۱-‏۲.‏ از این حقیقت که «دادن از گرفتن شادی‌بخش‌تر است،‏» چطور فایده می‌بریم؟‏

 یَهُوَه ما را طوری آفریده که برایمان ‹دادن از گرفتن شادی‌بخش‌تر باشد.‏› (‏اعما ۲۰:‏۳۵‏)‏ اما آیا این گفته به این معنی است که ما از گرفتن هدیه اصلاً شاد نمی‌شویم؟‏ نه.‏ همهٔ ما از گرفتن هدیه شاد می‌شویم،‏ اما وقتی به کسی هدیه می‌دهیم حتی شادتر می‌شویم.‏ ما از این که به این شکل آفریده شده‌ایم،‏ فایده می‌بریم.‏

^۲ یَهُوَه به ما این توانایی را داده است تا شادی خود را افزایش دهیم.‏ اگر به دنبال راه‌هایی باشیم تا کاری برای دیگران انجام دهیم،‏ بیشتر شاد خواهیم شد.‏ واقعاً که یَهُوَه ما را به شکلی خارق‌العاده آفریده است.‏—‏مز ۱۳۹:‏⁠۱۴‏.‏

۳.‏ چرا یَهُوَه «خدای شاد» خوانده شده است؟‏

^۳ کتاب مقدّس به ما اطمینان می‌دهد که سخاوتمندی شادی زیادی به همراه دارد،‏ پس جای تعجب نیست که یَهُوَه «خدای شاد» خوانده شده است.‏ (‏۱تیمو ۱:‏۱۱‏)‏ یَهُوَه بیشتر از همه سخاوتمند است.‏ همان طور که پولُس رسول می‌گوید:‏ «زندگی و حرکت و هستی ما از اوست.‏» (‏اعما ۱۷:‏۲۸‏)‏ در واقع «همهٔ نعمت‌ها و هدیه‌های عالی از طرف خداست.‏»—‏یعقو ۱:‏⁠۱۷‏.‏

۴.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا شادی بیشتری داشته باشیم؟‏

^۴ همهٔ ما می‌خواهیم شادی‌ای را که از سخاوتمندی می‌آید تجربه کنیم.‏ پس می‌توانیم در این زمینه از یَهُوَه سرمشق بگیریم.‏ (‏افس ۵:‏⁠۱‏)‏ ما می‌خواهیم هنگام بررسی سخاوتمندی یَهُوَه دقت کنیم که اگر دیگران از کارهایمان قدردان نباشند،‏ چه کار باید بکنیم.‏ به این ترتیب تشویق  می‌شویم تا همواره با دیگران سخاوتمند باشیم و شادی بیشتری به دست آوریم.‏

از سخاوتمندی یَهُوَه سرمشق بگیرید

۵.‏ یَهُوَه به کدام نیازهای مادی ما رسیدگی می‌کند؟‏

^۵ یَهُوَه از چه راه‌هایی سخاوتمندی خود را نشان می‌دهد؟‏ به چند نمونه توجه کنید.‏ یَهُوَه نیازهای مادی ما را برطرف می‌کند.‏ شاید یَهُوَه یک زندگی مرفه برایمان فراهم نکند،‏ اما نیازهای اولیهٔ ما مثل خوراک،‏ پوشاک و سرپناه را برطرف می‌کند.‏ (‏مز ۴:‏۸؛‏ مت ۶:‏​۳۱-‏۳۳؛‏ ۱تیمو ۶:‏​۶-‏۸‏)‏ آیا یَهُوَه فقط از روی وظیفه به نیازهای ما رسیدگی می‌کند؟‏ نه.‏ پس انگیزهٔ او چیست؟‏

۶.‏ از مَتّی ۶:‏۲۵ و ۲۶ چه یاد می‌گیریم؟‏

^۶ یَهُوَه به نیازهای مادی ما رسیدگی می‌کند،‏ چون دوستمان دارد.‏ به آنچه عیسی در مَتّی ۶:‏۲۵ و ۲۶ گفت توجه کنید.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ عیسی از مثال‌هایی در مورد آفرینش استفاده کرد.‏ او به پرندگان اشاره کرد و گفت:‏ «آن‌ها نه می‌کارند،‏ نه درو می‌کنند و نه در انبارها چیزی ذخیره می‌کنند.‏» او در ادامه گفت:‏ «ولی پدر آسمانی‌تان روزیِ آن‌ها را می‌دهد.‏» سپس پرسید:‏ «آیا شما خیلی بیشتر از آن‌ها ارزش ندارید؟‏» ما از مثال عیسی چه یاد می‌گیریم؟‏ ما می‌توانیم مطمئن باشیم که اگر یَهُوَه به فکر حیوانات است،‏ خیلی بیشتر به نیازهای خادمانش اهمیت می‌دهد.‏ یَهُوَه مثل یک پدر مهربان،‏ به خاطر محبت به خانواده‌اش به نیازهایشان رسیدگی می‌کند.‏—‏مز ۱۴۵:‏۱۶؛‏ مت ۶:‏⁠۳۲‏.‏

۷.‏ از چه طریقی می‌توانیم سخاوتمندی یَهُوَه را سرمشق قرار دهیم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۷ ما هم مثل یَهُوَه می‌توانیم از روی محبت به نیازهای مادی دیگران رسیدگی کنیم.‏ مثلاً آیا هم‌ایمانی را می‌شناسید که به خوراک یا پوشاک نیاز داشته باشد؟‏ یَهُوَه می‌تواند از طریق شما نیازهای او را برطرف کند.‏ خادمان یَهُوَه به خصوص موقع فجایع طبیعی از خود سخاوتمندی نشان می‌دهند.‏ مثلاً طی همه‌گیری کرونا،‏ برادران و خواهران به نیازهای یکدیگر مثل خوراک،‏ پوشاک و لوازم دیگر رسیدگی کردند.‏ بعضی‌ها هم اعانات سخاوتمندانه‌ای به فعالیت جهانی ما اهدا کردند.‏ آن اعانات به کار امدادرسانی در سراسر دنیا کمک کرد.‏ آن‌ها پند عبرانیان ۱۳:‏۱۶ را به کار بردند که می‌گوید:‏ «فراموش نکنید که به دیگران خوبی کنید و هر چه دارید با آن‌ها قسمت کنید،‏ چون این کارها قربانی‌هایی هستند که خدا را خوشحال می‌کنند.‏»‏

۸.‏ ما چطور از قدرت یَهُوَه فایده می‌بریم؟‏ (‏فیلیپیان ۲:‏⁠۱۳‏)‏

 ^۸ یَهُوَه قدرت می‌بخشد.‏ یَهُوَه از دادن قدرت بی‌پایان خود به خادمان وفادارش خوشحال می‌شود.‏ ‏(‏فیلیپیان ۲:‏۱۳ خوانده شود.‏)‏ آیا تا به حال برای مقاومت در برابر وسوسه یا تحمّل موقعیتی سخت،‏ از یَهُوَه درخواست قدرت کرده‌اید؟‏ همچنین شاید دعا کرده‌اید که برای انجام کارهایتان در طی روز قدرت بیشتری داشته باشید.‏ وقتی خدا به دعایتان جواب می‌دهد و به شما قدرت لازم را می‌بخشد،‏ حتماً با پولُس رسول موافقید که گفت:‏ «با قدرتی که او به من می‌دهد،‏ می‌توانم با هر موقعیتی روبرو شوم.‏»—‏فیلیپ ۴:‏⁠۱۳‏.‏

۹.‏ ما چطور می‌توانیم مثل یَهُوَه با سخاوتمندی از قدرتمان استفاده کنیم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۹ ما انسان‌های ناکامل،‏ با سرمشق گرفتن از یَهُوَه می‌توانیم از توان خود با سخاوتمندی استفاده کنیم.‏ ما نمی‌توانیم مثل یَهُوَه به دیگران قدرت و نیرو بدهیم،‏ اما می‌توانیم از قدرتمان برای کمک به دیگران استفاده کنیم.‏ مثلاً شاید برای هم‌ایمانان سالمند یا بیمار خرید کنیم یا کارهای خانه‌شان را انجام دهیم.‏ اگر موقعیتمان اجازه می‌دهد می‌توانیم برای نظافت و تعمیر سالن جماعت داوطلب شویم.‏ وقتی به این نحو از قدرتمان استفاده کنیم،‏ به هم‌ایمانانمان فایده می‌رسانیم.‏

۱۰.‏ چطور می‌توانیم با قدرت کلمات به دیگران فایده برسانیم؟‏

^۱۰ فراموش نکنید که کلمات قدرت دارند.‏ آیا می‌توانید کسی را با تحسین صادقانه تشویق کنید؟‏ آیا می‌توانید به کسی تسلّی دهید؟‏ در این صورت پیشقدم شوید.‏ شاید بتوانید با او تماس بگیرید،‏ برایش کارت،‏ ایمیل یا پیامک بفرستید و حتی شخصاً به ملاقات او بروید.‏ بیش از حد نگران انتخاب کلمات نباشید.‏ حتی چند کلمهٔ ساده که از دل گفته شود،‏ می‌تواند به هم‌ایمانی کمک کند تا وفادار بماند یا دید بهتری نسبت به شرایطش داشته باشد.‏—‏امث ۱۲:‏۲۵؛‏ افس ۴:‏⁠۲۹‏.‏

۱۱.‏ یَهُوَه چطور حکمت می‌بخشد؟‏

^۱۱ یَهُوَه حکمت می‌بخشد.‏ یعقوب نوشت:‏ «اگر کسی از شما حکمت کافی ندارد،‏ مدام دعا کند و از خدا حکمت بخواهد،‏ چون هر کسی که حکمت بخواهد،‏ خدا سخاوتمندانه به او حکمت می‌دهد و هیچ ایرادی از او نمی‌گیرد.‏» (‏یعقو ۱:‏​۵‏،‏ پاورقی)‏ طبق این آیه یَهُوَه با سخاوتمندی به دیگران حکمت می‌بخشد.‏ همین طور توجه کنید که وقتی او حکمت می‌بخشد،‏ «سرزنش نمی‌کند» یا ‹ایراد نمی‌گیرد.‏› او  نمی‌خواهد که ما به خاطر درخواست راهنمایی احساس بدی داشته باشیم.‏ در واقع او ما را به انجام این کار تشویق می‌کند.‏—‏امث ۲:‏​۱-‏۶‏.‏

۱۲.‏ ما چطور می‌توانیم از حکمتمان به نفع دیگران استفاده کنیم؟‏

^۱۲ ما چطور می‌توانیم مثل یَهُوَه از حکمتمان به نفع دیگران استفاده کنیم؟‏ (‏مز ۳۲:‏⁠۸‏)‏ خادمان یَهُوَه فرصت‌های زیادی دارند تا آموخته‌هایشان را با دیگران در میان بگذارند؛‏ مثلاً در خدمت موعظه افراد کم‌تجربه را آموزش می‌دهند.‏ پیران جماعت صبورانه به خادمان جماعت و برادران تعمیدیافته کمک می‌کنند تا وظایفشان را در جماعت به خوبی انجام دهند.‏ همین طور کسانی که در کار ساختمان‌سازی و تعمیرات مهارت دارند،‏ به افرادی که تجربهٔ کمتری دارند تعلیم می‌دهند تا بتوانند در پروژه‌های ساختمان‌سازی و نگه‌داری از سالن‌ها شرکت کنند.‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم هنگام تعلیم دیگران مثل یَهُوَه حکمتمان را در اختیار آن‌ها قرار دهیم؟‏

^۱۳ برای تعلیم دیگران از یَهُوَه سرمشق بگیرید.‏ یَهُوَه با سخاوتمندی حکمتش را در اختیار ما قرار می‌دهد.‏ به طور مشابه،‏ ما هم دانش و تجربهٔ خود را با میل و رغبت در اختیار دیگران قرار می‌دهیم و از این که یک روز جایگزین ما شوند نمی‌ترسیم.‏ همین طور نباید این دیدگاه را داشته باشیم که ‹چون کسی به من چیزی یاد نداده،‏ دیگران هم می‌توانند خودشان یاد بگیرند.‏› چنین طرز فکری بین شاهدان یَهُوَه جایی ندارد.‏ ما آموخته‌هایمان را در اختیار دیگران می‌گذاریم و هر آنچه از دستمان بر بیاید برای آموزششان انجام می‌دهیم.‏ (‏۱تسا ۲:‏⁠۸‏)‏ ما امیدواریم تا «آن‌ها هم بتوانند صلاحیت لازم را برای تعلیم دادن به دیگران به دست بیاورند.‏» (‏۲تیمو ۲:‏​۱،‏ ۲‏)‏ اگر همواره از حکمتمان به نفع دیگران استفاده کنیم،‏ همگی از حکمت و شادی بیشتری برخوردار خواهیم شد.‏

وقتی دیگران قدردانی نشان نمی‌دهند

۱۴.‏ دیگران معمولاً چه واکنشی نسبت به سخاوتمندی ما نشان می‌دهند؟‏

^۱۴ معمولاً وقتی نسبت به دیگران مخصوصاً هم‌ایمانانمان سخاوتمندی نشان می‌دهیم،‏ آن‌ها قدردانی می‌کنند.‏ بعضی‌ها کارت تشکر می‌فرستند یا به شکلی دیگر تشکر می‌کنند.‏ (‏کول ۳:‏۱۵‏)‏ وقتی دیگران قدردانی نشان می‌دهند،‏ شادتر می‌شویم.‏

۱۵.‏ اگر دیگران نسبت به کمک ما قدردانی نشان ندهند،‏ چه چیزی را باید به یاد داشته باشیم؟‏

^۱۵ واقعیت این است که بعضی‌ها همیشه قدردانی خود را ابراز نمی‌کنند.‏ ما بعضی وقت‌ها زمان،‏ انرژی و پول صرف دیگران می‌کنیم،‏ ولی شاید به نظر برسد که برای آن‌ها اهمیتی ندارد.‏ در این صورت چطور می‌توانیم شادی‌مان را حفظ کنیم و مأیوس نشویم؟‏ به آیهٔ اعمال ۲۰:‏۳۵ توجه کنید.‏ شادی‌ای که از سخاوتمندی به دست می‌آید،‏ به واکنش دیگران بستگی ندارد.‏ پس حتی اگر دیگران قدردانی خود را از کمک ما نشان ندهند،‏ هنوز می‌توانیم شاد باشیم.‏ چطور؟‏ در ادامه به بررسی چند راه در این زمینه می‌پردازیم.‏

۱۶.‏ چطور می‌توانیم همواره با شادی به دیگران کمک کنیم؟‏

^۱۶ از یَهُوَه سرمشق بگیرید.‏ او به همهٔ انسان‌ها چیزهای نیکو می‌بخشد؛‏ حتی به آن‌هایی که قدردان نیستند.‏ (‏مت ۵:‏​۴۳-‏۴۸‏)‏ یَهُوَه به ما قول می‌دهد که اگر ما هم «بدون هیچ توقعی» به دیگران خوبی کنیم،‏ ‹پاداش بزرگی نصیبمان می‌شود.‏› (‏لو ۶:‏۳۵‏)‏  حتی اگر از ما تشکر نشود،‏ به خاطر کمک به دیگران،‏ «بخشندهٔ شاد» هستیم و یَهُوَه به ما پاداش می‌دهد.‏—‏امث ۱۹:‏۱۷؛‏ ۲قر ۹:‏⁠۷‏.‏

۱۷.‏ مهم‌ترین دلیل برای نشان دادن سخاوتمندی چیست؟‏ (‏لوقا ۱۴:‏​۱۲-‏۱۴‏)‏

^۱۷ یک راه دیگر برای سرمشق گرفتن از یَهُوَه به کار بردن سخنان عیسی در لوقا ۱۴:‏​۱۲-‏۱۴ است.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ البته اشتباه نیست به کسانی که می‌توانند خوبی ما را جبران کنند،‏ مهمان‌نوازی یا سخاوتمندی نشان دهیم.‏ اما اگر متوجه شدیم که اغلب به کسانی کمک می‌کنیم که می‌توانند خوبی‌مان را جبران کنند،‏ باید چه کار کنیم؟‏ در این صورت باید به پند عیسی عمل کنیم و به کسانی هم که می‌دانیم توانایی جبران آن را ندارند مهمان‌نوازی نشان دهیم.‏ به این شکل شاد می‌شویم،‏ چون از یَهُوَه سرمشق می‌گیریم.‏ داشتن چنین دیدی کمکمان می‌کند که حتی اگر دیگران قدردانی نشان ندهند،‏ همواره شادی‌مان را حفظ کنیم.‏

۱۸.‏ از چه کاری باید دوری کنیم و چرا؟‏

^۱۸ انگیزهٔ دیگران را زیر سؤال نبرید.‏ (‏۱قر ۱۳:‏⁠۷‏)‏ اگر دیگران از ما تشکر نکنند،‏ می‌توانیم از خودمان بپرسیم:‏ ‹آیا آن‌ها واقعاً قدردان نیستند یا صرفاً فراموش کرده‌اند که تشکر کنند؟‏› شاید دلایل دیگری وجود دارد که آن‌ها به شکلی که انتظار داشتیم از ما تشکر نکرده‌اند.‏ شاید بعضی‌ها واقعاً حس قدردانی دارند،‏ ولی ابراز آن برایشان سخت است.‏ آن‌ها ممکن است از دریافت کمک خجالت‌زده شوند،‏ مخصوصاً اگر در گذشته،‏ خودشان به دیگران کمک می‌کرده‌اند.‏ محبت به هم‌ایمانانمان باعث می‌شود که انگیزهٔ بد به آن‌ها نسبت ندهیم و همچنان با شادی کمکشان می‌کنیم.‏—‏افس ۴:‏⁠۲‏.‏

۱۹-‏۲۰.‏ چرا بعد از کمک به دیگران باید صبور باشیم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۹ صبور باشید.‏ سلیمان پادشاه در رابطه با سخاوتمندی نوشت:‏ «نان خود را روی آب‌ها بینداز،‏  چون بعد از مدتی طولانی دوباره آن را پیدا می‌کنی.‏» (‏جا ۱۱:‏⁠۱‏)‏ طبق این آیه،‏ ممکن است بعضی‌ها بعد از «مدتی طولانی» قدردانی خود را نشان دهند.‏ به تجربه‌ای توجه کنید که درستی این موضوع را نشان می‌دهد.‏

^۲۰ سال‌ها پیش،‏ همسر یک سرپرست سیّار نامه‌ای به یک خواهر که تازه تعمید گرفته بود نوشت تا او را تشویق کند که وفادار بماند.‏ حدود هشت سال بعد،‏ آن خواهر نامه‌ای نوشت و گفت:‏ «می‌خواهم بگویم که شاید ندانی طی این سال‌ها چه کمک بزرگی برایم بوده‌ای.‏ نامهٔ تو خیلی صمیمانه بود،‏ مخصوصاً آیه‌ای که نوشتی واقعاً روی من تأثیر گذاشت و هیچ وقت فراموشش نکرده‌ام.‏»‏ a آن خواهر به بعضی از مشکلاتش اشاره کرد و گفت:‏ «بعضی وقت‌ها می‌خواستم از خدمت به خدا و همه چیز دست بکشم.‏ ولی آیه‌ای که تو برایم نوشتی کمکم کرد تا ادامه دهم و وفادار بمانم.‏ در هشت سال گذشته هیچ چیز به اندازهٔ آن آیه کمکم نکرده است.‏» شادی همسر سرپرست سیّار را تصوّر کنید که بعد از «مدتی طولانی» این نامه به دستش رسید.‏ به طور مشابه ممکن است از ما هم بعد از مدتی طولانی به خاطر خوبی‌ای که کرده‌ایم قدردانی شود.‏

۲۱.‏ چرا مصمم هستیم که همواره از سخاوتمندی یَهُوَه سرمشق بگیریم؟‏

^۲۱ یَهُوَه ما را طوری آفریده که برایمان ‹دادن از گرفتن شادی‌بخش‌تر باشد.‏› ما از کمک به هم‌ایمانانمان احساس شادی می‌کنیم و وقتی آن‌ها ابراز قدردانی می‌کنند،‏ خوشحال می‌شویم.‏ با این حال،‏ حتی اگر از ما قدردانی نشود،‏ شادیم چون کار درست را انجام داده‌ایم و ‹یَهُوَه می‌تواند خیلی بیشتر از آن به ما بدهد.‏› (‏۲توا ۲۵:‏⁠۹‏)‏ در واقع هیچ کس نمی‌تواند مثل یَهُوَه سخاوتمند باشد!‏ پاداش گرفتن از یَهُوَه بیشترین شادی را به همراه دارد.‏ ما مصممیم که همواره از پدر آسمانی سخاوتمندمان سرمشق بگیریم.‏