۱.‏ بعد از سرکشی در باغ عدن یَهُوَه چگونه باعث تشویق نوادگان آدم شد؟‏

از زمانی که انسان‌ها در چنگ گناه و مرگ اسیر شدند،‏ یَهُوَه ثابت کرده است که باعث تشویق و دلگرمی انسان‌هاست.‏ او بلافاصله پس از سرکشی آدم و حوّا در باغ عدن،‏ راهی را باز کرد که در آینده به نوادگان آدم قوّت‌قلب می‌داد.‏ هنوز امیدی برای بشر وجود داشت.‏ انسان‌ها با درک وعدهٔ یَهُوَه در پیدایش ۳:‏۱۵ امید یافتند که در آینده «مار کهن» یعنی شیطان ابلیس و تمام اعمال شریرانه‌اش از بین خواهد رفت.‏—‏مکا ۱۲:‏۹؛‏ ۱یو ۳:‏۸‏.‏

۲.‏ یَهُوَه چگونه نوح را تشویق کرد؟‏

^۲ نوح خادم یَهُوَه در دنیایی خدانشناس زندگی می‌کرد.‏ در آن زمان،‏ تنها خانوادهٔ نوح یَهُوَه را می‌پرستیدند.‏ خشونت و امور نامشروع جنسی بسیار رواج  یافته بود.‏ شاید نوح با دیدن آن شرایط دلسرد شده بود.‏ (‏پیدا ۶:‏۴،‏ ۵،‏ ۱۱؛‏ یهو ۶‏)‏ اما یَهُوَه به او اطلاعاتی داد که قدرت و شجاعت لازم را به او بخشید که همچنان ‹با خدا راه برود.‏› (‏پیدا ۶:‏۹‏)‏ یَهُوَه به نوح گفت که به‌زودی به آن همه شرارت پایان خواهد داد و برای نجات نوح و خانواده‌اش به او دستورالعمل‌هایی داد.‏ (‏پیدا ۶:‏۱۳-‏۱۸‏)‏ بدین شکل یَهُوَه همیشه باعث تشویق نوح بود.‏

۳.‏ یَهُوَه چگونه یوشَع را تشویق کرد؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۳ بعدها یوشَع مسئولیت یافت که قوم خدا را به سرزمین موعود هدایت کند.‏ این مسئولیت بسیار سنگین بود.‏ یوشَع باید با ارتش نیرومند امّت‌هایی که در سرزمین موعود ساکن بودند می‌جنگید و آنان را شکست می‌داد.‏ احتمالاً یوشَع بسیار نگران بود.‏ یَهُوَه که از این موضوع آگاه بود موسی را فرستاد تا به یوشَع قوّت‌قلب دهد.‏ یَهُوَه به موسی گفت:‏ «یوشَع را فرمان بده و او را تشویق و تقویت کن،‏ زیرا او پیشاپیش این قوم از اردن خواهد گذشت و سرزمینی را که خواهی دید،‏ از آنِ ایشان خواهد ساخت.‏» (‏تث ۳:‏۲۸‏)‏ سپس یَهُوَه خود نیز یوشَع را تشویق کرد و به او گفت:‏ «آیا تو را امر نکردم؟‏ قوی و دلیر باش.‏ مترس و هراسان مباش،‏ زیرا هر جا که بروی،‏ یهوه خدایت با تو خواهد بود.‏» (‏یوش ۱:‏۱،‏ ۹‏)‏ به‌راستی که تشویق یَهُوَه به یوشَع قوّت‌قلب داد!‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ یَهُوَه چگونه در زمان باستان خادمانش را تشویق کرد؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه عیسی را تشویق کرد؟‏

^۴ یَهُوَه قومش را به صورت گروهی نیز تشویق می‌کند.‏ یَهُوَه در کلامش برای تشویق و دلگرمی یهودیان تبعیدی به بابل چنین گفت:‏ «پس ترسان مباش زیرا من با تو هستم،‏ و هراسان مباش زیرا من خدای تو هستم.‏ تو را تقویت خواهم کرد و یاری خواهم داد،‏ و به دست راست عدالتِ خویش از تو حمایت خواهم نمود.‏» (‏اشع ۴۱:‏۱۰‏)‏ به طور مشابه،‏ یَهُوَه بعدها به مسیحیان قرن اول نیز قوّت‌قلب داد.‏ او امروزه به ما نیز اطمینان و قوّت‌قلب می‌بخشد.‏—‏۲قُرِنتیان ۱:‏۳،‏ ۴ خوانده شود.‏

^۵ یَهُوَه خدا عیسی را نیز تشویق کرد.‏ هنگامی که عیسی تعمید گرفت صدایی از آسمان شنید که گفت:‏ «این است پسر من،‏ محبوب من که از او خشنودم.‏» (‏مت ۳:‏۱۷‏)‏ آن سخنان تشویق‌آمیز در طول خدمت زمینی عیسی به او قوّت‌قلب می‌داد.‏

۶.‏ مَثَل قنطارها چگونه باعث تشویق ما می‌شود؟‏

^۶ عیسی نمونهٔ پدرش را سرمشق قرار می‌داد.‏ او در پیشگویی‌ای دربارهٔ انتهای نظام حاضر،‏ با اشاره به مَثَل قنطارها پیروانش را به وفاداری ترغیب کرد.‏ در آن مَثَل،‏ ارباب هر یک از غلامان امین خود را چنین تحسین کرد:‏ «آفرین!‏ ای غلام خوب و امین،‏ تو در امور کم امین بودی،‏ از این رو تو را بر امور بسیار خواهم گماشت.‏ پس در شادی اربابت سهیم شو.‏» (‏مت ۲۵:‏۲۱،‏ ۲۳‏)‏ به‌راستی که این مَثَل ما را برمی‌انگیزد که همچنان با وفاداری به یَهُوَه خدمت کنیم!‏

۷.‏ عیسی چگونه رسولانش به‌خصوص پِطرُس را تشویق کرد؟‏

^۷ رسولان عیسی اغلب بر سر این که چه کسی در بین آنان بزرگ‌تر است بحث می‌کردند.‏ اما عیسی هر بار صبورانه آنان را ترغیب و تشویق می‌کرد که فروتن باشند و به یکدیگر خدمت کنند،‏ نه این که بر هم سَروری کنند.‏ (‏لو ۲۲:‏۲۴-‏۲۶‏)‏ پِطرُس رسول چندین بار عیسی را مأیوس کرد.‏ (‏مت ۱۶:‏۲۱-‏۲۳؛‏  ۲۶:‏۳۱-‏۳۵،‏ ۷۵‏)‏ اما عیسی به‌جای این که پِطرُس را کاملاً رد کند،‏ او را با مهربانی اصلاح کرد و به او قوّت‌قلب داد.‏ او حتی به پِطرُس مسئولیت داد که برادران را تشویق کند.‏—‏یو ۲۱:‏۱۶‏.‏

۸.‏ حِزِقیا چگونه سرداران جنگی و مردم یهودا را تشویق کرد؟‏

^۸ همان طور که دیدیم عیسی نمونهٔ والایی از تشویق و دلگرمی به جا گذاشت.‏ اما خادمان وفادار یَهُوَه پیش از آن نیز می‌دانستند که باید یکدیگر را تشویق کنند.‏ زمانی که آشوریان قصد حمله به اورشلیم را داشتند،‏ حِزِقیای پادشاه سرداران جنگی و مردم را به دور هم جمع کرد و آنان را تشویق کرده،‏ دلگرمی داد.‏ در نتیجه «قوم از سخنان حِزِقیا پادشاه یهودا قوّت قلب یافتند.‏»—‏۲تواریخ ۳۲:‏۶-‏۸ خوانده شود.‏

۹.‏ از کتاب ایّوب در رابطه با تشویق و دلگرمی دیگران چه می‌آموزیم؟‏

^۹ ایّوب نیز نمونهٔ خوبی از تشویق و دلگرمی به جا گذاشت.‏ با این که او خود نیاز به دلگرمی داشت،‏ به سه مردی که به‌ظاهر قصد تسلّی او را داشتند آموخت که چگونه تشویق‌کننده باشند.‏ او به آنان گفت که اگر به جای آنان بود سعی می‌کرد با سخنان خود آنان را دلگرم کند و تسلّی دهد،‏ نه این که بیشتر آنان را عذاب دهد.‏ (‏ایو ۱۶:‏۱-‏۵‏)‏ سرانجام ایّوب تشویق و دلگرمی لازم را از اِلیهو و یَهُوَه خدا دریافت کرد.‏—‏ایو ۳۳:‏۲۴،‏ ۲۵؛‏ ۳۶:‏۱،‏ ۱۱؛‏ ۴۲:‏۷،‏ ۱۰‏.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چرا دختر یَفتاح به تشویق و دلگرمی نیاز داشت؟‏ ب)‏ امروزه چه کسانی مانند دختر یَفتاح به تشویق و دلگرمی نیاز دارند؟‏

^۱۰ نمونهٔ دیگر در زمان باستان،‏ دختر یَفتاح است.‏ او نیز به تشویق و دلگرمی نیاز داشت.‏ یَفتاح نذر کرده بود که اگر یَهُوَه او را در جنگ با عَمّونیان پیروز گرداند،‏ اولین کسی را که بعد از جنگ به استقبال او از خانه بیرون آید،‏ برای خدمت در خیمهٔ عبادت به یَهُوَه وقف کند.‏ یَفتاح در جنگ پیروز شد و اولین کسی که به استقبال او آمد،‏ دخترش و تنها فرزند او بود.‏ با این که یَفتاح دلش به درد آمد،‏ به قولش عمل کرد.‏ او دخترش را به خیمهٔ عبادت فرستاد تا مابقی عمرش را در آنجا خدمت کند.‏—‏داو ۱۱:‏۳۰-‏۳۵‏.‏

^۱۱ برای یَفتاح آسان نبود که به قولش عمل کند،‏ اما برای دخترش بسیار سخت‌تر بود که با میل و رغبت مطابق نذر پدرش عمل کند.‏ (‏داو ۱۱:‏۳۶،‏ ۳۷‏)‏ او دیگر نمی‌توانست ازدواج کند،‏ بچه‌دار شود و نسلشان را حفظ کند.‏ به‌راستی که او به تشویق و دلگرمی نیاز داشت.‏ کتاب مقدّس در این باره می‌گوید:‏ «در اسرائیل رسم شد که هر سال دختران اسرائیل می‌رفتند و چهار روز در سال دختر یَفتاح جِلعادی را تحسین می‌کردند.‏» (‏داو ۱۱:‏۳۹،‏ ۴۰‏،‏ دج *‏)‏ امروزه نیز برادران و خواهران مجرّدی که به «امور سَرور» اولویت می‌دهند،‏ مانند دختر یَفتاح به تشویق و دلگرمی نیاز دارند.‏—‏۱قر ۷:‏۳۲-‏۳۵‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ پِطرُس چگونه برادرانش را تشویق کرد؟‏

^۱۲ عیسی شب پیش از مرگش به پِطرُس رسول گفت:‏ «شَمعون،‏ شَمعون،‏ شیطان خواسته است همهٔ شما را مثل گندم غربال کند.‏ اما من برای تو در دعا التماس کرده‌ام که ایمانت از بین نرود و تو وقتی توبه کرده،‏ بازگشتی،‏ برادرانت را تقویت کن.‏»—‏لو ۲۲:‏۳۱،‏ ۳۲‏.‏

 ^۱۳ پِطرُس یکی از ستون‌های جماعت مسیحی در قرن اول شد.‏ (‏غلا ۲:‏۹‏)‏ اعمال شجاعانهٔ او در پِنتیکاست و بعد از آن،‏ باعث تشویق برادران بود.‏ او پس از این که سال‌ها به برادران خدمت کرد به آنان چنین نوشت:‏ «این چند کلام را به شما نوشتم.‏ آری،‏ این‌ها را نوشتم تا تشویقتان کنم و صمیمانه شهادت دهم که لطفی که خدا نصیبتان ساخته،‏ حقیقی است.‏ در آن استوار بمانید.‏» (‏۱پطر ۵:‏۱۲‏)‏ سخنان پِطرُس در طول قرن‌ها برای مسیحیان بسیار تشویق‌کننده بوده است.‏ امروزه نیز که ما در انتظار تحقق وعده‌های یَهُوَه هستیم،‏ به این سخنان تشویق‌آمیز نیاز داریم.‏—‏۲پطر ۳:‏۱۳‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ نوشته‌های الهامی یوحنای رسول چگونه در طول قرن‌ها باعث تشویق مسیحیان بوده است؟‏

^۱۴ یوحنای رسول نیز یکی از ستون‌های جماعت مسیحی قرن اول بود.‏ گزارشات جذاب و گیرای او در رابطه با خدمت موعظهٔ عیسی،‏ هم در گذشته و هم امروزه باعث تشویق مسیحیان بوده است.‏ برای مثال،‏ تنها در انجیل یوحنا می‌خوانیم که عیسی گفت نشانهٔ پیروان واقعی‌اش،‏ محبت است.‏—‏یوحنا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵ خوانده شود.‏

^۱۵ سه نامهٔ یوحنا نیز حاوی حقایقی باارزش است.‏ زمانی که به‌دلیل خطاها و اشتباهاتمان مأیوس هستیم و در کتاب مقدّس می‌خوانیم که خون عیسی مسیح «ما را از هر گناه پاک می‌سازد» بسیار دلگرم می‌شویم.‏ (‏۱یو ۱:‏۷‏)‏ اگر پس از آن هنوز عذاب وجدان داشته باشیم،‏ با خواندن این که «خدا از دل ما بزرگ‌تر است،‏» بغض گلویمان را می‌گیرد و اشک در چشمانمان جمع می‌شود.‏ (‏۱یو ۳:‏۲۰‏)‏ یوحنا همچنین نوشت که «خدا محبت است.‏» (‏۱یو ۴:‏۸،‏ ۱۶‏)‏ او در نامه‌های دوم و سوم خود،‏ مسیحیان را ترغیب و تشویق می‌کند که همچنان ‹در حقیقت گام بردارند.‏›—‏۲یو ۴؛‏ ۳یو ۳،‏ ۴‏.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ پولُس رسول چگونه مسیحیان قرن اول را تشویق کرد؟‏

 ^۱۶ پولُس رسول نیز برای برادران،‏ بسیار تشویق‌کننده بود و در این زمینه نمونه‌ای عالی به جا گذاشت.‏ پس از مرگ عیسی اکثر رسولان در اورشلیم ماندند و هیئت اداره‌کننده در آن شهر تشکیل شد.‏ (‏اعما ۸:‏۱۴؛‏ ۱۵:‏۲‏)‏ مسیحیانی که در یهودیه بودند،‏ به مردم آنجا که تحت تأثیر دین یهود تنها به وجود یک خدا اعتقاد داشتند،‏ دربارهٔ عیسی موعظه می‌کردند.‏ اما پولُس رسول از طریق هدایت روح‌القدس به جایی دیگر فرستاده شد.‏ او باید به یونانیان،‏ رومیان و امّت‌های دیگر که خدایان بسیاری را می‌پرستیدند موعظه می‌کرد.‏—‏غلا ۲:‏۷-‏۹؛‏ ۱تیمو ۲:‏۷‏.‏

^۱۷ پولُس به ترکیهٔ امروزی،‏ یونان و ایتالیا سفر کرد و در بین غیریهودیان جماعت‌های مسیحی تشکیل داد.‏ کسانی که به مسیحیت روی می‌آوردند،‏ از طرف «هموطنان خود» مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفتند و نیاز به تشویق و دلگرمی داشتند.‏ (‏۱تسا ۲:‏۱۴‏)‏ پولُس حدود سال ۵۰ میلادی به جماعت نوپای تِسالونیکی چنین نوشت:‏ «ما در دعاهایمان هر بار که از همگیِ شما یاد می‌کنیم،‏ خدا را سپاس می‌گوییم؛‏ زیرا همواره .‏ .‏ .‏ عمل شما را که ثمرهٔ ایمان است،‏ تلاش شما را که از محبت برمی‌خیزد و پایداری شما را .‏ .‏ .‏ به یاد می‌آوریم.‏» (‏۱تسا ۱:‏۲،‏ ۳‏)‏ او همچنین آنان را چنین ترغیب کرد:‏ «همیشه یکدیگر را تشویق کرده،‏ بنا کنید.‏»—‏۱تسا ۵:‏۱۱‏.‏

۱۸.‏ هیئت اداره‌کننده در قرن اول چگونه فیلیپُس را تشویق کرد؟‏

^۱۸ در قرن اول هیئت اداره‌کننده همهٔ مسیحیان را که شامل سرپرستان جماعات نیز می‌شدند تشویق می‌کرد.‏ زمانی که فیلیپُس به سامریان موعظه می‌کرد هیئت اداره‌کننده از او حمایت کرد.‏ دو نفر از اعضای هیئت اداره‌کننده یعنی پِطرُس و یوحنا فرستاده شدند تا برای مسیحیان جدید دعا کنند که روح‌القدس را دریافت کنند.‏ (‏اعما ۸:‏۵،‏ ۱۴-‏۱۷‏)‏ مسلّماً فیلیپُس و مسیحیان جدید،‏ از حمایت‌های هیئت اداره‌کننده بسیار تشویق شدند!‏

۱۹.‏ نامهٔ هیئت اداره‌کننده چه تأثیری بر جماعت‌های قرن اول گذاشت؟‏

^۱۹ بعدها هیئت اداره‌کننده باید تصمیم می‌گرفت که آیا لازم بود مسیحیان غیریهودی مانند یهودیان در شریعت موسی ختنه شوند یا خیر.‏ (‏اعما ۱۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ برادران مسئول از طریق هدایت روح‌القدس و استدلال از آیات کتاب مقدّس تشخیص دادند که لزومی ندارد مسیحیان ختنه شوند.‏ سپس نامه‌ای در این باره نوشتند و نمایندگانی از هیئت اداره‌کننده انتخاب کردند تا نامه را به جماعت‌ها برسانند.‏ در نتیجه جماعت‌ها «پس از خواندن آن نامه،‏ از پیام دلگرم‌کنندهٔ آن شاد شدند.‏»—‏اعما ۱۵:‏۲۷-‏۳۲‏.‏

۲۰.‏ الف)‏ امروزه هیئت اداره‌کننده چگونه خانوادهٔ جهانی شاهدان یَهُوَه را تشویق می‌کند؟‏ ب)‏ در مقالهٔ بعد چه سؤالی را پاسخ می‌دهیم؟‏

^۲۰ امروزه نیز هیئت اداره‌کنندهٔ شاهدان یَهُوَه همواره باعث تشویق اعضای بیت‌ئیل،‏ خادمان تمام‌وقت ویژه و همهٔ برادران و خواهران سراسر جهان است.‏ این تشویق‌ها مانند قرن اول،‏ باعث شادی برادران و خواهران می‌باشد.‏ به‌علاوه،‏ هیئت اداره‌کننده در سال ۲۰۱۵ بروشور به سوی یَهُوَه بازگردید را به چاپ رساند که باعث تشویق بسیاری در سراسر جهان شده است.‏ اما آیا فقط کسانی که اختیاراتی دارند باید همچون یَهُوَه دیگران را تشویق کنند؟‏ در مقالهٔ بعد این سؤال را پاسخ می‌دهیم.‏