۱.‏ مطابق مَتّی ۷:‏۱۳،‏ ۱۴ چرا می‌توان گفت که ما در یک سفر هستیم؟‏

همهٔ ما در یک سفر هستیم.‏ مقصد و هدف ما،‏ دنیای جدید و زندگی تحت حکومت پرمهر یَهُوَه خداست.‏ ما سخت تلاش می‌کنیم تا مسیری را که به حیات می‌انجامد دنبال کنیم.‏ اما عیسی گفت که این مسیر،‏ باریک است و گاه به‌راحتی نمی‌توان در آن پیش رفت.‏ ‏(‏مَتّی ۷:‏۱۳،‏ ۱۴ خوانده شود.‏)‏ از آنجایی که ما ناکاملیم،‏ ممکن است به‌راحتی از این مسیر،‏ منحرف شویم.‏—‏غلا ۶:‏۱‏.‏

۲.‏ در این مقاله به بررسی چه موضوعاتی می‌پردازیم؟‏ (‏کادر «‏ فروتنی کمکمان می‌کند که خود را اصلاح کنیم‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۲ اگر می‌خواهیم در مسیر باریک حیات بمانیم،‏ باید حاضر باشیم طرز فکر و اعمالمان را اصلاح کنیم.‏ پولُس رسول مسیحیان قُرِنتُس را ترغیب کرد که همواره خود را ‹اصلاح کنند.‏› (‏۲قر ۱۳:‏۱۱‏)‏ این پند پولُس در مورد ما نیز صدق می‌کند.‏ در این مقاله خواهیم دید که چگونه می‌توانیم با کمک کتاب مقدّس خود را اصلاح کنیم و دوستانی که از لحاظ روحانی بالغند چگونه کمکمان می‌کنند که همچنان در مسیر حیات پیش رویم.‏ همچنین خواهیم دید که در چه مواقعی دنبال کردن راهنمایی‌های سازمان یَهُوَه می‌تواند برایمان مشکل باشد.‏ به علاوه،‏ خواهیم دید که فروتنی چگونه به ما کمک می‌کند که در حین ایجاد تغییرات،‏ همچنان شادی‌مان را حفظ کنیم.‏

۳.‏ کتاب مقدّس چگونه می‌تواند کمکمان کند؟‏

^۳ ما به‌راحتی نمی‌توانیم افکار و احساساتمان را محک زنیم.‏ زیرا دل فریبنده است و شاید به‌سختی دریابیم که ما را به چه مسیری می‌کشد.‏ (‏ار ۱۷:‏۹‏)‏ شاید به‌راحتی خود را با ‹استدلال‌های نادرست› فریب دهیم.‏ (‏یعقو ۱:‏۲۲‏)‏ بنابراین  باید خود را از طریق کلام خدا محک زنیم.‏ کلام خدا «افکار و نیّت‌های» دلمان را آشکار می‌سازد.‏ (‏عبر ۴:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ در واقع می‌توان کلام خدا را به دستگاه ایکس‌ری تشبیه کرد که چیزهای نادیدنی را برایمان آشکار می‌سازد.‏ با این حال،‏ برای این که از پندهای کتاب مقدّس و برادران مسئول فایده بریم،‏ باید فروتن باشیم.‏

۴.‏ چرا می‌توان گفت که شائول پادشاه،‏ مغرور شد؟‏

^۴ نمونهٔ شائول پادشاه نشان می‌دهد که فروتن نبودن چه عواقبی می‌تواند به همراه داشته باشد.‏ او به‌قدری مغرور شده بود که حتی خودش هم قبول نداشت که باید طرز فکر و اعمالش را تغییر دهد.‏ (‏مز ۳۶:‏۱،‏ ۲؛‏ حب ۲:‏۴‏)‏ برای مثال،‏ یَهُوَه به شائول گفته بود که پس از شکست عَمالیقیان چه باید بکند،‏ اما او از یَهُوَه اطاعت نکرد.‏ حتی وقتی سموئیل در این باره با او صحبت کرد،‏ اشتباهش را نپذیرفت.‏ در عوض،‏ سعی کرد اشتباهش را گردن دیگران بیندازد و آن را کم‌اهمیت جلوه دهد.‏ (‏۱سمو ۱۵:‏۱۳-‏۲۴‏)‏ شائول پیش از آن نیز نشان داده بود که چنین طرز فکر اشتباهی دارد.‏ (‏۱سمو ۱۳:‏۱۰-‏۱۴‏)‏ متأسفانه او مغرور شد و طرز فکرش را اصلاح نکرد.‏ از این رو،‏ یَهُوَه او را رد کرد.‏

۵.‏ ما از نمونهٔ شائول چه درسی می‌گیریم؟‏

^۵ از آنجایی که ما نمی‌خواهیم همچون شائول عمل کنیم،‏ می‌توانیم از خود بپرسیم،‏ ‹وقتی پندی را در کتاب مقدّس می‌خوانم،‏ آیا در پی توجیه طرز فکر اشتباهم هستم؟‏ آیا عمل اشتباهم را کم‌اهمیت می‌شمارم؟‏ آیا اشتباهم را گردن شخصی دیگر می‌اندازم؟‏› اگر پاسخمان به یکی از این پرسش‌ها مثبت است،‏ باید طرز فکرمان را اصلاح کنیم.‏ در غیر این صورت،‏ غرور به‌قدری در دلمان رخنه می‌کند که باعث می‌شود یَهُوَه دیگر ما را به عنوان دوست خود نپذیرد.‏—‏یعقو ۴:‏۶‏.‏

۶.‏ شائول و داوود چه تفاوتی با یکدیگر داشتند؟‏

^۶ شائول پادشاه و جانشینش داوود پادشاه با یکدیگر تفاوت داشتند.‏ داوود «شریعت خداوند» را بسیار دوست می‌داشت.‏ (‏مز ۱:‏۱-‏۳‏)‏ او می‌دانست که یَهُوَه فروتنان را نجات می‌دهد،‏ اما افراد مغرور را رد می‌کند.‏ (‏۲سمو ۲۲:‏۲۸‏)‏ بنابراین اجازه داد که قوانین یَهُوَه،‏ طرز فکر او را اصلاح کند.‏ او گفت:‏ «خداوند را که به من مشورت می‌دهد،‏ متبارک می‌خوانم؛‏ شبانگاه نیز دلم مرا تأدیب می‌کند.‏»—‏مز ۱۶:‏۷‏.‏

۷.‏ فروتنی،‏ ما را به چه کاری برمی‌انگیزد؟‏

^۷ فروتنی باعث می‌شود که طرز فکر اشتباهمان را مطابق کلام خدا اصلاح کنیم تا منجر به عملی اشتباه نشود.‏ کلام خدا همچون صدایی است که به ما چنین می‌گوید:‏ «راه این است؛‏ در آن گام بردار!‏» در واقع،‏ وقتی از مسیر درست منحرف می‌شویم،‏ یَهُوَه از طریق کلامش به ما هشدار می‌دهد.‏ (‏اشع ۳۰:‏۲۱‏)‏ گوش کردن به یَهُوَه فواید زیادی برایمان دارد.‏ (‏اشع ۴۸:‏۱۷‏)‏ برای مثال،‏ دیگر لازم نیست کسی ما را اصلاح کند و از این بابت خجالت‌زده شویم.‏ به علاوه،‏ به یَهُوَه نزدیک‌تر می‌شویم،‏ زیرا می‌دانیم که او همچون پدری مهربان به ما توجه دارد.‏—‏عبر ۱۲:‏۷‏.‏

۸.‏ مطابق یعقوب ۱:‏۲۲-‏۲۵ چگونه می‌توانیم از کلام خدا همچون یک آینه استفاده کنیم؟‏

^۸ کلام خدا را می‌توان به یک آینه تشبیه کرد.‏ ‏(‏یعقوب ۱:‏۲۲-‏۲۵ خوانده شود.‏)‏ اکثر ما هر روز صبح پیش از ترک خانه،‏ خود را در آینه می‌بینیم.‏ به این شکل،‏ پیش از این که دیگران عیبی در ظاهرمان ببینند،‏ می‌توانیم آن را اصلاح کنیم.‏ به طور مشابه،‏ با خواندن روزانهٔ کلام خدا می‌توانیم نکاتی را تشخیص دهیم که کمکمان می‌کند طرز فکرمان را تغییر دهیم.‏ بسیاری هر روز پیش از ترک خانه،‏ آیهٔ روز را می‌خوانند و فواید زیادی از این کار برده‌اند.‏ آنان هماهنگ با آنچه می‌خوانند طرز فکرشان را تغییر می‌دهند.‏ سپس،‏ طی  روز به دنبال فرصت‌هایی هستند تا آن را در عمل نشان دهند.‏ به علاوه،‏ ما باید هر روز کلام خدا را بخوانیم و بر آن تعمّق کنیم.‏ شاید چنین کاری ساده به نظر رسد،‏ اما یکی از مهم‌ترین کارهایی است که کمکمان می‌کند همچنان در مسیر باریک حیات پیش رویم.‏

۹.‏ چه زمانی ممکن است از دوستمان پند بگیریم؟‏

^۹ آیا تا به حال در راهی قدم گذاشته‌اید که رابطه‌تان را با یَهُوَه به خطر انداخته باشد؟‏ (‏مز ۷۳:‏۲،‏ ۳‏)‏ در چنین شرایطی،‏ اگر از دوستی بالغ پندی دریافت کرده‌اید،‏ آیا آن را پذیرفته‌اید و به کار برده‌اید؟‏ در این صورت،‏ تصمیم درستی گرفته‌اید و بدون شک خوشحالید که دوستتان به‌موقع به شما هشدار داده است.‏—‏امث ۱:‏۵‏.‏

۱۰.‏ اگر از دوستمان پندی دریافت کنیم،‏ چه واکنشی باید نشان دهیم؟‏

^۱۰ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «زخمی هم که از دوست رسد وفادار است.‏» (‏امث ۲۷:‏۶‏)‏ مفهوم این گفته چیست؟‏ مثالی را در نظر بگیرید:‏ تصوّر کنید که می‌خواهید از یک خیابان شلوغ عبور کنید و موبایلتان حواستان را پرت می‌کند.‏ شما بدون نگاه کردن به چپ یا راست،‏ وارد خیابان می‌شوید.‏ همان لحظه،‏ دوستتان دست شما را محکم می‌گیرد و به طرف پیاده‌رو می‌کشد؛‏ طوری که دستتان کبود می‌شود.‏ اما عکس‌العمل سریع دوستتان باعث می‌شود که کسی با ماشین به شما نزند.‏ حتی اگر تا چند روز مجبور باشید درد آن کبودی را تحمّل کنید،‏ آیا از دوستتان که عامل آن بوده است ناراحت می‌شوید؟‏ خیر!‏ مطمئناً از کمک او قدردان خواهید بود.‏ به طور مشابه،‏ اگر دوستی به دلیل سخنان یا اعمالتان که برخلاف معیارهای یَهُوَه است به شما پند دهد،‏ شاید در ابتدا دردناک باشد.‏ اما نباید خشمگین یا رنجیده‌خاطر شوید،‏ زیرا چنین واکنشی حماقت است.‏ (‏جا ۷:‏۹‏)‏ در عوض،‏ باید قدردان باشید که دوستتان از خود شجاعت به خرج داده است و دربارهٔ آن موضوع با شما صحبت کرده است.‏

۱۱.‏ چرا ممکن است شخصی پند پرمهر دوستش را نپذیرد؟‏

^۱۱ چه چیز می‌تواند باعث شود که شخصی،‏ پند پرمهر دوستش را رد کند؟‏ غرور!‏ افراد مغرور به دنبال «شنیدن سخنان گوشنواز» هستند و از «گوش کردن به حقیقت روی برمی‌گردانند.‏» (‏۲تیمو ۴:‏۳،‏ ۴‏)‏ آنان خود را عاقل‌تر و برتر از دیگران می‌دانند.‏ از این رو،‏ فکر می‌کنند که به هیچ پندی نیاز ندارند.‏ اما پولُس رسول گفت:‏ «اگر شخصی خود را کسی بداند،‏ در حالی که چیزی نباشد،‏ خود را می‌فریبد.‏» (‏غلا ۶:‏۳‏)‏ سلیمان پادشاه نیز در این باره به درستی گفت:‏ «جوان مسکین اما حکیم،‏ بهتر است از پادشاه پیر و خِرِف که دیگر نصیحت‌پذیر نیست.‏»—‏جا ۴:‏۱۳‏.‏

۱۲.‏ ما از نمونهٔ پِطرُس رسول در غَلاطیان ۲:‏۱۱-‏۱۴ چه درسی می‌آموزیم؟‏

^۱۲ نمونهٔ پِطرُس رسول را در نظر بگیرید که در برابر دیگران از پولُس رسول پند دریافت کرد.‏ ‏(‏غَلاطیان ۲:‏۱۱-‏۱۴ خوانده شود.‏)‏ نحوهٔ پند دادن پولُس و این که در برابر دیگران چنین کرد،‏ می‌توانست خشم پِطرُس را برانگیزد.‏ اما پِطرُس عاقلانه عمل کرد.‏ او خشمگین نشد،‏ پند پولُس را پذیرفت و از او کینه به دل نگرفت.‏ او حتی بعدها پولُس را ‹برادر عزیز› خواند.‏—‏۲پطر ۳:‏۱۵‏.‏

۱۳.‏ وقتی می‌خواهیم به کسی پند بدهیم،‏ چه نکاتی را باید در نظر بگیریم؟‏

^۱۳ اگر نیاز دیدید که به دوستی پند بدهید،‏ چه نکاتی را باید در نظر بگیرید؟‏ پیش از پند دادن،‏ از خود بپرسید،‏ ‹آیا خود را بیش از حد عادل می‌دانم؟‏› (‏جا ۷:‏۱۶‏)‏ شخصی که خود را بیش از حد عادل می‌داند،‏ دیگران را بر اساس معیارهای خودش قضاوت می‌کند،‏  نه بر اساس معیارهای یَهُوَه!‏ چنین شخصی احتمالاً بخشنده و باگذشت نخواهد بود.‏ پس از این که خود را محک زدید،‏ اگر هنوز نیاز دیدید که به دوستتان پند دهید،‏ دربارهٔ مشکل صریحاً با او صحبت کنید و با سؤالاتی سنجیده کمکش کنید که خود به اشتباهش پی ببرد.‏ اطمینان یابید که آنچه می‌گویید بر اساس کلام خدا باشد.‏ به یاد داشته باشید که دوستتان به یَهُوَه جوابگو است،‏ نه به شما.‏ (‏روم ۱۴:‏۱۰‏)‏ هنگام پند دادن،‏ از حکمت موجود در کلام خدا استفاده کنید و همچون عیسی با دوستتان همدردی کنید.‏ (‏امث ۳:‏۵؛‏ مت ۱۲:‏۲۰‏)‏ زیرا یَهُوَه همان گونه با ما رفتار می‌کند که ما با دیگران رفتار می‌کنیم.‏—‏یعقو ۲:‏۱۳‏.‏

۱۴.‏ سازمان یَهُوَه چه تدارکاتی برایمان مهیا کرده است؟‏

^۱۴ یَهُوَه از طریق بخش زمینی سازمانش ما را هدایت می‌کند تا همچنان در مسیر حیات پیش رویم.‏ سازمان او توسط ویدیوها،‏ نشریات و جلساتی که کاملاً بر اساس کلام خداست،‏ به ما کمک می‌کند تا اصول موجود در کلام او را به کار گیریم.‏ برادران در هیئت اداره‌کننده هنگام انتخاب مؤثرترین روش‌های موعظه،‏ همواره بر روح‌القدس یَهُوَه تکیه می‌کنند.‏ به علاوه،‏ آنان تصمیماتشان را همواره بررسی می‌کنند تا در صورت نیاز،‏ تغییراتی در آن‌ها ایجاد نمایند.‏ زیرا به‌خوبی می‌دانند که «صحنهٔ این دنیا مرتباً در حال تغییر است» و باید تصمیماتشان را همواره با شرایط جدید تطبیق دهند.‏—‏۱قر ۷:‏۳۱‏.‏

۱۵.‏ برخی مبشّران باید خود را با چه شرایطی تطبیق می‌دادند؟‏

^۱۵ وقتی سازمان یَهُوَه درک جدیدی از آیات کتاب مقدّس ارائه می‌دهد یا دستورالعمل‌هایی در مورد امور اخلاقی در اختیارمان می‌گذارد،‏ بدون شک مطابق آن عمل می‌کنیم.‏ اما اگر سازمان یَهُوَه تغییراتی ایجاد کند که بر دیگر جوانب زندگی‌مان تأثیر بگذارد،‏ واکنشمان چه خواهد بود؟‏ برای مثال،‏ در سال‌های اخیر هزینهٔ ساخت و نگهداری مکان‌های پرستش به طور چشمگیری افزایش یافته است.‏ بنابراین مطابق دستورالعمل هیئت اداره‌کننده جماعات بیشتری از یک سالن جماعت استفاده می‌کنند.‏ در نتیجه،‏ برخی جماعات با هم یکی شده‌اند و برخی سالن‌های جماعت فروخته شده است.‏ به این شکل،‏ پول آن صرف ساخت سالن‌های جماعت در مناطق نیازمند می‌شود.‏ اگر این تغییرات بر  جماعت شما نیز تأثیر گذاشته است،‏ شاید تطبیق با شرایط جدید برایتان مشکل بوده است.‏ برخی مبشّران اکنون باید مسافت بیشتری را برای رفتن به جلسات طی کنند.‏ برخی دیگر که برای ساخت و نگهداری یک سالن جماعت سخت کار کرده‌اند،‏ شاید از خود بپرسند که چرا این سالن باید فروخته شود؛‏ حتی شاید فکر کنند که زمان و انرژی‌شان را در آن پروژه هدر داده‌اند.‏ با این حال،‏ آنان خود را با شرایط جدید تطبیق داده‌اند و از این بابت شایستهٔ تحسینند.‏

۱۶.‏ به‌کارگیری پند کولُسیان ۳:‏۲۳،‏ ۲۴ چگونه کمکمان می‌کند که شادی‌مان را حفظ کنیم؟‏

^۱۶ اگر همواره به یاد داشته باشیم که هر آنچه می‌کنیم برای یَهُوَه است و اوست که سازمانش را هدایت می‌کند،‏ می‌توانیم شادی‌مان را حفظ کنیم.‏ ‏(‏کولُسیان ۳:‏۲۳،‏ ۲۴ خوانده شود.‏)‏ زمانی که داوود پادشاه برای ساخت معبد اعانه می‌داد،‏ نمونه‌ای خوب از خود به جا گذاشت.‏ او گفت:‏ «من کیستم و قوم من چیست که بتوانیم چنین به خوشی دل هدیه بیاوریم؟‏ زیرا همه چیز از توست،‏ و از دست توست که به تو داده‌ایم.‏» (‏۱توا ۲۹:‏۱۴‏)‏ در واقع،‏ مبالغی را که ما به سازمان یَهُوَه اعانه می‌دهیم،‏ او خود به ما بخشیده است.‏ با این حال،‏ وقتی زمان،‏ انرژی و دارایی‌مان را صرف انجام خواست یَهُوَه می‌کنیم،‏ او بسیار شاد و خشنود می‌شود.‏—‏۲قر ۹:‏۷‏.‏

۱۷.‏ چرا ایجاد تغییرات در زندگی نباید باعث دلسردی‌مان شود؟‏

^۱۷ اگر می‌خواهیم در مسیر باریک حیات بمانیم باید به‌دقت در جای پای عیسی گام برداریم.‏ (‏۱پطر ۲:‏۲۱‏)‏ اگر برای این کار لازم است تغییراتی در زندگی‌مان ایجاد کنیم،‏ نباید دلسرد شویم.‏ در واقع،‏ تشخیص دادن این تغییرات نشان می‌دهد که راهنمایی‌های یَهُوَه برایمان مهم است و می‌خواهیم آن‌ها را دنبال کنیم.‏ باید به یاد داشته باشیم که یَهُوَه می‌داند ما ناکاملیم و انتظار ندارد که دقیقاً در جای پای عیسی گام برداریم.‏

۱۸.‏ ما برای رسیدن به مقصد و هدفمان چه باید بکنیم؟‏

^۱۸ باشد که همهٔ ما بر مقصدمان تمرکز کنیم و حاضر باشیم طرز فکر و اعمالمان را تغییر دهیم.‏ (‏امث ۴:‏۲۵؛‏ لو ۹:‏۶۲‏)‏ ما می‌خواهیم با حفظ فروتنی،‏ ‹همواره شاد باشیم و اصلاح شویم تا خدای محبت و آرامش با ما باشد.‏› (‏۲قر ۱۳:‏۱۱‏)‏ به این شکل،‏ نه تنها به مقصد می‌رسیم،‏ بلکه از سفر زندگی نیز لذّت خواهیم برد.‏