برای پدران و مادران
۶: تأدیب
به چه معنی است؟
واژهٔ تأدیب مفهوم راهنمایی و تعلیم فرزند را در بردارد. البته شامل اصلاحِ رفتارِ بد یا نادرست فرزند نیز میشود. اما اغلب به مفهوم تربیت فرزند است به طوری که او از پیش بداند چه رفتاری درست است و مطابق با آن عمل کند.
چرا مهم است؟
میتوان گفت در دهههای اخیر تأدیب مفهوم خود را در خانوادهها از دست داده است، چون والدین میترسند که تذکر به فرزندشان و اصلاح او به روحیه و عزّتنفس او آسیب رساند. اما عاقلانه است که والدین قوانینی معقول در خانه بگذارند و فرزندشان را تعلیم دهند که تابع آن باشد.
«برای این که شخصیت فرزند درست شکل گیرد، او نیاز به چارچوب و قوانین دارد. بدون تأدیب، فرزند همچون قایقی بدون سکّان است که در نهایت از مسیر خارج میشود و حتی ممکن است واژگون شود.»—پامِلا.
چه میتوان کرد؟
ثبات را حفظ کنید. اگر فرزندتان چارچوب و قوانینی را که تعیین کردهاید، به گوش گرفت و آنها را رعایت کرد او را تشویق کنید. از سوی دیگر اگر آنها را زیر پا گذاشت کاری کنید که پیامد و نتیجهٔ آن را ببیند.
«فرزندانم را به دلیل حرفشنویشان مرتب تشویق میکنم. چون میبینم در دنیایی که افرادِ مطیع کمند، آنان مطیعند. تحسین و تشویق باعث میشود اگر نیاز به اصلاح و تذکر باشد آن را آسانتر بپذیرند.»—کریستین.
اصل کتاب مقدّس: «انسان هر چه بکارد، همان را درو خواهد کرد.»—غَلاطیان ۶:۷.
معقول باشید. تأدیب باید هماهنگ با سن فرزند، توانایی او و جدّیت خطا تعیین شود. اگر خطایی مرتکب میشود دیدن پیامد آن شیوهای بسیار مؤثر است؛ برای مثال اگر فرزندتان قوانینی را که برای استفاده از تلفن در نظر گرفتهاید، رعایت نکرد میتوانید تلفن را از او بگیرید یا به شکلی استفاده از آن را برای مدتی محدود کنید. در عین حال مراقب باشید موضوعی کماهمیت را تنها به دلیل این که از آن ناراحت یا عصبانی شدهاید، بزرگ نکنید.
«سعی میکنم تشخیص دهم که آیا نافرمانی فرزندم از روی قصد و عمد بوده یا در تشخیص آنچه درست است فقط اشتباه کرده است. باید میان خطایی که به دلیل ضعف شخصیتی مرتباً تکرار میشود که باید اصلاح شود و اشتباهی که تنها نیاز به تذکر دارد، فرق گذاشت.»—وِندِل.
اصل کتاب مقدّس: «فرزندان خود را رنجیدهخاطر مکنید، مبادا دلسرد شوند.»—کولُسیان ۳:۲۱.
مهربان باشید. وقتی فرزندان میدانند که نیّت اصلی پدر و مادر از تأدیب آنان محبت است، قبول آن برایشان بسیار راحتتر خواهد بود.
«وقتی پسرمان خطایی میکرد به او یادآور میشدیم که بابت تمامی تصمیمات درستی که پیشتر گرفته است به او افتخار میکنیم. به او اطمینان میدادیم که این خطا معرف شخصیت او نیست تا وقتی که او در راه اصلاح خطایش تلاش کند و این که ما هم از او در این راه حمایت میکنیم.»—دانیال.
اصل کتاب مقدّس: «محبت، بردبار و مهربان است.»—۱قُرِنتیان ۱۳:۴.