▪ عیسی در زمان تعمیدش در سال ۲۹ میلادی،‏ کاهن اعظم شد.‏ چگونه می‌توان این موضوع را اثبات کرد؟‏ عیسی با تعمیدش نشان داد که حاضر است جانش را بر مذبحی نمادین که مظهر «خواست» خداست قربانی کند.‏ (‏غلا ۱:‏۴؛‏ عبر ۱۰:‏۵-‏۱۰‏)‏ از آنجایی که مذبح،‏ بخش مهم هر معبد است،‏ احتمالاً معبد روحانی نیز با تعمید عیسی به وجود آمد.‏ معبد روحانی یَهُوَه مظهر هر چیزی است که امکان پرستش پاک را بر اساس قربانی عیسی برای ما فراهم می‌کند.‏—‏مت ۳:‏۱۶،‏ ۱۷؛‏ عبر ۵:‏۴-‏۶‏.‏

چنین معبد روحانی و باعظمتی به یک کاهن اعظم نیاز داشت.‏ یَهُوَه عیسی را برای این کار برگزید.‏ او عیسی را «با روح‌القدس مسح کرد و به او قدرت داد.‏» (‏اعما ۱۰:‏۳۷،‏ ۳۸؛‏ مرق ۱:‏۹-‏۱۱‏)‏ اما چگونه می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که عیسی قبل از مرگ و رستاخیزش،‏ کاهن اعظم شد؟‏ با بررسی نمونهٔ هارون و جانشینانش،‏ به پاسخ این سؤال پی می‌بریم.‏

مطابق با شریعت موسی،‏ تنها کاهن اعظم اجازه داشت به قدس‌الاقداس خیمهٔ عبادت و بعدها قدس‌الاقداس معبد وارد شود.‏ قدس‌الاقداس به وسیلهٔ پرده‌ای از مکان قدس جدا می‌شد.‏ کاهن اعظم تنها در روز کفّاره وارد قدس‌الاقداس می‌شد.‏ (‏عبر ۹:‏۱-‏۳،‏ ۶،‏ ۷‏)‏ هارون و جانشینانش،‏ قبل از عبور از پرده و ورود به قدس‌الاقداس،‏ به عنوان کاهن اعظم منصوب شده بودند.‏ بنابراین،‏ عیسی نیز باید قبل از مرگش به عنوان کاهن اعظم منصوب می‌شد تا «از طریق پرده که بدن اوست» به آسمان برود.‏ (‏عبر ۱۰:‏۲۰‏)‏ به همین دلیل،‏ پولُس رسول گفت که عیسی به عنوان «کاهن اعظم» از «خیمه‌ای بزرگ‌تر و کامل‌تر گذشت که به دست انسان ساخته نشده است» و «به خود آسمان داخل شد.‏»—‏عبر ۹:‏۱۱،‏ ۲۴‏.‏

▪ اعتبار یافتن عهد جدید و رسمیت یافتن آن تفاوتی با هم ندارند.‏ دلیل آن را می‌توان اینچنین توضیح داد.‏ عیسی طی سه مرحله به عهد جدید اعتبار بخشید.‏ او به آسمان رفت و بهای قربانی‌اش را تقدیم کرد تا انسان‌ها نجات یابند.‏ بدین ترتیب او مراحل اعتبار بخشیدن یا قانونی ساختن عهد جدید را آغاز کرد.‏ رسمیت یافتن عهد جدید نیز طی همین سه مرحله صورت گرفت.‏

در مرحلهٔ اول،‏ عیسی در پیشگاه یَهُوَه حاضر شد.‏ سپس در مرحلهٔ دوم،‏ او بهای قربانی‌اش را به یَهُوَه تقدیم کرد.‏ در مرحلهٔ آخر،‏ بهای قربانی عیسی مورد قبول یَهُوَه قرار گرفت.‏ عهد جدید تنها بعد از انجام این سه مرحله قابل اجرا بود.‏

در کتاب مقدّس دقیقاً اشاره نشده است که یَهُوَه چه زمانی بهای قربانی عیسی را پذیرفت.‏ بنابراین ما نمی‌دانیم که عهد جدید دقیقاً چه زمانی اعتبار یافت و به مرحلهٔ اجرا درآمد.‏ اما می‌دانیم که عیسی ۱۰ روز قبل از پِنتیکاست به آسمان رفت.‏ (‏اعما ۱:‏۳‏)‏ عیسی در طی این مدت کوتاه،‏ بهای قربانی خود را به یَهُوَه تقدیم کرد و یَهُوَه آن را پذیرفت.‏ (‏عبر ۹:‏۱۲‏)‏ درستیِ این امر،‏ در روز پِنتیکاست به‌وضوح دیده شد.‏ ‏(‏اعما ۲:‏۱-‏۴،‏ ۳۲،‏ ۳۳‏)‏ بنابراین،‏ آنچه در پِنتیکاست رخ داد،‏ گواهی بود که عهد جدید،‏ پیش از آن به مرحلهٔ اجرا درآمده بود.‏

به طور خلاصه،‏ پس از این که یَهُوَه بهای قربانی عیسی را پذیرفت،‏ عهد جدید اعتبار و رسمیت یافت.‏ سپس،‏ توسط عیسی که کاهن اعظم و واسطهٔ این عهد است به اجرا درآمد.‏—‏عبر ۷:‏۲۵؛‏ ۸:‏۱-‏۳،‏ ۶؛‏ ۹:‏۱۳-‏۱۵‏.‏