۱.‏ چرا یَهُوَه خود را به مادر کودکی شیرخواره تشبیه کرده است؟‏

یَهُوَه در زمان اِشَعْیا از قومش چنین پرسید:‏ «آیا ممکن است مادر کودک شیرخوارهٔ خود را فراموش کند؟‏» سپس به آنان گفت:‏ «اینان ممکن است فراموش کنند،‏ اما من هرگز تو را فراموش نخواهم کرد.‏» (‏اشع ۴۹:‏۱۵‏)‏ با این که یَهُوَه معمولاً خود را به مادر تشبیه نمی‌کند،‏ در اینجا از چنین تشبیهی استفاده کرد تا به خادمانش نشان دهد که محبتش به آنان همچون محبت عمیق مادر به فرزندش است.‏ احساس اکثر مادران مشابه احساس خواهری به نام هاسمین است که می‌گوید:‏ «وقتی مادری به کودکش شیر می‌دهد،‏ یک پیوند عاطفی قوی و مادام‌العمر بین آنان شکل می‌گیرد.‏»‏

۲.‏ یَهُوَه نسبت به فرزندی که به‌تدریج از او دور می‌شود چه احساسی دارد؟‏

^۲ وقتی یَهُوَه می‌بیند که یکی از فرزندانش دیگر به جلسات و موعظه نمی‌رود،‏ ناراحت می‌شود.‏ بنابراین تصوّر کنید که دیدن هزاران خادمی که هر ساله غیرفعال * می‌شوند،‏ چقدر برایش دردناک است.‏

۳.‏ خواست یَهُوَه چیست؟‏

^۳ بسیاری از برادران و خواهران غیرفعال پس از مدتی دوباره به جماعت باز می‌گردند.‏ خواست یَهُوَه نیز این است که آنان به جماعت بازگردند.‏ (‏۱پطر ۲:‏۲۵‏)‏ مطمئناً بازگشت آنان آرزوی قلبی ماست و با آغوش باز پذیرای آنان خواهیم بود.‏ اما چگونه می‌توانیم به مبشّران غیرفعال کمک کنیم؟‏ پیش از پاسخ به این سؤال می‌خواهیم ببینیم که چرا برخی،‏ دیگر به جلسات و خدمت موعظه نمی‌روند.‏

۴.‏ شغل برخی چگونه ممکن است بر آنان تأثیر بگذارد؟‏

^۴ برخی خود را غرق شغل و حرفه‌شان کرده‌اند.‏ برادری به نام هونگ * که در جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کند چنین اذعان می‌کند:‏ «من وقت و انرژی زیادی را برای کارم صرف می‌کردم.‏ به‌اشتباه فکر می‌کردم که اگر وضعیت مالی‌ام بهتر شود،‏ راحت‌تر می‌توانم به یَهُوَه خدمت کنم.‏ بنابراین اضافه‌کاری می‌کردم.‏ به‌مرور حضورم در جلسات کمتر شد،‏ تا این که دیگر به جلسات نرفتم.‏ ظاهراً این دنیا طوری طراحی شده است که مردم را به‌تدریج از خدا دور کند.‏»‏

۵.‏ مشکلات متعدد چه تأثیری بر یکی از خواهرانمان گذاشت؟‏

^۵ مشکلات فراوان باعث دلسردی برخی برادران و خواهران شده است.‏ خواهری از بریتانیا به نام آنه که پنج فرزند دارد می‌گوید:‏ «یکی از فرزندانم با معلولیت خیلی شدید متولّد شد.‏ پس از مدتی،‏ یکی از دخترانم از جماعت اخراج شد و یکی از پسرانم دچار بیماری روانی شد.‏ به‌قدری دلسرد و افسرده شده بودم که دیگر به جلسات و موعظه نمی‌رفتم؛‏ تا این که غیرفعال شدم.‏» مطمئناً ما از شنیدن شرایط آنه و خانواده‌اش و افراد دیگری که با شرایط مشابهی روبرویند،‏ قلبمان به درد می‌آید!‏

۶.‏ عمل نکردن به پند کولُسیان ۳:‏۱۳ چگونه می‌تواند باعث شود که شخص از هم‌ایمانانش فاصله بگیرد؟‏

^۶ کولُسیان ۳:‏۱۳ خوانده شود.‏ گاه سخن یا عمل هم‌ایمانی باعث رنجش ما می‌شود.‏ پولُس رسول گفت که شاید گاهی اوقات «دلیلی برای شکایت» از هم‌ایمانمان داشته باشیم.‏ شاید مورد بی‌عدالتی قرار گرفته باشیم.‏ اگر در چنین شرایطی مراقب نباشیم،‏ ممکن است کینه به دل گیریم.‏ کینه و عصبانیت می‌تواند باعث شود به‌تدریج از برادران و خواهرانمان فاصله بگیریم.‏ نمونهٔ برادری به نام پابلو را از آمریکای جنوبی در نظر بگیرید.‏ او به انجام عملی نادرست متهم شد و مسئولیت‌هایش در جماعت از او گرفته شد.‏ واکنش پابلو چه بود؟‏ او می‌گوید:‏ «ناراحت و عصبانی بودم و پس از مدتی،‏ دیگر به جلسات نرفتم.‏»‏

۷.‏ عذاب وجدان چه تأثیری ممکن است بر شخص بگذارد؟‏

^۷ شخصی که در گذشته مرتکب گناهی جدّی شده است،‏ ممکن است تا مدت‌ها دچار عذاب وجدان باشد.‏ شاید با خود فکر کند یَهُوَه او را دوست ندارد.‏ چنین شخصی حتی پس از توبه کردن و بخشیده شدن،‏ ممکن است فکر کند که لیاقت ندارد خادم یَهُوَه باشد.‏ برادری به نام فرانسیسکو که در گذشته چنین احساسی داشت می‌گوید:‏ «من به دلیل عمل نامشروع جنسی توبیخ شدم.‏ در ابتدا در جلسات شرکت می‌کردم،‏ اما پس از مدتی دلسرد و افسرده شدم و احساس کردم که لیاقت ندارم بین قوم یَهُوَه باشم.‏ عذاب وجدان داشتم و فکر می‌کردم که یَهُوَه مرا نبخشیده است.‏ پس از مدتی،‏ دیگر در جلسات و خدمت موعظه شرکت نکردم.‏» برخی از هم‌ایمانانمان با شرایطی که به آن‌ها اشاره شد روبرویند.‏ شما نسبت به این برادران و خواهران چه احساسی دارید؟‏ آیا شرایط آنان را درک می‌کنید؟‏ مهم‌تر این که یَهُوَه نسبت به آنان چه احساسی دارد؟‏

۸.‏ آیا یَهُوَه آنانی را که زمانی به او خدمت می‌کردند فراموش می‌کند؟‏ توضیح دهید.‏

^۸ یَهُوَه هرگز آنانی را که برای مدتی از خدمت به او دست می‌کشند فراموش نمی‌کند.‏ او همواره کارهایی را که آنان در خدمتشان انجام داده‌اند به خاطر دارد.‏ (‏عبر ۶:‏۱۰‏)‏ اِشَعْیای نبی برای این که نشان دهد یَهُوَه تا چه حد به فکر خادمانش است،‏ در تشبیهی زیبا دربارهٔ یَهُوَه  چنین گفت:‏ «او همچون شبانْ گوسفندان خود را خواهد چرانید،‏ و بره‌ها را میان بازوانش گرد خواهد آورد؛‏ آنها را در آغوش خود حمل خواهد کرد.‏» (‏اشع ۴۰:‏۱۱‏)‏ وقتی یکی از خادمان یَهُوَه از خدمت به او دست می‌کشد،‏ او به عنوان شبان اعظم چه احساسی خواهد داشت؟‏ عیسی با سؤالی که از شاگردانش پرسید،‏ احساس یَهُوَه را چنین آشکار ساخت:‏ «چه فکر می‌کنید؟‏ اگر شخصی ۱۰۰ گوسفند داشته باشد و یکی از آن‌ها گم شود،‏ آیا ۹۹ گوسفندش را در کوهستان رها نمی‌کند تا در پی آن گمشده برود؟‏ و اگر آن را بیابد،‏ به‌راستی به شما می‌گویم،‏ او از یافتن آن یک گوسفند بیشتر شاد می‌شود تا از آن ۹۹ گوسفندی که گم نشدند.‏»—‏مت ۱۸:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

۹.‏ یک شبان خوب در زمان باستان چگونه از گوسفندانش محافظت می‌کرد؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

^۹ به‌راستی که تشبیه یَهُوَه به یک شبان،‏ تشبیهی کاملاً بجاست.‏ یک شبان خوب در زمان باستان،‏ با تمام وجود از گوسفندانش محافظت می‌کرد.‏ برای مثال،‏ داوود برای محافظت از گله‌اش،‏ با شیر و خرس جنگید.‏ (‏۱سمو ۱۷:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ مطمئناً یک شبان خوب،‏ حتی از گم شدن یک گوسفند در گله‌اش نیز آگاه می‌شود.‏ (‏یو ۱۰:‏۳،‏ ۱۴‏)‏ چنین شبانی ۹۹ گوسفند دیگر را در مکانی امن می‌گذارد یا آن‌ها را به شبانی دیگر می‌سپارد و به دنبال گوسفند گم‌شده می‌رود.‏ عیسی با ذکر این مَثَل،‏ حقیقت مهمی را به شاگردانش تعلیم داد.‏ او گفت:‏ «پدر من که در آسمان است .‏ .‏ .‏ نمی‌خواهد حتی یکی از این کوچکان از دست برود.‏»—‏مت ۱۸:‏۱۴‏.‏

۱۰.‏ یَهُوَه مطابق وعده‌اش در حِزْقیال ۳۴:‏۱۱-‏۱۶ برای گوسفند گم‌شده‌اش چه می‌کند؟‏

^۱۰ یَهُوَه تک‌تک ما منجمله آنانی را که از گله‌اش دور شده‌اند دوست دارد.‏ او از طریق حِزْقیال نبی وعده داد که گوسفندان گم‌شده‌اش را می‌جوید و به آنان کمک می‌کند تا دوباره رابطه‌ای نزدیک با او برقرار کنند.‏ یَهُوَه همچنین نشان داد که برای نجات گوسفند گم‌شده‌اش همچون شبانان زمان باستان عمل می‌کند.‏ ‏(‏حِزْقیال ۳۴:‏۱۱-‏۱۶ خوانده شود.‏)‏ یک شبان،‏ ابتدا  وقت و انرژی زیادی را صرف یافتن گوسفند گم‌شده‌اش می‌کرد.‏ سپس،‏ آن را به گله بازمی‌گرداند.‏ اگر گوسفند زخمی یا گرسنه بود،‏ شبان با مهر و محبت زخم‌هایش را پانسمان می‌کرد،‏ او را در آغوش می‌گرفت و به او غذا می‌داد.‏ امروزه پیران مسیحی که شبانان «گلهٔ خدا» هستند باید به طور مشابه به آنانی که از جماعت یَهُوَه دور شده‌اند کمک کنند.‏ (‏۱پطر ۵:‏۲،‏ ۳‏)‏ پیران مسیحی تلاش می‌کنند چنین افرادی را بیابند،‏ کمکشان می‌کنند که به جماعت بازگردند و با مهر و محبت از لحاظ روحانی از آنان حمایت می‌کنند.‏ *

۱۱.‏ یک شبان خوب از چه امری آگاه بود؟‏

^۱۱ یک شبان خوب می‌دانست که ممکن است گوسفندانش گم شوند.‏ از این رو،‏ اگر گوسفندی از گله دور می‌شد،‏ آن را مجازات نمی‌کرد.‏ در ادامه خواهیم دید که یَهُوَه در برخورد با آنانی که برای مدتی از او دور شده بودند،‏ چه نمونه‌ای برایمان بجا گذاشته است.‏

۱۲.‏ یَهُوَه نسبت به نافرمانی یونُس چه واکنشی نشان داد؟‏

^۱۲ یونُس نبی از فرمان یَهُوَه سرپیچی کرد و به نِینَوا نرفت.‏ با این حال،‏ یَهُوَه او را به حال خود رها نکرد.‏ یَهُوَه همچون شبانی خوب به او کمک کرد و قدرت لازم را به او داد تا مأموریتش را به انجام رساند.‏ (‏یون ۲:‏۷؛‏ ۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ بعدها،‏ یَهُوَه از طریق بوتهٔ کدویی به یونُس کمک کرد تا به ارزش زندگی هر انسان پی ببرد.‏ (‏یون ۴:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ ما از این گزارش چه می‌آموزیم؟‏ پیران مسیحی نباید آنانی را که غیرفعال می‌شوند،‏ فراموش کرده و به حال خود رها کنند.‏ بلکه باید سعی کنند دریابند که چرا آنان از گلهٔ خدا دور شده‌اند.‏ زمانی که شخص غیرفعال به جماعت یَهُوَه بازمی‌گردد نیز پیران مسیحی باید همواره با مهر و محبت به او کمک کنند.‏

۱۳.‏ ما از واکنش یَهُوَه نسبت به طرز فکر نویسندهٔ مزمور ۷۳ چه می‌آموزیم؟‏

^۱۳ نویسندهٔ مزمور ۷۳ از این که می‌دید شریران به موفقیت‌های زیادی در زندگی دست می‌یابند،‏ دلسرد و ناامید شده بود؛‏ تا حدّی که فکر کرد آیا واقعاً خدمت به  یَهُوَه فایده‌ای دارد؟‏ (‏مز ۷۳:‏۱۲،‏ ۱۳،‏ ۱۶‏)‏ با این حال،‏ یَهُوَه او را سرزنش نکرد؛‏ حتی سخنان او را در کلامش حفظ کرد.‏ سرانجام آن مزمورنویس پی برد که هیچ چیز در زندگی به اندازهٔ دوستی با یَهُوَه ارزشمند نیست.‏ (‏مز ۷۳:‏۲۳،‏ ۲۴،‏ ۲۶،‏ ۲۸‏)‏ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ پیران مسیحی نباید فوراً آنانی را که خدمت به یَهُوَه را زیر سؤال می‌برند قضاوت کنند.‏ همچنین بجای سرزنش کردن،‏ باید سعی کنند دریابند که چرا آنان چنین طرز فکری دارند؟‏ پیران مسیحی تنها در این صورت می‌توانند با استفاده از کتاب مقدّس به آنان کمک کنند.‏

۱۴.‏ چرا ایلیّا به کمک نیاز داشت و یَهُوَه چگونه به او کمک کرد؟‏

^۱۴ ایلیّای نبی از دست ایزابل فرار کرده بود.‏ (‏۱پاد ۱۹:‏۱-‏۳‏)‏ او فکر می‌کرد که هیچ نبی دیگری باقی نمانده و تمام تلاش‌هایش بی‌فایده است.‏ او به‌قدری دلسرد شده بود که آرزوی مرگ می‌کرد.‏ (‏۱پاد ۱۹:‏۴،‏ ۱۰‏)‏ اما یَهُوَه بجای سرزنش ایلیّا،‏ به او اطمینان‌خاطر داد که تنها نیست و بسیاری از خادمان وفادار دیگر،‏ هنوز زنده هستند.‏ همچنین به او گفت که با قدرتش از او محافظت می‌کند و هنوز مسئولیت‌های زیادی برایش در نظر دارد.‏ یَهُوَه با مهر و محبت به درددل ایلیّا گوش داد و مسئولیت‌های جدیدی به او واگذار کرد.‏ (‏۱پاد ۱۹:‏۱۱-‏۱۶،‏ ۱۸‏)‏ ما چه درسی می‌آموزیم؟‏ همهٔ ما،‏ به‌خصوص پیران مسیحی باید با خادمان یَهُوَه رفتاری محبت‌آمیز داشته باشیم.‏ اگر شخصی نظراتش را به‌تندی بیان کند یا خود را لایق رحمت یَهُوَه نداند،‏ پیران مسیحی با صبر و حوصله به درددل او گوش می‌دهند.‏ سپس به او اطمینان‌خاطر می‌بخشند که یَهُوَه ارزش فراوانی برایش قائل است.‏

۱۵.‏ مطابق یوحنا ۶:‏۳۹ عیسی چه دیدی نسبت به خادمان یَهُوَه داشت؟‏

^۱۵ یَهُوَه از ما انتظار دارد نسبت به آنانی که از خدمت به او دست کشیده‌اند چه احساسی داشته باشیم؟‏ عیسی در این مورد نمونهٔ خوبی برای ما بجا گذاشت.‏ او می‌دانست که یَهُوَه برای تک‌تک خادمانش ارزش فراوانی قائل است.‏ از این رو،‏ تلاش می‌کرد به «گوسفندان گمشدهٔ قوم اسرائیل» کمک کند که دوباره به یَهُوَه نزدیک شوند.‏ (‏مت ۱۵:‏۲۴؛‏ لو ۱۹:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ همچنین او هر آنچه در توانش بود انجام می‌داد تا هیچ یک از خادمان یَهُوَه را از دست ندهد.‏—‏یوحنا ۶:‏۳۹ خوانده شود.‏

۱۶-‏۱۷.‏ پیران مسیحی با چه دیدی باید به آنانی که از خدمت به یَهُوَه دست کشیده‌اند کمک کنند؟‏ (‏کادر «‏ آنانی که از خدمت به یَهُوَه دست کشیده‌اند ممکن است چه احساسی داشته باشند؟‏‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۱۶ پولُس رسول پیران مسیحی اِفِسُس را ترغیب کرد که از نمونهٔ عیسی سرمشق گیرند.‏ او به آنان گفت:‏ «باید برای یاری ضعیفان چنین سخت بکوشید و سخنان عیسای سَرور را به یاد داشته باشید که خود گفت:‏ ‹دادن از گرفتن شادی‌بخش‌تر است.‏›» (‏اعما ۲۰:‏۱۷،‏ ۳۵‏)‏ این آیه نشان می‌دهد که مسئولیت مهم محافظت از خادمان یَهُوَه به عهدهٔ پیران مسیحی است.‏ یک پیر مسیحی در اسپانیا به نام سالوادور می‌گوید:‏ «وقتی فکر می‌کنم یَهُوَه چقدر برای آنانی که از خدمت به او دست کشیده‌اند ارزش قائل است،‏ برانگیخته می‌شوم که با تمام وجود کمکشان کنم.‏ می‌دانم که یَهُوَه نیز از من چنین انتظاری دارد.‏»‏

^۱۷ همهٔ افرادی که در این مقاله به آنان اشاره شد،‏ به‌تدریج از خدمت به یَهُوَه دست کشیده بودند.‏ اما با کمک دیگران دوباره به یَهُوَه نزدیک شدند.‏ در حال حاضر،‏ بسیاری دیگر نیز مایلند دوباره به یَهُوَه نزدیک شوند.‏ در مقالهٔ بعد،‏ با بررسی جزئیات بیشتر،‏ خواهیم دید که ما چگونه می‌توانیم به آنان کمک کنیم.‏