سارا * می‌گوید:‏ «من خجالتی هستم و اعتمادبه‌نَفْس بالایی ندارم.‏ بودن در کنار آدم‌های پرخاشگر که بیش از حد اعتمادبه‌نَفْس دارند مرا معذّب می‌کند.‏ اما وقتی در کنار شخصی ملایم و فروتن هستم احساس راحتی می‌کنم.‏ می‌توانم حرف دلم را به او بگویم و مشکلاتم را با او در میان بگذارم.‏ من دوستانی انتخاب می‌کنم که ملایم و فروتن باشند.‏»‏

گفتهٔ سارا نشان می‌دهد که ملایمت،‏ ما را در چشم دیگران عزیز می‌کند.‏ ملایمت ما،‏ باعث خشنودی یَهُوَه نیز می‌شود.‏ کلام او ما را ترغیب می‌کند که ‹ملایمت را مانند جامه‌ای در بر کنیم.‏› (‏کول ۳:‏۱۲‏)‏ مفهوم ملایمت چیست؟‏ عیسی چگونه از خود ملایمت نشان داد؟‏ این خصوصیت چگونه باعث می‌شود که زندگی شادتری داشته باشیم؟‏

خصوصیت ملایمت،‏ حاصل آرامش درونی است.‏ شخص ملایم در برخورد با دیگران مهربان و باملاحظه است.‏ او در ناراحتی‌ها،‏ آرامش و خویشتنداری خود را حفظ می‌کند.‏

ملایمت برخلاف آنچه که برخی می‌پندارند،‏ نشانهٔ ضعف نیست.‏ واژهٔ یونانی‌ای که در کتاب مقدّس ملایمت ترجمه شده است،‏ در گذشته برای توصیف اسبی وحشی که رام شده بود،‏ به کار می‌رفت.‏ در واقع آن اسب قدرتش را از دست نداده بود،‏ بلکه آموزش دیده بود که آن را مهار کند.‏ به طور مشابه،‏ ما با پرورش خصوصیت ملایمت می‌توانیم تمایلات ناکامل خود را مهار کنیم و با دیگران در صلح بمانیم.‏

شاید با خود بگوییم:‏ «من ذاتاً آدم ملایمی نیستم.‏» ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که بیشتر انسان‌ها صبور و ملایم نیستند.‏ به این دلیل،‏ ممکن است ملایم بودن برایمان دشوار باشد.‏ (‏روم ۷:‏۱۹‏)‏ بنابراین،‏ برای پرورش خصوصیت ملایمت باید تلاش کنیم.‏ روح مقدّس یَهُوَه نیز در این راه به ما کمک می‌کند.‏ (‏غلا ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ در ادامه خواهیم دید که چرا پرورش خصوصیت ملایمت اهمیت دارد.‏

ملایمت،‏ خصوصیتی مورد پسند همهٔ انسان‌ها.‏ ما نیز مانند سارا که در ابتدای مقاله به او اشاره شد،‏ از بودن در کنار شخصی ملایم احساس راحتی می‌کنیم.‏ عیسی در ملایمت و مهربانی نمونهٔ خیلی خوبی از خود به جا گذاشت.‏ (‏۲قر ۱۰:‏۱‏)‏ حتی کودکانی که او را نمی‌شناختند در کنارش احساس راحتی می‌کردند.‏—‏مرق ۱۰:‏۱۳-‏۱۶‏.‏

 ملایمت،‏ خصوصیتی به نفع ما و اطرافیانمان.‏ ملایمت باعث می‌شود که سریع از کوره در نرویم و واکنشی تند از خود نشان ندهیم.‏ (‏امث ۱۶:‏۳۲‏)‏ بنابراین باعث رنجش دیگران به‌خصوص نزدیکانمان نمی‌شویم و در نتیجه احساس گناه نمی‌کنیم.‏ بدین ترتیب،‏ خصوصیت ملایمت هم به ما فایده می‌رساند و هم به دیگران.‏

عیسی با وجود مسئولیت‌های سنگین و مشغلهٔ فراوانی که داشت،‏ با همه ملایم بود.‏ در زمان او،‏ مشکلات فراوان،‏ بسیاری را به ستوه آورده بود.‏ آنان به تشویق و دلگرمی نیاز داشتند.‏ مسلّماً آنان از سخن عیسی تسلّی یافتند که گفت:‏ «بیایید نزد من،‏ .‏ .‏ .‏ زیرا خویی ملایم و دلی افتاده دارم.‏»—‏مت ۱۱:‏۲۸،‏ ۲۹‏.‏

چگونه می‌توانیم مانند عیسی شخصی ملایم باشیم؟‏ با مطالعهٔ کتاب مقدّس می‌آموزیم که عیسی چگونه با مردم رفتار می‌کرد و با شرایط سخت روبرو می‌شد.‏ سپس وقتی ملایمت ما مورد آزمایش قرار گیرد،‏ تلاش می‌کنیم که مانند او عمل کنیم.‏ (‏۱پطر ۲:‏۲۱‏)‏ در ادامه سه عاملی را که به عیسی کمک کرد تا ملایم باشد بررسی می‌کنیم.‏

عیسی دلی افتاده داشت.‏ او گفت:‏ «خویی ملایم و دلی افتاده دارم.‏» (‏مت ۱۱:‏۲۹‏)‏ کتاب مقدّس این دو خصوصیت را با هم به کار می‌برد؛‏ زیرا ملایمت ارتباط نزدیکی با فروتنی دارد.‏—‏افس ۴:‏۱-‏۳‏.‏

فروتنی به ما کمک می‌کند که بیش از حد حساس نباشیم و به‌راحتی از حرف‌های دیگران دلخور نشویم.‏ عیسی چگونه با آنانی که او را «پرخور و میگسار» نامیدند برخورد کرد؟‏ او فروتن بود و با اعمالش ثابت کرد که تهمت‌های آنان دروغ است.‏ او با ملایمت به آنان چنین پاسخ داد:‏ «بر حق بودن حکمت از اعمال آن ثابت می‌شود.‏»—‏مت ۱۱:‏۱۹‏.‏

اگر شخصی در مورد نژاد،‏ جنسیت یا پیشینهٔ شما نظری دهد که باعث رنجشتان شود،‏ آیا می‌توانید با ملایمت به او پاسخ دهید؟‏ پیری مسیحی در آفریقای جنوبی به نام پیتر می‌گوید:‏ «وقتی از حرفهای دیگران دلخور می‌شوم از خود می‌پرسم،‏ ‹اگر عیسی جای من بود،‏ چه واکنشی نشان می‌داد؟‏›» او در ادامه می‌گوید:‏ «من یاد گرفته‌ام که به‌راحتی از حرفهای دیگران دلخور نشوم.‏»‏

عیسی درک می‌کرد که انسان‌ها ناکاملند.‏ شاگردان عیسی با وجود خواست قلبی‌شان،‏ همیشه قادر نبودند آنچه را که درست است انجام دهند.‏ زیرا آنان ناکامل بودند.‏ برای مثال،‏ در آخرین شب زندگی عیسی بر روی زمین،‏ پِطرُس،‏ یعقوب و یوحنا برخلاف خواست او نتوانستند بیدار بمانند.‏ عیسی این موضوع را درک کرد و به آنان گفت:‏ «البته،‏ روح مشتاق است اما جسم ناتوان.‏» (‏مت ۲۶:‏۴۰،‏ ۴۱‏)‏ عیسی درک می‌کرد که شاگردانش ناکاملند و از آنان دلخور نمی‌شد.‏

خواهری به نام مندی که در گذشته از دیگران بسیار انتقاد می‌کرد،‏ اکنون سخت تلاش می‌کند تا از ملایمت عیسی سرمشق گیرد.‏ او می‌گوید:‏ «سعی می‌کنم به یاد داشته باشم که همهٔ انسان‌ها ناکاملند و باید مانند یَهُوَه بر خصوصیات مثبت آنان تمرکز کنم.‏» عیسی ضعف‌های انسان‌ها را درک می‌کرد.‏ آیا شما با الگو گرفتن از او با ملایمت با دیگران رفتار می‌کنید؟‏

عیسی اطمینان داشت که یَهُوَه وارد عمل می‌شود.‏ عیسی وقتی بر روی زمین بود بی‌عدالتی‌ها را تحمّل می‌کرد.‏ او مورد تنفر قرار گرفت و به ناحق قضاوت و شکنجه شد.‏ با این وجود،‏ ملایمت خود را حفظ کرد؛‏ زیرا «خود را به دست کسی سپرد که عادلانه داوری می‌کند.‏» (‏۱پطر ۲:‏۲۳‏)‏ او می‌دانست که پدر آسمانی‌اش در حفظ پایداری به او کمک خواهد کرد و در زمان مناسب به بی‌عدالتی‌ها پاسخ خواهد داد.‏

اگر هنگام رویارویی با بی‌عدالتی واکنش تندی از خود نشان دهیم،‏ ممکن است شرایط را بدتر کنیم.‏ کتاب مقدّس نیز در این باره می‌گوید:‏ «خشم انسان،‏ آنچه را از دید خدا درست است،‏ به بار نمی‌آورد.‏» (‏یعقو ۱:‏۲۰‏)‏ حتی اگر حق با ما باشد،‏ ناکاملی‌مان ممکن است باعث شود که واکنشی اشتباه از خود نشان دهیم.‏

خواهری از آلمان به نام کتی می‌گوید:‏ «در گذشته فکر می‌کردم ما باید شخصاً از حق خود دفاع کنیم.‏» اما وقتی او آموخت که به یَهُوَه اعتماد کند،‏ دیدگاهش تغییر کرد.‏ او می‌گوید:‏ «اکنون به دنبال این نیستم که از حقم دفاع کنم.‏ ملایمت خود را حفظ می‌کنم،‏ چون می‌دانم که یَهُوَه به همهٔ بی‌عدالتی‌ها پایان می‌دهد.‏» اگر شما هم با بی‌عدالتی روبرو شده‌اید،‏ مانند عیسی به یَهُوَه اعتماد کنید تا بتوانید ملایمت خود را حفظ کنید.‏

عیسی نشان داد که ملایمت نقش بسزایی در شادی‌مان دارد.‏ او گفت:‏ «خوشا به حال کسانی که خُلق و خویی ملایم دارند.‏» (‏مت ۵:‏۵‏)‏ در ادامه خواهیم دید که ملایمت چگونه در شرایط مختلف به ما کمک می‌کند.‏

ملایمت در زندگی مشترک اختلافات را کم می‌کند.‏ برادری در استرالیا به نام رابرت می‌گوید:‏ «در گذشته بارها با حرفهای تند و دردآور،‏ همسرم را رنجانده‌ام.‏ اما این حرف‌ها از ته دلم نبود،‏ بلکه از روی عصبانیت بود.‏ با این حال،‏ ما نمی‌توانیم حرفی را که می‌زنیم،‏ انکار کنیم.‏ هر بار که با حرف‌هایم او را می‌رنجاندم،‏ احساس گناه می‌کردم.‏»‏

‏‹همهٔ ما در سخن گفتن بسیار می‌لغزیم.‏› (‏یعقو ۳:‏۲‏)‏ حرف‌های نسنجیده می‌تواند باعث بروز مشکلات در زندگی مشترک شود.‏ در این شرایط،‏ ملایمت به ما کمک می‌کند تا آرامش خود را حفظ کنیم و کلماتمان را با دقت انتخاب کنیم.‏—‏امث ۱۷:‏۲۷‏.‏

رابرت سخت تلاش کرد تا خویشتنداری را در خود پرورش دهد.‏ نتیجهٔ تلاش او چه بود؟‏ او می‌گوید:‏ «اکنون هر وقت در زندگی مشترکمان اختلاف‌نظری پیش می‌آید،‏ سعی می‌کنم با دقت به همسرم گوش کنم،‏ با ملایمت با او صحبت کنم و زود از کوره در نروم.‏ زندگی مشترکمان خیلی بهتر از قبل شده است.‏»‏

ملایمت به ما کمک می‌کند که رابطهٔ بهتری با دیگران داشته باشیم.‏ کسانی که بیش از حد حساسند و سریع از حرف‌های دیگران دلخور می‌شوند،‏ دوستان زیادی ندارند.‏ در حالی که ملایمت کمکمان می‌کند که با دیگران در صلح و اتحاد بمانیم.‏ (‏افس ۴:‏۲،‏ ۳‏)‏ کتی که قبلاً هم به او اشاره شد می‌گوید:‏ «خصوصیت ملایمت به من کمک کرده است که از معاشرت با دیگران لذّت بیشتری ببرم،‏ گرچه کنار آمدن با برخی واقعاً آسان نیست.‏»‏

ملایمت به ما آرامش درونی می‌بخشد.‏ کتاب مقدّس ‹حکمتی را که از بالاست،‏› با ملایمت و آرامش در ارتباط می‌داند.‏ (‏یعقو ۳:‏۱۳،‏ ۱۷‏)‏ شخص ملایم ‹دلی آرام› دارد.‏ (‏امث ۱۴:‏۳۰‏)‏ مارتین که سخت تلاش کرده است تا خصوصیت ملایمت را در خود پرورش دهد می‌گوید:‏ «اکنون دیگر نظر خود را به دیگران تحمیل نمی‌کنم،‏ کمتر پرخاشگری می‌کنم و از آرامش و شادی بیشتری برخوردارم.‏»‏

شاید برای پرورش خصوصیت ملایمت،‏ لازم باشد سخت تلاش کنیم.‏ برادری می‌گوید:‏ «راستش،‏ هنوز هم گاهی از شدّت عصبانیت از درون آتش می‌گیرم.‏» اما یَهُوَه که از ما انتظار دارد ملایم باشیم،‏ در پرورش این خصوصیت کمکمان می‌کند.‏ (‏اشع ۴۱:‏۱۰؛‏ ۱تیمو ۶:‏۱۱‏)‏ او ‹آموزشمان را به پایان خواهد رساند› و قدرت لازم را به ما خواهد بخشید.‏ (‏۱پطر ۵:‏۱۰‏)‏ ما نیز مانند پولُس رسول می‌توانیم از «ملایمت و مهربانی مسیح» برخوردار شویم.‏—‏۲قر ۱۰:‏۱‏.‏