۱-‏۲.‏ چه کسانی می‌توانند به شاگرد کمک کنند که پیشرفت کند و تعمید بگیرد؟‏

خواهری به نام اِیمی از فیجی می‌گوید:‏ «تعالیمی را که از کتاب مقدّس می‌آموختم خیلی دوست داشتم.‏ می‌دانستم که حقیقت را یافته‌ام.‏ اما پس از معاشرت با برادران و خواهران بود که تغییرات لازم را در خود ایجاد کردم و تعمید گرفتم.‏» گفتهٔ اِیمی،‏ این نکتهٔ مهم را به ما یادآور می‌شود که یک شاگرد به احتمال زیاد زمانی پیشرفت می‌کند و آمادهٔ تعمید می‌شود که از کمک مبشّران جماعت برخوردار باشد.‏

^۲ تک‌تک مبشّران می‌توانند به شاگرد کمک کنند که به جماعت یَهُوَه بپیوندد.‏ (‏افس ۴:‏۱۶‏)‏ خواهری پیشگام به نام لیلانی از وانوآتو می‌گوید:‏ «همان طور که افراد زیادی در بزرگ کردن یک کودک نقش دارند،‏ همهٔ هم‌ایمانان در جماعت نیز در رشد روحانی شاگردمان نقش دارند.‏» والدین،‏ خویشاوندان،‏ دوستان نزدیک و معلّمان در رشد و تربیت یک کودک نقش دارند؛‏ آنان کودک را تشویق می‌کنند و به او آموزش می‌دهند.‏ به طور مشابه،‏ همهٔ مبشّران می‌توانند با پیشنهادات،‏ صحبت‌های تشویق‌کننده و نمونهٔ خوبی که برای شاگرد به جا می‌گذارند،‏ به او کمک کنند که پیشرفت کند و تعمید بگیرد.‏—‏امث ۱۵:‏۲۲‏.‏

۳.‏ شما از گفته‌های آنا،‏ دُرین و لیلانی چه می‌آموزید؟‏

^۳ مطمئناً کمک مبشّران دیگر به شاگردمان باعث شادی ما می‌شود.‏ چرا؟‏ خواهری به نام آنا که در مولداوی پیشگام ویژه است می‌گوید:‏ «یک مبشّر شاید به تنهایی نتواند به تمام نیازهای شاگردش رسیدگی کند.‏» برادری به نام دُرین نیز که در همان کشور پیشگام ویژه است می‌گوید:‏ «معمولاً برادران و خواهران چیزهایی می‌گویند که به دل شاگرد می‌نشیند؛‏ چیزهایی که هرگز  به ذهن من خطور نمی‌کند.‏» لیلانی نیز که پیش از این به او اشاره شد می‌گوید:‏ «یک شاگرد با دیدن محبت برادران و خواهران،‏ اطمینان می‌یابد که ما قوم یَهُوَه هستیم.‏»—‏یو ۱۳:‏۳۵‏.‏

۴.‏ در این مقاله به بررسی چه موضوعاتی می‌پردازیم؟‏

^۴ شما شاید از خود بپرسید،‏ ‹من چگونه می‌توانم به یک شاگرد کمک کنم،‏ در حالی که مبشّری دیگر با او مطالعه می‌کند؟‏› در ادامه خواهیم دید که وقتی مبشّری از ما دعوت می‌کند که در جلسهٔ مطالعه او را همراهی کنیم،‏ چه می‌توانیم بکنیم؛‏ همچنین چگونه می‌توانیم به شاگردی که شرکت در جلسات را آغاز کرده است کمک کنیم.‏ به علاوه،‏ خواهیم دید که پیران جماعت چگونه می‌توانند به شاگرد کمک کنند که پیشرفت کند و تعمید بگیرد.‏

۵.‏ وقتی برای همراهی مبشّری به جلسهٔ مطالعه می‌روید،‏ چه نکته‌ای را باید به یاد داشته باشید؟‏

^۵ در درجهٔ اول،‏ مسئولیت معلّم است که به شاگردش کمک کند تا کلام خدا را درک کند.‏ اگر مبشّری از شما دعوت کرد که در جلسهٔ مطالعه همراهی‌اش کنید،‏ باید به یاد داشته باشید که دستیار او هستید و برای کمک به او آنجا هستید.‏ (‏جا ۴:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ شما در چنین موقعیتی،‏ به‌خصوص با انجام چه کارهایی می‌توانید جلسهٔ مطالعه را پرثمرتر کنید؟‏

۶.‏ وقتی مبشّری را در جلسهٔ مطالعه همراهی می‌کنید،‏ امثال ۲۰:‏۱۸ چگونه به شما کمک می‌کند؟‏

^۶ خود را برای جلسهٔ مطالعه آماده کنید.‏ از مبشّری که دعوتتان کرده است بخواهید تا اطلاعاتی دربارهٔ شاگردش در اختیارتان بگذارد.‏ ‏(‏امثال ۲۰:‏۱۸ خوانده شود.‏)‏ برای مثال،‏ می‌توانید از او بپرسید:‏ «شاگردت چه پیشینه‌ای دارد؟‏ چه موضوعی را با او مطالعه می‌کنی؟‏ در این جلسه می‌خواهی بر چه نکته‌ای تأکید کنی؟‏ آیا باید از مطرح کردن موضوعی خاص و انجام کاری خودداری کنم یا باید نکتهٔ خاصّی را مطرح کنم؟‏ فکر می‌کنی چطور می‌توانم به پیشرفت شاگردت کمک کنم؟‏» هر آنچه که مبشّر دربارهٔ شاگردش به شما بگوید می‌تواند برایتان مفید باشد؛‏ البته او اطلاعات خصوصی شاگردش را در اختیارتان نمی‌گذارد.‏ میسیونری به نام جوی می‌گوید:‏ «پاسخ چنین سؤالاتی،‏ به مبشّری که با من به جلسهٔ مطالعه می‌آید کمک می‌کند تا سنجیده‌تر و بهتر به شاگردم کمک کند.‏»‏

۷.‏ وقتی مبشّری از شما می‌خواهد که در جلسهٔ مطالعه همراهی‌اش کنید،‏ چرا باید خود را از قبل آماده کنید؟‏

^۷ وقتی مبشّری از شما می‌خواهد که در جلسهٔ مطالعه همراهی‌اش کنید،‏ بهتر است خود را از قبل آماده کنید.‏ (‏عز ۷:‏۱۰‏)‏ دُرین که پیش از این به او اشاره شد می‌گوید:‏ «از آنانی که با آمادگی قبلی،‏ با من به جلسهٔ مطالعه می‌آیند واقعاً قدردانم.‏ زیرا کمک می‌کنند که جلسهٔ  مطالعه پرثمرتر شود.‏» به علاوه،‏ احتمالاً شاگرد نیز متوجه می‌شود که هر دوی شما خود را از قبل به‌خوبی آماده کرده‌اید و این امر تأثیر خوبی بر او خواهد داشت.‏ حتی اگر نمی‌توانید تمام مطالب آن جلسه را بررسی کنید،‏ سعی کنید نکات اصلی را در ذهن داشته باشید.‏

۸.‏ چگونه می‌توانید اطمینان یابید که دعاهایتان در جلسهٔ مطالعه تأثیرگذار است؟‏

^۸ دعا کردن یکی از بخش‌های مهم جلسهٔ مطالعه است.‏ بنابراین از قبل فکر کنید که اگر از شما خواسته شد دعا کنید،‏ چه بگویید.‏ به این شکل،‏ می‌توانید طوری دعا کنید که بر شاگرد تأثیر بگذارد.‏ (‏مز ۱۴۱:‏۲‏)‏ حانا از ژاپن،‏ هنوز دعاهای خواهری را که با معلّمش به جلسهٔ مطالعه می‌آمد به یاد دارد.‏ او می‌گوید:‏ «دعاهای او نشان می‌داد که رابطهٔ نزدیکی با یَهُوَه دارد.‏ من هم می‌خواستم مثل او باشم.‏ وقتی در دعاهایش نام مرا می‌آورد،‏ محبتی را که به من داشت حس می‌کردم.‏»‏

۹.‏ مطابق یعقوب ۱:‏۱۹‏،‏ برای این که همراه خوبی در جلسهٔ مطالعه باشید چه باید بکنید؟‏

^۹ طی جلسهٔ مطالعه به معلّم کمک کنید.‏ خواهری به نام اومامویو که در نیجریه پیشگام ویژه است می‌گوید:‏ «یک همراه خوب،‏ طی جلسهٔ مطالعه با دقت به صحبت‌ها گوش می‌دهد.‏ او نظرات خوبی می‌دهد و بیش از حد صحبت نمی‌کند،‏ زیرا می‌داند که ادارهٔ مطالعه بر عهدهٔ معلّم است.‏» اما چه زمانی باید صحبت کنید و چگونه باید نظرتان را بیان کنید؟‏ (‏امث ۲۵:‏۱۱‏)‏ با دقت به گفتگوی معلّم و شاگرد گوش دهید.‏ ‏(‏یعقوب ۱:‏۱۹ خوانده شود.‏)‏ تنها به این شکل می‌توانید در زمان مناسب نظرتان را بیان کنید.‏ البته باید از قدرت تشخیصتان استفاده کنید.‏ برای مثال،‏ نباید بیش از حد صحبت کنید،‏ مسیر فکری معلّم را عوض کنید یا موضوعی کاملاً متفاوت مطرح کنید.‏ شما می‌توانید با یک جملهٔ کوتاه،‏ مثال یا سؤال،‏ نکته را برای شاگرد واضح‌تر کنید.‏ شاید گاه فکر کنید که حرف خاصّی برای گفتن ندارید؛‏ در این صورت می‌توانید با تشویق شاگرد،‏ نقش مهمی در پیشرفت او داشته باشید.‏

۱۰.‏ تجربیات شما چگونه ممکن است به شاگرد کمک کند؟‏

^۱۰ تجربیاتتان را برای شاگرد تعریف کنید.‏ اگر بجاست می‌توانید دربارهٔ نحوهٔ آشنایی‌تان با حقیقت،‏ غلبه بر مشکلی که در گذشته داشتید یا کمک‌هایی که از یَهُوَه دریافت کرده‌اید،‏ مختصراً با شاگرد صحبت کنید.‏ (‏مز ۷۸:‏۴،‏ ۷‏)‏ شاید تجربیات شما دقیقاً همان چیزی باشد که شاگرد برای پیشرفت نیاز دارد.‏ شاید باعث تقویت ایمانش گردد یا تشویقش کند که همچنان پیشرفت کند و آمادهٔ تعمید شود.‏ همچنین شاید کمکش کند تا با مشکلی که دارد مقابله کند.‏ (‏۱پطر ۵:‏۹‏)‏ گابریل که در برزیل پیشگام است،‏ دربارهٔ زمانی که کتاب مقدّس را مطالعه می‌کرد می‌گوید:‏ «وقتی تجربیات برادران را شنیدم،‏ پی بردم که یَهُوَه از  مشکلاتمان آگاه است و اگر آنان توانسته‌اند بر مشکلشان غلبه کنند،‏ من هم می‌توانم چنین کنم.‏»‏

۱۱-‏۱۲.‏ چرا باید به شاگردی که به جلسه آمده است به‌گرمی خوشامد گوییم؟‏

^۱۱ برای این که شاگردی پیشرفت کند و تعمید بگیرد،‏ باید به طور مرتب در جلسات شرکت کند و از آن‌ها فایده ببرد.‏ (‏عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ معمولاً مبشّری که با او مطالعه می‌کند،‏ او را به جلسات دعوت می‌کند.‏ وقتی او برای اولین بار در جلسه شرکت می‌کند،‏ همهٔ ما می‌توانیم او را برانگیزیم که در جلسات بعدی نیز شرکت کند.‏ اما به چه طرقی می‌توانیم چنین کنیم؟‏

^۱۲ به‌گرمی به شاگرد خوشامد بگویید.‏ ‏(‏روم ۱۵:‏۷‏)‏ اگر شاگرد در جلسه احساس راحتی کند،‏ احتمال شرکتش در جلسات بعدی بیشتر خواهد بود.‏ بدون این که او را معذّب سازید،‏ به‌گرمی با او احوال‌پرسی کنید و به دیگران معرفی‌اش کنید.‏ برای صحبت با او پیشقدم شوید،‏ زیرا ممکن است معلّمش هنوز نرسیده باشد یا مشغول انجام مسئولیت‌هایش باشد.‏ با توجه و علاقه،‏ به صحبت‌های شاگرد گوش دهید.‏ خوش‌آمدگویی گرم شما،‏ چه تأثیری می‌تواند بر شاگرد بگذارد؟‏ نمونهٔ دیمیتری را در نظر بگیرید که چند سال پیش تعمید گرفته است و اکنون به عنوان خادم جماعت خدمت می‌کند.‏ او دربارهٔ اولین جلسه‌ای که در آن شرکت کرد می‌گوید:‏ «برادری دید که بیرون سالن جماعت ایستاده‌ام و کمی استرس دارم.‏ او با مهربانی مرا تا داخل سالن همراهی کرد.‏ خیلی از برادران و خواهران جلو آمدند تا به من سلام دهند.‏ واقعاً تعجب کرده بودم.‏ به‌قدری از آن جلسه خوشم آمده بود که با خودم گفتم کاش هر روز جلسه داشتیم.‏ در هیچ جای دیگر چنین احساسی نکرده بودم.‏»‏

۱۳.‏ رفتار شما چه تأثیری می‌تواند بر شاگرد بگذارد؟‏

^۱۳ نمونه‌ای خوب از خود به جا بگذارید.‏ رفتار شما می‌تواند به شاگرد اطمینان دهد که حقیقت را یافته است.‏ (‏مت ۵:‏۱۶‏)‏ برادری به نام ویتالی که اکنون در مولداوی پیشگام است می‌گوید:‏ «با تعمّق بر روش زندگی،‏ رفتار و طرز فکر مبشّران جماعت،‏ اطمینان یافتم که شاهدان یَهُوَه مسیحیان حقیقی هستند.‏»‏

۱۴.‏ نمونهٔ شما چگونه می‌تواند به پیشرفت شاگرد کمک کند؟‏

^۱۴ شاگردی که می‌خواهد تعمید بگیرد،‏ ابتدا باید آموخته‌هایش را در زندگی به کار گیرد.‏ چنین کاری همیشه آسان نیست.‏ اما او با مشاهدهٔ تأثیر اصول کتاب مقدّس بر زندگی شما،‏ برانگیخته می‌شود که خود نیز آن اصول را به کار گیرد.‏ (‏۱قر ۱۱:‏۱‏)‏ حانا که پیش از این به او اشاره شد می‌گوید:‏ «هر آنچه را که می‌آموختم،‏ در رفتار برادران و خواهران می‌دیدم.‏ فهمیدم که چطور می‌توانم دیگران را تشویق کنم،‏ آنان را ببخشم و محبتم را ابراز کنم.‏ برادران و خواهران همیشه با محبت دربارهٔ دیگران صحبت می‌کردند.‏ من هم می‌خواستم مثل آنان باشم.‏»‏

۱۵.‏ امثال ۲۷:‏۱۷ چگونه کمکمان می‌کند که به اهمیت دوستی با شاگردی که در جلسات شرکت می‌کند پی ببریم؟‏

 ^۱۵ با شاگرد دوست شوید.‏ به شاگردی که به طور مرتب در جلسات شرکت می‌کند،‏ همچنان توجه و علاقه نشان دهید.‏ (‏فیلیپ ۲:‏۴‏)‏ شما می‌توانید برای صحبت با او پیشقدم شوید.‏ بدون این که وارد حریم خصوصی‌اش شوید،‏ او را بابت تغییراتی که در خود ایجاد کرده است تحسین کنید.‏ دربارهٔ جلسات مطالعه،‏ خانواده و شغلش با او صحبت کنید.‏ با چنین گفتگوهایی می‌توانید به او نزدیک‌تر شوید.‏ وقتی با شاگرد دوست شوید می‌توانید کمکش کنید که پیشرفت کند و تعمید بگیرد.‏ ‏(‏امثال ۲۷:‏۱۷ خوانده شود.‏)‏ حانا که اکنون پیشگام است،‏ دربارهٔ اولین جلساتی که شرکت کرده بود می‌گوید:‏ «پس از این که دوستانی در جماعت پیدا کردم،‏ با اشتیاق بیشتری به جلسات می‌رفتم.‏ حتی وقتی خسته بودم نیز می‌خواستم در جلسه شرکت کنم.‏ معاشرت با دوستان جدید برایم لذّت‌بخش بود و کمکم کرد که رابطه‌ام را با دوستان دنیوی‌ام قطع کنم.‏ می‌خواستم به یَهُوَه و برادران و خواهران نزدیک‌تر شوم.‏ بنابراین،‏ تصمیم گرفتم تعمید بگیرم.‏»‏

۱۶.‏ برای این که شاگرد در جماعت احساس راحتی کند،‏ چه کارهای دیگری می‌توانید بکنید؟‏

^۱۶ همچنان که شاگرد پیشرفت می‌کند،‏ کمکش کنید که خود را جزوی از جماعت بداند.‏ بدین منظور،‏ می‌توانید از خود مهمان‌نوازی نشان دهید.‏ (‏عبر ۱۳:‏۲‏)‏ دِنیس که در مولداوی خدمت می‌کند،‏ با اشاره به زمانی که کتاب مقدّس را مطالعه می‌کرد می‌گوید:‏ «من و همسرم چند بار به مهمانی‌های برادران و خواهران دعوت شدیم.‏ وقتی شنیدیم که یَهُوَه چگونه به آنان کمک کرده است،‏ خیلی تشویق شدیم.‏ این معاشرت‌ها کمکمان کرد که برای خدمت به یَهُوَه هیچ شکی به دل راه ندهیم و با اطمینان زندگی‌مان را صرف خدمت به او کنیم.‏» وقتی شاگردی مبشّر تعمیدنیافته می‌شود می‌توانید از او بخواهید که با هم به موعظه بروید.‏ مبشّری از برزیل به نام دیِگو می‌گوید:‏ «برادران زیادی از من خواستند که با آنان به موعظه بروم.‏ به این شکل توانستم آنان را بهتر بشناسم،‏ چیزهای بیشتری از آنان بیاموزم و خود را به یَهُوَه و عیسی نزدیک‌تر حس کنم.‏»‏

۱۷.‏ پیران جماعت چگونه می‌توانند به شاگردان کمک کنند؟‏

^۱۷ برای شاگردان وقت کنار بگذارید.‏ توجه و علاقه‌ای که شما پیران جماعت به شاگردان نشان می‌دهید،‏ به آنان کمک می‌کند که پیشرفت کنند و تعمید بگیرند.‏ آیا به طور مرتب با شاگردانی که به جلسه می‌آیند صحبت می‌کنید؟‏ وقتی آنان می‌بینند که شما نامشان را به خاطر سپرده‌اید،‏ به‌خصوص زمانی که می‌خواهند جواب بدهند،‏ درمی‌یابند که به آنان اهمیت می‌دهید.‏ آیا می‌توانید طوری برنامهٔ خود  را تنظیم کنید که چند وقت یک بار مبشّری را در جلسهٔ مطالعه همراهی کنید؟‏ شاید بیشتر از آنچه تصوّر می‌کنید بتوانید بر شاگرد تأثیر بگذارید.‏ خواهری پیشگام از نیجریه به نام جَکی می‌گوید:‏ «بسیاری از شاگردان وقتی متوجه می‌شوند که یک پیر جماعت مرا برای مطالعه با آنان همراهی می‌کند،‏ خیلی تعجب می‌کنند.‏ یکی از شاگردان گفت:‏ ‹کشیش کلیسای ما هرگز چنین کاری نمی‌کند.‏ او فقط به دیدن کسانی می‌رود که وضع مالی خوبی دارند و به او پول می‌پردازند!‏›» آن شاگرد اکنون به طور مرتب در جلسات شرکت می‌کند.‏

۱۸.‏ پیران جماعت چگونه می‌توانند مسئولیتی را که در اعمال ۲۰:‏۲۸ آمده است،‏ به‌خوبی انجام دهند؟‏

^۱۸ به معلّمان آموزش دهید و تشویقشان کنید.‏ شما پیران جماعت موظفید که به مبشّران کمک کنید تا در فعالیت موعظه و شاگردسازی مؤثرتر واقع شوند.‏ ‏(‏اعمال ۲۰:‏۲۸ خوانده شود.‏)‏ اگر مبشّری خجالت می‌کشد که در حضور شما جلسهٔ مطالعه را اداره کند،‏ به او پیشنهاد دهید که خودتان آن جلسه را اداره کنید.‏ جَکی که پیش از این به او اشاره شد می‌گوید:‏ «پیران جماعت همیشه وضعیت شاگردانم را می‌پرسند.‏ اگر مشکلی برای ادارهٔ مطالعه داشته باشم،‏ آنان پیشنهادات خوبی به من می‌دهند.‏» بله،‏ پیران جماعت نقش بسیار مهمی در تشویق معلّمان دارند.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۱‏)‏ جَکی در ادامه می‌گوید:‏ «وقتی پیران جماعت تشویقم می‌کنند و نشان می‌دهند که برای تلاش‌هایم ارزش قائلند،‏ حس خوبی پیدا می‌کنم.‏ تشویق‌های آنان برایم مثل یک لیوان آب خنک در یک روز خیلی گرم است.‏ سخنان پرمهر آنان به من اطمینان می‌دهد که به‌خوبی جلسات مطالعه را اداره می‌کنم و باعث می‌شود که در خدمتم شاد باشم.‏»—‏امث ۲۵:‏۲۵‏.‏

۱۹.‏ همهٔ ما می‌توانیم از چه شادی‌ای برخوردار شویم؟‏

^۱۹ حتی اگر در حال حاضر کتاب مقدّس را با کسی مطالعه نمی‌کنیم،‏ می‌توانیم به شاگردان کمک کنیم که پیشرفت کنند و تعمید بگیرند.‏ با آمادگی قبلی و بدون این که بیش از حد صحبت کنیم می‌توانیم مبشّر را طی جلسهٔ مطالعه همراهی کنیم.‏ همچنین می‌توانیم با شاگردانی که به جلسه می‌آیند دوست شویم و نمونهٔ خوبی برای آنان باشیم.‏ پیران جماعت نیز می‌توانند با کنار گذاشتن وقت برای شاگردان،‏ به آنان کمک کنند.‏ آنان همچنین می‌توانند با آموزش و تحسین معلّمان،‏ باعث تشویقشان شوند.‏ به راستی که وقتی کمک‌هایمان هر چند کوچک،‏ باعث می‌شود که شاگردی یَهُوَه را دوست بدارد و به او خدمت کند،‏ شادی فراوانی نصیبمان می‌گردد.‏