در دوم قُرِنتیان ۱۲:‏۲،‏ ۳‏،‏ پولُس به شخصی اشاره کرد که «به آسمان سوم برده شد.‏» آن شخص که بود؟‏ هنگامی که پولُس به جماعت قُرِنتُس می‌نوشت،‏ این موضوع را برجسته ساخت که خدا از او به عنوان رسول استفاده می‌کرد.‏ (‏۲قر ۱۱:‏۵،‏ ۲۳‏)‏ پولُس سپس به «رؤیاها و مکاشفه‌هایی از جانب سَرور» اشاره کرد.‏ او در مضمون این آیه از برادران دیگر نامی نبرد.‏ بنابراین قاعدتاً شخصی که پولُس در این آیه به او اشاره کرد،‏ خود پولُس بوده است که رؤیاها و مکاشفه‌هایی از جانب سَرور دریافت نمود.‏—‏۲قر ۱۲:‏۱،‏ ۵‏.‏

پس پولُس همان شخصی بود که «به آسمان سوم» و «بهشت برده شد.‏» (‏۲قر ۱۲:‏۲-‏۴‏)‏ پولُس از واژهٔ «مکاشفه» استفاده کرد که نشان می‌دهد اموری دربارهٔ وقایع آینده به او آشکار شد.‏

منظور از «آسمان سوم» که پولُس مشاهده کرد،‏ چه بود؟‏

واژهٔ «آسمان» در کتاب مقدّس می‌تواند به آسمان فیزیکی اشاره داشته باشد.‏ (‏پیدا ۱۱:‏۴؛‏ ۲۷:‏۲۸؛‏ مت ۶:‏۲۶‏)‏ اما «آسمان» در مفاهیم دیگر نیز به کار می‌رود.‏ گاهی به حکومت‌های بشری اشاره دارد.‏ (‏دان ۴:‏۲۰-‏۲۲‏)‏ گاهی نیز به مفهوم حکومت الٰهی است؛‏ مانند پادشاهی خدا.‏—‏مکا ۲۱:‏۱‏.‏

حال «آسمان سوم» به چه معنی است؟‏ در کتاب مقدّس گاه برای تأکید بر موضوعی یا برجسته کردن آن،‏ واژه‌ای سه بار تکرار می‌شود.‏ (‏اشع ۶:‏۳؛‏ حز ۲۱:‏۲۷؛‏ مکا ۴:‏۸‏)‏ از قرار معلوم «آسمان سوم» تأکیدی است بر والاترین و عالی‌ترین نوع حکومت یعنی حکومت مسیح به همراه ۱۴۴٬۰۰۰ مسح‌شده.‏ (‏کتاب «‏بینش بر نوشته‌های مقدّس،‏» جلد ۱،‏ صفحات ۱۰۵۹ و ۱۰۶۲ به انگلیسی ملاحظه شود.‏)‏ ما مطابق وعدهٔ خدا در انتظار این حکومت هستیم،‏ حکومتی که پِطرُس رسول آن را «آسمان‌هایی جدید» خواند.‏—‏۲پطر ۳:‏۱۳‏.‏

منظور پولُس از «بهشت» چه بود؟‏

واژهٔ «بهشت» می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد:‏ ۱)‏ با توجه به اینکه آدم و حوّا بر بهشت روی زمین زندگی می‌کردند،‏ «بهشت» می‌تواند همان بهشت زمینی باشد که در آینده برقرار می‌شود.‏ ۲)‏ بهشت می‌تواند به شرایط روحانی‌ای اشاره داشته باشد که قوم خدا در دنیای جدید از آن برخوردار خواهد بود.‏ ۳)‏ به علاوه می‌تواند به شرایطی فوق‌العاده در آسمان،‏ یعنی ‹بهشت خدا› اشاره داشته باشد که در مکاشفه ۲:‏۷ آمده است.‏—‏برج دیده‌بانی ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۵،‏ صفحهٔ ۸،‏ بند ۸ ملاحظه شود.‏

احتمالاً زمانی که پولُس در دوم قُرِنتیان ۱۲:‏۴ رؤیای خود را توصیف می‌کرد،‏ هر سه جنبهٔ بهشت را در ذهن داشت.‏

در خلاصه می‌توان گفت:‏

احتمالاً «آسمان سوم» که در دوم قُرِنتیان ۱۲:‏۲ آمده است،‏ همان پادشاهی عیسی و ۱۴۴٬۰۰۰ مسح‌شده،‏ یعنی ‹آسمان‌های جدید› می‌باشد.‏—‏۲پطر ۳:‏۱۳‏.‏

این پادشاهی «آسمان سوم» خوانده می‌شود،‏ زیرا والاترین و عالی‌ترین نوع حکومت است.‏

‏‹بهشتی› که پولُس در رؤیا به آنجا «برده شد،‏» می‌تواند شامل سه مورد باشد:‏ ۱)‏ بهشت زمینی که در آینده برقرار می‌شود،‏ ۲)‏ بهشت روحانی آینده که بسیار فراتر از بهشت روحانی کنونی است و ۳)‏ ‹بهشت خدا› در آسمان که در دنیای جدید،‏ همزمان با بهشت زمینی وجود خواهد داشت.‏

بنابراین،‏ دنیای جدید متشکل از آسمان‌های جدید و زمین جدید است که شامل پادشاهی آسمانی و همچنین انسان‌هایی است که در بهشت روی زمین به یَهُوَه خدمت می‌کنند.‏