۱-‏۲.‏ الف)‏ یَهُوَه در گردهمایی میلیون‌ها نفر در مراسم یادبود،‏ چه می‌بیند؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ در این مقاله به چه موضوعی خواهیم پرداخت؟‏

به آنچه که یَهُوَه در مراسم یادبود مرگ مسیح می‌بیند فکر کنید؛‏ هنگامی که میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان برای این مراسم گرد هم می‌آیند.‏ او نه تنها جمعیتی بزرگ،‏ بلکه تک‌تک حاضران را در نظر دارد.‏ برای مثال،‏ او آنانی را که هر ساله با وفاداری در این جلسه شرکت می‌کنند،‏ می‌بیند.‏ برخی حتی برای حضور در این جلسه با آزار و اذیت روبرو می‌شوند.‏ برخی نیز بطور مرتب در جلسات دیگر شرکت نمی‌کنند،‏ اما حضور در مراسم یادبود را بسیار مهم می‌دانند.‏ حتی کسانی که تنها از روی کنجکاوی در این مراسم شرکت می‌کنند،‏ از چشم یَهُوَه دور نمی‌مانند.‏

^۲ به حتم،‏ یَهُوَه از دیدن این که افراد زیادی در این مراسم شرکت می‌کنند،‏ خشنود می‌شود.‏ (‏لو ۲۲:‏۱۹‏)‏ اما تنها تعداد حضار برای یَهُوَه اهمیت ندارد.‏ او بیشتر به دلیل آمدن آنان اهمیت می‌دهد.‏ در واقع انگیزهٔ افراد است که برای یَهُوَه مهم است.‏ در این مقاله به این سؤال مهم می‌پردازیم:‏ چرا علاوه بر مراسم سالانهٔ یادبود،‏ ما می‌خواهیم در تمام جلساتی که یَهُوَه برای دوستدارانش فراهم کرده است،‏ شرکت کنیم؟‏

۳-‏۴.‏ الف)‏ چرا ما در جلسات شرکت می‌کنیم؟‏ ب)‏ حضور ما در جلسات نشانگر چیست؟‏ پ)‏ مطابق اول قُرِنتیان ۱۱:‏۲۳-‏۲۶ چرا باید هر ساله در مراسم یادبود شرکت کنیم؟‏

^۳ دلیل اصلی شرکت ما در جلسات این است که آن‌ها بخشی از پرستش ماست.‏ همچنین ما در جلسات از یَهُوَه تعلیم می‌گیریم.‏ اشخاص مغرور فکر می‌کنند که نیاز به هیچ تعلیمی ندارند.‏ (‏۳یو ۹‏)‏ ما برخلاف آنان،‏ مشتاقیم  که از یَهُوَه و سازمان او تعلیم یابیم.‏—‏اشع ۳۰:‏۲۰؛‏ یو ۶:‏۴۵‏.‏

^۴ حضور ما در جلسات نشان می‌دهد که ما افرادی فروتن و مشتاق آموختن هستیم.‏ ما در مراسم یادبود مرگ مسیح شرکت می‌کنیم،‏ زیرا به اهمیت آن پی برده‌ایم و می‌خواهیم با فروتنی از این فرمان عیسی اطاعت کنیم که گفت:‏ «این را پیوسته به یاد من به جا آورید.‏» ‏(‏۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۳-‏۲۶ خوانده شود.‏)‏ این جلسه،‏ امید ما را به آینده مستحکم می‌سازد و عمق محبت یَهُوَه را به ما یادآوری می‌کند.‏ با این حال،‏ یَهُوَه می‌داند که ما بیش از یک بار در سال به تشویق و تقویت نیاز داریم.‏ از این رو،‏ جلسات هفتگی را ترتیب داده است و ما را ترغیب می‌کند تا در آن‌ها شرکت کنیم.‏ فروتنی،‏ ما را برمی‌انگیزد تا در این جلسات حضور یابیم.‏ ما هر هفته زمانی را اختصاص می‌دهیم تا خود را برای جلسات آماده کنیم و در آن‌ها شرکت نماییم.‏

۵.‏ چرا افراد فروتن دعوت یَهُوَه را می‌پذیرند؟‏

^۵ هر ساله افراد فروتن زیادی دعوت یَهُوَه را می‌پذیرند تا از او تعلیم یابند.‏ (‏اشع ۵۰:‏۴‏)‏ آنان از شرکت در مراسم یادبود لذّت می‌برند و در جلسات دیگر نیز شرکت می‌کنند.‏ (‏زکر ۸:‏۲۰-‏۲۳‏)‏ همهٔ ما خوشحالیم که از یَهُوَه،‏ ‹یاور و رهاننده‌مان› تعلیم می‌گیریم.‏ (‏مز ۴۰:‏۱۷‏)‏ به راستی که هیچ چیز لذّت‌بخش‌تر و مهم‌تر از این نیست که دعوت یَهُوَه و پسر محبوبش عیسی مسیح را بپذیریم!‏—‏مت ۱۷:‏۵؛‏ ۱۸:‏۲۰؛‏ ۲۸:‏۲۰‏.‏

۶.‏ چگونه فروتنی به شخصی کمک کرد تا در مراسم یادبود شرکت کند؟‏

^۶ ما هر ساله تلاش می‌کنیم تا جای ممکن افراد زیادی را به مراسم یادبود مرگ مسیح دعوت کنیم.‏ اشخاص فروتن زیادی از این دعوت فایده برده‌اند.‏ به نمونه‌ای توجه کنید.‏ چندین سال پیش،‏ مردی دعوتنامهٔ مراسم یادبود را دریافت کرد،‏ اما به برادری که آن را به او داد گفت که نمی‌تواند در آن مراسم شرکت کند.‏ در شب یادبود،‏ برادرمان از دیدن آن مرد در سالن جماعت تعجب کرد!‏ آن مرد چنان تحت تأثیر استقبال گرم برادران قرار گرفت که تصمیم گرفت در جلسات دیگر نیز شرکت کند.‏ او در آن سال در تمام جلسات،‏ بجز سه جلسه شرکت کرد.‏ اما چه چیز به آن مرد کمک کرد تا چنین واکنش مثبتی نشان دهد؟‏ او آنقدر فروتن بود که توانست طرز فکر خود را تغییر دهد.‏ برادری که او را دعوت کرده بود،‏ بعدها گفت:‏ «او مرد بسیار فروتنی است.‏» بدون شک یَهُوَه بود که او را به سوی خود جذب کرد.‏ آن مرد اکنون برادر ماست.‏—‏۲سمو ۲۲:‏۲۸؛‏ یو ۶:‏۴۴‏.‏

۷.‏ جلسات و کتاب مقدّس چگونه به ما کمک می‌کند تا فروتن بمانیم؟‏

^۷ آنچه در جلسات می‌آموزیم و آنچه در کتاب مقدّس می‌خوانیم به ما کمک می‌کند که فروتن باشیم.‏ از چند هفته پیش از مراسم یادبود،‏ معمولاً در جلسات به بررسی نمونهٔ عیسی و فروتنی او می‌پردازیم که زندگی‌اش را به عنوان فدیه بخشید.‏ چند روز پیش از این مراسم نیز ترغیب می‌شویم که در کتاب مقدّس گزارشاتی را در مورد روزهای آخر زندگی عیسی و رستاخیز او بخوانیم.‏ آنچه از این جلسات و گزارشات کتاب مقدّس می‌آموزیم،‏ قدردانی‌مان را از قربانی عیسی بیشتر می‌کند.‏ بدین شکل برانگیخته می‌شویم که فروتنی او را سرمشق قرار دهیم و حتی وقتی که برایمان سخت است،‏ خواست یَهُوَه را انجام دهیم.‏—‏لو ۲۲:‏۴۱،‏ ۴۲‏.‏

۸.‏ عیسی چگونه از خود شجاعت نشان داد؟‏

^۸ شجاعت عیسی برای ما نمونهٔ خوبی است.‏ او در روزهای پیش از مرگش شجاعت بسیاری نشان داد.‏  عیسی به خوبی واقف بود که به زودی دشمنانش او را مسخره می‌کنند،‏ شلاق می‌زنند و اعدام می‌کنند.‏ (‏مت ۲۰:‏۱۷-‏۱۹‏)‏ با این حال،‏ او با میل و رغبت با چنین مرگی روبرو شد.‏ وقتی زمان مرگش نزدیک می‌شد به رسولان وفادار خود که با او در باغ جِتسیمانی بودند گفت:‏ «برخیزید که برویم.‏ آن که به من خیانت می‌کند،‏ اکنون از راه می‌رسد.‏» (‏مت ۲۶:‏۳۶،‏ ۴۶‏)‏ وقتی گروهی سلاح به دست برای دستگیری او آمدند،‏ او قدم پیش گذاشت،‏ خود را معرفی کرد و به سربازان امر کرد که بگذارند رسولانش بروند.‏ (‏یو ۱۸:‏۳-‏۸‏)‏ شجاعت عیسی واقعاً چشمگیر بود!‏ امروزه نیز مسح‌شدگان و دیگر مسیحیان سعی می‌کنند که از شجاعت او سرمشق گیرند.‏

۹.‏ الف)‏ چرا برای شرکت مرتب در جلسات به شجاعت نیاز داریم؟‏ ب)‏ نمونهٔ ما چگونه می‌تواند بر برادرانی که به دلیل ایمانشان در زندان هستند تأثیر بگذارد؟‏

^۹ ما نیز برای این که بتوانیم با وجود مشکلات به طور مرتب در جلسات شرکت کنیم،‏ باید از خود شجاعت نشان دهیم.‏ برخی از برادران و خواهرانمان با وجود غم و اندوه،‏ دلسردی یا بیماری در جلسات حضور می‌یابند.‏ برخی دیگر با وجود مخالفت شدید خانواده یا دولت،‏ همواره در جلسات شرکت می‌کنند.‏ همچنین به این موضوع فکر کنید که نمونهٔ ما بر برادرانی که به دلیل ایمانشان در زندان هستند چه تأثیری می‌گذارد.‏ (‏عبر ۱۳:‏۳‏)‏ وقتی آنان می‌شنوند که ما با وجود سختی‌ها به خدمتمان به یَهُوَه ادامه می‌دهیم،‏ قدرت می‌یابند که ایمان و شجاعت خود را حفظ کنند و به یَهُوَه وفادار بمانند.‏ پولُس رسول نیز چنین تجربه‌ای داشت.‏ زمانی که او در روم در زندان بود،‏ از شنیدن این که برادرانش همچنان با وفاداری به یَهُوَه خدمت می‌کنند،‏ شاد می‌شد.‏ (‏فیلیپ ۱:‏۳-‏۵،‏ ۱۲-‏۱۴‏)‏ پولُس پیش از آزاد شدن از زندان یا اندکی پس از آن،‏ نامه‌ای به عبرانیان نوشت.‏ در آن نامه،‏ آن مسیحیان وفادار را ترغیب کرد که «محبت برادرانه» را در میانشان حفظ کنند و هرگز از گرد آمدن در جلسات کوتاهی نکنند.‏—‏عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵؛‏ ۱۳:‏۱‏.‏

۱۰-‏۱۱.‏ الف)‏ چه کسانی را باید به مراسم یادبود دعوت کنیم؟‏ ب)‏ مطابق اِفِسُسیان ۱:‏۷ چرا باید چنین کنیم؟‏

^۱۰ وقتی ما خویشاوندان،‏ همکاران و همسایگان خود را به مراسم یادبود مرگ مسیح دعوت می‌کنیم،‏ از خود شجاعت نشان می‌دهیم.‏ اما چرا می‌خواهیم آنان را دعوت کنیم؟‏ حس قدردانی ما بابت محبت یَهُوَه و فدیهٔ عیسی ما را برمی‌انگیزد که دیگران را به این مراسم دعوت کنیم.‏ ما حقیقتاً می‌خواهیم که آنان نیز از «لطف بی‌کران» یَهُوَه که از طریق «بهای رهایی» به ما نشان داده شده است،‏ فایده ببرند.‏—‏اِفِسُسیان ۱:‏۷ خوانده شود؛‏ مکا ۲۲:‏۱۷‏.‏

^۱۱ با حضور در جلسات خصوصیت دیگری نیز از خود نشان می‌دهیم؛‏ خصوصیتی که یَهُوَه و عیسی به طرق چشمگیری نشان می‌دهند.‏

۱۲.‏ الف)‏ جلسات چگونه سبب می‌شود که محبت ما به یَهُوَه و عیسی عمیق‌تر شود؟‏ ب)‏ مطابق دوم قُرِنتیان ۵:‏۱۴،‏ ۱۵ چگونه می‌توانیم از عیسی سرمشق گیریم؟‏

^۱۲ محبت به یَهُوَه و عیسی ما را بر می‌انگیزد که  در جلسات شرکت کنیم.‏ به علاوه،‏ آنچه در جلسات می‌آموزیم،‏ محبت ما را به آن‌ها قوی‌تر می‌سازد.‏ محبتی که یَهُوَه و عیسی در حق ما انجام داده‌اند،‏ مرتباً در جلسات برجسته می‌شود.‏ (‏روم ۵:‏۸‏)‏ به خصوص در مراسم یادبود مرگ مسیح به ما یادآوری می‌شود که محبت یَهُوَه و عیسی به ما و حتی به آنانی که هنوز به اهمیت فدیهٔ عیسی پی نبرده‌اند،‏ بسیار عظیم است.‏ حس قدردانی،‏ ما را برمی‌انگیزد که هر روز در زندگی‌مان از عیسی سرمشق بگیریم.‏ ‏(‏۲قُرِنتیان ۵:‏۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏)‏ به علاوه،‏ ترغیب می‌شویم که یَهُوَه را بابت بهای رهایی بستاییم.‏ یک راه این است که در جلسات،‏ از صمیم دل پاسخ دهیم.‏

۱۳.‏ چگونه می‌توانیم عمق محبتمان را به یَهُوَه و عیسی نشان دهیم؟‏ توضیح دهید.‏

^۱۳ ازخودگذشتگی‌های ما نشانگر عمق محبتمان به یَهُوَه و عیساست.‏ ما برای شرکت در جلسات به طرق مختلف ازخودگذشتگی نشان می‌دهیم.‏ در بسیاری از جماعات،‏ جلسهٔ میان‌هفته پس از یک روز کاری است،‏ زمانی که معمولاً خسته هستیم.‏ جلسهٔ دیگر نیز آخرهفته است،‏ زمانی که بیشتر مردم استراحت می‌کنند.‏ آیا یَهُوَه توجه می‌کند که ما با وجود خستگی در جلسات شرکت می‌کنیم؟‏ بدون شک چنین است!‏ در واقع هر چه بیشتر ازخودگذشتگی کنیم،‏ یَهُوَه نیز برای محبتی که نشان می‌دهیم،‏ ارزش بیشتری قائل است.‏—‏مرق ۱۲:‏۴۱-‏۴۴‏.‏

۱۴.‏ عیسی در محبت ایثارگرانه چه سرمشقی از خود به جا گذاشت؟‏

^۱۴ عیسی سرمشقی از محبت ایثارگرانه برای ما به جا گذاشت.‏ او نه تنها حاضر بود که جانش را فدای شاگردانش کند،‏ بلکه هر روز به فکر نفع آنان بود.‏ برای مثال،‏ حتی زمانی که خسته یا تحت فشار روحی بود به پیروانش توجه داشت.‏ (‏لو ۲۲:‏۳۹-‏۴۶‏)‏ او همیشه می‌خواست به دیگران خدمت کند و به دنبال این نبود که دیگران به او خدمت کنند.‏ (‏مت ۲۰:‏۲۸‏)‏ اگر محبت ما به یَهُوَه و برادرانمان مانند محبت عیسی قوی باشد،‏ تمام تلاشمان را می‌کنیم تا در مراسم یادبود مرگ عیسی و دیگر جلسات شرکت کنیم.‏

۱۵.‏ ما به خصوص می‌خواهیم به چه کسانی کمک کنیم؟‏

^۱۵ ما همه به یک خانواده تعلّق داریم؛‏ خانواده‌ای مسیحی که در دنیا بی‌نظیر است.‏ به علاوه تا جای ممکن از دیگران دعوت می‌کنیم که به ما بپیوندند.‏ به خصوص  می‌خواهیم «به کسانی که از طریق ایمان خویشاوند ما هستند،‏» اما به دلیلی غیرفعال شده‌اند،‏ کمک کنیم.‏ (‏غلا ۶:‏۱۰‏)‏ وقتی آنان را تشویق می‌کنیم که در جلسات و به خصوص در مراسم یادبود شرکت کنند،‏ محبتمان را به آنان نشان می‌دهیم.‏ ما نیز مانند یَهُوَه و عیسی بسیار خوشحال می‌شویم وقتی برادر یا خواهری غیرفعال به آغوش شبان و پدر مهربانمان یَهُوَه برمی‌گردد.‏—‏مت ۱۸:‏۱۴‏.‏

۱۶.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم یکدیگر را تشویق کنیم و جلسات چگونه به ما کمک می‌کنند؟‏ ب)‏ چرا بجاست که در این روزهای سال سخنان عیسی را در یوحنا ۳:‏۱۶ به یاد آوریم؟‏

^۱۶ در هفته‌هایی که پیش رو داریم می‌خواهیم تمام تلاش خود را بکنیم تا مردم بیشتری را به مراسم یادبود دعوت کنیم.‏ این مراسم در ۱۹ آوریل ۲۰۱۹ برگزار می‌شود.‏ (‏کادر «‏ همگان را دعوت کنیم!‏‏» ملاحظه شود.‏)‏ باشد که طی سالی که در پیش داریم با شرکت مرتب در جلسات،‏ یکدیگر را تشویق کنیم.‏ همچنان که به انتهای نظام حاضر نزدیک می‌شویم،‏ با حضور در جلسات می‌توانیم فروتنی،‏ شجاعت و محبت خود را حفظ کنیم.‏ (‏۱تسا ۵:‏۸-‏۱۱‏)‏ بیایید از صمیم دل نشان دهیم که بابت محبت بی‌کران یَهُوَه و عیسی قدردانیم!‏—‏یوحنا ۳:‏۱۶ خوانده شود.‏