۱-‏۲.‏ منظور عیسی از آنچه در یوحنا ۴:‏۳۵،‏ ۳۶ گفت چه بود؟‏

عیسی از میان مزارعی که بذرهایش تازه جوانه زده بود می‌گذشت.‏ (‏یو ۴:‏۳-‏۶‏)‏ چهار ماه به زمان برداشت محصول آن مزارع باقی مانده بود.‏ عیسی به نکته‌ای اشاره کرد که به نظر شنوندگانش عجیب می‌رسید.‏ او گفت:‏ «نظر افکنید و مزارع را ببینید که برای درو سفید شده است.‏» ‏(‏یوحنا ۴:‏۳۵،‏ ۳۶ خوانده شود.‏)‏ منظور عیسی از این گفته چه بود؟‏

^۲ عیسی به طور مجازی به جمع‌آوری انسان‌ها اشاره کرد،‏ نه به برداشت محصول.‏ پیش از این گفتهٔ عیسی،‏ چه اتفاقی رخ داده بود؟‏ در آن زمان،‏ یهودیان معمولاً از سامریان دوری می‌کردند.‏ با این حال،‏ عیسی به زنی سامری موعظه کرده بود و او گفته‌های عیسی را پذیرفته بود!‏ وقتی عیسی دربارهٔ مزارعی که ‹برای درو سفید شده بودند› صحبت می‌کرد،‏ سامریانی که گفته‌های آن زن را شنیده بودند،‏ نزد عیسی آمدند تا بیشتر تعلیم گیرند.‏ (‏یو ۴:‏۹،‏ ۳۹-‏۴۲‏)‏ یک مفسّر کتاب مقدّس در این باره می‌گوید:‏ «شور و اشتیاق آن سامریان برای تعلیم گرفتن از عیسی،‏ نشان می‌دهد که آنان همچون مزرعه‌ای آمادهٔ درو بودند.‏»‏

۳.‏ اگر دیدگاهی همچون عیسی به مردم داشته باشیم،‏ چگونه به شکلی مؤثرتر موعظه خواهیم کرد؟‏

^۳ شما دربارهٔ افرادی که خبر خوش پادشاهی خدا را به آنان اعلام می‌کنید چه دیدگاهی دارید؟‏ اگر آنان را همچون محصول آمادهٔ برداشت ببینید،‏ فعالیت موعظه‌تان از سه جهت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.‏ اول،‏ برای فعالیت موعظه اهمیت زیادی قائل می‌شوید؛‏ زیرا فصل درو محدود است و نباید زمان را تلف کرد.‏ دوم،‏ وقتی دیگران واکنش مثبتی به موعظه نشان می‌دهند،‏ شادی زیادی نصیبتان می‌شود.‏ کتاب مقدّس نیز در این باره به «شادمانیِ وقت درو» اشاره می‌کند.‏ (‏اشع ۹:‏۳‏)‏ سوم،‏ همواره سعی می‌کنید سخنانتان را با علایق آنانی که در موعظه  می‌بینید تطبیق دهید؛‏ زیرا می‌دانید که تک‌تک افراد این قابلیت را دارند که شاگرد مسیح شوند.‏

۴.‏ در این مقاله از پولُس رسول چه می‌آموزیم؟‏

^۴ شاید برخی از پیروان عیسی با خود فکر می‌کردند که سامریان هیچ گاه شاگرد عیسی نخواهند شد.‏ اما عیسی چنین طرز فکری نداشت.‏ او این قابلیت را در سامریان می‌دید که شاگرد او شوند.‏ به طور مشابه،‏ ما نیز باید به یاد داشته باشیم که تک‌تک افراد این قابلیت را دارند که شاگرد مسیح شوند.‏ پولُس رسول نمونهٔ خوبی در خدمت موعظه از خود بجا گذاشت.‏ در این مقاله می‌خواهیم با سرمشق گرفتن از پولُس به بررسی سه مورد بپردازیم؛‏ ۱)‏ در نظر گرفتن اعتقادات آنانی که در موعظه می‌بینیم،‏ ۲)‏ توجه و دقت به علایق آنان و ۳)‏ دانستن این که آنان قابلیت دارند که شاگرد مسیح شوند.‏

۵.‏ چرا پولُس مخاطبانش را در کنیسه به‌خوبی درک می‌کرد؟‏

^۵ پولُس اغلب در کنیسه‌های یهودیان موعظه می‌کرد.‏ برای مثال،‏ او در کنیسهٔ شهر تِسالونیکی،‏ «مدت سه هفته در روزهای سَبَّت بر اساس نوشته‌های مقدّس با [یهودیان] استدلال می‌کرد.‏» (‏اعما ۱۷:‏۱،‏ ۲‏)‏ از آنجایی که پولُس به عنوان یک یهودی بزرگ شده بود،‏ موعظه در کنیسه برایش راحت بود.‏ (‏اعما ۲۶:‏۴،‏ ۵‏)‏ او یهودیان را به‌خوبی درک می‌کرد،‏ از این رو می‌توانست با اعتمادبه‌نَفْس به آنان موعظه کند.‏—‏فیلیپ ۳:‏۴،‏ ۵‏.‏

۶.‏ مخاطبان پولُس در بازار آتن از چه لحاظ با مخاطبانش در کنیسه متفاوت بودند؟‏

^۶ پولُس تحت فشار مخالفان،‏ از تِسالونیکی و سپس بیریه فرار کرد و به آتن رسید.‏ او در آنجا نیز «در کنیسه با یهودیان و با دیگر خداپرستان .‏ .‏ .‏ به گفتگو و استدلال می‌پرداخت.‏» (‏اعما ۱۷:‏۱۷‏)‏ اما هنگامی که در بازار موعظه می‌کرد،‏ مخاطبان متفاوتی داشت.‏ آنان افرادی منجمله فیلسوفان و غیریهودیان بودند که گفته‌های پولُس برایشان همچون ‹تعلیمی جدید› بود.‏ از این رو به پولُس گفتند:‏ «چیزهای جدید می‌گویی که به گوش ما غریب است.‏»—‏اعما ۱۷:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

۷.‏ مطابق اعمال ۱۷:‏۲۲،‏ ۲۳ پولُس چگونه با اهالی آتن صحبت کرد؟‏

^۷ اعمال ۱۷:‏۲۲،‏ ۲۳ خوانده شود.‏ پولُس در آتن با غیریهودیان به شکل متفاوتی صحبت کرد.‏ او احتمالاً با خود فکر کرد،‏ ‹اهالی آتن چه اعتقاداتی دارند؟‏› او با دقت به مردم آنجا و مراسم مذهبی آنان توجه کرد.‏ سپس به دنبال نقاط مشترکی بین اعتقادات آنان و نوشته‌های مقدّس گشت.‏ یک مفسّر کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «پولُس  به عنوان یک مسیحی یهودی‌نژاد می‌دانست که یونانیان بت‌پرست برخلاف یهودیان و مسیحیان،‏ خدای حقیقی را نمی‌پرستند.‏ اما می‌خواست به آنان نشان دهد،‏ خدایی که درباره‌اش صحبت می‌کند برایشان آشناست.‏» بنابراین طبق اعتقاداتشان با آنان صحبت کرد.‏ او به اهالی آتن گفت که دربارهٔ همان ‹خدای ناشناخته‌ای› صحبت می‌کند که آنان او را می‌پرستند.‏ پولُس با این که می‌دید آن غیریهودیان با نوشته‌های مقدّس آشنا نبودند،‏ هرگز فکر نکرد که نمی‌توانند شاگرد مسیح شوند.‏ او آنان را همچون محصول آمادهٔ برداشت می‌دید و حاضر شد صحبت‌هایش را با اعتقادات آنان تطبیق دهد.‏

۸.‏ الف)‏ چگونه می‌توانید به اعتقادات مردم محدوده‌تان پی ببرید؟‏ ب)‏ اگر کسی بگوید که دین و مذهب خودش را دارد چه واکنشی نشان می‌دهید؟‏

^۸ همچون پولُس،‏ به عقاید مردم محدوده‌تان دقت و توجه کنید.‏ برای مثال،‏ آنان از چه وسایلی برای تزیین خانه یا اتومبیلشان استفاده کرده‌اند؟‏ آیا از نام،‏ نحوهٔ لباس پوشیدن یا کلماتی که استفاده می‌کنند می‌توانید اعتقاداتشان را تشخیص دهید؟‏ شاید مخاطبتان به شما گفته باشد که دین و مذهب خودش را دارد.‏ پیشگامی ویژه به نام فلوتورا که با چنین موقعیتی روبرو شده بود،‏ به مخاطبش چنین پاسخ داد:‏ «من قصد ندارم اعتقاداتم را به شما تحمیل کنم،‏ اما می‌خواهم دربارهٔ این موضوع صحبت کنم که .‏ .‏ .‏»‏

۹.‏ شما ممکن است چه اعتقادات مشترکی با شخصی مذهبی داشته باشید؟‏

^۹ با شخصی مذهبی دربارهٔ چه موضوعاتی می‌توانید صحبت کنید؟‏ ابتدا سعی کنید اعتقادات مشترکتان را بیابید.‏ چنین شخصی شاید به پرستش خدای یکتا معتقد باشد؛‏ یا شاید عیسی را ناجی انسان‌ها بداند؛‏ یا شاید باور داشته باشد که شرارت‌های دنیای امروز به‌زودی پایان می‌یابد.‏ شما می‌توانید با استفاده از اعتقادات مشترکتان،‏ طوری پیام کتاب مقدّس را اعلام کنید که به دل او بنشیند.‏

۱۰.‏ ما باید برای پی بردن به چه چیز تلاش کنیم و چرا؟‏

^۱۰ البته باید به یاد داشته باشیم که برخی،‏ تمام تعالیم دین و مذهبشان را باور ندارند.‏ بنابراین،‏ پس از تشخیص دین و مذهب شخص،‏ سعی کنید دریابید که او شخصاً چه تعالیمی را باور دارد.‏ پیشگامی ویژه در استرالیا به نام دیوید می‌گوید:‏ «امروزه بسیاری از مردم اعتقادات مذهبی‌شان را با فلسفه می‌آمیزند.‏» دونالتا از آلبانی می‌گوید:‏ «برخی از مردم می‌گویند که دین و مذهب خاصّی دارند،‏ اما پس از مدتی می‌بینم که وجود خدا را نیز انکار می‌کنند.‏» برادری میسیونر در آرژانتین نیز پی برده است که برخی به تثلیث اعتقاد  دارند،‏ در صورتی که پدر،‏ پسر و روح‌القدس را به عنوان یک خدا قبول ندارند.‏ او می‌گوید:‏ «دانستن این امر،‏ پیدا کردن اعتقادات مشترک را راحت‌تر می‌کند.‏» بنابراین سعی کنید به آنچه که دیگران واقعاً به آن معتقدند پی ببرید.‏ به این شکل،‏ می‌توانید همچون پولُس،‏ ‹برای همه گونه افراد،‏ همه چیز شوید.‏›—‏۱قر ۹:‏۱۹-‏۲۳‏.‏

۱۱.‏ مطابق اعمال ۱۴:‏۱۴-‏۱۷ چرا صحبت‌های پولُس برای اهالی لِستِره قابل درک بود؟‏

^۱۱ اعمال ۱۴:‏۱۴-‏۱۷ خوانده شود.‏ پولُس به علایق مخاطبانش پی برد و مطابق آن،‏ موضوع گفتگویش را انتخاب کرد.‏ برای مثال،‏ اهالی لِستِره اگر هم دانشی دربارهٔ نوشته‌های مقدّس داشتند،‏ بسیار اندک بود.‏ بنابراین،‏ پولُس طوری با آنان استدلال کرد که برایشان قابل فهم باشد.‏ او با آنان دربارهٔ مزارع پربار و زندگی‌ای سعادتمند صحبت کرد.‏ او در گفته‌هایش از عبارات و مَثَل‌هایی استفاده کرد که برای مخاطبانش به‌راحتی قابل درک بود.‏

۱۲.‏ ما چگونه می‌توانیم علایق دیگران را تشخیص دهیم و موضوع گفتگویمان را مطابق آن تغییر دهیم؟‏

^۱۲ شما نیز می‌توانید علایق مردم محدوده‌تان را تشخیص داده و مطابق آن،‏ موضوع گفتگویتان را تغییر دهید.‏ اما چگونه می‌توانید علایق شخصی را که می‌خواهید با او صحبت کنید تشخیص دهید؟‏ همان طور که پیش از این اشاره شد باید به برخی موارد توجه و دقت کنید.‏ شاید آن شخص در حال باغبانی،‏ خواندن کتاب،‏ تعمیر اتومبیل یا فعالیت‌های دیگر باشد.‏ شاید بتوانید گفتگو را با فعالیتی که او در حال انجامش است،‏ شروع کنید.‏ (‏یو ۴:‏۷‏)‏ حتی شاید از روی لباس‌های شخص بتوانید به نکاتی همچون ملیت،‏ شغل یا تیم ورزشی مورد علاقه‌اش پی ببرید.‏ گوستاوو می‌گوید:‏ «با پسر ۱۹ ساله‌ای که روی لباسش تصویر خواننده‌ای معروف بود شروع به صحبت کردم.‏ وقتی دربارهٔ آن تصویر پرسیدم،‏ او گفت که چرا به آن خواننده علاقه دارد.‏ همان گفتگوی ساده به مطالعهٔ کتاب مقدّس انجامید و او اکنون یکی از برادران ماست.‏»‏

۱۳.‏ چگونه می‌توانیم مطالعهٔ کتاب مقدّس را به نحوی خوشایند به دیگران پیشنهاد دهیم؟‏

 ^۱۳ وقتی می‌خواهید به کسی پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدّس بدهید،‏ به نحوی خوشایند آن را مطرح کنید؛‏ طوری که شخص دریابد مطالعهٔ کتاب مقدّس چگونه به او کمک می‌کند.‏ (‏یو ۴:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ برای مثال،‏ خواهری به منزل خانمی علاقه‌مند دعوت شد.‏ او با دیدن مدارک آن خانم روی دیوار،‏ متوجه شد که او پروفسور مدیریت آموزشی است.‏ بنابراین،‏ خواهرمان بر آموزش تأکید کرد و گفت که ما نیز در جلسات هفتگی و جلسات خصوصی مطالعهٔ کتاب مقدّس،‏ به مردم آموزش می‌دهیم.‏ آن خانم پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدّس را پذیرفت،‏ روز بعد به جلسه رفت و کمی پس از آن در مجمع حوزه‌ای شرکت کرد.‏ یک سال بعد نیز تعمید گرفت!‏ شما می‌توانید از خود بپرسید،‏ ‹آنانی که به دیدنشان می‌روم به چه چیزهایی علاقه دارند؟‏ آیا می‌توانم به شکلی خوشایند به آنان پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدّس بدهم؟‏›‏

۱۴.‏ چگونه می‌توانیم خود را برای هر جلسهٔ مطالعه آماده کنیم؟‏

^۱۴ پس از این که مطالعهٔ کتاب مقدّس را با شخصی شروع کردید باید متناسب با پیشینه،‏ تحصیلات و علایق او،‏ خود را برای هر جلسهٔ مطالعه به‌خوبی آماده کنید.‏ به این فکر کنید که چگونه می‌توانید حقایق کتاب مقدّس را به او توضیح دهید؛‏ برای مثال،‏ باید از قبل فکر کنید که چه آیاتی را باید بخوانید،‏ کدام ویدیوها را نشان دهید و از چه مثال‌هایی استفاده کنید.‏ شما می‌توانید از خود بپرسید،‏ ‹چگونه می‌توانم حقایق کتاب مقدّس را به دل شاگردم برسانم؟‏› (‏امث ۱۶:‏۲۳‏)‏ خانمی در آلبانی که با کمک پیشگامی به نام فلورا کتاب مقدّس را مطالعه می‌کرد با قاطعیت گفت:‏ «نمی‌توانم بپذیرم که مردگان رستاخیز یابند.‏» فلورا او را مجبور نکرد که رستاخیز مردگان را بپذیرد و با خود گفت:‏ «او پیش از اعتقاد به رستاخیز،‏ باید خدایی را که وعدهٔ رستاخیز را داده است بشناسد.‏» سپس،‏ فلورا در جلسات مطالعه بر محبت،‏ حکمت و قدرت یَهُوَه تأکید کرد.‏ پس از مدتی،‏ شاگرد او تعلیم رستاخیز را پذیرفت.‏ او اکنون یکی از شاهدان یَهُوَه است.‏

۱۵.‏ مطابق اعمال ۱۷:‏۱۶-‏۱۸ کدام اعمال اهالی آتن پولُس را آزار می‌داد و چرا او همچنان به آنان موعظه می‌کرد؟‏

^۱۵ اعمال ۱۷:‏۱۶-‏۱۸ خوانده شود.‏ با این که شهر آتن مملو از بت‌پرستی،‏ غیراخلاقیات و فلسفه‌گرایی بود و اهالی آنجا پولُس را مسخره می‌کردند،‏ او همواره به آنان موعظه می‌کرد.‏ پولُس خود نیز با این که در گذشته «کفرگو،‏ آزاررسان و گستاخ» بود،‏ به مسیحیت روی آورده بود.‏ (‏۱تیمو ۱:‏۱۳‏)‏ درست همان طور که عیسی قابلیت این تغییر را در پولُس دیده بود،‏ او نیز می‌دانست که اهالی آتن می‌توانند روزی شاگرد مسیح شوند.‏ سرانجام تلاش‌های او به نتیجه رسید.‏—‏اعما ۹:‏۱۳-‏۱۵؛‏ ۱۷:‏۳۴‏.‏

۱۶-‏۱۷.‏ چرا می‌توان گفت که مردم با هر پیشینه‌ای می‌توانند شاگرد مسیح شوند؟‏ مثالی بزنید.‏

^۱۶ در قرن اول،‏ بسیاری با پیشینه‌های مختلف شاگرد مسیح شدند.‏ پولُس در نامه‌اش به مسیحیان قُرِنتُس،‏ اشاره کرد که برخی از آنان در گذشته مجرم بودند یا به اعمال نامشروع جنسی دست می‌زدند.‏ او در ادامه به آنان گفت:‏ ‹برخی از شما چنین بودید،‏ اما پاک شده‌اید.‏› (‏۱قر ۶:‏۹-‏۱۱‏)‏ آیا شما نیز می‌توانستید این قابلیت را در اهالی قُرِنتُس ببینید که روزی شاگرد مسیح شوند؟‏

^۱۷ امروزه نیز بسیاری با میل و رغبت تغییرات لازم را در زندگی‌شان ایجاد می‌کنند تا شاگرد مسیح شوند.‏ برای مثال،‏ پیشگامی ویژه در استرالیا به نام یوکینا پی برد که همهٔ مردم می‌توانند پیام کتاب مقدّس را بپذیرند.‏ او یک روز در دفتر مشاور املاک،‏ خانم جوانی را دید که  خالکوبی‌های زیادی روی بدنش داشت.‏ یوکینا می‌گوید:‏ «اول نمی‌خواستم با او صحبت کنم،‏ اما بعد سر صحبت را باز کردم.‏ سپس متوجه شدم که او به کتاب مقدّس علاقهٔ زیادی دارد و حتی برخی از خالکوبی‌هایش آیاتی از کتاب مزمور است!‏» آن خانم مطالعهٔ کتاب مقدّس را شروع کرد و در جلسات نیز شرکت کرد.‏ *

۱۸.‏ چرا نباید مردم محدوده‌مان را قضاوت کنیم؟‏

^۱۸ آیا منظور عیسی از این که گفت،‏ ‹مزارع برای درو سفید شده است،‏› این بود که بسیاری پیرو او خواهند شد؟‏ به هیچ وجه!‏ کتاب مقدّس پیشگویی کرده بود که تنها تعداد اندکی به او ایمان خواهند آورد.‏ (‏یو ۱۲:‏۳۷،‏ ۳۸‏)‏ با وجود این که تمرکز عیسی بر همان تعداد اندک بود،‏ به دیگران نیز غیورانه موعظه می‌کرد.‏ به علاوه،‏ او از افکار و نیات دل دیگران آگاه بود.‏ (‏مت ۹:‏۴‏)‏ پس ما چقدر بیشتر باید مراقب باشیم که مردم محدوده‌مان را قضاوت نکنیم،‏ چرا که نمی‌توانیم از افکار و نیات آنان آگاه باشیم.‏ در عوض،‏ باید فکر کنیم که آنان این قابلیت را دارند که روزی شاگرد مسیح شوند.‏ میسیونری در بورکینافاسو به نام مارک می‌گوید:‏ «کسی که فکر می‌کنم پیشرفت خوبی دارد،‏ اغلب مطالعه را متوقف می‌کند.‏ اما کسی که در ابتدا فکر می‌کنم پیشرفتی ندارد،‏ اغلب به‌خوبی پیشرفت می‌کند.‏ بنابراین دریافته‌ام که بهتر است بگذاریم یَهُوَه با روح مقدّسش هدایتمان کند.‏»‏

۱۹.‏ ما باید چه دیدگاهی به مردم محدوده‌مان داشته باشیم؟‏

^۱۹ شاید در ابتدا با خود فکر کنید که افراد زیادی در محدودهٔ موعظه،‏ همچون محصول آمادهٔ برداشت نیستند.‏ اما عیسی به شاگردانش گفت که مزارع،‏ سفید یا به عبارت دیگر آمادهٔ درو هستند.‏ پس افرادی وجود دارند که می‌توانند تغییر کنند و شاگرد مسیح گردند.‏ یَهُوَه این افراد را همچون شاگردان آیندهٔ مسیح می‌بیند که ‹گنجینه‌هایی› باارزش هستند.‏ (‏حج ۲:‏۷‏)‏ اگر ما نیز دیدگاهی همچون دیدگاه یَهُوَه و عیسی به مردم محدوده‌مان داشته باشیم،‏ بیشتر با علایق و پیشینهٔ آنان آشنا خواهیم شد.‏ باشد که مردم محدوده‌مان را،‏ نه همچون غریبه‌ها بلکه همچون برادران و خواهران آینده‌مان ببینیم.‏