۱.‏ اکثر مردم چه دیدگاهی نسبت به کار کردن دارند؟‏

در منطقه‌ای که زندگی می‌کنید،‏ اکثر مردم نسبت کار کردن چه دیدگاهی دارند؟‏ در بسیاری از کشورها،‏ مردم بیشتر و سخت‌تر از گذشته کار می‌کنند.‏ افرادی که ساعات زیادی را به شغلشان اختصاص می‌دهند،‏ دیگر زمانی برای استراحت،‏ بودن در کنار خانواده و برطرف کردن نیازهای روحانی‌شان ندارند.‏ (‏جا ۲:‏۲۳‏)‏ از طرف دیگر،‏ برخی مردم علاقه‌ای به کار کردن ندارند و همواره به دنبال بهانه‌ای برای فرار از کار هستند.‏—‏امث ۲۶:‏۱۳،‏ ۱۴‏.‏

۲-‏۳.‏ یَهُوَه و عیسی در رابطه با کار کردن،‏ چه الگویی از خود بجا گذاشتند؟‏

^۲ حال می‌خواهیم دیدگاه نادرست دنیا را دربارهٔ کار کردن،‏ با دیدگاه یَهُوَه و عیسی مقایسه کنیم.‏ کاملاً واضح است که یَهُوَه علاقهٔ زیادی به کار کردن دارد.‏ عیسی نیز در این باره گفت:‏ «پدر من تا به حال کار کرده است و هنوز کار می‌کند و من نیز همچنان کار می‌کنم.‏» (‏یو ۵:‏۱۷‏)‏ به فرشتگان بی‌شمار،‏ ستاره‌ها،‏ سیّاره‌ها و کهکشان‌هایی فکر کنید که یَهُوَه آفریده است.‏ ما همچنین شاهد آفریده‌های بی‌نظیر یَهُوَه بر روی زمین هستیم.‏ مزمورنویس نیز به‌درستی در این باره چنین گفت:‏ «ای خداوند،‏ کارهای تو چه بسیار است!‏ آنها را جملگی به حکمت خویش به عمل آورده‌ای!‏ زمین از مخلوقات تو آکنده است!‏»—‏مز ۱۰۴:‏۲۴‏.‏

^۳ عیسی از پدرش سرمشق می‌گرفت.‏ زمانی که یَهُوَه ‹آسمان‌ها را استوار می‌ساخت،‏› عیسی به او کمک می‌کرد.‏ او «همچون معماری» در کنار یَهُوَه کار می‌کرد.‏ (‏امث ۸:‏۲۷-‏۳۱‏)‏ مدت‌ها بعد،‏ وقتی عیسی بر روی زمین بود،‏ کاری را که یَهُوَه به او واگذار کرده بود به بهترین شکل ممکن به انجام رساند و آن کار را همچون خوراک خود می‌دانست.‏ هر آنچه عیسی بر روی زمین انجام می‌داد،‏ گواهی بود که او فرستادهٔ یَهُوَه است.‏—‏یو ۴:‏۳۴؛‏ ۵:‏۳۶؛‏ ۱۴:‏۱۰‏.‏

۴.‏ ما در رابطه با استراحت کردن،‏ از یَهُوَه و عیسی چه می‌آموزیم؟‏

 ^۴ آیا الگویی که یَهُوَه و عیسی در سخت‌کوشی از خود بجا گذاشتند،‏ بدین معنی است که ما هرگز نباید استراحت کنیم؟‏ از آنجایی که یَهُوَه هرگز خسته نمی‌شود،‏ نیازی به استراحت ندارد.‏ در کتاب مقدّس آمده است که او پس از آفرینش آسمان‌ها و زمین ‹استراحت کرد.‏› (‏خرو ۳۱:‏۱۷‏؛‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ در واقع،‏ مفهوم این آیه این است که یَهُوَه به آفرینش پایان داد و از آنچه آفریده بود لذّت برد.‏ عیسی نیز با این که طی زندگی زمینی‌اش سخت کار می‌کرد،‏ زمانی را به استراحت و صرف غذا در کنار دوستانش اختصاص می‌داد.‏—‏مت ۱۴:‏۱۳؛‏ لو ۷:‏۳۴‏.‏

۵.‏ بسیاری با چه مشکلی روبرویند؟‏

^۵ کتاب مقدّس،‏ خادمان خدا را ترغیب می‌کند که با میل و رغبت کار کنند.‏ آنان باید سخت‌کوش باشند و تنبلی را کنار بگذارند.‏ (‏امث ۱۵:‏۱۹‏)‏ احتمالاً شما شغلی دارید تا مایحتاج خانواده‌تان را تأمین کنید.‏ از طرف دیگر،‏ مسئولیت موعظهٔ خبر خوش به همهٔ شاگردان مسیح منجمله شما واگذار شده است.‏ همچنین شما به زمانی کافی برای استراحت نیاز دارید.‏ آیا گاه مشکل است که بین کار،‏ خدمت موعظه و استراحت خود تعادل برقرار کنید؟‏ چگونه می‌توانیم تشخیص دهیم که چقدر باید کار کنیم و چقدر استراحت نماییم؟‏

۶.‏ مَرقُس ۶:‏۳۰-‏۳۴ چگونه نشان می‌دهد که عیسی دیدگاهی صحیح نسبت به کار و استراحت داشت؟‏

^۶ داشتن دیدگاهی صحیح نسبت به کار بسیار اهمیت دارد.‏ سلیمان پادشاه تحت الهام خدا چنین نوشت:‏ ‹برای هر امری زمانی است.‏› او در این باره به اموری همچون باغبانی،‏ ساختمان‌سازی،‏ گریه،‏ خنده،‏ ماتم و رقص اشاره کرد.‏ (‏جا ۳:‏۱-‏۸‏)‏ به‌وضوح می‌توان گفت که کار و استراحت،‏ دو بخش مهم زندگی ما انسان‌هاست.‏ عیسی دیدگاه صحیحی نسبت به این دو مورد داشت.‏ یک بار رسولان پس از موعظه‌ای طولانی مدت،‏ نزد عیسی بازگشتند.‏ آنان به‌قدری مشغول بودند که «حتی فرصت غذا خوردن هم نداشتند.‏» عیسی به آنان گفت:‏ «بیایید تنها به مکانی خلوت و دورافتاده برویم تا آنجا کمی استراحت کنید.‏» ‏(‏مَرقُس ۶:‏۳۰-‏۳۴ خوانده شود.‏)‏ عیسی و رسولانش همیشه قادر نبودند به اندازه‌ای که می‌خواهند استراحت کنند؛‏ با این حال،‏ عیسی به‌خوبی می‌دانست که آنان به استراحت نیاز دارند.‏

۷.‏ بررسی قانون سَبَّت به ما چه کمکی می‌کند؟‏

^۷ همهٔ ما باید وقتی را برای استراحت کنار بگذاریم.‏ همچنین گاه باید تغییری در برنامهٔ روزانه‌مان ایجاد کنیم.‏ در ادامه با بررسی یکی از تدارکاتی که یَهُوَه برای اسرائیلیان باستان دیده بود،‏ به درستیِ این امر پی می‌بریم.‏ او از آنان خواسته بود که هر هفته روز سَبَّت را نگاه دارند.‏ ما امروزه تحت شریعت نیستیم،‏ اما می‌توانیم از این تدارک یَهُوَه،‏ نکات ارزشمندی بیاموزیم و دیدگاهمان را نسبت به کار و استراحت محک بزنیم.‏

۸.‏ مطابق خروج ۳۱:‏۱۲-‏۱۵ روز سَبَّت مختص چه بود؟‏

^۸ کتاب مقدّس می‌گوید که خدا پس از شش «روز،‏» به آفرینش بر روی زمین پایان داد.‏ (‏پیدا ۲:‏۲‏)‏ اما از آنجا که یَهُوَه علاقهٔ زیادی به کار کردن دارد،‏ در دیگر زمینه‌ها همچنان به کار کردن ادامه داده است.‏ (‏یو ۵:‏۱۷‏)‏ او پس از شش روز کار،‏ در «روز» هفتم استراحت کرد.‏ به طور مشابه،‏ او به اسرائیلیان گفته بود که در روز هفتم یعنی روز سَبَّت باید استراحت کنند.‏ در واقع،‏ یَهُوَه آن روز را به عنوان نشانه‌ای بین خود و اسرائیلیان قرار داد.‏ روز سَبَّت مختص استراحت و «مقدس برای خداوند» بود.‏ ‏(‏خروج ۳۱:‏۱۲-‏۱۵ خوانده شود.‏)‏ در آن روز هیچ کس اجازهٔ کار کردن نداشت؛‏ حتی حیوانات نیز نباید کار  می‌کردند.‏ (‏خرو ۲۰:‏۱۰‏)‏ به این شکل،‏ مردم می‌توانستند توجه بیشتری به امور روحانی نشان دهند.‏

۹.‏ رهبران مذهبی قرن اول،‏ چه دیدگاه نادرستی نسبت به روز سَبَّت داشتند؟‏

^۹ روز سَبَّت برای قوم خدا فواید زیادی داشت.‏ اما رهبران مذهبی قرن اول،‏ قوانین پیچیده و افراطی زیادی دربارهٔ آن وضع کرده بودند.‏ برای مثال،‏ آنان چیدن چند خوشهٔ گندم یا شفا دادن بیماران در روز سَبَّت را برخلاف قانون می‌دانستند.‏ (‏مرق ۲:‏۲۳-‏۲۷؛‏ ۳:‏۲-‏۵‏)‏ اما طرز فکر یَهُوَه کاملاً متفاوت بود و عیسی طرز فکر او را برای آنانی که گوش شنوا داشتند روشن ساخت.‏

۱۰.‏ مَتّی ۱۲:‏۹-‏۱۲ چگونه دیدگاه عیسی را نسبت به روز سَبَّت نشان می‌دهد؟‏

^۱۰ عیسی و پیروان یهودی‌نژادش سَبَّت را نگاه می‌داشتند،‏ زیرا تحت شریعت موسی بودند.‏ * با این حال،‏ عیسی با سخنان و اعمالش نشان داد که انجام اعمال نیکو و کمک به دیگران،‏ برخلاف قانون سَبَّت نیست.‏ او در این باره به‌وضوح گفت:‏ «خوبی کردن در روز سَبَّت جایز است.‏» ‏(‏مَتّی ۱۲:‏۹-‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ عیسی با اعمالش نشان داد که مقصود یَهُوَه را دربارهٔ قانون سَبَّت،‏ کاملاً درک کرده است.‏ اسرائیلیان در آن روز،‏ از کارهای روزانهٔ خود دست می‌کشیدند و می‌توانستند بر امور روحانی تمرکز کنند.‏ عیسی خود نیز در خانواده‌ای بزرگ شده بود که در روز سَبَّت به امور روحانی می‌پرداختند.‏ در گزارش کتاب مقدّس دربارهٔ زمانی که عیسی در زادگاهش ناصره بود نیز آمده است:‏ «[عیسی]  مطابق رسم خود،‏ در روز سَبَّت به کنیسه داخل شد و برخاست تا نوشته‌های مقدّس را بخواند.‏»—‏لو ۴:‏۱۵-‏۱۹‏.‏

۱۱.‏ چه کسی نمونه‌ای خوب از سخت‌کوشی برای عیسی بجا گذاشت؟‏

^۱۱ مطمئناً زمانی که یوسف حرفهٔ نجّاری را به عیسی می‌آموخت،‏ او را با دیدگاه یَهُوَه نسبت به کار آشنا کرده بود.‏ (‏مت ۱۳:‏۵۵،‏ ۵۶‏)‏ عیسی نیز خود شاهد بود که یوسف هر روز سخت کار می‌کرد تا نیازهای همهٔ اعضای خانواده‌اش را تأمین کند.‏ او بعدها به شاگردانش گفت:‏ «کارگر مستحق روزی خویش است.‏» (‏لو ۱۰:‏۷‏)‏ بله،‏ عیسی مفهوم سخت‌کوشی را کاملاً درک می‌کرد.‏

۱۲.‏ از طریق کدام آیات می‌توانیم به دیدگاه کتاب مقدّس دربارهٔ سخت‌کوشی پی ببریم؟‏

^۱۲ پولُس رسول نیز بسیار سخت‌کوش بود.‏ کار اصلی او این بود که دیگران را با عیسی و تعالیم او آشنا کند.‏ او همچنین برای تأمین مایحتاج خود باید کار می‌کرد.‏ جماعت تِسالونیکی شاهد بود که پولُس «شب و روز با تلاش و زحمت» کار می‌کرد تا ‹سربار هیچ یک از آنان نباشد.‏› (‏۲تسا ۳:‏۸؛‏ اعما ۲۰:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ زمانی که پولُس به کار و حرفه‌اش اشاره کرد،‏ احتمالاً منظورش خیمه‌دوزی بود.‏ وقتی پولُس در قُرِنتُس بود،‏ در خانهٔ آکیلا و پِریسکیلا ماند و «با ایشان به کار مشغول شد،‏» چرا که «مانند آنان پیشه‌اش خیمه‌دوزی بود.‏» این که پولُس «شب و روز» کار می‌کرد،‏ بدین معنی نیست که او بدون وقفه مشغول به کار بود!‏ برای مثال،‏ او در روز سَبَّت،‏ کار خیمه‌دوزی را کنار می‌گذاشت.‏ به این شکل،‏ فرصت می‌یافت که به یهودیان موعظه کند،‏ زیرا آنان نیز در روز سَبَّت کار نمی‌کردند.‏—‏اعما ۱۳:‏۱۴-‏۱۶،‏ ۴۲-‏۴۴؛‏ ۱۶:‏۱۳؛‏ ۱۸:‏۱-‏۴‏.‏

۱۳.‏ ما از نمونهٔ پولُس چه می‌آموزیم؟‏

^۱۳ پولُس رسول نمونهٔ خوبی از خود بجا گذاشت.‏ او باید برای تأمین مایحتاجش کار می‌کرد؛‏ با این حال،‏ به طور مرتب در «خدمت مقدّسِ بشارت خدا» فعال بود.‏ (‏روم ۱۵:‏۱۶؛‏ ۲قر ۱۱:‏۲۳‏)‏ او دیگران را نیز ترغیب می‌کرد که چنین کنند.‏ آکیلا و پِریسکیلا نیز «در خدمت به مسیحْ عیسی،‏» همکاران او شده بودند.‏ (‏روم ۱۲:‏۱۱؛‏ ۱۶:‏۳‏)‏ پولُس مسیحیان قُرِنتُس را ترغیب کرد که ‹همواره در کار خداوند بسیار فعال باشند.‏› (‏۱قر ۱۵:‏۵۸؛‏ ۲قر ۹:‏۸‏)‏ او حتی تحت الهام خدا چنین نوشت:‏ «اگر کسی نمی‌خواهد کار کند،‏ چیزی هم نباید بخورد.‏»—‏۲تسا ۳:‏۱۰‏.‏

۱۴.‏ منظور عیسی از آنچه در یوحنا ۱۴:‏۱۲ گفت چه بود؟‏

^۱۴ مهم‌ترین فعالیت ما در این روزهای آخر،‏ موعظه و شاگردسازی است.‏ عیسی پیشگویی کرد که شاگردانش کارهایی بسیار وسیع‌تر از کارهای او انجام خواهند داد.‏ ‏(‏یوحنا ۱۴:‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ مطمئناً منظور عیسی این نبود که ما می‌توانیم همچون او معجزه کنیم.‏ بلکه منظورش این بود که شاگردانش در مدت زمانی طولانی‌تر،‏ خبر خوش را به گوش انسان‌های بیشتری در نقاط مختلف دنیا خواهند رساند.‏

۱۵.‏ ما چه سؤالاتی باید از خود بپرسیم و چرا؟‏

^۱۵ اگر شما شاغل هستید،‏ می‌توانید از خود بپرسید،‏ ‹آیا همکارانم مرا شخصی سخت‌کوش می‌دانند؟‏ آیا کارم را به موقع و به بهترین شکل انجام می‌دهم؟‏› اگر پاسختان به این دو پرسش مثبت است،‏ احتمالاً در دید کارفرمایتان شخصی قابل اعتماد هستید.‏ در این صورت،‏ شاید همکارانتان نیز به پیام پادشاهی خدا علاقه‌مند شوند.‏ همچنین در رابطه با فعالیت موعظه و شاگردسازی می‌توانید از خود بپرسید،‏ ‹آیا دیگران مرا در خدمت موعظه شخصی فعال می‌دانند؟‏ آیا خود را از  قبل برای دیدار اول آماده می‌کنم؟‏ آیا فوراً از علاقه‌مندان بازدید می‌کنم؟‏ آیا به طور مرتب در انواع مختلف خدمت موعظه شرکت می‌کنم؟‏› اگر پاسختان به این پرسش‌ها مثبت است،‏ موعظهٔ شادی‌بخشی خواهید داشت.‏

۱۶.‏ دیدگاه عیسی و رسولانش دربارهٔ استراحت چه تفاوتی با دیدگاه بسیاری در دنیای امروز دارد؟‏

^۱۶ عیسی به‌خوبی می‌دانست که خود و رسولانش گاه به استراحت نیاز دارند.‏ اما بسیاری از مردم قرن اول و امروزه را می‌توان به مرد ثروتمند مَثَل عیسی تشبیه کرد.‏ آن مرد به خود چنین می‌گفت:‏ «آسوده باش،‏ بخور،‏ بنوش و خوش بگذران.‏» (‏لو ۱۲:‏۱۹؛‏ ۲تیمو ۳:‏۴‏)‏ او فکر می‌کرد که مهم‌ترین امر در زندگی،‏ استراحت و خوشگذرانی است.‏ اما برخلاف او،‏ عیسی و رسولانش تنها در پی خشنودی خود نبودند.‏

۱۷.‏ ما چگونه می‌خواهیم از ساعات بعد از کارمان استفاده کنیم؟‏

^۱۷ ما امروزه تلاش می‌کنیم که همچون عیسی عمل نماییم.‏ بدین منظور،‏ می‌خواهیم ساعات بعد از کارمان را علاوه بر استراحت،‏ صرف اعمال روحانی همچون فعالیت موعظه و شرکت در جلسات کنیم.‏ ما به‌قدری برای این فعالیت‌ها که بخشی از پرستشمان است ارزش قائلیم که تلاش می‌کنیم به طور مرتب در آن‌ها شرکت فعال داشته باشیم.‏ (‏عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ حتی زمانی که به مسافرت می‌رویم،‏ مصممیم که در هر جایی که هستیم به طور مرتب در جلسات شرکت نماییم و به دنبال فرصت‌هایی هستیم تا با مردم دربارهٔ یَهُوَه صحبت کنیم.‏—‏۲تیمو ۴:‏۲‏.‏

۱۸.‏ پادشاهمان عیسی مسیح،‏ از ما چه انتظاری دارد؟‏

^۱۸ ما بسیار خوشحالیم که پادشاهمان عیسی مسیح،‏ طرز فکری معقول دارد و به ما کمک می‌کند تا دیدگاه صحیحی نسبت به کار و استراحت داشته باشیم.‏ (‏عبر ۴:‏۱۵‏)‏ او می‌خواهد که ما به اندازهٔ کافی استراحت کنیم.‏ همچنین می‌خواهد که با سخت‌کوشی مایحتاج خود را تأمین نماییم و در فعالیت شادی‌بخش شاگردسازی شرکت کنیم.‏ در مقالهٔ بعد خواهیم دید که عیسی چگونه ما را از بردگی آزاد کرده است.‏