چرا عیسی قبل از مرگش سخنان داوود در مزمور ۲۲:‏۱ را نقل‌قول کرد؟‏

▪ یکی از سخنانی که عیسی قبل از مرگش به زبان آورد،‏ در مَتّی ۲۷:‏۴۶ نوشته شده است.‏ او گفت:‏ «خدای من،‏ خدای من،‏ چرا مرا ترک کرده‌ای؟‏» در واقع عیسی با این گفته،‏ پیشگویی داوود در مزمور ۲۲:‏۱ را به تحقق رساند.‏ (‏مرق ۱۵:‏۳۴‏)‏ ما نباید این طور برداشت کنیم که عیسی از یَهُوَه ناامید شده بود یا در آن لحظه ایمانش را از دست داده بود.‏ او کاملاً درک کرده بود که چرا باید جانش را فدا می‌کرد و این کار را با کمال میل انجام داد.‏ (‏مت ۱۶:‏۲۱؛‏ ۲۰:‏۲۸‏)‏ او همچنین می‌دانست که هنگام مرگش،‏ یَهُوَه دورتادور او ‹حصاری› محافظ نمی‌کشد.‏ (‏ایو ۱:‏۱۰‏)‏ بنابراین یَهُوَه در آن لحظه دست از محافظت از عیسی کشید تا او با تحمّل مرگی دردناک،‏ وفاداری‌اش را ثابت کند.‏—‏مرق ۱۴:‏۳۵،‏ ۳۶‏.‏

پس چرا عیسی این آیه را از مزمور نقل‌قول کرد؟‏ ما جواب قطعی این سؤال را نمی‌دانیم؛‏ اما می‌توانیم دلایل احتمالی آن را بررسی کنیم.‏ *

آیا عیسی با بیان این گفته می‌خواست تأکید کند که یَهُوَه در برابر مرگ از او محافظت نمی‌کند؟‏ عیسی باید بدون کمک یَهُوَه،‏ بهای رهایی بشر را می‌پرداخت.‏ او باید به عنوان یک انسان می‌مرد تا ‹طعم مرگ را به خاطر همگان بچشد.‏›—‏عبر ۲:‏۹‏.‏

 آیا عیسی با نقل‌قول آیه‌ای از این مزمور،‏ می‌خواست توجه دیگران را به تمام آن جلب کند؟‏ در آن زمان،‏ یهودیان بخش‌های زیادی از مزامیر را به خاطر می‌سپردند.‏ بنابراین با شنیدن آیه‌ای از یک مزمور،‏ کل آن مزمور در ذهنشان نقش می‌بست.‏ شاید عیسی نیز با نقل‌قول از این مزمور می‌خواست پیروان یهودی‌نژادش،‏ پیشگویی‌های آن را در مورد مرگ او به یاد آورند.‏ (‏مز ۲۲:‏۷،‏ ۸،‏ ۱۵،‏ ۱۶،‏ ۱۸،‏ ۲۴‏)‏ همچنین آخرین آیات این مزمور،‏ یَهُوَه را جلال می‌دهد و او را به عنوان پادشاه عالم معرفی می‌کند.‏—‏مز ۲۲:‏۲۷-‏۳۱‏.‏

آیا عیسی با نقل‌قول از مزمور داوود،‏ می‌خواست بر بی‌گناه بودن خود تأکید کند؟‏ عیسی قبل از مرگش در دادگاهی غیرقانونی،‏ به کفرگویی متهم شده بود.‏ (‏مت ۲۶:‏۶۵،‏ ۶۶‏)‏ آن دادگاه در اواخر شب،‏ فوری و بدون رعایت موازین قانونی تشکیل شده بود.‏ (‏مت ۲۶:‏۵۹؛‏ مرق ۱۴:‏۵۶-‏۵۹‏)‏ وقتی عیسی گفت:‏ «خدای من،‏ خدای من،‏ چرا مرا ترک کرده‌ای؟‏» شاید می‌خواست تأکید کند که مرتکب گناهی نشده است که این گونه مجازات شود.‏

آیا عیسی می‌خواست به دیگران یادآوری کند که داوود،‏ نویسندهٔ این مزمور هم رنج کشید؛‏ اما به این معنی نبود که یَهُوَه دیگر از او خشنود نیست؟‏ سؤال داوود نشانهٔ کم‌ایمانی او نبود.‏ او بعد از پرسیدن این سؤال گفت،‏ اطمینان دارد که یَهُوَه قومش را نجات می‌دهد.‏ یَهُوَه نیز همچنان داوود را برکت داد.‏ (‏مز ۲۲:‏۲۳،‏ ۲۴،‏ ۲۷‏)‏ به طور مشابه وقتی عیسی،‏ «پسر داوود» بر تیر شکنجه رنج کشید،‏ به این معنی نبود که یَهُوَه دیگر از او خشنود نیست.‏—‏مت ۲۱:‏۹‏.‏

آیا عیسی از این که یَهُوَه در آن لحظه از او محافظت نمی‌کرد تا او بتواند وفاداری‌اش را ثابت کند اندوهگین بود؟‏ مقصود اولیهٔ یَهُوَه این نبود که پسرش رنج بکشد و بمیرد.‏ در واقع،‏ پس از نافرمانی آدم و حوّا لازم شد که چنین اتفاقی رخ دهد.‏ عیسی مرتکب هیچ اشتباهی نشده بود،‏ اما باید رنج می‌کشید و می‌مرد تا هم به ادعاهای شیطان پاسخ دهد و هم آنچه را که آدم از دست داده بود،‏ پس بگیرد.‏ (‏مرق ۸:‏۳۱؛‏ ۱پطر ۲:‏۲۱-‏۲۴‏)‏ عیسی تنها در صورتی می‌توانست از عهدهٔ چنین کاری برآید که یَهُوَه در لحظهٔ مرگ او،‏ برای اولین بار دست از محافظت از او می‌کشید.‏

آیا عیسی می‌خواست پیروانش بر دلیل مرگ او بر تیر شکنجه تمرکز کنند؟‏ * عیسی می‌دانست که مرگ او به صورت یک مجرم بر تیر شکنجه،‏ باعث لغزش افراد زیادی می‌شود.‏ (‏۱قر ۱:‏۲۳‏)‏ اما اگر پیروانش بر دلیل اصلی مرگ او تمرکز می‌کردند،‏ به اهمیت آن پی می‌بردند.‏ (‏غلا ۳:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ به این شکل متوجه می‌شدند که او نجات‌دهندهٔ آنان است؛‏ نه یک مجرم.‏

صرف‌نظر از این که چرا عیسی مزمور ۲۲:‏۱ را نقل‌قول کرد،‏ می‌توانیم مطمئن باشیم که او می‌دانست با مرگش بر تیر شکنجه،‏ خواست یَهُوَه را انجام می‌دهد.‏ او کمی بعد از نقل‌قول این مزمور گفت:‏ «همه چیز به انجام رسید!‏» (‏یو ۱۹:‏۳۰؛‏ لو ۲۲:‏۳۷‏)‏ بله،‏ یَهُوَه در آن لحظه دست از محافظت از عیسی کشید.‏ به این ترتیب او توانست مأموریتش را بر روی زمین کاملاً به انجام برساند؛‏ و همچنین تمام پیشگویی‌هایی را که «در شریعت موسی،‏ نوشته‌های انبیا و مزامیر» در مورد او نوشته شده بود،‏ به تحقق برساند.‏—‏لو ۲۴:‏۴۴‏.‏