مضمون آیات پیرامون این آیه نشان می‌دهد که منظور پولُس رسول از «کلام خدا» پیام یا سخنانی در مورد مقصود خداست،‏ همچون آنچه در کتاب مقدّس یافت می‌شود.‏

اغلب در نشریات ما به عبرانیان ۴:‏۱۲ برای بیان این حقیقت که کتاب مقدّس قدرت دارد زندگی‌ها را تغییر دهد،‏ اشاره می‌شود که کاربرد کاملاً بجایی از این آیه است.‏ با این همه،‏ بررسی آیهٔ عبرانیان ۴:‏۱۲ در ارتباط با آیات پیرامون آن مفید است.‏ در این آیات پولُس مسیحیان عبرانی را ترغیب می‌کند که هماهنگ با مقاصد خدا که برایشان آشکار شده است،‏ عمل کنند.‏ بسیاری از مقاصد خدا در نوشته‌های مقدّسی که در دست داشتند آمده بود.‏ پولُس نمونه‌ای از مقصود خدا را ذکر کرد.‏ او به چشم‌اندازی اشاره کرد که اسرائیلیانی که از مصر آزاد شدند می‌توانستند به سرزمین موعود که «شیر و شَهد» در آن جاری بود وارد شوند و در آن از آسایش واقعی برخوردار گردند.‏—‏خرو ۳:‏۸؛‏ تث ۱۲:‏۹،‏ ۱۰‏.‏

این از جمله مقاصد آشکارشدهٔ خداست.‏ البته بعدها اسرائیلیان دلشان را سخت کردند و اکثرشان به دلیل بی‌ایمانی نتوانستند به آن سرزمین موعود و آن آسایش و آرامی داخل شوند.‏ (‏اعد ۱۴:‏۳۰؛‏ یوش ۱۴:‏۶-‏۱۰‏)‏ با این همه،‏ پولُس چنین افزود که ‹وعدهٔ راه یافتن به آرامی خدا هنوز باقی است.‏› (‏عبر ۳:‏۱۶-‏۱۹؛‏ ۴:‏۱‏)‏ این «وعده» به‌روشنی بخشی از مقصود یَهُوَه خداست که برای ما بیان کرده است.‏ همچون مسیحیان عبرانی ما نیز می‌توانیم این وعده را بخوانیم و هماهنگ با آن عمل کنیم.‏ برای تأکید بر این که این وعده بر مبنای نوشته‌های مقدّس است پولُس از بخشی از پیدایش ۲:‏۲ و مزمور ۹۵:‏۱۱ نقل‌قول کرد.‏

بی‌شک از این که «وعدهٔ راه یافتن به آرامی خدا هنوز باقی است‏» ما باید بسیار قدردان باشیم.‏ ما اطمینان داریم که امید وارد شدن به آرامی خدا امیدی واقعی است و به تحقق می‌رسد و ما قدم‌هایی در این راه برداشته‌ایم.‏ البته نه این که تلاش کنیم مطابق شریعت موسی عمل کنیم یا از طرق دیگر خشنودی خدا را حاصل کنیم.‏ بلکه همچنان با ایمان و شادی هماهنگ با مقصود و وعده‌ای که خدا بیان کرده است،‏ عمل می‌کنیم.‏ افزون بر این،‏ همان طور که پیش‌تر گفته شد،‏ هزاران نفر در سراسر دنیا مطالعهٔ کتاب مقدّس و آنچه خدا در مورد مقصودش گفته است را آغاز کرده‌اند.‏ بسیاری بر آن شده‌اند که شیوهٔ زندگی‌شان را تغییر دهند،‏ ایمان بورزند و به عنوان مسیحی تعمید بگیرند.‏ تأثیری که این کلام بر انسان‌ها داشته اثباتی است بر این امر که «کلام خدا زنده و پرقدرت است.‏» آنچه خدا در خصوص مقصودش گفته و در کتاب مقدّس نوشته شده است،‏ اکنون نیز بر زندگی ما تأثیر داشته است و همچنان نیز بر زندگی ما اِعمال قدرت خواهد کرد.‏