبی است و هر تصمیمی عواقبی دارد.‏ پولُس در این باره گفت:‏ «همه چیز جایز است،‏ اما همه چیز مفید نیست.‏ آری،‏ همه چیز جایز است،‏ اما همه چیز سازنده نیست.‏» (‏۱قر ۱۰:‏۲۳‏)‏ بنابراین،‏ با این که ما در تصمیم‌گیری آزادیم،‏ نباید تنها به خواستهٔ خودمان اولویت دهیم.‏

۱۱.‏ چرا یَهُوَه ما را از بردگی گناه و مرگ آزاد کرد؟‏

^۱۱ پِطرُس رسول پس از هشدار دادن دربارهٔ سوءاستفاده از آزادی‌مان،‏ گفت که باید «همچون غلامان خدا» از آزادی خود استفاده کنیم.‏ در واقع،‏ یَهُوَه از طریق عیسی ما را از بردگی گناه و مرگ آزاد ساخت تا ما خود را به او وقف کرده و «همچون غلامان خدا» زندگی کنیم.‏

۱۲.‏ نوح و خانواده‌اش چه الگویی برای ما بجا گذاشتند؟‏

^۱۲ بهترین راه استفاده از آزادی‌مان این است که وقت و انرژی خود را تا جای ممکن در راه خدمت به یَهُوَه صرف کنیم.‏ این کار کمک می‌کند که همواره به یاد داشته باشیم امور روحانی مهم‌تر از اهداف دنیوی و خواسته‌های خودمان است.‏ (‏غلا ۵:‏۱۶‏)‏ به نوح و خانواده‌اش فکر کنید.‏ آنان در دنیایی مملو از خشونت و غیراخلاقیات زندگی می‌کردند،‏ اما هرگز همچون مردم آن زمان عمل نکردند.‏ آنان خود را با کاری که یَهُوَه از آنان خواسته بود مشغول نگه داشتند؛‏ یعنی کشتی‌ای ساختند،‏ برای خود و حیوانات غذا فراهم کردند و دربارهٔ توفان به مردم هشدار دادند.‏ کتاب مقدّس در این باره می‌گوید:‏ «نوح چنین کرد؛‏ او هرآنچه را که خدا به وی فرمان داده بود،‏ به انجام رسانید.‏» (‏پیدا ۶:‏۲۲‏)‏ از این رو،‏ نوح و خانواده‌اش هنگام نابودی دنیای آن زمان نجات یافتند.‏—‏عبر ۱۱:‏۷‏.‏

۱۳.‏ ما همچون عیسی چه مأموریتی داریم؟‏

^۱۳ امروزه یَهُوَه چه وظیفه‌ای به ما محوّل کرده است؟‏ ما به عنوان شاگردان عیسی موظفیم که خبر خوش را به دیگران موعظه کنیم.‏ ‏(‏لوقا ۴:‏۱۸،‏ ۱۹ خوانده شود.‏)‏ امروزه شیطان بسیاری را کور ساخته است.‏ آنان نمی‌دانند که بردهٔ ادیان کاذب،‏ مادیات و سیاست هستند.‏ (‏۲قر ۴:‏۴‏)‏ باعث افتخار ماست که با الگو گرفتن از عیسی،‏ به مردم کمک کنیم تا یَهُوَه،‏ یعنی خدایی را که به ما آزادی می‌بخشد بشناسند و او را بپرستند.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ البته این کار چندان آسان نیست.‏ در برخی سرزمین‌ها مردم علاقه‌ای به شناخت خدا ندارند،‏ برخی حتی از این که به آنان  موعظه می‌کنیم عصبانی می‌شوند.‏ هر یک از ما باید از خود بپرسد،‏ ‹آیا من می‌توانم از آزادی‌ام استفاده کنم تا در خدمت به یَهُوَه بیشتر فعال باشم؟‏›‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ بسیاری از خادمان یَهُوَه چه تصمیمی در زندگی گرفته‌اند؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۱۴ به‌راستی تشویق‌کننده است که بسیاری به اضطراری بودن زمان پی برده،‏ زندگی خود را ساده کرده‌اند و به خدمت تمام‌وقت پرداخته‌اند.‏ (‏۱قر ۹:‏۱۹،‏ ۲۳‏)‏ برخی از آنان در محدودهٔ خودشان خدمت می‌کنند و برخی دیگر به محدوده‌ای که نیاز به مبشّر دارد نقل‌مکان کرده‌اند.‏ آمار نشان می‌دهد که در طول پنج سال گذشته،‏ بیش از ۲۵۰٬۰۰۰ نفر خدمت پیشگامی را شروع کرده‌اند و اکنون تعداد کل پیشگامان در سراسر جهان به بیش از ۱٬۱۰۰٬۰۰۰ نفر می‌رسد.‏ واقعاً قابل تحسین است که بسیاری از آزادی خود این چنین حکیمانه استفاده می‌کنند!‏—‏مز ۱۱۰:‏۳‏.‏

^۱۵ چه چیز به آنان کمک کرده است که از آزادی خود حکیمانه استفاده کنند؟‏ نمونهٔ جان و جودیت را در نظر بگیرید که در طول ۳۰ سال گذشته در کشورهای مختلف خدمت کرده‌اند.‏ آنان می‌گویند که وقتی در سال ۱۹۷۷ مدرسهٔ پیشگامی شروع شد،‏ شاگردان تشویق می‌شدند به مناطقی که نیاز به مبشّر است نقل‌مکان کنند.‏ بنابراین جان برای ساده کردن زندگی‌شان چندین بار شغلش را عوض کرد.‏ سرانجام آنان برای موعظه،‏ به کشوری دیگر نقل‌مکان کردند.‏ آنان باید زبانی جدید می‌آموختند و خود را با فرهنگ و آب‌وهوای آنجا وفق می‌دادند.‏ دعا به یَهُوَه و توکّل به او در این راه به آنان کمک کرد.‏ خدمت جان و جودیت در آن مدت چه تأثیری بر آنان گذاشت؟‏ جان می‌گوید:‏ «احساس می‌کردم بهترین کار دنیا را انجام داده‌ام.‏ یَهُوَه برای من مانند یک پدر مهربان واقعی‌تر شده بود.‏ مفهوم آیهٔ یعقوب ۴:‏۸ را بهتر درک کردم که می‌گوید:‏ ‹به خدا نزدیک شوید و او به شما نزدیک خواهد شد.‏› حس می‌کردم به آنچه می‌خواستم رسیده‌ام،‏ یعنی یک زندگی هدفمند و رضایت‌بخش!‏»‏

۱۶.‏ چگونه هزاران نفر با وجود محدودیت‌هایشان،‏ از آزادی خود حکیمانه استفاده کرده‌اند؟‏

^۱۶ برخلاف جان و جودیت،‏ برخی قادرند فقط برای مدتی کوتاه به خدمت تمام‌وقت بپردازند.‏ بسیاری برای کمک در پروژه‌های ساختمانی سراسر جهان داوطلب می‌شوند.‏ برای مثال،‏ زمانی که شعبهٔ مرکزی در وارویک ساخته می‌شد،‏ حدود ۲۷٬۰۰۰ برادر و خواهر،‏ هر یک متناسب با شرایطشان از دو هفته تا بیش از یک سال برای کمک داوطلب شدند.‏ بسیاری از آنان برای چنین کمکی حاضر شدند ازخودگذشتگی‌هایی بکنند.‏ به‌راستی که آنان نمونه‌های بسیار خوبی هستند که آزادی‌شان را برای جلال دادن به یَهُوَه،‏ خدایی که به ما آزادی می‌بخشد استفاده کرده‌اند!‏

۱۷.‏ چه آینده‌ای در انتظار کسانی است که اکنون از آزادی‌شان حکیمانه استفاده می‌کنند؟‏

^۱۷ واقعاً خوشحالیم که یَهُوَه خدا را می‌شناسیم و می‌توانیم از آزادی‌ای که پرستش او به همراه دارد،‏ برخوردار شویم.‏ ما باید همواره با تصمیماتمان نشان دهیم که برای این آزادی ارزش قائلیم.‏ باشد که همهٔ ما به جای سوءاستفاده از آزادی‌مان،‏ از آن در راه درست استفاده کنیم و یَهُوَه را در حد توانمان خدمت کنیم.‏ به این شکل از برکاتی که یَهُوَه خدا وعده داده است فایده خواهیم برد.‏ او وعده داده است که «آفرینش نیز خود از بردگی فساد رهایی خواهد یافت و از آزادی پرجلال فرزندان خدا برخوردار خواهد شد.‏»—‏روم ۸:‏۲۱‏.‏