در خدای نجاتمان وجد نماییم

‏«لیکن من در خداوند شادمان خواهم شد و در خدای نجات خویش وجد خواهم نمود.‏»—‏حَبَقُّوق ۳:‏۱۸‏.‏

۱.‏ پیش از سقوط بابل،‏ در سال ۵۳۹ ق.‏د.‏م.‏ دانیال چه رؤیایی مشاهده کرد؟‏

بیش از ده سال قبل از سقوط بابل در سال ۵۳۹ ق.‏د.‏م.‏،‏ نبی سالمند خدا،‏ دانیال،‏ رؤیایی تکان‌دهنده دید.‏ این رؤیا رویدادهای جهان را تا زمان جنگ میان دشمنان یَهُوَه و پادشاه منصوب او عیسی مسیح پیشگویی می‌کرد.‏ عکس‌العمل دانیال از دیدن آن رؤیا چه بود؟‏ او گفت:‏ ‹ضعیف شدم و دربارهٔ رؤیا متحیّر ماندم.‏›—‏دانیال ۸:‏۲۷‏.‏

۲.‏ دانیال چه کشمکشی را در رؤیا مشاهده کرد،‏ در مورد نزدیکی آن چه احساسی داری؟‏

^۲ آیا ما هم از شنیدن رؤیای دانیال متحیر می‌شویم؟‏ باید بگوییم که از نقطه نظر تاریخی ما از دانیال بسیار جلوتر هستیم!‏ اکنون می‌دانیم آن کشمکشی که دانیال در رؤیا دید،‏ یعنی جنگ حارمَجِدّون،‏ بسیار نزدیک است.‏ همچنین می‌دانیم که شرارت پیشگویی‌شده در نبوت حَبَقُّوق به حدی رسیده است که نابودی دشمنان خدا اجتناب‌ناپذیر می‌باشد.‏ حال سؤال اینجاست که دانستن این امور چه تأثیری روی ما می‌گذارد؟‏ بی‌شک اینها در ما همان احساسی را برمی‌انگیزد که حبقوق در باب سوم کتاب خود بیان کرد.‏

حبقوق برای رحمت خدا دعا می‌کند

۳.‏ حبقوق از قول چه کسانی دعا کرد،‏ و کلام او چه تأثیری بر ما دارد؟‏

^۳ باب سوم کتاب حبقوق مضمون یک دعاست.‏ از آیهٔ اول آن چنین پیداست که این دعا به صورت نوحه و مرثیه سروده شده است.‏ همچنین این دعا چنان ادا شده است که گویی نبی برای خود دست به دعا شده است.‏ اما در حقیقت،‏ حبقوق این دعا و تضرع را برای امت برگزیدهٔ خدا می‌گوید.‏ و در روزگار ما می‌توان گفت همین دعا معنی عمیقی برای امت کنونی خدا که مشغول اشاعهٔ بشارت ملکوت می‌باشند دارد.‏ چنانچه این موضوع را در ذهن داشته باشیم و سپس باب سوم حبقوق را بخوانیم کلام آن ما را از طرفی نگران،‏ و از طرف دیگر  خوشحال می‌کند.‏ دعا یا مرثیهٔ حبقوق دلایل خوبی به ما ارائه می‌دهد که در خدای نجاتمان وجد نماییم.‏

۴.‏ دلیل ترس حبقوق چه بود،‏ و از کدام اِعمال قدرت یَهُوَه می‌توانیم مطمئن باشیم؟‏

^۴ همانطور که در دو مقالهٔ قبل ذکر شد،‏ در زمان حبقوق اوضاع وخیمی بر سرزمین یهودا حاکم بود.‏ اما،‏ یَهُوَه نمی‌خواست اوضاع به آن شکل ادامه یابد و در نظر داشت مانند قبل وارد عمل شود.‏ در واقع به همین دلیل بود که نبی خدا فریاد برآورد:‏ «ای خداوند چون خبر تو را شنیدم ترسان گردیدم.‏» اما،‏ ترس او از چه بود؟‏ ‹اخبار یَهُوَه› گزارشاتی تاریخی از اعمال بزرگ او در دریای سرخ،‏ در بیابان،‏ و در اریحا بودند.‏ حبقوق بخوبی با این گزارشات آشنایی داشت،‏ و آنچه در دل او ترس می‌انداخت دانستن این موضوع بود که وقتی یَهُوَه دوباره وارد عمل شود از همان قدرت عظیم خود بر ضد دشمنانش استفاده خواهد کرد.‏ مشاهدهٔ شرارت انسانها در زمان حاضر نیز برای ما شکی به جای نمی‌گذارد که یَهُوَه مانند دوران باستان مجدداً وارد عمل شود.‏ آیا این اقدام یَهُوَه در دل ما نیز ترس و تشویش به وجود می‌آورد؟‏ بله،‏ آن را نمی‌توان انکار کرد!‏ با این حال،‏ ما مسیحیان مثل حبقوق دعا می‌کنیم:‏ «ای خداوند عمل خویش را در میان سالها زنده کن!‏ در میان سالها آن را معروف ساز و در حین غضب رحمت را بیاد آور.‏» (‏ حبقوق ۳:‏۲‏)‏ باشد که یَهُوَه در وقت معین و «در میان سالها» قدرت اعجازآمیز خود را به کار گرفته،‏ وارد عمل شود.‏ و امید است که یَهُوَه در آن هنگام آنانی را که او را دوست می‌دارند به یاد آورده،‏ بدیشان رحمت نشان دهد!‏

پیشروی یَهُوَه!‏

۵.‏ به چه مفهوم «خدا از تیمان آمد،‏» و چگونه این موضوع به حارمجدون مربوط می‌شود؟‏

^۵ هنگامی که یَهُوَه به دعای ترحم ما ترتیب اثر دهد چه خواهد شد؟‏ جواب این سؤال در حبقوق ۳:‏۳،‏ ۴ آمده است.‏ نبی خدا نخست گفت:‏ «خدا از تیمان آمد و قدّوس از جبلِ فاران.‏» در زمان موسی،‏ اسرائیلیان در راه سرزمین کنعان در صحرا از تیمان و فاران عبور کردند.‏ با مهاجرت امت عظیم اسرائیل،‏ گویی یَهُوَه در حال حرکت از نقطه‌ای به نقطهٔ دیگر بود و چیزی نمی‌توانست مانع حرکت او گردد.‏ موسی اندکی پیش از مرگ خود گفت:‏ «یَهُوَه از سینا آمد،‏ و از سَعیر بر ایشان طلوع نمود.‏ و از جبل فاران درخشان گردید،‏ و با کرورهای مقدسین [فرشتگان] آمد.‏» (‏ تثنیه ۳۳:‏۲‏)‏ هنگامی که یَهُوَه در حارمجدون بر ضد دشمنان خود به حرکت درآید،‏ نمایش مشابهی از قدرت وی که مقاومت در برابر آن بی‌فایده است مشاهده خواهد شد.‏

۶.‏ مسیحیان بصیر و ژرفنگر به غیر از جلال یَهُوَه چه چیز دیگری را مشاهده خواهند کرد؟‏

^۶ حبقوق همچنین گفت:‏ «جلال [یَهُوَه] آسمانها را پوشانید و زمین از تسبیح او مملّو گردید.‏ پرتُوِ او مثل نور بود.‏» چه منظرهٔ شکوهمندی!‏ البته انسان قادر نیست یَهُوَه را ببیند و زنده بماند.‏ (‏ خروج ۳۳:‏۲۰‏)‏ با این حال،‏ چشمان دل خادمان وفادار خدا از دیدن آن همه شکوه و جلال خیره خواهد شد.‏ (‏ افسسیان ۱:‏۱۸‏)‏ البته مسیحیان بصیر و ژرفنگر غیر از جلال یَهُوَه چیز دیگری را نیز می‌بینند.‏ حبقوق ۳:‏۴ چنین ادامه می‌یابد:‏ «از دست وی شعاع ساطع گردید.‏ و ستر قوّت او در آنجا بود.‏» آری،‏ ما مسیحیان می‌بینیم که یَهُوَه اکنون آمادهٔ به کار بستن دست راست قوی و پرزور خود می‌باشد.‏

۷.‏ برای عصیانگران پیشروی پیروزمندانهٔ یَهُوَه به چه معنی است؟‏

^۷ برای عصیانگران،‏ پیشروی پیروزمندانهٔ خدا به معنی شکست است.‏ در حبقوق ۳:‏۵ می‌خوانیم:‏ «پیش روی وی وبا می‌رفت و آتش تب نزد پایهای او می‌بود.‏» در سال ۱۴۷۳ ق.‏د.‏م.‏،‏ وقتی اسرائیلیان به سرحدات سرزمین موعود رسیدند،‏ شمار کثیری از ایشان عصیان ورزیدند و به فساد اخلاقی و بت‌پرستی روی آوردند.‏ در نتیجه ۰۰۰‏,‏۲۰ نفر از ایشان به سبب مرضی که خدا بر آنان عارض نمود هلاک شدند.‏ (‏ اعداد ۲۵:‏۱-‏۹‏)‏ بزودی،‏ هنگامی که یَهُوَه برای جنگ خود،‏ یعنی «جنگِ آن روز عظیمِ خدای قادر مطلق» پیشروی کند،‏ عصیانگران را به سزای گناهانشان خواهد رسانید.‏ عده‌ای نیز شاید واقعاً از امراض کشنده هلاک گردند.‏—‏مکاشفه ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶‏.‏

۸.‏ بر اساس حبقوق ۳:‏۶ چه آینده‌ای در انتظار دشمنان خداست؟‏

^۸ نبی خدا،‏ سپس تصویری از وارد عمل شدن یَهُوَه ارائه می‌دهد.‏ در حبقوق ۳:‏۶ می‌خوانیم:‏ «او بایستاد و زمین را پیمود.‏ او نظر افکند و امّت‌ها را پراکنده ساخت و کوههای ازلی جَستند و تلّهای ابدی خم شدند.‏ طریق‌های او جاودانی است.‏» یَهُوَه نخست همچون سرداری جنگی ‹می‌ایستد› و میدان جنگ را ورانداز می‌کند.‏ دشمنان او که شدیداً از دیدن حریف خود جا خورده‌اند از ترس می‌لرزند،‏ و پریشانحال  جست و خیز می‌کنند.‏ عیسی زمانی را پیشگویی کرد که در آن ‹جمیع طوایف زمین سینه‌زنی می‌کنند.‏› (‏ متی ۲۴:‏۳۰‏)‏ آری،‏ ایشان پی می‌برند که احدی تاب مقاومت در برابر یَهُوَه را ندارد،‏ اما دیگر دیر شده است.‏ همهٔ سازمانهای بشری،‏ حتی آنهایی که از حیث صلابت به «کوههای ازلی» و «تلّهای ابدی» می‌مانند،‏ خم شده،‏ در هم خواهند شکست.‏ این است آن ‹طریقهای جاودانیی› که یَهُوَه در زمان باستان به کار برد.‏

۹،‏ ۱۰.‏ حبقوق ۳:‏۷-‏۱۱ چه چیزی را به ما یادآور می‌شود؟‏

^۹ ‏«غضب [یَهُوَه از دشمنانش] افروخته می‌شود.‏» حال می‌خواهیم بدانیم او با چه ابزاری به جنگ دشمنانش می‌رود؟‏ نبی خدا آنها را برای ما چنین شرح می‌دهد:‏ «کمان تو تماماً برهنه شد،‏ موافق قَسَمهایی که در کلام خود برای اسباط خورده‌ای.‏ زمین را به نهرها مُنشَق ساختی.‏ کوهها تو را دیدند و لرزان گشتند و سیلاب‌ها جاری شد.‏ لجّه آواز خود را داد و دستهای خویش را به بالا برافراشت.‏ آفتاب و ماه در بُرجهای خود ایستادند.‏ از نور تیرهایت و از پرتو نیزهٔ برّاق تو برفتند.‏»—‏حبقوق ۳:‏۷-‏۱۱‏.‏

^۱۰ در روزگار یوشع،‏ یَهُوَه با متوقف ساختن آفتاب و ماه قدرت عظیم خود را به شکلی شگفت‌آور به نمایش درآورد.‏ (‏ یوشع ۱۰:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ نبوت حبقوق به ما یادآوری می‌کند که یَهُوَه از قدرت عظیم خود در حارمجدون به همین شکل استفاده خواهد کرد.‏ در سال ۱۵۱۳ ق.‏د.‏م.‏،‏ یَهُوَه با نابود کردن سپاه فرعون در دریای سُرخ تسلط خود را در استفاده از لجه‌ها،‏ یعنی آبهای عمیق زمین نشان داد.‏ همچنین چهل سال بعد رود اردن،‏ حتی در فصل پرآب آن،‏ نتوانست مانع پیشروی پیروزمندانهٔ اسرائیلیان به سرزمین موعود گردد.‏ (‏ یوشع ۳:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ و در دوران دَبورَهِ نبیه،‏ بارانی سیل‌آسا ارابه‌های سِیسَراها (‏ دشمنان اسرائیل)‏ را با خود برد.‏ (‏ داوران ۵:‏۲۱‏)‏ آری،‏ یَهُوَه در حارمجدون نیز از همین طوفانها،‏ بارانهای سیل‌آسا،‏ و لجه‌ها استفاده خواهد کرد.‏ او همچنین رعد و برق را همانند نیزه و یا بارانی از تیر به کار خواهد گرفت.‏

۱۱.‏ آن هنگام که یَهُوَه نیروی عظیم خود را رها سازد چه رخ خواهد داد؟‏

^۱۱ چه حیرت‌انگیز خواهد بود هنگامی که یَهُوَه نیروی عظیم خود را رها سازد.‏ از گفته‌های حبقوق چنین برمی‌آید که در آن هنگام شب مبدل به روز،‏ و روز از ظهری آفتابی درخشنده‌تر خواهد بود.‏ این توصیف نبوی و الهام‌شده از حارمجدون چه سمبولیک باشد،‏ چه واقعی،‏ یک چیز قطعیت دارد و آن اینکه یَهُوَه بر دشمنانش غالب خواهد آمد و هیچیک از آنان راه گریز نخواهد داشت.‏

رستگاری برای امت خدا قطعی است!‏

۱۲.‏ یَهُوَه با دشمنانش چه خواهد کرد،‏ اما چه کسانی رستگار می‌شوند؟‏

^۱۲ در حبقوق ۳:‏۱۲ شرح نابودی دشمنان به دست یَهُوَه  چنین آمده است:‏ «با غضب در جهان خرامیدی،‏ و با خشمْ امّت‌ها را پایمال نمودی.‏» البته مسلم است که یَهُوَه انسانها را بی قاعده و تصادفی پایمال و نابود نخواهد کرد،‏ و عده‌ای را رستگار خواهد ساخت.‏ در حبقوق ۳:‏۱۳ آمده است که «برای نجات قوم خویش و خلاصی مسیح خود بیرون آمدی.‏» یَهُوَه خادمان وفادار و مسح‌شدهٔ خود را نجات خواهد داد.‏ البته،‏ این زمانی است که نابودی بابل عظیم،‏ امپراتوری دین کاذب،‏ به طور تمام و کمال انجام شده باشد.‏ با این حال می‌بینیم که ملل جهان حتی در حال حاضر در صدد برآمده‌اند تا پرستش پاک را از میان بردارند.‏ پس زمان زیادی به حملهٔ نیروهای جوج از زمین ماجوج به خادمان یَهُوَه نمانده است.‏ (‏ حزقیال ۳۸:‏۱–‏۳۹:‏۱۳؛‏ مکاشفه ۱۷:‏۱-‏۵،‏ ۱۶-‏۱۸‏)‏ آیا این حملهٔ شیطانی به نتیجه خواهد رسید؟‏ خیر!‏ در آن وقت یَهُوَه با خشم تمام دشمنانش را مانند دانه‌های گندمی که در خرمن‌کوب ریخته می‌شوند زیر پایهای خود خواهد کوبید.‏ اما یَهُوَه کسانی که او را به روح و راستی پرستش می‌کنند رستگار خواهد ساخت.‏—‏یوحنا ۴:‏۲۴‏.‏

۱۳.‏ حبقوق ۳:‏۱۳ چگونه تحقق خواهد یافت؟‏

^۱۳ نابودی کامل شریران چنین نبوت شده است:‏ «[یَهُوَه،‏] سر را از خاندان شریران زدی و اساس آن را تا به گردن عریان نمودی.‏» (‏ حبقوق ۳:‏۱۳‏)‏ منظور از این «خاندان» سیستمی پلید و شریرانه می‌باشد که با نفوذ شیطان ابلیس موجودیت یافته است.‏ یَهُوَه این سیستم شریر را خُرد،‏ و ‹سران› این خاندان،‏ یعنی حاکمان ضدّ خدای آن را نیست و نابود خواهد کرد.‏ کل ساختار و اساس این سیستم را در هم خواهد کوبید تا جایی که تمام بقایای آن از میان برود.‏ حقیقتاً چه آرامش‌خاطر عظیمی خواهد بود!‏

۱۴-‏۱۶.‏ بر اساس حبقوق ۳:‏۱۴،‏ ۱۵ چه بر سر امت یَهُوَه و دشمنان آن خواهد آمد؟‏

^۱۴ در میدان نبرد حارمجدون،‏ کسانی که اقدام به نابودی «برگزیدگان» یَهُوَه می‌کنند شدیداً سردرگم خواهند شد.‏ سخنان نبی به یَهُوَه در حبقوق ۳:‏۱۴،‏ ۱۵ چنین آمده است:‏ «سر سرداران ایشان را به عصای خودشان مجروح ساختی،‏ حینی که مثل گردباد آمدند تا مرا پراکنده سازند.‏ خوشی ایشان در این بود که مسکینان را در خَفیه ببلعند.‏ با اسبان خود بر دریا و بر انبوه آبهای بسیار خرامیدی.‏»‏

^۱۵ وقتی حبقوق می‌گوید:‏ «سرداران .‏ .‏ .‏ آمدند تا مرا پراکنده سازند،‏» او در واقع از قول خادمان مسح‌شدهٔ یَهُوَه سخن می‌گوید.‏ ملتها مانند راهزنان،‏ در خفیه یا کمینگاه منتظر فرصتی برای حمله به پرستندگان خدا خواهند بود.‏ آنها که در واقع دشمنان خدا و امت او هستند چنان از موفقیت خود اطمینان دارند که از «خوشی» در پوست نمی‌گنجند.‏ مسیحیان وفادار در نظر ایشان چون «مسکینان» بی‌دفاعند.‏ اما،‏ به مجرد آنکه نیروهای ضدّ خدا دست به حمله بزنند،‏ یَهُوَه کاری خواهد کرد که آنها اسلحه‌هایشان را بر ضد خودشان استفاده کنند.‏  آری،‏ آنها اسلحه‌ها یا «عصای» خود را بر ضدّ جنگجویان خود به کار خواهند برد.‏

^۱۶ اما،‏ این پایان کار نیست.‏ یَهُوَه برای نابودی کامل دشمنان خود از نیروهای روحیِ فوق‌بشری استفاده خواهد کرد.‏ او با «اسبانِ» لشکر آسمانی‌اش تحت رهبری عیسی مسیح،‏ از میان «دریا» و «انبوهِ آبهای بسیار،‏» که مظهر جمعیت خروشان انسانهایی است که با خدا سر دشمنی دارند،‏ با پیروزی به پیش خواهد رفت.‏ (‏ مکاشفه ۱۹:‏۱۱-‏۲۱‏)‏ بدینسان،‏ شریران به طور کامل از روی زمین منقطع خواهند شد.‏ براستی چه نمایش فوق‌العاده‌ای از عدالت الهی!‏

روز یَهُوَه می‌آید!‏

۱۷ .‏الف)‏ چرا می‌توانیم از تحقق نبوتهای حبقوق مطمئن باشیم؟‏ ب)‏ همچنان که منتظر روز عظیم یَهُوَه هستیم از چه جهت می‌توانیم حبقوق را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۱۷ می‌توان مطمئن بود که کلام حبقوق بزودی تحقق خواهد یافت.‏ یَهُوَه در تحقق آن درنگ نخواهد نمود.‏ حال سؤال اینجاست که از پیش دانستن این وقایع چه عکس‌العملی در ما ایجاد می‌کند؟‏ نباید فراموش کنیم که یَهُوَه بود که این کلام را به حبقوق الهام کرد.‏ پس او بی‌تردید دست به کار خواهد شد،‏ و ویرانی و آشفتگی بر زمین خواهد آورد.‏ بی‌جهت نیست که حبقوق می‌نویسد:‏ «چون شنیدم احشایم بلرزید و از آواز آن لبهایم  بجنبید،‏ و پوسیدگی به استخوانهایم داخل شده،‏ در جای خود لرزیدم،‏ که در روز تنگی استراحت یابم هنگامی که آن که قوم را ذلیل خواهد ساخت،‏ بر ایشان حمله آوَرَد.‏» (‏ حبقوق ۳:‏۱۶‏)‏ پس ترس و اضطراب حبقوق بی‌دلیل نبود.‏ اما آیا ترس او خللی در ایمانش به وجود آورد؟‏ به هیچ وجه!‏ او با رغبت و در آرامش خاطر منتظر روز یَهُوَه ماند.‏ (‏ ۲پطرس ۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ ما چطور؟‏ مسلماً ما نیز ایمانی قوی داریم که نبوتهای حبقوق تحقق خواهند یافت.‏ پس چقدر بجاست که تا آن روز با بردباری منتظر بمانیم.‏

۱۸.‏ اگرچه حبقوق انتظار بروز سختیها را داشت،‏ نگرش او چگونه بود؟‏

^۱۸ جنگ همیشه برای هر دو جبهه مشکلات و سختیهایی به همراه دارد؛‏ حتی برای آنانی که پیروزی را از آن خود می‌کنند.‏ در میان این مشکلات می‌توان به کمبود مواد غذایی،‏ از دست رفتن اموال،‏ یا پایین آمدن سطح زندگی اشاره کرد.‏ چنانچه ما با چنین اوضاعی روبرو شویم،‏ عکس‌العمل‌مان چگونه خواهد بود؟‏ حبقوق در این خصوص نگرشی نمونه داشت،‏ او گفت:‏ «اگرچه انجیر شکوفه نیاوَرَد و میوه در موْها یافت نشود و حاصل زیتون ضایع گردد و مزرعه‌ها آذوقه ندهد،‏ و گله‌ها از آغل منقطع شود و رمه‌ها در طویله‌ها نباشد،‏ لیکن من در خداوند شادمان خواهم شد و در خدای نجات خویش وجد خواهم نمود.‏» (‏ حبقوق ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ حبقوق به طور واقع‌بینانه‌ای انتظار سختیها و مشکلاتی از جمله قحطی را داشت.‏ با این همه،‏ او شادی و وجد خود را در یَهُوَه،‏ خدای نجاتش،‏ هرگز از دست نداد.‏

۱۹.‏ امروزه بسیاری از هم‌ایمانان مسیحی‌مان از چه مصائبی رنج می‌برند،‏ لیکن چنانچه در امور زندگی به یَهُوَه اولویت دهیم او چه چیز را تضمین می‌کند؟‏

^۱۹ امروزه،‏ با اینکه جنگ یَهُوَه بر ضد شریران هنوز آغاز نشده است،‏ بسیاری از انسانها رنج و سختی می‌کشند.‏ عیسی پیشگویی کرد که ‹نشان حضور او› در قدرت پادشاهی،‏ جنگها،‏ قحطیها،‏ زلزله‌ها،‏ و بیماریها خواهد بود.‏ (‏ متی ۲۴:‏۳-‏۱۴؛‏ لوقا ۲۱:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ تحقق آن نبوت باعث شده است که حتی بسیاری از هم‌ایمانان مسیحی‌مان در روزگار حاضر از اینگونه مصائب رنج ببرند.‏ چه بسا در آینده مسیحیان دیگر نیز با این مشکلات روبرو شوند.‏ برای مثال شاید برای اکثر ما تا پیش از آنکه انتها برسد به اصطلاح ‹ درخت انجیر شکوفه نیاورد.‏› اما موضوع اینجاست که ما علت این رویدادها را می‌دانیم و همین به ما نیرو و قوت می‌دهد.‏ به علاوه،‏ ما پشتیبانی نیز داریم.‏ عیسی به ما چنین وعده داده است:‏ «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد.‏» (‏ متی ۶:‏۳۳‏)‏ البته عیسی با سخنان خود زندگیی بسیار مرفه را تضمین نمی‌کند،‏ ولیکن تضمین می‌کند که چنانچه در امور زندگی خود به یَهُوَه اولویت دهیم،‏ او از ما مراقبت خواهد کرد.‏—‏مزمور ۳۷:‏۲۵‏.‏

۲۰.‏ با وجود مصائب موقتی که متحمل می‌باشیم باید به انجام چه کاری مصمم باشیم؟‏

^۲۰ پس،‏ تحمل این مصائبِ موقت هر چقدر هم که سخت باشد نمی‌تواند ایمانی را که ما به قدرت نجات‌بخش یَهُوَه داریم متزلزل سازد.‏ اکنون بسیاری از برادران و خواهران ما در آفریقا،‏ اروپای شرقی،‏ و نقاط دیگر جهان متحمل مصائب بسیار سختی می‌باشند،‏ لیکن ‹ در یَهُوَه شادمان› باقی مانده‌اند.‏ باشد که ما نیز همواره در یَهُوَه شادمان بمانیم،‏ و فراموش نکنیم که یَهُوَه سلطان تعالی منشأ «قوّت» ماست.‏ (‏ حبقوق ۳:‏۱۹‏)‏ یَهُوَه هرگز در مورد خادمان خود قصور نخواهد کرد.‏ او بدون هیچگونه تردیدی به حارمجدون و متعاقب آن به دنیای جدیدی که وعده داده است جامهٔ عمل خواهد پوشاند.‏ (‏ ۲پطرس ۳:‏۱۳‏)‏ «جهان از معرفت جلال خداوند مملّو خواهد شد به نحوی که آبها دریا را مستور می‌سازد.‏» (‏ حبقوق ۲:‏۱۴‏)‏ پس تا فرا رسیدن آن دوران باشکوه،‏ باشد که نمونهٔ حبقوق را سرمشق خود قرار دهیم.‏ و همواره ‹ در خدای نجات خویش وجد نماییم.‏›‏

آیا به خاطر می‌آوری؟‏

‏• دعای حبقوق چه تأثیری روی ما می‌گذارد؟‏

‏• علت پیشروی یَهُوَه چیست؟‏

‏• پیام نبوت حبقوق در خصوص رستگاری چیست؟‏

‏• انتظار ما برای یوم عظیم یَهُوَه می‌باید با چه طرزفکری توأم باشد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

آیا می‌دانی یَهُوَه در حارمَجِدّون از چه نیروهایی استفاده خواهد کرد؟‏