۱.‏ کتاب مقدّس چه حقیقت دلگرم‌کننده‌ای را دربارهٔ یَهُوَه آشکار می‌کند؟‏

احتمالاً دوست ندارید دیگران شما را بر اساس رنگ پوست،‏ چهره یا سایز بدنتان قضاوت کنند.‏ دانستن این امر که یَهُوَه ما را بر اساس ظاهرمان قضاوت نمی‌کند،‏ بسیار دلگرم‌کننده است.‏ برای مثال،‏ زمانی که سموئیل در نظر داشت یکی از پسران یَسا را به عنوان پادشاه مسح کند،‏ دیدگاهی همچون دیدگاه یَهُوَه نداشت.‏ یَهُوَه کدام یک از پسران یَسا را برای پادشاهی در نظر داشت؟‏ سموئیل با دیدن اِلیاب،‏ پسر بزرگ یَسا که ظاهری بسیار جذاب داشت،‏ گفت:‏ «به‌یقین مسیح خداوند اینجا در حضور اوست.‏» اما یَهُوَه به سموئیل گفت:‏ «به سیما و قامت بلندش منگر،‏ زیرا او را رد کرده‌ام.‏» آنچه یَهُوَه در ادامه به سموئیل گفت،‏ درس مهمی به ما می‌آموزد.‏ او گفت:‏ «انسان به ظاهر می‌نگرد،‏ اما خداوند به دل.‏»—‏۱سمو ۱۶:‏۱،‏ ۶،‏ ۷‏.‏

۲.‏ مطابق یوحنا ۷:‏۲۴ چرا نباید دیگران را بر اساس ظاهرشان قضاوت کنیم؟‏ مثالی بزنید.‏

^۲ ما انسان‌های ناکامل تمایل داریم دیگران را بر اساس ظاهرشان قضاوت کنیم.‏ ‏(‏یوحنا ۷:‏۲۴ خوانده شود.‏)‏ اما با دیدن ظاهر دیگران نمی‌توانیم به اندازهٔ کافی آنان را بشناسیم.‏ مثالی را در نظر بگیرید.‏ یک دکتر هر چقدر هم که ماهر و باتجربه باشد نمی‌تواند تنها با نگاه کردن به شخص،‏ بیماری او را تشخیص دهد.‏ او باید با دقت به توضیحات بیمار گوش دهد تا بتواند از علائم بیماری،‏ سوابق پزشکی و وضعیت روحی او آگاه شود.‏ حتی برای پی بردن به وضعیت داخلی بدن بیمار،‏ شاید درخواست ایکس‌ری کند.‏ او بدون داشتن  چنین اطلاعاتی،‏ ممکن است نتواند بیماری شخص را تشخیص دهد.‏ به طور مشابه،‏ ما نمی‌توانیم تنها از طریق ظاهر برادران و خواهرانمان،‏ آنان را کاملاً درک کنیم.‏ باید تلاش کنیم که فراتر از ظاهر آنان را ببینیم که همان شخصیت درونی‌شان است.‏ البته هرگز نمی‌توانیم مانند یَهُوَه آنان را درک کنیم،‏ زیرا تنها او از نیات دل انسان‌ها آگاه است.‏ اما می‌توانیم تمام تلاشمان را بکنیم که از یَهُوَه سرمشق گیریم.‏

۳.‏ گزارشات کتاب مقدّس در این مقاله چگونه به ما کمک می‌کند که از یَهُوَه سرمشق گیریم؟‏

^۳ یَهُوَه با پرستندگانش چگونه رفتار می‌کند؟‏ او به آنان گوش می‌دهد،‏ پیشینه و شرایطشان را درک می‌کند و با آنان دلسوز است.‏ در ادامه با بررسی نحوهٔ برخورد یَهُوَه با یونُس،‏ ایلیّا،‏ هاجر و لوط،‏ خواهیم دید که ما چگونه می‌توانیم همچون او با برادران و خواهرانمان رفتار کنیم.‏

۴.‏ چرا ممکن است دیدگاهی منفی نسبت به یونُس داشته باشیم؟‏

^۴ اگر بخواهیم با دیدگاه محدود انسانی،‏ یونُس را قضاوت کنیم،‏ شاید او را شخصی غیر قابل اعتماد و حتی سرکش بدانیم.‏ یَهُوَه مستقیماً به او فرمان داده بود که پیام داوری را به اهالی نِینَوا اعلام کند.‏ اما او بجای اطاعت از یَهُوَه،‏ بر کشتی‌ای سوار شد تا ‹از حضور خداوند بگریزد.‏› (‏یون ۱:‏۱-‏۳‏)‏ آیا شما حاضر بودید به چنین شخصی یک فرصت دیگر بدهید؟‏ احتمالاً خیر!‏ اما یَهُوَه دلایل خوبی داشت که به یونُس این فرصت را بدهد.‏—‏یون ۳:‏۱،‏ ۲‏.‏

۵.‏ یونُس ۲:‏۱،‏ ۲،‏ ۹ چه نکاتی را در مورد یونُس آشکار می‌سازد؟‏

^۵ بدون شک،‏ یونُس بارها به یَهُوَه دعا کرده بود.‏ او در یکی از دعاهایش در شکم ماهی،‏ شخصیت درونی خود را آشکار ساخت.‏ ‏(‏یونُس ۲:‏۱،‏ ۲،‏ ۹ خوانده شود.‏)‏ این دعا نشان می‌دهد که او واقعاً شخصی نبود که بخواهد از مأموریتش فرار کند؛‏ بلکه شخصی فروتن و سپاسگزار بود و مصمم بود که از یَهُوَه اطاعت کند.‏ بنابراین جای تعجب نیست که یَهُوَه،‏ یونُس را بر اساس خطایش قضاوت نکرد.‏ او به دعای یونُس پاسخ داد و همچنان از او به عنوان نبی خود استفاده کرد!‏

۶.‏ چرا باید تلاش کنیم که با دقت به دیگران گوش دهیم؟‏

^۶ اگر بخواهیم با دقت به دیگران گوش دهیم باید فروتن و صبور باشیم.‏ برای انجام چنین کاری حداقل سه دلیل وجود دارد.‏ اول،‏ فوراً دیگران را به اشتباه قضاوت نخواهیم کرد.‏ دوم،‏ به احساسات و نیات هم‌ایمانمان پی می‌بریم و این امر کمکمان می‌کند که بهتر با او  همدردی کنیم.‏ سوم،‏ وقتی به هم‌ایمانمان زمان کافی برای صحبت بدهیم،‏ شاید او به نکته‌ای دربارهٔ خودش پی ببرد که قبلاً از آن آگاه نبوده است.‏ ما حتی گاه احساسات خودمان را تنها زمانی کاملاً درک می‌کنیم که آن‌ها را به زبان آوریم.‏ (‏امث ۲۰:‏۵‏)‏ یک پیر جماعت در آسیا چنین اذعان می‌کند:‏ «یک بار پیش از این که صحبت‌های خواهری را کاملاً بشنوم،‏ شروع به صحبت کردم.‏ به او گفتم که باید کیفیت جواب‌هایش را در جلسات بهتر کند.‏ اما بعدها متوجه شدم که او سواد کافی ندارد و جواب دادن برایش بسیار مشکل است.‏» واقعاً که بسیار اهمیت دارد که پیش از پند دادن،‏ همهٔ جوانب را با دقت ‹بشنویم.‏›—‏امث ۱۸:‏۱۳‏.‏

۷.‏ از نحوهٔ برخورد یَهُوَه با ایلیّا چه می‌آموزیم؟‏

^۷ برخی از برادران و خواهران به دلیل پیشینه،‏ فرهنگ یا شخصیتشان به‌راحتی نمی‌توانند دربارهٔ احساساتشان صحبت کنند.‏ ما چگونه می‌توانیم در این زمینه به آنان کمک کنیم؟‏ به یاد آورید که وقتی ایلیّا از دست ایزابل فرار کرد،‏ برخورد یَهُوَه با او چگونه بود.‏ چندین روز طول کشید تا ایلیّا بتواند احساساتش را کاملاً برای پدر آسمانی‌اش بیان کند.‏ یَهُوَه با دقت به او گوش کرد.‏ سپس او را تشویق کرد و مسئولیت مهمی به او واگذار کرد.‏ (‏۱پاد ۱۹:‏۱-‏۱۸‏)‏ برادران و خواهرانمان به زمان نیاز دارند تا به‌راحتی احساساتشان را برایمان بیان کنند.‏ وقتی همچون یَهُوَه از خود صبر و حوصله نشان دهیم،‏ آنان به ما اعتماد خواهند کرد.‏ وقتی احساساتشان را برایمان بیان می‌کنند باید با دقت به آنان گوش دهیم.‏

۸.‏ مطابق پیدایش ۱۶:‏۷-‏۱۳ یَهُوَه چگونه به هاجر کمک کرد؟‏

^۸ هاجر کنیز سارای بود.‏ او همسر اَبرام شد و احمقانه عمل نمود.‏ پس از این که باردار شد،‏ به سارای که فرزندی نداشت به دیدهٔ حقارت می‌نگریست.‏ شرایط به‌قدری بد شد که هاجر به دلیل نحوهٔ برخورد سارای،‏ «از نزد او گریخت.‏» (‏پیدا ۱۶:‏۴-‏۶‏)‏ از آنجایی که ما ناکاملیم شاید با خود فکر کنیم که هاجر زنی مغرور بود و سزاوار چنین حقارتی بود.‏ اما یَهُوَه دیدگاهی کاملاً متفاوت داشت.‏ او فرشته‌اش را نزد هاجر فرستاد.‏ وقتی آن فرشته،‏ هاجر را یافت کمکش کرد که طرز فکرش را اصلاح کند و به او برکت داد.‏ به این شکل،‏ هاجر اطمینان یافت که یَهُوَه او را می‌بیند و شرایطش را کاملاً درک می‌کند.‏ از این رو،‏ یَهُوَه را چنین خطاب کرد:‏ «تو خدایی هستی که مرا می‌بینی.‏»—‏پیدایش ۱۶:‏۷-‏۱۳ خوانده شود.‏

۹.‏ یَهُوَه در برخوردش با هاجر،‏ چه نکاتی را در نظر گرفت؟‏

^۹ یَهُوَه چه نکاتی را دربارهٔ هاجر در نظر داشت؟‏ او از پیشینهٔ هاجر و تمام سختی‌هایی که متحمّل شده بود کاملاً آگاه بود.‏ (‏امث ۱۵:‏۳‏)‏ هاجر زنی مصری بود که در بین عبرانیان زندگی می‌کرد.‏ شاید گاه احساس غربت می‌کرد؛‏ یا شاید دلش برای خانواده و سرزمینش تنگ می‌شد.‏ از طرف دیگر،‏ او تنها زن اَبرام نبود.‏ در مقطعی از زمان،‏ برخی از خادمان یَهُوَه بیش از یک زن داشتند.‏ اما این بخشی از مقصود اصلی یَهُوَه نبود.‏ (‏مت ۱۹:‏۴-‏۶‏)‏ بنابراین،‏ جای تعجب نیست که چندهمسری اغلب به حسادت و کینه‌توزی می‌انجامید.‏ یَهُوَه می‌دانست که بی‌احترامی هاجر به سارای،‏ عملی اشتباه بود.‏ با این حال،‏ شرایط و احساسات هاجر را در نظر گرفت و به او محبت کرد.‏

۱۰.‏ چگونه می‌توانیم برادران و خواهرانمان را بیشتر بشناسیم؟‏

^۱۰ شما می‌توانید همچون یَهُوَه هم‌ایمانانتان را درک کنید.‏ سعی کنید برادران و خواهرانتان را بیشتر بشناسید.‏ قبل و بعد از جلسات با آنان صحبت کنید،‏ با آنان به موعظه بروید و در صورت امکان آنان را برای صرف غذا دعوت کنید.‏ به این شکل،‏ شناخت بیشتری از هم‌ایمانانتان کسب می‌کنید.‏ برای مثال،‏ پی می‌برید  خواهری که ظاهراً اهل معاشرت نیست،‏ خجالتی است؛‏ یا برادری که ثروت زیادی دارد،‏ نه تنها پول‌دوست نیست بلکه بسیار سخاوتمند است؛‏ یا خانواده‌ای که اغلب دیر به جلسات می‌رسند،‏ با مخالفت روبرویند.‏ (‏ایو ۶:‏۲۹‏)‏ البته ما نباید در زندگی دیگران «فضولی» کنیم.‏ (‏۱تیمو ۵:‏۱۳‏)‏ بلکه می‌خواهیم برادران و خواهرانمان را بهتر بشناسیم و با پیشینهٔ آنان آشنا شویم.‏ به این شکل می‌توانیم بهتر آنان را درک کنیم.‏

۱۱.‏ چرا اهمیت دارد که پیران جماعت برادران و خواهرانشان را به‌خوبی بشناسند؟‏

^۱۱ به‌خصوص پیران جماعت باید از پیشینهٔ برادران و خواهران تحت سرپرستی خود آگاه باشند.‏ نمونهٔ یک سرپرست حوزه به نام آرتور را در نظر بگیرید.‏ او به همراه یک پیر جماعت به دیدن خواهری که ظاهراً خجالتی بود رفت.‏ آرتور می‌گوید:‏ «ما متوجه شدیم که او کمی پس از ازدواج،‏ شوهرش را از دست داده است.‏ او با وجود همهٔ مشکلات،‏ دو دخترش را طوری بزرگ کرده است که یَهُوَه را دوست بدارند و وفادارانه به او خدمت کنند.‏ اکنون خواهرمان دچار افسردگی است و بینایی‌اش هر روز کمتر می‌شود.‏ با این حال،‏ محبت و ایمانش به یَهُوَه همچنان مستحکم باقی مانده است.‏ ما پی بردیم که می‌توانیم نکات ارزشمند زیادی از خواهرمان یاد بگیریم.‏» (‏فیلیپ ۲:‏۳‏)‏ این سرپرست حوزه،‏ یَهُوَه را الگوی خود قرار داده بود که خادمان وفادارش را می‌شناسد و از مشکلات آنان آگاه است.‏ (‏خرو ۳:‏۷‏)‏ پیران جماعت نیز هر چه برادران و خواهرانشان را بیشتر بشناسند،‏ بهتر می‌توانند به آنان کمک کنند.‏

۱۲.‏ خواهری به نام ایپی چگونه از شناخت بیشتر خواهری دیگر در جماعت فایده برد؟‏

^۱۲ شاید هم‌ایمانی شما را معذّب یا آزرده‌خاطر می‌کند.‏ اگر تلاش کنید او را بیشتر بشناسید،‏ راحت‌تر می‌توانید درکش کنید.‏ خواهری به نام ایپی که در آسیا زندگی می‌کند می‌گوید:‏ «یکی از خواهران با صدای خیلی بلند صحبت می‌کند.‏ فکر می‌کردم که چنین کاری نشانهٔ بی‌ادبی اوست.‏ اما وقتی با آن خواهر به موعظه رفتم متوجه شدم که او در گذشته در بازار ماهی‌فروشان به والدینش کمک می‌کرد و برای جذب مشتری باید مرتباً فریاد می‌زد.‏» ایپی در ادامه می‌گوید:‏ «پی بردم برای این که بتوانم هم‌ایمانانم را درک کنم،‏ باید بیشتر آنان را بشناسم.‏» ما برای شناخت بیشتر برادران و خواهرانمان باید تلاش کنیم.‏ بدین منظور،‏ اگر مطابق پند کتاب مقدّس دل خود را بگشاییم،‏ در واقع از یَهُوَه سرمشق گرفته‌ایم که به «همه گونه افراد» محبت دارد.‏—‏۱تیمو ۲:‏۳،‏ ۴؛‏ ۲قر ۶:‏۱۱-‏۱۳‏.‏

۱۳.‏ مطابق پیدایش ۱۹:‏۱۵،‏ ۱۶ وقتی لوط درنگ کرد،‏ فرشتگان چه واکنشی نشان دادند و چرا؟‏

^۱۳ لوط در مقطعی حساس از زندگی،‏ در اطاعت از یَهُوَه کوتاهی کرد.‏ دو فرشتهٔ یَهُوَه نزد لوط رفتند و به او گفتند که خانواده‌اش را از سُدوم بیرون ببرد.‏ آنان به لوط گفتند:‏ «می‌خواهیم این مکان را نابود کنیم.‏» (‏پیدا ۱۹:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ صبح روز بعد،‏ لوط و خانواده‌اش هنوز در خانه‌شان بودند.‏ از این رو،‏ آن دو فرشته دوباره به او هشدار دادند.‏ اما او همچنان «درنگ می‌کرد.‏» ما شاید با خود فکر کنیم که لوط به دستورالعمل یَهُوَه اهمیت نمی‌داد و مطیع فرمان او نبود.‏ با این حال،‏ یَهُوَه همچنان سعی می‌کرد که او را نجات دهد.‏ او از روی دلسوزی،‏ فرشتگانش را بر آن داشت که دست لوط و خانواده‌اش را بگیرند و آنان را به بیرون شهر هدایت کنند.‏—‏پیدایش ۱۹:‏۱۵،‏ ۱۶ خوانده شود.‏

۱۴.‏ احتمالاً یَهُوَه به چه دلایلی به لوط دلسوزی نشان داد؟‏

^۱۴ دلسوزی یَهُوَه نسبت به لوط می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.‏ لوط شاید به دلیل ترس از ساکنین بیرون سُدوم،‏ از شهر بیرون نمی‌رفت.‏ یا شاید خبر دو پادشاهی را شنیده بود که در درّهٔ بیرون شهر،‏ در گودال‌های قیر فرو رفته بودند.‏ (‏پیدا ۱۴:‏۸-‏۱۲‏)‏ مطمئناً او به عنوان سرپرست خانواده،‏ نگران همسر و فرزندانش بود.‏ به علاوه،‏ لوط ثروتمند بود و احتمالاً خانه‌ای مجلل در سُدوم داشت.‏ (‏پیدا ۱۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ البته هیچ یک از این دلایل نمی‌توانست درنگ کردن لوط را توجیه کند.‏ با این حال،‏ یَهُوَه بر اشتباه لوط تمرکز نکرد و او را ‹مردی درستکار› خواند.‏—‏۲پطر ۲:‏۷،‏ ۸‏.‏

۱۵.‏ بجای قضاوت دیگران،‏ چه باید بکنیم؟‏

^۱۵ بجای قضاوت دیگران،‏ باید تلاش کنیم که احساساتشان را درک کنیم.‏ خواهری به نام وِرونیکا از اروپا چنین کرد.‏ او می‌گوید:‏ «یکی از خواهران همیشه سرد و بدخلق به نظر می‌رسید.‏ او خود را از دیگران دور می‌کرد.‏ گاهی اوقات می‌ترسیدم به او نزدیک شوم.‏ اما با خود فکر کردم،‏ ‹اگر من جای او بودم،‏ دلم می‌خواست یک دوست خوب داشته باشم.‏› بنابراین،‏ از او حال و  احوالش را پرسیدم.‏ او تمام احساساتش را برایم بیان کرد!‏ اکنون خیلی بهتر می‌توانم درکش کنم.‏»‏

۱۶.‏ چرا برای پرورش خصوصیت دلسوزی باید به یَهُوَه دعا کنیم؟‏

^۱۶ تنها کسی که می‌تواند کاملاً ما را درک کند،‏ یَهُوَه خداست.‏ (‏امث ۱۵:‏۱۱‏)‏ بنابراین،‏ از او کمک بخواهید تا بتوانید دیدگاهی همچون دیدگاه او نسبت به دیگران داشته باشید و به آنان دلسوزی نشان دهید.‏ خواهری به نام آنژِلا از طریق دعا توانست بیشتر با دیگران دلسوز باشد.‏ خواهری در جماعتِ او،‏ خصوصیاتی از خود نشان می‌داد که کنار آمدن با او مشکل شده بود.‏ آنژِلا می‌گوید:‏ «انتقاد کردن از آن خواهر و دوری کردن از او کار آسانی بود.‏ اما در دعا از یَهُوَه خواستم کمکم کند که بتوانم او را درک کنم.‏» آیا یَهُوَه به دعای او پاسخ داد؟‏ آنژِلا در ادامه می‌گوید:‏ «ما با هم به موعظه رفتیم و بعد از آن،‏ چندین ساعت حرف زدیم.‏ با دلسوزی به همهٔ صحبت‌هایش گوش دادم.‏ اکنون خیلی بیشتر او را دوست دارم و واقعاً می‌خواهم کمکش کنم.‏»‏

۱۷.‏ ما باید مصمم به انجام چه کاری باشیم؟‏

^۱۷ همهٔ برادران و خواهرانمان همچون یونُس،‏ ایلیّا،‏ هاجر و لوط با مشکلاتی روبرو می‌شوند.‏ شاید آنان خود عامل برخی از مشکلاتشان باشند.‏ ما نمی‌توانیم چنین افرادی را قضاوت کنیم و به آنان دلسوزی نشان ندهیم.‏ واقعیت این است که ما نیز گاه با مشکلاتی روبرو می‌شویم که خود عامل آن‌ها هستیم.‏ بنابراین،‏ کاملاً بجاست که یَهُوَه از تک‌تک ما می‌خواهد با یکدیگر همدردی کنیم.‏ (‏۱پطر ۳:‏۸‏)‏ ما با اطاعت از این فرمان یَهُوَه باعث تقویت اتحاد خانوادهٔ جهانی‌مان می‌شویم.‏ باشد که همواره به دیگران گوش دهیم،‏ درکشان کنیم و به آنان دلسوزی نشان دهیم.‏