یَهُوَه درنگ نخواهد کرد
یَهُوَه درنگ نخواهد کرد
«[رؤیا ] اگر چه تأخیر نماید برایش منتظر باش زیرا که البتّه خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود.»—حَبَقُّوق ۲:۳.
۱. امت یَهُوَه چه تصمیم قاطعی دارد، و این تصمیم آن امت را به چه کاری وا داشت؟
تصمیم قاطع نبی خدا، حبقوق، چنین بود: «بر دیدهبانگاه خود میایستم.» ( حبقوق ۲:۱) اکنون در قرن بیستم، با نگاهی به شاهدان یَهُوَه میبینیم که آنان نیز چنین تصمیم قاطعی دارند. از این رو، در کنگرهٔ تاریخی سپتامبر سال ۱۹۲۲، هنگامی که ایشان به فراخوانی امتها دعوت شدند غیورانه کمر همت به این کار بستند. در کنگرهٔ مزبور از آنان چنین دعوت شد: «این روز، بزرگتر از همهٔ روزهاست. نگاه کنید، پادشاه حکومت میکند! شما مأمور تبلیغ او هستید. بنابراین، پادشاه و ملکوتش را اعلام کنید، اعلام کنید، اعلام کنید.»
۲. پس از جنگ جهانی اول و فعالیت دوبارهٔ مسیحیان مسحشده چه سخنی بر زبان ایشان جاری بود؟
۲ پس از جنگ جهانی اول، یَهُوَه باقیماندهٔ مسحشدگان وفادار را به فعالیت و جنب و جوشی دوباره انداخت. از آن پس، حرف دل آن مسیحیان همان سخن حبقوق بود که گفت: «بر برج بر پا میشوم. و مراقب خواهم شد تا ببینم که او به من چه خواهد گفت.» جالب آنکه واژههای عبریی که «بر پا» و «مراقب» ترجمه شدهاند، در بسیاری از نبوتها نیز تکرار شدهاند.
«درنگ نخواهد نمود»
۳. چرا بجاست که بیدار و هوشیار بمانیم؟
۳ شاهدان یَهُوَه که اکنون پیام هشداردهندهٔ خدا را اعلام مرقس ۱۳:۳۵-۳۷) پس میبینیم که چقدر بجاست که به پیروی از عیسی و همچون حبقوق همواره بیدار و هوشیار بمانیم!
میکنند باید بیش از هر زمان دیگری سخنان پایانی نبوت بزرگ عیسی را آویزهٔ گوش خود سازند، چنانکه گفت: «بیدار باشید زیرا نمیدانید که در چه وقت صاحب خانه میآید، در شام یا نصف شب یا بانگ خروس یا صبح. مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد. امّا آنچه به شما میگویم، به همه میگویم: بیدار باشید!» (۴. اوضاع روزگار ما چه شباهتی به اوضاع روزگار حبقوق در حدود سال ۶۲۸ ق.د.م. دارد؟
۴ حبقوق احتمالاً حدود سال ۶۲۸ ق.د.م.، یعنی پیش از آنکه بابل قدرتی جهانی گردد، کتاب خود را به پایان رسانیده بود. پس حکم داوری الهی بر ضد اورشلیمِ مرتد از سالها پیش از آن اعلام شده بود. با این حال، تاریخ دقیق اجرای آن مشخص نبود. چه کسی باور میکرد که تنها حدود ۲۱ سال بعد از آن بابل مجری حکم الهی گردد؟ اکنون نیز ما از ‹روز و ساعت› پایان این سیستم حاکم بر جهان اطلاعی نداریم، اما عیسی پیشگویی کرد: «شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان میآید.»—مَتْیٰ ۲۴:۳۶، ۴۴.
۵. چه موضوعی در خصوص کلام خدا در حبقوق ۲:۲، ۳ بویژه تشویقآمیز است؟
۵ بیجهت نبود که یَهُوَه به حبقوق این مأموریت برانگیزنده را محول کرد: «رؤیا را بنویس و آن را بر لوحها چنان نقش نما که دونده آن را بتواند خواند. زیرا که رؤیا هنوز برای وقتِ معیّن است و به مقصد میشتابد و دروغ نمیگوید. اگر چه تأخیر نماید برایش منتظر باش زیرا که البتّه خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود.» ( حبقوق ۲:۲، ۳) امروزه، گسترش شرارت و خشونت در سرتاسر جهان نشانی است بر اینکه ما در آستانهٔ «ظهور یوم عظیم و مهیب خداوند» هستیم. ( یوئیل ۲:۳۱) یَهُوَه خود میگوید که در آوردن آن روز «درنگ نخواهد کرد.» چه سخن دلگرمکنندهای!
۶. ما چگونه میتوانیم از روز داوری یَهُوَه رستگار شویم؟
۶ اما سؤال اینجاست که ما چگونه میتوانیم از اجرای داوری رستگار شویم؟ یَهُوَه با اشاره به تفاوت میان شخص متکبر و عادل به این سؤال چنین پاسخ میدهد: «اینک جان مرد متکبّر در او راست نمیباشد، امّا مرد عادل به ایمان خود زیست خواهد نمود.» ( حبقوق ۲:۴) در طول تاریخ بشر، و بویژه طی دو جنگ جهانی و درگیریهای فجیع قومی و نژادی، حاکمان و انسانهای متکبر و طمعکار، مسبب ریختهشدن خون میلیونها انسان بیگناه بودهاند. در حالی که، خادمان مسحشده و صلحدوست خدا وفادارانه رنج و سختی را به جان خریدند. براستی که ایشان ‹امّت عادلند که امانت را نگاه میدارند.› این امت به همراه یاران خود، یعنی «گوسفندان دیگر،» این تذکر را هرگز فراموش نمیکنند: «بر خداوند تا به ابد توکّل نمایید، چونکه در یاه یَهُوَه صخرهٔ جاودانی است.»—اشعیا ۲۶:۲-۴؛ یوحنا ۱۰:۱۶.
۷. با توجه به استفاده پولس از حبقوق ۲:۴ ما چه باید بکنیم؟
۷ پولس رسول خطاب به امت یَهُوَه از حبقوق ۲:۴ چنین نقل کرد: «شما را صبر لازم است تا ارادهٔ خدا را بجا آورده، وعده را بیابید. زیرا که بعد از اندک زمانی، آن آینده خواهد آمد و تأخیر نخواهد نمود. لکن عادل به ایمان زیست خواهد نمود و اگر مرتّد شود نفس من با وی خوش نخواهد شد.» ( عبرانیان ۱۰:۳۶-۳۸) اکنون هیچ وقت آن نیست که به سستی گراییم، یا مجذوب شیوههای مادیگرایانه و خوشگذرانیهای دیوانهوار دنیای شیطان گردیم. پس چه کنیم که این ‹اندک زمان› نیز سپری شود؟ ما امت مقدس یَهُوَه هستیم، لذا باید همچون پولس ‹به سوی آنچه در پیش است خویشتن را کشیده، در پی مقصد [یعنی برای زندگی ابدی] بکوشیم.› ( فیلپیان ۳:۱۳، ۱۴) و همچون عیسی میباید ‹بجهت آن خوشی که پیش ما موضوع است› متحمل سختیها باشیم.—عبرانیان ۱۲:۲.
۸. ‹مردی› که در حبقوق ۲:۵ از او یاد شده است کیست، و چرا توفیق نمییابد؟
۸ حبقوق ۲:۵ ‹مردی› را توصیف میکند که «[نَفْس دج] خود را مثل عالم اموات میافزاید،» لیکن بر خلاف خادمان خدا قادر نیست به هدف خود نائل آید. ببینیم این مرد که هرگز «سیر نمیشود» کیست؟ امروزه این «مرد،» قدرتی است مرکب از قدرتهای سیاسی—از فاشیست، نازی، و کمونیست گرفته تا حکومتهای به اصطلاح دموکراتیک — که همچون حکومت حریص بابل، از برافروختن آتش جنگ هدفی جز کشورگشایی ندارند. او همچنین عالم اموات، یعنی قبرها را با اجساد انسانهای بیگناه پر میکند. در واقع، این «مردِ» مرکبِ ریاکار که به دنیای شیطان تعلق دارد، سرمست از غرور خود در صدد است ‹جمیع امّتها را نزد خود جمع کند و تمامی قومها را برای خویشتن فراهم آورد،› اما در این کار توفیق نمییابد. تنها یَهُوَه خدا قادر است تمامی انسانها را اتحاد بخشد، و این کار را از طریق ملکوت مسیحایی خواهد کرد. — متی ۶:۹، ۱۰.
نخستین مصیبت از پنج مصیبت غمانگیز
۹، ۱۰ .الف) یَهُوَه از طریق حبقوق چه پیامی را اعلام نمود؟ ب) از حیث طرق ناصحیح ثروتاندوزی اوضاع در روزگار ما چگونه است؟
۹ یَهُوَه از طریق نبی خود، حبقوق، پنج مصیبت را اعلام میکند. این مصائب در واقع احکام داوریی هستند که باید به انجام برسند تا زمین برای خادمان وفادار خدا آماده گردد. یَهُوَه «مَثَلی» را که بر زبان این صادقدلان جاریست در حبقوق ۲:۶ چنین آورده است: «وای بر کسی که آنچه را که از آن وی نیست میافزاید؟ تا به کی؟ و خویشتن را زیر بار رهنها مینهد!»
۱۰ در واقع منظور اصلی این آیه ثروتاندوزی به طرق ناصحیح است. در دنیا میبینیم که چطور ثروتمندان، غنیتر و فقیران، تنگدستتر میشوند. فروشندگان مواد مخدر و کلاهبرداران ثروتهای کلان به دست میآورند، در حالی که مردم عادی گرسنگی میکشند. گفته میشود که سطح زندگی یک چهارم جمعیت جهان پایینتر از خط فقر است. شرایط زندگی مردم بسیاری از کشورها بسیار اسفبار میباشد. آنانی که مشتاق اجرای عدالت بر روی زمین هستند، فریاد برمیآورند: «تا به کی» شرارت باید اینطور افزایش یابد؟ اما، خوب است بدانیم انتها بسیار نزدیک است! آری، یَهُوَه در تحقق رؤیا «درنگ نخواهد نمود.»
۱۱. حبقوق در خصوص ریختن خون انسانها چه گفت، و چرا میتوان گفت که در دنیای امروز بسیاری خون بر گردن دارند؟
۱۱ نبی به شریران چنین میگوید: «چونکه تو امّتهای بسیاری را غارت کردهای، تمامی بقیّهٔ قومها تو را غارت خواهند نمود، به سبب خون مردمان و ظلمی که بر زمین و شهر و جمیع ساکنانش نمودهای.» ( حبقوق ۲:۸) در دنیای امروز بسیارند کسانی که خون بر گردن دارند! عیسی صریح و روشن هشدار داد: «هر که شمشیر گیرد، به شمشیر هلاک گردد.» ( متی ۲۶:۵۲) تنها در همین قرن بیستم، ملتها و دستههای قومی مسئول قتل بیش از صد میلیون انسان بودهاند. وای بر کسانی که در راه انداختن این حمامهای خون نقشی داشتهاند!
مصیبت دوم
۱۲. مصیبت دومی که حبقوق ثبت نمود چه بود، و چرا میتوان مطمئن بود که مالی که به طرق ناصحیح به دست آید نفعی به همراه ندارد؟
۱۲ مصیبت دوم که در حبقوق ۲:۹-۱۱ آمده است شامل حال کسانی میشود که ‹برای خانهٔ خود بدی را کسب نمودهاند تا آشیانهٔ خود را بر جای بلند ساخته، خویشتن را از دست بلا برهانند.› اما ایشان باید بدانند مالی که با روشهای ناصحیح به دست میآید، نفعی به همراه ندارد. مزمورنویس در این خصوص میگوید: «ترسان مباش، چون کسی دولتمند گردد و جلال خانهٔ او افزوده شود! زیرا چون بمیرد چیزی از آن نخواهد برد و جلالش در عقب او فرو نخواهد رفت.» ( مزمور ۴۹:۱۶، ۱۷) پولس نیز با سخنان حکیمانهٔ خود چنین پند میدهد: «دولتمندان این جهان را امر فرما که بلندپروازی نکنند و به دولت ناپایدار امید ندارند، بلکه به خدای زنده که همه چیز را دولتمندانه برای تمتّع به ما عطا میکند.»—۱تیموتاؤس ۶:۱۷.
۱۳. چرا لازم است که مستمراً پیام خدا را اعلام کنیم؟
۱۳ حقیقتاً چقدر مهم است که اکنون پیام داوری خدا را اعلام کنیم! هنگامی که مردم با گفتن ‹مبارک باد [از عیسی] آن پادشاهی که به نام یَهُوَه میآید› استقبال میکردند، فریسیان فریاد اعتراض برآوردند، ولی عیسی به آنان گفت: «به شما میگویم اگر اینها ساکت شوند، هر آینه سنگها به صدا آیند.» ( لوقا ۱۹:۳۸-۴۰) اکنون نیز چنانچه امت خدا در افشای شرارت دنیا قصور کند، «سنگ از دیوار فریاد برخواهد آورد.» ( حبقوق ۲:۱۱) لذا، چقدر بجاست که خود ما مستمراً و با شهامت پیام خدا را اعلام کنیم!
مصیبت سوم و مسئلهٔ بر گردن داشتن خون
۱۴. ادیان جهان مسئول چه خونریزیهایی بودهاند؟
۱۴ حبقوق در اعلام مصیبت سوم موضوع بر گردن داشتن خون را مطرح میکند، و در حبقوق ۲:۱۲ میگوید: «وای بر کسی که شهری به خون بنا میکند و قریهای به بیانصافی استوار مینماید!» در این سیستم حاضر بیانصافی و خونریزی اغلب با هم همراه هستند. لازم به گفتن است که ادیان جهان مسئول فجیعترین قتلها و خونریزیها در تاریخ بودهاند که از آن جملهاند: جنگهای صلیبی میان مسلمانان و کسانی که خود را مسیحی مینامیدند؛ محکمههای تفتیش عقاید اسپانیا و آمریکای لاتین؛ جنگ سیساله در اروپا میان کاتولیکها و پروتستانها؛ و خونینترین همهٔ آنها، دو جنگ جهانی قرن بیستم، که باز هم آتش آن از بطن جهان مسیحیت شعله گرفت.
۱۵. الف) ملل جهان با حمایت و رضایت کلیسا به چه کارهایی ادامه میدهند؟ ب) آیا سازمان ملل متحد میتواند مانع مسلح شدن ملل جهان گردد؟
۱۵ یکی از بیرحمانهترین جنبههای جنگ جهانی دوم در اروپا قتلعامهایی بود که به دست نازیها صورت گرفت و زندگی میلیونها یهودی و انسانهای بیگناه دیگر را تباه کرد. پس از گذشت سالها از آن کشتار، جدیداً در فرانسه سران کلیسای رومی اعتراف کردند که ایشان با علم به اینکه صدها هزار یهودی به سلولهای مرگ فرستاده میشدند سکوت اختیار کردند. هنوز هم ملل جهان با حمایت و رضایت کلیساها، خود را برای جنگ و خونریزی آماده میسازند. چندی پیش شمارهٔ بینالمللی مجلهٔ تایم در خصوص کلیسای اُرْتُدُکس روسیه چنین نوشت: «کلیسای ارتدکس که اکنون حیاتی دوباره یافته است نفوذ خود را در زمینههایی به کار میگیرد که تصور آن اندکی پیش بسیار دشوار بود: اکنون برکت دادن سلاحهای جنگی روسیه، . . . هواپیماهای جنگنده، و سربازخانهها کاری بسیار معمول شده است. در ماه نوامبر، در دِیر دانیلوسکی واقع در مسکو، جایگاه اسقف روسیه، کار به جایی رسید که کلیسا تسلیحات اتمی روسیه را نیز برکت داد.» آیا سازمان ملل میتواند مانع مسلح شدن ملل دنیا، و گسترش پلیدانهٔ سلاحهای جنگی گردد؟ باور کردن آن بسیار دشوار است! یکی از برندگان جایزهٔ نوبل به روزنامهٔ گاردیَن لندن اینگونه جواب داد: «موضوعی که بیش از همه ذهن آدمی را مشوش میسازد این است که پنج عضو دائم هیئت امنیت سازمان ملل، پنج سوداگر عمدهٔ اسلحه میباشند.»
۱۶. یَهُوَه با ملل جنگافروز چه خواهد کرد؟
۱۶ آیا یَهُوَه این ملل جنگافروز را داوری خواهد کرد؟ در حبقوق ۲:۱۳ آمده است: «آیا این از جانب یهوه صبایوت نیست که قومها برای آتش مشقّت میکشند و طوایف برای بطالت خویشتن را خسته مینمایند؟» آری، این پیام ‹از جانب یهوه صبایوت› است! یَهُوَه از لشکرهای آسمانیی متشکل از فرشتگان برای نابودی انسانها و ملل جنگافروز استفاده خواهد کرد!
۱۷. پس از آنکه یَهُوَه ملل بیرحم را داوری کرد معرفت او تا چه حد زمین را پر خواهد ساخت؟
۱۷ اما، پس از آنکه یَهُوَه ملل بیرحم را داوری کرد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ حبقوق ۲:۱۴ جواب این سؤال را چنین میدهد: «جهان از معرفت جلال خداوند مملّو خواهد شد به نحوی که آبها دریا را مستور میسازد.» براستی که چه آتیهٔ دلنشینی! در حارمَجِدّون، حق حاکمیت یَهُوَه تا ابد به اثبات خواهد رسید. ( مکاشفه ۱۶:۱۶) یَهُوَه ما را اطمینان میدهد که «جای پایهای خود را» یعنی همین زمینی را که بر آن زندگی میکنیم، «تمجید خواهد نمود.» ( اشعیا ۶۰:۱۳) همهٔ انسانها طریق زندگی خدایی را تعلیم خواهند یافت، و بدینسان معرفت در خصوص مقصودهای پرشکوه یَهُوَه همچون آبهایی که دریا را مستور میسازد، جهان را پر خواهد ساخت.
مصیبت چهارم و پنجم
۱۸. مصیبت چهارمی که حبقوق اعلام کرد چه بود، و این مصیبت چگونه منعکسکنندهٔ اوضاع اخلاقی دنیاست؟
۱۸ چهارمین مصیبت در حبقوق ۲:۱۵ چنین توصیف شده است: «وای بر کسی که همسایهٔ خود را مِی نوشاند و بر تو که زهر خویش را ریخته، او را نیز مست میسازی تا برهنگی او را بنگری.» این آیه حکایتی بس غمانگیز از فساد و عنانگسیختگی اخلاقی دنیای امروز دارد. حتی بعضی از مذاهب با وضع قوانینی جدید این گونه فساد را مجاز شمردهاند. گسترش بیماریهای مقاربتی، منجمله ایدز در جهان سیری تصاعدی میپیماید. این نسل خودخواهِ روزگار ما به جای تجلی «جلال یَهُوَه،» با فرو رفتن به قعر فساد داوری یَهُوَه را از آن خود میسازد. یَهُوَه اراده کرده است که از کاسهٔ غضب خود، به این دنیای پر از فساد و خلافکاری که «از رسوائی بعوض جلال سیر» میشود، بنوشاند. بدینسان، ‹قی رسوایی بر جلال آن خواهد بود.›—حبقوق ۲:۱۶.
۱۹. پیشدرآمدی که حبقوق در خصوص مصیبت پنجم اعلام کرد به چه موضوعی مربوط بود، و مفهوم آن برای روزگار ما چیست؟
۱۹ یَهُوَه به عنوان پیشدرآمد مصیبت پنجم، هشدار سختی بر ضد پرستش بتهای تراشیدهشده میدهد، و از طریق نبی خود این کلام پرقدرت را اعلام مینماید: «وای بر کسی که به چوب بگوید بیدار شو و به سنگِ گنگ که برخیز! آیا میشود که آن تعلیم دهد؟ اینک به طلا و نقره پوشیده میشود لکن در حبقوق ۲:۱۹) تا به امروز، جهان مسیحیت، همچنین مشرکان از تعظیم در مقابل صلیبها، مجسمههای مریم، شمایل، و اشکال انسان و حیوان اِبایی نداشتهاند. هیچیک از این اشیاء قادر نخواهد بود برخیزد و پرستندگان خود را از داوری یَهُوَه برهاند. پوشش طلایی و نقرهای آنها در برابر جلال یَهُوَه، خدای ابدی، و همچنین شکوه خلقت حَیّ او بیرنگ و بیجلا خواهد بود. پس باشد که هرگز از ستایش نام بیهمتای یَهُوَه باز نایستیم!
اندرونش مطلقاً روح نیست.» (۲۰. ما در چه معبدی امتیاز خدمتی سرورآمیز داریم؟
۲۰ آری، خدای ما یَهُوَه شایستهٔ هر گونه ستایش است. پس باشد که با حفظ حرمت او، هشدار سختش را در خصوص بتپرستی آویزهٔ گوش خود سازیم. اما، گوش کن! «خداوند در هیکل قُدس خویش است» و هنوز حرفی برای گفتن دارد. «پس تمامی جهان به حضور وی خاموش باشد!» ( حبقوق ۲:۲۰) بدون شک منظور نبی از هیکل قدس، معبد اورشلیم است. با این حال، ما امروزه از این امتیاز بزرگ برخورداریم که در معبدی عظیمتر، یعنی در معبد روحانی، جایی که سرورمان، عیسی مسیح، در مقام کاهن اعظم منصوب شده است، پرستش کنیم. ما اینجا در صحن زمینی آن معبد گرد هم میآییم، خدمت و دعا میکنیم و یَهُوَه را آنطور که شایستهٔ نام پرشکوه اوست گرامی میداریم. چنانچه صمیمانه و با تمام دل پدر آسمانی و مهربانمان را پرستش کنیم، حقیقتاً شادی ما عظیم خواهد بود!
آیا به خاطر میآوری؟
• نظر تو در مورد این کلام یَهُوَه که میگوید «درنگ نخواهد نمود» چیست؟
• مفهوم مصیبتهایی که حبقوق اعلام نمود برای روزگار ما چیست؟
• چرا باید مستمراً هشدارهای یَهُوَه را اعلام کنیم؟
• ما در صحن کدام معبد امتیاز خدمت داریم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[تصاویر در صفحهٔ ۲۳]
همچون حبقوق، اکنون خادمان یَهُوَه میدانند که یَهُوَه در کارهای خود درنگ نمیکند
[تصاویر در صفحهٔ ۲۶]
آیا تو نیز به امتیاز خدمت به یَهُوَه در صحن معبد روحانی او ارج مینهی؟
[صاحب امتیاز تصویر در صفحهٔ ۲۵]
U.S. Army photo