اهدای قربانی همواره بخشی از پرستش حقیقی بوده است.‏ در زمان باستان اسرائیلیان حیوانات خود را برای قربانی اهدا می‌کردند.‏ مسیحیان نیز به دلیل «قربانی حمد و ستایش» شناخته شده‌اند.‏ با این حال قربانی‌های دیگری وجود دارد که یَهُوَه خدا از آن‌ها بسیار خشنود می‌شود.‏ (‏عبر ۱۳:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ در ادامه خواهیم دید که این قربانی‌ها شادی و برکات زیادی به همراه دارد.‏

حَنّا یکی از خادمان وفادار خدا در گذشته نازا بود و شدیداً تمایل داشت که پسری داشته باشد.‏ او در دعایش به یَهُوَه قول داد که اگر پسری به دنیا آورد،‏ ‹او را در تمامی ایّام عمرش به خداوند خواهد داد.‏› (‏۱سمو ۱:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ حَنّا بعد از مدتی باردار شد،‏ پسری به دنیا آورد و او را سموئیل نامید.‏ او بعد از این که سموئیل را از شیر گرفت به قولش عمل کرد و سموئیل را به خیمهٔ عبادت برد.‏ یَهُوَه حَنّا را به دلیل روحیهٔ ازخودگذشتگی‌اش برکت داد.‏ او حَنّا را صاحب پنج فرزند دیگر ساخت.‏ همچنین فرزند اولش سموئیل بعدها نبی خدا و نگارندهٔ کتاب مقدّس شد.‏—‏۱سمو ۲:‏۲۱‏.‏

امروزه مسیحیان نیز این افتخار را دارند که مانند حَنّا و سموئیل زندگی خود را وقف خدمت به یَهُوَه کنند.‏ عیسی مسیح وعده داد که ما به دلیل ازخودگذشتگی‌هایمان در راه پرستش یَهُوَه پاداش خواهیم یافت.‏—‏مرق ۱۰:‏۲۸-‏۳۰‏.‏

در قرن اول خانمی مسیحی به نام دورکاس با ازخودگذشتگی به دیگران کمک می‌کرد.‏ او «بسیار نیکوکار بود و صدقهٔ فراوان می‌داد.‏» متأسفانه «او بیمار شد و درگذشت» و اعضای جماعت از مرگ او بسیار اندوهگین شدند.‏ وقتی شاگردان شنیدند که پِطرُس در آن منطقه است از او خواهش کردند که فوراً به آنجا برود.‏ می‌توان شادی آنان را تصوّر کرد وقتی پِطرُس به دیدنشان رفت و دورکاس را رستاخیز داد!‏ این اولین بار بود که یکی از رسولان عیسی شخصی را رستاخیز می‌داد!‏ (‏اعما ۹:‏۳۶-‏۴۱‏)‏ یَهُوَه خدا هیچ گاه ازخودگذشتگی‌های دورکاس را فراموش نکرده بود.‏ (‏عبر ۶:‏۱۰‏)‏ گزارش سخاوت و بخشندگی دورکاس در کتاب مقدّس ثبت شده است تا امروزه برای ما الگو و نمونه‌ای باشد.‏

پولُس رسول نیز در این زمینه الگوی خوبی برای ما به جا گذاشت.‏ او سخاوتمندانه برای دیگران وقت می‌گذاشت و به آنان توجه نشان می‌داد.‏ او به برادرانش در قُرِنتُس چنین گفت:‏ «من خود با شادی بسیار هر چه را که دارم،‏ حتی جانم را از شما دریغ نخواهم کرد.‏» (‏۲قر ۱۲:‏۱۵‏)‏ پولُس رسول شخصاً تجربه کرد که ازخودگذشتگی برای کمک به دیگران نه تنها باعث رضایت‌خاطر می‌شود،‏ بلکه خشنودی یَهُوَه خدا و برکات او را نیز به همراه دارد.‏—‏اعما ۲۰:‏۲۴،‏ ۳۵‏.‏

بنابراین جای شکی نیست که وقتی ما از زمان و انرژی خود در راه پیشبرد منافع پادشاهی خدا استفاده می‌کنیم و به هم‌ایمانانمان یاری می‌رسانیم،‏ یَهُوَه را خشنود می‌سازیم.‏ آیا راه‌های دیگری نیز برای حمایت از فعالیت موعظه وجود دارد؟‏ بله!‏ با اهدای اعانات داوطلبانه نیز می‌توانیم یَهُوَه خدا را حرمت نهیم.‏ اعانات ما برای حمایت از فعالیت موعظهٔ جهانی استفاده می‌شود که شامل حمایت از میسیونرها و خادمان تمام‌وقت ویژه می‌باشد.‏ به علاوه هزینه‌های تهیه و ترجمهٔ نشریات و ویدیوها،‏ فعالیت‌های امدادرسانی و ساخت سالن‌های جماعت نیز از اعانات تأمین می‌شود.‏ پس می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که ‹شخص گشاده‌دست مبارک خواهد بود.‏› مهم‌تر از آن،‏ ما با دارایی و ازخودگذشتگی‌هایمان یَهُوَه خدا را حرمت می‌نهیم.‏—‏امث ۳:‏۹؛‏ ۲۲:‏۹‏.‏