۱.‏ چرا در جلسات جواب می‌دهیم؟‏

 دلیل اصلی ما برای شرکت در جلسات ستایش یَهُوَه است.‏ (‏مز ۲۶:‏۱۲؛‏ ۱۱۱:‏۱‏)‏ دلیل دیگر این است که در این دوران سخت همدیگر را تشویق کنیم.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۱‏)‏ وقتی دست خود را بالا می‌بریم و جواب می‌دهیم به این دو هدف می‌رسیم.‏

۲.‏ چه فرصت‌هایی برای شرکت فعالانه در جلسات داریم؟‏

^۲ هر هفته این فرصت را داریم تا با جواب‌های خود در جلسات شرکت فعالانه داشته باشیم.‏ مثلاً آخرهفته‌ها می‌توانیم در مطالعهٔ مجلّهٔ برج‌دیده‌بانی فعالانه شرکت کنیم.‏ همین طور در جلسات میان‌هفته می‌توانیم در برنامهٔ گوهرهای روحانی،‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس در جماعت و دیگر بخش‌ها شرکت کنیم و جواب بدهیم.‏

۳.‏ برای جواب دادن در جلسات ممکن است با چه موانعی روبرو شویم و عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵ چطور به ما کمک می‌کند؟‏

^۳ همهٔ ما می‌خواهیم یَهُوَه را ستایش و هم‌ایمانانمان را تشویق کنیم.‏ ولی برای جواب دادن ممکن است که با مشکلاتی روبرو شویم؛‏ شاید از جواب دادن بترسیم یا شاید بارها دستمان را بالا ببریم،‏ ولی برادر مسئول ما را انتخاب نکند.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند؟‏ نامهٔ پولُس به عبرانیان می‌تواند در این رابطه به ما کمک کند.‏ وقتی پولُس در مورد اهمیت حضور در جلسات صحبت می‌کرد،‏ گفت که تمرکزمان باید بر این باشد که یکدیگر را ترغیب و تشویق کنیم.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵ خوانده شود.‏)‏  اگر در نظر داشته باشیم که با یک جواب ساده می‌توانیم ایمان خود را ابراز کنیم و باعث تشویق دیگران شویم،‏ کمتر احساس اضطراب خواهیم کرد.‏ حتی اگر خودمان برای جواب دادن انتخاب نشویم،‏ خوشحالیم که دیگران این فرصت را می‌یابند.‏—‏۱پطر ۳:‏۸‏.‏

۴.‏ در این مقاله به کدام سه موضوع می‌پردازیم؟‏

^۴ در این مقاله اول به این موضوع می‌پردازیم که چطور در یک جماعت کوچک که تعداد شرکت‌کننده‌ها کم است،‏ یکدیگر را تشویق کنیم.‏ بعد به این موضوع می‌پردازیم که چطور در یک جماعت بزرگ که خیلی‌ها دست خود را برای جواب دادن بلند می‌کنند،‏ یکدیگر را تشویق کنیم.‏ در آخر به این می‌پردازیم که چطور جواب‌های تشویق‌کننده بدهیم.‏

۵.‏ اگر تعداد حاضرین در جماعت کم باشد چطور می‌توانیم همدیگر را تشویق کنیم؟‏

^۵ در جماعت یا گروه کوچک تعداد کسانی که جواب می‌دهند کم است.‏ برادری که برنامه را اجرا می‌کند شاید مجبور باشد مدتی صبر کند تا کسی بخواهد جواب بدهد.‏ ممکن است چنین جلسه‌ای خسته‌کننده به نظر برسد و تشویق‌کننده نباشد.‏ در این صورت چه می‌توان کرد؟‏ سعی کنید بیشتر جواب بدهید.‏ به این ترتیب دیگران هم به این کار تشویق می‌شوند.‏

۶-‏۷.‏ چطور می‌توانید اضطراب خود را برای جواب دادن کم کنید؟‏

^۶ اما اگر جواب دادن در جلسات شما را مضطرب می‌کند باید چه کار کنید؟‏ خیلی‌ها چنین حسی دارند.‏ اگر می‌خواهید که برادران و خواهران خود را تشویق کنید،‏ باید دنبال راه‌هایی باشید که اضطراب کمتری برای جواب دادن داشته باشید.‏ چه طور می‌توان این کار را انجام داد؟‏

^۷ شما می‌توانید پیشنهاداتی را که در مقالات برج‌دیده‌بانی آمده است مرور کنید‏.‏ b برای مثال خودتان را خوب آماده کنید.‏ (‏امث ۲۱:‏۵‏)‏ هر چه بیشتر با مطالب آشنا باشید راحت‌تر می‌توانید جواب بدهید،‏ اما سعی کنید جواب‌های کوتاه بدهید.‏ (‏امث ۱۵:‏۲۳؛‏ ۱۷:‏۲۷‏)‏ جواب‌های کوتاه اضطراب کمتری برایتان ایجاد می‌کند.‏ کلاً درک یک جواب کوتاه خیلی راحت‌تر از یک جواب طولانی و پیچیده است.‏ اگر با کلمات خودتان جوابی کوتاه بدهید نشان می‌دهید که مطلب را خوب آماده و درک کرده‌اید.‏

۸.‏ یَهُوَه چه دیدی نسبت به تلاش‌های شما دارد؟‏

^۸ اگر این پیشنهادات را به کار برده‌اید،‏ اما هنوز برایتان سخت است که بیشتر از یک یا دو بار جواب دهید،‏ مطمئن باشید که یَهُوَه برای تلاش‌هایتان ارزش قائل است.‏ (‏لو ۲۱:‏۱-‏۴‏)‏ یَهُوَه از ما انتظار بیش از حد ندارد.‏ (‏فیلیپ ۴:‏۵‏)‏ برای خودتان هدف بگذارید و در راه رسیدن به آن تلاش کنید.‏ همین طور دعا کنید تا آرامش‌تان را حفظ کنید.‏ در ابتدا یک جواب کوتاه هدف خوبی است.‏

۹.‏ در یک جماعت بزرگ ممکن است چه مانعی پیش بیاید؟‏

^۹ اگر در جماعت شما مبشّران زیادی هستند شاید  با مانعی دیگر روبرو شوید.‏ ممکن است تعداد برادران و خواهرانی که می‌خواهند جواب بدهند آنقدر زیاد باشد که نوبت به شما نرسد.‏ برای مثال دَنیِل همیشه از جواب دادن در جلسات لذّت می‌برد.‏ c او جواب دادن در جلسات را بخشی از پرستش،‏ راهی برای تشویق دیگران و همین طور روشی برای تقویت ایمانش می‌داند.‏ ولی وقتی به یک جماعت بزرگ‌تر رفت کمتر می‌توانست جواب بدهد و حتی گاهی اصلاً نوبت به او نمی‌رسید.‏ او می‌گوید:‏ «ناراحت می‌شدم چون احساس می‌کردم یک فرصت را از دست داده‌ام.‏ وقتی این اتفاق چند بار برایم افتاد به این فکر کردم که شاید عمداً اسمم را صدا نمی‌زنند.‏»‏

۱۰.‏ برای جواب دادن چه پیشنهاداتی را می‌توانید به کار ببرید؟‏

^۱۰ آیا شما هم مثل دَنیِل فکر می‌کنید؟‏ شاید دست از تلاش کشیده‌اید و فقط به جلسات گوش می‌دهید.‏ در این صورت دست از تلاش نکشید.‏ قبل از هر جلسه جواب‌های بیشتری آماده کنید تا اگر در اول جلسه فرصت نیافتید بعداً فرصت جواب دادن داشته باشید.‏ وقتی خودتان را برای مطالعهٔ مقالهٔ برج‌دیده‌بانی آماده می‌کنید توجه کنید که هر بند چه ربطی به موضوع اصلی مقاله دارد.‏ به این شکل می‌توانید همیشه برای جواب دادن حاضر باشید.‏ علاوه بر این می‌توانید برای بندهایی که موضوعات عمیق‌تری را مطرح می‌کنند جواب‌هایی آماده کنید.‏ (‏۱قر ۲:‏۱۰‏)‏ چرا این پیشنهاد خوبی است؟‏ چون شاید عدهٔ کمتری بخواهند در آن قسمت مقاله جواب بدهند.‏ اگر همهٔ این پیشنهادات را بکار برده‌اید،‏ اما هنوز نمی‌توانید جواب بدهید چه کار می‌توانید بکنید؟‏ شما می‌توانید قبل از شروع جلسه پیش برادری که آن بخش برنامه را اجرا می‌کند بروید و به او بگویید که کدام بند را می‌خواهید جواب دهید.‏

۱۱.‏ در فیلیپیان ۲:‏۴ به چه کاری ترغیب شده‌ایم؟‏

^۱۱ فیلیپیان ۲:‏۴ خوانده شود.‏ پولُس رسول تحت الهام خدا مسیحیان قرن اول را ترغیب کرد که همچنان به فکر همدیگر باشند.‏ چطور می‌توانیم  پند او را در جلسات بکار ببریم؟‏ فراموش نکنیم که دیگران هم مثل ما می‌خواهند جواب دهند.‏

۱۲.‏ چطور می‌توانید در جلسات باعث تشویق دیگران شوید؟‏ (‏تصویر هم ملاحظه شود.‏)‏

^۱۲ برای مثال وقتی که با دوستانتان صحبت می‌کنید،‏ آیا آنقدر حرف می‌زنید که آن‌ها فرصت نداشته باشند حرف خود را بزنند؟‏ البته که نه!‏ شما نمی‌خواهید که گفتگویتان یک‌طرفه باشد،‏ بلکه می‌خواهید که آن‌ها هم حرف بزنند.‏ به همین شکل می‌خواهید که همه در جلسات فرصت جواب دادن را داشته باشند.‏ یکی از بهترین راه‌هایی که می‌توانید برادران و خواهران خود را تشویق کنید این است که به آن‌ها فرصت بدهید تا ایمان خود را ابراز کنند.‏ (‏۱قر ۱۰:‏۲۴‏)‏ بیایید ببینیم چطور می‌توانیم این کار را بکنیم.‏

۱۳.‏ چطور می‌توانید به دیگران فرصت بدهید که جواب دهند؟‏

^۱۳ اول اینکه جواب‌های کوتاه بدهید تا دیگران هم فرصت جواب دادن داشته باشند.‏ پیران جماعت و مبشّران باتجربه باید در این مورد نمونه باشند.‏ دوم اینکه حتی اگر جواب کوتاهی می‌دهید،‏ نکات زیادی را مطرح نکنید.‏ اگر شما همهٔ نکات بند را توضیح بدهید،‏ دیگر چیزی برای گفتن باقی نمی‌ماند.‏ برای مثال در این بند دو پیشنهاد به ما داده شده است؛‏ جواب کوتاه بدهیم و نکات زیادی را مطرح نکنیم.‏ پس اگر شما اولین کسی باشید که به این بند جواب می‌دهید،‏ فقط به یکی از این نکات اشاره کنید.‏

۱۴.‏ چرا نباید بیش از اندازه دست خود را برای جواب دادن بالا ببریم؟‏ (‏تصویر هم ملاحظه شود.‏)‏

^۱۴ ما باید تعادل را حفظ کنیم.‏ اگر بیش از اندازه دست خود را بالا ببریم،‏ شاید برادری که جلسه را اداره می‌کند احساس کند که باید اسم ما را صدا زند و دیگران فرصت جواب دادن نداشته باشند.‏ این می‌تواند باعث دلسردی بقیه شود.‏—‏جا ۳:‏۷‏.‏

۱۵.‏ الف)‏ اگر برای جواب دادن انتخاب نشدید،‏ چه واکنشی باید نشان دهید؟‏ ب)‏ برادری که برنامه را اداره می‌کند چطور می‌تواند تعادل را حفظ کند؟‏ (‏کادر ‏«‏ هنگام ادارهٔ برنامه در جلسه‏» ملاحظه شود.‏)‏

 ^۱۵ وقتی که عدهٔ زیادی بخواهند جواب دهند،‏ شاید برای شما فرصت کمی باقی بماند.‏ ممکن است بعضی وقت‌ها اداره‌کنندهٔ برنامه اصلاً اسم شما را صدا نزند.‏ این می‌تواند شما را مأیوس کند.‏ اما نباید باعث رنجشتان شود.‏—‏جا ۷:‏۹‏.‏

۱۶.‏ چطور می‌توانیم کسانی را که جواب می‌دهند تشویق کنیم؟‏

^۱۶ اگر به اندازه‌ای که می‌خواهید فرصت جواب دادن نمی‌یابید،‏ با دقت به جواب‌های دیگران گوش کنید و بعد از جلسه آن‌ها را تحسین کنید.‏ تحسین شما می‌تواند به اندازهٔ جواب‌هایتان برای آن‌ها تشویق‌کننده باشد.‏ (‏امث ۱۰:‏۲۱‏)‏ بله،‏ تحسین کردن دیگران،‏ راه دیگری برای تشویق همدیگر است.‏

۱۷.‏ الف)‏ والدین چطور فرزندان خود را برای دادن جواب‌های مناسب آماده می‌کنند؟‏ ب)‏ مطابق ویدیو،‏ چهار قدم برای آماده کردن جواب کدامند؟‏ (‏پاورقی هم ملاحظه شود.‏)‏

^۱۷ اگر فرزندی دارید به او کمک کنید تا متناسب با سن خود جواب‌های تشویق‌کننده‌ای آماده کند.‏ (‏مت  ۲۱:‏۱۶‏)‏ بعضی اوقات موضوعات جدی مثل مشکلات زناشویی یا رفتار غیراخلاقی بررسی می‌شود.‏ با این وجود اکثر مواقع یک یا دو بند هست که بچه‌ها می‌توانند جواب بدهند.‏ همچنین به فرزند خود توضیح بدهید که چرا هر دفعه که دستش را بالا می‌برد،‏ انتخاب نمی‌شود.‏ به این شکل اگر کسی به جای او انتخاب شود مأیوس نمی‌شود.‏—‏۱تیمو ۶:‏۱۸‏.‏ d

۱۸.‏ هنگام جواب دادن چطور از جلب توجه دیگران به خود بپرهیزیم؟‏ (‏امثال ۲۷:‏۲‏)‏

^۱۸ همهٔ ما می‌توانیم جواب‌هایی خوب و تشویق‌کننده آماده کنیم که باعث ستایش یَهُوَه و تشویق برادران و خواهرانمان شود.‏ (‏امث ۲۵:‏۱۱‏)‏ ما می‌توانیم به طور کوتاه در مورد تجربیات شخصی‌مان بگوییم؛‏ ولی نباید بیش از اندازه در مورد خودمان صحبت کنیم.‏ ‏(‏امثال ۲۷:‏۲ خوانده شود؛‏ ۲قر ۱۰:‏۱۸‏)‏ در عوض ما سعی می‌کنیم توجه را به یَهُوَه،‏ کلامش و به کل خادمانش جلب کنیم.‏ (‏مکا ۴:‏۱۱‏)‏ البته اگر سؤال بند شخصی باشد،‏ می‌توانیم به تجربیات و احساسات خودمان اشاره کنیم.‏ سؤال بند آخر این مقاله نمونه‌ای از یک سؤال شخصی است.‏

۱۹.‏ الف)‏ وقتی در جلسه ملاحظهٔ دیگران را می‌کنیم نتیجه چه می‌شود؟‏ (‏رومیان ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ ب)‏ شما شخصاً چطور می‌توانید از جواب دادن در جلسات فایده ببرید؟‏

^۱۹ قانون خاصّی برای جواب دادن وجود ندارد،‏ اما می‌خواهیم با جواب دادن دیگران را تشویق کنیم.‏ پس شاید در جماعتی لازم باشد که بیشتر جواب بدهیم و در جماعتی دیگر به دیگران فرصت جواب دادن بدهیم.‏ اگر در جلسات ملاحظهٔ دیگران را بکنیم باعث تشویق هم می‌شویم.‏—‏رومیان ۱:‏۱۱،‏ ۱۲ خوانده شود.‏