مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

مقالهٔ مطالعه‌ای ۱۹

محبت و انصاف هنگام روبرویی با شرارت

محبت و انصاف هنگام روبرویی با شرارت

‏«تو خدایی نیستی که از شرارت لذت ببری؛‏ بدی نزد تو میهمان نتواند شد.‏»—‏مزمور ۵:‏۴‏.‏

سرود ۱۴۲ امید خویش را استوار نگاه دار

معرفی مقاله *

۱-‏۳.‏ الف)‏ مطابق مزمور ۵:‏۴-‏۶‏،‏ یَهُوَه چه احساسی نسبت به شرارت دارد؟‏ ب)‏ چرا آزار جنسی کودکان برخلاف «شریعت مسیح» است؟‏

یَهُوَه از همه گونه شرارت نفرت دارد.‏ ‏(‏مزمور ۵:‏۴-‏۶ خوانده شود.‏)‏ او به‌خصوص از آزار جنسی کودکان که عملی بسیار زننده است متنفر می‌باشد.‏ از آنجا که ما مسیحیان از یَهُوَه الگو می‌گیریم،‏ از چنین اعمالی نفرت داریم و به هیچ وجه آن را در جماعت مسیحی نمی‌پذیریم.‏—‏روم ۱۲:‏۹؛‏ عبر ۱۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

۲ هر نوع آزار جنسی کودکان کاملاً برخلاف «شریعت مسیح» است.‏ (‏غلا ۶:‏۲‏)‏ چرا چنین می‌گوییم؟‏ همان طور که در مقالهٔ قبل دیدیم،‏ شریعت مسیح بر پایهٔ محبت استوار است و عدل و انصاف را ترویج می‌دهد.‏ این شریعت شامل تعالیمی است که عیسی از طریق سخنان و نمونهٔ خود به شاگردانش آموخت.‏ از آنجا که ما مسیحیان مطیع شریعت مسیح هستیم،‏ طوری با کودکان رفتار می‌کنیم که آنان احساس امنیت کنند و اطمینان یابند که دوستشان داریم.‏ آزار جنسی کودکان عملی خودخواهانه و به دور از انصاف است و باعث می‌شود کودک احساس امنیت نکند و فکر کند که هیچ کس دوستش ندارد.‏

۳ متأسفانه امروزه آزار جنسی کودکان بسیار رواج یافته و مسیحیان حقیقی را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است.‏ چرا چنین می‌گوییم؟‏ «شریران و شیّادان» بسیاری در دنیای امروز هستند و برخی از آنان تلاش می‌کنند وارد جماعات مسیحی شوند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱۳‏)‏ به علاوه،‏ برخی که خود را عضوی از جماعت مسیحی می‌دانند،‏ تسلیم امیال نَفْسانی شده‌اند و کودکان را مورد آزار جنسی قرار داده‌اند.‏ در این مقاله خواهیم دید که چرا آزار جنسی کودکان گناهی بسیار جدّی است.‏ همچنین خواهیم دید که پیران جماعت چگونه باید با چنین مواردی برخورد کنند و والدین چگونه می‌توانند از فرزندانشان محافظت کنند.‏ *

گناهی بسیار جدّی

۴-‏۵.‏ چرا آزار جنسی کودکان گناهی بر ضدّ آنان است؟‏

۴ آزار جنسی کودکان تأثیرات درازمدتی بر آنان می‌گذارد.‏ این عمل صدمات زیادی به قربانیان و اطرافیان آنان همچون اعضای خانواده و هم‌ایمانان مسیحی‌شان وارد می‌کند.‏ به راستی که آزار جنسی کودکان گناهی بسیار جدّی است.‏

۵ گناه بر ضدّ شخص قربانی.‏ * اگر شخصی به دیگران صدمه زند یا باعث درد و رنج آنان شود،‏ مرتکب گناه شده است.‏ در مقالهٔ بعدی خواهیم دید که این دقیقاً عملی است که اشخاص کودک‌آزار انجام می‌دهند.‏ آنان به بدترین شکل ممکن به کودک صدمه وارد می‌کنند.‏ آنان با سوءاستفاده از اعتماد کودک،‏ حس امنیت را از او می‌ربایند.‏ ما موظفیم در برابر چنین اعمالی از کودکان محافظت کنیم.‏ همچنین باید به کودکانی که قربانی چنین اعمالی شده‌اند کمک کنیم و به آنان دلگرمی دهیم.‏—‏۱تسا ۵:‏۱۴‏.‏

۶-‏۷.‏ چرا می‌توان گفت که آزار جنسی کودکان گناهی بر ضدّ جماعت و مقامات دولتی است؟‏

۶ گناه بر ضدّ جماعت.‏ اگر شخصی در جماعت دست به آزار جنسی کودکان بزند،‏ وجههٔ جماعت را خراب می‌کند.‏ (‏مت ۵:‏۱۶؛‏ ۱پطر ۲:‏۱۲‏)‏ انجام چنین اعمالی در جماعت،‏ بی‌انصافی در حق مسیحیان وفاداری است که ‹برای ایمانشان سخت می‌جنگند› تا به یَهُوَه جلال دهند.‏ (‏یهو ۳‏)‏ از این رو،‏ جماعت مسیحی هرگز چنین اعمالی را موجه نمی‌داند.‏ افرادی که دست به اعمال شریرانه می‌زنند و توبه نمی‌کنند،‏ جایی در جماعت مسیحی ندارند.‏

۷ گناه بر ضدّ مقامات دولتی.‏ مسیحیان ‹باید از قدرت‌های حاکم فرمانبرداری کنند.‏› (‏روم ۱۳:‏۱‏)‏ بدین منظور،‏ ما باید از قوانین کشوری که در آن زندگی می‌کنیم اطاعت کنیم.‏ اگر شخصی در جماعت با آزار جنسی کودکان قانون را زیر پا بگذارد،‏ بر ضدّ مقامات دولتی گناه کرده است.‏ (‏با اعمال ۲۵:‏۸ مقایسه شود.‏)‏ پیران جماعت این اختیار را ندارند که مجرمانی را که قوانین کشور را زیر پا می‌گذارند مجازات کنند.‏ آنان از اشخاص گناهکار در برابر قانون محافظت نمی‌کنند.‏ (‏روم ۱۳:‏۴‏)‏ شخص گناهکار هر چه بکارد،‏ همان را درو خواهد کرد.‏—‏غلا ۶:‏۷‏.‏

۸.‏ دیدگاه یَهُوَه نسبت به گناه بر ضدّ شخصی دیگر چیست؟‏

۸ مهم‌تر از همه،‏ گناه بر ضدّ یَهُوَه.‏ ‏(‏مز ۵۱:‏۴‏)‏ وقتی شخصی بر ضدّ شخص دیگری گناه می‌کند،‏ بر ضدّ یَهُوَه نیز گناه کرده است.‏ نمونه‌ای را در شریعت موسی در نظر بگیرید.‏ در آنجا آمده بود که اگر شخصی همسایهٔ خود را بفریبد یا از او دزدی کند،‏ «به خداوند خیانت ورزیده» است.‏ (‏لاو ۶:‏۲-‏۴‏)‏ به طور مشابه،‏ اگر شخصی در جماعت به آزار جنسی کودکان دست زند،‏ احساس امنیت را از کودک می‌رباید و به خداوند خیانت می‌ورزد.‏ چنین شخصی وجههٔ یَهُوَه را خدشه‌دار می‌کند.‏ از این رو،‏ ما مسیحیان باید چنین عمل زننده‌ای را گناه بر ضدّ یَهُوَه بدانیم و آن را کم‌اهمیت جلوه ندهیم.‏

۹.‏ سازمان یَهُوَه چه مطالبی دربارهٔ آزار جنسی کودکان در اختیارمان گذاشته است و چرا؟‏

۹ سازمان یَهُوَه طی سال‌ها مطالب مفیدی بر اساس کتاب مقدّس دربارهٔ آزار جنسی کودکان منتشر کرده است.‏ برای مثال،‏ مقالاتی که در مجلّات برج دیده‌بانی و بیدار شوید!‏ آمده است به آنانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند کمک می‌کند که با صدمات عاطفی ناشی از آن مقابله کنند.‏ همچنین راهکارهایی در اختیار دیگران می‌گذارد که بتوانند به قربانیان آزار جنسی کمک کنند.‏ به علاوه،‏ به والدین کمک می‌کند که از فرزندانشان محافظت کنند.‏ سازمان یَهُوَه دستورالعمل‌های دقیقی بر اساس کتاب مقدّس در اختیار پیران جماعت گذاشته است تا آنان بتوانند در چنین مواقعی تصمیمات درستی بگیرند.‏ سازمان همواره دستورالعمل‌هایی را که به پیران جماعت می‌دهد بررسی می‌کند و در صورت نیاز تغییرات لازم را در آن‌ها ایجاد می‌کند تا اطمینان یابد که با موارد کودک‌آزاری مطابق شریعت مسیح برخورد شود.‏

برخورد پیران جماعت با گناهان جدّی

۱۰-‏۱۲.‏ الف)‏ پیران جماعت هنگام رسیدگی به گناهی جدّی چه نکته‌ای را در نظر می‌گیرند و چه اهدافی دارند؟‏ ب)‏ مطابق یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵ پیران جماعت سعی در انجام چه کاری دارند؟‏

۱۰ پیران جماعت هنگام رسیدگی به گناهی جدّی،‏ در نظر دارند که مطابق شریعت مسیح باید با اعضای جماعت رفتاری محبت‌آمیز داشته باشند و آنچه را که در نظر یَهُوَه درست است انجام دهند.‏ از این رو،‏ وقتی آنان درمی‌یابند که شخصی مرتکب گناهی جدّی شده است،‏ موضوع را از جنبه‌های مختلف بررسی می‌کنند.‏ مهم‌ترین هدف پیران جماعت حفظ تقدّس نام یَهُوَه است.‏ (‏لاو ۲۲:‏۳۱،‏ ۳۲؛‏ مت ۶:‏۹‏)‏ همچنین برای آنان بسیار اهمیت دارد که تمام اعضای جماعت به یَهُوَه نزدیک بمانند و تلاش می‌کنند به آنانی که قربانی گناهی جدّی شده‌اند کمک کنند.‏

۱۱ به علاوه،‏ اگر شخصی در جماعت مرتکب گناهی جدّی شود،‏ پیران جماعت سعی می‌کنند دریابند که آیا او توبه کرده است یا خیر.‏ زیرا اگر توبه کرده باشد می‌توانند به او کمک کنند تا دوباره به یَهُوَه نزدیک شود.‏ ‏(‏یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏)‏ یک مسیحی که برای رفع امیال نَفْسانی خود مرتکب گناهی جدّی می‌شود،‏ از لحاظ روحانی بیمار است.‏ به عبارت دیگر،‏ چنین شخصی همچون قبل با یَهُوَه رابطه‌ای خوب و نزدیک ندارد.‏ * پیران جماعت می‌توانند برای چنین افرادی همچون پزشک باشند.‏ آنان به چنین افرادی پندهایی بر اساس کتاب مقدّس می‌دهند که کمکشان می‌کند رابطه‌شان با یَهُوَه بهبود یابد؛‏ البته اگر از صمیم دل توبه کرده باشند!‏—‏اعما ۳:‏۱۹؛‏ ۲قر ۲:‏۵-‏۱۰‏.‏

۱۲ کاملاً واضح است که پیران جماعت در این زمینه مسئولیت سنگینی بر عهده دارند.‏ آنان نسبت به جماعتی که یَهُوَه به آنان سپرده است احساس مسئولیت می‌کنند و به تک‌تک اعضای جماعت توجه و علاقه دارند.‏ (‏۱پطر ۵:‏۱-‏۳‏)‏ آنان می‌خواهند که برادران و خواهران در جماعت احساس امنیت و آرامش کنند.‏ از این رو،‏ به محض این که درمی‌یابند یکی از اعضای جماعت مرتکب گناهی جدّی همچون کودک‌آزاری شده است،‏ سریع وارد عمل می‌شوند.‏ در ادامه در ابتدای  بندهای ۱۳،‏  ۱۵ و  ۱۷ سؤالاتی دربارهٔ نحوهٔ عملکرد پیران جماعت در این زمینه آمده است.‏

۱۳-‏۱۴.‏ آیا پیران جماعت هماهنگ با قوانین کشور،‏ مورد کودک‌آزاری را به مقامات مربوطه گزارش می‌دهند؟‏ توضیح دهید.‏

 ۱۳ آیا وقتی پیران جماعت گزارشی دربارهٔ کودک‌آزاری دریافت می‌کنند،‏ مطابق قوانین کشور آن را به مقامات دولتی گزارش می‌دهند؟‏ بله.‏ در کشورهایی که چنین قوانینی وضع شده است،‏ پیران جماعت هماهنگ با آن عمل می‌کنند و مورد کودک‌آزاری را به مقامات مربوطه گزارش می‌دهند.‏ (‏روم ۱۳:‏۱‏)‏ هیچ یک از این قوانین،‏ اصول کلام خدا را نقض نمی‌کند.‏ (‏اعما ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ از این رو،‏ وقتی پیران جماعت گزارشی دربارهٔ آزار جنسی کودکان دریافت می‌کنند،‏ فوراً با دفتر شعبه تماس می‌گیرند تا بدانند که چگونه باید هماهنگ با قوانین کشورشان عمل کنند.‏

۱۴ پیران جماعت به شخص قربانی،‏ والدین او و آنانی که از مورد کودک‌آزاری آگاهند،‏ اطمینان می‌دهند که می‌توانند آن مورد را به مقامات دولتی مربوطه گزارش دهند.‏ اما اگر شخص کودک‌آزار،‏ شخصی باشد که در جلسات حضور می‌یابد و پس از گزارش به مقامات دولتی،‏ اهالی محل از عمل او باخبر شوند چطور؟‏ آیا برادر یا خواهری که مورد کودک‌آزاری را به مقامات دولتی گزارش داده است باید احساس تقصیر کند که یَهُوَه را در بین اهالی محل بدنام ساخته است؟‏ خیر!‏ در واقع،‏ شخصی که دست به آزار جنسی کودکان زده است باعث بدنامی یَهُوَه شده است.‏

۱۵-‏۱۶.‏ الف)‏ مطابق اول تیموتائوس ۵:‏۱۹‏،‏ چرا پیران جماعت برای تشکیل کمیتهٔ قضایی به شهادت حداقل دو شاهد نیاز دارند؟‏ ب)‏ اگر شخصی در جماعت متهم به کودک‌آزاری شود،‏ پیران جماعت چگونه به آن رسیدگی می‌کنند؟‏

 ۱۵ چرا پیران جماعت پیش از تشکیل کمیتهٔ قضایی به شهادت حداقل دو شاهد نیاز دارند؟‏ در واقع،‏ این امر مطابق معیارهای والای کتاب مقدّس دربارهٔ عدالت و انصاف است.‏ وقتی شخصی به گناهی جدّی متهم شده است اما آن را رد می‌کند،‏ پیران جماعت تنها با شهادت دو شاهد می‌توانند کمیتهٔ قضایی تشکیل دهند.‏ (‏تث ۱۹:‏۱۵؛‏ مت ۱۸:‏۱۶؛‏ ۱تیموتائوس ۵:‏۱۹ خوانده شود.‏)‏ اما آیا پیش از گزارش به مقامات دولتی نیز به شهادت دو شاهد نیاز است؟‏ خیر!‏ پیران جماعت و دیگران می‌توانند حتی بدون وجود دو شاهد و بدون این که جرم ثابت شده باشد،‏ آن را به مقامات دولتی گزارش دهند.‏

۱۶ وقتی پیران جماعت گزارشی دریافت می‌کنند که شخصی در جماعت دست به آزار جنسی کودکان زده است،‏ هماهنگ با قوانین کشورشان عمل کرده و سپس مطابق کتاب مقدّس به آن رسیدگی می‌کنند.‏ اگر شخص،‏ اتهامش را رد کند،‏ پیران جماعت با آنانی که در آن مورد اطلاعاتی دارند صحبت می‌کنند.‏ سپس با شهادت حداقل دو شاهد می‌توانند کمیتهٔ قضایی تشکیل دهند.‏ شاهد اول می‌تواند شخصی باشد که مورد را به پیران جماعت گزارش داده است و شاهد دوم می‌تواند حتی دربارهٔ موارد دیگری که متهم دست به کودک‌آزاری زده است شهادت دهد.‏ * نبود شاهد دوم بدین معنی نیست که متهم گناهی مرتکب نشده است.‏ حتی اگر مورد کودک‌آزاری با شهادت دو شاهد تأیید نشود،‏ پیران جماعت هنوز این احتمال را می‌دهند که گناهی جدّی رخ داده است،‏ زیرا می‌بینند که صدماتی به دیگران وارد آمده است.‏ از این رو،‏ به طور مرتب به آنانی که صدمه دیده‌اند دلگرمی می‌دهند و کمکشان می‌کنند.‏ همچنین با هوشیاری از جماعت محافظت می‌کنند تا اعضای جماعت بیشتر صدمه نبینند.‏—‏اعما ۲۰:‏۲۸‏.‏

۱۷-‏۱۸.‏ هدف از تشکیل کمیتهٔ قضایی را توضیح دهید.‏

 ۱۷ هدف از تشکیل کمیتهٔ قضایی چیست؟‏ واژهٔ «قضایی» بدین مفهوم نیست که پیران جماعت همچون هیئت قضات،‏ مطابق قوانین کشور برای متهم مجازات تعیین کنند.‏ آنان رسیدگی به این موارد را به مقامات دولتی می‌سپارند.‏ (‏روم ۱۳:‏۲-‏۴؛‏ تیت ۳:‏۱‏)‏ پیران جماعت در کمیتهٔ قضایی تصمیم می‌گیرند که آیا شخصی که مرتکب گناهی جدّی شده است می‌تواند در جماعت بماند یا خیر.‏

۱۸ پیران جماعت در کمیتهٔ قضایی دربارهٔ امور روحانی‌ای همچون رابطهٔ شخص با یَهُوَه و دیگر هم‌ایمانانش تصمیم می‌گیرند.‏ آنان با کمک اصول کتاب مقدّس تشخیص می‌دهند که آیا شخص توبه کرده است یا خیر.‏ اگر دریابند که او نمی‌خواهد از گناهش توبه کند،‏ او را اخراج می‌کنند و در جماعت اعلام می‌کنند که او دیگر شاهد یَهُوَه نیست.‏ (‏۱قر ۵:‏۱۱-‏۱۳‏)‏ اما اگر شخص توبه کند می‌تواند در جماعت بماند.‏ با این حال،‏ پیران جماعت به او می‌گویند که تا چندین سال و یا شاید هرگز نتواند مسئولیتی در جماعت دریافت کند.‏ از آنجا که پیران جماعت به فکر آرامش و امنیت همهٔ کودکان هستند،‏ در خلوت از والدین می‌خواهند که روابط فرزندانشان را با شخص مورد نظر کنترل کنند.‏ آنان هنگام صحبت با دیگر والدین در جماعت،‏ هرگز هویت کودکانی را که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند افشا نمی‌کنند.‏

محافظت از فرزندان

والدین برای محفوظ نگاه داشتن فرزندانشان از آزار جنسی،‏ اطلاعاتی متناسب با سن آنان در اختیارشان می‌گذارند.‏ آنان به این منظور از مطالبی که سازمان یَهُوَه در اختیارمان گذاشته است استفاده می‌کنند.‏ (‏بندهای ۱۹-‏۲۲ ملاحظه شود)‏

۱۹-‏۲۲.‏ والدین چگونه می‌توانند از فرزندانشان محافظت کنند؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

۱۹ مسئولیت محافظت از فرزندان در درجهٔ اول بر عهدهٔ کیست؟‏ یَهُوَه مسئولیت محافظت از آنان را به شما والدین سپرده است.‏ * فرزندان هدیه‌ای از طرف یَهُوَه و ‹میراثی‌از جانب خداوند› هستند.‏ (‏مز ۱۲۷:‏۳‏)‏ شما والدین چگونه می‌توانید از فرزندانتان در برابر کودک‌آزاری محافظت کنید؟‏

۲۰ اول،‏ دربارهٔ معضل کودک‌آزاری اطلاعات بیشتری کسب کنید.‏ با شخصیت و ترفندهای افرادی که کودکان را مورد آزار جنسی قرار می‌دهند بیشتر آشنا شوید.‏ خطرات احتمالی را در نظر بگیرید و هوشیار باشید.‏ (‏امث ۲۲:‏۳؛‏ ۲۴:‏۳‏)‏ به یاد داشته باشید که اکثر اوقات،‏ شخص کودک‌آزار کسی است که کودک او را می‌شناسد و به او اعتماد دارد.‏

۲۱ دوم،‏ گفتگوهایی صریح و بی‌پرده با فرزندانتان داشته باشید.‏ ‏(‏تث ۶:‏۶،‏ ۷‏)‏ بدین منظور شما باید شنوندهٔ خوبی باشید.‏ (‏یعقو ۱:‏۱۹‏)‏ کودکان اغلب از این که بگویند مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند امتناع می‌ورزند.‏ زیرا شاید فکر کنند که شما گفته‌هایشان را باور نمی‌کنید و یا شاید شخص کودک‌آزار آنان را تهدید کرده باشد که اگر با کسی صحبت کنند،‏ بلایی سرشان می‌آورد.‏ از این رو،‏ اگر متوجه مورد مشکوکی شدید،‏ با مهربانی سؤالاتی از فرزندتان بپرسید و با صبر و حوصله به گفته‌هایش گوش دهید.‏

۲۲ سوم،‏ اطلاعات فرزندانتان را افزایش دهید.‏ متناسب با سنشان اطلاعاتی دربارهٔ روابط جنسی به آنان بدهید.‏ به آنان بیاموزید که اگر شخصی به شکلی ناشایست آنان را لمس کند،‏ چه واکنشی باید از خود نشان دهند.‏ در این زمینه از اطلاعاتی که سازمان یَهُوَه در اختیارتان گذاشته است استفاده نمایید.‏—‏کادر «‏ اطلاعات خود و فرزندانتان را افزایش دهید‏» ملاحظه شود.‏

۲۳.‏ ما چه دیدگاهی نسبت به آزار جنسی کودکان داریم و در مقالهٔ بعدی به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

۲۳ ما شاهدان یَهُوَه،‏ آزار جنسی کودکان را گناهی جدّی و عملی شریرانه می‌دانیم.‏ از آنجا که جماعات مسیحی تحت شریعت مسیح هستند،‏ از شخص کودک‌آزار در برابر عواقب گناهش محافظت نمی‌کنند.‏ اما به آنانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند چه کمکی می‌توان کرد؟‏ در مقالهٔ بعدی به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.‏

سرود ۱۰۳ شبانان،‏ هدیه‌ای به جماعت

^ بند 5 در این مقاله خواهیم دید که چگونه می‌توان فرزندان را از آزار جنسی محفوظ نگاه داشت.‏ همچنین خواهیم دید که در این زمینه،‏ پیران جماعت چگونه می‌توانند از اعضای جماعت محافظت کنند و والدین چه نقشی در محافظت از فرزندانشان دارند.‏

^ بند 3 توضیحات:‏ آزار جنسی کودکان شامل اعمالی می‌شود که شخصی بزرگسال با یک کودک انجام می‌دهد تا امیال جنسی خود را برطرف کند.‏ این اعمال می‌تواند شامل آمیزش جنسی،‏ رابطهٔ جنسی از طریق دهان یا مقعد،‏ لمس آلت تناسلی،‏ لمس سینه‌ها یا باسن کودک و یا دیگر اعمال غیراخلاقی باشد.‏ اغلب،‏ دختران قربانی آزار جنسی هستند،‏ اما گاه پسران نیز قربانی چنین اعمالی می‌شوند.‏ اغلب،‏ مردان کودکان را مورد آزار جنسی قرار می‌دهند.‏ با این حال،‏ برخی زنان نیز دست به چنین اعمالی می‌زنند.‏

^ بند 5 توضیحات:‏ واژهٔ ‏«قربانی» که در این مقاله و مقالهٔ بعد آمده است به شخصی اشاره می‌کند که در دوران کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته است.‏ این واژه روشن می‌سازد که به کودک صدماتی وارد آمده،‏ از او سوءاستفاده شده و او کاملاً بی‌گناه است.‏

^ بند 11 اگر شخصی رابطهٔ خوب و نزدیکی با یَهُوَه ندارد،‏ نباید آن را توجیهی برای گناه جدّی‌اش دانست.‏ او بابت گناهی که مرتکب شده است باید به یَهُوَه جوابگو باشد.‏—‏روم ۱۴:‏۱۲‏.‏

^ بند 16 پیران جماعت هرگز از کودک نمی‌خواهند که هنگام صحبت با متهم حضور داشته باشد.‏ پدر یا مادر کودک و یا شخص دیگری که مورد اعتماد اوست می‌تواند گفته‌های او را برای پیران جماعت بازگو کند.‏ به این شکل،‏ کودک تحت فشار روحی بیشتری قرار نمی‌گیرد.‏

^ بند 19 این مسئولیت دربارهٔ سرپرستان قانونی یا افراد دیگری که وظیفهٔ بزرگ کردن فرزندان را بر عهده دارند نیز صدق می‌کند.‏