۱.‏ ما به چه چیز افتخار می‌کنیم؟‏

به راستی که بودن در جماعت یَهُوَه،‏ افتخار بزرگی برای ماست!‏ ما در بهشتی روحانی در کنار انسان‌هایی شاد و صلحجو به سر می‌بریم.‏ هر یک از ما در جماعت یَهُوَه چه نقشی داریم؟‏

۲.‏ پولُس در نامه‌های الهامی‌اش از چه تشبیهی استفاده کرد؟‏

^۲ ما می‌توانیم از تشبیهی که پولُس در نامه‌های الهامی‌اش به کار برد،‏ درس‌های زیادی بیاموزیم.‏ او در این نامه‌ها،‏ جماعت را به بدن انسان و هر شخص را به عضوی از بدن تشبیه کرد.‏—‏روم ۱۲:‏۴-‏۸؛‏ ۱قر ۱۲:‏۱۲-‏۲۷؛‏ افس ۴:‏۱۶‏.‏

۳.‏ در این مقاله کدام سه درس را بررسی می‌کنیم؟‏

^۳ در این مقاله سه درس مهم را از تشبیه پولُس می‌آموزیم.‏ اول،‏ هر یک از ما در جماعت یَهُوَه از نقشی * برخورداریم.‏ دوم،‏ چگونه می‌توانیم به نقشمان در جماعت پی ببریم؛‏ و سوم،‏ چرا اهمیت دارد همواره در ایفای نقشمان در جماعت یَهُوَه فعال باشیم.‏

۴.‏ از رومیان ۱۲:‏۴،‏ ۵ چه درسی می‌آموزیم؟‏

^۴ اولین درسی که از تشبیه پولُس می‌آموزیم این است که هر یک از ما  در خانوادهٔ یَهُوَه از نقش مهمی برخورداریم.‏ پولُس تشبیه‌اش را چنین آغاز کرد:‏ «همان طور که ما در یک بدن اعضای بسیار داریم و کار همهٔ این اعضا یکسان نیست،‏ ما نیز هرچند بسیاریم،‏ یک بدن را در اتحاد با مسیح تشکیل می‌دهیم و هر یک از ما عضوی از اعضای یکدیگریم.‏» (‏روم ۱۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ منظور پولُس این بود که اگرچه هر یک از ما نقشی متفاوت در جماعت یَهُوَه بر عهده داریم،‏ اما تک‌تک ما برای او ارزشمندیم.‏

۵.‏ یَهُوَه چه ‹عطایایی› به جماعت بخشیده است؟‏

^۵ وقتی به نقش افراد در جماعت فکر می‌کنید ممکن است فوراً به یاد کسانی بیفتید که هدایت را بر عهده دارند.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۲؛‏ عبر ۱۳:‏۱۷‏)‏ یَهُوَه از طریق مسیح «انسان‌هایی را همچون عطایا» به جماعتش بخشیده است.‏ (‏افس ۴:‏۸‏)‏ این «عطایا» شامل اعضای هیئت اداره‌کننده و دستیارانشان،‏ اعضای کمیتهٔ شعبه،‏ سرپرستان حوزه،‏ مدرسان دوره‌های آموزشی،‏ پیران و خادمان جماعت است.‏ همهٔ این برادران توسط روح‌القدس منصوب شده‌اند تا از خادمان ارزشمند یَهُوَه مراقبت کنند و جماعت را تقویت نمایند.‏—‏۱پطر ۵:‏۲،‏ ۳‏.‏

۶.‏ مطابق با اول تِسالونیکیان ۲:‏۶-‏۸‏،‏ برادرانی که توسط روح‌القدس منصوب می‌شوند از چه جهت تلاش می‌کنند؟‏

^۶ این برادران توسط روح‌القدس منصوب شده‌اند تا مسئولیت‌های مختلفی را به انجام رسانند.‏ درست همان طور که عملکرد دست و پا،‏ به کل بدن فایده می‌رساند،‏ برادرانی که توسط روح‌القدس منصوب شده‌اند نیز تلاش می‌کنند که به کل جماعت فایده رسانند.‏ آنان در پی شهرت و جلال خود نیستند؛‏ بلکه تلاش می‌کنند که برادران و خواهرانشان را تقویت و بنا کنند.‏ ‏(‏۱تِسالونیکیان ۲:‏۶-‏۸ خوانده شود.‏)‏ ما از یَهُوَه قدردانیم که چنین برادران واجد شرایط و ازخودگذشته‌ای داریم!‏

۷.‏ بسیاری از کسانی که به خدمت تمام‌وقت مشغولند،‏ از چه برکاتی برخوردارند؟‏

^۷ در جماعت برخی میسیونر،‏ پیشگام ویژه یا پیشگام هستند.‏ در واقع در سراسر دنیا برادران و خواهران،‏ شرکت تمام‌وقت در فعالیت موعظه و شاگردسازی را هدف خود قرار داده‌اند.‏ با کمک آنان بسیاری از انسان‌ها پیرو عیسی شده‌اند.‏ اگرچه اکثر این مبشّران پول و دارایی زیادی ندارند،‏ اما از برکات بی‌شمار یَهُوَه برخوردارند.‏ (‏مرق ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ ما این برادران و خواهران عزیز را دوست داریم و از این که آنان در جماعتمان هستند قدردانیم!‏

۸.‏ چرا همهٔ کسانی که خبر خوش را اعلام می‌کنند،‏ در چشم یَهُوَه ارزشمندند؟‏

^۸ آیا تنها برادران منصوب‌شده و کسانی که به خدمت تمام‌وقت مشغولند،‏ نقشی در جماعت دارند؟‏ به هیچ وجه!‏ تک‌تک کسانی که خبر خوش را اعلام می‌کنند،‏ برای یَهُوَه و جماعت اهمیت دارند.‏ (‏روم ۱۰:‏۱۵؛‏ ۱قر ۳:‏۶-‏۹‏)‏ چرا که یکی از مهم‌ترین اهداف جماعت شاگردسازی است.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۱تیمو ۲:‏۴‏)‏ همهٔ مبشّران،‏ چه تعمیدیافته چه تعمیدنیافته،‏ تلاش می‌کنند که به این فعالیت اولویت دهند.‏—‏مت ۲۴:‏۱۴‏.‏

۹.‏ چرا برای خواهرانمان در جماعت ارزش زیادی قائلیم؟‏

^۹ نقش خواهران در جماعت نشان می‌دهد که یَهُوَه برایشان حرمت فراوانی قائل است.‏ او برای خواهرانی که متأهل،‏ مجرّد،‏ مادر یا بیوه هستند و با وفاداری به او خدمت می‌کنند،‏ ارزش زیادی قائل است.‏ کتاب مقدّس به نمونه‌های چشمگیری از زنانی اشاره می‌کند که مایهٔ خشنودی یَهُوَه بوده‌اند.‏ آنان بابت حکمت،‏ ایمان،‏ غیرت،‏ شجاعت،‏ سخاوت و کارهای خوبشان تحسین شده‌اند!‏ (‏لو ۸:‏۲،‏ ۳؛‏ اعما ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ روم ۱۶:‏ ۳،‏ ۶؛‏ فیلیپ ۴:‏۳؛‏ عبر ۱۱:‏۱۱،‏ ۳۱،‏ ۳۵‏)‏ ما از یَهُوَه بسیار قدردانیم که زنانی مسیحی با چنین خصوصیات زیبایی در جماعت داریم!‏

۱۰.‏ چرا برادران و خواهران سالخورده برایمان ارزشمندند؟‏

^۱۰ ما همچنین هم‌ایمانان سالخوردهٔ زیادی داریم.‏ در برخی جماعت‌ها،‏ برادران و خواهران سالخورده‌ای حضور دارند که تمام زندگی‌شان را با وفاداری وقف خدمت به یَهُوَه کرده‌اند.‏ برخی دیگر از هم‌ایمانان سالخورده ممکن است به‌تازگی با حقیقت آشنا شده باشند.‏ در هر حال،‏ بسیاری از این برادران و خواهرانمان به دلیل سن بالا،‏ با بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند.‏ این امر ممکن است فعالیتشان را در جماعت یا موعظه محدود کند.‏ با این حال،‏ این برادران و خواهران سالخورده با تمام توان در موعظه شرکت می‌کنند و با تمام انرژی‌شان دیگران را تشویق می‌کنند و به آنان تعلیم می‌دهند!‏ ما نیز از تجربیات هم‌ایمانان سالخورده فایده می‌بریم.‏ به راستی که آنان برای یَهُوَه و همچنین برای ما بسیار ارزشمندند!‏—‏امث ۱۶:‏۳۱‏.‏

۱۱-‏۱۲.‏ جوانان در جماعت چگونه شما را تشویق کرده‌اند؟‏

^۱۱ به جوانانمان فکر کنید.‏ آنان در دنیایی بزرگ می‌شوند که زیر سلطهٔ شیطان و تحت تأثیر فلسفه‌های شریرانهٔ اوست.‏ (‏۱یو ۵:‏۱۹‏)‏ به این دلیل با مشکلات بسیاری روبرو هستند.‏ با این وجود،‏ همهٔ ما از شرکت فعالشان در موعظه و جلسات و شجاعتی که در دفاع از ایمانشان نشان می‌دهند،‏ تشویق می‌شویم.‏ به راستی که شما جوانان نقش بسیار مهمی در جماعت یَهُوَه دارید!‏—‏مز ۸:‏۲‏.‏

^۱۲ اما برخی از برادران و خواهران شاید به‌راحتی باور نکنند که نقش مؤثری در جماعت دارند.‏ چه چیز کمکمان می‌کند که به نقشمان در جماعت پی ببریم؟‏ در ادامه به این سؤال پاسخ خواهیم داد.‏

۱۳-‏۱۴.‏ چرا ممکن است برخی فکر کنند که در جماعت مفید و ارزشمند نیستند؟‏

^۱۳ به دومین درسی که از تشبیه پولُس می‌آموزیم توجه  کنید.‏ او به مشکلی اشاره کرد که بسیاری از هم‌ایمانانمان امروزه با آن روبرویند.‏ بسیاری شاید به‌راحتی باور نکنند که نقش مؤثری در جماعت دارند.‏ پولُس گفت:‏ «اگر پا بگوید:‏ ‹چون من دست نیستم،‏ عضوی از بدن به حساب نمی‌آیم،‏› این دلیل نمی‌شود که عضوی از بدن نباشد.‏ اگر گوش بگوید:‏ ‹چون چشم نیستم،‏ عضوی از بدن به حساب نمی‌آیم،‏› این دلیل نمی‌شود که عضوی از بدن نباشد.‏» (‏۱قر ۱۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ ما از تشبیه پولُس چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۴ اگر خود را با دیگر مبشّران جماعت مقایسه کنید،‏ شاید به ارزش خود پی نبرید.‏ ممکن است برخی مبشّران در تعلیم دادن،‏ سازماندهی کردن یا دلگرمی و تشویق دیگران مهارت داشته باشند.‏ شاید با خود فکر کنید که شما به اندازهٔ آنان مهارت ندارید.‏ البته چنین طرز فکری نشانهٔ تواضع و فروتنی شماست.‏ (‏فیلیپ ۲:‏۳‏)‏ با این حال،‏ باید مراقب باشید!‏ زیرا اگر مدام خود را با دیگران مقایسه کنید،‏ دلسرد و ناامید می‌شوید.‏ حتی ممکن است مطابق گفتهٔ پولُس احساس بی‌ارزشی کنید.‏ چه چیز به شما کمک می‌کند که بر چنین احساسی غلبه کنید؟‏

۱۵.‏ مطابق با اول قُرِنتیان ۱۲:‏۴-‏۱۱‏،‏ ما باید چه دیدگاهی نسبت به استعدادهایمان داشته باشیم؟‏

^۱۵ در قرن اول،‏ یَهُوَه از طریق روح‌القدس،‏ به برخی مسیحیان عطایایی بخشید.‏ اما همهٔ مسیحیان عطایای مشابهی دریافت نکردند.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۱۲:‏۴-‏۱۱ خوانده شود.‏)‏ با این که یَهُوَه به آنان عطایا و توانایی‌های گوناگونی بخشید،‏ تک‌تک آن مسیحیان در چشم یَهُوَه ارزشمند بودند.‏ امروزه،‏ ما از طریق روح‌القدس عطایا دریافت نمی‌کنیم؛‏ اما همان اصل در مورد ما نیز صدق می‌کند.‏ شاید همهٔ ما استعداد یکسانی نداشته نباشیم،‏ اما یَهُوَه برای تک‌تک ما ارزش قائل است.‏

۱۶.‏ ما باید به کدام پند پولُس عمل کنیم؟‏

^۱۶ ما بجای این که خود را با هم‌ایمانانمان مقایسه کنیم،‏ باید به پند الهامی پولُس عمل کنیم که می‌گوید:‏ «هر کس باید اعمال خود را بیازماید،‏ آنگاه شادی‌اش از اعمال خویش خواهد بود و نیازی  نخواهد داشت که خود را با دیگران مقایسه کند.‏»—‏غلا ۶:‏۴‏.‏

۱۷.‏ عمل کردن به پند پولُس چه فوایدی برایمان دارد؟‏

^۱۷ اگر ما مطابق پند پولُس،‏ اعمال خود را بررسی نماییم،‏ ممکن است توانایی‌هایی را در خود ببینیم که دیگران از داشتن آن محرومند.‏ برای مثال،‏ یک پیر جماعت ممکن است سخنران ماهری نباشد،‏ اما در فعالیت شاگردسازی مهارت داشته باشد؛‏ یا ممکن است همچون پیران دیگر،‏ امور را سازماندهی نکند،‏ اما شبانی مهربان و بامحبت باشد که مبشّران به‌راحتی با او صحبت می‌کنند و پندهایش را از کتاب مقدّس می‌پذیرند؛‏ همچنین شاید در مهمان‌نوازی زبانزد باشد.‏ (‏عبر ۱۳:‏۲،‏ ۱۶‏)‏ وقتی ما به نقاط قوّت و توانایی‌های خود پی می‌بریم،‏ از آنچه می‌توانیم برای جماعت انجام دهیم،‏ احساس رضایت می‌کنیم.‏ همچنین به برادران و خواهرانی که توانایی‌های دیگری دارند،‏ حسادت نخواهیم کرد.‏

۱۸.‏ ما چگونه می‌توانیم توانایی‌هایمان را افزایش دهیم؟‏

^۱۸ هر یک از ما صرف‌نظر از نقشی که در جماعت داریم،‏ می‌خواهیم توانایی‌هایمان را در خدمت به یَهُوَه افزایش دهیم.‏ بدین منظور یَهُوَه از طریق سازمانش آموزش‌های فوق‌العاده‌ای برایمان تدارک دیده است.‏ برای مثال،‏ در جلسهٔ میان‌هفته آموزش‌هایی جهت بالا بردن مهارتمان در موعظه دریافت می‌کنیم.‏ آیا شما تا جای ممکن،‏ از این آموزش‌ها بهره می‌برید؟‏

۱۹.‏ چگونه می‌توانید در دورهٔ آموزشی برای بشارت‌دهندگان شرکت کنید؟‏

^۱۹ دورهٔ آموزشی برای بشارت‌دهندگان،‏ تدارک دیگری از طرف یَهُوَه است.‏ برادران و خواهرانی که ۲۳ تا ۶۵ سال دارند و در خدمت تمام‌وقت هستند می‌توانند در این دورهٔ آموزشی شرکت کنند.‏ شاید فکر کنید شرکت در این دوره برای شما هدفی دست‌نیافتنی است.‏ اما بجای تمرکز بر موانع شرکت در این دوره،‏ به این فکر کنید که چرا می‌خواهید در آن شرکت کنید.‏ سپس،‏ طوری برنامه‌ریزی کنید تا شرایط لازم را برای شرکت در این دوره به دست آورید.‏ به این شکل،‏ با کمک یَهُوَه و تلاش فراوان،‏ آنچه غیرممکن به نظر می‌رسد،‏ ممکن خواهد شد.‏

۲۰.‏ از رومیان ۱۲:‏۶-‏۸ چه درسی می‌آموزیم؟‏

^۲۰ درس سومی که از تشبیه پولُس می‌آموزیم در رومیان ۱۲:‏۶-‏۸ آمده است.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ پولُس در این آیات دوباره به توانایی‌های متفاوت هر شخص در جماعت اشاره می‌کند.‏ اما او در اینجا تأکید می‌کند که باید از تمام توانایی‌هایمان برای تقویت جماعت استفاده کنیم.‏

۲۱-‏۲۲.‏ ما از تجربهٔ رابرت و فیلیس چه می‌آموزیم؟‏

^۲۱ به نمونهٔ یک پیر جماعت به نام رابرت * توجه کنید.‏ او مدتی در کشوری دیگر خدمت می‌کرد.‏ سپس از او خواسته شد تا در کشور خودش در بیت‌ئیل خدمت کند.‏ به رابرت اطمینان دادند که دلیل تغییر مسئولیتش این نبوده است که مسئولیت قبلی‌اش را به‌خوبی انجام نداده است.‏ با این حال،‏ او می‌گوید:‏ «ماه‌ها ناراحت بودم چون فکر می‌کردم مسئولیتم را به‌خوبی انجام نداده‌ام.‏ حتی چند بار خواستم از خدمت در بیت‌ئیل انصراف دهم.‏» رابرت چگونه شادی‌اش را دوباره به دست آورد؟‏ یک پیر جماعت به او یادآوری کرد که یَهُوَه با دادن مسئولیت‌های مختلف،‏ ما را برای مسئولیت کنونی‌مان آماده می‌کند.‏ رابرت آموخت که دیگر به گذشته فکر نکند و بر آنچه اکنون می‌تواند انجام دهد تمرکز کند.‏

 ^۲۲ برادری دیگر به نام فیلیس ایپیسکِپو تجربهٔ مشابهی دارد.‏ او و همسرش در سال ۱۹۵۶ از مدرسهٔ جلعاد فارغ‌التحصیل و به خدمت سیّاری در بولیوی مشغول شدند.‏ این زوج در سال ۱۹۶۴ صاحب فرزند شدند.‏ فیلیس می‌گوید:‏ «ما مسئولیتمان را خیلی دوست داشتیم و ترک کردن آن برایمان سخت بود.‏ باید اعتراف کنم که تا حدود یک سال دلسرد و ناامید بودم.‏ اما با کمک یَهُوَه طرز فکرم را تغییر دادم و به عنوان یک پدر،‏ بر مسئولیت جدیدم تمرکز کردم.‏» آیا شما احساسی مشابه احساس رابرت یا فیلیس دارید؟‏ آیا از این که مسئولیت قبلی‌تان را بر عهده ندارید،‏ احساس دلسردی می‌کنید؟‏ در این صورت،‏ بر آنچه اکنون می‌توانید در خدمت به یَهُوَه و هم‌ایمانانتان انجام دهید،‏ تمرکز کنید.‏ به علاوه،‏ در خدمتتان فعال باشید و از توانایی‌ها و استعدادهایتان در کمک به دیگران استفاده کنید.‏ به این شکل،‏ باعث تقویت جماعت می‌شوید و شادی زیادی نصیبتان می‌گردد.‏

۲۳.‏ ما باید دربارهٔ چه موضوعی فکر کنیم و در مقالهٔ بعد به بررسی چه سؤالاتی می‌پردازیم؟‏

^۲۳ تک‌تک ما در چشم یَهُوَه ارزشمندیم.‏ او می‌خواهد که ما عضوی از خانوادهٔ او باشیم.‏ اگر ما به راه‌هایی فکر کنیم که بتوانیم برادران و خواهرانمان را تقویت کنیم و برای دستیابی به این هدف تلاش کنیم،‏ به نقش باارزش خود در جماعت یَهُوَه پی خواهیم برد.‏ اما باید چه دیدگاهی نسبت به دیگر مبشّران جماعت داشته باشیم؟‏ چگونه می‌توانیم برایشان احترام قائل شویم و به آنان محبت ورزیم؟‏ در مقالهٔ بعد به بررسی این موضوع می‌پردازیم.‏