مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

نگذارید خطاهای دیگران شما را بلغزاند

نگذارید خطاهای دیگران شما را بلغزاند

‏«همچنان .‏ .‏ .‏ همدیگر را بدون قید و شرط ببخشید.‏»—‏کولُسیان ۳:‏۱۳‏.‏

سرودهای:‏ ۱۲۱،‏ ۷۵

۱،‏ ۲.‏ کتاب مقدّس افزایش شمار قوم خدا را چگونه پیشگویی کرده بود؟‏

خادمان وفادار یَهُوَه خدا بر زمین،‏ سازمانی را تشکیل می‌دهند که به‌راستی استثنایی است.‏ این افراد شاهدان او هستند،‏ افرادی ناکامل که مرتکب اشتباه و خطا می‌شوند.‏ با این همه یَهُوَه با روح مقدّس خود این جماعت را راهنمایی کرده و باعث رشد و شکوفایی آن در سراسر زمین شده است.‏ در اینجا به چند عمل فوق‌العادهٔ یَهُوَه اشاره می‌کنیم که از طریق این انسان‌های ناکامل اما آماده برای خدمت،‏ انجام داده است.‏

۲ در سال ۱۹۱۴،‏ هنگام شروع روزهای آخرِ این نظام،‏ شمار خادمان یَهُوَه به نسبت اندک بود.‏ اما یَهُوَه خدمت موعظهٔ آنان را برکت داد.‏ از آن زمان تا کنون میلیون‌ها نفر با حقایق کلام یَهُوَه آشنا شده و به جمع شاهدان او پیوسته‌اند.‏ در واقع یَهُوَه از پیش به این رشد فوق‌العاده اشاره کرده بود،‏ زمانی که گفت:‏ «کمترین،‏ هزار تن خواهد شد،‏ و کوچکترین،‏ قومی نیرومند خواهد گردید.‏ من یهوه هستم،‏ و این را در وقتش خواهم شتابانید.‏» (‏اشع ۶۰:‏۲۲‏)‏ بی‌گمان در این روزهای آخر این پیشگویی به تحقق رسیده است.‏ در واقع شمار قوم خدا در کل از جمعیت بسیاری از کشورها بیشتر است.‏

۳.‏ خادمان خدا چگونه محبت نشان داده‌اند؟‏

۳ طی این زمان،‏ یَهُوَه به قومش یاری رساند تا در میان آنان به صورت فزاینده‌ای خصوصیت اصلی او یعنی محبت پرورش یابد.‏ (‏۱یو ۴:‏۸‏)‏ عیسی که محبت یَهُوَه خدا را سرمشق خود قرار می‌داد به پیروانش چنین گفت:‏ «من به شما حکمی تازه می‌دهم و آن این است که به یکدیگر محبت کنید؛‏ .‏ .‏ .‏ به این طریق است که همه خواهند دانست،‏ شاگردان من هستید–‏اگر به یکدیگر محبت کنید.‏» (‏یو ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ این امر به خصوص در دوران اخیر بسیار اهمیت داشته است،‏ چرا که قوم‌ها به صورتی هولناک به جنگ‌های خانمانسوز دست زده‌اند.‏ برای نمونه،‏ تنها در جنگ جهانی دوم حدود ۵۵ میلیون نفر کشته شدند.‏ اما شاهدان یَهُوَه در آن کشتار جهانی شرکت نداشتند.‏ ‏(‏میکاه ۴:‏۱،‏ ۳ خوانده شود.‏)‏ محبت،‏ آنان را قادر ساخت که «از خون همگان» بری باشند.‏—‏اعما ۲۰:‏۲۶‏.‏

۴.‏ چرا رشد قوم یَهُوَه قابل توجه است؟‏

۴ قوم خدا در این دنیای پر از دشمنی و خصومت رشد یافته است،‏ دنیایی که طبق گفتهٔ کتاب مقدّس تحت تسلّط شیطان،‏ «خدای این نظام» است.‏ (‏۲قر ۴:‏۴‏)‏ با وجود این که شیطان عوامل سیاسی این دنیا و رسانه‌های گروهی را تحت سلطهٔ خود دارد،‏ نتوانسته است موعظهٔ خبر خوش را متوقف کند.‏ با این همه از آنجا که می‌داند زمان اندکی دارد تلاش می‌کند مردم را از پرستش پاک دور سازد و برای رسیدن به این هدف از شیوه‌های مختلف استفاده می‌کند.‏—‏مکا ۱۲:‏۱۲‏.‏

آزمون وفاداری

۵.‏ چرا ممکن است گاه دیگران باعث رنجش ما شوند؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

۵ جماعت مسیحی آموخته است که محبت به خدا و به همنوع اهمیت بسزایی دارد.‏ زمانی که از عیسی پرسیده شد که بزرگ‌ترین حکم چیست،‏ او چنین گفت:‏ «‹یَهُوَه خدای خود را با تمامی دل،‏ تمامی جان و تمامی ذهن خود دوست بدار.‏› این بزرگ‌ترین و نخستین حکم است.‏ حکم دوم مانند حکم اول است،‏ این که ‹همسایه‌ات را همچون خویشتن دوست بدار.‏›» (‏مت ۲۲:‏۳۵-‏۳۹‏)‏ در عین حال،‏ کتاب مقدّس روشن می‌سازد که گناه آدم سبب ناکاملی ما شده است.‏‏(‏رومیان ۵:‏۱۲،‏ ۱۹ خوانده شود.‏)‏ پس گاه ممکن است گفته یا عمل برادر یا خواهری در جماعت ما را برنجاند.‏ این امر می‌تواند محبت ما به یَهُوَه خدا و قوم او را بیازماید.‏ اگر ما در چنین شرایطی قرار گیریم،‏ چگونه عمل می‌کنیم؟‏ گزارش‌هایی در کتاب مقدّس نشان می‌دهد که حتی خادمان وفادار یَهُوَه نیز با گفته یا عملشان سبب رنجش و آزار دیگران شدند.‏ ما می‌توانیم از این گزارش‌ها درس‌های ارزنده‌ای بیاموزیم.‏

اگر شما در زمان عیلی و پسرانش در اسرائیل زندگی می‌کردید،‏ چه واکنشی نسبت به رفتار آنان نشان می‌دادید؟‏ (‏بند ۶ ملاحظه شود)‏

۶.‏ عیلی از چه جهت در تأدیب پسرانش کوتاهی کرد؟‏

۶ برای مثال،‏ عیلی،‏ کاهن اعظم دو پسر سرکش داشت که به قوانین یَهُوَه خدا پای‌بند نبودند.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «پسران عیلی مردانی فرومایه بودند و خداوند را نمی‌شناختند.‏» (‏۱سمو ۲:‏۱۲‏)‏ با این که پدرشان نقش مهمی در ترویج پرستش پاک داشت،‏ آن دو پسر مرتکب گناهان جدّی می‌شدند.‏ عیلی از این موضوع آگاه بود و موظف بود که آنان را تأدیب کند،‏ اما در این کار سهل‌انگاری می‌کرد.‏ از این رو،‏ در نهایت خدا عیلی و دو پسرش را به شدّت مجازات کرد.‏ همچنین بعدها دیگر اجازه نداد که کسی از خاندان عیلی به عنوان کاهن اعظم خدمت کند.‏ (‏۱سمو ۳:‏۱۰-‏۱۴‏)‏ اگر شما در زمان عیلی زندگی می‌کردید،‏ در برابر سهل‌انگاری او نسبت به گناهان پسرانش چه واکنشی نشان می‌دادید؟‏ آیا لغزش می‌خوردید تا حدّی که خدمت به خدا را کنار می‌گذاشتید؟‏

۷.‏ داوود چه گناه بزرگی مرتکب شد،‏ و یَهُوَه با او چه کرد؟‏

۷ یَهُوَه خدا داوود را دوست می‌داشت و او را «مردی موافق دل خود» خواند.‏ (‏۱سمو ۱۳:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ اعما ۱۳:‏۲۲‏)‏ اما داوود با بَتْشَبَع زنا کرد و آن زن باردار شد.‏ اوریا شوهر بَتْشَبَع در سپاه داوود خدمت می‌کرد.‏ زمانی که اوریا برای مدتی کوتاه به خانه آمد،‏ داوود تلاش کرد که او به خانه‌اش برود تا با بَتْشَبَع رابطهٔ جنسی برقرار کند و به نظر برسد که او پدر بچه است.‏ اما اوریا به خانه نرفت و داوود کاری کرد که او در جنگ کشته شود.‏ داوود تاوان سنگین این جنایتش را پرداخت و مصیبت و بلا بر او و خانواده‌اش وارد شد.‏ (‏۲سمو ۱۲:‏۹-‏۱۲‏)‏ در واقع یَهُوَه خدا به او رحمت نشان داد چون او در کل «با راستی دل» در حضور یَهُوَه خدا گام برمی‌داشت.‏ (‏۱پاد ۹:‏۴‏)‏ اگر شما در آن زمان در میان قوم خدا بودید،‏ چه واکنشی نشان می‌دادید؟‏ آیا گناه داوود باعث لغزش شما می‌شد؟‏

۸.‏ الف)‏ چگونه پِطرُس رسول نتوانست سر حرفش بماند؟‏ ب)‏ پس از خطای پِطرُس چرا یَهُوَه خدا باز هم از او استفاده کرد؟‏

۸ نمونهٔ دیگر پِطرُس رسول است.‏ عیسی او را به عنوان یکی از رسولانش برگزید.‏ هر چند که گاه پِطرُس در سخن و عمل خطا می‌کرد.‏ برای مثال،‏ پِطرُس گفت که حتی اگر همه عیسی را ترک کنند،‏ او چنین نخواهد کرد.‏ (‏مرق ۱۴:‏۲۷-‏۳۱،‏ ۵۰‏)‏ اما زمانی که عیسی دستگیر شد،‏ همهٔ رسولانش از جمله پِطرُس او را ترک کردند.‏ حتی پِطرُس چندین بار منکر شد که عیسی را می‌شناسد.‏ (‏مرق ۱۴:‏۵۳،‏ ۵۴،‏ ۶۶-‏۷۲‏)‏ با این همه پِطرُس از عمل خود به‌شدّت پشیمان شد.‏ از این رو یَهُوَه او را بخشید و همچنان از او استفاده کرد.‏ اگر شما در آن زمان یکی از شاگردان عیسی بودید،‏ آیا رفتار پِطرُس بر وفاداری شما به یَهُوَه خدا تأثیر می‌گذاشت؟‏

۹.‏ چرا اطمینان دارید که یَهُوَه همواره به انصاف عمل خواهد کرد؟‏

۹ مثال‌های فوق نمونه‌هایی بود از خادمان یَهُوَه که با عملشان مایهٔ درد و رنجش دیگران شدند.‏ در قرون گذشته و دوران اخیر نمونه‌های بسیاری را می‌توان نام برد که یکی از خادمان یَهُوَه با اعمال ناشایست خود باعث رنج و آزار دیگران شده است.‏ حال نکتهٔ قابل تأمّل این است،‏ شما در چنین شرایطی چه واکنشی نشان می‌دهید؟‏ آیا اجازه می‌دهید که خطاها و گناهان دیگران شما را لغزش دهد،‏ طوری که یَهُوَه خدا و قوم او را،‏ از جمله آنان که در جماعت محلّی شما هستند،‏ ترک کنید؟‏ آیا مد نظر دارید که ممکن است خواست یَهُوَه باشد که به این شکل به شخص خطاکار برای توبه فرصت دهد؟‏ آیا اطمینان دارید که یَهُوَه خدا در نهایت به آن خطا رسیدگی خواهد کرد و به شیوه‌ای عادلانه عمل خواهد نمود؟‏ البته گاه فردی که گناهی جدّی مرتکب شده است از توبه امتناع می‌کند و رحمت یَهُوَه خدا را نادیده می‌گیرد.‏ در چنین شرایطی،‏ آیا اطمینان دارید که یَهُوَه در زمان مناسب فرد خطاکار را داوری خواهد کرد،‏ طوری که شاید حتی به اخراج خطاکار از جماعت بینجامد؟‏

وفادار بمانید

۱۰.‏ عیسی به خطاهای یهودای اِسخَریوطی و پِطرُس چه دیدی داشت؟‏

۱۰ در کتاب مقدّس گزارش‌هایی آمده است که نشان می‌دهد،‏ خادمان یَهُوَه با وجود خطاها یا گناهان جدّی دیگران،‏ به یَهُوَه خدا و قوم او وفادار مانده‌اند.‏ نمونهٔ آن عیساست.‏ او تمامی شب را به دعا به یَهُوَه خدا گذراند و پس از آن ۱۲ رسول خود را برگزید.‏ زمانی که یکی از آنان،‏ یهودای اِسخَریوطی به عیسی خیانت کرد،‏ عیسی اجازه نداد این عمل یهودا رابطهٔ او را با یَهُوَه خدا خدشه‌دار کند،‏ همین طور زمانی که پِطرُس رسول او را انکار کرد،‏ عیسی اجازه نداد این عمل پِطرُس بر رابطهٔ او با یَهُوَه خدا تأثیری بگذارد.‏ (‏لو ۶:‏۱۲-‏۱۶؛‏ ۲۲:‏۲-‏۶،‏ ۳۱،‏ ۳۲‏)‏ با این که رسولان،‏ عیسی را دلسرد کردند،‏ او از یَهُوَه یا قوم او خشمی به دل راه نداد.‏ بلکه همچنان به یَهُوَه خدا وفادار و به او نزدیک ماند.‏ یَهُوَه نیز به او پاداش داد،‏ او را از مرگ رستاخیز داد و راه را برای او هموار ساخت که پادشاه حکومت آسمانی‌اش شود.‏—‏مت ۲۸:‏۷،‏ ۱۸-‏۲۰‏.‏

۱۱.‏ در کتاب مقدّس چه پیشگویی‌ای در مورد خادمان خدا در این دوران آمده است؟‏

۱۱ اعتماد عیسی به یَهُوَه خدا و قوم او بر شالوده‌ای استوار بنا بود.‏ ما نیز امروزه با تأمّل بر اعمال حیرت‌انگیز یَهُوَه خدا که در این روزهای آخر از طریق خادمانش صورت داده است،‏ می‌توانیم چنین اعتمادی به او داشته باشیم.‏ هیچ گروه دیگری را نمی‌توان یافت که چنین گسترده به صورت جهانی موعظه کنند،‏ چرا که یَهُوَه خداست که امروزه این جماعت را راهنمایی می‌کند و متحد ساخته است.‏ در توصیف وضعیت روحانی قوم خدا در این دوران در اِشَعْیا ۶۵:‏۱۴ چنین آمده است:‏ «خادمانم از خوشیِ دل سرود خواهند خواند.‏»‏

۱۲.‏ نسبت به خطاهای دیگران چه دیدی باید داشته باشیم؟‏

۱۲ خادمان یَهُوَه با پشتیبانی و راهنمایی‌های یَهُوَه خدا به اعمال نیکو مشغولند و از بابت آن شادند.‏ در مقابل،‏ دنیای تحت تسلّط شیطان که روزبه‌روز رو به وخامت است از اندوه دل فغان سر می‌دهد.‏ بی‌گمان،‏ نشانهٔ بی‌خردی و بی‌انصافی است اگر به دلیل خطاهای افراد معدودی در میان خادمان یَهُوَه خدا،‏ او یا جماعتش را ملامت کنیم.‏ ما باید به یَهُوَه خدا و تدارکات او وفادار بمانیم و باید بیاموزیم که چه دیدی و چه واکنشی به خطاهای دیگران بجاست.‏

واکنش نسبت به خطاها

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ چرا باید با یکدیگر بردبار باشیم و مدارا کنیم؟‏ ب)‏ می‌خواهیم چه وعده‌ای را همواره مد نظر داشته باشیم؟‏

۱۳ حال اگر سخن یا عمل یکی از خادمان خدا احساسات ما را جریحه‌دار کرد،‏ چه باید بکنیم؟‏ یکی از اصولی که در کتاب مقدّس آمده است این است:‏ «در دل خویش زود خشمگین مشو،‏ زیرا خشم در دامن احمقان منزل می‌گزیند.‏» (‏جا ۷:‏۹‏)‏ باید در نظر داشته باشیم که همهٔ ما حدود ۶۰۰۰ سال از آن کاملیتی که در باغ عدن وجود داشت،‏ دور هستیم.‏ انسان ناکامل نیز تمایل به خطا دارد.‏ از این رو،‏ بجا نیست که از هم‌ایمانانمان انتظاری بیش از حد داشته باشیم.‏ همچنین نباید اجازه دهیم که خطاهای آنان از شادی ما بکاهد؛‏ شادی‌ای که در این روزهای آخر از بودن با خادمان خدا حاصل می‌شود.‏ خطای بزرگ‌تر این است که اجازه دهیم خطاهای دیگران چنان ما را لغزش دهد که حتی سازمان یَهُوَه خدا را ترک کنیم.‏ اگر چنین کنیم،‏ خود را از برکت انجام خواست خدا و امید زندگی در دنیای جدید او محروم می‌کنیم.‏

۱۴ برای این که شادی باطنی و امید استوارمان را حفظ کنیم،‏ باید این قول تسلّی‌بخش یَهُوَه خدا را همواره مد نظر داشته باشیم:‏ «هان من آسمانی جدید و زمینی جدید خواهم آفرید،‏ و امور پیشین دیگر به یاد آورده نخواهد شد،‏ و از ذهن نخواهد گذشت.‏» (‏اشع ۶۵:‏۱۷؛‏ ۲پطر ۳:‏۱۳‏)‏ اجازه ندهید که خطاهای دیگران شما را از این برکات بی‌نصیب سازد.‏

۱۵.‏ طبق گفتهٔ عیسی زمانی که با خطاهای دیگران روبرو می‌شویم،‏ چه باید بکنیم؟‏

۱۵ با این همه از آنجا که ما هنوز در دنیای جدید نیستیم،‏ زمانی که سخن یا عمل کسی ما را می‌رنجاند،‏ باید هماهنگ با طرز فکر یَهُوَه خدا عمل کنیم.‏ برای نمونه،‏ اصلی را که همیشه باید به یاد داشته باشیم،‏ این گفتهٔ عیساست:‏ «اگر شما خطاهای دیگران را ببخشید،‏ پدر آسمانی شما نیز شما را خواهد بخشید؛‏ اما اگر شما خطاهای دیگران را نبخشید پدر آسمانی شما نیز خطاهای شما را نخواهد بخشید.‏» همچنین به یاد داشته باشید زمانی که پِطرُس از عیسی پرسید:‏ «چند بار باید برادری را که در حق من گناه می‌کند،‏ ببخشم؟‏ تا هفت بار؟‏» عیسی گفت:‏ «به تو می‌گویم،‏ نه تا هفت بار،‏ بلکه تا ۷۷ بار.‏» روشن است که منظور عیسی از این گفته این بود که ما باید همواره آمادهٔ بخشش دیگران باشیم و بخشش باید اولین خواست ما و تمایل غالب ما باشد.‏—‏مت ۶:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ ۱۸:‏۲۱،‏ ۲۲‏.‏

۱۶.‏ یوسف چه نمونه‌ای از خود بجا گذاشت؟‏

۱۶ یوسف پسر بزرگ یعقوب و راحیل نمونه‌ای بود از کسی که در مقابل خطاهای دیگران واکنشی درست نشان داد.‏ ده برادر ناتنی یوسف به او حسادت می‌کردند چون پدرشان او را دوست می‌داشت.‏ آنان یوسف را به عنوان برده فروختند.‏ سال‌ها گذشت،‏ به دلیل اعمال نیکویی که یوسف در مصر انجام داد،‏ به مقام دوم در حکمرانی گماشته شد.‏ هنگامی که در آن ناحیه قحطی شد برادران یوسف برای خرید غذا به مصر رفتند،‏ اما او را نشناختند.‏ یوسف می‌توانست از اختیارات خود استفاده کند و به دلیل ظلمی که در حقش کرده بودند،‏ از آنان انتقام بگیرد.‏ اما چنین نکرد،‏ او برادرانش را آزمود که آیا تغییر کرده‌اند یا نه.‏ وقتی متوجه شد که آنان به راستی تغییر کرده‌اند،‏ خود را به آنان معرفی کرد.‏ بعدها به آنان گفت:‏ «مترسید.‏ من نیازهای شما و فرزندانتان را برآورده خواهم کرد.‏» همچنین در کتاب مقدّس آمده است:‏ «بدین‌گونه آنان را تسلی بخشید و سخنان دلآویز به آنان گفت.‏»—‏پیدا ۵۰:‏۲۱‏.‏

۱۷.‏ شما می‌خواهید در مقابل خطاهای دیگران چه واکنشی نشان دهید؟‏

۱۷ همچنین به یاد داشتن این حقیقت نیز عاقلانه است که همهٔ ما خطا می‌کنیم و این خطاها می‌تواند باعث رنجش دیگران شود.‏ در کتاب مقدّس آمده است که اگر متوجه شویم کسی از ما رنجیده است باید نزد او برویم و بکوشیم صلح را با او برقرار کنیم.‏ ‏(‏مَتّی ۵:‏۲۳،‏ ۲۴ خوانده شود.‏)‏ مسلّماً این که دیگران خطاهای ما را ببخشند مایهٔ خوشحالی ماست،‏ پس ما خود نیز باید دیگران را ببخشیم.‏ کولُسیان ۳:‏۱۳ ما را چنین ترغیب می‌کند:‏ «حتی اگر دلیلی برای شکایت از دیگری داشته باشید،‏ همچنان یکدیگر را تحمّل کنید و همدیگر را بدون قید و شرط ببخشید.‏ آری،‏ همان طور که یَهُوَه بدون قید و شرط شما را بخشید،‏ شما نیز یکدیگر را ببخشید.‏» در اول قُرِنتیان ۱۳:‏۵ نیز آمده است که محبت مسیحی «کینه به دل نمی‌گیرد.‏» اگر ما بدون قید و شرط دیگران را ببخشیم،‏ یَهُوَه خدا نیز ما را می‌بخشد.‏ بله،‏ در خصوص واکنش نسبت به خطاهای دیگران،‏ ما مسیحیان باید پدر رحیم و آسمانی‌مان را سرمشق قرار دهیم که خطاهای ما را می‌بخشد.‏—‏مزمور ۱۰۳:‏۱۲-‏۱۴ خوانده شود.‏