روزی خواهری در نیوزیلند ویدیوی ‏‹‏به فکر یکدیگر باشید‏›‏ را تماشا کرد.‏ آن ویدیو نشان می‌دهد که یَهُوَه نه فقط احساس دلسوزی دارد،‏ بلکه آن را در عمل نشان می‌دهد.‏ (‏اشع ۶۳:‏​۷-‏۹‏)‏ او تصمیم گرفت که طبق آموخته‌هایش عمل کند و دنبال فرصتی باشد تا به دیگران کمک کند.‏ همان روز در حال خرید بود که با خانمی بی‌خانمان روبرو شد و تصمیم گرفت غذایی برای او بخرد.‏ آن خانم پیشنهادش را پذیرفت.‏ وقتی آن خواهر با غذا برگشت با استفاده از تراکت آیا درد و مصیبت روزی پایان می‌یابد؟‏ کمی به او موعظه کرد.‏

آن خانم به گریه افتاد.‏ او توضیح داد که در یک خانوادهٔ شاهد یَهُوَه بزرگ شده بود،‏ اما سال‌ها پیش حقیقت را ترک کرده بود.‏ او اخیراً از یَهُوَه در دعا کمک خواسته بود تا دوباره به سوی او برگردد.‏ آن خواهر کتاب مقدّسی به او داد و قراری برای مطالعه گذاشت.‏ a

ما می‌توانیم دلسوزی یَهُوَه نسبت به مردم،‏ منجمله خویشاوندان و هم‌ایمانانمان را سرمشق قرار دهیم.‏ اگر به دنبال فرصتی برای موعظه به دیگران باشیم دلسوزی خود را نشان می‌دهیم.‏