مطابق صدای شیپورها عمل کنید
برای همهٔ ما بدیهی است که در این «روزهای آخر،» یَهُوَه قومش را راهنمایی می‌کند و نیازهای روحانی آنان را تأمین می‌کند. (۲تیمو ۳:۱) به این منظور، تک‌تک ما باید از او اطاعت کنیم. اکنون، شرایط ما مشابه شرایط اسرائیلیان در بیابان است. آنان باید مطابق صدای شیپورها وارد عمل می‌شدند.
یَهُوَه از موسی خواست که ‹برای فراخواندن جماعت و کوچ اردوها،› دو شیپور از نقرهٔ چکش‌کاری‌شده بسازد. (اعد ۱۰:۲) کاهنان با نواختن شیپورها به روش‌های مختلف، دستورالعمل‌های یَهُوَه را به گوش اسرائیلیان می‌رساندند. (اعد ۱۰:۳-۸) امروزه نیز قوم یَهُوَه به روش‌های مختلفی دستورالعمل‌هایش را دریافت می‌کنند. در این مقاله به بررسی سه روش می‌پردازیم و آن‌ها را با نواختن شیپورها در اسرائیل باستان مقایسه می‌کنیم. این روش‌ها عبارتند از: ۱) دعوت قوم یَهُوَه به گردهمایی‌های بزرگ، ۲) دعوت سرپرستان به دوره‌های آموزشی و ۳) هماهنگ شدن با تغییرات تئوکراتیک در جماعات.
دعوت به گردهمایی‌های بزرگ
وقتی یَهُوَه می‌خواست «تمامی جماعت» در ورودی شرقی خیمهٔ ملاقات جمع شوند، کاهنان هر دو شیپور را می‌نواختند. (اعد ۱۰:۳) تمام قبایلی که در چهار گوشهٔ خیمهٔ ملاقات اردو زده بودند، صدای شیپورها را می‌شنیدند. قبایل نزدیک به درب ورودی، با شنیدن صدا می‌توانستند در عرض چند دقیقه در آنجا جمع شوند. قبایلی که دورتر مستقر بودند، احتمالاً به زمان و تلاش بیشتری نیاز داشتند تا به خیمه برسند. صرف‌نظر از موقعیت آن قبایل، یَهُوَه همهٔ آنان را دعوت می‌کرد که گرد هم آیند و راهنمایی‌های او را بشنوند.
امروزه قوم یَهُوَه در خیمهٔ ملاقات جمع نمی‌شوند، بلکه به گردهمایی‌های بزرگ دعوت می‌شوند. این گردهمایی‌ها شامل کنگره‌های ناحیه‌ای و برنامه‌های ویژهٔ دیگری است که اطلاعات و راهنمایی‌های مهمی در اختیارمان قرار می‌دهد. قوم یَهُوَه در سراسر دنیا، از برنامه‌ای یکسان فایده می‌برند. بنابراین کسانی که این دعوت را می‌پذیرند، از بودن در یک خانوادهٔ جهانی، شادی زیادی نصیبشان می‌شود. شاید برخی باید مسافت طولانی‌تری را بپیمایند، اما می‌دانند که شرکت در این گردهمایی‌ها ارزش هر تلاشی را دارد.
امروزه پیشرفت تکنولوژی این امکان را فراهم کرده است که کسانی که در مناطق دورافتاده زندگی می‌کنند نیز بتوانند در گردهمایی‌های بزرگ شرکت کرده و از این تدارک فایده ببرند. برای مثال، طی بازدید نمایندهٔ شعبهٔ مرکزی از شعبهٔ بِنین، برنامه به صورت زنده در شهری کوچک در کشور نیجِر در صحرای بزرگ آفریقا پخش شد. در مجموع ۲۱ برادر و خواهر و علاقه‌مند از برنامهٔ زنده فایده بردند. با این که آنان در منطقه‌ای دور بودند، خود را جزو ۴۴٬۱۳۱ نفر شرکت‌کنندهٔ این گردهمایی می‌دانستند. یکی از آن برادران گفت: «از صمیم دل از شما قدردانیم که این برنامه را به صورت زنده برای ما پخش کردید. این تدارک دوباره به ما یادآوری کرد که شما واقعاً به فکر ما هستید.»
دعوت سرپرستان به دوره‌های آموزشی
زمانی که کاهنان تنها یک شیپور را می‌نواختند، «رهبران یعنی سران طوایف اسرائیل» باید در خیمهٔ ملاقات جمع می‌شدند. (اعد ۱۰:۴) آنان در آنجا می‌توانستند آموزش و دستورالعمل‌های لازم را از موسی دریافت کنند. این دستورالعمل‌ها به آنان کمک می‌کرد تا مسئولیت‌هایی را که در قبایلشان داشتند بهتر انجام دهند. اگر شما یکی از آن رهبران بودید، آیا تلاش نمی‌کردید در آن دوره‌های آموزشی شرکت کنید و از آن فایده ببرید؟
امروزه پیران جماعت «رهبر» نیستند و بر خادمان خدا سَروری نمی‌کنند. (۱پطر ۵:۱-۳) آنان تمام تلاششان را می‌کنند تا گلهٔ خدا را به‌خوبی شبانی کنند. بنابراین وقتی برای دریافت آموزش‌های بیشتر به دوره‌هایی مانند دورهٔ آموزشی برای برادران منصوب‌شده دعوت می‌شوند، با کمال میل در آن شرکت می‌کنند. آنان در این دوره‌ها می‌آموزند که چگونه به شکلی مؤثرتر به امور جماعت رسیدگی کنند. به این شکل، جماعت از لحاظ روحانی تقویت می‌گردد. شاید شما در هیچ یک از دوره‌های آموزشی شرکت نکرده باشید، اما مطمئناً از عملکرد آنانی که در این دوره‌ها شرکت کرده‌اند فایده برده‌اید.
هماهنگ شدن با تغییرات تئوکراتیک
گاهی کاهنان اسرائیل شیپورها را با صداهای زیر و بم می‌نواختند. به این ترتیب اعلام می‌کردند که یَهُوَه می‌خواهد همهٔ قبایل نقل‌مکان کنند. (اعد ۱۰:۵، ۶) انتقال اردوگاه اسرائیل به شکلی بسیار سازمان‌یافته انجام می‌گرفت؛ اما همه باید سخت تلاش می‌کردند. شاید برخی مایل نبودند نقل‌مکان کنند.
احتمالاً نقل‌مکان‌های پشت‌سرهم و غیرمنتظره برای برخی خوشایند نبود. زیرا ابر گاه «از شب تا صبح،» گاه ‹دو روز، یک ماه و یا مدتی طولانی‌تر› ساکن می‌ماند. (اعد ۹:۲۱، ۲۲) اردوگاه اسرائیل چند بار جابه‌جا شد؟ باب ۳۳ کتاب اعداد به ۴۰ مکان که اسرائیلیان در آن اردو زدند اشاره می‌کند.
شاید گاهی اسرائیلیان جایی اردو می‌زدند که سایه بود و آن‌ها را از گزند آفتاب حفظ می‌کرد. در آن «بیابان بزرگ و ترسناک» پیدا کردن سایه برای آنان بسیار خوشایند بود. (تث ۱:۱۹) از این رو، ممکن بود با خود فکر کنند که با نقل‌مکان، این موقعیت خوب را از دست می‌دهند.
همچنین وقتی شیپورها نواخته می‌شد، همهٔ قبایل همزمان با هم نقل‌مکان نمی‌کردند. در اردوگاه اسرائیل، همه صدای شیپورها را می‌شنیدند؛ اما باید صبر می‌کردند تا نوبتشان شود. این امر برای برخی آسان نبود. وقتی شیپورها با صداهای زیر و بم نواخته می‌شد، ابتدا قبایل شرقی شامل یهودا، یِساکار و زِبولون راه می‌افتادند. (اعد ۲:۳-۷؛ ۱۰:۵، ۶) سپس، کاهنان برای بار دوم شیپورها را با صداهای زیر و بم می‌نواختند تا سه قبیلهٔ جنوبی اردوگاه حرکت کنند. کاهنان بارها به این روش شیپورها را می‌نواختند تا تمام اردوگاه اسرائیل حرکت کند.
شاید پذیرفتن بعضی تغییرات و اصلاحات در سازمان یَهُوَه برای شما آسان نبوده است. تغییرات زیاد و غیرمنتظره، ممکن است شما را تحت فشار قرار داده باشد. شاید ترتیبات قبلی را دوست داشتید و نیازی به تغییر نمی‌دیدید. صرف‌نظر از هر دلیلی، شما احتمالاً به صبر و حوصله و زمان نیاز داشتید تا خودتان را با این تغییرات تطبیق دهید. با این وجود، اگر سعی کنید با تغییرات هماهنگ شوید، برکات یَهُوَه را خواهید دید.
یَهُوَه در زمان موسی، میلیون‌ها مرد، زن و کودک را در بیابان هدایت کرد. آنان تنها از طریق راهنمایی و سرپرستی یَهُوَه زنده ماندند. یَهُوَه، در این روزهای سخت نیز ما را راهنمایی می‌کند. او کمکمان می‌کند که به او نزدیک بمانیم و ایمانمان را قوی نگاه داریم. پس باشد که ما نیز مانند اسرائیلیان وفادار مطابق صدای شیپورها عمل کنیم!
