یَهُوَه به چه نحو ما را هدایت می‌کند؟‏

‏«مرا به راه راست هدایت فرما.‏»‏‏—‏مزمور ۲۷:‏۱۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ امروز یَهُوَه قوم خود را به چه نحو هدایت می‌کند؟‏ ب)‏ استفادهٔ کامل از جلسات شامل چه می‌شود؟‏

در مقالهٔ قبلی آموختیم که یَهُوَه سرچشمهٔ نور و حقیقت است.‏ در حینی که راه راست را می‌پیماییم،‏ کلام او طریق ما را روشن می‌سازد.‏ یَهُوَه ما را هدایت می‌کند و راههای خود را به ما تعلیم می‌دهد.‏ (‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ ما نیز به نوبهٔ خود همچون مزمورنویس باستان،‏ با کمال قدردانی از هدایت او دعا می‌کنیم:‏ «ای خداوند طریق خود را به من بیاموز و .‏ .‏ .‏ مرا به راه راست هدایت فرما.‏»—‏مزمور ۲۷:‏۱۱‏.‏

^۲ امروزه یَهُوَه به روشهای گوناگون آموزش روحانی را برای ما تدارک می‌بیند.‏ یکی از آن روشها استفاده از جلسات مسیحی است.‏ حال آیا ما نهایت استفاده را از این تدارک دلسوزانه می‌بریم  و (‏ ۱)‏ مرتباً در جلسات حاضر می‌شویم،‏ (‏ ۲)‏ با دقت به برنامه گوش فرا می‌دهیم و (‏ ۳)‏ با آمادگی کامل در قسمتهایی از برنامه که شامل پاسخگویی و نظرات حضار نیز می‌گردد شرکت می‌کنیم؟‏ به علاوه،‏ وقتی نصایحی دریافت می‌کنیم که ما را یاری می‌کند تا در «راه راست» باقی بمانیم،‏ آیا توأم با قدرشناسی واکنش نشان می‌دهیم؟‏

به چه صورت در جلسات شرکت می‌کنیم

۳.‏ چگونه یک خادم تمام‌وقت عادت کرده است که به طور مرتب در جلسات شرکت کند؟‏

^۳ بعضی از مبشران ملکوت از کودکی به طور مرتب در جلسات شرکت کرده‌اند.‏ یکی از خادمان تمام‌وقت شاهد یَهُوَه تعریف می‌کند:‏ «طی دههٔ ۱۹۳۰،‏ هنگامی که من و خواهرم هنوز نوجوان بودیم،‏ اصلاً لازم نبود از والدینمان بپرسیم که به جماعت می‌رویم یا نه،‏ زیرا مسلم بود که می‌رویم؛‏ مگر اینکه مریض می‌شدیم.‏ خلاصه بگویم که خانوادهٔ ما جلسات را از دست نمی‌داد.‏» امروز نیز این خواهر به مانند حنّا،‏ نبیهٔ خدا در روزگار باستان،‏ هرگز از مکان عبادت یَهُوَه ‹جدا نمی‌شود.‏›—‏لوقا ۲:‏۳۶،‏ ۳۷‏.‏

۴-‏۶.‏ الف)‏ چرا بعضی از مبشران ملکوت به طور مرتب در جلسات شرکت نمی‌کنند؟‏ ب)‏ چرا شرکت کردن به طور مرتب در جلسات دشوار است؟‏

^۴ آیا شخصاً در شمار کسانی هستیم که مرتباً در جلسات مسیحی شرکت می‌کنند،‏ یا در این خصوص نامرتب شده‌ایم؟‏ بعضی از مسیحیانی که تصور می‌کردند به طور مرتب به جلسات می‌روند،‏ تصمیم گرفتند در این باره اطمینان حاصل کنند.‏ آنان به مدت چند هفته شمار دفعات شرکت خود را در جلسات یادداشت کردند.‏ در پایان زمان تعیین‌شده،‏ وقتی یادداشت خود را مرور کردند،‏ از تعداد دفعاتی که جلسات را از دست داده بودند متعجب شدند.‏

^۵ شخصی ممکن است بگوید:‏ ‹جای تعجب نیست.‏ امروزه مردم تحت فشار خیلی زیادی قرار دارند و به طور مرتب در جلسات شرکت کردن کار آسانی نیست.‏› کاملاً درست است که در زمانهٔ سخت و پرمشغله‌ای زندگی می‌کنیم و جای تردیدی نیست که روز به روز بر فشار زندگی افزوده می‌شود.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۳‏)‏ اما،‏ آیا خود این مسئله شرکت کردن مرتب در جلسات را ضروری‌تر نمی‌گرداند؟‏ چنانچه از غذای سالم و نیروبخش روحانی به طور دائم برخوردار نباشیم،‏ امیدی نمی‌رود که بتوانیم در برابر فشاری که این سیستم بر ما وارد می‌آورد ایستادگی کنیم.‏ همچنین اگر به طور مرتب با برادرانمان معاشرت نداشته باشیم،‏ ممکن است وسوسه شویم و کلاً «طریق عادلان» را ترک کنیم!‏ (‏ امثال ۴:‏۱۸‏)‏ باید اذعان کرد،‏ وقتی در پایان یک روز خسته‌کننده به منزل باز می‌گردیم،‏ ممکن است تمایل نداشته باشیم که در جلسه شرکت کنیم.‏ اما چنانچه علی‌رغم خستگی‌مان در سالن ملکوت حضور یابیم،‏ هم به خود فایده می‌رسانیم و هم مایهٔ تشویق هم‌ایمانانمان می‌گردیم.‏

^۶ عبرانیان ۱۰:‏۲۵ دلیل مهم دیگری را برای مرتب شرکت کردن در جلسات ارائه می‌دهد.‏ پولس رسول در این آیه هم‌ایمانان خود را ترغیب می‌کند تا در جلسات با هم جمع شوند و حتی ‹زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینند که آن روز نزدیک می‌شود.‏› بلی،‏ ما نباید این واقعیت را نادیده بگیریم که «روز خدا» در حال نزدیک شدن است.‏ (‏ ۲پطرس ۳:‏۱۲‏)‏ چنانچه نتیجه‌گیری کنیم که به پایان این سیستم خیلی باقی مانده،‏ آنگاه این احتمال می‌رود که بتدریج امورات شخصی را جایگزین فعالیتهای روحانی واجبی همچون شرکت در جلسات نماییم.‏ سپس،‏ ممکن است همانطور که عیسی هشدار داد ‹آن روز ناگهان بر ما آید.‏›—‏لوقا ۲۱:‏۳۴‏.‏

شنوندهٔ خوبی باشیم

۷.‏ چرا اهمیت دارد که کودکان در جلسات به آنچه گفته می‌شود توجه کنند؟‏

^۷ صرفاً شرکت کردن در جلسات کافی نیست.‏ ما باید به آنچه که در آنجا گفته می‌شود با دقت توجه کنیم.‏ (‏ امثال ۷:‏۲۴‏)‏ این پند شامل حال فرزندان ما نیز می‌گردد.‏ وقتی کودکی به مدرسه می‌رود،‏ از او انتظار می‌رود که به سخنان آموزگار توجه کند،‏ حتی اگر موضوع خاصی برای او ناخوشایند و یا ظاهراً فراتر از درک او باشد.‏ آموزگار می‌داند که اگر کودک سعی خود را بنماید و به درس توجه کند،‏ لااقل فایدهٔ کمی عاید خویش می‌سازد.‏ بنابراین،‏ آیا عاقلانه‌تر نیست که والدین در عوض اینکه اجازه دهند کودکانشان به محض آغاز جلسه به خواب فرو روند ایشان را ترغیب نمایند که به آموزشی که در جلسات جماعت ارائه می‌گردد توجه کنند؟‏ همهٔ ما این واقعیت را قبول داریم که در میان حقایق گرانبهای درون کتاب مقدس «بعضی چیزهاست که فهمیدن آنها مشکل است.‏» (‏ ۲پطرس ۳:‏۱۶‏)‏ اما نباید توانایی فراگیری کودکان را دست کم بگیریم.‏ خدا نیز آن را دست کم نمی‌گیرد.‏ در دوران کتاب مقدس،‏ او به خادمین جوان خود امر کرد ‹تا بشنوند،‏ و تعلیم یافته،‏ از یَهُوَه خدای خود بترسند و به عمل نمودن جمیع سخنان این تورات هوشیار باشند،‏› و باید افزود که فهمیدن بعضی از آن سخنان بی‌شک برای کودکان دشوار بود.‏ (‏ تثنیه ۳۱:‏۱۲‏؛‏ با لاویان ۱۸:‏۱-‏۳۰ مقایسه شود.‏)‏ آیا امروز یَهُوَه انتظار کمتری از کودکان دارد؟‏

۸.‏ بعضی از والدین به منظور کمک به فرزندانشان در داشتن تمرکز حواس در جلسات چه اقداماتی را پیش می‌گیرند؟‏

^۸ والدین مسیحی بر این موضوع واقفند که نیازهای روحانی فرزندانشان تا حدی توسط آنچه در جلسات یاد می‌گیرند برآورده  می‌شود.‏ بنابراین،‏ بعضی از ایشان ترتیبی می‌دهند که کودکانشان پیش از جلسه کمی استراحت کنند تا هنگام آمدن به سالن ملکوت بانشاط و آماده برای فراگیری باشند.‏ بعضی دیگر شاید در شبهای جلسه با جدیت زمان تماشای تلویزیون را محدود و یا حتی درایت به خرج داده،‏ بکلی آن را ممنوع کنند.‏ (‏ افسسیان ۵:‏۱۵،‏۱۶‏)‏ چنین والدینی عواملی را که باعث حواسپرتی فرزندانشان می‌شود به حداقل ممکن کاهش می‌دهند و آنان را مطابق سن و توانایی‌شان به گوش فرا دادن و آموختن تشویق می‌کنند.‏—‏امثال ۸:‏۳۲‏.‏

۹.‏ چه اقداماتی به ما کمک می‌کند تا قابلیت گوش فرا دادن و تمرکز حواس را در خود پرورش دهیم؟‏

^۹ عیسی در خطاب به بزرگسالان گفت:‏ «پس احتیاط نمایید که به چه طور می‌شنوید.‏» (‏ لوقا ۸:‏۱۸‏)‏ البته در این دوره و زمانه،‏ گفتن این حرف آسانتر از انجام آن است و باید اذعان کرد که گوش فرا دادن به طرز فعال کار دشواری است.‏ اما،‏ ما می‌توانیم قابلیت گوش فرا دادن و تمرکز حواس را در خود پرورش دهیم.‏ در حین گوش فرا دادن به یک سخنرانی مبنی بر کتاب مقدس و یا هر بخشی از جلسه،‏ سعی کن موضوعات اصلی را از یکدیگر متمایز سازی.‏ از پیش حدس بزن که سخنران چه می‌خواهد بگوید.‏ توجه کن کدام نکات را می‌توانی در خدمت موعظهٔ مورد استفاده قرار دهی و یا در زندگی شخصی خود به اجرا بگذاری.‏ در حینی که سخنران مشغول بررسی نکات است،‏ آنها را در ذهن خود مرور کن و به طور مختصر یادداشت بردار.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ چگونه بعضی از والدین به فرزندان خود کمک کرده‌اند تا با دقت بیشتری به موضوعات گوش فرا دهند،‏ و خودت شخصاً به چه روشهای مؤثری در این رابطه دست یافته‌ای؟‏

^۱۰ بدقت گوش فرا دادن را بهتر از هر وقت دیگری می‌توان در سنین کم آموخت.‏ بعضی از والدین فرزندان کودکستانی خود را —‏ حتی پیش از آنکه خواندن و نوشتن را بیاموزند—‏تشویق می‌کنند تا در طول جلسه،‏ به اصطلاح «یادداشت بردارند.‏» آنان هر بار که کلمات آشنایی همچون «یَهُوَه،‏» «عیسی» و یا «ملکوت» را می‌شنوند بر روی تکه‌ای کاغذ علامت می‌گذارند.‏ با این روش،‏ کودکان می‌آموزند تا بر روی آنچه که از سکوی سخنرانی گفته می‌شود تمرکز کنند.‏

^۱۱ حتی گاهی نوجوانان را هم باید تشویق کرد تا به موضوعات مورد بحث توجه کنند.‏ سرپرست خانواده‌ای طی یک کنگرهٔ مسیحی متوجه شد که پسر یازده‌ساله‌اش در رؤیا فرو رفته است.‏ او یک کتاب مقدس به دست پسر خود داد و از او خواست آیاتی را که سخنران به آنها اشاره می‌کند بخواند.‏ سپس در حالی که یادداشت برمی‌داشت،‏ با گوشهٔ چشم پسر خود را نظاره می‌کرد و همان شد که این پسر نوجوان با اشتیاق بیشتری به برنامهٔ کنگره توجه کرد.‏

آواز حمد یَهُوَه را بشنوان

۱۲،‏ ۱۳.‏ چرا سرود خواندن در جماعت از اهمیت بسزایی برخوردار است؟‏

^۱۲ پادشاه داود چنین سرائید:‏ «مذبح تو را ای خداوند طواف خواهم نمود.‏ تا آواز حمد تو را بشنوانم.‏» (‏ مزمور ۲۶:‏۶،‏ ۷‏)‏ جلسات شاهدان یَهُوَه فرصتهای عالیی در اختیار ما می‌گذارد تا ایمان خود را علناً و با صدایی رسا ابراز نماییم.‏ یکی از آن فرصتها،‏ سرود خواندن با برادران جماعت می‌باشد.‏ گرچه سرود خواندن یکی از جنبه‌های مهم پرستش ما به شمار می‌رود،‏ به آسانی ممکن است شخص از انجام آن غفلت ورزد.‏

^۱۳ بعضی از کودکانی که هنوز قادر به خواندن نیستند،‏ هر هفته متن سرودهای ملکوتیی را که قرار است در جلسه استفاده شود  از بر می‌کنند و از این بابت ذوق کرده که می‌توانند همراه بزرگسالان سرود بخوانند.‏ اما وقتی کمی بزرگتر می‌شوند،‏ ممکن است کمتر تمایل داشته باشند که در خواندن سرودهای ملکوت به دیگران بپیوندند.‏ تعدادی از بزرگسالان نیز هستند که از سرود خواندن در جلسات خجالت می‌کشند.‏ با وجود این،‏ سرود خواندن همانند خدمت موعظه بخشی از عبادت ماست.‏ (‏ افسسیان ۵:‏۱۹‏)‏ در خدمت موعظه به منظور ستایش یَهُوَه هر چه از دستمان برمی‌آید انجام می‌دهیم.‏ به همین ترتیب آیا نمی‌توانیم در تجلیل از یَهُوَه—‏چه خوش‌صدا باشیم و چه نباشیم—‏آواز خود را بلند نماییم و از صمیم دل سرود حمد و ثنای او را بخوانیم؟‏—‏عبرانیان ۱۳:‏۱۵‏.‏

۱۴.‏ چرا شایسته است که مطالب مورد مطالعهٔ جلسات جماعت را از قبل با دقت آماده کنیم؟‏

^۱۴ با دادن جوابها و تفسیرهای بناکننده طی بخشهایی از جلساتمان که مشارکت حضار را ایجاب می‌کند نیز می‌توانیم از نام یَهُوَه ستایش به عمل آوریم.‏ البته این کار نیاز به آمادگی قبلی دارد،‏ و تأمل کردن بر روی جنبه‌های عمیقتر کلام خدا زمان می‌برد.‏ پولس رسول،‏ یکی از شاگردان مشتاق و ساعی کتاب مقدس،‏ به این موضوع پی برده بود و اظهار کرد:‏ «زهی عمق دولتمندی و حکمت و علم خدا!‏» (‏ رومیان ۱۱:‏۳۳‏)‏ سرپرستان خانواده،‏ این امر بسیار مهم و حیاطی است که به فرد فرد اعضای خانوادهٔ خود کمک کنید تا به تحقیق و جستجوی حکمت خدا،‏ چنانکه در کتاب مقدس یافت می‌شود،‏ بپردازند.‏ قدری از وقت مطالعهٔ خانوادگی کتاب مقدس را به توضیح نکات دشوار اختصاص دهید و به خانوادهٔ خود کمک نمایید تا خود را برای جلسات آماده کنند.‏

۱۵.‏ کدام پیشنهادات به ما کمک می‌کند تا در جلسات پاسخ بدهیم؟‏

^۱۵ چنانچه مایلیم در جلسات به دفعات بیشتر پاسخ دهیم،‏ آیا بهتر نیست آنچه را که می‌خواهیم بگوییم از پیش آماده کنیم؟‏ به هیچ وجه لازم نیست که پاسخهای پیچیده و دشوار بدهیم.‏ خواندن آیه‌ای مناسب از کتاب مقدس توأم با اعتقادی راسخ و یا  ایراد چند کلمه که نشانگر تأمل باشد و از دل برآید،‏ مورد قدردانی همه در جماعت قرار خواهد گرفت.‏ بعضی از مبشرین از اداره‌کنندهٔ مطالعه می‌خواهند که فرصتِ دادن اولین پاسخ در مورد بند خاصی را به ایشان بدهد تا آنان نیز بتوانند ایمان خود را ابراز کنند.‏

بی‌تجربه‌گان حکیم می‌شوند

۱۶،‏ ۱۷.‏ پیری در جماعت به یک خادم کمکی چه نصیحتی داد و چرا آن مفید بود؟‏

^۱۶ در جلسات شاهدان یَهُوَه اغلب به ما یادآوری می‌شود که کلام خدا را روزانه بخوانیم.‏ انجام این کار بسیار نشاط‌آور است و به ما کمک می‌کند که تصمیمات حکیمانه‌ای اتخاذ کنیم،‏ به اصلاح ضعفهای شخصی خود پرداخته،‏ با وسوسه‌ها مقابله کنیم و چنانچه قدمی در جهت خطا برداشته‌ایم،‏ تعادل روحانی خود را باز یابیم.‏—‏مزمور ۱۹:‏۷‏.‏

^۱۷ پیران مجرب جماعت همیشه راغبند نصایحی از کتاب مقدس مطابق نیازهای ما در اختیارمان قرار دهند و کلاً آنچه که از ما انتظار می‌رود این است که از ایشان درخواست نصیحت و مشورت کنیم و ‹آن را [همچون آب از چاهی عمیق] بیرون بکشیم.‏› (‏ امثال ۲۰:‏۵‏)‏ یک روز،‏ یک خادم کمکی جوان و غیور از پیری در جماعت پرسید که چگونه می‌تواند برای جماعت مفیدتر واقع شود.‏ آن پیر که برادر جوان را بخوبی می‌شناخت،‏ کتاب مقدس خود را باز کرد و اول تیموتاؤس ۳:‏۳ را به او نشان داد که می‌گوید،‏ مردان منصوب باید «حلیم [«معقول،‏» دج‏]» باشند.‏ او با مهربانی برای برادر جوان توضیح داد که چگونه می‌تواند در رابطهٔ خود با دیگران رفتاری معقول داشته باشد.‏ آیا برادر جوان می‌بایست از نصیحت صریح و بی‌پرده‌ای که دریافت کرده بود آزرده‌خاطر می‌شد؟‏ خیر!‏ وی گفت:‏ «او از کتاب مقدس استفاده کرد،‏ به خاطر همین تشخیص دادم که آن نصیحت از طرف یَهُوَه بود.‏» آن خادم کمکی با قدردانی به نصیحت ارائه شده عمل کرد و اکنون در حال پیشرفت است.‏

۱۸.‏ الف)‏ چگونه جوانی مسیحی توانست با وسوسه‌های دوران دبیرستان مقابله کند؟‏ ب)‏ هنگامی که وسوسه می‌شوی کدام آیات را به یاد می‌آوری؟‏

^۱۸ کلام خدا همچنین به جوانان کمک می‌کند تا ‹از شهوات جوانی بگریزند.‏› (‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۲۲‏)‏ یکی از شاهدان جوان یَهُوَه توانست از طریق تأمل بر روی بعضی از آیات کتاب مقدس و به اجرا گذاردن آنها با وسوسه‌های دوران دبیرستان مقابله کند.‏ او اغلب به پند امثال ۱۳:‏۲۰ فکر می‌کرد که می‌گوید:‏ «با حکیمان  رفتار کن و حکیم خواهی شد.‏» از این رو،‏ مراقب بود که فقط با کسانی دوستی برقرار کند که احترام فراوان برای اصول کتاب مقدس قائل می‌باشند.‏ او چنین استدلال کرد:‏ «من از دیگران بهتر نیستم.‏ بنابراین،‏ اگر با آدمهای نادرست رفت و آمد کنم،‏ برایم درد سر خواهد شد،‏ چونکه مجبورم رضایت آنان را به دست آورم.‏» نصیحت پولس در دوم تیموتاؤس ۱:‏۸ نیز در این خصوص به او کمک کرد.‏ پولس می‌نویسد:‏ «پس از شهادت خداوند ما عار مدار .‏ .‏ .‏ بلکه در زحمات انجیل شریک باش.‏» آن خواهر جوان مطابق این نصیحت شهامت به خرج می‌داد و در موقعیتهای مناسب با همکلاسیهای خود در مورد اعتقادات خویش مبنی بر کتاب مقدس صحبت می‌کرد.‏ هر وقت به او تکلیف داده می‌شد تا گزارشی شفاهی در کلاس ارائه دهد،‏ فرصت را غنیمت می‌شمرد و موضوعی را انتخاب می‌کرد تا بتواند شهادتی محترمانه در خصوص ملکوت خدا به حضار بدهد.‏

۱۹.‏ چرا مرد جوانی نتوانست در مقابل فشارهای این دنیا مقاومت کند،‏ لیکن چگونه نیروی روحانی خود را به دست آورد؟‏

^۱۹ چنانچه زمانی از «طریق عادلان» منحرف شویم،‏ کلام خدا به ما کمک می‌کند تا قدمهای خود را اصلاح نماییم.‏ (‏ امثال ۴:‏۱۸‏)‏ مرد جوانی اهل آفریقا این موضوع را شخصاً تجربه کرد.‏ وقتی یکی از شاهدان یَهُوَه به ملاقات او آمد با رضایت پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدس را پذیرفت.‏ او از مطالبی که می‌آموخت لذت می‌برد لیکن اندکی بعد،‏ به معاشرت بد در مدرسه تن درداد.‏ سپس،‏ به شیوه‌ای از زندگی غیراخلاقی گرایش پیدا کرد.‏ او اعتراف می‌کند:‏ «مدام عذاب وجدان داشتم و دیگر نمی‌توانستم به جلسات بروم.‏» مدتی بعد،‏ مجدداً شروع به شرکت در جلسات کرد.‏ آن مرد جوان در توضیح خود این مسئلهٔ مهم را فاش ساخت:‏ «متوجه شدم که دلیل اصلی رفتار اشتباه من،‏ این بود که از لحاظ روحانی گرسنه بودم.‏ مطالعهٔ شخصی نمی‌کردم.‏ به همین دلیل نتوانستم در برابر وسوسه مقاومت کنم.‏ ولی بعد،‏ شروع به خواندن برج دیده‌بانی و «بیدار شوید!‏» (‏ انگل‍.‏)‏ کردم بتدریج دوباره نیروی روحانی‌ام را به دست آوردم و رفتار ناپاک را کنار گذاشتم.‏ این شهادت خوبی بود به کسانی که متوجه شدند چه تغییراتی را در خودم ایجاد کرده‌ام.‏ بعد،‏ تعمید گرفتم و الآن واقعاً آدم سعادتمندی هستم.‏» چه عملی به این مرد جوان نیرو بخشید تا بر ضعفهای جسمانی خود فائق آید؟‏ بلی،‏ او با مطالعهٔ شخصی کتاب مقدس به طور مرتب توانست مجدداً نیروی روحانی خود را به دست آورد.‏

۲۰.‏ چگونه فرد جوان می‌تواند در برابر حملات شیطان ایستادگی کند؟‏

^۲۰ جوانان مسیحی،‏ امروزه شما مورد حمله قرار گرفته‌اید!‏ چنانچه بخواهید در برابر حملات شیطان ایستادگی کنید باید مرتباً از لحاظ روحانی خود را تغذیه کنید.‏ مزمورنویس که احتمالاً خود نیز مردی جوان بود بر این موضوع واقف بود و از یَهُوَه تشکر کرد که کلام خود را در اختیار بشر قرار داده است تا ‹مرد جوان بتواند راه خود را پاک سازد.‏›—‏مزمور ۱۱۹:‏۹‏.‏

خود را مطیع هدایت یَهُوَه بسازیم

۲۱،‏ ۲۲.‏ چرا نباید نتیجه‌گیری کنیم که طریق حقیقت بیش از حد دشوار است؟‏

^۲۱ یَهُوَه قوم اسرائیل را از مصر بیرون آورد و به درون سرزمین موعود هدایت کرد.‏ مسیری که او انتخاب کرد،‏ شاید از نگاه بشری دشوار به نظر می‌رسید زیرا در عوض انتخاب خط سیرِ بظاهر آسانتر و مستقیمتر در امتداد دریای مدیترانه،‏ قوم خود را از یک مسیر پر پیچ و خم صحرایی هدایت می‌کرد.‏ اما این عمل نمایانگر لطف خدا بود زیرا اگر چه مسیر دریای مدیترانه کوتاهتر بود،‏ اسرائیلیان مجبور می‌شدند از میان سرزمین فلسطی‌های متخاصم عبور کنند.‏ به این دلیل،‏ یَهُوَه مسیر دیگری را انتخاب کرد تا ایشان پیش از موعد با فلسطی‌ها رو در رو قرار نگیرند.‏

^۲۲ به همین نحو،‏ طریقی که یَهُوَه امروزه ما را در آن هدایت می‌کند ممکن است گاهی اوقات دشوار به نظر آید.‏ هر هفته برنامه‌ای پر از فعالیتهای مسیحی داریم؛‏ شامل جلسات جماعت،‏ مطالعهٔ شخصی و خدمت موعظه.‏ شاید ظاهراً پیمودن طریقهای دیگر آسانتر باشد.‏ اما صرفاً با اطاعت از هدایت یَهُوَه می‌توانیم به مقصدی که اینقدر سخت برای آن می‌کوشیم برسیم.‏ بنابراین،‏ بگذار به فراگیری تعالیم حیاتی از جانب یَهُوَه ادامه دهیم و برای همیشه در «راه راست» ثابت‌قدم بمانیم!‏—‏مزمور ۲۷:‏۱۱‏.‏

آیا می‌توانی توضیح دهی؟‏

‏• چرا باید به طور مرتب در جلسات شرکت کنیم؟‏

‏• چگونه والدین می‌توانند به فرزندان خود کمک کنند تا در جلسات به برنامه‌ها توجه کنند؟‏

‏• چگونه می‌توانیم به نحو احسن به موضوعات گوش فرا دهیم؟‏

‏• چه بکنیم تا بتوانیم در جلسات پاسخ دهیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴‏،‏ ۱۵]‏

شرکت در جلسات مسیحی به ما کمک می‌کند تا روز یَهُوَه را در ذهن خود نگاه داریم

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶]‏

در جلسات مسیحی به طریقهای گوناگون می‌توان یَهُوَه را ستایش کرد