به کلام نبوی خدا ایمان داشته باش!‏

‏«کلام انبیا را نیز محکم‌تر داریم.‏»‏‏—‏۲پِطْرُس ۱:‏۱۹‏.‏

۱،‏ ۲.‏ نخستین نبوت در تاریخ بشر کدام است و یکی از سؤالاتی را که در این رابطه مطرح می‌گردد ذکر کن؟‏

یَهُوَه منشأ نخستین نبوت نگاشته‌شده در تاریخ بشر می‌باشد.‏ بعد از اینکه آدم و حَوّا گناه کردند،‏ خدا به مار گفت:‏ «عداوت در میان تو و زن،‏ و در میان ذریت تو و ذریت وی می‌گذارم،‏ او سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنهٔ وی را خواهی کوبید.‏» (‏پیدایش ۳:‏۱-‏۷،‏ ۱۴،‏ ۱۵‏)‏ قرون متمادی می‌بایست سپری می‌شد تا مفهوم کلام نبوی فوق کاملاً آشکار می‌گردید.‏

^۲ این اولین نبوت بود و امیدی واقعی در برابر انسانهای گناهکار قرار داد.‏ بعدها،‏ کتاب مقدس شیطان ابلیس را «آن مار قدیمی» معرفی کرد.‏ (‏مکاشفه ۱۲:‏۹‏)‏ لیکن ذریّت موعود خدا چه کسی بود؟‏

ذریّت چه کسی بود؟‏

۳.‏ به چه نحو هابیل به نخستین نبوت ایمان ورزید؟‏

^۳ هابیل خداپرست بر خلاف پدر خویش به نخستین نبوت ایمان ورزید.‏ از قرار معلوم،‏ هابیل تشخیص داده بود که ریختن خون به جهت کفاره برای گناه امری واجب می‌باشد و از آنجایی که ایمان می‌ورزید بر آن شد که قربانی حیوانی تقدیم نماید،‏ و بدینسان رضایت خدا را حاصل کرد.‏ (‏پیدایش ۴:‏۲-‏۴‏)‏ معهذا،‏ هویت ذریّت موعود همچنان به صورت یک راز باقی ماند.‏

۴.‏ خدا چه وعده‌ای به ابراهیم داد و آن وعده به چه موضوعی در رابطه با ذریّت اشاره می‌کرد؟‏

^۴ تقریباً ۲۰۰۰ سال بعد از ایام هابیل،‏ یَهُوَه وعده‌ای نبوی به ابراهیم پاتریارخ داد و گفت:‏ «هر آینه تو را برکت دهم،‏ و ذریّت تو را کثیر سازم،‏ مانند ستارگان آسمان .‏ .‏ .‏ و از ذریّت تو،‏ جمیع امتهای زمین برکت خواهند یافت.‏» (‏پیدایش ۲۲:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ یَهُوَه با این وعده،‏ خادم خود،‏ ابراهیم را به تکمیل نخستین نبوت مرتبط گردانید.‏ وعدهٔ فوق نشان می‌داد که باید از نسل ابراهیم ذریّتی بیاید و اعمال شیطان را خنثی نماید.‏ (‏۱یوحنّا ۳:‏۸‏)‏ اما ابراهیم و دیگر شاهدان یَهُوَه که پیش از دوران مسیحیت می‌زیستند «[تکمیل] وعده را نیافتند»؛‏ با وجود این،‏ ‹در وعدهٔ خدا از بی‌ایمانی شک ننمودند.‏› (‏رومیان ۴:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۳۹‏)‏ آن اشخاص ایمان خود را به کلام نبوی خدا حفظ کردند.‏

۵.‏ وعدهٔ خدا در خصوص ذریّت در چه کسی تکمیل شد و دلیل پاسخ تو چیست؟‏

^۵ پولس رسول در تعیین هویت ذریّت موعود خدا چنین نوشت:‏ «وعده‌ها به ابراهیم و به نسل او گفته شد و نمی‌گوید ‹به نسلها› که گویا دربارهٔ بسیاری باشد،‏ بلکه دربارهٔ یکی و ‹به نسل [ذریّت] تو› که مسیح است.‏» (‏غَلاطیان ۳:‏⁠۱۶‏)‏ ذریّتی که جمیع ملتها از طریق وی برکت می‌یافتند شامل تمام نوادگان ابراهیم نمی‌شد.‏ نوادگان پسرش،‏ اسماعیل و دیگر پسرانش که از زنی به نام قطوره بودند برکتی برای نوع بشر به  همراه نداشتند.‏ آن ذریّت برکت‌دهنده از نسل پسرش،‏ اسحاق و نوه‌اش،‏ یعقوب به دنیا آمد.‏ (‏پیدایش ۲۱:‏۱۲؛‏ ۲۵:‏۲۳،‏ ۳۱-‏۳۴؛‏ ۲۷:‏۱۸-‏۲۹،‏ ۳۷؛‏ ۲۸:‏۱۴‏)‏ یعقوب خاطرنشان ساخت که «امتها» مطیع شیلوه از سِبط یهودا خواهند گردید لیکن بعدها،‏ معلوم گردید که ذریّت موعود منحصراً از دودمان داود خواهد آمد.‏ (‏پیدایش ۴۹:‏۱۰؛‏ ۲سموئیل ۷:‏۱۲-‏۱۶‏)‏ یهودیان قرن اول مترصد بودند و انتظار آمدن یک نفر در مقام مسیح را می‌داشتند.‏ (‏یوحنّا ۷:‏۴۱،‏ ۴۲‏)‏ سرانجام،‏ نبوت خدا در خصوص ذریّت در پسرش،‏ عیسی مسیح،‏ تکمیل شد.‏

ظهور مسیح!‏

۶.‏ الف)‏ نبوت هفتاد هفته را چگونه ادراک می‌کنیم؟‏ ب)‏ عیسی در چه وقت و چگونه باعث شد که ‹گناهان به انجام رسد›؟‏

^۶ دانیال نبی نبوت مسیحایی بسیار مهمی را به تحریر درآورد.‏ او در نخستین سال حکومت داریوش مادی متوجه شد که انتهای ۷۰ سال ویرانی اورشلیم نزدیک شده است.‏ (‏اِرْمیا ۲۹:‏۱۰؛‏ دانیال ۹:‏۱-‏۴‏)‏ سپس در حینی که دعا می‌کرد،‏ جِبرائیل فرشته از آسمان نزول کرد و بر وی آشکار ساخت که ‹هفتاد هفته مقرر می‌باشد تا گناهان به انجام رسد.‏› در اواسط هفتادمین هفته،‏ مسیح منقطع می‌شد.‏ ‹هفتاد هفتهٔ› سالی در سال ۴۵۵ ق.‏د.‏م.‏ آغاز شد.‏ در آن سال،‏ اَرتَحشَستای اول (‏اردشیر)‏،‏ پادشاه فارس،‏ ‹فرمانی به جهت تعمیر نمودن و بنا کردن اورشلیم صادر کرد.‏› (‏دانیال ۹:‏۲۰-‏۲۷‏،‏ پاورقی ترجمهٔ تفسیری؛‏ نَحَمِیا ۲:‏۱-‏۸‏)‏ مسیح بعد از ۷ هفته بعلاوهٔ ۶۲ هفته ظهور می‌کرد.‏ این مدت مجموعاً ۴۸۳ سال بود و از سال ۴۵۵ ق.‏د.‏م.‏ تا سال ۲۹ د.‏م.‏ به طول انجامید یعنی تا زمانی که عیسی تعمید گرفت و خدا او را به عنوان مسیح مسح نمود.‏ (‏لوقا ۳:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ عیسی در سال ۳۳ د.‏م.‏ زندگی خود را فدیه داد و با این عمل باعث شد که ‹گناهان به انجام [به پایان] رسد.‏› (‏مَرقُس ۱۰:‏۴۵‏)‏ چه دلایل محکمی برای ایمان ورزیدن به کلام نبوی خدا!‏ *

۷.‏ با استفاده از کتاب مقدس نشان بده که نبوتهای مسیحایی چگونه در مورد عیسی تکمیل شدند.‏

^۷ ایمان به کلام نبوی خدا تعیین هویت مسیح را برای ما امکان‌پذیر می‌سازد.‏ در نوشته‌های مقدس عبرانی نبوتهای مسیحایی بسیاری به ثبت رسیده‌اند و نویسندگان نوشته‌های مقدس یونانی تعداد زیادی از آن نبوتها را مستقیماً در رابطه با شخص عیسی به کار برده‌اند.‏ برای مثال،‏ چنین می‌خوانیم:‏ عیسی در بَیت‌لَحَم از باکره‌ای زاده شد.‏ (‏اِشَعْیا ۷:‏۱۴؛‏ میکاه ۵:‏۲؛‏ متّیٰ ۱:‏۱۸-‏۲۳؛‏ لوقا ۲:‏۴-‏۱۱‏)‏ از مصر فرا خوانده شد و بعد از تولدش نوزادان را به قتل رسانیدند.‏ (‏اِرْمیا ۳۱:‏۱۵؛‏ هوشَع ۱۱:‏۱؛‏ متّیٰ ۲:‏۱۳-‏۱۷‏)‏ امراض ما را برداشت.‏ (‏اِشَعْیا ۵۳:‏۴؛‏ متّیٰ ۸:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ مطابق پیشگویی،‏ عیسی سوار بر کّرهٔ الاغی وارد اورشلیم شد.‏ (‏زَکَرِیّا ۹:‏۹؛‏ یوحنّا ۱۲:‏۱۲-‏۱۵‏)‏ او را بر چوبی آویختند؛‏ سپس،‏ سربازان جامه‌های او را بین خود تقسیم کرده،‏ بر سر پیراهن او قرعه انداختند و بدینسان سخنان مزمورنویس تکمیل شد.‏ (‏مزمور ۲۲:‏۱۸؛‏ یوحنّا ۱۹:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ این رویداد که استخوانهای عیسی را نشکستند و به پهلوی او نیزه‌ای زدند نیز در تکمیل نبوت واقع گشت.‏ (‏مزمور ۳۴:‏۲۰؛‏ زَکَرِیّا ۱۲:‏۱۰؛‏ یوحنّا ۱۹:‏۳۳-‏۳۷‏)‏ اینها فقط چند نمونه از نبوتهای مسیحایی هستند که نویسندگان کتاب مقدس تحت الهام از جانب خدا در رابطه با شخص عیسی در گزارش خود مرقوم داشته‌اند.‏ *

درود بر پادشاه مسیحایی!‏

۸.‏ قدیم‌الایّام کیست و نبوت مذکور در دانیال ۷:‏۹-‏۱۴ چگونه تکمیل شد؟‏

^۸ یَهُوَه در سال اول حکمرانی بَلْشصَّر،‏ پادشاه بابل،‏ رؤیاهایی شگرف به نبی خود دانیال در خواب نشان داد.‏ ابتدا،‏ آن نبی چهار وحش بزرگ را مشاهده کرد.‏ فرشتهٔ خدا گفت که آن وحوش «چهار پادشاه» و نمایانگر چهار قدرت جهانی می‌باشند که یکی پس از دیگری بر روی کار خواهند آمد.‏ (‏دانیال ۷:‏۱-‏۸،‏ ۱۷‏)‏ سپس،‏ دانیال رؤیت کرد که «قدیم‌الایام» یعنی یَهُوَه با جلال فراوان بر تخت خود جلوس فرمود.‏ او در مورد آن وحوش داوری کرد و آنها را محکوم نموده،‏ حکمرانی را از آنها گرفت و چهارمین وحش را از هستی ساقط کرد.‏ سپس،‏ فرمانروایی جاودانی و بی‌زوال بر «جمیع قوم‌ها و امّت‌ها و زبانها» به شخصی «مثل پسر انسان» سپرده شد.‏ (‏دانیال ۷:‏۹-‏۱۴‏)‏ چه نبوت حیرت‌انگیزی در  رابطه با جلوس «پسر انسان» یعنی عیسی مسیح بر تخت پادشاهی آسمانی در سال ۱۹۱۴!‏—‏متّیٰ ۱۶:‏۱۳‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ قسمتهای مختلف تمثالی که نَبوْکَدْنَصَّر در خواب دید اشاره به چه داشتند؟‏ ب)‏ تکمیل نبوت دانیال ۲:‏۴۴ را توضیح بده؟‏

^۹ دانیال می‌دانست که خدا «پادشاهان را معزول می‌نماید و پادشاهان را نصب می‌کند.‏» (‏دانیال ۲:‏۲۱‏)‏ آن نبی با ایمان ورزیدن به یَهُوَه «که کاشف اسرار می‌باشد» توانست معنی تمثال عظیم خواب نَبوْکَدْنَصَّر،‏ پادشاه بابل را تعبیر کند.‏ قسمتهای مختلف آن تمثال نمایانگر به قدرت رسیدن و سقوط قدرتهایی جهانی همچون بابل،‏ ماد–‏فارس،‏ یونان و روم بودند.‏ خدا همچنین از دانیال استفاده کرد تا رویدادهای جهانی تا روزگار ما و بعد از این را مشخص نماید.‏—‏دانیال ۲:‏۲۴-‏۳۰‏.‏

^۱۰ دانیال چنین نبوت کرد:‏ «در ایّام این پادشاهان خدای آسمانها سلطنتی را که تا ابدالآباد زایل نشود،‏ برپا خواهد نمود و این سلطنت به قومی دیگر منتقل نخواهد شد،‏ بلکه تمامی آن سلطنتها را خرد کرده،‏ مغلوب خواهد ساخت و خودش تا ابدالآباد استوار خواهد ماند.‏» (‏دانیال ۲:‏۴۴‏)‏ با به پایان رسیدن «زمانهای امّت‌ها» در سال ۱۹۱۴،‏ خدا ملکوت آسمان را تحت پادشاهی مسیح برقرار نمود.‏ (‏لوقا ۲۱:‏۲۴؛‏ مکاشفه ۱۲:‏۱-‏۵‏)‏ در آن زمان،‏ «سنگِ» پادشاهی مسیحایی به قدرت الهی از «کوهِ» سلطنت عالمگیر خدا جدا شد.‏ در حارمَجِدّون،‏ آن سنگ با تمثال برخورد نموده،‏ آن را بغایت خرد خواهد کرد.‏ ملکوت مسیحایی تا ابد پایدار خواهد ماند و به عنوان کوهِ حکومت،‏ زمام امور «تمامی جهان را» در دست خواهد گرفت.‏—‏دانیال ۲:‏۳۵،‏ ۴۵؛‏ مکاشفه ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶‏.‏ *

۱۱.‏ تبدیل هیأت عیسی نمایشی از چه واقعه‌ای در آینده بود و آن رؤیا چه تأثیری بر پِطْرُس گذاشت؟‏

^۱۱ عیسی با نظر به حکمرانی خویش در مقام پادشاه به شاگردانش گفت:‏ «هر آینه به شما می‌گویم که بعضی در اینجا حاضرند که تا پسر انسان را نبینند که در ملکوت خود می‌آید،‏ ذائقهٔ موت را نخواهند چشید.‏» (‏متّیٰ ۱۶:‏۲۸‏)‏ عیسی شش روز بعد پِطْرُس،‏ یعقوب و یوحنّا را با خود به کوهی بلند برد و در آنجا،‏ هیأت او در حضور ایشان متبدّل گردید.‏ سپس،‏ ناگهان ابری درخشنده بر رسولان سایه افکند و صدای خدا را شنیدند که چنین گفت:‏ «این است پسر حبیب من که از وی خوشنودم.‏ او را بشنوید!‏» (‏متّیٰ ۱۷:‏۱-‏۹؛‏ مَرقُس ۹:‏۱-‏۹‏)‏ چه نمایشی از جلال و کبریایی پادشاهی مسیح در آینده!‏ جای تعجبی نیست که پِطْرُس با اشاره به این واقعهٔ حیرت‌انگیز اظهار کرد:‏ ‹کلام انبیا را محکم‌تر می‌داریم.‏›—‏۲پِطْرُس ۱:‏۱۶-‏۱۹‏.‏ *

۱۲.‏ چرا بخصوص در این زمان باید ایمان خود را به کلام نبوی خدا ابراز کنیم؟‏

^۱۲ ‏«کلام انبیا» ظاهراً علاوه بر نبوتهای موجود در نوشته‌های مقدس عبرانی دربارهٔ مسیح،‏ شامل این اظهار عیسی نیز می‌گردد که گفت:‏ ‹با قوّت و جلال عظیم می‌آیم.‏› (‏متّیٰ ۲۴:‏۳۰‏)‏ واقعهٔ تبدیل هیأت عیسی بر کلام نبوی دربارهٔ آمدن مسیح توأم با جلال عظیم در قدرت ملکوت صحه گذاشته،‏ آن را تصدیق کرد.‏ ظهور قریب‌الوقوع و پرجلال مسیح به معنی هلاکت بی‌ایمانان و برکات فراوان برای ایمانداران خواهد بود.‏ (‏۲تَسّالونیکیان ۱:‏۶-‏۱۰‏)‏ تکمیل نبوت کتاب مقدس ثابت می‌کند که ما «در ایّام آخر» به سر می‌بریم.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۵،‏ ۱۶،‏ ۱۷؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۳-‏۱۴‏)‏ میکائیل که همان عیسی مسیح می‌باشد آماده است که طی «مصیبت عظیم» در مقام مأمور ارشد و مجری اصلی یَهُوَه به این سیستم شریر خاتمه دهد.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۲۱؛‏ دانیال ۱۲:‏۱‏)‏ در آن زمان یقیناً فرصت خواهیم داشت که ایمان خود را به کلام نبوی خدا ابراز کنیم.‏

ایمان خود را به کلام نبوی خدا حفظ نما

۱۳.‏ انجام چه کارهایی به ما کمک می‌کند تا بتوانیم محبت خود را به خدا حفظ نموده،‏ ایمانمان را به کلام او زنده و قوی نگاه داریم؟‏

^۱۳ وقتی برای نخستین بار در خصوص تکمیل شدن کلام نبوی خدا آگاهی کسب کردیم،‏ یقیناً بسیار هیجانزده شدیم.‏ اما آیا از آن وقت تا کنون محبتمان سرد و از ایمانمان کاسته شده است؟‏ امید است که هرگز بسان مسیحیان اَفَسُس ‹که محبّت نخستین خود را ترک کردند› رفتار نکنیم.‏ (‏مکاشفه ۲:‏۱-‏۴‏)‏ حتی اگر سالها به یَهُوَه خدمت کرده باشیم ممکن است محبت و ایمان خود را از دست بدهیم؛‏ مگر اینکه ‹اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبیم› و گنجها بجهت خود در آسمان بیندوزیم.‏ (‏متّیٰ ۶:‏۱۹-‏۲۱،‏ ۳۱-‏۳۳‏)‏ با نشان دادن  جدیت و پشتکار در مطالعهٔ کتاب مقدس،‏ شرکت مرتب در جلسات مسیحی و همچنین با موعظهٔ غیورانهٔ ملکوت می‌توانیم محبت خود را به یَهُوَه و پسر او و علاقه‌مان را به کتاب مقدس حفظ نماییم.‏ (‏مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵؛‏ مَرقُس ۱۳:‏۱۰؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ به این شکل،‏ ایمانمان به کلام خدا زنده و قوی باقی می‌ماند.‏—‏مزمور ۱۰۶:‏۱۲‏.‏

۱۴.‏ چگونه مسیحیان مسح‌شده به دلیل ایمانشان به کلام نبوی یَهُوَه پاداش دریافت می‌کنند؟‏

^۱۴ از آنجایی که کلام نبوی خدا در گذشته تکمیل شده است می‌توانیم به آنچه که در مورد آینده پیشگویی می‌کند نیز ایمان داشته باشیم.‏ برای مثال،‏ حضور مسیح در جلال ملکوت اکنون یک واقعیت است.‏ همچنین،‏ مسیحیان مسح‌شده‌ای که تا مرگ وفادار باقی مانده‌اند تکمیل این وعدهٔ نبوی را تجربه کرده‌اند که می‌گوید:‏ «هر که غالب آید،‏ به او این را خواهم بخشید که از درخت حیاتی که در وسط فردوس خداست بخورد.‏» (‏مکاشفه ۲:‏۷،‏ ۱۰؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۴:‏۱۴-‏۱۷‏)‏ عیسی به آن خادمین پیروز و سرافراز این امتیاز را اعطا می‌کند که از «درخت حیاتی» که در «فردوس [آسمانی] خداست» بخورند.‏ ایشان هنگام رستاخیزشان توسط عیسی مسیح به فناناپذیری و وضعیتی عاری از فساد که یَهُوَه،‏ ‹پادشاه سَرمَدی و باقی و نادیده،‏ خدای حکیمِ وحید،‏› عطا می‌فرماید نائل خواهند آمد.‏ (‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۷؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۰-‏۵۴؛‏ ۲تیموتاؤس ۱:‏۱۰‏)‏ چه پاداش بزرگی برای محبت دائمی‌شان به خدا و ایمان تزلزل‌ناپذیرشان به کلام نبوی او!‏

۱۵.‏ بنیاد ‹زمینی جدید› در چه کسانی نهاده شده و معاشران ایشان را چه کسانی تشکیل می‌دهند؟‏

^۱۵ اندکی بعد از رستاخیز مسح‌شدگانِ وفادارِ متوفا و عروج ایشان به «فردوس خدا» در آسمان،‏ باقیماندگان اسرائیل روحانی بر روی زمین از قید «بابل عظیم،‏» امپراتوری جهانی مذهب کاذب،‏ آزاد شدند.‏ (‏مکاشفه ۱۴:‏۸؛‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ بنیاد «زمینی جدید» در ایشان نهاده شد.‏ (‏مکاشفه ۲۱:‏۱‏)‏ بدین ترتیب،‏ «ولایتی» مولود گردید و آن ولایت به بهشتی روحانی مبدل گشت که امروزه در سطح جهان گسترش یافته است.‏ (‏اِشَعْیا ۶۶:‏۸‏)‏ در روزگار ما یعنی «در ایّام آخر،‏» گروه کثیری از معاشران گوسفندگونهٔ اسرائیل روحانی به سوی این بهشت روحانی سرازیر شده‌اند.‏—‏اِشَعْیا ۲:‏۲-‏۴؛‏ زَکَرِیّا ۸:‏۲۳؛‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶؛‏ مکاشفه ۷:‏۹‏.‏

آیندهٔ بشر در کلام نبوی خدا پیشگویی شده است

۱۶.‏ چه آینده‌ای در انتظار حامیان وفادار مسح‌شدگان می‌باشد؟‏

^۱۶ چه آینده‌ای در انتظار حامیان وفادار مسح‌شدگان  می‌باشد؟‏ آنان نیز به کلام نبوی خدا ایمان دارند و امیدشان بر آن است که پا به درون بهشت زمینی بگذارند.‏ (‏لوقا ۲۳:‏۳۹-‏۴۳‏)‏ این خادمین وفادار در بهشت از «نهری از آب حیات» یعنی آبی که به ایشان زندگی می‌بخشد خواهند نوشید و از «برگهای آن درخت» که بر کنارهٔ آن نهر کاشته شده است شفا خواهند یافت.‏ (‏مکاشفه ۲۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ آیا تو هم از چنین امید عالی و شگفت‌انگیزی برخوردار هستی؟‏ باشد که همواره از صمیم دل به یَهُوَه محبت ورزیده،‏ ایمان خود را به کلام نبوی او ابراز نمایی.‏ امید است که در میان کسانی یافت شوی که از زندگی ابدی در بهشت روی زمین بغایت مسرور خواهند گشت.‏

۱۷.‏ زندگی در بهشت زمینی شامل چه برکاتی خواهد بود؟‏

^۱۷ بشر ناکامل از توصیف زندگی در بهشت زمینیِ آتی عاجز است لیکن کلام نبوی خدا در مورد برکاتی که در انتظار انسانهای مطیع می‌باشد به ما بصیرت می‌دهد.‏ وقتی ملکوت خدا بدون مخالفت به حکمرانی بپردازد و ارادهٔ او همانطور که در آسمان به اجرا در می‌آید بر روی زمین نیز به اجرا درآید،‏ انسانهای شریر—‏حتی حیوانات—‏«ضرر و فسادی نخواهند کرد.‏» (‏اِشَعْیا ۱۱:‏۹؛‏ متّیٰ ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ «حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی متلذذ خواهند گردید.‏» (‏مزمور ۳۷:‏۱۱‏)‏ در آن زمان انسانها گرسنه نخواهند بود،‏ چرا که «فراوانیِ غله در زمین بر قلهٔ کوهها خواهد بود.‏» (‏مزمور ۷۲:‏۱۶‏)‏ اشک غصه و اندوه از چشمان کسی جاری نخواهد شد.‏ بیماری و حتی مرگ دیگر وجود نخواهد داشت.‏ (‏اِشَعْیا ۳۳:‏۲۴؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۴‏)‏ آیا می‌توانی جامعه‌ای را تصور کنی بی‌نیاز از دکتر،‏ دارو،‏ بیمارستان و یا درمانگاههای روانی؛‏ جامعه‌ای که مراسم تشییع جنازه در آن انجام نگیرد؟‏ چه آینده و چشم‌انداز عالیی!‏

۱۸.‏ الف)‏ چه اطمینان‌خاطری به دانیال داده شد؟‏ ب)‏ «نصیب» دانیال چه خواهد بود؟‏

^۱۸ حتی قبر عمومی بشر خالی شده و مردگان رستاخیز خواهند یافت.‏ ایّوب عادل چنین امیدی را در دل می‌پرورانید.‏ (‏ایّوب ۱۴:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ همینطور دانیال نبی؛‏ زیرا فرشتهٔ یَهُوَه به او تسلی و اطمینان داد و گفت:‏ «امّا تو تا به آخرت برو زیرا که مُستریح خواهی شد و در آخر این ایّام در نصیب خود قایم خواهی بود.‏» (‏دانیال ۱۲:‏۱۳‏)‏ دانیال در تمام سالهای عمر خود وفادارانه به خدا خدمت می‌کرد.‏ اکنون دانیال در مرگ آرمیده است لیکن «در قیامت عادلان» که طی حکومت هزارسالهٔ مسیح انجام می‌گیرد ‹قیام خواهد کرد.‏› (‏لوقا ۱۴:‏۱۴‏)‏ «نصیب» دانیال چه خواهد بود؟‏ تکمیل نبوت حِزْقِیال در بهشت نشان می‌دهد که تمام افراد قوم یَهُوَه صاحب جا و مکان خواهند شد و زمین بهشت به طور منصفانه و منظم بین ایشان تقسیم می‌گردد.‏ (‏حِزْقِیال ۴۷:‏۱۳–‏۴۸:‏۳۵‏)‏ بنابراین،‏ دانیال از مکانی در بهشت برخوردار خواهد شد؛‏ لیکن نصیب او به قطعه‌ای زمین مختص نمی‌گردد چونکه آن نبی وفادار در انجام مقصود یَهُوَه نیز سهیم خواهد بود.‏

۱۹.‏ نائل آمدن به زندگی در بهشت زمین مستلزم چه می‌باشد؟‏

^۱۹ در مورد تو و نصیبت تو چه می‌توان گفت؟‏ چنانچه به کلام خدا،‏ کتاب مقدس،‏ ایمان داشته باشی،‏ به احتمال زیاد در آرزوی زندگی در بهشت زمینی نیز می‌باشی.‏ حتی ممکن است تصور کنی که در آن بهشت به سر برده،‏ از برکات فراوان آن لذت می‌بری،‏ به امور آن رسیدگی می‌کنی و با شادی تمام به رستاخیزیافتگان خوش‌آمد می‌گویی.‏ در ضمن،‏ باید اذعان کرد که انسان به بهشت تعلق دارد.‏ خدا نخستین زوج بشر را برای زندگی در بهشت آفرید.‏ (‏پیدایش ۲:‏۷-‏۹‏)‏ خواست او این است که همهٔ انسانهای مطیع تا ابد در بهشت زندگی کنند.‏ آیا مطابق تعالیم کتاب مقدس عمل و رفتار می‌کنی تا بتوانی در شمار میلیاردها انسانی باشی که سرانجام به زندگی در بهشت زمینی نائل خواهند آمد؟‏ با ابراز محبتی حقیقی به پدر آسمانی‌مان،‏ یَهُوَه و با ایمان ورزیدن به طور مدام به کلام نبوی او تو هم می‌توانی در آن بهشت زندگی کنی.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

‏• نخستین نبوت چه بود و ذریّت موعود چه کسی بود؟‏

‏• بعضی نبوتهای مسیحایی را که در شخص عیسی تکمیل شدند ذکر کن؟‏

‏• دانیال ۲:‏۴۴،‏ ۴۵ چگونه تحقق خواهد یافت؟‏

‏• کلام نبوی خدا به چه آینده‌ای برای انسانهای مطیع اشاره می‌کند؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

آیا امید زندگی در بهشت زمینی را در دل می‌پرورانی؟‏