۱.‏ وقتی کسی برای اولین بار در جلسهٔ شاهدان یَهُوَه شرکت می‌کند چه چیزی توجهش را جلب می‌کند؟‏ (‏تصویر هم ملاحظه شود.‏)‏

 زوجی را تصوّر کنید که برای اولین بار در جلسات شاهدان یَهُوَه شرکت می‌کنند.‏ آن زوج خیلی تحت تأثیر توجهی که به آن‌ها می‌شود و محبت بین برادران و خواهران قرار می‌گیرند.‏ در راه برگشت به خانه،‏ خانم به شوهرش می‌گوید:‏ «خیلی خوب بود.‏ شاهدان یَهُوَه با دیگران فرق دارند.‏»‏

۲.‏ چه چیزی موجب لغزش بعضی‌ها در جماعت شده است؟‏

^۲ محبت خاصّی بین شاهدان یَهُوَه وجود دارد.‏ البته آن‌ها بی‌عیب نیستند.‏ (‏۱یو ۱:‏۸‏)‏ برای همین هر چه بیشتر با برادران و خواهران جماعت آشنا شویم،‏ احتمالاً بیشتر هم ایرادهایشان را می‌بینیم.‏ (‏روم ۳:‏۲۳‏)‏ متأسفانه بعضی‌ها اجازه می‌دهند که ناکاملی دیگران باعث لغزششان شود.‏

۳.‏ نشانهٔ مسیحیان حقیقی چیست؟‏ (‏یوحنا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏

^۳ دوباره به آیهٔ اصلی مقاله توجه کنید.‏ ‏(‏یوحنا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵ خوانده شود.‏)‏ نشانهٔ مسیحیان حقیقی چیست؟‏ محبتی که بینشان وجود دارد و نه کاملیت.‏ همین طور توجه کنید که عیسی نگفت ‹به این طریق شما خواهید دانست،‏ شاگرد من هستید.‏› بلکه گفت:‏ «به این طریق است که همه خواهند دانست،‏ شاگرد من هستید.‏» عیسی گفت نه تنها پیروانش،‏  بلکه دیگران هم می‌توانند شاگردان حقیقی او را تشخیص دهند،‏ چون بین آن‌ها محبت واقعی وجود دارد.‏

۴.‏ چه سؤالاتی ممکن است در رابطه با مسیحیان حقیقی مطرح شود؟‏

^۴ کسی که شاهد یَهُوَه نیست شاید فکر کند:‏ ‹اما چطور محبت نشانهٔ شاگردان حقیقی عیساست؟‏ عیسی چطور محبتش را به رسولانش نشان داد؟‏ و ما چطور می‌توانیم از عیسی سرمشق بگیریم؟‏› خوب است که شاهدان یَهُوَه هم به این سؤالات فکر کنند.‏ به این ترتیب همه بیشتر می‌توانند محبت نشان دهند،‏ مخصوصاً وقتی با ضعف‌های یکدیگر روبرو می‌شوند.‏—‏افس ۵:‏۲‏.‏

۵.‏ گفتهٔ عیسی در یوحنا ۱۵:‏۱۲،‏ ۱۳ به چه معناست؟‏

^۵ عیسی توضیح داد که شاگردانش به شکلی خاص به یکدیگر محبت نشان می‌دهند و به این ترتیب شناخته می‌شوند.‏ ‏(‏یوحنا ۱۵:‏۱۲،‏ ۱۳ خوانده شود.‏)‏ توجه کنید که عیسی فرمان داد:‏ «به یکدیگر محبت کنید همان گونه که من به شما محبت کردم.‏»‏ چگونه؟‏ عیسی در ادامه توضیح داد که این نوع محبت باعث می‌شود شخص دیگران را بیشتر از خودش دوست داشته باشد؛‏ یعنی حاضر باشد جانش را برای هم‌ایمانانش بدهد.‏ b

۶.‏ کلام خدا چطور اهمیت محبت را نشان می‌دهد؟‏

^۶ کلام خدا بر محبت کردن تأکید می‌کند.‏ آیه‌های مورد علاقهٔ خیلی از مردم در مورد محبت است.‏ برای مثال:‏ «خدا محبت است.‏» (‏۱یو ۴:‏۸‏)‏ «همسایه‌ات را همچون خویشتن دوست بدار.‏» (‏مت ۲۲:‏۳۹‏)‏ «محبت،‏ انبوه گناهان را می‌پوشاند.‏» (‏۱پطر ۴:‏۸‏)‏  ‏«محبت هرگز از میان نمی‌رود.‏» (‏۱قر ۱۳:‏۸‏)‏ پس واضح است که پرورش و نشان دادن خصوصیت زیبای محبت خیلی اهمیت دارد.‏

۷.‏ چرا شیطان نمی‌تواند مردم را متحد کند تا یکدیگر را دوست داشته باشند؟‏

^۷ خیلی‌ها می‌گویند:‏ ‹دین حقیقی را چطور می‌توانیم تشخیص دهیم؟‏ همهٔ دین‌ها ادعا می‌کنند که حقیقت را تعلیم می‌دهند،‏ ولی تعالیم آن‌ها در مورد خدا با یکدیگر فرق دارد.‏› شیطان با بوجود آوردن دین‌های مختلف باعث سردرگمی انسان‌ها شده است.‏ او هرگز نمی‌تواند مردم جهان را با هم متحد کند تا یکدیگر را دوست داشته باشند.‏ تنها یَهُوَه می‌تواند چنین کاری بکند.‏ از آنجا که یَهُوَه منشأ محبت حقیقی است،‏ تنها با کمک روح و برکات اوست که پرستندگانش می‌توانند به یکدیگر محبت نشان بدهند.‏ (‏۱یو ۴:‏۷‏)‏ به این دلیل عیسی گفت محبت حقیقی نشانهٔ اصلی پیروان اوست.‏

۸-‏۹.‏ محبت بین شاهدان یَهُوَه چه تأثیری بر اشخاص مختلف گذاشته است؟‏

^۸ همانطور که عیسی پیشگویی کرد مردم پیروان حقیقی او را به خاطر محبت خالصانه‌ای که بین آن‌هاست تشخیص می‌دهند.‏ مثلاً برادری به نام ایان اولین کنگره‌ای را که در یک استادیوم نزدیک به خانهٔ او برگزار شد به یاد دارد.‏ او چند ماه قبل از آن برای دیدن یک مسابقه به همان استادیوم رفته بود.‏ ایان می‌گوید:‏ «تفاوت زیادی بین آن‌ها وجود داشت.‏ شاهدان یَهُوَه با احترام رفتار می‌کردند،‏ لباسشان مرتب بود و کودکان آن‌ها هم مؤدب بودند.‏ مهم‌تر از همه اینکه به نظر می‌رسید آن‌ها شاد و راضی هستند و از آرامش برخوردارند؛‏ چیزی که من در آرزویش بودم.‏ سخنرانی‌هایی را که آن روز اجرا شد به یاد ندارم،‏ ولی رفتار شاهدان یَهُوَه تأثیر عمیقی بر من گذاشت.‏ چون همدیگر را واقعاً دوست دارند.‏»‏ c ما با برادران و خواهرانمان با مهربانی و احترام رفتار می‌کنیم،‏ چون دوستشان داریم.‏

^۹ برادری به نام جان هم احساس مشابهی داشت.‏ او می‌گوید:‏ «من از رفتار دوستانهٔ همه آن‌ها خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم.‏ به نظرم بی‌نقص بودند.‏ محبت واقعی آن‌ها من را متقاعد کرد که دین حقیقی را پیدا کرده‌ام.‏»‏ d این تجربه‌ها نشان می‌دهد که قوم یَهُوَه مسیحیان حقیقی هستند.‏

۱۰.‏ ما بخصوص در چه مواقعی باید محبت مسیحی نشان دهیم؟‏ (‏پاورقی هم ملاحظه شود.‏)‏

^۱۰ همانطور که قبلاً خواندیم هیچ کدام از هم‌ایمانانمان کامل نیستند.‏ آن‌ها گاهی با حرف‌ها و کارهایشان ما را ناراحت می‌کنند.‏ e (‏یعقو ۳:‏۲‏)‏ در چنین موقعیت‌هایی این فرصت را داریم تا از خود محبت مسیحی نشان دهیم.‏ از نوع برخورد عیسی در چنین مواقعی چه یاد می‌گیریم؟‏—‏یو ۱۳:‏۱۵‏.‏

۱۱.‏ یعقوب و یوحنا چه ضعفی از خود نشان دادند؟‏ (‏تصویر هم ملاحظه شود.‏)‏

^۱۱ عیسی از پیروانش توقع کاملیت نداشت،‏ در عوض به آن‌ها کمک می‌کرد تا روی ضعف‌های خودشان کار کنند و تغییرات لازم را در شخصیت خود  ایجاد کنند تا مورد رضایت یَهُوَه باشند.‏ یک‌بار دو نفر از رسولان عیسی،‏ یعقوب و یوحنا،‏ از مادرشان خواستند تا از عیسی جایگاه مهمی را در پادشاهی برایشان درخواست کند.‏ (‏مت ۲۰:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ آن‌ها با این درخواست غرور و جاه‌طلبی خود را نشان دادند.‏—‏امث ۱۶:‏۱۸‏.‏

۱۲.‏ آیا فقط یعقوب و یوحنا از خودشان ضعف نشان دادند؟‏ توضیح دهید.‏

^۱۲ یعقوب و یوحنا تنها کسانی نبودند که از خود ضعف نشان دادند.‏ توجه کنید که رسولان دیگر هم چطور برخورد کردند:‏ «هنگامی که ده شاگردِ دیگر از این امر آگاهی یافتند،‏ از آن دو برادر خشمگین شدند.‏» (‏مت ۲۰:‏۲۴‏)‏ می‌توان تصوّر کرد که یعقوب،‏ یوحنا و دیگر رسولان برخورد تندی با یکدیگر داشتند.‏ شاید بقیهٔ رسولان به یعقوب و یوحنا چنین گفته باشند:‏ ‹فکر می‌کنید شما از ما بهترید که چنین جایگاهی را درخواست می‌کنید؟‏ فقط شما در کنار عیسی زحمت نکشیدید،‏ ما هم به اندازه شما حق داریم که مقام مهم و خاصّی داشته باشیم!‏› در هر صورت رسولان در آن شرایط فراموش کرده بودند تا به همدیگر محبت نشان بدهند.‏

۱۳.‏ عیسی چه واکنشی نسبت به کوتاهی‌ها و ضعف‌های رسولانش داشت؟‏ (‏مَتّی ۲۰:‏۲۵-‏۲۸‏)‏

^۱۳ عیسی نسبت به رفتار آن‌ها چه واکنشی از خود نشان داد؟‏ او عصبانی نشد و نگفت که می‌خواهد  بجای آن‌ها رسولان بهتری انتخاب کند که فروتن و بامحبت باشند.‏ در عوض،‏ صبورانه با آن‌ها استدلال کرد،‏ چون می‌دانست که نیّتشان خوب است.‏ ‏(‏مَتّی ۲۰:‏۲۵-‏۲۸ خوانده شود.‏)‏ با اینکه رسولان بر سر اینکه چه کسی در بین آن‌ها بزرگ‌ترین است بحث می‌کردند،‏ عیسی همواره با آن‌ها با محبت رفتار می‌کرد.‏—‏مرق ۹:‏۳۴؛‏ لو ۲۲:‏۲۴‏.‏

۱۴.‏ رسولان عیسی در چه محیطی بزرگ شده بودند؟‏

^۱۴ بدون شک عیسی پیشینهٔ رسولانش را در نظر داشت.‏ (‏یو ۲:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ آن‌ها در محیطی بزرگ شده بودند که رهبران مذهبی به جایگاه و مقام اهمیت زیادی می‌دادند.‏ (‏مت ۲۳:‏۶‏)‏ رهبران مذهبی یهودی خودشان را بهتر از دیگران می‌دانستند.‏ f (‏لو ۱۸:‏۹-‏۱۲‏)‏ عیسی می‌دانست که این طرز فکر بر روحیهٔ رسولانش تأثیر گذاشته است.‏ (‏امث ۱۹:‏۱۱‏)‏ او از شاگردانش بیش از حد توقع نداشت و وقتی خطایی می‌کردند عکس‌العمل شدیدی نشان نمی‌داد.‏ عیسی می‌دانست که آن‌ها انسان‌های خوش‌قلبی هستند،‏ پس با صبر و حوصله کمکشان کرد تا غرور و جاه‌طلبی را از خود دور کنند و یکدیگر را دوست داشته باشند.‏

۱۵.‏ از اختلافی که بین یعقوب و یوحنا،‏ و دیگر رسولان بوجود آمد چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۵ از برخورد عیسی با یعقوب و یوحنا چه یاد می‌گیریم؟‏ درخواست آن‌ها برای دریافت جایگاه و مقام در پادشاهی خدا اشتباه بود.‏ اما کار رسولان دیگر هم اشتباه بود که اجازه دادند اتحادشان از بین برود.‏ با این حال عیسی با ۱۲ رسولش با مهربانی رفتار کرد.‏ ما چه درسی می‌گیریم؟‏ در واقع شخص خطاکار به تنهایی مشکل‌ساز نیست،‏ بلکه عکس‌العمل ما به خطای آن شخص هم می‌تواند مشکل‌ساز باشد.‏ مثلاً وقتی‌که از هم‌ایمانی ناراحت می‌شویم باید از خود بپرسیم:‏ ‹چرا کار او اینقدر مرا ناراحت می‌کند؟‏ آیا احساسی که دارم نشان‌دهندهٔ یک ضعف من نیست که باید روی آن کار کنم؟‏ آیا امکان دارد شخصی که مرا ناراحت کرده با مشکلی روبرو باشد؟‏ حتی اگر احساس می‌کنم حق با من است،‏ آیا می‌توانم محبت واقعی نشان بدهم و از خطایش چشم‌پوشی کنم؟‏› هر چه بیشتر با محبت با دیگران رفتار کنیم،‏ بیشتر ثابت می‌کنیم که شاگرد حقیقی عیسی هستیم.‏

۱۶.‏ از عیسی چه چیز دیگری یاد می‌گیریم؟‏

^۱۶ عیسی همچنین به ما یاد می‌دهد که باید سعی کنیم هم‌ایمانانمان را درک کنیم.‏ (‏امث ۲۰:‏۵‏)‏ عیسی می‌توانست ببیند که در دل انسان‌ها چه می‌گذرد،‏ ولی ما نمی‌توانیم.‏ با این وجود،‏ هر یک از ما می‌تواند از خطاهای برادران و خواهرانش چشم‌پوشی کند.‏ (‏افس ۴:‏۱،‏ ۲؛‏ ۱پطر ۳:‏۸‏)‏ هر چه بیشتر با پیشینهٔ برادران و خواهرانمان آشنا شویم آن‌ها را راحت‌تر درک می‌کنیم.‏ به نمونه‌ای توجه کنید.‏

۱۷.‏ یک سرپرست سیّار چطور از شناخت بهتر هم‌ایمانش فایده برد؟‏

^۱۷ یک سرپرست سیّار در آفریقا،‏ برادری را به یاد می‌آورد که شخصیت تندی داشت.‏ عکس‌العمل این سرپرست سیّار نسبت به رفتار آن برادر چه بود؟‏ او می‌گوید:‏ «بجای اینکه از او فاصله بگیرم،‏ سعی  کردم که او را بهتر بشناسم.‏» به این ترتیب آن سرپرست سیّار از پیشینهٔ آن برادر و تأثیرش بر شخصیت او بهتر آگاه شد.‏ او گفت:‏ «وقتی فهمیدم آن برادر چقدر برای غلبه کردن بر تأثیرات بد پیشینه‌اش تلاش کرده و تا چه حد در این کار پیشرفت داشته،‏ احترامم برای او خیلی بیشتر شد.‏ این طور دوستان خوبی برای هم شدیم.‏» در واقع وقتی سعی کنیم برادران و خواهرانمان را درک کنیم،‏ راحت‌تر می‌توانیم دوستشان داشته باشیم.‏

۱۸.‏ اگر از هم‌ایمانی رنجیده‌ایم چه سؤالاتی از خودمان باید بپرسیم؟‏ (‏امثال ۲۶:‏۲۰‏)‏

^۱۸ شاید گاهی بخواهیم با هم‌ایمانی که باعث رنجش ما شده در مورد مشکلمان صحبت کنیم.‏ در چنین مواقعی خوب است که اول از خودمان بپرسیم:‏ ‹آیا جریان را خوب فهمیده‌ام؟‏› (‏امث ۱۸:‏۱۳‏)‏ ‹آیا عمداً این کار را کرده است؟‏› (‏جا ۷:‏۲۰‏)‏ ‹آیا تا به حال چنین اشتباهی از خود من سر نزده است؟‏› (‏جا ۷:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ ‹اگر با او صحبت کنم اوضاع بدتر نمی‌شود؟‏› ‏(‏امثال ۲۶:‏۲۰ خوانده شود.‏)‏ وقتی به چنین سؤالاتی فکر کنیم ممکن است محبت ما به برادرمان باعث شود که از خطای او بگذریم.‏

۱۹.‏ ما باید مصمم به انجام چه کاری باشیم؟‏

^۱۹ شاهدان یَهُوَه ثابت کرده‌اند که شاگردان حقیقی عیسی هستند.‏ هر بار که با وجود ناکاملی‌های برادران و خواهرانمان به آن‌ها محبت خالصانه نشان می‌دهیم ثابت می‌کنیم که شاگردان حقیقی عیسی هستیم.‏ به این ترتیب می‌توانیم به دیگران کمک کنیم تا دین حقیقی را تشخیص بدهند و با ما یَهُوَه خدای محبت را بپرستند.‏ پس بیایید همچنان محبتی را که نشانهٔ مسیحیان حقیقی است به یکدیگر نشان دهیم.‏