۱.‏ چرا همهٔ ما به حکمت الٰهی نیاز داریم؟‏ (‏امثال ۴:‏۷‏)‏

 اگر شما با تصمیم مهمی روبرو بوده‌اید،‏ مطمئناً به یَهُوَه دعا کرده‌اید تا به شما حکمت دهد.‏ (‏یعقو ۱:‏۵‏)‏ سلیمان پادشاه گفت:‏ «حکمت،‏ برترین است.‏» ‏(‏امثال ۴:‏۷‏،‏ ه‌ن،‏ خوانده شود.‏)‏ البته منظور او حکمت بشری نیست؛‏ بلکه حکمتی است که یَهُوَه خدا می‌دهد.‏ (‏امث ۲:‏۶‏)‏ آیا این حکمت می‌تواند برای مقابله با مشکلات زندگی به ما کمک کند؟‏ در این مقاله جواب این سؤ‌ال را پیدا می‌کنیم.‏

۲.‏ یک راه که می‌توانیم حکمت به دست بیاوریم چیست؟‏

^۲ یک راه برای به دست آوردن حکمت این است که از دو نفر که حکمتشان زبانزد همه بود الگو بگیریم و تعالیمشان را در زندگی‌مان بکار بگیریم.‏ اول نمونهٔ سلیمان پادشاه را بررسی می‌کنیم.‏ کتاب مقدّس در مورد او می‌گوید:‏ «خدا به سلیمان بی‌اندازه حکمت و قدرت تشخیص داد.‏» (‏۱پاد ۴:‏۲۹‏)‏ بعد نمونهٔ عیسی را بررسی می‌کنیم که حکمتی بی‌نظیر داشت.‏ (‏مت ۱۲:‏۴۲‏)‏ در مورد او پیشگویی شده بود که «روح خداوند بر او قرار خواهد یافت،‏ روح حکمت و فهم.‏»—‏اشع ۱۱:‏۲‏،‏ ه‌ن.‏

۳.‏ در این مقاله چه موضوعی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۳ سلیمان و عیسی با حکمتی که از یَهُوَه گرفتند پندهای خوبی دادند که امروزه هم برای ما مفید است.‏ در این مقاله سه نمونه از این پندها را بررسی می‌کنیم و می‌بینیم که چطور دیدی معقول به مادیات،‏ شغلمان و خودمان داشته باشیم.‏

۴.‏ وضعیت مالی سلیمان چه تفاوتی با وضعیت مالی عیسی داشت؟‏

^۴ سلیمان ثروت بی‌اندازه و زندگی مرفهی داشت.‏ (‏۱پاد ۱۰:‏۷،‏ ۱۴،‏ ۱۵‏)‏ اما عیسی خانه و دارایی چندانی نداشت.‏ (‏مت ۸:‏۲۰‏)‏ با این حال،‏ هر دوی آن‌ها دید معقولی نسبت به مادیات داشتند،‏ چون حکمتشان از یَهُوَه خدا بود.‏

۵.‏ سلیمان چطور دیدی معقول به مادیات داشت؟‏

^۵ سلیمان گفت که پول «سرپناه» است.‏ (‏جا ۷:‏۱۲‏،‏ ه‌ن‏)‏ با پول می‌توانیم نیازهای اولیهٔ زندگی‌مان را تأ‌مین کنیم و حتی بعضی از چیزهایی را که دوست داریم بخریم.‏ سلیمان با وجود ثروت زیادی که داشت متوجه شد که پول مهم‌ترین چیز در زندگی نیست.‏ او گفت:‏ «نیکنامی [یا شهرت خوب] از ثروتِ عظیم برتر است.‏» (‏امث ۲۲:‏۱‏،‏ ه‌ن‏)‏ او همین طور متوجه شد که بیشتر افراد پول‌دوست به چیزهایی که دارند قانع نیستند.‏ (‏جا ۵:‏۱۰،‏ ۱۲‏)‏ او هشدار داد که نباید به مادیات دل ببندیم،‏ چون به راحتی می‌توانیم آن را از دست بدهیم.‏—‏امث ۲۳:‏۴،‏ ۵‏.‏

۶.‏ عیسی چطور دیدی معقول نسبت به مادیات داشت؟‏ (‏مَتّی ۶:‏۳۱-‏۳۳‏)‏

^۶ عیسی هم دید معقولی نسبت به مادیات داشت.‏ او از خوردن و نوشیدن لذّت می‌برد.‏ (‏لو ۱۹:‏۲،‏ ۶،‏ ۷‏)‏ اولین معجزهٔ او این بود که آب را به یک شراب مرغوب تبدیل کرد.‏ (‏یو ۲:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ همین طور روزی که کشته شد یک لباس گرانقیمت تنش بود.‏ (‏یو ۱۹:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ اما عیسی اجازه نداد که مادیات اولویت زندگی‌اش شود.‏ او به شاگردانش گفت:‏ ‹هیچ کس نمی‌تواند به دو ارباب خدمت کند؛‏ شما نمی‌توانید هم غلام خدا و هم غلام ثروت باشید.‏› (‏مت ۶:‏۲۴‏)‏ عیسی تعلیم داد که اگر به پادشاهی خدا اولویت دهیم،‏ یَهُوَه به نیازهایمان رسیدگی می‌کند.‏—‏مَتّی ۶:‏۳۱-‏۳۳ خوانده شود.‏

۷.‏ یک برادر از داشتن دیدی معقول نسبت به مادیات چه فایده‌ای برده است؟‏

 ^۷ خیلی از برادران و خواهرانمان پند کتاب مقدّس را در رابطه با مادیات به کار برده‌اند.‏ برادری مجرّد به اسم دانیال می‌گوید:‏ «در نوجوانی تصمیم گرفتم که به امور روحانی اولویت بدهم.‏» دانیال زندگی‌اش را ساده نگه داشته است؛‏ برای همین توانسته وقت و مهارت‌هایش را صرف فعالیت‌های روحانی کند.‏ او در ادامه می‌گوید:‏ «من هیچ وقت از تصمیمی که گرفتم پشیمان نیستم.‏ اگر به مادیات اولویت می‌دادم الآ‌ن ثروت زیادی داشتم.‏ اما ارزش دوست‌هایی که در حقیقت پیدا کرده‌ام و شادی‌ای که در خدمت به یَهُوَه دارم خیلی بیشتر از پول است.‏ برکاتی که یَهُوَه به من داده است را با هیچ پولی نمی‌توانستم به دست بیاورم.‏» این تجربه به ما نشان می‌دهد که اگر اولویت زندگی‌مان خدمت به یَهُوَه باشد،‏ نه مادیات،‏ حتماً فایده می‌بریم.‏

۸.‏ از کجا می‌دانیم که سلیمان دیدی معقول نسبت به کار کردن داشت؟‏ (‏جامعه ۵:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏

^۸ سلیمان رضایتی که از سخت‌کوشی به دست می‌آید را ‹موهبت› یا هدیه‌ای از طرف خدا خواند.‏ ‏(‏جامعه ۵:‏۱۸،‏ ۱۹‏،‏ ه‌ن،‏ خوانده شود.‏)‏ او گفت:‏ «در هر محنت،‏ منفعتی است.‏» (‏امث ۱۴:‏۲۳‏،‏ ه‌ن‏)‏ سلیمان شخصاً این موضوع را تجربه کرده بود،‏ چون او سخت‌کوش بود.‏ او چندین خانه،‏ تاکستان،‏ باغ و حوض ساخت.‏ همین طور شهرسازی کرد.‏ (‏۱پاد ۹:‏۱۹؛‏ جا ۲:‏۴-‏۶‏)‏ این پروژه‌ها،‏ سنگین بودند اما سلیمان از انجام آن‌ها لذّت می‌برد.‏ با این وجود،‏ او می‌دانست که شادی واقعی تنها از این طریق به دست نمی‌آید.‏ سلیمان در فعالیت‌های روحانی هم مشغول بود.‏ برای مثال،‏ او یک معبد باشکوه برای یَهُوَه ساخت که هفت سال طول کشید.‏ (‏۱پاد ۶:‏۳۸؛‏ ۹:‏۱‏)‏ سلیمان بعد از انجام همهٔ این کارها متوجه شد که فعالیت‌های روحانی از همه چیز مهم‌تر است.‏ او گفت:‏ «حال که همه چیز را شنیدیم،‏ ختم کلام این است:‏ از خدا بترس و فرامین او را نگاه دار.‏»—‏جا ۱۲:‏۱۳‏،‏ ه‌ن.‏

۹.‏ عیسی چطور نشان داد که دیدی معقول نسبت به کارش دارد؟‏

^۹ عیسی هم سخت‌کوش بود.‏ او در جوانی حرفه‌اش نجّاری بود.‏ (‏مرق ۶:‏۳‏)‏ عیسی در خانوادهٔ پر جمعیتی زندگی می‌کرد و در مخارج خانه به مادر و پدرش کمک می‌کرد.‏ مطمئناً آن‌ها از این بابت قدردان بودند.‏ از آنجایی که عیسی کامل بود،‏ کارش را به نحو احسن انجام می‌داد و احتمالاً مشتری‌های زیادی داشت.‏ عیسی سخت‌کوش بود و از کارش لذّت می‌برد،‏ با این وجود همیشه وقتی را برای امور روحانی کنار می‌گذاشت.‏ (‏یو ۷:‏۱۵‏)‏ بعدها وقتی به طور تمام‌وقت موعظه می‌کرد گفت:‏ «برای خوراکی که از بین می‌رود،‏ کار مکنید،‏ بلکه برای خوراکی کار کنید که باقی می‌ماند.‏» (‏یو ۶:‏۲۷‏)‏ او همین طور در موعظهٔ بالای کوه گفت:‏ «گنج برای خود در آسمان بیندوزید.‏»—‏مت ۶:‏۲۰‏.‏

۱۰.‏ بعضی‌ها ممکن است در چه دامی بیفتند؟‏

^۱۰ یَهُوَه می‌تواند به ما حکمت لازم را بدهد تا دیدی معقول به شغلمان داشته باشیم.‏ کتاب مقدّس به ما توصیه می‌کند که ‹سخت زحمت بکشیم و کار مفید انجام بدهیم.‏› (‏افس ۴:‏۲۸‏)‏ بیشتر وقت‌ها صداقت و سخت‌کوشی ما شاهدان یَهُوَه روی کارفرماهایمان تأ‌ثیر خوبی می‌گذارد و آن‌ها ما را به  خاطر کارمان تحسین می‌کنند.‏ این موضوع شاید باعث شود که ساعت‌های بیشتری کار کنیم تا وجههٔ خوب شاهدان یَهُوَه را در محیط کار حفظ کنیم.‏ اما در این صورت ممکن است دیگر وقت کافی برای خانواده و فعالیت‌های روحانی‌مان نداشته باشیم.‏ در چنین شرایطی لازم است که اولویت‌هایمان را تغییر بدهیم.‏

۱۱.‏ ویلیام از یک برادر در رابطه با کار کردن چه یاد گرفت؟‏

^۱۱ یک برادر جوان به نام ویلیام در گذشته برای برادری که پیر جماعت بود کار می‌کرد.‏ ویلیام می‌گوید:‏ «آن برادر دید خیلی معقولی نسبت به کار داشت.‏ او سخت کار می‌کرد و مشتری‌هایش از او راضی بودند.‏ اما به محض این که ساعت کاری‌اش تمام می‌شد وقت و انرژی‌اش را صرف خانواده و فعالیت‌های روحانی می‌کرد.‏ باید اعتراف کنم او یکی از شادترین آدم‌هایی است که تا به حال دیده‌ام!‏»‏ *

۱۲.‏ سلیمان چطور در ابتدا نشان داد که دید معقولی نسبت به خودش دارد و چطور آن را از دست داد؟‏

^۱۲ سلیمان تا وقتی با وفاداری یَهُوَه را پرستش می‌کرد دیدی معقول نسبت به خودش داشت.‏ او در جوانی با فروتنی محدودیت‌هایش را در نظر می‌گرفت و همیشه از یَهُوَه راهنمایی می‌خواست.‏ (‏۱پاد ۳:‏۷-‏۹‏)‏ سلیمان در ابتدای پادشاهی‌اش از خطر غرور آگاه بود و گفت:‏ «غرور پیشروِ نابودی است،‏ و دل متکبر پیشروِ لغزش.‏» (‏امث ۱۶:‏۱۸‏،‏ ه‌ن‏)‏ اما متأ‌سفانه بعدها پند خودش را فراموش کرد.‏ او کم‌کم مغرور شد و قوانین یَهُوَه را نادیده گرفت.‏ برای مثال،‏ یکی از قوانین شریعت این بود که پادشاه «نباید زنان زیادی برای خودش بگیرد،‏ چون این کار باعث می‌شود که دلش از خدا دور شود.‏» (‏تث ۱۷:‏۱۷‏)‏ اما سلیمان این قانون را زیر پا گذاشت و ۷۰۰ زن و ۳۰۰ صیغه گرفت که بیشتر آن‌ها پرستندهٔ یَهُوَه نبودند.‏ (‏۱پاد ۱۱:‏۱-‏۳‏)‏  سلیمان احتمالاً فکر می‌کرد که آن‌ها تأ‌ثیر بدی بر او نمی‌گذارند،‏ اما عواقب بد نافرمانی‌اش را دید.‏—‏۱پاد ۱۱:‏۹-‏۱۳‏.‏

۱۳.‏ ما از تعمّق بر نمونهٔ عیسی چه یاد می‌گیریم؟‏

^۱۳ عیسی همیشه دید معقولی نسبت به خودش داشت و فروتن بود.‏ او قبل از این که به زمین بیاید کارهای فوق‌العاده‌ای در کنار یَهُوَه انجام داده بود.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که از طریق عیسی «همهٔ چیزهای دیگر آفریده شد،‏ یعنی آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است.‏» (‏کول ۱:‏۱۶‏)‏ او احتمالاً موقع تعمیدش تمام کارهایی که با پدرش کرده بود را به یاد آورد.‏ (‏مت ۳:‏۱۶؛‏ یو ۱۷:‏۵‏)‏ اما این موضوع باعث نشد که مغرور بشود و خودش را بالاتر از دیگران بداند.‏ او به شاگردانش گفت که ‹نیامده تا به او خدمت شود،‏ بلکه آمده تا خدمت کند و جان خود را همچون بهای رهایی در عوض بسیاری بدهد.‏› (‏مت ۲۰:‏۲۸‏)‏ همین طور گفت که هیچ کاری را با اختیار خودش انجام نمی‌دهد.‏ (‏یو ۵:‏۱۹‏)‏ عیسی نمونهٔ فوق‌العاده‌ای از فروتنی برای همهٔ ماست.‏

۱۴.‏ عیسی چطور به ما یاد داد که دید درستی نسبت به خودمان داشته باشیم؟‏

^۱۴ عیسی به شاگردانش یاد داد که دیدی درست نسبت به خودشان داشته باشند.‏ او به آن‌ها گفت:‏ ‹خدا حتی از تعداد موهای سر شما نیز آگاه است.‏› (‏مت ۱۰:‏۳۰‏)‏ این گفتهٔ عیسی خیلی دلگرم‌کننده است؛‏ مخصوصاً اگر دیدی منفی نسبت به خودمان داشته باشیم.‏ او نشان داد که پدر آسمانی‌مان به ما توجه دارد و در دید او خیلی باارزشیم.‏ ما هیچ وقت نباید فکر کنیم که لایق پرستیدن یَهُوَه یا زندگی در دنیای جدید نیستیم،‏ چون در این صورت دید یَهُوَه را زیر سؤ‌ال می‌بریم.‏

۱۵.‏ الف)‏ مجلّهٔ برج دیده‌بانی در رابطه با داشتن دیدی معقول نسبت به خودمان،‏ چه توصیه‌ای کرد؟‏ ب)‏ با توجه به تصویر صفحهٔ ۲۴،‏ اگر بیش از حد به خودمان اهمیت بدهیم چه برکت‌هایی را از دست می‌دهیم؟‏

^۱۵ تقریباً پانزده سال پیش مجلّهٔ برج دیده‌بانی  به ما توصیه کرد که دیدی معقول نسبت به خودمان داشته باشیم.‏ در آن مجلّه آمده بود:‏ «ما نمی‌خواهیم خیلی خودمان را بالاتر از دیگران بدانیم و مغرور شویم یا خودمان را بی‌ارزش بدانیم.‏ باید دیدی معقول نسبت به خودمان داشته باشیم و نقاط قوّت و ضعفمان را در نظر بگیریم.‏ یک خواهر گفت:‏ ‹من بدترین آدم روی زمین نیستم،‏ بهترین هم نیستم.‏ من هم مثل بقیه هم نکات مثبت دارم،‏ هم منفی.‏›» پس می‌بینیم که داشتن دیدی معقول نسبت به خودمان چقدر اهمیت دارد!‏

۱۶.‏ چرا یَهُوَه به ما پندهای حکیمانه می‌دهد؟‏

^۱۶ یَهُوَه از طریق کلامش به ما پندهای حکیمانه می‌دهد.‏ او ما را خیلی دوست دارد و می‌خواهد که ما شاد باشیم.‏ (‏اشع ۴۸:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ وقتی در زندگی به یَهُوَه اولویت بدهیم،‏ می‌توانیم به این شادی دست پیدا کنیم.‏ در این صورت روی مادیات،‏ شغلمان و خودمان بیش از حد تمرکز نمی‌کنیم و با مشکلات کمتری روبرو می‌شویم.‏ ما مصممیم که با تصمیمات حکیمانه دل یَهُوَه را شاد کنیم!‏—‏امث ۲۳:‏۱۵‏.‏