۱،‏ ۲.‏ چرا حکیمانه است که هنگام تعیین اهدافمان اصول یَهُوَه را در نظر بگیریم؟‏ (‏تصاویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

اگر شما در سنین نوجوانی هستید،‏ احتمالاً نصایح زیادی دربارهٔ آینده‌تان دریافت کرده‌اید.‏ شاید معلّمان،‏ مشاوران آموزشی یا دیگران به شما گفته باشند که باید به دنبال تحصیلات دانشگاهی یا شغلی پردرآمد باشید.‏ اما یَهُوَه پندهای دیگری به شما می‌دهد.‏ البته او نیز می‌خواهد که در مدرسه خوب درس بخوانید تا در آینده بتوانید زندگی خود را تأمین کنید.‏ (‏کول ۳:‏۲۳‏)‏ یَهُوَه می‌داند که همهٔ شما نوجوانان با تصمیماتی روبرو می‌شوید که بر آینده‌تان تأثیر می‌گذارد.‏ از این رو،‏ اصولی در اختیارتان قرار داده است تا در این روزهای آخر بتوانید تصمیماتی هماهنگ با خواست و مقصود او بگیرید.‏—‏مت ۲۴:‏۱۴‏.‏

^۲ یَهُوَه از همه چیز آگاه است.‏ او می‌داند که تا چه حد به انتهای این دنیا نزدیک هستیم و در آینده چه اتفاقاتی خواهد افتاد.‏ (‏اشع ۴۶:‏۱۰؛‏ مت ۲۴:‏۳،‏ ۳۶‏)‏ او شما را نیز به خوبی می‌شناسد و می‌داند که چه چیزهایی شما را خوشحال یا ناراحت می‌کند.‏ پندهای دیگران شاید خوب و منطقی به نظر رسد،‏ اما اگر هماهنگ با کلام خدا نباشد،‏ حکیمانه نیست.‏—‏امث ۱۹:‏۲۱‏.‏

۳،‏ ۴.‏ دنبال کردن پندی نابخردانه چگونه بر آدم و حوّا و نوادگان آنان تأثیر گذاشت؟‏

^۳ شیطان اولین کسی بود که هزاران سال پیش،‏ پندی نابخردانه به انسان‌ها داد.‏ او به حوّا گفت اگر آنان خود برای زندگی‌شان تصمیم بگیرند،‏ از شادی بیشتری برخوردار خواهند بود.‏ (‏پیدا ۳:‏۱-‏۶‏)‏ در واقع،‏ شیطان با این کار خودخواهی‌اش را نشان داد.‏ او می‌خواست که آدم و حوّا و نوادگانشان،‏ مطیع او باشند و او را بپرستند نه یَهُوَه را.‏ او هیچ کاری برای آدم و حوّا نکرده بود؛‏ در حالی که یَهُوَه همه چیز در اختیار آنان گذاشته بود.‏ یَهُوَه آدم و حوّا را برای یکدیگر آفریده بود و بدنی کامل به آنان داده بود که بتوانند تا ابد در باغ عدن زندگی کنند.‏

^۴ متأسفانه آدم و حوّا مطیع یَهُوَه نماندند و خود را از یَهُوَه که به آنان زندگی بخشیده بود دور کردند.‏ این تصمیم آنان مصیبت‌های زیادی به همراه داشت.‏ آنان همچون گلی که از شاخه جدا شده است،‏ به تدریج پیر شدند و در نهایت مردند.‏ این عاقبت شامل حال نوادگان آنان نیز شد.‏ (‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ امروزه نیز بسیاری همچون آدم و حوّا نسبت به اصول خدا بی‌توجهند و می‌خواهند مطابق افکار و حکمت خودشان زندگی کنند.‏ (‏افس ۲:‏۱-‏۳‏)‏ اما تاریخ به وضوح نشان داده است که ‹هیچ حکمتی› برتر از حکمت یَهُوَه نیست.‏—‏امث ۲۱:‏۳۰‏.‏

۵.‏ یَهُوَه از چه امری اطمینان داشت و چرا اطمینان او بجا بود؟‏

^۵ یَهُوَه اطمینان داشت که برخی انسان‌ها منجمله بسیاری جوانان،‏ هنوز می‌خواهند خدای حقیقی را بشناسند و به او خدمت کنند.‏ (‏مز ۱۰۳:‏۱۷،‏ ۱۸؛‏ ۱۱۰:‏۳‏)‏ یَهُوَه برای چنین جوانانی ارزش زیادی قائل است!‏ آیا شما نیز یکی از آنان هستید؟‏ اگر چنین است،‏ مطمئناً یَهُوَه ‹چیزهای نیکوی› بسیاری به شما بخشیده که باعث شادی شما گردیده است.‏ ‏(‏مزمور ۱۰۳:‏۵ خوانده شود؛‏ امث ۱۰:‏۲۲‏)‏ ما در این مقاله چهار نمونه از آن‌ها را بررسی می‌کنیم؛‏ غذای روحانی،‏ دوستان خوب،‏ اهداف ارزشمند و آزادی واقعی.‏

۶.‏ چرا باید به نیاز روحانی خود اهمیت دهیم و یَهُوَه به چه طرقی این نیاز را برآورده می‌سازد؟‏

^۶ ما برخلاف حیوانات نیاز روحانی داریم؛‏ نیازی که تنها آفریدگارمان می‌تواند آن را برآورده کند.‏ (‏مت ۴:‏۴‏)‏ اگر با میل و رغبت سخنان یَهُوَه را به گوش گیریم به بینش،‏ حکمت و شادی دست می‌یابیم.‏ عیسی گفت:‏ «خوشا به حال کسانی که به نیاز روحانی خود آگاهند.‏» (‏مت ۵:‏۳‏)‏ یَهُوَه از طریق کلام خود و نشریاتی که «غلام امین و دانا» تهیه می‌کند،‏ نیاز روحانی ما را برآورده می‌سازد.‏ (‏مت ۲۴:‏۴۵‏)‏ این نشریات غذای روحانی نامیده می‌شود،‏ زیرا باعث تقویت ایمانمان می‌گردد.‏ به راستی که همهٔ ما از این سفرهٔ روحانی لذّت فراوان می‌بریم!‏—‏اشع ۶۵:‏۱۳،‏ ۱۴‏.‏

۷.‏ غذای روحانی که یَهُوَه برایمان فراهم می‌کند چه فوایدی دارد؟‏

^۷ غذای روحانی به ما حکمت و قدرت تفکر می‌بخشد که باعث می‌شود از جنبه‌های مختلف محفوظ بمانیم.‏ ‏(‏امثال ۲:‏۱۰-‏۱۴ خوانده شود.‏)‏ برای مثال به ما کمک می‌کند که تعالیم کاذب را تشخیص دهیم؛‏ تعالیمی همچون عدم وجود آفریدگار یا دستیابی به شادی و سعادت از طریق مادیات.‏ به علاوه،‏ کمکمان می‌کند تا از امیال و عادات ناشایست دوری کنیم.‏ بنابراین باید همواره در پی حکمت الٰهی باشیم و قدرت تفکرمان را تقویت کنیم.‏ به این شکل،‏ برایمان کاملاً واضح خواهد شد که یَهُوَه دوستمان دارد و همیشه بهترین‌ها را برایمان می‌خواهد.‏—‏مز ۳۴:‏۸؛‏ اشع ۴۸:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

۸.‏ چرا اکنون باید به یَهُوَه نزدیک‌تر شویم و این امر در آینده چه فایده‌ای برایمان خواهد داشت؟‏

 ^۸ در آینده‌ای نزدیک دنیای شیطان کاملاً نابود خواهد شد.‏ در آن نابودی عظیم،‏ تنها یَهُوَه می‌تواند از ما محافظت کند و نیازهایمان را برآورده سازد.‏ در آن زمان،‏ حتی شاید لازم باشد که برای تهیهٔ غذای روزانهٔ خود به یَهُوَه روی آوریم!‏ (‏حب ۳:‏۲،‏ ۱۲-‏۱۹‏)‏ اکنون زمانی است که باید به یَهُوَه نزدیک‌تر شویم و بیش از پیش به او اعتماد کنیم.‏ (‏۲پطر ۲:‏۹‏)‏ اگر چنین کنیم،‏ تحت هر شرایطی هم که باشیم،‏ احساسی همچون احساس داوود خواهیم داشت که گفت:‏ «خداوند را همواره پیش روی خود می‌دارم.‏ چون بر دست راست من است،‏ جنبش نخواهم خورد.‏»—‏مز ۱۶:‏۸‏.‏

۹.‏ الف)‏ مطابق با یوحنا ۶:‏۴۴‏،‏ یَهُوَه چه کاری می‌کند؟‏ ب)‏ آشنایی با دیگر پرستندگان یَهُوَه از چه لحاظ منحصربه‌فرد است؟‏

^۹ وقتی با شخصی آشنا می‌شوید که پرستندهٔ یَهُوَه نیست،‏ چه چیزهایی دربارهٔ او می‌دانید؟‏ شاید فقط نام او را بدانید یا وضعیت ظاهرش را دیده باشید.‏ اما این موضوع دربارهٔ یک پرستندهٔ یَهُوَه کاملاً متفاوت است.‏ شما می‌دانید که او یَهُوَه را دوست دارد.‏ به علاوه،‏ یَهُوَه او را به طرف خود جذب کرده،‏ زیرا خصوصیات مثبتی در او دیده است.‏ ‏(‏یوحنا ۶:‏۴۴ خوانده شود.‏)‏ بنابراین حتی اگر پیشینه و ملیت آن شخص متفاوت باشد،‏ شما به خوبی با یکدیگر آشنا هستید!‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ پرستندگان یَهُوَه چه نقاط مشترکی دارند و این امر چه تأثیری بر شما می‌گذارد؟‏

^۱۰ وقتی برای اولین بار با یکی از پرستندگان یَهُوَه آشنا می‌شوید،‏ به خوبی می‌دانید که در مهم‌ترین جنبه‌های زندگی طرز فکر یکسانی دارید.‏ حتی اگر به زبان‌های متفاوتی صحبت کنید،‏ سریع تشخیص می‌دهید که مخاطبتان به ‹زبان پاک› یعنی زبان حقیقت تسلّط دارد.‏ (‏صف ۳:‏۹‏)‏ هر دوی شما به خدا اعتقاد دارید،‏ زندگی‌تان را با معیارهای اخلاقی یکسانی هماهنگ کرده‌اید و به آینده‌ای روشن امید دارید.‏ چنین شناختی باعث می‌شود که به یکدیگر اعتماد کنید و تا به ابد دوستان خوبی برای هم باشید.‏

^۱۱ شما به عنوان پرستندهٔ یَهُوَه،‏ بهترین دوستان را در دنیا دارید.‏ دوستانی که حتی شاید برخی از آنان را از  نزدیک ندیده‌اید!‏ به راستی که بجز پرستندگان یَهُوَه،‏ چه کسانی می‌توانند چنین دارایی گرانبهایی داشته باشند؟‏

۱۲.‏ شما می‌توانید چه اهداف ارزشمندی برای خود بگذارید؟‏

^۱۲ جامعه ۱۱:‏۹–‏۱۲:‏۱ خوانده شود.‏ آیا شما در پی دستیابی به هدفی روحانی هستید؟‏ شاید هدفتان این است که هر روز بخشی از کتاب مقدّس را بخوانید،‏ یا شاید تلاش می‌کنید که پاسخ‌های بهتری برای جلسه آماده کنید و کیفیت تکالیفتان را بالا ببرید و یا شاید می‌خواهید با مهارت بیشتری کتاب مقدّس را در موعظه استفاده کنید.‏ حال،‏ اگر پیشرفت خوبی در جهت رسیدن به این اهداف کرده‌اید یا دیگران به خاطر پیشرفتتان شما را تحسین کرده‌اند،‏ چه احساسی دارید؟‏ بی‌شک،‏ چنین پیشرفتی شادی‌بخش است.‏ چرا که شما نیز همچون عیسی هماهنگ با خواست یَهُوَه عمل کرده‌اید.‏—‏مز ۴۰:‏۸؛‏ امث ۲۷:‏۱۱‏.‏

۱۳.‏ چرا خدمت به یَهُوَه بهتر از تمرکز بر اهداف دنیوی است؟‏

^۱۳ تمرکز بر خدمت به یَهُوَه،‏ به شما شادی واقعی می‌بخشد و زندگی‌تان را هدفمند می‌سازد.‏ پولُس در این باره گفت:‏ «ثابت‌قدم و استوار بوده،‏ همواره در کار خداوند بسیار فعال باشید،‏ چون می‌دانید که زحمات شما در خدمت به خداوند بیهوده نیست.‏» ‏(‏۱قر ۱۵:‏۵۸‏)‏ انسان‌هایی که در پی شهرت و ثروت هستند،‏ از شادی واقعی برخوردار نیستند.‏ آنان حتی اگر به اهدافشان دست یابند،‏ اغلب احساس پوچی می‌کنند.‏ (‏لو ۹:‏۲۵‏)‏ یکی از نمونه‌های بارز در این مورد،‏ سلیمان پادشاه است.‏—‏روم ۱۵:‏۴‏.‏

۱۴.‏ شما از تجربهٔ سلیمان چه درسی می‌گیرید؟‏

^۱۴ سلیمان که ثروتمندترین و قدرتمندترین پادشاه تمام اعصار بود،‏ تصمیم گرفت زندگی‌ای لذّت‌بخش را در پیش گیرد.‏ او با خود چنین گفت:‏ «حال بیا تا تو را به لذّتها بیازمایم.‏» (‏جا ۲:‏۱-‏۱۰‏)‏ او خانه‌هایی مجلل و باغ‌هایی زیبا برای خود ساخت و هر آنچه می‌خواست انجام می‌داد.‏ آیا او در زندگی‌اش به شادی و سعادت دست یافت؟‏ او گفت:‏ ‹آنگاه در هرآنچه دستانم به عمل آورده بود تأمل کردم؛‏ اینک تمام آن بطالت بود و هیچ منفعتی نبود.‏› (‏جا ۲:‏۱۱‏)‏ به راستی که چه درس ارزشمندی!‏

۱۵.‏ مطابق با مزمور ۳۲:‏۸‏،‏ چرا اهمیت دارد که به یَهُوَه ایمان داشته باشیم؟‏

^۱۵ یَهُوَه نمی‌خواهد که ما مرتکب اشتباه شویم و عواقب تلخ آن را بچشیم.‏ بلکه می‌خواهد با ایمان،‏ از او اطاعت کنیم و همواره به خواست او اولویت دهیم.‏ چنین ایمانی بسیار باارزش است و اگر مطابق با آن زندگی کنیم،‏ هرگز پشیمان نخواهیم شد.‏ یَهُوَه هرگز ‏«محبتی را که به خاطر نام او ابراز داشته‌اید،‏» فراموش نمی‌کند.‏ (‏عبر ۶:‏۱۰‏)‏ بنابراین،‏ تلاش کنید که ایمانتان را تقویت نمایید.‏ به این شکل،‏ همواره تصمیماتی عاقلانه می‌گیرید و خواهید دید که پدر آسمانی‌تان یَهُوَه،‏ همواره بهترین‌ها را برایتان می‌خواهد.‏—‏مزمور ۳۲:‏۸ خوانده شود.‏

۱۶.‏ چرا باید قدر آزادی خود را بدانیم و به درستی از آن استفاده کنیم؟‏

^۱۶ پولُس رسول گفت:‏ «هر جا روح یَهُوَه باشد،‏ آنجا آزادی است.‏» (‏۲قر ۳:‏۱۷‏)‏ بلی،‏ یَهُوَه آزادی را دوست دارد و شما را نیز به این شکل آفریده است.‏ با این حال،‏ از شما می‌خواهد که از آزادی‌تان به درستی استفاده کنید تا همچون محافظی برایتان باشد.‏ شاید برخی از دوستانتان عادت به تماشای پورنوگرافی دارند یا به روابط جنسی نامشروع،‏ ورزش‌های پرخطر یا مصرف مواد مخدّر و مشروبات الکلی روی آورده‌اند.‏ شاید چنین اعمالی به ظاهر لذّت‌بخش باشد،‏ اما اغلب عواقب بدی  همچون بیماری،‏ اعتیاد یا حتی مرگ را به همراه دارد.‏ (‏غلا ۶:‏۷،‏ ۸‏)‏ جوانانی که به این اعمال دست می‌زنند،‏ شاید فکر کنند که از آزادی برخوردارند،‏ اما واقعیت چنین نیست!‏—‏تیت ۳:‏۳‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ چگونه با اطاعت از یَهُوَه به آزادی واقعی دست می‌یابیم؟‏ ب)‏ چرا می‌توان گفت که آدم و حوّا نسبت به مردم روزگار ما از آزادی بیشتری برخوردار بودند؟‏

^۱۷ شاید شما کسانی را در ذهن دارید که به دلیل زیر پا گذاشتن معیارهای کتاب مقدّس بیمار شده‌اند.‏ به راستی که با اطاعت از یَهُوَه نه تنها از سلامت جسمی برخوردار می‌شوید،‏ بلکه به آزادی واقعی نیز دست می‌یابید.‏ (‏مز ۱۹:‏۷-‏۱۱‏)‏ اگر به درستی از آزادی خود استفاده کرده و همواره مطیع قوانین و اصول بی‌نقص یَهُوَه بمانید،‏ به یَهُوَه و والدینتان ثابت می‌کنید که شخصی مسئولیت‌پذیر هستید.‏ به این شکل،‏ شاید والدینتان آزادی بیشتری به شما بدهند.‏ به علاوه،‏ مطابق وعدهٔ یَهُوَه،‏ همهٔ خادمان وفادار او در آینده‌ای نزدیک از آزادی‌ای برخوردار خواهند شد که کتاب مقدّس آن را «آزادی پرجلال فرزندان خدا» می‌خواند.‏—‏روم ۸:‏۲۱‏.‏

^۱۸ آدم و حوّا طعم این نوع آزادی را چشیدند.‏ یَهُوَه در باغ عدن،‏ تنها در یک مورد آنان را محدود کرده بود.‏ آنان نباید از میوهٔ یکی از درختان باغ می‌خوردند.‏ (‏پیدا ۲:‏۹،‏ ۱۷‏)‏ آیا این قانون،‏ نشانهٔ بی‌انصافی خدا بود یا آنان را بیش از حد محدود کرده بود؟‏ به هیچ وجه!‏ یَهُوَه آنان را تنها از یک کار منع کرده بود،‏ در حالی که انسان‌ها قوانین بی‌شماری وضع کرده‌اند و دیگران را مجبور به اطاعت از آن قوانین می‌کنند.‏

۱۹.‏ یَهُوَه و عیسی چه تعالیمی به ما می‌دهند تا به آزادی واقعی دست یابیم؟‏

^۱۹ یَهُوَه رفتاری حکیمانه با خادمانش دارد.‏ او بجای این که قوانین زیادی وضع کند،‏ با صبر و بردباری به ما می‌آموزد که از قانون محبت پیروی کنیم.‏ او از ما می‌خواهد که طبق اصول الٰهی زندگی کنیم و از بدی نفرت داشته باشیم.‏ (‏روم ۱۲:‏۹‏)‏ عیسی در موعظهٔ بالای کوه به ما نشان داد که اعمال نادرست از کجا نشأت می‌گیرد.‏ (‏مت ۵:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ او به عنوان پادشاه حکومت خدا،‏ در آینده نیز به ما می‌آموزد که نسبت به اعمال درست و نادرست،‏ دیدگاهی همچون دیدگاه او داشته باشیم.‏ (‏عبر ۱:‏۹‏)‏ او همچنین ذهن و جسم ما را کامل خواهد ساخت.‏ زمانی را تصوّر کنید که به انجام کار نادرست وسوسه نمی‌شوید و از ناکاملی رنج نمی‌برید.‏ در آن زمان از ‹آزادی پرجلالی› برخوردار می‌شوید که یَهُوَه به ما وعده داده است.‏

۲۰.‏ الف)‏ یَهُوَه چگونه از آزادی خود استفاده می‌کند؟‏ ب)‏ ما چگونه می‌توانیم در این زمینه از یَهُوَه سرمشق گیریم؟‏

^۲۰ البته آزادی ما هیچ گاه مطلق نخواهد بود.‏ محبت به خدا و همنوع باید همیشه در تمام اعمالمان نمایان باشد.‏ یَهُوَه در این رابطه می‌خواهد که از او سرمشق گیریم.‏ او آزادی مطلق دارد.‏ با این حال،‏ با همهٔ مخلوقات هوشمندش با محبت رفتار می‌کند.‏ (‏۱یو ۴:‏۷،‏ ۸‏)‏ پس تنها زمانی آزادی واقعی خواهیم داشت که محبت یَهُوَه را در تمام امور سرمشق قرار دهیم.‏

۲۱.‏ الف)‏ داوود در مورد یَهُوَه چه گفت؟‏ ب)‏ در مقالهٔ بعدی چه می‌آموزیم؟‏

^۲۱ آیا از ‹چیزهای نیکوی› بسیاری که یَهُوَه به شما بخشیده فایده می‌برید؟‏ برکاتی مانند غذای روحانی،‏ دوستان خوب،‏ اهداف ارزشمند و امید آزادی واقعی.‏ (‏مز ۱۰۳:‏۵‏)‏ به حتم،‏ شما با دعای داوود در مزمور ۱۶:‏۱۱ موافقید که گفت:‏ «تو راه حیات را به من خواهی آموخت؛‏ در حضور تو کمال شادی است،‏ و به دست راست تو لذتها تا ابدالآباد!‏» در مقالهٔ بعدی گوهرهای روحانی دیگری را بررسی می‌کنیم که در مزمور ۱۶ آمده است.‏ ما با کمک آن گوهرها می‌توانیم به زندگی‌ای شاد و هدفمند دست یابیم.‏