خود را گِلی در دستان یَهُوَه بشماریم
«ای خداوند، . . . ما گِل هستیم و تو کوزه‌گری؛ همهٔ ما کارِ دست توییم.»—اِشَعْیا ۶۴:۸.
۱. چرا یَهُوَه بزرگ‌ترین صانع و کوزه‌گر است؟
در نوامبر سال ۲۰۱۰ در انگلستان گلدانی سفالی از چین، مربوط به قرن هجدهم به مزایده گذاشته شد و به بهای نزدیک به ۷۰ میلیون دلار قیمت‌گذاری شد. در واقع کوزه‌گر می‌تواند از گِلی بی‌ارزش که به فراوانی در دسترس است، شاهکاری گرانبها و زیبا بیافریند. اما یَهُوَه را نمی‌توان با هیچ کوزه‌گری مقایسه کرد. در انتهای روز ششم آفرینش، «یهوه خدا آدم را از خاک زمین بسرشت.» او مردی کامل آفرید و به او این توانایی را بخشید که خصوصیات صانعش را نمایان سازد. (پیدا ۲:۷) یَهُوَه خدا، خالق آن مرد کامل بود و او را از خاک زمین بسرشت؛ پس بجا بود که آدم «پسر خدا» خوانده شود.—لو ۳:۳۸.
۲، ۳. چگونه می‌توانیم اسرائیلیان توبه‌کار را سرمشق قرار دهیم؟
۲ اما زمانی که آدم بر ضدّ خالق خود بلند شد، موقعیت خود را به عنوان پسر خدا از دست داد. با این حال، نسل بعد از نسل افراد بی‌شماری جانبداری از حاکمیت یَهُوَه خدا را برگزیدند. (عبر ۱۲:۱) این افراد، با تواضع در مقابل آفریدگارشان و اطاعت از او نشان دادند که او را پدر و صانع خود می‌شمارند، نه شیطان را. (یو ۸:۴۴) وفاداری آنان به خدا این سخن اِشَعْیا را که در مورد اسرائیلیان توبه‌کار گفت، به یاد می‌آورد: «ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گِل هستیم و تو کوزه‌گری؛ همهٔ ما کارِ دست توییم.»—اشع ۶۴:۸.
۳ امروزه تمامی آنان که یَهُوَه خدا را به روح و راستی پرستش می‌کنند، می‌کوشند چنین تواضع و اطاعتی داشته باشند. برای آنان افتخار است که یَهُوَه را پدر خود بخوانند و همچون گِلی در دستان کوزه‌گر، تسلیم و مطیع او بوده زیر دستانش شکل گیرند. آیا شما گِلی نرم در دستان یَهُوَه هستید و حاضرید که او از شما ظرفی را که خود می‌خواهد بسازد؟ همچنین آیا هر یک از هم‌ایمانانتان را همچون گِلی در دستان یَهُوَه می‌بینید؟ برای این منظور بجاست سه جنبه از کار یَهُوَه را به عنوان کوزه‌گر یا صانع بررسی کنیم. نخست یَهُوَه چه کسانی را شکل می‌دهد؟ دوم، چرا او آنان را شکل می‌دهد؟ در آخر، چگونه آنان را شکل می‌دهد؟
یَهُوَه چه کسانی را شکل می‌دهد؟
۴. یَهُوَه چه کسانی را به سمت خود می‌کشد؟ مثال‌هایی بزنید.
۴ یَهُوَه به ظاهر انسان‌ها توجهی ندارد بلکه به باطن و دل آنان می‌نگرد. (۱سموئیل ۱۶:۷ب خوانده شود.) هنگام شکل دادن جماعت مسیحی یَهُوَه به‌خوبی این امر را نشان داد. او بسیاری را که از دید انسانی شایسته به نظر نمی‌رسیدند، به سمت خود و پسرش کشید. (یو ۶:۴۴) یکی از این افراد شخصی فَریسی به نام سولُس بود، مردی «کفرگو، آزاررسان و گستاخ.» (۱تیمو ۱:۱۳) اما یَهُوَه خدا «آزمایندهٔ دل‌ها» آن مرد را گِلی بی‌مصرف ندانست. (امث ۱۷:۳) بلکه تشخیص داد که می‌تواند از او ظرفی را که می‌خواهد، بسازد؛ «ظرف برگزیده» که «نزد قوم‌ها، پادشاهان و بنی‌اسرائیل» شهادت بدهد. (اعما ۹:۱۵) یَهُوَه از افراد بسیاری ظروفی «برای کاری پرعزّت» ساخته است، از جمله از کسانی که مرتکب اعمال نامشروع جنسی می‌شدند، میگساران و دزدان. (روم ۹:۲۱؛ ۱قر ۶:۹-۱۱) این افراد با کسب شناخت دقیق از کلام خدا و نشان دادن ایمانشان در عمل، اجازه دادند که یَهُوَه خدا آنان را شکل دهد.
۵، ۶. الف) اعتماد به یَهُوَه به عنوان سازنده‌مان چه تأثیری بر دید ما به مردم در خدمت موعظه دارد؟ ب) این اعتماد چه تأثیری بر دید ما به برادران و خواهران دارد؟
۵ آنچه گفته شد چه کمکی به ما می‌کند؟ آگاهی از این که یَهُوَه قادر است دل‌های افراد را بیازماید و او خود برخی را بر می‌گزیند و به سوی خود می‌کشد، باعث می‌شود که از قضاوت در مورد دیگران دوری کنیم، چه در خدمت موعظه و چه در جماعت. مایکل نمونه‌ای در این خصوص است. او می‌گوید: «وقتی با شاهدان یَهُوَه برخورد می‌کردم روی برمی‌گرداندم و آن‌ها را نادیده می‌گرفتم گویی که اصلاً وجود ندارند. من واقعاً رفتار بدی داشتم! بعدها با خانواده‌ای آشنا شدم که به دلیل رفتار خوب آنان برایشان خیلی ارزش قائل بودم. اما یک روز فهمیدم که آنان شاهد یَهُوَه هستند، خیلی تعجب کردم. رفتار آنان مرا برانگیخت که دلایل پیش‌داوری‌ام را بسنجم. خیلی زود متوجه شدم که رفتار من از روی بی‌اطلاعی و شایعاتی بود که شنیده بودم، نه بر اساس دلیل.» مایکل برای فهمیدن واقعیت، شروع به مطالعهٔ کتاب مقدّس کرد. پس از چندی تعمید گرفت و اکنون به خدمت تمام وقت مشغول است.
۶ اگر یَهُوَه را صانع خود بدانیم و بخواهیم که او ما را شکل دهد، بر رفتار ما با هم‌ایمانانمان نیز تأثیر می‌گذارد. آیا همچون یَهُوَه به برادران و خواهرانتان می‌نگرید؟ آیا در نظر دارید که آنان در دستان یَهُوَه شکل می‌گیرند یا این که تصوّر می‌کنید آنان محصول نهایی دستان او هستند؟ یَهُوَه هم می‌تواند باطن فرد را ببیند و هم قادر است ببیند که او در دستان توانایش می‌تواند چگونه شخصی شود. یَهُوَه دیدی مثبت به افراد دارد و بر ناکاملی‌های گذرای آنان تمرکز نمی‌کند. (مز ۱۳۰:۳) ما نیز می‌توانیم او را سرمشق قرار دهیم و دیدی مثبت به خادمانش داشته باشیم. در واقع، می‌توانیم با پشتیبانی از برادران و خواهرانمان که می‌کوشند از لحاظ روحانی رشد کنند با یَهُوَه خدا همکاری کنیم. (۱تسا ۵:۱۴، ۱۵) پیران جماعت که همچون عطیه به جماعت بخشیده شده‌اند، باید در این امر پیشرو باشند.—افس ۴:۸، ۱۱-۱۳.
چرا یَهُوَه ما را شکل می‌دهد؟
۷. چرا تأدیب یَهُوَه خدا برای شما اهمیت دارد؟
۷ شاید این گفته را از کسی شنیده باشید: ‹من اهمیت تأدیبی را که از والدینم گرفتم، وقتی فهمیدم که خودم بچه‌دار شدم.› معمولاً با کسب تجربیات بیشتر در زندگی، دیدی جدید به تأدیب خواهیم داشت، دیدی که یَهُوَه به آن دارد؛ یعنی تأدیب را نشانه‌ای از ابراز محبت خواهیم دانست. (عبرانیان ۱۲:۵، ۶، ۱۱ خوانده شود.) بله، دلیل این که یَهُوَه با صبر و حوصله فرزندانش را شکل می‌دهد، محبت به آنان است. او می‌خواهد که ما حکیم و شاد باشیم و او را دوست بداریم. (امث ۲۳:۱۵) او نمی‌خواهد که ما به عنوان «فرزندان غضب» در چنگال مرگ، میراثی که از آدم به ما رسیده است، گرفتار شویم.—افس ۲:۲، ۳، پاورقی.
۸، ۹. یَهُوَه چگونه امروزه ما را تعلیم می‌دهد، و این آموزش در آینده به چه صورت ادامه خواهد یافت؟
۸ زمانی که از جمله «فرزندان غضب» بودیم، بسیاری از خصوصیاتمان مورد پسند یَهُوَه خدا نبود، حتی شاید خصلت‌های وحشیانه داشتیم. اما حال، در زیر دستان یَهُوَه تغییر کردیم و همچون برّه‌ای آرام شدیم. (اشع ۱۱:۶-۸؛ کول ۳:۹، ۱۰) محیطی که یَهُوَه خدا اکنون ما را در آن شکل می‌دهد، بهشت روحانی خوانده شده است. این بهشت روحانی در حال توسعه و شکل‌گیری است. با وجود دنیای شریرِ پیرامونمان، ما در این محیط احساس امنیت و اطمینان می‌کنیم. افرادی که در محیطی دور از محبت در خانواده‌هایی پرتنش بزرگ شده‌اند، در این بهشت روحانی طعم محبت واقعی را می‌چشند. (یو ۱۳:۳۵) ما نیز آموخته‌ایم که به دیگران محبت ورزیم. افزون بر همهٔ این‌ها با یَهُوَه خدا آشنا شدیم و حال محبت پدرانهٔ او را تجربه می‌کنیم.—یعقو ۴:۸.
۹ در دنیای جدید، از برکت بهشت روحانی به حد کمال بهره خواهیم برد. آن زمان بهشت روحانی ما، به معنی واقعی بهشت خواهد شد؛ بهشتی کامل تحت حکمرانی پادشاهی خدا. هنگامی که همه چیز در سراسر زمین بازسازی می‌شود، یَهُوَه همچنان ساکنان زمین را نیز شکل می‌دهد و به آنان آموزش می‌دهد، طوری که اکنون حتی در تصوّر ما نیز نمی‌گنجد. (اشع ۱۱:۹) به علاوه، خدا ذهن و بدن ما را کامل خواهد ساخت، به صورتی که قادر خواهیم بود تعالیم او را فرا گیریم و کاملاً به خواست او عمل کنیم. پس باشد که همواره مطیع یَهُوَه باشیم و به او نشان دهیم شکل گرفتن زیر دستان او را نشانه‌ای از ابراز محبتش می‌دانیم.—امث ۳:۱۱، ۱۲.
چگونه یَهُوَه ما را شکل می‌دهد؟
۱۰. چگونه عیسی صبر و مهارت بزرگ‌ترین صانع و کوزه‌گر را نشان داد؟
۱۰ یَهُوَه همچون کوزه‌گری بسیار ماهر، نوع و کیفیت گِلی را که پیش روی خود دارد می‌شناسد و با در نظر داشتن این عوامل آن را شکل می‌دهد. (مزمور ۱۰۳:۱۰-۱۴ خوانده شود.) به‌راستی او با در نظر داشتن ضعف‌ها، محدودیت‌ها و سطح رشد روحانی هر یک از ما، با تک‌تک ما رفتار می‌کند. پسرش، عیسی مسیح نگرش او را نسبت به خادمان ناکاملش نشان داد. عیسی با خطاهای رسولانش چگونه کنار می‌آمد، به‌خصوص به تمایلشان برای بحث در مورد این که کدام یک بزرگ‌تر است؟ اگر شما شاهد بحث شدید رسولان بودید به آنان چه دیدی می‌داشتید؟ آیا آنان را افرادی نرمخو و شکل‌پذیر می‌دانستید؟ عیسی دیدی منفی به آنان نداشت. او می‌دانست که رسولان وفادارش با صبر و مهربانی و نصایح لازم همچنین دیدن نمونهٔ خوب او در تواضع می‌توانند شکل بگیرند. (مرق ۹:۳۳-۳۷؛ ۱۰:۳۷، ۴۱-۴۵؛ لو ۲۲:۲۴-۲۷) پس از رستاخیز عیسی و ریخته شدن روح خدا رسولان دیگر نه بر شهرت و موقعیت بلکه بر وظیفه‌ای که بر عهده‌شان گذاشته شده بود، تمرکز می‌کردند.—اعما ۵:۴۲.
۱۱. چگونه داوود نشان داد که گِلی نرم در دستان یَهُوَه خداست، و ما چگونه می‌توانیم او را سرمشق قرار دهیم؟
۱۱ امروزه خادمان یَهُوَه خدا عمدتاً از طریق کلامش، روح مقدّس او و جماعت مسیحی در دستان او شکل داده می‌شوند. برای این که کلام خدا ما را شکل دهد باید آن را با هدف بخوانیم، بر آن تعمّق کنیم و از یَهُوَه بخواهیم که در به کار بستن آن به ما کمک کند. داوود نوشت: «در بستر خود تو را یاد می‌کنم؛ و در پاسهای شب به تو می‌اندیشم.» (مز ۶۳:۶) همچنین افزود: «خداوند را که به من مشورت می‌دهد، متبارک می‌خوانم؛ شبانگاه نیز دلم مرا تأدیب می‌کند.» (مز ۱۶:۷) بله، داوود اجازه داد که پندهای الٰهی در اعماق وجودش بنشیند و عمیق‌ترین افکار و احساساتش را شکل دهد؛ حتی زمانی که به شدّت توبیخ شد. (۲سمو ۱۲:۱-۱۳) به‌راستی داوود نمونه‌ای از تواضع و اطاعت برای ما به جا گذاشته است. آیا شما نیز بر کلام خدا تعمّق می‌کنید و اجازه می‌دهید که در اعماق وجودتان بنشیند؟ آیا لازم است بیش از پیش چنین کنید؟—مز ۱:۲، ۳.
۱۲، ۱۳. چگونه یَهُوَه خدا از طریق روح‌القدس و جماعت مسیحی ما را شکل می‌دهد؟
۱۲ روح خدا می‌تواند به طرق گوناگون ما را شکل دهد. برای نمونه، می‌تواند به ما کمک کند که شخصیت مسیحی را در خود پرورش دهیم که مشخصهٔ آن برخورداری از ثمرهٔ روح است. (غلا ۵:۲۲، ۲۳) یک جنبه از ثمرهٔ روح محبت است. ما به خدا عشق و محبت می‌ورزیم و می‌خواهیم که مطیع او باشیم و در دستان او شکل گیریم، چون دانسته‌ایم که فرامین او باری سنگین نیست. روح خدا همچنین می‌تواند به ما قدرت بخشد که با تأثیرات دنیا و روحیهٔ بد آن مقابله کنیم. (افس ۲:۲) پولُس رسول که در جوانی شدیداً تحت تأثیر روحیهٔ متکبّر علمای یهودی قرار داشت، بعدها چنین نوشت: «به یاری او که به من قوّت می‌بخشد، قدرت هر چیز را دارم.» (فیلیپ ۴:۱۳) پس باشد که ما نیز همچون پولُس همواره خواهان روح مقدّس خدا باشیم. یَهُوَه تمنا و التماس خالصانهٔ آنانی را که دلی افتاده دارند، اجابت می‌کند.—لوقا ۱۱:۱۳.
یَهُوَه برای شکل دادن ما از پیران جماعت استفاده می‌کند اما ما نیز باید به نوبهٔ خود تلاش کنیم (بندهای ۱۲، ۱۳ ملاحظه شود)
۱۳ یَهُوَه برای شکل دادن هر خادمش، از جماعت مسیحی و سرپرستان استفاده می‌کند. برای مثال، اگر پیران جماعت تشخیص دهند که یکی از اعضای جماعت از نظر روحانی نیاز به کمک دارد، می‌کوشند به او کمک کنند، البته نه بر منبای حکمت انسانی. (غلا ۶:۱) آنان با تواضع در دعا از یَهُوَه خدا درخواست بصیرت و حکمت می‌کنند. آنان هماهنگ با دعایشان عمل می‌کنند و با در نظر داشتن وضعیت شخص به کلام خدا و نشریات مسیحی رجوع می‌کنند. به این ترتیب مجهز می‌شوند که مطابق با نیاز هر شخص به او یاری رسانند. اگر پیران از روی مهربانی و محبت نزد شما آیند و برای مثال در رابطه با پوشش و لباس مناسب به شما توصیه‌ای کنند، آیا پند آنان را می‌پذیرید و آن را نشانه‌ای از محبت خدا به خود می‌دانید؟ اگر چنین کنید نشان می‌دهید که همچون گِلی نرم در دستان یَهُوَه خدا، آمادهٔ تغییر و شکل گرفتن هستید، تغییری که به نفعتان است.
۱۴. با وجود اختیاری که یَهُوَه خدا بر ما که گِلی در دستان او هستیم دارد، چگونه به ارادهٔ آزاد ما احترام می‌گذارد؟
۱۴ دانستن این که چگونه یَهُوَه خدا ما را شکل می‌دهد، بر رابطه‌مان با هم‌ایمانانمان اثر دارد، همچنین بر دیدمان نسبت به مردم در خدمت موعظه و شاگردانمان تأثیر دارد. در زمان باستان یک کوزه‌گر به محض برداشتن گِل از زمین شروع به شکل دادن آن نمی‌کرد. بلکه ابتدا آن را آماده می‌کرد. بخشی از آماده کردن گِل پاک کردن آن و جدا کردن سنگریزه‌ها و دیگر مواد زاید از آن بود. مشابهاً از نظر روحانی، خدا نیز افرادی را که خواهان شکل‌گرفتن هستند، برای شکل دادن آماده می‌کند. او معیارهای عادلانهٔ خود را بر آنان آشکار می‌کند تا بتوانند زندگی‌شان را پاک سازند و با میل خود تغییراتی در آن ایجاد کنند، او آنان را مجبور به تغییر نمی‌کند.
۱۵، ۱۶. چگونه کسی که کتاب مقدّس را مطالعه می‌کند، نشان می‌دهد که می‌خواهد زیر دستان یَهُوَه شکل گیرد؟ نمونه‌ای بیاورید.
۱۵ به نمونهٔ تِسی، خواهری در استرالیا توجه کنید. خواهری که با او مطالعه کرد، می‌گوید: «تِسی تقریباً به راحتی تعالیم کتاب مقدّس را آموخت. اما تغییر اساسی‌ای در خود ایجاد نکرد حتی به جلسات جماعت نیز نمی‌آمد. بعد از این که مفصل در مورد این موضوع فکر و دعا کردم، تصمیم گرفتم مطالعه را با او قطع کنم. پس از آن اتفاق غیرمنتظره‌ای افتاد. زمانی که تصوّر کردم، آخرین بار است که با او مطالعه می‌کنم، تِسی سفرهٔ دلش را باز کرد. او گفت که خود را شخصی ریاکار می‌داند چون به قمار خیلی علاقه دارد. اما تصمیم گرفته است این عادت را کنار بگذارد.»
۱۶ کمی پس از آن تِسی شرکت در جلسات را آغاز کرد و خصوصیات مسیحی در شخصیت او دیده می‌شد، حتی زمانی که معاشرانش او را مورد تمسخر قرار می‌دادند. خواهری که با او مطالعه کرد، می‌گوید: «پس از چندی، تِسی تعمید گرفت و بعدها پیشگام شد، حتی زمانی که فرزندان کوچک داشت به این خدمت ادامه داد.» بله، اگر فردی که کتاب مقدّس را مطالعه می‌کند زندگی خود را برای خشنودی خدا پاک سازد، یَهُوَه به او نزدیک می‌شود و از او ظرفی که می‌خواهد می‌سازد.
۱۷. الف) این امر که ما گِلی در دستان یَهُوَه هستیم و او صانع ماست از چه جهت برایتان دلنشین است؟ ب) در مقالهٔ بعد چه جنبه از شکل گرفتن را بررسی می‌کنیم؟
۱۷ تا به امروز نیز برخی ظروف گِلی با دست ساخته می‌شود و کوزه‌گر مستقیماً و با توجهی خاص روی آن کار می‌کند. مشابهاً ما نیز همچون گِلی زیر دستان پرمهر یَهُوَه خدا هستیم. یَهُوَه خدا صبورانه با پندهایش ما را شکل می‌دهد و چشم بر ما دارد که واکنش ما را ببیند. (مزمور ۳۲:۸ خوانده شود.) آیا این توجه یَهُوَه خدا را به خود حس می‌کنید؟ آیا می‌بینید که چگونه زیر دستان مهربان او شکل می‌گیرید؟ اگر چنین است، چه خصوصیات دیگری به شما یاری می‌رساند که همواره همچون گِلی نرم در دستان یَهُوَه بمانید؟ چه رفتارهایی را باید از خود دور کنید تا سخت و تغییرناپذیر نباشید؟ و چگونه والدین با یَهُوَه خدا در شکل دادن فرزندانشان همکاری می‌کنند؟ در مقالهٔ بعد به پاسخ این پرسش‌ها می‌پردازیم.
