۱،‏ ۲.‏ مردم چه نظرات متفاوتی دربارهٔ بهشت دارند؟‏

پس از پایان کنگره‌ای در سئول در کرهٔ جنوبی،‏ شاهدان آن منطقه در حالی که بیرون از استادیوم ایستاده بودند،‏ برای برادران و خواهرانی که از کشورهای دیگر به کنگره رفته بودند،‏ دست تکان می‌دادند و می‌گفتند:‏ «دیدار ما در بهشت!‏» واقعاً که لحظاتی احساسی بود!‏ اما منظور آنان از ‹بهشت› چه بود؟‏

^۲ بهشت در بین مردم مختلف معانی متفاوتی دارد.‏ برخی بهشت را مکانی غیرواقعی و تخیّلی می‌دانند.‏ برخی دیگر فکر می‌کنند که هر جا شادی و سعادت باشد،‏ بهشت آنجاست.‏ شاید شخصی بسیار گرسنه که سر سفره‌ای پر از غذاهای متنوع نشسته است،‏ احساس کند که در بهشت است.‏ در قرن نوزدهم،‏ شخصی پس از دیدن درّه‌ای پر از گل‌های وحشی با هیجان فریاد زد،‏ «بهشت اینجاست!‏» اکنون با این که هر سال بیش از ۱۵ متر برف در آن درّه می‌بارد،‏ آنجا هنوز بهشت خوانده می‌شود.‏ شما چه تعریفی از بهشت دارید؟‏ آیا انتظار آن را می‌کشید؟‏

۳.‏ بهشت در کتاب مقدّس چگونه توصیف شده است؟‏

^۳ کتاب مقدّس،‏ هم به بهشتی اشاره می‌کند که در گذشته وجود داشت و هم بهشتی که در آینده خواهیم داشت.‏ در همان ابتدای کتاب مقدّس در مورد بهشت صحبت شده است.‏ در کتاب مقدّس کاتولیکیِ دواِی که از زبان لاتین به انگلیسی ترجمه شده است چنین آمده است:‏ «خداوند در آغاز بهشتی لذّت‌بخش ساخت و آدم را که  سرشته بود در آنجا نهاد.‏» (‏پیدا ۲:‏۸‏)‏ متن عبری این آیه به باغ عدن اشاره می‌کند که مکانی بسیار لذّت‌بخش بود.‏ «عدن» به معنی لذّت و خوشی است.‏ به راستی که باغ عدن غذاهای فراوان و مناظری زیبا داشت و انسان‌ها و حیوانات با هم در صلح به سر می‌بردند.‏—‏پیدا ۱:‏۲۹-‏۳۱‏.‏

۴.‏ چرا می‌توان گفت که باغ عدن همان بهشت بود؟‏

^۴ واژهٔ «باغ» در زبان یونانی پارادیسوس است.‏ مطابق دایرة‌المعارف مَک‌کْلینتاک و اِسترانگ،‏ * وقتی شخصی یونانی این واژه را می‌شنید،‏ چنین تصویری در ذهنش نقش می‌بست:‏ «باغی حفاظت شده و بسیار وسیع و زیبا با طبیعت دست‌نخورده و درختان عظیم و انبوه که بسیاری از آن‌ها میوه می‌آورند و با جوی‌های زلال آبیاری می‌شوند و گوسفندان و غزال‌های زیادی در کنار آن جوی‌ها هستند.‏»—‏با پیدایش ۲:‏۱۵،‏ ۱۶ مقایسه شود.‏

۵،‏ ۶.‏ چرا آدم و حوّا فرصت زندگی در بهشت را از دست دادند و برخی ممکن است چه سؤالاتی از خود بپرسند؟‏

^۵ یَهُوَه آدم و حوّا را در چنین بهشت زیبایی قرار داده بود.‏ اما آنان نافرمانی کردند و از باغ عدن بیرون رانده شدند.‏ (‏پیدا ۳:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ از این رو،‏ فرصت زندگی در بهشت از نوادگان آنان نیز گرفته شد.‏ با این که باغ عدن خالی از سکنه بود،‏ ظاهراً تا توفان نوح وجود داشت.‏

^۶ برخی شاید از خود بپرسند،‏ ‹آیا زمین دوباره به بهشت تبدیل خواهد شد؟‏ مدارک و شواهد گویای چیست؟‏ آیا اطمینان دارم که در آینده با عزیزانم در بهشت زندگی خواهم کرد؟‏ آیا می‌توانم دلایلم را به دیگران نیز توضیح دهم؟‏›‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ یَهُوَه به ابراهیم چه وعده‌ای داد؟‏ ب)‏ احتمالاً ابراهیم از وعدهٔ یَهُوَه چه نتیجه‌ای گرفت؟‏

^۷ کتاب مقدّس بهترین منبع برای پاسخ به تمام سؤالاتمان دربارهٔ بهشت است.‏ زیرا این کتاب،‏ کلام کسی است که در ابتدا بهشت را بر زمین آفرید.‏ یَهُوَه به ابراهیم گفت:‏ «نسلت را .‏ .‏ .‏ مانند شنهای کنارهٔ دریا کثیر خواهم ساخت.‏» سپس به او وعده داد:‏ «به واسطهٔ نسل تو همه قومهای زمین برکت خواهند یافت،‏ زیرا به صدای من گوش گرفتی.‏» (‏پیدا ۲۲:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ یَهُوَه بعدها این وعده را برای پسر و نوهٔ ابراهیم نیز بازگو کرد.‏—‏پیدایش ۲۶:‏۴؛‏ ۲۸:‏۱۴ خوانده شود.‏

^۸ از هیچ جای کتاب مقدّس نمی‌توان استدلال کرد که ابراهیم تصوّر کرده باشد،‏ پاداش انسان‌ها زندگی در بهشت آسمانی خواهد بود.‏ بنابراین وقتی یَهُوَه به ابراهیم وعده داد که «همه قومهای زمین» برکت می‌یابند،‏ قاعدتاً ابراهیم فکر کرد این برکات بر روی زمین خواهد بود.‏ آیا در کتاب مقدّس دلایل دیگری وجود دارد که نشان دهد بهشت بر روی زمین برقرار می‌شود؟‏

۹،‏ ۱۰.‏ چه وعده‌های دیگری ما را بر آن می‌دارد که در انتظار برقراری دوبارهٔ بهشت باشیم؟‏

^۹ داوود،‏ نوادهٔ ابراهیم به زمانی اشاره کرد که «بدکاران» و «ستمکاران» از بین خواهند رفت و «دیگر شریری نخواهد بود.‏» (‏مز ۳۷:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۰‏)‏ در آن زمان،‏ «حلیمان وارث زمین خواهند شد،‏ و از فراوانی سلامتی لذت خواهند برد.‏» او همچنین گفت:‏ «پارسایان زمین را به میراث خواهند برد و تا به ابد در آن سکونت خواهند کرد.‏» ‏(‏مز ۳۷:‏۱۱،‏ ۲۹؛‏ ۲سمو ۲۳:‏۲‏)‏ این وعده‌ها به آنانی که در پی انجام خواست خدا بودند،‏ اطمینان می‌داد که روزی تنها پارسایان و درستکاران بر زمین زندگی خواهند کرد و بهشت دوباره روی زمین برقرار خواهد شد.‏

^۱۰ با این حال،‏ اکثر آنانی که ادعا می‌کردند پرستندهٔ یَهُوَه هستند،‏ به مرور زمان به او پشت کردند.‏ از این رو،‏ یَهُوَه اجازه داد بابلیان بسیاری از آنان را به اسارت برند و سرزمینشان را نابود کنند.‏ (‏۲توا ۳۶:‏۱۵-‏۲۱؛‏ ار ۴:‏۲۲-‏۲۷‏)‏ با این حال،‏ انبیای یَهُوَه پیشگویی کرده بودند که اسرائیلیان پس از ۷۰ سال دوباره به سرزمینشان باز خواهند گشت.‏ این پیشگویی‌ها سرانجام به تحقق رسید!‏ اما این پیشگویی‌ها چه ارتباطی با برقراری دوبارهٔ بهشت بر روی زمین دارد؟‏

۱۱.‏ اِشَعْیا ۱۱:‏۶-‏۹ چگونه برای اولین بار به تحقق رسید و چه بخشی از تحقق آن مربوط به آینده است؟‏

 ^۱۱ اِشَعْیا ۱۱:‏۶-‏۹ خوانده شود.‏ یَهُوَه از طریق اِشَعْیا پیشگویی کرد که وقتی اسرائیلیان به سرزمینشان بازگردند،‏ صلح و امنیت خواهند داشت؛‏ دیگر از حملهٔ حیوانات یا انسان‌های درنده‌خو نخواهند ترسید.‏ کودکان و بزرگسالان همه در امنیت خواهند بود.‏ آیا این وعده‌ها شرایط باغ عدن را به یادتان نمی‌آورد؟‏ (‏اشع ۵۱:‏۳‏)‏ اِشَعْیا پیشگویی نکرد که تنها قوم اسرائیل یَهُوَه را خواهند شناخت،‏ بلکه گفت تمام جهان ‏«از شناخت خداوند پر خواهد شد.‏» اما تحقق این پیشگویی چه زمانی خواهد بود؟‏

۱۲.‏ الف)‏ چه برکاتی نصیب آنانی شد که از اسارت بابل آزاد شدند؟‏ ب)‏ چرا می‌توان نتیجه گرفت که اِشَعْیا ۳۵:‏۵-‏۱۰ تحقق دیگری نیز خواهد داشت؟‏

^۱۲ اِشَعْیا ۳۵:‏۵-‏۱۰ خوانده شود.‏ اِشَعْیا دربارهٔ اسرائیلیانی که از اسارت بازمی‌گشتند،‏ دوباره پیشگویی کرد که مورد حملهٔ حیوانات و انسان‌ها قرار نخواهند گرفت.‏ همچنین گفت که در سرزمین آنان غذاهای لذیذ فراوانی یافت خواهد شد،‏ زیرا منابع آب زیادی در آنجا وجود خواهد داشت؛‏ درست مانند باغ عدن که آب فراوان برای آبیاری گیاهان داشت.‏ (‏پیدا ۲:‏۱۰-‏۱۴؛‏ ار ۳۱:‏۱۲‏)‏ آیا این پیشگویی تحقق دوم خواهد داشت؟‏ در آنجا آمده است تمام آنانی که از اسارت آزاد می‌شوند،‏ شفا خواهند یافت.‏ برای مثال،‏ نابینایان بینا خواهند شد و ناشنوایان شنوا.‏ اما برای آن اسرائیلیان چنین نشد!‏ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که یَهُوَه در آینده تمام بیماری‌ها را شفا خواهد بخشید.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ اسرائیلیان چگونه تحقق پیشگویی اِشَعْیا ۶۵:‏۲۱-‏۲۳ را دیدند و کدام بخش از آن پیشگویی هنوز به تحقق نرسیده است؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۱۳ اِشَعْیا ۶۵:‏۲۱-‏۲۳ خوانده شود.‏ زمانی که یهودیان به سرزمینشان بازگشتند،‏ خانه‌هایی راحت،‏ مزارع و تاکستان‌هایی آمادهٔ برداشت نداشتند.‏ اما یَهُوَه به آنان برکت داد و شرایطشان تغییر کرد.‏ آنان در خانه‌هایی که ساختند زندگی کردند و از محصول مزارع خود لذّت بردند.‏

^۱۴ اما مطابق این پیشگویی،‏ آیا واقعاً زمانی می‌رسد که طول عمر ما مانند «ایام درخت» باشد؟‏ بعضی از درختان هزاران سال عمر می‌کنند.‏ انسان‌ها برای داشتن چنین طول عمری باید از سلامتی کامل و مطلق برخوردار باشند.‏ به راستی که زندگی در چنین شرایطی آرزوی همهٔ ما انسان‌هاست.‏

۱۵.‏ برخی برکاتی که در کتاب اِشَعْیا آمده است کدامند؟‏

^۱۵ این پیشگویی‌ها نشان می‌دهد که در آینده،‏ بهشت دوباره بر روی زمین برقرار خواهد شد.‏ در آن زمان برکات یَهُوَه نصیب تمام ساکنین زمین می‌شود.‏ انسان‌ها دیگر از حملهٔ حیوانات یا انسان‌های درنده‌خو ترس و واهمه‌ای نخواهند داشت.‏ لنگان،‏ نابینایان و ناشنوایان شفا می‌یابند.‏ انسان‌ها خانه‌های خود را می‌سازند و در مزارع خود غذاهایی سالم و طبیعی پرورش می‌دهند.‏ بلی،‏ کتاب مقدّس به ما نشان می‌دهد که چنین آینده‌ای در انتظار ماست.‏ اما شاید برخی فکر کنند که واقعاً منظور این پیشگویی‌ها،‏ برقراری دوبارهٔ بهشت بر روی زمین نیست.‏ پاسخ شما به چنین نظری چیست؟‏ چرا اطمینان دارید که در آینده بهشت بر روی زمین برقرار خواهد شد؟‏ عیسی مسیح،‏ بزرگ‌ترین انسانی که تا به حال بر روی زمین بوده است،‏ دلیلی معتبر در اختیارمان گذاشته است.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ عیسی در چه موقعیتی دربارهٔ بهشت صحبت کرد؟‏

^۱۶ عیسی با وجود بی‌گناهی،‏ محکوم به مرگ شد.‏ او را به همراه دو مجرم یهودی بر تیر میخکوب کردند.‏ یکی از آن مجرمان پیش از مرگش اذعان کرد که عیسی را پادشاه می‌داند و از او درخواست کرد:‏ «ای عیسی،‏ وقتی به پادشاهی خود رسیدی،‏ مرا به یاد آور.‏» (‏لو ۲۳:‏۳۹-‏۴۲‏)‏ پاسخ عیسی در لوقا ۲۳:‏۴۳‏،‏ بر آیندهٔ ما نیز تأثیر می‌گذارد.‏ برخی محققان کتاب مقدّس در این آیه،‏ ویرگول را قبل از کلمهٔ «امروز» می‌گذارند و آن را چنین بیان می‌کنند:‏  ‏«به‌راستی به تو می‌گویم،‏ امروز با من در بهشت خواهی بود.‏» نظرات متفاوتی دربارهٔ واژهٔ «امروز» و جای ویرگول در این آیه وجود دارد.‏ اما واقعاً منظور عیسی از واژهٔ «امروز» چه بود؟‏

^۱۷ در متن‌های امروزی برای درک واضح‌تر مفهوم جملات از ویرگول استفاده می‌شود.‏ در حالی که در اولین دست‌نوشته‌های یونانی،‏ استفاده از علائم نقطه‌گذاری خیلی معمول نبود.‏ بنابراین،‏ این سؤال پیش می‌آید که آیا عیسی گفت،‏ «به‌راستی به تو می‌گویم،‏ امروز با من در بهشت خواهی بود» یا گفت،‏ «به‌راستی به تو می‌گویم امروز،‏ با من در بهشت خواهی بود»؟‏ برخی مترجمان،‏ جای ویرگول را متناسب با برداشت شخصی‌شان از گفتهٔ عیسی،‏ تعیین کرده‌اند.‏ به همین دلیل،‏ این گفته در ترجمه‌های مختلف به شکل‌های متفاوتی نوشته شده است.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ با چه استدلالی می‌توانیم مفهوم گفتهٔ عیسی را درک کنیم؟‏

^۱۸ عیسی پیش از آن به پیروانش گفت:‏ «پسر انسان .‏ .‏ .‏ سه روز و سه شب در دل زمین خواهد بود.‏» او همچنین گفت:‏ «مقرّر شده است که به پسر انسان خیانت شود و به دست مردم بیفتد.‏ او را خواهند کشت و در روز سوم برخیزانده خواهد شد.‏» (‏مت ۱۲:‏۴۰؛‏ ۱۶:‏۲۱؛‏ ۱۷:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ مرق ۱۰:‏۳۴‏)‏ بعدها پِطرُس به تحقق گفتهٔ عیسی اشاره کرد.‏ (‏اعما ۱۰:‏۳۹،‏ ۴۰‏)‏ بنابراین،‏ روزی که عیسی به همراه دو مجرم یهودی کشته شد،‏ به بهشت نرفت.‏ کتاب مقدّس می‌گوید،‏ او پس از مرگش نزدیک به سه روز در «گور» یا «هادیس» بود،‏ سپس خدا او را رستاخیز داد.‏—‏اعمال ۲:‏۳۱،‏ ۳۲‏؛‏ پاورقی.‏ *

^۱۹ عیسی وعده‌ای را که به آن مجرم یهودی داد چنین آغاز کرد:‏ «به‌راستی به تو می‌گویم امروز.‏» این طرز صحبت حتی در دوران موسی نیز بسیار معمول بود.‏ برای مثال،‏ موسی خطاب به قوم اسرائیل گفت:‏ «این سخنان که من امروز تو را امر می‌فرمایم،‏ بر دل تو باشد.‏»—‏تث ۶:‏۶؛‏ ۷:‏۱۱؛‏ ۸:‏۱،‏ ۱۹؛‏ ۳۰:‏۱۵‏.‏

۲۰.‏ چه نکته‌ای نشان می‌دهد که برداشت ما از گفتهٔ عیسی درست است؟‏

^۲۰ یک مترجم کتاب مقدّس از خاورمیانه دربارهٔ پاسخ عیسی گفت:‏ «از آنجایی که تأکید این جمله روی کلمهٔ ‹امروز› است،‏ باید به این شکل خوانده شود،‏ ‹به‌راستی به تو می‌گویم امروز،‏ با من در بهشت خواهی بود.‏› در واقع،‏ عیسی در روز مرگش وعده‌ای داد که تحققش مربوط به آینده می‌شد.‏» آن مترجم در ادامه گفت که این طرز صحبت،‏ در بین مردم آن منطقه معمول بود و بدین مفهوم است که «در روزی خاص وعده‌ای داده می‌شود و به یقین در آینده تحقق می‌یابد.‏» از این رو،‏ در یک کتاب مقدّس سُریانی مربوط به قرن پنجم،‏ پاسخ عیسی چنین نوشته شده است:‏ «آمین،‏ امروز به تو می‌گویم که با من در باغ عدن خواهی بود.‏» به راستی که این وعدهٔ عیسی برای ما بسیار تشویق‌کننده است.‏

۲۱.‏ عیسی وعدهٔ چه بهشتی را به مجرم یهودی داد و چرا چنین می‌گوییم؟‏

^۲۱ زمانی که عیسی با مجرم یهودی دربارهٔ بهشت صحبت کرد،‏ منظورش بهشت آسمانی نبود.‏ چرا چنین می‌گوییم؟‏ آن مجرم یهودی نمی‌دانست عیسی با رسولان وفادارش عهد بسته که در پادشاهی آسمانی کنارش باشند.‏ (‏لو ۲۲:‏۲۹‏)‏ به علاوه،‏ او مسح‌شده نبود و حتی تعمید هم نیافته بود.‏ (‏یو ۳:‏۳-‏۶،‏ ۱۲‏)‏ بنابراین وقتی عیسی دربارهٔ بهشت صحبت کرد،‏ منظورش بهشت روی زمین بود نه بهشت آسمانی.‏ سال‌ها بعد پولُس رسول نیز دربارهٔ رؤیایی صحبت کرد که در آن،‏ مردی  ‏«به بهشت برده شد.‏» (‏۲قر ۱۲:‏۱-‏۴‏)‏ پولُس و دیگر رسولان انتخاب شده بودند تا در پادشاهی آسمانی در کنار عیسی باشند؛‏ اما آیا امکان دارد بهشتی که پولُس به آن اشاره کرد شامل بهشت زمینی نیز باشد؟‏ * آیا شما نیز می‌توانید در آن زندگی کنید؟‏

۲۲،‏ ۲۳.‏ شما چه امیدی دارید؟‏

^۲۲ پیش از این به پیشگویی داوود اشاره شد که گفت:‏ ‏«پارسایان زمین را به میراث خواهند برد.‏» (‏مز ۳۷:‏۲۹؛‏ ۲پطر ۳:‏۱۳‏)‏ او به زمانی اشاره کرد که همهٔ ساکنین زمین مطابق معیارهای عادلانهٔ خدا زندگی خواهند کرد.‏ در اِشَعْیا ۶۵:‏۲۲ چنین پیشگویی شده است:‏ «ایام قوم من مانند ایام درخت خواهد بود.‏» مطابق این پیشگویی،‏ خادمان خدا در دنیای جدید هزاران سال عمر خواهند کرد.‏ آیا چنین چیزی واقعیت دارد؟‏ بلی،‏ زیرا مطابق مکاشفه ۲۱:‏۱-‏۴‏،‏ یَهُوَه برکات زیادی نصیب انسان‌ها می‌کند؛‏ یکی از آن برکات حیات ابدی است،‏ زیرا در این آیات آمده است که «دیگر مرگ نخواهد بود.‏»‏

^۲۳ آنچه کتاب مقدّس دربارهٔ بهشت می‌گوید کاملاً واضح است.‏ آدم و حوّا افتخار زندگی در بهشت روی زمین را از دست دادند.‏ اما زمین در آینده دوباره به بهشت تبدیل خواهد شد.‏ یَهُوَه مطابق وعدهٔ خود،‏ برکات زیادی به ساکنین آن خواهد داد.‏ داوود گفت که فروتنان و پارسایان وارث زمین می‌شوند و تا به ابد در آن زندگی می‌کنند.‏ پیشگویی‌های اِشَعْیا ما را بر آن می‌دارد که در انتظار برقراری دوبارهٔ بهشتی زیبا بر روی زمین باشیم.‏ در آن زمان وعدهٔ عیسی به آن مجرم یهودی نیز به وقوع خواهد پیوست.‏ ما می‌توانیم در آن بهشت زندگی کنیم و تحقق گفتهٔ برادران و خواهرانمان در کرهٔ جنوبی را به چشم ببینیم که گفتند،‏ «دیدار ما در بهشت!‏»‏