۱-‏۲.‏ ما چگونه می‌توانیم از نمونهٔ آنجِلیتو سرمشق گیریم؟‏

آیا والدین شما شاهد یَهُوَه هستند؟‏ در این صورت،‏ به یاد داشته باشید که شما نمی‌توانید دوستی با یَهُوَه را از آنان به ارث ببرید.‏ والدینمان چه شاهد یَهُوَه باشند چه نباشند،‏ هر یک از ما خود باید تلاش کند که رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه برقرار سازد.‏

^۲ نمونهٔ برادری به نام آنجِلیتو را در نظر بگیرید.‏ همهٔ اعضای خانوادهٔ او شاهد یَهُوَه بودند.‏ با این حال،‏ او در دوران نوجوانی،‏ رابطهٔ نزدیکی با یَهُوَه نداشت.‏ او می‌گوید:‏ «تنها دلیل خدمتم به یَهُوَه این بود که می‌خواستم دنباله‌رو خانواده‌ام باشم.‏» با این حال،‏ آنجِلیتو تصمیم گرفت که بیشتر کلام خدا را مطالعه و بر آن تعمّق کند.‏ او دعاهایش را نیز بیشتر کرد.‏ نتیجه چه بود؟‏ او می‌گوید:‏ «متوجه شدم که تنها راه نزدیک شدن به پدر آسمانی‌ام یَهُوَه،‏ این است که شخصاً او را بشناسم.‏» نمونهٔ آنجِلیتو ما را بر آن می‌دارد که از خود بپرسیم،‏ ‹آشنایی با یَهُوَه چه تفاوتی با شناخت دقیق او دارد؟‏ ما چگونه می‌توانیم یَهُوَه را به‌خوبی بشناسیم؟‏›‏

۳.‏ آشنایی با یَهُوَه چه تفاوتی با شناخت دقیق او دارد؟‏

^۳ ما با نام یَهُوَه و برخی سخنان و اعمال او آشنا هستیم.‏ اما برای کسب شناختی دقیق باید قدم‌های دیگری نیز برداریم.‏ اول،‏ باید برای شناخت بیشتر یَهُوَه و خصوصیات زیبای او وقت صرف کنیم.‏ سپس می‌توانیم نیات و انگیزه‌های او را درک کنیم.‏ به این شکل،‏ می‌توانیم تشخیص  دهیم که آیا تصمیمات،‏ افکار و اعمالمان مورد تأیید اوست یا خیر.‏ همچنین وقتی دریابیم که یَهُوَه از ما چه انتظاری دارد،‏ باید هماهنگ با آن وارد عمل شویم.‏

۴.‏ بررسی نمونه‌هایی از کتاب مقدّس چگونه به ما کمک می‌کند؟‏

^۴ شاید به دلیل این که می‌خواهیم به یَهُوَه خدمت کنیم،‏ مورد تمسخر دیگران قرار گیریم.‏ حتی شاید به دلیل معاشرت با شاهدان یَهُوَه با ما مخالفت شود.‏ با این حال،‏ اگر به یَهُوَه اعتماد داشته باشیم،‏ او هرگز ما را تنها نمی‌گذارد.‏ ما می‌توانیم به یَهُوَه نزدیک شویم و تا ابد دوست او باشیم.‏ اما آیا ما انسان‌های ناکامل،‏ واقعاً می‌توانیم شناخت دقیقی از یَهُوَه کسب کنیم؟‏ بله!‏ نمونهٔ خادمانی همچون موسی و داوود پادشاه،‏ نشان می‌دهد که کسب چنین شناختی امکان‌پذیر است.‏ هنگام بررسی اعمال آنان به دو سؤال پاسخ خواهیم داد؛‏ آن خادمان چگونه یَهُوَه را شناختند؟‏ ما از نمونهٔ آنان چه درس‌هایی می‌آموزیم؟‏

۵.‏ موسی چه کاری را برگزید؟‏

^۵ موسی خدمت به یَهُوَه را برگزید.‏ زمانی که موسی ۴۰ ساله بود،‏ معاشرت با قوم خدا را برگزید و از این که «پسرِ دخترِ فرعون خوانده شود،‏» امتناع کرد.‏ (‏عبر ۱۱:‏۲۴‏)‏ او مقام عالی‌رتبه‌اش را ترک کرد.‏ همچنین با جانبداری از اسرائیلیانی که در مصر برده بودند،‏ خشم فرعون را برانگیخت.‏ فرعون حاکمی بسیار قدرتمند بود و مصریان او را یکی از خدایان خود می‌دانستند.‏ به راستی که موسی ایمانی استوار داشت!‏ او به یَهُوَه اعتماد کرد.‏ این اعتماد یکی از مهم‌ترین عواملی بود که باعث شد موسی تا پایان عمر،‏ رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه داشته باشد.‏—‏امث ۳:‏۵‏.‏

۶.‏ ما از نمونهٔ موسی چه درسی می‌آموزیم؟‏

^۶ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ ما نیز همچون موسی،‏ خود باید تصمیم بگیریم که به یَهُوَه خدمت کنیم و با خادمانش معاشرت داشته باشیم.‏ بدین منظور باید ازخودگذشتگی نشان دهیم.‏ حتی شاید برخی از آنانی که یَهُوَه را نمی‌شناسند،‏ با ما مخالفت کنند.‏ اما اگر به پدر آسمانی‌مان اعتماد کنیم،‏ می‌توانیم مطمئن باشیم که او از ما حمایت خواهد کرد.‏

۷-‏۸.‏ موسی همواره به دنبال چه بود؟‏

^۷ موسی همواره در پی شناخت خصوصیات یَهُوَه و انجام خواست او بود.‏ زمانی که از موسی خواسته شد اسرائیلیان را از مصر بیرون آورد،‏ او به اندازهٔ کافی اعتمادبه‌نَفْس نداشت و بارها به یَهُوَه گفت که قادر به انجام چنین کاری نیست.‏ واکنش یَهُوَه نشانگر حس همدردی او بود؛‏ او احساسات موسی را درک کرد و به او کمک کرد.‏ (‏خرو ۴:‏۱۰-‏۱۶‏)‏ در نتیجه،‏ موسی توانست پیام‌های داوری را به فرعون که یکی از خدایان مصریان بود اعلام کند.‏ او همچنین شاهد بود که یَهُوَه چگونه با استفاده از قدرت خود،‏ اسرائیلیان را نجات داد و فرعون و لشکرش را در دریای سرخ نابود کرد.‏—‏خرو ۱۴:‏۲۶-‏۳۱؛‏ مز ۱۳۶:‏۱۵‏.‏

^۸ پس از این که موسی اسرائیلیان را از مصر بیرون آورد،‏ آنان مدام گله و شکایت می‌کردند.‏ موسی شاهد بود که یَهُوَه چگونه در برابر آنان از خود صبر و بردباری نشان می‌داد.‏ (‏مز ۷۸:‏۴۰-‏۴۳‏)‏ او همچنین شاهد فروتنی فوق‌العادهٔ یَهُوَه بود؛‏ چرا که مطابق خواستهٔ موسی،‏ نظرش را تغییر داد و اسرائیلیان را نابود نکرد.‏—‏خرو ۳۲:‏۹-‏۱۴‏.‏

۹.‏ عبرانیان ۱۱:‏۲۷ چگونه نزدیکی رابطهٔ موسی را با یَهُوَه نشان می‌دهد؟‏

^۹ پس از رهایی اسرائیلیان از مصر،‏ رابطهٔ موسی  با یَهُوَه به‌قدری نزدیک شد که گویی او را می‌دید.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۱:‏۲۷ خوانده شود.‏)‏ کتاب مقدّس رابطهٔ نزدیک موسی با یَهُوَه را چنین توصیف می‌کند:‏ «خداوند با موسی رو در رو سخن می‌گفت،‏ چنانکه کسی با دوست خود سخن بگوید.‏»—‏خرو ۳۳:‏۱۱‏.‏

۱۰.‏ برای این که یَهُوَه را به‌خوبی بشناسیم چه باید بکنیم؟‏

^۱۰ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ برای این که یَهُوَه را به‌خوبی بشناسیم،‏ علاوه بر شناخت خصوصیاتش،‏ باید در پی انجام خواست او نیز باشیم.‏ خواست او این است که «همه گونه افراد نجات یابند و به شناخت دقیق حقیقت برسند.‏» (‏۱تیمو ۲:‏۳،‏ ۴‏)‏ یکی از راه‌های انجام خواست یَهُوَه این است که دیگران را با او آشنا کنیم.‏

۱۱.‏ چرا زمانی که دیگران را با یَهُوَه آشنا می‌سازیم،‏ شناخت خودمان نیز از او بیشتر می‌شود؟‏

^۱۱ زمانی که ما دیگران را با یَهُوَه آشنا می‌سازیم،‏ خودمان نیز بیشتر با خصوصیات او آشنا می‌شویم.‏ برای مثال،‏ یَهُوَه از روی حس همدردی،‏ ما را هدایت می‌کند تا آنانی را که دلی پذیرا دارند بیابیم.‏ (‏یو ۶:‏۴۴؛‏ اعما ۱۳:‏۴۸‏)‏ همچنین قدرت کلام خدا باعث می‌شود افرادی که تعالیم آن را می‌آموزند،‏ عادات بد خود را کنار بگذارند و شخصیت نو را بر تن کنند.‏ (‏کول ۳:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ به علاوه،‏ یَهُوَه با صبر و بردباری به انسان‌های بسیاری فرصت داده است که او را بشناسند و نجات یابند.‏—‏روم ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏.‏

۱۲.‏ مطابق خروج ۳۳:‏۱۳ درخواست موسی از یَهُوَه چه بود و چرا او چنین درخواستی کرد؟‏

^۱۲ موسی برای رابطه‌اش با یَهُوَه ارزش قائل بود.‏ او یَهُوَه را به‌خوبی می‌شناخت و با کمک او کارهای بسیاری انجام داده بود.‏ با این حال،‏ از یَهُوَه خواست کمکش کند که او را بهتر بشناسد.‏ ‏(‏خروج ۳۳:‏۱۳ خوانده شود.‏)‏ زمانی که موسی چنین درخواستی کرد،‏ بیش از ۸۰ سال داشت.‏ با این وجود،‏ او می‌دانست که باید جنبه‌های بیشتری از شخصیت پدر پرمهرش را بشناسد.‏

۱۳.‏ یکی از راه‌هایی که نشان می‌دهد برای رابطه‌مان با یَهُوَه ارزش قائلیم چیست؟‏

^۱۳ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ صرف‌نظر از مدت زمانی که به یَهُوَه خدمت می‌کنیم،‏ باید همواره برای رابطه‌مان با او ارزش قائل شویم.‏ یکی از راه‌هایی که می‌توانیم چنین کنیم این است که در دعا،‏ با یَهُوَه صحبت کنیم.‏

۱۴.‏ چرا برای شناخت بیشتر یَهُوَه،‏ دعا کردن بسیار اهمیت دارد؟‏

^۱۴ گفتگوهای مرتب،‏ شرط لازم برای حفظ روابط دوستی است.‏ بنابراین،‏ برای داشتن رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه باید به او دعا کنیم.‏ ما باید بدون هیچ ترس و واهمه‌ای افکار و احساساتمان را برای یَهُوَه بیان کنیم.‏ (‏افس ۶:‏۱۸‏)‏ کریستا که در ترکیه زندگی می‌کند می‌گوید:‏ «هر بار که افکارم را در دعا به یَهُوَه می‌گویم و کمک‌های او را می‌بینم،‏ محبت و اعتمادم به او بیشتر می‌شود.‏ پاسخ یَهُوَه به دعاهایم،‏ باعث شده است که او را همچون پدر و دوست صمیمی خود بدانم.‏»‏

۱۵.‏ یَهُوَه چه احساسی نسبت به داوود پادشاه داشت؟‏

^۱۵ داوود پادشاه در میان قومی متولّد شد که به یَهُوَه وقف شده بودند.‏ خانوادهٔ او پرستندهٔ یَهُوَه بودند.‏ اما داوود تنها به این دلیل که دنباله‌رو خانواده‌اش باشد،‏ یَهُوَه را نمی‌پرستید.‏ او با یَهُوَه رابطه‌ای شخصی برقرار کرده بود و یَهُوَه نیز او را بسیار دوست می‌داشت.‏ یَهُوَه خود دربارهٔ داوود گفت که او شخصی «مقبول دل من است.‏» (‏اعما ۱۳:‏۲۲‏)‏ داوود چگونه چنین رابطهٔ نزدیکی با یَهُوَه برقرار کرده بود؟‏

۱۶.‏ داوود با تعمّق بر آفریده‌های یَهُوَه به چه نکاتی دربارهٔ او پی برد؟‏

 ^۱۶ داوود درس‌های ارزنده‌ای از آفریده‌های یَهُوَه آموخت.‏ او در دوران جوانی‌اش،‏ زمان زیادی را بیرون از خانه می‌گذراند تا از گوسفندان پدرش مراقبت کند.‏ احتمالاً او در آن مدت بر آفریده‌های یَهُوَه تعمّق می‌کرد.‏ برای مثال،‏ او تنها به ستارگان آسمان چشم نمی‌دوخت،‏ بلکه به خصوصیات آفرینندهٔ آن‌ها نیز فکر می‌کرد.‏ این امر او را برانگیخت که چنین بگوید:‏ «آسمان جلال خدا را بیان می‌کند،‏ و فَلَک از عمل دستهایش سخن می‌گوید.‏» (‏مز ۱۹:‏۱،‏ ۲‏)‏ داوود همچنین با تعمّق بر نحوهٔ آفرینش انسان‌ها،‏ به حکمت والای یَهُوَه پی برد.‏ (‏مز ۱۳۹:‏۱۴‏)‏ او با تعمّق بر آفریده‌های یَهُوَه،‏ تشخیص داد که خود در مقایسه با یَهُوَه بسیار ناچیز است.‏—‏مز ۱۳۹:‏۶‏.‏

۱۷.‏ ما با تعمّق بر آفریده‌های یَهُوَه چه می‌آموزیم؟‏

^۱۷ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ ما باید به آفریده‌های یَهُوَه توجه کنیم.‏ باید زمانی را به تعمّق بر آفریده‌های فوق‌العادهٔ او اختصاص دهیم.‏ ما هر روز می‌توانیم به این فکر کنیم که آفریده‌های یَهُوَه که شامل انسان‌ها،‏ حیوانات و گیاهان می‌شود،‏ چه نکاتی دربارهٔ او به ما می‌آموزد.‏ به این شکل،‏ هر روز با جنبه‌های بیشتری از شخصیت پدر پرمهرمان آشنا خواهیم شد.‏ (‏روم ۱:‏۲۰‏)‏ به علاوه،‏ هر روز محبتمان به یَهُوَه افزایش خواهد یافت.‏

۱۸.‏ مطابق مزمور ۱۸ داوود به چه نکته‌ای پی برده بود؟‏

^۱۸ داوود کمک‌های یَهُوَه را دید.‏ برای مثال،‏ زمانی که او از گوسفندان پدرش در برابر شیر و خرس محافظت کرد،‏ تشخیص داد که با کمک یَهُوَه بود که توانست آن حیوانات درنده را بکشد.‏ همچنین وقتی در نبرد با جُلیات پیروز شد،‏ برایش کاملاً واضح بود که یَهُوَه از او پشتیبانی کرده است.‏ (‏۱سمو ۱۷:‏۳۷‏)‏ بعدها نیز وقتی داوود از دست شائول پادشاه فرار کرد،‏ می‌دانست که با کمک یَهُوَه نجات یافته است.‏ (‏سرآغازِ مزمور ۱۸‏)‏ اگر داوود شخصی مغرور بود،‏ شاید فکر می‌کرد که او خود تمام این کارها را انجام داده است.‏ اما او فروتن بود و همواره کمک‌های یَهُوَه را در زندگی‌اش می‌دید.‏—‏مز ۱۳۸:‏۶‏.‏

۱۹.‏ ما از نمونهٔ داوود چه می‌آموزیم؟‏

^۱۹ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ ما علاوه بر درخواست کمک از یَهُوَه،‏ باید سعی کنیم که کمک‌های او را تشخیص دهیم.‏ اگر با فروتنی محدودیت‌هایمان را بپذیریم،‏ متوجه می‌شویم که تنها با کمک یَهُوَه می‌توانیم از عهدهٔ آنچه که خود قادر به انجامش نیستیم برآییم.‏ به این شکل،‏ هر بار که یَهُوَه کمکمان می‌کند،‏ رابطهٔ ما با او صمیمی‌تر می‌شود.‏ آیزاک برادری در فیجی که سال‌های زیادی به یَهُوَه خدمت کرده است،‏ به درستیِ این امر پی برده است.‏ او می‌گوید:‏ «وقتی به گذشته فکر می‌کنم،‏ به‌وضوح می‌بینم که یَهُوَه از زمان آشنایی‌ام با حقیقت تا به امروز کمکم کرده است.‏ به همین دلیل،‏ همواره او را در کنار خود حس می‌کنم.‏»‏

۲۰.‏ ما از رابطهٔ داوود با یَهُوَه چه می‌آموزیم؟‏

^۲۰ داوود از خصوصیات یَهُوَه سرمشق گرفت.‏ یَهُوَه این توانایی را به ما داده است که خصوصیات او را در خود پرورش دهیم.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۶‏)‏ ما هر چه بیشتر با خصوصیات یَهُوَه آشنا شویم،‏ بیشتر می‌توانیم از او سرمشق گیریم.‏ داوود نیز یَهُوَه را به‌خوبی می‌شناخت و در برخورد با دیگران از او سرمشق می‌گرفت.‏ نمونه‌ای را در نظر بگیرید.‏ داوود با بَتْشَبَع زنا کرد و شوهر او را به قتل رساند؛‏ در واقع،‏ او بر علیه یَهُوَه گناه کرد.‏ (‏۲سمو ۱۱:‏۱-‏۴،‏ ۱۵‏)‏ با این حال،‏ یَهُوَه به او رحمت نشان داد؛‏ چرا که داوود نیز همواره دیگران را مورد رحمت خود قرار می‌داد.‏ از آنجایی که داوود رابطهٔ نزدیکی با  یَهُوَه داشت،‏ اسرائیلیان دوستش داشتند و یَهُوَه نیز او را نمونه‌ای خوب برای دیگر پادشاهان اسرائیل قرار داد.‏—‏۱پاد ۱۵:‏۱۱؛‏ ۲پاد ۱۴:‏۱-‏۳‏.‏

۲۱.‏ مطابق اِفِسُسیان ۴:‏۲۴ و ۵:‏۱ سرمشق گرفتن از خدا چه نتایجی دارد؟‏

^۲۱ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ ما باید ‹از خدا سرمشق گیریم.‏› به این شکل،‏ نه تنها خود فایده می‌بریم،‏ بلکه می‌توانیم یَهُوَه را نیز بهتر بشناسیم.‏ ما با پرورش خصوصیات یَهُوَه در خود،‏ ثابت می‌کنیم که فرزندان او هستیم.‏—‏اِفِسُسیان ۴:‏۲۴؛‏ ۵:‏۱ خوانده شود.‏

۲۲-‏۲۳.‏ به‌کارگیری خصوصیاتی که از یَهُوَه می‌آموزیم چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟‏

^۲۲ همان طور که دیدیم،‏ یَهُوَه از طریق آفریده‌هایش و کتاب مقدّس خصوصیات خود را بر ما آشکار می‌سازد.‏ کلام او شامل نمونه‌های فراوانی از خادمان وفاداری همچون موسی و داوود است که ما می‌توانیم از آنان سرمشق گیریم.‏ حال،‏ هر یک از ما باید خود تصمیم بگیرد که تا جای ممکن یَهُوَه را بشناسد.‏

^۲۳ شناخت یَهُوَه هرگز پایان نمی‌پذیرد.‏ (‏جا ۳:‏۱۱‏)‏ اما آنچه اهمیت دارد تنها میزان شناخت ما از یَهُوَه نیست،‏ بلکه به‌کارگیری خصوصیاتی است که از او می‌آموزیم!‏ اگر آنچه را که می‌آموزیم به کار گیریم و تلاش کنیم که از پدر پرمهرمان سرمشق گیریم،‏ او همواره به ما نزدیک‌تر خواهد شد.‏ (‏یعقو ۴:‏۸‏)‏ یَهُوَه در کلامش به ما اطمینان می‌دهد که آنانی را که در پی شناختش هستند،‏ هرگز تنها نخواهد گذاشت.‏