۱.‏ همهٔ ما چه آرزویی برای اعضای خانواده‌مان داریم؟‏

خواهری به نام پائولین * می‌گوید:‏ «از زمانی که با حقیقت آشنا شدم،‏ دوست داشتم در کنار تمام اعضای خانواده‌ام در بهشت زندگی کنم.‏ به‌خصوص دوست داشتم که شوهر و پسرم نیز به یَهُوَه خدمت کنند.‏» آیا در خانوادهٔ شما نیز افرادی هستند که یَهُوَه را نمی‌شناسند؟‏ در این صورت،‏ شاید شما نیز احساسی همچون احساس پائولین داشته باشید.‏

۲.‏ در این مقاله به بررسی چه سؤالاتی می‌پردازیم؟‏

^۲ ما نمی‌توانیم اعضای خانواده‌مان را مجبور کنیم که حقیقت را بپذیرند،‏ اما می‌توانیم کمکشان کنیم که با میل و رغبت به پیام کتاب مقدّس فکر کنند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ چرا اهمیت دارد که به اعضای خانواده‌مان موعظه کنیم؟‏ چرا باید احساسات آنان را درک کنیم؟‏ چگونه می‌توانیم به آنان کمک کنیم که همچون ما به یَهُوَه محبت ورزند؟‏ اعضای جماعت چگونه می‌توانند در این زمینه به ما کمک کنند؟‏

۳.‏ مطابق دوم پِطرُس ۳:‏۹ چرا باید به اعضای خانواده‌مان موعظه کنیم؟‏

^۳ یَهُوَه در آینده‌ای نزدیک به نظام حاضر پایان می‌دهد.‏ در آن زمان،‏ تنها آنانی که «دلی پذیرا برای راه یافتن به حیات جاودان» دارند،‏ نجات خواهند یافت.‏ (‏اعما ۱۳:‏۴۸‏)‏ ما وقت زیادی را صرف موعظه به افرادی در محدوده‌مان می‌کنیم که هیچ شناختی از آنان نداریم.‏ بنابراین،‏ کاملاً طبیعی است که  بخواهیم به اعضای خانواده‌مان نیز موعظه کنیم تا بتوانند در کنار ما به یَهُوَه خدمت کنند.‏ یَهُوَه پدر مهربانمان «نمی‌خواهد هیچ کس هلاک شود،‏ بلکه می‌خواهد همگان فرصت توبه یابند.‏»—‏۲پِطرُس ۳:‏۹ خوانده شود.‏

۴.‏ هنگام موعظه به اعضای خانواده‌مان باید مراقب چه چیز باشیم؟‏

^۴ ما همواره باید مراقب باشیم که به روشی صحیح موعظه کنیم.‏ برای مثال،‏ هنگام موعظه به آنانی که نمی‌شناسیم،‏ مهربان و ملایم هستیم.‏ اما شاید هنگام موعظه به اعضای خانواده‌مان،‏ کمی تند صحبت کنیم.‏

۵.‏ پیش از موعظه به اعضای خانواده‌مان باید چه نکته‌ای را مد نظر داشته باشیم؟‏

^۵ بسیاری از ما،‏ وقتی اولین باری را که به اعضای خانواده‌مان موعظه کردیم به یاد می‌آوریم،‏ شاید با خود بگوییم که کاش طوری دیگر با آنان صحبت می‌کردیم.‏ پولُس رسول به مسیحیان چنین پند داد:‏ «سخنان شما همواره دلنشین و نمکین باشد تا بدانید چگونه به هر کس پاسخ دهید.‏» (‏کول ۴:‏۵،‏ ۶‏)‏ همهٔ ما می‌خواهیم هنگام صحبت با اعضای خانواده‌مان این پند را به کار گیریم.‏ در غیر این صورت،‏ نه تنها آنان به صحبت‌های ما گوش نمی‌دهند،‏ بلکه ممکن است رنجیده‌خاطر نیز بشوند.‏

۶-‏۷.‏ با ذکر نمونه‌ای نشان دهید که درک احساسات همسر غیرشاهدمان تا چه حد اهمیت دارد.‏

^۶ احساسات اعضای خانواده‌تان را درک کنید.‏ پائولین که پیش از این به او اشاره شد،‏ می‌گوید:‏ «در ابتدا فقط می‌خواستم دربارهٔ خدا و کتاب مقدّس با شوهرم صحبت کنم.‏ من هرگز دربارهٔ موضوعات روزمره صحبت نمی‌کردم.‏» اما وِین شوهر پائولین،‏ دانش کمی  دربارهٔ کتاب مقدّس داشت و گفته‌های همسرش را درک نمی‌کرد.‏ او فکر می‌کرد که همسرش فقط می‌خواهد دربارهٔ دین و اعتقاداتش صحبت کند.‏ او نگران این بود که پائولین را شست‌وشوی مغزی داده‌اند و او عضو یک فرقهٔ خطرناک شده است.‏

^۷ پائولین اذعان می‌کند که شب‌ها و آخرهفته‌ها،‏ وقت زیادی را در جلسات،‏ خدمت موعظه و مهمانی‌ها با برادران و خواهران می‌گذراند.‏ او می‌گوید:‏ «گاه وقتی وِین به خانه می‌آمد هیچ کس خانه نبود و خیلی احساس تنهایی می‌کرد.‏» وِین دوست داشت که وقت بیشتری را با همسر و پسرش صرف کند.‏ او دوستان پائولین را نمی‌شناخت و حس می‌کرد که همسرش به آنان بیشتر اهمیت می‌دهد.‏ او به پائولین گفت که اگر رویه‌اش را تغییر ندهد،‏ طلاقش می‌دهد.‏ پائولین چگونه می‌توانست احساسات همسرش را بهتر درک کند؟‏

۸.‏ مطابق اول پِطرُس ۳:‏۱،‏ ۲ چه چیز می‌تواند بیشترین تأثیر را بر اعضای خانواده‌مان بگذارد؟‏

^۸ نمونه‌ای خوب بجا بگذارید.‏ اغلب،‏ اعمال ما بیشتر از سخنان ما بر اعضای خانواده‌مان تأثیر می‌گذارد.‏ ‏(‏۱پِطرُس ۳:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏)‏ پائولین نیز پس از مدتی به درستیِ این امر پی برد.‏ او می‌گوید:‏ «می‌دانستم که وِین ما را دوست دارد و طلاق خواستهٔ قلبی او نیست.‏ وقتی صحبت طلاق را به میان کشید،‏ پی بردم که باید اصول یَهُوَه را در زندگی مشترک به کار گیرم؛‏ یعنی به جای این که مدام دربارهٔ اعتقاداتم صحبت کنم،‏ باید در عمل نمونه‌ای خوب از خود بجا بگذارم.‏» پائولین دیگر مدام دربارهٔ کتاب مقدّس صحبت نمی‌کرد و تصمیم گرفت که دربارهٔ موضوعات روزمره با او صحبت کند.‏ وِین متوجه شد که همسرش ملایم‌تر شده و رفتار پسرش نیز بهتر شده است.‏ (‏امث ۳۱:‏۱۸،‏ ۲۷،‏ ۲۸‏)‏ وقتی او پی  برد که این تغییرات حاصل تعالیم کتاب مقدّس است،‏ به تعالیم آن علاقه‌مند شد.‏—‏۱قر ۷:‏۱۲-‏۱۴،‏ ۱۶‏.‏

۹.‏ چرا باید در کمک به دیگران پشتکار داشته باشیم؟‏

^۹ در کمک به اعضای خانواده‌تان پشتکار داشته باشید.‏ یَهُوَه در این زمینه نمونهٔ خوبی از خود بجا گذاشته است.‏ او مرتباً به انسان‌ها فرصت می‌دهد تا خبر خوش را بشنوند و نجات یابند.‏ (‏ار ۴۴:‏۴‏)‏ پولُس رسول نیز به تیموتائوس گفت که در کمک به دیگران پشتکار داشته باشد.‏ زیرا در این صورت می‌توانست هم خود و هم کسانی را که به او گوش می‌دادند نجات دهد.‏ (‏۱تیمو ۴:‏۱۶‏)‏ ما خانواده‌مان را دوست داریم و می‌خواهیم آنان را با حقایق کلام خدا آشنا سازیم.‏ سخنان و اعمال پائولین به‌تدریج بر خانواده‌اش تأثیر گذاشت.‏ او اکنون در کنار شوهرش با شادی به یَهُوَه خدمت می‌کند.‏ هر دوی آنان پیشگام هستند و وِین به عنوان پیر جماعت خدمت می‌کند.‏

۱۰.‏ چرا باید از خود صبر نشان دهیم؟‏

^۱۰ صبور باشید.‏ وقتی ما زندگی‌مان را با معیارهای یَهُوَه هماهنگ می‌سازیم،‏ شاید روش جدید زندگی‌مان برای خانواده‌مان قابل قبول نباشد.‏ اغلب،‏ اولین تغییری که آنان در ما می‌بینند این است که دیگر در اعیاد مذهبی و فعالیت‌های سیاسی شرکت نمی‌کنیم.‏ از این رو،‏ شاید برخی از آنان دلخور شوند.‏ (‏مت ۱۰:‏۳۵،‏ ۳۶‏)‏ اما نباید فکر کنیم که آنان هرگز تغییر نخواهند کرد.‏ اگر از کمک به آنان دست بکشیم،‏ مانند این است که فکر کنیم آنان لیاقت دستیابی به حیات جاودان را ندارند.‏ یَهُوَه اختیار چنین قضاوتی را به عیسی داده است نه به ما!‏ (‏یو ۵:‏۲۲‏)‏ اما اگر از خود صبر نشان دهیم،‏ شاید اعضای خانواده‌مان پس از مدتی به پیام کتاب مقدّس علاقه‌مند شوند.‏—‏کادر «‏ استفاده از وب‌سایتمان هنگام تعلیم به دیگران‏» ملاحظه شود.‏

۱۱-‏۱۳.‏ ما از واکنش آلیس در مقابل والدینش چه می‌آموزیم؟‏

^۱۱ قاطع و سنجیده عمل کنید.‏ ‏(‏امث ۱۵:‏۲‏)‏ نمونهٔ خواهری به نام آلیس را در نظر بگیرید.‏ زمانی که او با حقیقت آشنا شد،‏ دور از خانواده‌اش زندگی می‌کرد.‏ خانوادهٔ او به وجود خدا اعتقاد نداشتند و در امور سیاسی بسیار فعال بودند.‏ او فکر می‌کرد که باید هر چه زودتر دربارهٔ آنچه آموخته بود با خانواده‌اش صحبت کند.‏ آلیس می‌گوید:‏ «هر چه دیرتر دربارهٔ اعتقادات و باورهای جدیدمان با خانواده صحبت کنیم،‏ آنان بیشتر شوکه می‌شوند.‏» از این رو،‏ او به دنبال موضوعاتی همچون محبت بود که فکر می‌کرد برای خانواده‌اش جذاب است.‏ او در نامه‌ای دیدگاه کتاب مقدّس را دربارهٔ این موضوعات به آنان گفت و نظر آنان را پرسید.‏ (‏۱قر ۱۳:‏۱-‏۱۳‏)‏ او همچنین از خانواده‌اش قدردانی کرد که برای بزرگ کردنش زحمت کشیده‌اند و هدایایی نیز برایشان فرستاد.‏ به علاوه،‏ هر بار که به دیدن خانواده‌اش می‌رفت،‏ در انجام کارهای خانه کمک زیادی به مادرش می‌کرد.‏ با این حال،‏ وقتی خانواده‌اش شنیدند که او اعتقاداتش را تغییر داده است ناراحت شدند.‏

^۱۲ آلیس هر بار که به دیدن خانواده‌اش می‌رفت،‏ خواندن روزانهٔ کتاب مقدّس را کنار نمی‌گذاشت.‏ او می‌گوید:‏ «مادرم متوجه شد که کتاب مقدّس برایم اهمیت زیادی دارد.‏» پدر آلیس نیز که می‌خواست به دلیل تغییر طرز فکر دخترش پی ببرد،‏ تصمیم گرفت اطلاعات بیشتری دربارهٔ کتاب مقدّس کسب کند.‏ او همچنین در نظر داشت که ایرادهای کتاب مقدّس را به دخترش نشان دهد.‏ آلیس می‌گوید:‏ «یک کتاب مقدّس به پدرم دادم و در آن یادداشتی برای او نوشتم.‏» پدر آلیس نه تنها هیچ ایرادی در کتاب مقدّس نیافت،‏ بلکه با خواندن آن واقعاً تحت تأثیر قرار گرفت.‏

^۱۳ ما حتی زمانی که با سختی مواجه می‌شویم  باید با قاطعیت و سنجیدگی عمل کنیم.‏ (‏۱قر ۴:‏۱۲ب‏)‏ برای مثال،‏ آلیس با مخالفت مادرش روبرو شد.‏ او می‌گوید:‏ «وقتی تعمید گرفتم،‏ مادرم مرا ‹دختر سرکش› صدا کرد.‏ اما من محترمانه توضیح دادم که می‌خواهم شاهد یَهُوَه باشم و به هیچ قیمتی نظرم را عوض نمی‌کنم.‏ در عین حال،‏ به مادرم اطمینان دادم که دوستش دارم.‏ اشک از چشمان هر دوی ما سرازیر شد.‏ سپس غذایی خوب برایش درست کردم.‏ از آن به بعد،‏ مادرم اذعان می‌کرد که کتاب مقدّس شخصیت مرا بهبود بخشیده است.‏»‏

۱۴.‏ چرا نباید اجازه دهیم که خویشاوندانمان بر خدمتمان به یَهُوَه تأثیر بگذارند؟‏

^۱۴ اعضای خانوادهٔ ما به زمان نیاز دارند تا پی ببرند که خدمت به یَهُوَه تا چه حد برای ما اهمیت دارد.‏ برای مثال،‏ وقتی آلیس شغلی را که خانواده‌اش در نظر داشتند در پیش نگرفت و خدمت پیشگامی را آغاز کرد،‏ مادرش گریه کرد.‏ اما آلیس دربارهٔ تصمیمش مصمم بود.‏ او می‌گوید:‏ «اگر اجازه دهیم که اعضای خانواده دربارهٔ موردی خاص بر تصمیممان تأثیر بگذارند،‏ آنان در موارد دیگر نیز سعی می‌کنند تصمیماتمان را تغییر دهند.‏ اما اگر با قاطعیت و مهربانی با خانواده‌مان صحبت کنیم،‏ شاید برخی از آنان سخنانمان را بپذیرند.‏» نمونهٔ آلیس نیز درستیِ این امر را نشان می‌دهد.‏ اکنون والدین او پیشگام هستند و پدرش به عنوان پیر جماعت خدمت می‌کند.‏

۱۵.‏ مطابق مَتّی ۵:‏۱۴-‏۱۶ و اول پِطرُس ۲:‏۱۲ ‹کارهای نیک› اعضای جماعت چگونه می‌تواند به اعضای خانوادهٔ ما کمک کند؟‏

^۱۵ یَهُوَه از طریق ‹کارهای نیک› اعضای جماعت،‏ دیگران را به سوی خود جذب می‌کند.‏ ‏(‏مَتّی ۵:‏۱۴-‏۱۶؛‏  ۱پِطرُس ۲:‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ اگر همسر شما شاهد یَهُوَه نیست،‏ آیا با اعضای جماعت آشنا شده است؟‏ پائولین که پیش از این به او اشاره شد،‏ اعضای جماعت را به منزلش دعوت کرد تا همسرش وِین با آنان آشنا شود.‏ عمل یکی از برادران باعث شد که دیدگاه وِین نسبت به شاهدان یَهُوَه تغییر کند.‏ آن برادر یک روز مرخصی گرفت تا با وِین مسابقه‌ای را تماشا کند.‏ پس از آن،‏ وِین متوجه شد که شاهدان یَهُوَه علاوه بر موضوعات مذهبی،‏ علایق دیگری نیز دارند.‏

۱۶.‏ چرا باید اعضای خانواده‌مان را به جلسات دعوت کنیم؟‏

^۱۶ یکی از راه‌های کمک به اعضای خانواده‌مان این است که آنان را به جلسات دعوت کنیم.‏ (‏۱قر ۱۴:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ اولین جلسه‌ای که وِین در آن شرکت کرد،‏ مراسم یادبود مرگ عیسی بود.‏ چرا که بعد از ساعت کاری برگزار می‌شد و از دیگر جلسات هفتگی کوتاه‌تر بود.‏ وِین می‌گوید:‏ «سخنرانی را کاملاً درک نکردم.‏ اما به یاد دارم که اعضای جماعت به‌گرمی به من دست می‌دادند و خوشامد می‌گفتند.‏ کاملاً واضح بود که آنان از صمیم دل چنین کاری می‌کنند.‏» برادری به همراه همسرش همیشه در جلسات و خدمت موعظه به پائولین و پسرش کمک می‌کرد.‏ پس از مدتی که وِین تصمیم گرفت بیشتر با اعتقادات پائولین آشنا شود،‏ از آن برادر خواست که کتاب مقدّس را با او مطالعه کند.‏

۱۷.‏ ما از چه لحاظ نباید خود را مقصر بدانیم و چرا هرگز نباید از کمک به اعضای خانواده‌مان دست بکشیم؟‏

^۱۷ همهٔ ما از صمیم دل می‌خواهیم که اعضای خانواده‌مان در کنار ما،‏ یَهُوَه را بپرستند.‏ با این حال،‏ شاید علی‌رغم تمام تلاش‌هایمان،‏ آنان حقیقت را نپذیرند.‏ در این صورت،‏ نباید به خاطر تصمیم آنان خود را مقصر بدانیم.‏ ما نمی‌توانیم کسی را مجبور کنیم که حقیقت را بپذیرد.‏ با این حال،‏ شادی ما در خدمت به یَهُوَه می‌تواند تأثیر زیادی بر آنان بگذارد.‏ ما باید برای آنان دعا کنیم،‏ با سنجیدگی با آنان صحبت کنیم و از کمک به آنان دست نکشیم.‏ (‏اعما ۲۰:‏۲۰‏)‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه به تلاش‌هایمان برکت می‌دهد و اگر اعضای خانواده‌مان به صحبت‌های ما گوش دهند،‏ نجات خواهند یافت.‏