‏‹خدایا،‏ نور خود را بفرست›‏

‏«نور و راستیِ خود را بفرست تا مرا هدایت نمایند.‏»‏‏—‏مزمور ۴۳:‏۳‏.‏

۱.‏ یَهُوَه مقاصد خود را چگونه آشکار می‌سازد؟‏

یَهُوَه مقاصد خویش را با ملاحظهٔ فراوان برای خادمینش آشکار می‌سازد.‏ او ناگهان کل حقیقت را به وسیلهٔ پرتویی کورکننده آشکار نمی‌سازد بلکه بتدریج دل ما را روشن می‌گرداند.‏ سفر بشر در طریق زندگی را می‌توان به راهپیمایی شخصی در مسیری طولانی تشبیه کرد.‏ او صبح زود هنگامی که هوا تاریک است حرکت می‌کند و همه چیز را بخوبی نمی‌بیند.‏ تدریجاً با روشن شدن آسمان،‏ قادر می‌گردد تا حدی جزئیات محیط اطراف خود را مشاهده کند لیکن دید او هنوز کامل و واضح نیست.‏ همچنانکه خورشید طلوع می‌کند می‌تواند به دور دستها بنگرد.‏ در مورد نور روحانیی که از جانب خدا ساطع می‌شود نیز به همین منوال است.‏ او هر بار معدود حقای‍قی را بر ما افشا می‌کند.‏ پسر خدا،‏ عیسی مسیح به همین نحو روشندلی روحانی را نیز برای ما میسر کرد.‏ اکنون می‌خواهیم با هم بررسی کنیم و ببینیم که چگونه یَهُوَه دل قوم خود را در زمان باستان و در روزگار ما روشن نموده است.‏

۲.‏ چگونه یَهُوَه در دوران قبل از مسیحیت نور بر دل قوم خود تابانید؟‏

 ^۲ سرایندگان مزمور ۴۳ احتمالاً پسران قُورَح بودند.‏ آنان به عنوان لاوی این امتیاز را داشتند که شریعت خدا را به قوم تعلیم دهند.‏ (‏ملاکی ۲:‏۷‏)‏ البته،‏ خود یَهُوَه آموزگار کبیر ایشان بود و آنان به او به عنوان سرچشمهٔ کل حکمت می‌نگریستند.‏ (‏اِشَعْیا ۳۰:‏۲۰‏)‏ یکی از این مزمورسرایان چنین دعا کرد:‏ «ای خدا .‏ .‏ .‏ نور و راستی [یا حقیقت] خود را بفرست تا مرا هدایت نمایند.‏» (‏مزمور ۴۳:‏۱،‏ ۳‏)‏ تا زمانی که اسرائیلیان به یَهُوَه وفادار بودند،‏ او طریقهای خود را به ایشان تعلیم می‌داد.‏ چند قرن بعد از ایام این مزمورسرایان،‏ یَهُوَه قوم اسرائیل را با نور و حقیقتی شگرف مورد لطف و عنایت قرار داد و پسرش را به زمین فرستاد.‏

۳.‏ به چه شکل یهودیان توسط تعلیم عیسی مورد آزمایش قرار گرفتند؟‏

^۳ پسر خدا،‏ عیسی مسیح،‏ به عنوان یک انسان حقیقتاً «نورِ عالم» بود.‏ (‏یوحنا ۸:‏۱۲‏)‏ او به مردم تعلیم می‌داد و «ایشان را به مَثَلها چیزهای بسیار می‌آموخت» یعنی موضوعات جدید.‏ (‏مرقس ۴:‏۲‏)‏ عیسی در جواب پُنطیُوس پیلاطُس گفت:‏ «پادشاهی من از این جهان نیست.‏» (‏یوحنا ۱۸:‏۳۶‏)‏ این اظهار،‏ عقیده‌ای جدید برای یک فرد رومی بود و یقیناً برای یهودیان ملیت‌گرا که فکر می‌کردند مسیح امپراتوری روم را به زانو در خواهد آورد و شکوه سابق اسرائیل را به آن باز خواهد گردانید.‏ عیسی نور یَهُوَه را منعکس می‌نمود،‏ لذا سخنان او موجب نارضایتی رهبران یهودی می‌گشت «زیرا که جلال خلق را بیشتر از جلال خدا دوست می‌داشتند.‏» (‏یوحنا ۱۲:‏۴۲،‏ ۴۳‏)‏ بسیاری از مردم تمسک به رسوم و سنتهای بشری را بر تقبل نور روحانی و حقیقت از جانب خدا ترجیح دادند.‏—‏مزمور ۴۳:‏۳؛‏ متی ۱۳:‏۱۵‏.‏

۴.‏ از کجا می‌دانیم که شاگردان عیسی می‌بایست از لحاظ درک رشد می‌کردند؟‏

^۴ معهذا،‏ تعدادی از مردان و زنان صادق حقیقتی را که عیسی تعلیم می‌داد با شادی پذیرفتند و به طور منظم و دائم در درک مقاصد خدا پیشرفت نمودند.‏ اما با نزدیک شدن پایان زندگی زمینی معلمشان،‏ می‌بایست هنوز خیلی مسائل را می‌آموختند.‏ عیسی به آنان گفت:‏ «بسیار چیزهای دیگر نیز دارم به شما بگویم،‏ لکن الآن طاقت تحمّل آنها را ندارید.‏» (‏یوحنا ۱۶:‏۱۲‏)‏ بلی،‏ شاگردان عیسی می‌بایست در شناخت و درک حقیقت الهی رشد می‌کردند.‏

نور همواره می‌تابد

۵.‏ در قرن اول چه سؤالی مطرح شد و چه کسانی مسئولیت رسیدگی به آن را داشتند؟‏

^۵ متعاقب مرگ و رستاخیز عیسی،‏ نور الهی با روشنی بیشتر از سابق به تابیدن ادامه داد.‏ یَهُوَه در رؤیایی بر پطرس آشکار ساخت که نامختونان از میان ملل بیگانه نیز می‌توانند به جمع پیروان مسیح بپیوندند.‏ (‏اعمال ۱۰:‏۹-‏۱۷‏)‏ این رؤیا یک مکاشفه بود!‏ لذا،‏ بعدها سؤالی مطرح شد:‏ آیا یَهُوَه انتظار داشت افرادی از میان ملل بیگانه بعد از گرویدن به مسیحیت مختون شوند؟‏ در رؤیا به این سؤال پاسخ داده نشده بود،‏ نتیجتاً جرّ و بحث شدیدی در میان مسیحیان رخ داد.‏ این مسئله می‌بایست لااقل پیش از آنکه اتحاد گرانقدر ایشان از بین می‌رفت،‏ فیصله پیدا می‌کرد.‏ بنابراین،‏ در اورشلیم «رسولان و کشیشان [«پیران،‏» دج‏] جمع شدند تا در این امر مصلحت بینند.‏»—‏اعمال ۱۵:‏۱،‏ ۲،‏ ۶‏.‏

۶.‏ رسولان و پیران هنگام بررسی مسئلهٔ مختون گشتن مؤمنین از میان ملل بیگانه،‏ چه روالی را پیش گرفتند؟‏

^۶ اشخاصی که در آن جلسه حضور داشتند چگونه می‌توانستند تشخیص دهند که ارادهٔ خدا برای مؤمنین ملل بیگانه چیست؟‏ یَهُوَه فرشته‌ای را ارسال نکرد تا ریاست گفتگو را به عهده بگیرد؛‏ در ضمن،‏ رؤیایی هم به حاضرین نشان نداد.‏ با وجود این،‏ نمی‌توان گفت که رسولان و پیران بدون هیچ گونه هدایتی کاملاً به حال خود رها شده بودند.‏ آنان به بررسی شهادت تنی چند از مسیحیان یهودی پرداختند.‏ آن مسیحیان مشاهده کرده بودند که چگونه خدا با افرادی از ملل بیگانه رفتار کرده،‏ روح‌القدس خود را بر آن نامختونان ریخته بود.‏ ایشان همچنین برای دریافت هدایت به جستجو در نوشته‌های مقدس پرداختند.‏ نتیجتاً،‏ یعقوب شاگرد بر اساس آیه‌ای که روشنگر مسئله بود توصیه‌ای نمود و در حینی که آنان بر مدرک ارائه‌شده تأمل می‌کردند،‏ ارادهٔ خدا آشکار شد.‏ افراد از میان ملل بیگانه ملزم نبودند که به منظور تحصیل رضایت یَهُوَه مختون گردند.‏ رسولان و پیران در اسرع وقت تصمیم خود را به قلم آوردند تا دیگر مسیحیان توسط آن هدایت شوند.‏—‏اعمال ۱۵:‏۱۲-‏۲۹؛‏ ۱۶:‏۴‏.‏

۷.‏ مسیحیان قرن اول به چه نحو پیشرفت کردند؟‏

^۷ برخلاف رهبران مذهبی یهودی که متمسک به رسوم آبا و اجداد خود بودند،‏ اکثر مسیحیان یهودی به محض نائل آمدن به درک جدید و عالی از مقصود خدا راجع به اقوام بیگانه شاد شدند؛‏ گرچه قبول آن شامل تغییری کلی در طرز فکرشان در مورد ملل بیگانه می‌شد.‏ یَهُوَه روحیهٔ متواضع آنان را برکت داد.‏ بدین سبب،‏ «[«جماعات،‏» د ج‏] در ایمان استوار می‌شدند و روز به روز در شماره افزوده می‌گشتند.‏»—‏اعمال ۱۵:‏۳۱؛‏ ۱۶:‏۵‏.‏

۸.‏ الف)‏ از کجا می‌دانیم که با خاتمه یافتن قرن اول انتظار تابیدن نور بیشتری می‌رفت؟‏ ب)‏ چه سؤالاتی درخور بررسی می‌باشند؟‏

^۸ طی قرن اول،‏ نور روحانی به تابیدن ادامه داد لیکن یَهُوَه همهٔ جوانب مقاصدش را بر آن مسیحیان آشکار ننمود.‏ پولس رسول به هم‌ایمانان خود در قرن اول گفت:‏ «زیرا که الحال در آینه به طور معمّا می‌بینیم.‏» (‏۱قرنتیان ۱۳:‏۱۲‏)‏ آینهٔ فلزیی که پولس به آن اشاره  کرد از سطح انعکاس عالیی برخوردار نبود.‏ به همین شکل،‏ تفهّم یا درک نور روحانی در ابتدا محدود بود.‏ بعد از مرگ رسولان،‏ برای مدتی نور تقلیل یافت.‏ اما در روزگار ما معرفت روحانی افزونی یافته است.‏ (‏دانیال ۱۲:‏۴‏)‏ حال،‏ سؤال این است که امروزه یَهُوَه چگونه دل قوم خود را روشن می‌گرداند؟‏ و هنگامی که بر درک ما از نوشته‌های مقدس می‌افزاید چه واکنشی باید از خود نشان دهیم؟‏

نور بتدریج افزایش می‌یابد

۹.‏ اولین شاگردان کتاب مقدس از چه روش استثنایی و مؤثری برای مطالعهٔ کتاب مقدس استفاده می‌کردند؟‏

^۹ در روزگار ما اولین بارقهٔ واقعی نور در ربع آخر قرن نوزدهم پدیدار گشت،‏ یعنی هنگامی که گروهی از مردان و زنان مسیحی آغاز به مطالعهٔ جدی کتاب مقدس کردند.‏ آنان روشی عملی برای مطالعهٔ کتاب مقدس ابداء کردند،‏ به این ترتیب که شخصی سؤالی را مطرح می‌کرد؛‏ سپس،‏ گروه به تجزیه و تحلیل تمام آیات مربوطه می‌پرداخت.‏ وقتی به نظر می‌رسید که آیه‌ای از کتاب مقدس با آیه‌ای دیگر تضاد دارد،‏ این مسیحیان صادق می‌کوشیدند تا آنها را با یکدیگر تطابق دهند.‏ شاگردان کتاب مقدس (‏شاهدان یَهُوَه در آن زمان تحت این نام معروف بودند)‏ برخلاف رهبران مذهبی روزگار خود،‏ مصمم بودند که در عوض اطاعت از رسوم و یا قوانین بشری،‏ بگذارند کتاب مقدس راهنمایشان باشد.‏ ایشان بعد از بررسی کل شواهدی که از کتاب مقدس در دست داشتند،‏ گزارشی از نتیجه‌گیریهای خود تهیه می‌کردند و به این ترتیب،‏ به استنباط یا درک واضحی در خصوص بسیاری از تعالیم اساسی کتاب مقدس نائل آمدند.‏

۱۰.‏ چارلز تِیز راسِل چه کتابهای مفیدی را به منظور کمک در جهت مطالعهٔ کتاب مقدس به تحریر درآورد؟‏

^۱۰ چارلز تِیز راسِل شخصیتی برجسته در میان شاگردان کتاب مقدس بود.‏ او شش جلد کتاب مفید به منظور کمک در جهت مطالعهٔ کتاب مقدس،‏ تحت عنوان «مطالعاتی در نوشته‌های مقدس» (‏انگل‍.‏)‏ به تحریر درآورد‏.‏ راسِل قصد نوشتن جلد هفتم را نیز داشت که به توضیح کتابهای حِزْقِیال و مکاشفه می‌پرداخت.‏ او گفت:‏ «هر وقت کلید حل معما را پیدا کنم،‏ جلد هفتم را هم خواهم نوشت.‏» لیکن،‏ چنین افزود:‏ «اگر سرور کلید را به شخص دیگری بدهد،‏ همان شخص می‌تواند جلد هفتم را به نگارش درآورد.‏»‏

۱۱.‏ چه رابطه‌ای میان زمان و درک ما در خصوص مقاصد خدا وجود دارد؟‏

^۱۱ اظهار فوق توسط چارلز تِیز راسِل نشانگر عاملی مهم می‌باشد که ما را قادر به فهمیدن بخشهای خاصی از کتاب مقدس می‌گرداند—‏عامل زمان.‏ راسِل به مانند آن راهپیما،‏ نیز می‌دانست که نمی‌توان از خورشید تقاضا کرد تا پیش از وقت مقرر طلوع کند یعنی نمی‌تواند نور را به تابیدن بر روی کتاب مکاشفه مجبور نماید.‏

آشکار خواهد شد—‏لیکن در وقت مقرر از جانب خدا

۱۲.‏ الف)‏ چه وقت می‌توان به درک و شناخت بهتر در مورد نبوت کتاب مقدس دست یافت؟‏ ب)‏ چه مثالی نشان می‌دهد که قدرت درک ما در خصوص نبوت کتاب مقدس بستگی به زمان‌بندی خدا دارد؟‏ (‏پاورقی صفحهٔ ۱۱ ملاحظه شود.‏)‏

^۱۲ درست همانطور که رسولان بعد از مرگ و رستاخیز عیسی به خیلی از نبوتها در خصوص مسیح پی بردند،‏ امروزه نیز  مسیحیان نبوت کتاب مقدس را با جزئیات کامل بعد از تحقق یافتن درک می‌کنند.‏ (‏لوقا ۲۴:‏۱۵،‏ ۲۷؛‏ اعمال ۱:‏۱۵-‏۲۱؛‏ ۴:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ کتاب مکاشفه نیز یک کتاب نبوی است.‏ بنابراین،‏ باید انتظار داشته باشیم که بعد از آشکار شدن وقایع توصیف‌شده در آن،‏ به شناخت و درکی واضحتر دست یابیم.‏ برای مثال،‏ چارلز تِیز راسِل نمی‌توانست معنی حیوان وحشی قرمزرنگ و سمبلیک مذکور در مکاشفه ۱۷:‏۹-‏۱۱ را بدرستی درک کند،‏ زیرا سازمانهایی که وحش نمایانگر آن است،‏ یعنی جامعهٔ ملل و سازمان ملل متحد،‏ سالها پس از مرگ او به وجود آمدند.‏ *

۱۳.‏ گاهی اوقات درپی تابیدن نور بر موضوع خاصی از کتاب مقدس چه رخ می‌دهد؟‏

^۱۳ مسیحیان قرن اول متوجه شدند که نامختونان از میان ملل بیگانه نیز می‌توانند به مسیحیت بگروند و این تغییر،‏ سؤال جدیدی را در خصوص الزام ایشان به مختون شدن مطرح ساخت.‏ این مسئله رسولان و پیران را به بررسی مجدد کل موضوع ختنه برانگیخت.‏ همان روال در روزگار ما نیز مصداق دارد.‏ گاهی پرتو روشنی از نور بر روی یکی از موضوعات کتاب مقدس خادمین مسح‌شدهٔ خدا یعنی «غلام امین و دانا» را به بررسی مجدد موضوعات مربوطه سوق می‌دهد.‏ به این نمونهٔ اخیر توجه کن.‏—‏متی ۲۴:‏۴۵‏.‏

۱۴-‏۱۶.‏ چگونه تجدیدنظر در مورد معبد روحانی بر درک ما از بابهای ۴۰ تا ۴۸ کتاب حِزْقِیال تأثیر گذاشت؟‏

^۱۴ در سال ۱۹۷۱ توضیح نبوت حِزْقِیال در کتاب «امّت‌ها خواهند دانست که من یَهُوَه هستم»—‏چگونه؟‏ (‏انگل‍.‏)‏ به چاپ رسید.‏ یک فصل از آن کتاب رؤیای حِزْقِیال در مورد یک معبد را به طور اجمالی مورد بحث قرار داد.‏ (‏حِزْقِیال،‏ ۴۰-‏۴۸‏)‏ در آن زمان،‏ توجه خادمین خدا بر نحوهٔ تحقق رؤیای حِزْقِیال در مورد معبد در دنیای جدید متمرکز بود.‏—‏۲پطرس ۳:‏۱۳‏.‏

^۱۵ لیکن دو مقاله در برج دیده‌بانی شمارهٔ ۱ دسامبر ۱۹۷۲ (‏انگل‍.‏)‏ به چاپ رسید که بر درک ما از رؤیای حِزْقِیال تأثیر گذاشت.‏ آن دو مقاله معبد بزرگ روحانیی را که پولس رسول در عبرانیان باب ۱۰ به توصیف آن پرداخته است مبحث خود قرار دادند.‏ مجلهٔ برج دیده‌بانی توضیح داد که حجرهٔ مقدس و صحن درونیِ معبد روحانی با وضعیت مسح‌شدگان در حینی که بر روی زمین به سر می‌برند مربوط می‌باشد.‏ سالها بعد وقتی بابهای ۴۰ تا ۴۸ کتاب حِزْقِیال مرور گردید،‏ خادمین خدا تشخیص دادند که معبدی که حِزْقِیال در رؤیا مشاهده نمود باید همچون معبد روحانی روزگار ما نقش خود را ایفا کند.‏ اما چگونه؟‏

^۱۶ در رؤیای حِزْقِیال تعدادی کاهن دیده می‌شوند که در صحن معبد به رفت و آمد مشغولند و به اسباط غیرکاهن خدمت می‌کنند.‏ بدیهی است که این کهنه نمایندهٔ «کهانت ملوکانه» هستند؛‏ یعنی خادمین مسح‌شدهٔ یَهُوَه.‏ (‏۱پطرس ۲:‏۹‏)‏ اما ایشان طی سلطنت هزارسالهٔ مسیح در صحن معبد زمینی خدمت نخواهند کرد.‏ (‏مکاشفه ۲۰:‏۴‏)‏ آن مسح‌شدگان طی اکثر مدت کهانت خود—‏شاید هم طی کل آن مدت—‏در قدس‌الاقداسِ معبد روحانی یعنی در «خود آسمان» به خدا خدمت خواهند کرد.‏ (‏عبرانیان ۹:‏۲۴‏)‏ از آنجایی که ایشان را می‌توان در حال رفت و آمد در صحن معبد حِزْقِیال مشاهده کرد،‏ آن رؤیا امروزه،‏ در حینی که تعدادی از مسح‌شدگان هنوز بر روی زمین هستند،‏ در حال تحقق یافتن می‌باشد.‏ در همین رابطه،‏ شمارهٔ ۱ مارس ۱۹۹۹ این مجله به تجدید نظری اشاره کرد.‏ بنابراین،‏ نور روحانی تا انتهای قرن بیستم در حال تابیدن بر روی نبوت حِزْقِیال بوده است.‏

راغب به تجدید نظر باش

۱۷.‏ از هنگام آشنایی با حقیقت تا کنون،‏ چه تغییراتی در نظر شخصی خود ایجاد کرده‌ای و مزیت این کار چه بوده است؟‏

^۱۷ اشخاصی که می‌خواهند به معرفتی از حقیقت دسترسی یابند باید راغب باشند ‹هر فکری را به اطاعت مسیح اسیر سازند.‏› (‏۲قرنتیان ۱۰:‏۵‏)‏ این کار همیشه آسان نیست،‏ بخصوص وقتی نقطه‌نظرها و مسائلی در ذهن شخص عمیقاً ریشه دوانیده باشد.‏ برای مثال،‏ قبل از آشنایی با حقیقت در مورد خدا احتمالاً از جشن گرفتن برخی اعیاد مذهبی به همراه خانوادهٔ خویش لذت می‌بردیم لیکن بعد از مطالعهٔ کتاب مقدس،‏ تشخیص دادیم که مبدأ این گونه اعیاد،‏ در واقع،‏ سنتهای مشرکانه می‌باشند.‏ ابتدا،‏ شاید آنچه را که می‌آموختیم با بی‌میلی به اجرا می‌گذاشتیم.‏ اما بعداً معلوم شد که محبتمان به خدا بیشتر از احساسات مذهبی‌مان است و به این دلیل،‏ از شرکت در مراسمی که خدا را ناخشنود می‌سازد امتناع ورزیدیم.‏ آیا یَهُوَه به تصمیم‌گیری ما در این خصوص برکت نداده است؟‏—‏با عبرانیان ۱۱:‏۲۵ مقایسه شود.‏

۱۸.‏ وقتی به بینش واضحی در مورد حقیقت کتاب مقدس نائل می‌آییم چه واکنشی باید از خود نشان دهیم؟‏

^۱۸ چنانچه کارها را به طریق الهی انجام دهیم،‏ همیشه فایده  عایدمان می‌گردد.‏ (‏اِشَعْیا ۴۸:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ بنابراین،‏ وقتی به بینش واضحی در مورد بخشی از کتاب مقدس نائل می‌آییم،‏ بگذار شادی کنیم،‏ چرا که حقیقت همچنان آشکارتر می‌گردد!‏ در واقع،‏ تابیدن نور به طور مستمر بر دل ما مؤید آن است که در طریق درست گام برداشته‌ایم.‏ بلی،‏ «طریق عادلان مثل نور مشرق است که تا نهار کامل روشنایی آن در تزاید می‌باشد.‏» (‏امثال ۴:‏۱۸‏)‏ باید اذعان کرد که در حال حاضر جنبه‌هایی از مقصود خدا را «به طور معمّا می‌بینیم،‏» اما با فرا رسیدن زمان مقرر خدا،‏ چنانچه قدمهایمان بر روی «طریق عادلان» استوار مانده باشد،‏ حقیقت را با تمام زیبایی آن مشاهده خواهیم کرد.‏ تا آن زمان،‏ باشد که در حقایقی که یَهُوَه تا کنون بر ما آشکار ساخته است وجد نماییم و در انتظار روشندلی در مورد موضوعاتی که تاکنون بوضوح درک نکرده‌ایم به زندگی ادامه دهیم.‏

۱۹.‏ یک روش را برای نشان دادن علاقهٔ خود به حقیقت نام ببر.‏

^۱۹ چگونه می‌توانیم علاقه‌مان را به نور در عمل نشان دهیم؟‏ یک روش آن است که کلام خدا را به طور مرتب بخوانیم—‏در صورت امکان،‏ هر روز.‏ آیا برنامه‌ای به منظور خواندن مرتب کتاب مقدس برای خود گذاشته‌ایم؟‏ مجلات برج دیده‌بانی و «بیدار شوید!‏» (‏انگل‍.‏)‏ نیز مقدار فراوانی غذای روحانی سالم و مفید در پیش روی ما می‌گذارند تا از آن متلذذ گردیم.‏ همچنین کتابها،‏ بروشورها و نشریات دیگر را که به جهت فایده رسانیدن به ما تهیه شده‌اند در نظر داشته باش.‏ البته گزارشهای تشویق‌کننده از فعالیت موعظهٔ ملکوت را که در «سالنامهٔ شاهدان یَهُوَه» (‏انگل‍.‏)‏ به چاپ می‌رسند نباید از قلم انداخت.‏

۲۰.‏ چه رابطه‌ای میان دریافت نور و حقیقت از جانب یَهُوَه و شرکت در جلسات مسیحی وجود دارد؟‏

^۲۰ بلی،‏ یَهُوَه دعای مذکور در مزمور ۴۳:‏۳ را به نحو عجیبی مستجاب کرده است.‏ در آخر آن آیه می‌خوانیم:‏ «نور و راستیِ [تو ای یَهُوَه] .‏ .‏ .‏ مرا به کوه مقدّس تو و مسکن‌های تو رسانند.‏» آیا مشتاق و خواهان پرستش یَهُوَه به همراه جمعیتی عظیم می‌باشی؟‏ امروزه یَهُوَه به روشهای گوناگون دل ما را روشن می‌گرداند.‏ یک روش مهم،‏ آموزش روحانیی است که در جلساتمان ارائه می‌شود.‏ حال چگونه می‌توانیم قدردانی خود را برای جلسات مسیحی افزایش دهیم؟‏ تو را دعوت می‌کنیم تا با دعا به بررسی این موضوع در مقالهٔ بعدی بپردازی.‏

‏[پاورقی]‏

آیا می‌توانی پاسخ دهی؟‏

‏• چرا یَهُوَه مقاصد خود را بتدریج آشکار می‌سازد؟‏

‏• در اورشلیم چگونه رسولان و پیران مسئلهٔ مختون شدن را حل و فصل کردند؟‏

‏• نخستین شاگردان کتاب مقدس چه روشی برای مطالعهٔ کتاب مقدس پیش گرفتند و چرا آن روش استثنایی بود؟‏

‏• توضیح بده چگونه در زمان مقرر از جانب خدا نور روحانی آشکار می‌گردد.‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۰]‏

چارلز تِیز راسِل می‌دانست که در زمان مقرر نور از جانب خدا بر کتاب مکاشفه خواهد تابید