شما بی‌شک برای هدایای گوناگونی که از یَهُوَه دریافت کرده‌اید ارزش قائلید و با استفاده از ارادهٔ آزاد که خود هدیه‌ای است،‏ تصمیم می‌گیرید که چطور از این هدایا استفاده کنید.‏ کلام خدا اشاره می‌کند که شراب هم هدیه‌ای از طرف خداست و می‌گوید:‏ «غذا خوردن لذّت‌بخش است و شراب خوردن انسان را شاد می‌کند.‏» (‏جا ۱۰:‏۱۹؛‏ مز ۱۰۴:‏۱۵‏)‏ اما بعضی‌ها با الکل مشکل پیدا کرده‌اند.‏ به علاوه در کشورهای مختلف،‏ معیارهای متفاوتی در مورد مصرف الکل وجود دارد.‏ پس مسیحیان چطور می‌توانند در این مورد تصمیماتی عاقلانه بگیرند؟‏

صرف‌نظر از محل زندگی یا فرهنگمان،‏ اگر اجازه بدهیم افکار خدا اساس دیدگاه و تصمیمات ما باشد،‏ فایده خواهیم برد و زندگی شادتری خواهیم داشت.‏

بسیاری از مردم دنیا بیشتر اوقات و به مقدار زیاد الکل می‌نوشند؛‏ معمولاً به خاطر آرامشی که می‌دهد،‏ برای تحمّل مشکلات و به نشانهٔ بزرگ شدن و قدرتمندی.‏

اما مسیحیان راهنمایی‌های حکیمانه‌ای از آفریدگارشان دارند.‏ او در مورد عواقب بد مصرف زیاد الکل به ما هشدار داده است.‏ شاید ما امثال ۲۳:‏​۲۹-‏۳۵ را خوانده باشیم که یک شخص مست و عواقب مستی‌اش را توصیف می‌کند.‏ a دانیال،‏ یک پیر مسیحی از اروپا،‏ در مورد زندگی‌اش قبل از اینکه مسیحی شود می‌گوید:‏ «زیاده‌روی در مصرف الکل باعث شد که تصمیمات اشتباهی بگیرم و اتفاقات بدی پیش آید که هنوز اذیتم می‌کند.‏»‏

چطور می‌توانیم در مصرف الکل تصمیمات عاقلانه‌ای بگیریم و از مشکلات مصرف زیاد الکل دوری کنیم؟‏ ما باید اجازه دهیم که طرز فکر خدا روی افکار و اعمال ما تأثیر بگذارد.‏

توجه کنید که کتاب مقدّس در مورد الکل و انگیزهٔ بعضی‌ها از مصرف الکل چه می‌گوید.‏

کلام خدا استفادهٔ متعادل از مشروبات الکلی را محکوم نمی‌کند و حتی آن را لذّت‌بخش می‌داند و می‌گوید:‏ «از غذایت لذّت ببر و با دلی خوش شراب بخور.‏» (‏جا ۹:‏⁠۷‏)‏ عیسی و خادمان دیگر یَهُوَه شراب می‌نوشیدند.‏—‏مت ۲۶:‏​۲۷-‏۲۹؛‏ لو ۷:‏۳۴؛‏ ۱تیمو ۵:‏⁠۲۳‏.‏

با این وجود کلام خدا فرق بزرگی بین نوشیدن الکل و مستی قائل می‌شود.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «مست شراب مشوید.‏» (‏افس ۵:‏۱۸‏)‏ حتی اشاره می‌کند که ‹میگساران پادشاهی خدا را به میراث نخواهند برد.‏› (‏۱قر ۶:‏۱۰‏)‏ بله،‏ یَهُوَه شدیداً مصرف زیاد الکل و مستی را محکوم می‌کند.‏ ما باید بر اساس دیدگاه خدا تصمیم بگیریم،‏ نه بر اساس فرهنگمان.‏

بعضی‌ها فکر می‌کنند که می‌توانند بدون مست شدن مقدار زیادی الکل بنوشند؛‏ اما این طرز فکر خیلی خطرناک است.‏ آیات کتاب مقدّس نشان می‌دهد کسی که به ‹مشروب اعتیاد داشته باشد› ممکن است مرتکب خطای جدی شود و بر ضد یَهُوَه گناه کند.‏ (‏تیت ۲:‏۳؛‏ امث  ۲۰:‏⁠۱‏)‏ عیسی هشدار داد که «میگساری» می‌تواند مانع ورود شخص به دنیای جدید شود.‏ (‏لو ۲۱:‏​۳۴-‏۳۶‏)‏ چه چیزی به یک مسیحی کمک می‌کند تا در دام مصرف بی‌رویهٔ الکل نیفتد؟‏

تأثیرپذیری از فرهنگ نسبت به الکل،‏ خطرناک است.‏ مسیحیان می‌توانند در مورد خوردن و نوشیدن تصمیماتی بگیرند که موجب خشنودی یَهُوَه شود.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «خواه بخورید،‏ خواه بنوشید و خواه هر کار دیگری را که انجام دهید،‏ همه را برای جلال خدا بکنید.‏» (‏۱قر ۱۰:‏۳۱‏)‏ در ادامه به این سؤالات و اصول کتاب مقدّس دقت کنید:‏

آیا به خاطر همرنگی با دیگران الکل مصرف می‌کنم؟‏ خروج ۲۳:‏۲ می‌گوید:‏ «همرنگ جماعت نشوید.‏» در این آیه یَهُوَه به اسرائیلیان هشدار می‌دهد که به دنبال مردمی نروند که از آن‌ها راضی نیست.‏ این پند،‏ امروزه هم کاربرد دارد.‏ اگر دیگران باعث شکل‌گیری تصمیمات و افکار ما در خصوص الکل شوند،‏ ممکن است که از یَهُوَه دور شویم و معیارهایش را زیر پا بگذاریم.‏—‏روم ۱۲:‏⁠۲‏.‏

آیا مشروب می‌نوشم تا به دیگران نشان دهم که قوی هستم؟‏ در بعضی از فرهنگ‌ها افراط در مصرف الکل چیزی عادی است.‏ (‏۱پطر ۴:‏⁠۳‏)‏ ولی توجه کنید که اول قُرِنتیان ۱۶:‏۱۳ چه می‌گوید:‏ «هوشیار باشید،‏ در ایمان پایدار بمانید،‏ همچون مردان به پیش روید و قوی گردید.‏» آیا نوشیدن مشروبات الکلی می‌تواند نشانهٔ قوی بودن باشد؟‏ نه.‏ الکل می‌تواند باعث شود که شخص درست فکر نکند و تصمیمات درست نگیرد.‏ پس نوشیدن الکل زیاد نشانهٔ قوی بودن نیست،‏ بلکه نشانهٔ ضعف است.‏ اِشَعْیا ۲۸:‏۷ شخصی را توصیف می‌کند که به خاطر مصرف زیاد الکل تلوتلو می‌خورد،‏ درست فکر نمی‌کند و بیراهه می‌رود.‏

قدرت واقعی از یَهُوَه می‌آید و شامل ‹هوشیار بودن و در ایمان پایدار ماندن است.‏› (‏مز ۱۸:‏۳۲‏)‏ پس ما مسیحیان مراقبیم که از خطرات دور بمانیم و کاری نکنیم که به رابطه‌مان با یَهُوَه صدمه بزند.‏ عیسی بر روی زمین چنین  قدرتی داشت و بسیاری به خاطر شجاعت و قاطعیتش در انجام کار درست،‏ برای او احترام قائل بودند.‏

آیا مشروب می‌خورم تا غم‌هایم را فراموش کنم؟‏ مزمورنویسی نوشت:‏ «وقتی اضطراب و نگرانی تمام وجودم را گرفته بود،‏ تو [یَهُوَه] به من دلگرمی و تسلّی دادی.‏» (‏مز ۹۴:‏۱۹‏)‏ در مشکلات،‏ یَهُوَه راه چاره‌تان باشد نه الکل.‏ برای نگرانی کمتر باید بیشتر به یَهُوَه دعا کنیم.‏ همین طور خیلی‌ها از راهنمایی‌های دوستی باتجربه در جماعت فایده می‌برند.‏ در واقع نوشیدن مشروبات الکلی برای تحمّل سختی‌ها می‌تواند شخص را از لحاظ اخلاقی در خطر قرار دهد و عزم او را برای انجام کار درست سست کند.‏ (‏هو ۴:‏۱۱‏)‏ دانیال که قبلاً به او اشاره شد،‏ می‌گوید:‏ «من با نگرانی و احساس گناه دست و پنجه نرم می‌کردم.‏ پس به مشروبات الکلی روی آوردم،‏ ولی مشکلاتم بیشتر شد و دوستانم و عزّت‌نفسم را از دست دادم.‏» چه چیزی به دانیال کمک کرد؟‏ او می‌گوید:‏ «متوجه شدم که یَهُوَه یار من است،‏ نه الکل.‏ بالاخره توانستم بر مشکلاتم غلبه کنم.‏» واقعیت این است که حتی اگر ناامید شویم،‏ یَهُوَه همیشه آمادهٔ کمک به ماست.‏—‏فیلیپ ۴:‏​۶،‏ ۷؛‏ ۱پطر ۵:‏⁠۷‏.‏

اگر گاهی مشروبات الکلی می‌نوشید،‏ می‌توانید این سؤالات را از خود بپرسید:‏ ‏‹آیا عضوی از خانواده یا دوستی نزدیک در مورد عادات نوشیدن من نگران است؟‏›‏ اگر این طور است ممکن است عادت یا مشکلی داشته باشید که خودتان از آن آگاه نیستید.‏ ‏‹آیا بیشتر از قبل مشروب می‌خورم؟‏›‏ ممکن است این اولین قدم برای اعتیاد به مشروبات الکلی باشد.‏ ‏‹آیا برایم سخت است که چند روز یا مدتی طولانی‌تر مشروبات الکلی نخورم؟‏›‏ در این صورت ممکن است به خوردن مشروبات الکلی عادت یا اعتیاد پیدا کرده باشید.‏ شاید به کمک یک پزشک نیاز داشته باشید تا بر این مشکل غلبه کنید.‏

از آنجا که خوردن مشروبات الکلی می‌تواند خطرآفرین باشد،‏ بعضی مسیحیان تصمیم گرفته‌اند که نوشیدن آن را  کاملاً کنار بگذارند.‏ عده‌ای دیگر طعم مشروب را دوست ندارند و آن را نمی‌خورند.‏ اگر یکی از آشنایانتان چنین تصمیمی گرفته است،‏ بدون قضاوت به تصمیمش احترام بگذارید.‏

همچنین شاید متوجه شده‌اید که عاقلانه است در مورد مقدار مشروبی که می‌خورید حد و مرزی بگذارید.‏ شاید برای خودتان تعیین کرده‌اید که چند وقت یک بار مشروب بخورید،‏ مثلاً هفته‌ای یک بار یا مقداری هنگام صرف غذا.‏ شاید کسی نوع الکلی را که می‌نوشد تعیین کند،‏ مثلاً مقداری شراب یا آبجو بخورد،‏ ولی مشروبات با درصد الکل بالا یا کوکتل‌ها را نخورد.‏ وقتی یک شخص حد و مرز مشخصی برای خودش تعیین کند،‏ آسان‌تر می‌تواند طبق آن عمل کند.‏ یک مسیحی نباید از گرفتن چنین تصمیماتی خجالت بکشد.‏

همین طور هنگام تصمیم‌گیری باید احساسات دیگران را در نظر بگیریم.‏ رومیان ۱۴:‏۲۱ می‌گوید:‏ «اگر خوردن گوشت یا شراب یا هر چیز دیگری باعث ضعیف شدن ایمان برادر یا خواهرمان می‌شود،‏ بهتر است آن را نخوریم.‏» ما چطور می‌توانیم این پند را به کار بگیریم؟‏ باید ملاحظهٔ دیگران را بکنیم.‏ اگر می‌بینیم که نوشیدن مشروبات الکلی کسی را می‌رنجاند،‏ محبت باعث می‌شود که از حق خودمان بگذریم و ننوشیم.‏ به این شکل نشان می‌دهیم که برای احساسات دیگران احترام قائلیم و در پی نفع خودمان نیستیم،‏ بلکه در پی نفع دیگرانیم.‏—‏۱قر ۱۰:‏⁠۲۴‏.‏

از سوی دیگر شاید دولت‌ها قوانینی وضع کنند که روی تصمیم ما اثر بگذارد.‏ مثلاً شاید قانون حداقل سن را برای نوشیدن مشروبات الکلی تعیین کرده باشد،‏ یا نوشیدن الکل هنگام رانندگی یا استفاده از دستگاه‌های خاصّی را منع کرده باشد.‏—‏روم ۱۳:‏​۱-‏۵‏.‏

یَهُوَه به ما هدایای مختلف و ارادهٔ آزاد برای استفاده از آن‌ها را بخشیده است.‏ مثلاً می‌توانیم تصمیم بگیریم که چه بخوریم و چه بنوشیم.‏ ما می‌خواهیم با تصمیماتمان نشان دهیم که قدر ارادهٔ آزادمان را می‌دانیم و می‌خواهیم پدر آسمانی‌مان را خوشحال کنیم.‏