۱-‏۲.‏ یک دلیل که باید به کتاب مکاشفه توجه کنیم چیست؟‏

 آیا تا به حال شده کسی آلبوم عکس‌هایش را به شما نشان دهد؟‏ آن عکس‌ها از مناطق و افرادی است که نمی‌شناسید.‏ اما در میان تمام عکس‌ها،‏ یکی توجه‌تان را جلب می‌کند،‏ چون خودتان در آن هستید.‏ دقت می‌کنید و فکر می‌کنید این کِی و کجا بود،‏ چه کسان دیگری در آن هستند.‏ از تمام آن عکس‌ها این یکی برایتان مفهومی خاص دارد.‏

^۲ می‌توان گفت کتاب مکاشفه مثل آن عکس است.‏ چرا؟‏ حداقل به دو دلیل.‏ اول این که برای ما نوشته شده است.‏ کتاب مکاشفه این طور آغاز می‌شود:‏ «این مکاشفه‌ای از عیسی مسیح است که خدا به او داد تا آنچه باید به‌زودی رخ دهد،‏ بر غلامان خود آشکار سازد‏.‏»‏ (‏مکا ۱:‏۱‏)‏ بله،‏ پیام این کتاب برای همه نیست،‏ برای خادمان وقف‌شدهٔ خداست.‏ پس برای ما خادمان خدا عجیب نیست که در تحقق پیشگویی‌های این کتاب نقش داشته باشیم،‏ یا به اصطلاح خود را در این عکس ببینیم.‏

۳-‏۴.‏ طبق کتاب مکاشفه پیشگویی‌های آن چه زمانی به تحقق می‌رسد؟‏ دانستن این نکته باید ما را به چه کاری برانگیزد؟‏

^۳ دلیل دوم،‏ زمانِ تحقق این پیشگویی‌هاست که یوحنای رسول به آن اشاره کرده،‏ می‌نویسد:‏ «تحت تأ‌ثیر روح‌القدس به روز سَرور برده شدم.‏» (‏مکا ۱:‏۱۰‏)‏ یوحنای رسول این کتاب را حدود سال ۹۶ م.‏ نوشت که هنوز تا «روز سَرور» مدت‌ها مانده بود.‏ (‏مت ۲۵:‏۱۴،‏ ۱۹؛‏ لو ۱۹:‏۱۲‏)‏ طبق پیشگویی‌های  کتاب مقدّس «روز سَرور» از سال ۱۹۱۴ آغاز شد،‏ زمانی که عیسی در آسمان به پادشاهی رسید.‏ از آن سال به بعد تحقق پیشگویی‌های کتاب مکاشفه آغاز شد؛‏ پیشگویی‌هایی مربوط به قوم خدا.‏ بله،‏ «روز سَرور» همین دوران ماست.‏

^۴ ما در برهه‌ای خاص از تاریخ زندگی می‌کنیم و باید به مکاشفه ۱:‏۳ و پند پرمهر آن به‌خصوص توجه کنیم که می‌گوید:‏ «خوشا به حال کسی که کلام این پیشگویی را با صدای بلند می‌خواند و خوشا به حال کسانی که آن را می‌شنوند و آنچه را که در آن نوشته شده است،‏ به جا می‌آورند؛‏ زیرا زمان مقرّر نزدیک است.‏» ما واقعاً باید «کلام این پیشگویی» را بخوانیم،‏ بشنویم و به آن‌ها عمل کنیم.‏ در اینجا به برخی از هشدارها و پندهای آن می‌پردازیم.‏

۵.‏ در کتاب مکاشفه چگونه بر اهمیت پرستشی مورد قبول یَهُوَه تأ‌کید شده است؟‏

^۵ از همان اولین باب کتاب مکاشفه می‌فهمیم که عیسی کاملاً از آنچه در جماعت‌های مسیحی می‌گذرد آگاه است.‏ (‏مکا ۱:‏۱۲-‏۱۶،‏ ۲۰؛‏ ۲:‏۱‏)‏ پیام‌هایی که عیسی به هفت جماعت آسیای صغیر نوشت،‏ این موضوع را روشن می‌کند.‏ عیسی به جماعت مسیحیان قرن اول راهنمایی‌های لازم را داد تا پرستششان برای یَهُوَه پذیرفته باشد.‏ در واقع عیسی مسیح به عنوان پیشوا و رهبر ما،‏ از وضعیت روحانی ما نیز به‌خوبی آگاه است.‏ ما تحت نظارت و حفاظت عیسی هستیم.‏ هیچ چیز از چشمان او پنهان نیست.‏ او می‌داند ما چه باید بکنیم تا همچنان مورد قبول خدا باشیم.‏ پس عیسی بر چه نکاتی تأ‌کید کرده که ما باید به آن‌ها عمل کنیم؟‏

۶.‏ الف)‏ طبق مکاشفه ۲:‏۳،‏ ۴ عیسی در پیامش به جماعت اِفِسُس چه هشداری داد؟‏ ب)‏ ما چه درسی می‌گیریم؟‏

^۶ مکاشفه ۲:‏۳،‏ ۴ خوانده شود.‏ نباید از محبتی که اول به یَهُوَه داشتیم کاسته شود.‏ عیسی به جماعت اِفِسُس از پایداری و استقامت آن‌ها می‌گوید و از خدمتشان به یَهُوَه با وجود مشکلات و سختی‌های مختلف.‏ اما این جماعت آن محبتی که نخست به یَهُوَه داشتند از دست داده بودند.‏ آن‌ها باید آتش آن محبت را دوباره در دل‌هایشان روشن می‌کردند،‏ در غیر این صورت پرستششان برای یَهُوَه پذیرفته نبود.‏ پس،‏ از پیام عیسی می‌فهمیم که فقط پایداری کافی نیست،‏ بلکه پایداری باید با انگیزهٔ درست همراه باشد.‏ امروزه هم همین است.‏ برای یَهُوَه خدا مهم است که چه می‌کنیم و چرا آن کار را می‌کنیم.‏ بله،‏ انگیزهٔ ما برای یَهُوَه مهم است،‏ چون می‌خواهد پرستش ما از روی محبت عمیق و قدردانی به او باشد.‏—‏امث ۱۶:‏۲؛‏ مرق ۱۲:‏۲۹،‏ ۳۰‏.‏

۷.‏ الف)‏ طبق مکاشفه ۳:‏۱-‏۳ جماعت ساردِس چه مشکلی داشت؟‏ ب)‏ از پیام عیسی به آن‌ها چه درس مهمی می‌گیریم؟‏

^۷ مکاشفه ۳:‏۱-‏۳ خوانده شود.‏ باید هوشیار و بیدار بمانیم.‏ اعضای جماعت ساردِس مشکلی دیگر داشتند.‏ آن‌ها زمانی در فعالیت‌های روحانی فعال بودند،‏ اما حال سهل‌انگار شده بودند.‏ عیسی به آن‌ها هشدار داد که ‹بیدار شوند!‏› ما چه درسی می‌گیریم؟‏ البته یَهُوَه خدمت و کارهای ما را فراموش نمی‌کند.‏ (‏عبر ۶:‏۱۰‏)‏ اما نمی‌توانیم به سابقه‌مان در خدمت به یَهُوَه تکیه کنیم و فکر کنیم کار خودمان را کرده‌ایم.‏ شاید محدودیت‌هایی داریم و نمی‌توانیم مثل گذشته خدمت کنیم،‏ اما باز هم باید هوشیار و بیدار بمانیم و تا به آخر ‹در کار خداوند بسیار فعال باشیم.‏›—‏۱قر ۱۵:‏۵۸؛‏ مت ۲۴:‏۱۳؛‏ مرق ۱۳:‏۳۳‏.‏

۸.‏ طبق مکاشفه ۳:‏۱۵-‏۱۷ از پیام عیسی به جماعت لائودیکیه چه درسی می‌گیریم؟‏

 ^۸ مکاشفه ۳:‏۱۵-‏۱۷ خوانده شود.‏ با غیرت و با دل و جان یَهُوَه را پرستش کنیم.‏ پیام عیسی به جماعت لائودیکیه مشکل دیگری را روشن می‌کند.‏ آن‌ها در پرستش یَهُوَه به اصطلاح «ولرم» بودند.‏ به‌خاطر بی‌علاقگی و بی‌تفاوتی‌شان عیسی آن‌ها را «بیچاره و اسف‌انگیز» خواند.‏ آن‌ها باید در خدمت به یَهُوَه و پرستش او غیرت و علاقه نشان می‌دادند.‏ (‏مکا ۳:‏۱۹‏)‏ ما چه درسی می‌گیریم؟‏ اگر از غیرتمان در خدمت به یَهُوَه کم شده،‏ باید قدردانی‌مان را از هر آنچه یَهُوَه و سازمانش برایمان مهیا می‌کنند بالا ببریم.‏ (‏مکا ۳:‏۱۸‏)‏ به هیچ وجه نمی‌خواهیم به خاطر آسایش و آسودگی در زندگی،‏ پرستش یَهُوَه برایمان در درجهٔ دوم اهمیت قرار گیرد.‏

۹.‏ با توجه به هشدار عیسی به جماعت پِرگاموم و تیاتیرا ما باید از چه خطری دوری کنیم؟‏

^۹ از تعالیم مرتدان دوری کنیم.‏ عیسی در جماعت پِرگاموم برخی را توبیخ کرد،‏ چون باعث تفرقه در جماعت شده بودند.‏ (‏مکا ۲:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ از طرف دیگر در جماعت تیاتیرا کسانی را که از تعالیم و «چیزهای عمیق شیطان» دوری می‌کردند،‏ تحسین کرد و تأ‌کید کرد که حقیقت را حفظ کنند.‏ (‏مکا ۲:‏۲۴-‏۲۶‏)‏ اما آن دسته از مسیحیانی که دنبال تعالیم کاذب رفته بودند باید توبه می‌کردند.‏ ما چه باید بکنیم؟‏ باید از هر آموزه و تعلیمی که خلاف طرز فکر یَهُوَه خداست دوری کنیم.‏ از یاد نبریم که مرتدان ممکن است ظاهری خداپرست داشته باشند،‏ اما در عمل خلاف آن را ثابت می‌کنند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۵‏)‏ اگر مرتب کلام خدا را مطالعه کنیم تشخیص و دوری از تعالیم کاذب برایمان آسان‌تر خواهد بود.‏—‏۲تیمو ۳:‏۱۴-‏۱۷؛‏ یهو ۳،‏ ۴‏.‏

۱۰.‏ پیام عیسی به دو جماعت پِرگاموم و تیاتیرا چه درس‌های دیگری به ما می‌آموزد؟‏

^۱۰ باید از هر نوع عمل غیراخلاقی پرهیز کنیم و به هیچ وجه با آن سازش نکنیم.‏ در دو جماعت پِرگاموم و تیاتیرا مشکل دیگری هم بود.‏ عیسی آن‌ها را محکوم کرد چون برخی از آن‌ها اعمال نامشروع جنسی را روا می‌داشتند.‏ (‏مکا ۲:‏۱۴،‏ ۲۰‏)‏ ما چه درسی می‌گیریم؟‏ نمی‌توانیم مرتکب چنین اعمالی شویم و انتظار داشته باشیم یَهُوَه آن‌ها را نادیده بگیرد،‏ حتی اگر سال‌هاست به یَهُوَه خدمت می‌کنیم و مسئولیت‌هایی در جماعت داریم.‏ (‏۱سمو ۱۵:‏۲۲؛‏ ۱پطر ۲:‏۱۶‏)‏ معیارهای دنیا هر  چقدر هم تنزل کند،‏ یَهُوَه از ما انتظار دارد که همیشه به معیارهای والای اخلاقی او پای‌بند بمانیم.‏—‏افس ۶:‏۱۱-‏۱۳‏.‏

۱۱.‏ تا به اینجا چه یاد گرفتیم؟‏ (‏ کادر «درس‌هایی برای این دوران» ملاحظه شود‏.‏)‏

^۱۱ تا به اینجا چه یاد گرفتیم؟‏ باید اطمینان یابیم که پرستش ما از دید یَهُوَه پذیرفته است.‏ اگر کاری می‌کنیم که شیوهٔ پرستش ما را زیر سؤ‌ال می‌برد،‏ باید فوراً اقدام کنیم تا یَهُوَه از ما راضی باشد.‏ (‏مکا ۲:‏۵،‏ ۱۶؛‏ ۳:‏۳،‏ ۱۶‏)‏ عیسی در پیام‌هایش به جماعت‌ها نکتهٔ دیگری را نیز برجسته کرد.‏ آن چیست؟‏

۱۲.‏ از پیام عیسی به مسیحیان در اِزمیر و فیلادِلفیه چه یاد می‌گیریم؟‏ (‏مکاشفه ۲:‏۱۰‏)‏

^۱۲ حال به پیام عیسی به جماعت‌های اِزمیر و فیلادِلفیه توجه کنید.‏ آن‌ها نباید از اذیت و آزار ترسی به دل راه می‌دادند،‏ چون پاداش وفاداری‌شان را می‌دیدند.‏ ‏(‏مکاشفه ۲:‏۱۰ خوانده شود؛‏ ۳:‏۱۰‏)‏ این چه درسی برای ما دارد؟‏ ما هم باید آمادهٔ روبرو شدن با آزار و اذیت باشیم و در آن پایدار بمانیم.‏ (‏مت ۲۴:‏۹،‏ ۱۳؛‏ ۲قر ۱۲:‏۱۰‏)‏ چرا این یادآوری مهم است؟‏

۱۳-‏۱۴.‏ رویدادهایی که در مکاشفه ۱۲ توصیف شده چه تأ‌ثیری بر قوم خدا داشته است؟‏

^۱۳ در کتاب مکاشفه می‌خوانیم که قوم خدا در «روز سَرور» با آزار و اذیت روبرو می‌شوند،‏ پس ما امروزه با آزار و اذیت روبرو می‌شویم.‏ مکاشفه باب ۱۲ خبر از جنگی در آسمان می‌دهد،‏ جنگی که درست بعد از به پادشاهی رسیدن عیسی در آسمان در گرفت.‏ میکائیل،‏ همان عیسی مسیح در آسمان،‏ به همراه فرشتگانش با شیطان و دیوها جنگ کردند.‏ (‏مکا ۱۲:‏۷،‏ ۸‏)‏ دشمنان خدا شکست خوردند و از آسمان به زمین افکنده شدند،‏ همین مصیبت و درد و رنج فراوان برای ساکنان زمین آورده است.‏ (‏مکا ۱۲:‏۹،‏ ۱۲‏)‏ این رویداد چه تأ‌ثیری بر قوم خدا داشته است؟‏

^۱۴ کتاب مکاشفه از عکس‌العمل شیطان می‌گوید که دیگر دستش از آسمان کوتاه شده.‏ پس خشم خود را بر سر مسح‌شدگان روی زمین خالی می‌کند؛‏ کسانی که نمایندگان پادشاهی خدا بر زمینند و «کار شهادت در مورد عیسی را بر عهده دارند.‏» (‏مکا ۱۲:‏۱۷؛‏ ۲قر ۵:‏۲۰؛‏ افس ۶:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ این پیشگویی چطور به تحقق رسید؟‏

۱۵.‏ «دو شاهد» در مکاشفه باب ۱۱ مظهر چه کسانی هستند و برای آن‌ها چه روی داد؟‏

^۱۵ شیطان ترتیب حمله به برادران مسح‌شده را داد؛‏ برادرانی که رهبری فعالیت موعظه را به عهده داشتند.‏  در کتاب مکاشفه به «دو شاهد» اشاره شده که کشته می‌شوند،‏ این «دو شاهد» مظهر برادران مسئولی است که در میان این برادران بودند.‏ * (‏مکا ۱۱:‏۳،‏ ۷-‏۱۱‏)‏ تحقق آن چگونه بود؟‏ در سال ۱۹۱۸ هشت تن از برادران مسئول به اتهام دروغ دستگیر و هر یک به حبس‌های درازمدت محکوم شدند.‏ می‌توان گفت از دید انسان‌ها شهادت دادن یا فعالیت این مسح‌شدگان پایان یافت یا آن ‹دو شاهد کشته شدند.‏›‏

۱۶.‏ در سال ۱۹۱۹ چه اتفاق غیرمنتظره‌ای افتاد،‏ اما از آن زمان شیطان چه کرده است؟‏

^۱۶ همین طور در مکاشفه باب ۱۱ آمده که آن «دو شاهد» بعد از مدتی کوتاه به زندگی باز می‌گردند.‏ این پیشگویی چطور به تحقق رسید؟‏ یک سال بعد،‏ در اوایل سال ۱۹۱۹ کاملاً غیرمنتظره آن برادران از زندان آزاد شدند و بعدها از اتهاماتشان تبرئه شدند.‏ آن‌ها فوراً فعالیت موعظه و تعلیم را از سر گرفتند.‏ اما این پایانِ حملات شیطان به قوم خدا نبود.‏ از آن زمان،‏ شیطان سیل آزار و اذیت را همچون «رودخانه» بر سر قوم خدا ریخته است.‏ (‏مکا ۱۲:‏۱۵‏)‏ پس وفادار ماندن برای هر یک از ما «مستلزم پایداری و ایمان است.‏»—‏مکا ۱۳:‏۱۰‏.‏

۱۷.‏ قوم خدا زیر حملات شیطان از چه کمک غیرمنتظره‌ای برخوردار شده‌اند؟‏

^۱۷ کتاب مکاشفه باب ۱۲ خبر می‌دهد که قوم خدا از منبعی غیرمنتظره کمک دریافت می‌کند؛‏ طوری که گویی «زمین» دهان باز می‌کند و «رودخانهٔ» آزار و اذیت را می‌بلعد.‏ (‏مکا ۱۲:‏۱۶‏)‏ همین طور هم شده است.‏ گاه عواملی در دنیای شیطان،‏ مثلاً برخی از نظام‌های قضایی،‏ معقول‌تر عمل کرده‌اند و به قوم خدا کمک کرده‌اند.‏ بارها دادگاه‌ها به نفع خادمان خدا رأ‌ی داده‌اند و این تا حدّی به برادرانمان آزادی عمل داده است.‏ آنان از این آزادی چگونه بهره برده‌اند؟‏ از هر فرصتی برای فعالیتی که یَهُوَه به آن‌ها سپرده تمام و کمال استفاده کرده‌اند.‏ (‏۱قر ۱۶:‏۹‏)‏ این فعالیت چیست؟‏

۱۸.‏ فعالیت اصلی ما در این روزهای آخر چیست؟‏

^۱۸ عیسی پیشگویی کرد که پیروانش «خبر خوشِ پادشاهی» را در سراسر زمین به گوش مردم می‌رسانند و بعد پایان فرا می‌رسد.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۴‏)‏ کتاب مکاشفه  از حمایت فرشته یا گروهی از فرشتگان در این فعالیت خبر می‌دهد.‏ این حمایت این گونه توصیف شده که فرشته‌ای «بشارتی جاودان داشت تا آن را به ساکنان زمین،‏ از هر ملت و طایفه و زبان و قوم اعلام کند.‏»—‏مکا ۱۴:‏۶‏.‏

۱۹.‏ خادمان یَهُوَه چه پیام دیگری را باید موعظه کنند؟‏

^۱۹ خبر خوش پادشاهی خدا تنها پیامی نیست که قوم خدا باید به گوش مردم برساند.‏ آن‌ها باید از فعالیت فرشتگان که در مکاشفه باب ۸ تا ۱۰ آمده نیز حمایت کنند.‏ این فرشتگان از یک سری رویدادهای ناهنجار علیه کسانی که پادشاهی خدا را نمی‌پذیرند،‏ خبر می‌دهند.‏ به این ترتیب شاهدان یَهُوَه پیام داوری خدا علیه عوامل دنیای شیطان را اعلام می‌کنند،‏ این پیام برای آن‌ها همچون «تگرگ و آتش» است.‏ (‏مکا ۸:‏۷،‏ ۱۳‏)‏ بله،‏ پایان شرارت نزدیک است.‏ مردم باید این پیام را هم بشنوند تا بتوانند تغییرات لازم را در زندگی خود بدهند و از روز خشم خدا نجات پیدا کنند.‏ (‏صف ۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ البته این پیام،‏ پیامی دلنشین برای مردم نیست،‏ اعلام آن شهامت و شجاعت می‌خواهد.‏ طی مصیبت عظیم شنیدن پیامِ داوریِ نهایی برای مردم سخت‌تر و ناخوشایندتر خواهد بود.‏—‏مکا ۱۶:‏۲۱‏.‏

۲۰.‏ دو مقالهٔ بعد در مورد چیست؟‏

^۲۰ هر یک از ما باید به «کلام این پیشگویی» عمل کند؛‏ فکرش را بکنید با این کار در تحقق پیشگویی‌های کتاب مکاشفه نقش داریم.‏ (‏مکا ۱:‏۳‏)‏ اما چطور در آزار و اذیت پایدار و وفادار بمانیم و با شهامت این پیام‌ها را اعلام کنیم؟‏ دو چیز به ما قدرت می‌دهد:‏ اول،‏ دانستن آنچه کتاب مکاشفه در مورد دشمنان خدا می‌گوید،‏ دوم،‏ تأ‌مّل بر برکاتی که به خاطر وفاداری‌مان در آینده نصیبمان می‌شود.‏ در دو مقالهٔ بعد به این مطالب می‌پردازیم.‏