۱-‏۲.‏ طبق مزمور ۲۵:‏۱۴‏،‏ اگر بخواهیم با یَهُوَه دوستی صمیمانه‌ای داشته باشیم چه باید بکنیم؟‏

 برای قوی نگه‌داشتن دوستی چه خصوصیاتی لازم است؟‏ شاید محبت و حمایت از یکدیگر جزو اولین نکاتی باشد که به ذهن شما می‌رسد.‏ اما حتماً موافقید که احترام عمیق هم خیلی اهمیت دارد.‏ همانطور که آیهٔ اصلی این مقاله می‌گوید،‏ اگر ما می‌خواهیم با یَهُوَه دوستی صمیمانه‌ای داشته باشیم،‏ باید نسبت به او «احترامی عمیق» یا خداترسی از خود نشان دهیم.‏—‏مزمور ۲۵:‏۱۴ خوانده شود.‏

^۲ فرقی نمی‌کند که یَهُوَه را برای چه مدتی خدمت می‌کنیم،‏ همهٔ ما باید احترامی عمیق برای او قائل باشیم.‏ اما منظور از احترام عمیق به خدا یا خداترسی چیست؟‏ چطور می‌توانیم یاد بگیریم که برای یَهُوَه احترامی عمیق قائل شویم؟‏ همین طور از عوبَدیا،‏ یِهویاداع و یِهوآش پادشاه در مورد احترام عمیق به خدا چه یاد می‌گیریم؟‏

۳.‏ توضیح دهید که چرا گاهی می‌ترسیم و آن چه تأثیری بر ما دارد؟‏

^۳ ما در موقعیت‌های خطرناک احساس ترس می‌کنیم.‏ ترس سالم می‌تواند مفید باشد و کمک کند تا عاقلانه رفتار کنیم.‏ مثلاً ترس از افتادن به ما کمک می‌کند که به لبهٔ پرتگاه نزدیک نشویم.‏ یا ترس از زخمی شدن ما را از یک موقعیت خطرناک دور می‌کند.‏ همین طور ترس به ما کمک می‌کند که حرفی نزنیم یا کاری نکنیم که به رابطهٔ دوستی‌مان با دیگران صدمه بزند.‏

۴.‏ شیطان می‌خواهد که ما چه نوع ترسی از یَهُوَه داشته باشیم؟‏

 ^۴ شیطان می‌خواهد که انسان‌ها ترسی ناسالم از یَهُوَه داشته باشند.‏ این هدف شیطان را می‌توان در حرف‌های اِلیفاز دید که اشاره کرد یَهُوَه انتقام‌جو و خدایی خشمگین است که نمی‌توان او را راضی کرد.‏ (‏ایو ۴:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ قصد شیطان این است که ما آنقدر از یَهُوَه بترسیم که دیگر او را خدمت نکنیم.‏ برای دور ماندن از این دام باید ترسی سالم از خدا در خود ایجاد کنیم.‏

۵.‏ خداترسی به چه معنی است؟‏

^۵ شخصی که ترسی سالم از یَهُوَه دارد و برای او احترامی عمیق قائل است،‏ به خاطر محبت به خدا کاری نمی‌کند که به رابطهٔ دوستی‌اش با او صدمه بزند.‏ عیسی هم چنین خداترسی‌ای داشت.‏ (‏عبر ۵:‏۷‏)‏ او از یَهُوَه وحشت نداشت،‏ بلکه به خاطر محبت عمیقش به یَهُوَه از او اطاعت می‌کرد.‏ (‏اشع ۱۱:‏۲،‏ ۳؛‏ یو ۱۴:‏۲۱،‏ ۳۱‏)‏ ما هم مثل عیسی احترامی عمیق برای یَهُوَه قائلیم،‏ چون او مهربان،‏ حکیم،‏ عادل و قدرتمند است.‏ همچنین می‌دانیم که یَهُوَه ما را خیلی دوست دارد و واکنش ما نسبت به تعالیمش،‏ برای او اهمیت دارد.‏ ما می‌توانیم باعث خشنودی یا ناراحتی یَهُوَه شویم.‏—‏مز ۷۸:‏۴۱؛‏ امث ۲۷:‏۱۱‏.‏

۶.‏ یک راه برای پرورش خداترسی چیست؟‏ (‏مزمور ۳۴:‏۱۱‏)‏

^۶ ما باید خصوصیت خداترسی را در خود پرورش دهیم چون با این خصوصیت متولّد نشده‌ایم.‏ ‏(‏مزمور ۳۴:‏۱۱ خوانده شود.‏)‏ خداترسی را می‌توانیم با دقت در آفرینش شروع کنیم.‏ هر چه بیشتر به آنچه آفریده شده است دقت کنیم،‏ حکمت،‏ قدرت و محبت خدا را بهتر درک می‌کنیم و محبت و احتراممان برای او بیشتر می‌شود.‏ (‏روم ۱:‏۲۰‏)‏ خواهری به اسم آدریِن می‌گوید:‏ «من در آفرینش حکمت فوق‌العادهٔ یَهُوَه را می‌بینم که باعث می‌شود مطمئن شوم او همیشه خوبی مرا می‌خواهد.‏» خواهرمان چنین نتیجه گرفت:‏ «چرا باید کاری کنم که بین من و یَهُوَه،‏ یعنی منشأ حیات فاصله ایجاد شود؟‏» شاید شما هم بتوانید طی این هفته زمانی را صرف فکر کردن به جنبه‌ای از آفرینش کنید.‏ با تعمّق بر آفرینش احترام و محبت ما نسبت به یَهُوَه بیشتر می‌شود.‏—‏مز ۱۱۱:‏۲،‏ ۳‏.‏

۷.‏ دعا چطور به ما کمک می‌کند که خداترس باشیم؟‏

^۷ دعای مرتب هم به ما کمک می‌کند تا خداترسی یا احترامی عمیق نسبت به خدا در خود ایجاد کنیم.‏ هر چقدر بیشتر دعا کنیم،‏ یَهُوَه برایمان واقعی‌تر می‌شود.‏ هر بار که از یَهُوَه برای تحمّل سختی‌ها نیرو می‌خواهیم،‏ اطمینانمان را به قدرت بی‌نهایت او نشان می‌دهیم.‏ وقتی از یَهُوَه به خاطر فرستادن پسرش تشکر می‌کنیم،‏ اطمینانمان را به محبت او نشان می‌دهیم.‏ هر وقت به یَهُوَه برای حل مشکلاتمان التماس می‌کنیم،‏ به خود یادآوری می‌کنیم که یَهُوَه چقدر حکیم است.‏ چنین دعاهایی احترام ما را نسبت به یَهُوَه عمیق‌تر می‌کند و ما را بیش از پیش مصمم می‌سازد تا کاری نکنیم که به دوستی ما با یَهُوَه صدمه بزند.‏

۸.‏ برای حفظ خداترسی چه کار می‌توانیم بکنیم؟‏

^۸ همچنین ما با مطالعهٔ در مورد شخصیت‌های خوب و بد از کتاب مقدّس می‌توانیم احتراممان را برای خدا حفظ کنیم و خداترس باشیم.‏ بیایید به مثال دو خادم یَهُوَه بپردازیم،‏ یعنی عوبَدیا مسئول خانهٔ اَخاب  پادشاه،‏ و یِهویاداع،‏ کاهن اعظم.‏ همین طور مثال یِهوآش،‏ پادشاه یهودا را بررسی می‌کنیم که به یَهُوَه وفادار نماند.‏

۹.‏ احترام عمیقی که عوبَدیا برای یَهُوَه قائل بود چه تأثیری بر او گذاشت؟‏ (‏۱پادشاهان ۱۸:‏۳،‏ ۱۲‏)‏

^۹ کتاب مقدّس عوبَدیا b را این طور به ما معرفی می‌کند:‏ «عوبَدیا برای یَهُوَه احترامی عمیق قائل بود.‏» ‏(‏۱پادشاهان ۱۸:‏۳،‏ ۱۲ خوانده شود.‏)‏ این احترام عمیق چه تأثیری بر او گذاشت؟‏ باعث شد که شخصی صادق و قابل اعتماد باشد و پادشاه او را مسئول دربار خود کند.‏ (‏با نِحِمیا ۷:‏۲ مقایسه شود.‏)‏ خداترسی شجاعتی فوق‌العاده به عوبَدیا بخشید و او به این شجاعت نیاز داشت.‏ او در زمان اَخاب،‏ یک پادشاه شریر زندگی می‌کرد که ‹در چشم یَهُوَه بدتر از همهٔ پادشاهانی بود که قبل از او بودند.‏› (‏۱پاد ۱۶:‏۳۰‏)‏ همچنین ایزابل همسر اَخاب که پرستندهٔ بعل بود،‏ آن قدر از یَهُوَه متنفر بود که سعی کرد پرستش پاک را از پادشاهی شمال ریشه‌کن کند.‏ او به این منظور بسیاری از انبیای یَهُوَه را کشت.‏ (‏۱پاد ۱۸:‏۴‏)‏ بدون شک عوبَدیا یَهُوَه را در زمانی بسیار سخت خدمت می‌کرد.‏

۱۰.‏ عوبَدیا چطور شجاعتی فوق‌العاده از خود نشان داد؟‏

^۱۰ عوبَدیا چطور شجاعتی فوق‌العاده از خود نشان داد؟‏ وقتی ایزابل به قصد کشتن انبیای یَهُوَه به دنبال آن‌ها بود،‏ عوبَدیا ۱۰۰ نفر از آن‌ها را ‹در دو گروه ۵۰ نفری در غار پنهان کرد و مرتب به آن‌ها نان و آب رساند.‏› (‏۱پاد ۱۸:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ اگر کار عوبَدیا آشکار می‌شد حتماً او را می‌کشتند.‏ برای او هم مثل هر انسان دیگری،‏ جانش عزیز بود.‏ اما عوبَدیا یَهُوَه و خادمانش را بیشتر از جان خود دوست داشت.‏

۱۱.‏ خادمان امروزی یَهُوَه چطور مثل عوبَدیا شجاعت نشان می‌دهند؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۱ امروزه بسیاری از خادمان یَهُوَه در کشورهایی که فعالیت ما ممنوع است زندگی می‌کنند.‏ هر چند که این برادران و خواهران عزیز به حکومت‌های آن  کشورها احترام می‌گذارند،‏ مثل عوبَدیا به یاد دارند که خود را فقط به یَهُوَه وقف کرده‌اند.‏ (‏مت ۲۲:‏۲۱‏)‏ خداترسی آن‌ها این طور نشان داده می‌شود که اول از خدا اطاعت می‌کنند نه از انسان.‏ (‏اعما ۵:‏۲۹‏)‏ آن‌ها به اعلام خبر خوش ادامه می‌دهند و با احتیاط در جلسات شرکت می‌کنند.‏ (‏مت ۱۰:‏۱۶،‏ ۲۸‏)‏ برادران هم تلاش می‌کنند تا هم‌ایمانانشان غذای روحانی کافی داشته باشند.‏ به نمونهٔ هِنری توجه کنید که در یکی از کشورهای آفریقایی که فعالیت ما در آنجا ممنوع بود زندگی می‌کرد.‏ هِنری در طی ممنوعیت،‏ مسئول پخش نشریات به هم‌ایمانانش بود.‏ او نوشت:‏ «من خجالتی هستم.‏ مطمئنم تنها احترام عمیقی که به یَهُوَه داشتم به من شجاعت انجام آن کار را داد.‏» آیا شما هم مثل هِنری می‌توانید این قدر شجاع باشید؟‏ اگر برای یَهُوَه احترامی عمیق قائل باشید،‏ می‌توانید.‏

۱۲.‏ یِهویاداع و همسرش چطور به یَهُوَه وفادار ماندند؟‏

^۱۲ یِهویاداع کاهن اعظم مردی خداترس بود.‏ به این دلیل به یَهُوَه وفادار ماند و پرستش حقیقی را ترویج داد.‏ خداترسی او زمانی آشکار شد که عَتَلیا دختر ایزابل به زور تخت پادشاهی را در یهودا تصاحب کرد.‏ مردم از عَتَلیا می‌ترسیدند چون بی‌رحم بود و چنان تشنهٔ قدرت بود که سعی کرد وارثان سلطنت،‏ حتی نوه‌های خود را بکشد!‏ (‏۲توا ۲۲:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ یِهوآش یکی از آن‌ها بود که با کمک یِهوشَبِعَت همسر یِهویاداع کاهن نجات پیدا کرد.‏ این زوج یِهوآشِ کودک را پنهان و از او مراقبت کردند.‏ به این ترتیب یِهویاداع و یهوشَبِعَت کمک کردند تا سلسلهٔ پادشاهانی که از نسل داوود می‌آمدند،‏ حفظ شود.‏ یِهویاداع به یَهُوَه وفادار بود و از عَتَلیا نترسید.‏—‏امث ۲۹:‏۲۵‏.‏

۱۳.‏ وقتی یِهوآش هفت ساله بود،‏ یِهویاداع چطور دوباره وفاداری خود را ثابت کرد؟‏

^۱۳ وقتی یِهوآش هفت ساله بود،‏ یِهویاداع باید دوباره وفاداری خود را به یَهُوَه ثابت می‌کرد.‏ او نقشه‌ای کشید.‏ اگر آن نقشه عملی می‌شد،‏ یِهوآش به عنوان وارث قانونی تخت داوود،‏ پادشاه می‌شد.‏ اما اگر نقشهٔ او عملی نمی‌شد حتماً کشته می‌شد.‏ او با کمک یَهُوَه موفق شد.‏ یِهوآش با کمک سرداران و لاویان،‏ پادشاه شد و عَتَلیا کشته شد.‏ (‏۲توا ۲۳:‏۱-‏۵،‏ ۱۱،‏ ۱۲،‏ ۱۵؛‏ ۲۴:‏۱‏)‏ بعد یِهویاداع «بین یَهُوَه،‏ پادشاه و قوم عهد بست که همیشه قوم یَهُوَه باشند.‏» (‏۲پاد ۱۱:‏۱۷‏)‏ ‹او همچنین نگهبانان دروازه‌ها را در دروازه‌های خانهٔ یَهُوَه قرار داد تا مانع ورود کسانی شوند که طبق شریعت ناپاک بودند.‏›—‏۲توا ۲۳:‏۱۹‏.‏

۱۴.‏ یِهویاداع از چه لحاظ مورد احترام قرار گرفت؟‏

^۱۴ یَهُوَه گفته بود:‏ «هر کسی که به من احترام بگذارد،‏ من هم به او احترام می‌گذارم.‏» او به یِهویاداع پاداش داد.‏ (‏۱سمو ۲:‏۳۰‏)‏ مثلاً کارهای خوب این کاهن اعظم برای تعلیم ما نوشته شده است.‏ (‏روم ۱۵:‏۴‏)‏ وقتی یِهویاداع فوت شد برای احترام،‏ «او را در شهر داوود در کنار پادشاهان دفن کردند،‏ چون در اسرائیل برای خدای حقیقی و خانهٔ او کارهای باارزشی انجام داده بود.‏»—‏۲توا ۲۴:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

۱۵.‏ از گزارش کتاب مقدّس در مورد یِهویاداع چه یاد می‌گیریم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۵ این گزارش از یِهویاداع به ما کمک می‌کند تا ترسی سالم از خدا داشته باشیم.‏ سرپرستان مسیحی می‌توانند با سرمشق گرفتن از یِهویاداع،‏ هوشیار بمانند و با وفاداری از گلهٔ خدا نگهداری کنند.‏ (‏اعما ۲۰:‏۲۸‏)‏ سالمندان هم می‌توانند از یِهویاداع درس خداترسی و وفاداری بگیرند.‏ در این صورت یَهُوَه از آن‌ها برای  رسیدن به مقصودش استفاده می‌کند.‏ او سالمندان را فراموش نمی‌کند.‏ جوانان هم می‌توانند از نحوهٔ برخورد یَهُوَه با یِهویاداع درس بگیرند و به سالمندان احترام بگذارند؛‏ مخصوصاً به کسانی که سال‌ها با وفاداری یَهُوَه را خدمت کرده‌اند.‏ (‏امث ۱۶:‏۳۱‏)‏ همچنین همهٔ ما می‌توانیم از سرداران و لاویانی که یِهویاداع را پشتیبانی کردند درس بگیریم.‏ ما می‌خواهیم با وفاداری «از کسانی که هدایت را در میان ما بر عهده دارند» حمایت کنیم.‏—‏عبر ۱۳:‏۱۷‏.‏

۱۶.‏ چه چیزی نشانهٔ ضعف یِهوآش پادشاه بود؟‏

^۱۶ یِهویاداع تأثیر خوبی بر یِهوآش پادشاه داشت.‏ (‏۲پاد ۱۲:‏۲‏)‏ به همین خاطر یِهوآش می‌خواست که در جوانی‌اش یَهُوَه را خشنود سازد.‏ اما بعد از مرگ یِهویاداع،‏ به امیرانی گوش کرد که یَهُوَه را ترک کرده بودند.‏ نتیجه چه شد؟‏ او و تابعانش «به پرستش تیرک‌ها و بت‌ها رو آوردند.‏» (‏۲توا ۲۴:‏۴،‏ ۱۷،‏ ۱۸‏)‏ یَهُوَه که عمیقاً ناراحت شده بود «پیامبرانی را پیش مردم می‌فرستاد تا آن‌ها را به سوی خود برگرداند،‏ اما آن‌ها نمی‌خواستند گوش دهند.‏» آن‌ها حتی به زَکَریا،‏ پسر یِهویاداع هم گوش نکردند،‏ یعنی کسی که پیامبر یَهُوَه،‏ کاهن و پسر عمهٔ یِهوآش بود.‏ هر چند یِهوآش پادشاه مدیون این خانواده بود،‏ اما هیچ احترامی به آن‌ها نشان نداد و زَکَریا را کشت.‏—‏۲توا ۲۲:‏۱۱؛‏ ۲۴:‏۱۹-‏۲۲‏.‏

۱۷.‏ عاقبت یِهوآش چه شد؟‏

^۱۷ یِهوآش برای یَهُوَه احترام قائل نشد و ضرر آن را  هم دید.‏ یَهُوَه گفته بود:‏ «هر کسی که مرا حقیر کند،‏ حقیر می‌شود.‏» (‏۱سمو ۲:‏۳۰‏)‏ ‹لشکر کوچکی› از سوریه توانست «لشکری بزرگ» از اسرائیلیان را شکست دهد و یِهوآش ‹به شدّت زخمی شد.‏› وقتی لشکر سوریه آنجا را ترک کرد،‏ یِهوآش به دست خادمان خود به جرم کشتن زَکَریا به قتل رسید.‏ آن پادشاه شریر حتی لایق نبود که جسدش را در «مقبرهٔ پادشاهان» بگذارند.‏—‏۲توا ۲۴:‏۲۳-‏۲۵؛‏ مت ۲۳:‏۳۵‏.‏

۱۸.‏ اِرْمیا ۱۷:‏۷،‏ ۸‏،‏ چطور به ما کمک می‌کند تا مثل یِهوآش نباشیم؟‏

^۱۸ از سرگذشت یِهوآش چه یاد می‌گیریم؟‏ او مثل نهالی با ریشه‌های سطحی بود که بر چوبی تکیه داشت.‏ آن چوب یِهویاداع بود.‏ وقتی یِهویاداع مرد،‏ پادشاه تحت تأثیر مرتدان قرار گرفت و وفاداری‌اش را از دست داد.‏ این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که احترامی که برای خدا قائل هستیم نباید وابسته به مسیحیان دیگر،‏ از جمله خانواده‌مان باشد.‏ برای اینکه به یَهُوَه نزدیک بمانیم باید از طریق مطالعه،‏ تعمّق و دعا،‏ محبت و احتراممان را به یَهُوَه بیشتر کنیم.‏—‏اِرْمیا ۱۷:‏۷،‏ ۸ خوانده شود؛‏ کول ۲:‏۶،‏ ۷‏.‏

۱۹.‏ یَهُوَه از ما چه توقعی دارد؟‏

^۱۹ یَهُوَه از ما توقع زیادی ندارد.‏ او آنچه را که از ما می‌خواهد در جامعه ۱۲:‏۱۳ بیان کرده است.‏ در آنجا آمده:‏ «برای خدای حقیقی احترام عمیق قائل باش و به فرمان‌هایش عمل کن،‏ چون این مهم‌ترین مسئولیت انسان در زندگی است.‏» احترام عمیق یا خداترسی به ما کمک می‌کند تا مثل عوبَدیا یا یِهویاداع با موفقیت با مشکلات آینده روبرو شویم.‏ حقیقتاً هیچ چیز نمی‌تواند به دوستی ما با یَهُوَه صدمه بزند.‏