۱.‏ همهٔ خادمان یَهُوَه می‌خواهند چگونه خدمتشان را انجام دهند و چرا؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

عیسی مسیح به پیروانش چنین فرمان داد:‏ «بروید و از مردمِ همهٔ قوم‌ها شاگرد بسازید.‏» (‏مت ۲۸:‏۱۹‏)‏ همهٔ خادمان وفادار یَهُوَه می‌خواهند بدانند که چگونه می‌توانند خدمتی را که به آنان واگذار شده است،‏ «به طور کامل» انجام دهند.‏ (‏۲تیمو ۴:‏۵‏)‏ چرا که این فعالیت،‏ بسیار مهم‌تر و ضروری‌تر از هر کار دیگری است.‏ با این حال،‏ شاید برایمان دشوار باشد که ساعات بیشتری را به خدمتمان اختصاص دهیم.‏

۲.‏ ما در خدمتمان با چه مشکلاتی روبرو هستیم؟‏

^۲ ما باید بخشی از زمان و انرژی خود را صرف دیگر امور مهم زندگی کنیم.‏ برای مثال،‏ شاید لازم باشد برای تأمین نیازهای خود و خانواده‌مان،‏ ساعات زیادی از روز را کار کنیم.‏ یا شاید مجبور باشیم با دیگر مسئولیت‌های خانوادگی،‏ بیماری،‏ افسردگی یا مشکلات پیری دست و پنجه نرم کنیم.‏ ما چگونه می‌توانیم با وجود چنین مشکلاتی خدمتمان را به طور کامل به انجام رسانیم؟‏

۳.‏ از سخن عیسی در مَتّی ۱۳:‏۲۳ چه نکته‌ای می‌آموزیم؟‏

^۳ اگر شرایط زندگی نگذارد که مدت زمان دلخواهمان را در خدمت به یَهُوَه صرف کنیم،‏ نباید ناامید شویم.‏ عیسی می‌دانست که همهٔ ما به یک میزان ثمر نمی‌آوریم.‏ ‏(‏مَتّی ۱۳:‏۲۳ خوانده شود.‏)‏ اگر همواره هر آنچه از دستمان برمی‌آید در خدمت به یَهُوَه انجام دهیم،‏ او برای خدمتمان ارزش زیادی قائل خواهد بود.‏ (‏عبر ۶:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ از طرف دیگر،‏ شاید فکر کنیم که شرایط زندگی‌مان طوری است که می‌توانیم بیشتر به یَهُوَه خدمت کنیم.‏ در ادامه خواهیم دید که  چگونه می‌توانیم به خدمتمان اولویت دهیم،‏ زندگی خود را ساده نگاه داریم و مهارت‌هایمان را در موعظه و تعلیم به دیگران بالا بریم.‏ اما پیش از آن باید درک کنیم که منظور از به انجام رساندن خدمتمان به طور کامل چیست.‏

۴.‏ منظور از به انجام رساندن خدمتمان به طور کامل چیست؟‏

^۴ ما برای به انجام رساندن خدمتمان به طور کامل،‏ باید تا جای ممکن در موعظه و تعلیم به دیگران فعال باشیم.‏ اما آنچه بیش از ساعات موعظهٔ ما برای یَهُوَه اهمیت دارد،‏ انگیزهٔ ما از موعظه است.‏ در واقع،‏ محبتمان به یَهُوَه و دیگران ما را بر آن می‌دارد که با تمام وجود در خدمت مسیحی‌مان فعال باشیم.‏ * (‏مر ۱۲:‏۳۰،‏ ۳۱؛‏ کول ۳:‏۲۳‏)‏ خدمت کردن به یَهُوَه با تمام وجود بدین معنی است که تا جای ممکن وقت و انرژی خود را صرف خدمت به او نماییم.‏ به راستی که شرکت در خدمت موعظه افتخاری است که باید بابت آن قدردان باشیم؛‏ اگر ما چنین طرز فکری داشته باشیم،‏ تمام تلاشمان را می‌کنیم که خبر خوش را به دیگران اعلام کنیم.‏

۵-‏۶.‏ نمونه‌ای بیاورید که نشان می‌دهد با وجود محدودیت‌ها چگونه می‌توانیم به خدمتمان اولویت دهیم.‏

^۵ جوانی را تصوّر کنید که علاقهٔ زیادی به نواختن گیتار دارد.‏ او دوست دارد در هر فرصتی گیتار بنوازد.‏ سرانجام به عنوان نوازندهٔ گیتار در یک کافی‌شاپ استخدام می‌شود.‏ از او خواسته می‌شود که تنها آخرهفته‌ها آنجا کار کند.‏ از آنجا که درآمدش جوابگوی هزینه‌های زندگی نیست،‏ از دوشنبه تا جمعه به عنوان صندوق‌دار در یک فروشگاه مشغول به کار می‌شود.‏ با این که او بیشتر وقتش را در فروشگاه می‌گذراند،‏ موسیقی برایش اولویت بیشتری دارد.‏ آرزوی او این است که در موسیقی مهارت بیشتری کسب کند تا بتواند شغلی تمام‌وقت در این زمینه بیابد.‏ او همواره در پی فرصت‌هایی هر چند کوتاه است که بتواند گیتار بنوازد.‏

^۶ به طور مشابه،‏ با این که به موعظه علاقهٔ زیادی دارید،‏ شاید نتوانید مدت زمان دلخواهتان را به  این فعالیت بپردازید.‏ با این حال،‏ تلاش می‌کنید که مهارت‌های لازم را کسب کرده تا بتوانید در اعلام خبر خوش مؤثرتر واقع شوید.‏ اما از آنجایی که باید وقت زیادی را صرف امور روزمرهٔ زندگی کنیم شاید از خود بپرسیم،‏ ‹چگونه می‌توانم به خدمت موعظه اولویت دهم؟‏›‏

۷-‏۸.‏ ما چگونه می‌توانیم دیدگاهی همچون دیدگاه عیسی نسبت به خدمت موعظه داشته باشیم؟‏

^۷ عیسی با دیدگاهی که نسبت به خدمت موعظه داشت،‏ نمونه‌ای ارزشمند برای ما بجا گذاشت.‏ صحبت دربارهٔ پادشاهی خدا،‏ مهم‌ترین بخش از زندگی عیسی بود.‏ (‏یو ۴:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ او صدها کیلومتر راه می‌رفت که تا جای ممکن به افراد بیشتری موعظه کند.‏ او از هر فرصتی استفاده می‌کرد تا با مردم چه در عموم و چه در خانه‌هایشان صحبت کند.‏ تمام زندگی عیسی حول خدمت موعظه می‌چرخید.‏

^۸ ما نیز می‌خواهیم با الگو گرفتن از عیسی،‏ همواره در پی فرصت‌هایی باشیم که خبر خوش را به دیگران اعلام کنیم.‏ ما حتی حاضریم برای موعظهٔ خبر خوش،‏ از آسایش خود بگذریم.‏ (‏مرق ۶:‏۳۱-‏۳۴؛‏ ۱پطر ۲:‏۲۱‏)‏ برخی به عنوان پیشگام،‏ پیشگام ویژه یا پیشگام کمکی خدمت می‌کنند.‏ برخی دیگر زبانی جدید آموخته‌اند یا به منطقه‌ای که نیاز بیشتری به مبشّر دارد نقل‌مکان کرده‌اند.‏ با این حال،‏ بخش اعظم فعالیت موعظه توسط مبشّرانی انجام می‌شود که متناسب با شرایطشان،‏ با تمام وجود خبر خوش را اعلام می‌کنند.‏ باید به یاد داشته باشیم که یَهُوَه هرگز از ما انتظاری بیش از توانمان ندارد.‏ او می‌خواهد که ما با شادی به او خدمت کنیم و «بشارتِ پرجلال خدای شاد» را اعلام نماییم.‏—‏۱تیمو ۱:‏۱۱؛‏ تث ۳۰:‏۱۱‏.‏

۹.‏ الف)‏ پولُس چگونه با وجود شغلی که داشت به خدمت موعظه اولویت می‌داد؟‏ ب)‏ مطابق اعمال ۲۸:‏۱۶،‏ ۳۰،‏ ۳۱ پولُس چه دیدگاهی نسبت به خدمت موعظه داشت؟‏

^۹ پولُس رسول با اولویت دادن به خدمتش نمونه‌ای خوب برای ما بجا گذاشت.‏ او در دومین سفر میسیونری خود زمانی که در قُرِنتُس بود،‏ وضعیت مالی خوبی نداشت.‏ از این رو،‏ باید به کار خیمه‌دوزی می‌پرداخت.‏ اما او هرگز خیمه‌دوزی را شغل اصلی خود نمی‌دانست.‏ هدف او این بود که بتواند به خدمتش ادامه دهد و خبر خوش را «به‌رایگان» به اهالی قُرِنتُس اعلام کند.‏ (‏۲قر ۱۱:‏۷‏)‏ با این که او باید بخشی از وقتش را به خیمه‌دوزی اختصاص می‌داد،‏ همواره به خدمتش اولویت می‌داد و هر سَبَّت موعظه می‌کرد.‏ پس از مدتی که شرایط زندگی پولُس تغییر کرد،‏ «خود را تماماً وقف موعظهٔ کلام کرد.‏ او برای اثبات این که عیسی همان مسیح است،‏ به یهودیان شهادت می‌داد.‏» (‏اعما ۱۸:‏۳-‏۵؛‏ ۲قر ۱۱:‏۹‏)‏ زمانی که او به مدت دو سال در روم در حبس خانگی بود،‏ نامه می‌نوشت و به آنانی که به دیدنش می‌آمدند موعظه می‌کرد.‏ ‏(‏اعمال ۲۸:‏۱۶،‏ ۳۰،‏ ۳۱ خوانده شود.‏)‏ پولُس مصمم بود که همواره به خدمتش اولویت دهد.‏ او گفت:‏ «از آنجا که ما این خدمت را .‏ .‏ .‏ داریم،‏ از آن دست نمی‌کشیم.‏» (‏۲قر ۴:‏۱‏)‏ اگر ما نیز همچون پولُس مجبور باشیم بخشی از وقتمان را به شغل و حرفهٔ خود اختصاص دهیم،‏ هنوز می‌توانیم به خدمتمان اولویت دهیم.‏

۱۰-‏۱۱.‏ با وجود بیماری یا محدودیت‌های جسمی چگونه می‌توانیم خدمتمان را به طور کامل انجام دهیم؟‏

^۱۰ اگر به دلیل سن بالا یا بیماری قادر نیستیم به اندازهٔ کافی در موعظهٔ خانه‌به‌خانه شرکت کنیم،‏ می‌توانیم به شکل‌های دیگری موعظه کنیم.‏ مسیحیان قرن اول همه جا به مردم موعظه می‌کردند.‏ آنان فرصت‌ها را غنیمت می‌شمردند و با هر کس که در موعظهٔ خانه‌به‌خانه یا در عموم می‌دیدند،‏ دربارهٔ حقیقت صحبت می‌کردند.‏  ‏(‏اعما ۱۷:‏۱۷؛‏ ۲۰:‏۲۰‏)‏ اگر پیاده رفتن برایمان دشوار است،‏ شاید بتوانیم در اماکن عمومی بنشینیم و به رهگذران موعظه کنیم.‏ یا شاید بتوانیم با موعظهٔ غیررسمی یا تلفنی یا از طریق نامه به دیگران بشارت دهیم.‏ بسیاری از مبشّرانی که چنین روش‌هایی را امتحان کرده‌اند،‏ شادی زیادی نصیبشان شده است.‏

^۱۱ ما با وجود بیماری یا محدودیت‌های جسمی می‌توانیم خدمتمان را به طور کامل انجام دهیم.‏ پولُس رسول گفت:‏ «به یاری او که به من قوّت می‌بخشد،‏ قدرت هر چیز را دارم.‏» (‏فیلیپ ۴:‏۱۳‏)‏ زمانی که پولُس در یکی از سفرهای میسیونری‌اش بیمار بود،‏ واقعاً به چنین قوّتی نیاز داشت.‏ او به غَلاطیان گفت:‏ «نخستین بار به سبب بیماری جسمی‌ام بود که فرصت یافتم بشارت را به شما اعلام کنم.‏» (‏غلا ۴:‏۱۳‏)‏ به طور مشابه،‏ زمانی که ما بیمار هستیم فرصت خوبی است تا به پزشکان،‏ پرستاران و کسانی که از ما مراقبت می‌کنند موعظه کنیم.‏ زیرا مبشّرانی که به موعظهٔ خانه‌به‌خانه می‌روند نمی‌توانند به‌راحتی چنین افرادی را در خانه بیابند.‏

۱۲.‏ متمرکز نگاه داشتن چشم به چه معناست؟‏

^۱۲ عیسی گفت:‏ «چشم،‏ چراغ بدن است.‏ پس اگر چشمت متمرکز [یا «ساده»] باشد،‏ تمام وجودت روشن خواهد بود.‏» (‏مت ۶:‏۲۲‏،‏ پاورقی)‏ منظور او از این گفته این بود که باید زندگی خود را ساده نگاه داریم و تنها بر یک هدف تمرکز کنیم و اجازه ندهیم چیزی تمرکزمان را بر هم زند.‏ عیسی خود نیز با تمرکز بر خدمتش،‏ نمونه‌ای خوب برای ما بجا گذاشت.‏ او همچنین به شاگردانش آموخت که همواره بر خدمت به یَهُوَه و پادشاهی خدا تمرکز کنند.‏ ما می‌خواهیم همچون عیسی به خدمتمان  اولویت دهیم و ‹همواره نخست،‏ در پی پادشاهی خدا و عدالت او باشیم.‏›—‏مت ۶:‏۳۳‏.‏

۱۳.‏ چگونه می‌توانیم بر خدمتمان بهتر تمرکز کنیم؟‏

^۱۳ ساده نگاه داشتن زندگی،‏ یکی از راه‌هایی است که می‌توانیم بیشتر به دیگران کمک کنیم تا با یَهُوَه خدا آشنا شوند.‏ * برای مثال،‏ شاید بتوانیم برنامهٔ کاری خود را طوری تنظیم کنیم که در طول هفته ساعات بیشتری به خدمت موعظه بپردازیم.‏ یا شاید بتوانیم از تفریحاتی که وقت زیادی می‌گیرد بکاهیم.‏

۱۴.‏ یک زوج برای این که وقت بیشتری را به خدمت موعظه اختصاص دهند چه تغییراتی در زندگی خود ایجاد کردند؟‏

^۱۴ نمونهٔ یک پیر مسیحی به نام الیاس و همسرش را در نظر بگیرید.‏ او می‌گوید:‏ «ما نمی‌توانستیم فوراً خدمت پیشگامی را آغاز کنیم.‏ اما می‌توانستیم با ایجاد تغییراتی،‏ وقت بیشتری را به خدمت موعظه اختصاص دهیم.‏ ما تغییراتی کوچک ایجاد کردیم تا بتوانیم بیشتر به موعظه برویم.‏ برای مثال،‏ هزینه‌های زندگی را کم کردیم،‏ تفریحاتی را که بیش از حد وقتمان را می‌گرفت کاهش دادیم و از کارفرمایمان خواستیم ساعات کاری‌مان را تغییر دهد.‏ نتیجه این شد که توانستیم عصرها نیز به موعظه برویم،‏ با افراد بیشتری کتاب مقدّس را مطالعه کنیم و حتی دو بار در ماه در طول هفته به موعظه برویم.‏ اکنون شادی زیادی نصیبمان شده است.‏»‏

۱۵-‏۱۶.‏ مطابق اول تیموتائوس ۴:‏۱۳،‏ ۱۵ چگونه می‌توانیم همواره مهارت‌هایمان را برای خدمت موعظه افزایش دهیم؟‏ (‏کادر «‏ اهدافی که به ما کمک می‌کند خدمتمان را به طور کامل انجام دهیم‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۱۵ راه دیگری که می‌توانیم خدمتمان را به طور کامل  انجام دهیم این است که مهارت‌هایمان را برای خدمت موعظه افزایش دهیم.‏ برخی کارفرمایان برای بالا بردن سطح دانش و مهارت کارکنان،‏ به طور مرتب دوره‌های آموزشی برای آنان برگزار می‌کنند.‏ این امر برای ما که پادشاهی خدا را اعلام می‌کنیم نیز صادق است.‏ ما باید همواره بیاموزیم که چگونه با مهارت بیشتری به خدمت موعظه بپردازیم.‏—‏امث ۱:‏۵؛‏ ۱تیموتائوس ۴:‏۱۳،‏ ۱۵ خوانده شود.‏

^۱۶ ما چگونه می‌توانیم همواره مهارت‌هایمان را برای خدمت موعظه افزایش دهیم؟‏ بدین منظور باید به دستورالعمل‌هایی که در جلسهٔ خدمت و راه زندگی دریافت می‌کنیم دقت کنیم.‏ نکات ارزشمندی که در این جلسات می‌آموزیم کمکمان می‌کند که به‌تدریج مهارت‌هایمان را در خدمت موعظه افزایش دهیم.‏ برای مثال،‏ زمانی که مجری جلسه به آنانی که تکلیفی انجام داده‌اند پند می‌دهد،‏ ما می‌توانیم نکاتی از پند را به خاطر بسپاریم و در موعظه بکار گیریم.‏ همچنین می‌توانیم با سرپرست گروه موعظه‌مان به موعظه برویم یا از او بخواهیم در این زمینه کمکمان کند.‏ به علاوه،‏ می‌توانیم با مبشّران باتجربهٔ دیگر،‏ پیشگامان یا سرپرست حوزه در موعظه همکاری کنیم.‏ هر چه بیشتر مهارت خود را در استفاده از ابزارهای تعلیم افزایش دهیم،‏ شادی بیشتری از فعالیت موعظه و شاگردسازی نصیبمان می‌شود.‏

۱۷.‏ از انجام دادن خدمتمان به طور کامل چه فایده‌ای نصیبمان می‌شود؟‏

^۱۷ به راستی که همکاری با یَهُوَه افتخاری بس بزرگ است!‏ (‏۱قر ۳:‏۹‏)‏ اگر «تشخیص دهید چه چیزهایی پراهمیت‌تر است» و همواره بر خدمتتان تمرکز کنید،‏ ‹خداوند را با شادی عبادت خواهید کرد.‏› (‏فیلیپ ۱:‏۱۰؛‏ مز ۱۰۰:‏۲‏)‏ شما به عنوان خادمان خدا می‌توانید اطمینان داشته باشید که یَهُوَه همواره قوّت لازم را به شما می‌دهد تا با وجود مشکلات و محدودیت‌ها،‏ خدمتتان را به انجام رسانید.‏ (‏۲قر ۴:‏۱،‏ ۷؛‏ ۶:‏۴‏)‏ شما صرف‌نظر از ساعاتی که به خدمت موعظه می‌پردازید،‏ اگر همواره با تمام وجود به یَهُوَه خدمت کنید،‏ طعم شادی حاصل از آن را خواهید چشید.‏ (‏غلا ۶:‏۴‏)‏ وقتی خدمتتان را به طور کامل به انجام می‌رسانید،‏ نشان می‌دهید که به یَهُوَه و دیگر انسان‌ها محبت دارید.‏ چرا که اینچنین،‏ ‹هم خود و هم کسانی را که به شما گوش می‌دهند،‏ نجات خواهید داد.‏›—‏۱تیمو ۴:‏۱۶‏.‏