۱،‏ ۲.‏ الف)‏ امروزه بسیاری با چه مشکلاتی روبرو هستند و نتیجهٔ آن چه بوده است؟‏ ب)‏ اِشَعْیا ۴۱:‏۱۰،‏۱۳ چه امید قطعی‌ای به ما می‌دهد؟‏

خواهری پیشگام که شوهرش پیر جماعت است،‏ می‌گوید:‏ «با این که برنامهٔ روحانی منظمی دارم،‏ سال‌هاست که با اضطراب و نگرانی در جنگم.‏ خوابم به هم ریخته،‏ به سلامتی‌ام لطمه زده،‏ این حالت بر رفتارم با دیگران تأثیر گذاشته و حتی گاه به سرم می‌زند که دست از تلاش بکشم و به سوراخی بخزم.‏»‏

^۲ آیا احساس این خواهر را درک می‌کنید؟‏ متأسفانه زندگی در دنیای شریر شیطان ما را تحت فشارهای بسیاری قرار می‌دهد که می‌تواند موجب اضطراب و نگرانی شود.‏ می‌توان گفت همان گونه که لنگر یک قایق مانع حرکت آن می‌شود،‏ نگرانی می‌تواند ما را دلسرد سازد و توانمان را بگیرد.‏ (‏امث ۱۲:‏۲۵‏)‏ چه چیز می‌تواند موجب چنین احساسی شود؟‏ کنار آمدن با مرگ عزیز،‏ دست‌و پنجه نرم کردن با بیماری‌ای جدّی،‏ تأمین امرار معاش خانواده در شرایط سخت اقتصادی و یا رویارویی با مخالفت می‌تواند عواملی باشد که بر ما فشار آورد.‏ این تنش‌های عاطفی و احساسی می‌تواند پس از مدتی نیروی ما را تحلیل دهد تا جایی که حتی زندگی بر ما تلخ شود.‏ اما می‌توانیم به توجه و دست یاری‌بخش خدا اطمینان داشته باشیم.‏—‏اِشَعْیا ۴۱:‏۱۰،‏ ۱۳ خوانده شود.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ در کتاب مقدّس واژهٔ «دست» به چه مفاهیمی به کار رفته است؟‏ ب)‏ چه چیزهایی می‌تواند موجب سست شدن دست ما شود؟‏

 ^۳ کتاب مقدّس اغلب با استفاده از تشبیهاتی از اعضای بدن،‏ ویژگی یا عملی را توصیف می‌کند.‏ برای نمونه در کتاب مقدّس صدها بار از واژهٔ دست استفاده شده است.‏ دست کسی تقویت شدن می‌تواند به معنی قوّت‌قلب و نیرو گرفتن و توانمند شدن برای انجام عملی باشد.‏ (‏۱سمو ۲۳:‏۱۶؛‏ نح ۲:‏۱۸‏)‏ همچنین می‌تواند به داشتن دیدی مثبت و امید به آینده نیز اشاره داشته باشد.‏

^۴ ‏«سست شدن دست» گاه به صورت مجازی به مفهوم دلسردی،‏ افسرده و ناامید شدن به کار رفته است.‏ (‏۲توا ۱۵:‏۷؛‏ عبر ۱۲:‏۱۲‏)‏ شخصی که در چنین شرایطی قرار می‌گیرد،‏ اغلب دست از کار می‌کشد.‏ اگر شما در شرایطی قرار گرفته‌اید که از لحاظ جسمی،‏ عاطفی و حتی روحانی،‏ مضطرب،‏ ناراحت و دلسرد شده‌اید،‏ چگونه می‌توانید توان لازم را بیابید؟‏ چگونه می‌توانید برای تحمّل آن،‏ انگیزه،‏ توان و نیرو یافته،‏ در عین حال شاد باشید؟‏

۵.‏ الف)‏ هنگام بروز مشکلات ممکن است چه احساسی داشته باشیم،‏ اما چه نکته‌ای را باید به خود یادآور شویم؟‏ ب)‏ در ادامه به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

^۵ صَفَنیا ۳:‏۱۶،‏ ۱۷ خوانده شود.‏ به جای این که اجازه دهیم ترس و دلسردی بر ما غالب شود یا به اصطلاح دست‌هایمان سست شود،‏ یَهُوَه پدر آسمانی‌مان از ما می‌خواهد که ‹تمام نگرانی‌های خود را به او بسپاریم.‏› (‏۱پطر ۵:‏۷‏)‏ ما باید گفتهٔ یَهُوَه خدا به اسرائیلیان را در دل خود جای دهیم،‏ این که برای نجات خادمان وفادارش ‹دست او کوتاه نیست.‏› (‏اشع ۵۹:‏۱‏)‏ در اینجا سه نمونهٔ بارز از کتاب مقدّس را بررسی می‌کنیم که نشان می‌دهد یَهُوَه هم می‌خواهد و هم می‌تواند،‏ با وجود مشکلات به ظاهر توانفرسا،‏ قومش را در انجام خواستش قدرت بخشد.‏ توجه کنید که این نمونه‌ها چگونه می‌تواند شما را بنا کند.‏

۶،‏ ۷.‏ از پیروزی اسرائیلیان بر عَمالیقی‌ها چه درس مهمی می‌آموزیم؟‏

^۶ اندکی پس از اینکه اسرائیلیان به طریقی معجزه‌آسا از مصر نجات یافتند،‏ عَمالیقی‌ها به آنان حمله کردند.‏ طبق دستور موسی،‏ یوشَع با شجاعت اسرائیلیان را به جنگ برد.‏ در این میان موسی،‏ هارون و حور را به تپه‌ای مشرف به میدان جنگ برد.‏ آیا این سه مرد از ترس به آنجا رفتند؟‏ به هیچ وجه!‏

^۷ موسی نقشه‌ای ریخت که کلید موفقیتشان بود.‏ او دست‌هایش و عصای خدای حقیقی را بالا به سمت آسمان گرفت.‏ تا زمانی که موسی چنین می‌کرد،‏ یَهُوَه دست اسرائیلیان را برای غلبه بر عَمالیقی‌ها قوّت می‌بخشید.‏ اما زمانی که دست موسی سنگین و سست می‌شد و پایین می‌آمد عَمالیقی‌ها غالب می‌شدند.‏ هارون و حور قاطعانه عمل کردند و «سنگی برگرفته زیر موسی نهادند و او بر آن بنشست.‏ هارون و حور نیز یکی از این سو و دیگری از آن سو دستانش را نگاه داشتند.‏ بدین‌سان دستان موسی تا غروب آفتاب استوار ماند.‏» آری،‏ دست پرتوان یَهُوَه خدا اسرائیلیان را قادر ساخت که در آن جنگ پیروز شوند.‏—‏خرو ۱۷:‏۸-‏۱۳‏.‏

۸.‏ الف)‏ زمانی که سپاه حبشی یهودا را تهدید کرد آسا چه کرد؟‏ ب)‏ چگونه ما می‌توانیم توکل آسا به یَهُوَه خدا را سرمشق خود سازیم؟‏

^۸ در زمان آسای پادشاه نیز یَهُوَه خدا ثابت کرد که دستش کوتاه نیست.‏ در کتاب مقدّس به جنگ‌های بسیاری اشاره شده است.‏ اما بزرگ‌ترین سپاهی که بر ضدّ اسرائیلیان گرد آمد،‏ سپاه زِراحِ حبشی بود،‏ سپاهی با ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ جنگجوی باتجربه.‏ لشکر بزرگ حبشی  تقریباً دو برابر لشکر آسا بود.‏ می‌توان تصوّر کرد که ترس و اضطراب و نگرانی بر آسا چیره شده،‏ سست شود و دست از مبارزه بکشد.‏ اما به جای آن او بلافاصله به یَهُوَه خدا روی آورد.‏ از دید نظامی و جنگی غلبه بر آن سپاه غیر ممکن بود اما «برای خدا همه چیز ممکن است.‏» (‏مت ۱۹:‏۲۶‏)‏ یَهُوَه قدرت فوق‌العادهٔ خود را نشان داد و «حبشیان را در برابر آسا» کسی که دلش«در تمامی روزهای زندگی‌اش با خداوند کامل بود» شکست داد.‏—‏۲توا ۱۴:‏۸-‏۱۳؛‏ ۱پاد ۱۵:‏۱۴‏.‏

۹.‏ الف)‏ چه چیز مانع نشد که نِحِمیا دیوارهای اورشلیم را بازسازی کند؟‏ ب)‏ خدا دعای نِحِمیا را چگونه پاسخ داد؟‏

^۹ آیا می‌توانید احساس نِحِمیا را زمانی که به اورشلیم رفت،‏ تصوّر کنید؟‏ شهر تقریباً بی‌دفاع بود و یهودیان بسیار ناامید و دلسرد.‏ تهدید از طرف مخالفان خارجی سبب شده بود که یهودیان در بازسازی دیوارهای اورشلیم سست شوند.‏ آیا این وضعیت موجب شد که نِحِمیا نیز دلسرد شود و دستانش سست گردد؟‏ خیر!‏ همچون موسی،‏ آسا و دیگر خادمان وفادار تکیه‌گاه نِحِمیا نیز یَهُوَه خدا بود و در دعا به او روی می‌آورد.‏ این بار نیز چنین کرد.‏ برای مقابله با مشکلی که شاید در نظر یهودیان بغرنج و توانفرسا بود،‏ یَهُوَه خدا التماس خالصانهٔ نِحِمیا را شنید.‏ او از «قدرت عظیم» و «دست زورآور» خود استفاده کرد و دستان سست یهودیان را تقویت نمود.‏ ‏(‏نِحِمیا ۱:‏۱۰؛‏ ۲:‏۱۷-‏۲۰؛‏ ۶:‏۹ خوانده شود.‏)‏ آیا باور دارید که امروزه نیز یَهُوَه خدا با «قدرت عظیم» و «دست زورآور» خود خادمانش را قوّت می‌بخشد؟‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چگونه شیطان تلاش می‌کند که دست‌های ما را سست سازد؟‏ ب)‏ یَهُوَه از چه طریق به ما توان و قوّت می‌بخشد؟‏ پ)‏ شما از دوره‌های آموزشی چه بهره‌ای برده‌اید؟‏

^۱۰ بی‌شک ابلیس هیچ گاه در جلوگیری از فعالیت‌های مسیحی ما دست از تلاش نمی‌کشد.‏ او از تهدید و دروغ از طرف دولت‌ها،‏ رهبران مذهبی و مرتدان استفاده می‌کند.‏ هدف او چیست؟‏ او می‌خواهد که ما دست از موعظهٔ خبر خوش پادشاهی خدا بکشیم.‏ اما یَهُوَه قادر است و می‌خواهد که از طریق روح مقدّسش به ما قوّت بخشد.‏ (‏۱توا ۲۹:‏۱۲‏)‏ برای مقابله با مشکلاتی که شیطان و نظام شریر او ایجاد می‌کند،‏ کسب روح مقدّس خدا بسیار اهمیت دارد.‏ (‏مز ۱۸:‏۳۹؛‏ ۱قر ۱۰:‏۱۳‏)‏ همچنین می‌توانیم از داشتن کلام خدا قدردان باشیم که محصول روح مقدّس اوست.‏ به خوراک روحانی‌ای که هر ماه دریافت می‌کنیم فکر کنید.‏ زَکَریا ۸:‏۹ و ۱۳ ‏(‏خوانده شود)‏ زمانی گفته شد که معبد اورشلیم در حال بازسازی بود،‏ این کلمات برای ما نیز بسیار مناسب است.‏

^۱۱ تعالیم الٰهی که در جماعات مسیحی،‏ مجمع‌ها،‏ کنگره‌ها و دوره‌های آموزشی داده می‌شود،‏ ما را تقویت می‌کند.‏ این آموزش در ما انگیزهٔ مناسب ایجاد می‌کند که اهداف روحانی برای خود قرار دهیم و مسئولیت‌های مسیحی‌مان را به انجام رسانیم.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۳۲‏)‏ آیا شما با اشتیاق تلاش می‌کنید که از این آموزش‌ها قدرت یابید.‏

۱۲.‏ برای این که از نظر روحانی قوی بمانیم چه باید بکنیم؟‏

^۱۲ یَهُوَه به اسرائیلیان کمک کرد که حبشی‌ها و عَمالیقی‌ها را شکست دهند،‏ همچنین به نِحِمیا و همکارانش قوّت بخشید تا کار بازسازی را به پایان رسانند.‏ مشابهاً خدا به ما نیز قوّت می‌بخشد تا با وجود مخالفت‌ها،‏ بی‌علاقگی مردم و نگرانی‌ها محکم بایستیم و کار موعظه را ادامه دهیم.‏ (‏۱پطر ۵:‏۱۰‏)‏ مسلّماً ما انتظار معجزه از یَهُوَه خدا نداریم بلکه خود باید سهم‌مان را ایفا کنیم.‏ چگونه؟‏ با مطالعهٔ روزانهٔ کلام خدا،‏ آماده کردن جلسات هفتگی و شرکت در آن،‏ مطالعهٔ شخصی و خانوادگی،‏ پر کردن دل و ذهنمان از  کلام خدا و توکل و تکیهٔ همیشگی در دعا به یَهُوَه خدا.‏ باشد که هیچ گاه اجازه ندهیم که دیگر فعالیت‌ها بر سر راه تدارکاتی قرار گیرد که یَهُوَه خدا برای قوّت بخشیدن و دلگرم ساختن ما فراهم دیده است.‏ اگر احساس کردید که در یکی از این زمینه‌ها دست شما سست شده است،‏ از خدا کمک بخواهید،‏ آنگاه خواهید دید که روح مقدّس او چگونه «به شما نیرو می‌دهد» و «هم رغبت و هم قدرت عمل را به شما» عطا می‌کند.‏ (‏فیلیپ ۲:‏۱۳‏)‏ حال،‏ شما چگونه می‌توانید دست دیگران را قوّت بخشید؟‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ برادری که همسرش را از دست داده بود،‏ چگونه قوّت یافت؟‏ ب)‏ از چه طرقی می‌توانیم دیگران را قوّت بخشیم؟‏

^۱۳ یَهُوَه خدا برادری جهانی را به ما بخشیده است،‏ پرستندگان و خادمین مهربانش که می‌توانند ما را دلگرم سازند.‏ این گفتهٔ پولُس رسول را به یاد آورید:‏ «پس دست‌های سست و زانوهای لرزان را قوی کنید.‏ راه‌ها را برای پاهای خود هموار سازید.‏» (‏عبر ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ در قرن اول بسیاری بدین شکل از نظر روحانی قوّت یافتند.‏ امروزه نیز چنین است.‏ برادری که همسرش را از دست داده بود و با وضعیت‌های دردناک دیگری روبرو شده بود،‏ می‌گوید:‏ «آموختم که ما نمی‌توانیم انتخاب کنیم که چگونه آزموده شویم،‏ زمان و دفعات آن نیز از کنترل ما خارج است.‏ دعا و مطالعهٔ شخصی همچون جلیقهٔ نجات برای من بود که به من یاری رساند سرم را بالای آب نگاه دارم.‏ پشتیبانی برادران و خواهران تسلّی فراوانی به من داد.‏ همچنین متوجه شدم داشتن رابطه‌ای شخصی و صمیمی با یَهُوَه خدا،‏ پیش از بروز موقعیتی دشوار تا چه حد اهمیت دارد.‏»‏

^۱۴ هارون و حور به معنی واقعی کلمه طی نبردی دست‌گیر موسی بودند.‏ ما نیز می‌توانیم دستگیر و پشتیبان دیگران باشیم و به شیوه‌های عملی به آنان یاری رسانیم.‏ منظور چه کسانی است؟‏ می‌توانیم به سالخوردگان،‏ بیماران،‏ کسانی که با مخالفت خانواده روبرویند،‏ آنان که احساس تنهایی می‌کنند یا عزیزی را از دست داده‌اند کمک کنیم.‏ همچنین می‌توانیم به جوانانی که برای دست زدن به عملی خطا تحت فشارند کمک کنیم یا به آن گروه از آنان که در زمینهٔ تحصیلات،‏ مسائل مالی یا حرفه‌ای تحت فشار قرار می‌گیرند تا در پی به اصطلاح «موفقیت» در دنیا باشند،‏ یاری رسانیم.‏ (‏۱تسا ۳:‏۱-‏۳؛‏ ۵:‏۱۱،‏ ۱۴‏)‏ به دنبال راه‌هایی باشید که بتوانید در سالن جماعت،‏ در خدمت موعظه،‏ هنگام صرف غذا با دیگران یا گفتگو با تلفن علاقهٔ قلبی‌تان را به دیگران نشان دهید.‏

۱۵.‏ گفته‌های بناکننده چه تأثیری می‌تواند بر هم‌ایمانانمان داشته باشد؟‏

^۱۵ پس از پیروزی چشمگیر آسا،‏ عَزَریای نبی او و قومش را با این سخنان تقویت کرد:‏ «نیرومند باشید و دستهایتان سست نشود،‏ زیرا پاداش عمل خود را خواهید یافت.‏» (‏۲توا ۱۵:‏۷‏)‏ همین گفته آسا را برانگیخت که برای برقراری پرستش پاک تغییرات بسیاری ایجاد کند.‏ به طریق مشابه،‏ کلام بناکنندهٔ شما می‌تواند تأثیر عمیقی بر دیگران بگذارد.‏ شما از این طریق به آنان یاری می‌کنید که یَهُوَه را با دل و جان خدمت کنند.‏ (‏امث ۱۵:‏۲۳‏)‏ همچنین در جلسات جماعت هیچ گاه تأثیر پرقدرتی را که پاسخ‌های بناکننده‌تان می‌تواند بر دیگران داشته باشد،‏ کوچک نشمارید.‏

۱۶.‏ الف)‏ همچون نِحِمیا چگونه پیران جماعت می‌توانند دستان اعضای جماعت را قوّت بخشند؟‏ ب)‏ نمونه‌هایی بیاورید که چگونه هم‌ایمانان به شما شخصاً یاری کرده‌اند؟‏

^۱۶ با پشتیبانی یَهُوَه،‏ نِحِمیا و آنان که با او بودند دستان خود را برای ادامهٔ کار قوی ساختند.‏ آنان ساختن دیوارهای اورشلیم را فقط در ۵۲ روز به پایان رساندند!‏  ‏(‏نح ۲:‏۱۸؛‏ ۶:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ نِحِمیا تنها سرپرستی کار را به عهده نداشت.‏ او شخصاً در کار ساخت دیوارهای اورشلیم شرکت کرد.‏ (‏نح ۵:‏۱۶‏)‏ مشابهاً بسیاری از پیران عزیز جماعت نِحِمیا را سرمشق خود قرار می‌دهند و در پروژه‌های ساختمانی یا نظافت و نگهداری از سالن جماعت خود شرکت می‌کنند.‏ همچنین با رفتن به موعظه با مبشّران و با شبانی از اعضای جماعت دستان سست آنانی را که دل‌نگران و ناراحتند،‏ قوّت می‌بخشند.‏—‏اِشَعْیا ۳۵:‏۳،‏ ۴ خوانده شود.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ هنگام نگرانی یا رویارویی با مشکلات از چه امری می‌توانیم اطمینان داشته باشیم؟‏

^۱۷ خدمتی دوشادوش برادران و خواهرانمان اتحاد را به وجود می‌آورد.‏ همچنین دوستی‌های پایدار شکل می‌گیرد و بر اعتماد هر دو طرف به برکات آتی پادشاهی خدا می‌افزاید.‏ ما با قوّت بخشیدن به دستان دیگران،‏ آنان را بر آن می‌داریم که با موقعیت‌های ناخوشایند و دلسردکننده مقابله کنند و امید خود و دید مثبتشان را به آینده از دست ندهند.‏ افزون بر این،‏ این چنین خود نیز تمرکز روحانی‌مان را از دست نمی‌دهیم و برکاتی که یَهُوَه خدا وعده‌اش را داده است،‏ برایمان واقعی می‌شود.‏ آری،‏ این کار دستان ما را نیز قوی می‌سازد.‏

^۱۸ دیدن این که یَهُوَه چگونه در گذشته در موقعیت‌های مختلف خادمان وفادارش را حفظ و پشتیبانی کرده است،‏ ایمان و اعتماد ما را امروز به او بیشتر می‌کند.‏ پس زمانی که با مشکلات و فشارها روبرو می‌شوید «دستهایتان سست نشود!‏» بلکه به یَهُوَه خدا دعا کنید،‏ و اجازه دهید که دست پرتوان او شما را قوّت بخشد و به برکات پادشاهی‌اش رهنمون سازد.‏—‏مز ۷۳:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏