بذر حقایق ملکوت را بیفشانیم

‏«بامدادان تخم خود را به کار و شامگاهان دست خود را باز مدار.‏»—‏جامعه ۱۱:‏۶‏.‏

۱.‏ امروزه مسیحیان به چه مفهوم به کار بذرافشانی مشغول می‌باشند؟‏

در زندگی عبرانیان باستان کشاورزی از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار بود.‏ به همین سبب،‏ عیسی که تمام زندگی زمینی خود را در سرزمین موعود سپری کرده بود،‏ معمولاً موضوعهای کشاورزی را مضمون مثلهای خود می‌ساخت.‏ برای مثال،‏ او موعظهٔ بشارت ملکوت را به بذرافشانی تشبیه کرد.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۱-‏۹،‏ ۱۸-‏۲۳؛‏ لوقا ۸:‏۵-‏۱۵‏)‏ از آن زمان تاکنون مسیحیان،‏ حتی در جوامع غیر کشاورزی،‏ این موضوع را بخوبی درک می‌کنند که افشاندن بذر روحانی از طریق موعظهٔ بشارت مهمترین وظیفهٔ آنان است.‏

۲.‏ کار موعظه چقدر اهمیت دارد،‏ و برای انجام آن چه اقداماتی صورت گرفته است؟‏

^۲ حقیقتاً چه موهبت والایی است که می‌توانیم در این ایام آخر بذر حقایق کتاب مقدس را بیفشانیم!‏ رومیان ۱۰:‏۱۴،‏ ۱۵ اهمیت این کار را بخوبی بیان کرده است:‏ «چگونه بشنوند بدون واعظ؟‏ و چگونه وعظ کنند جز اینکه فرستاده شوند؟‏ چنانکه مکتوب است که ‹چه زیبا است پایهای آنانی که به سلامتی بشارت می‌دهند.‏›» اکنون اهمیت پیشبرد این مأموریت الهی،‏ همراه با نگرشی مثبت،‏ از هر زمان دیگری محسوستر است.‏ به همین دلیل در حال حاضر،‏ شاهدان یَهُوَه مشغول نشر و توزیع کتاب مقدس و نشریاتی به منظور مطالعهٔ آن،‏ به ۳۴۰ زبان می‌باشند.‏ بیش از ۰۰۰‏,‏۱۸ داوطلب در ادارات مرکزی و دفاتر شعبهٔ کشورهای مختلف برای چاپ و تدارک این نشریات مشغول به فعالیت می‌باشند.‏ و حدود شش میلیون شاهد یَهُوَه در کار توزیع آن در سرتاسر دنیا شرکت دارند.‏

۳.‏ با افشاندن بذر حقایق ملکوت چه نتایجی حاصل شده است؟‏

^۳ این تلاش مجدانه چه ثمراتی به بار آورده است؟‏ یکی از ثمرات آن همچون سالهای نخستین مسیحیت،‏ شمار عظیم انسانهایی است که با آغوش باز حقیقت را می‌پذیرند.‏ (‏ اعمال ۲:‏۴۱،‏ ۴۶،‏ ۴۷‏)‏ البته،‏ مهمتر از تعمید این شمار کثیر مبشران ملکوت،‏ شهادتی است که ایشان در خصوص قدوسیت نام یَهُوَه،‏ حقانیت،‏ و وحدانیت او می‌دهند.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۹‏)‏ ثمرهٔ دیگر کسبِ معرفتِ کلام خدا بهبود زندگی بسیاری از انسانها و هدایت ایشان به سوی رستگاری است.‏—‏اعمال ۱۳:‏۴۷‏.‏

۴.‏ توجه و علاقهٔ رسولان به کسانی که بدیشان موعظه می‌کردند تا چه حد بود؟‏

^۴ رسولان کاملاً بر اهمیت حیاتی موعظهٔ بشارت واقف بودند،‏ و کسانی را که بدیشان موعظه می‌کردند از ته دل عزیز و گرامی می‌داشتند.‏ این محبت و علاقه در سخنان پولس رسول کاملاً مشهود است چنانکه گفت:‏ «شایق شما شده،‏ راضی می‌بودیم که نه همان انجیل خدا را به شما دهیم،‏ بلکه جانهای خود را نیز از بس که عزیز ما بودید.‏» (‏ ۱تَسّالونیکیان ۲:‏۸‏)‏ پولس و دیگر رسولان با نشان دادن چنین توجه و علاقه‌ای به مردم،‏ در واقع از عیسی و فرشتگان آسمانی تقلید می‌کردند که اکنون مجدانه مشغول انجام این کار نجات‌بخش می‌باشند.‏ در اینجا می‌خواهیم مروری بر اهمیت نقش این خادمان آسمانی در افشاندن بذر حقایق ملکوت نموده،‏ ببینیم چگونه نمونهٔ آنها ما را نیز تشویق می‌کند تا نقش خود را با جدیت ایفا نماییم.‏

عیسی—‏افشانندهٔ بذر حقایق ملکوت

۵.‏ کار اصلی عیسی بر روی زمین چه بود؟‏

^۵ عیسی انسانی کامل بود و قدرت داشت به طرق مختلف نیازهای جسمی مردم هم‌عصر خود را فراهم آورد.‏ برای مثال،‏ او می‌توانست بسیاری از تصورات غلط مردم آن زمان را در مورد امراض و بیماریها تصحیح کند،‏ و یا ایشان را از علوم دیگر مطلع سازد.‏ اما،‏ او از همان نخستین روزهای خدمتش کاملاً روشن ساخت که مأموریتش موعظهٔ بشارت است.‏ (‏ لوقا ۴:‏۱۷-‏۲۱‏)‏ و در اواخر خدمتش نیز توضیح داد:‏ «از این جهت من متولّد شدم و بجهت این در جهان آمدم تا به راستی شهادت دهم.‏» (‏ یوحنّا ۱۸:‏۳۷‏)‏ او توجه خود را بر روی افشاندن بذر حقایق ملکوت معطوف داشت.‏ برای عیسی  آموزش در مورد خدا و مقاصدش از هر آموزش دیگری که می‌توانست به مردم هم‌عصر خود دهد،‏ مهمتر بود.‏—‏رومیان ۱۱:‏۳۳-‏۳۶‏.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ عیسی پیش از عروج به آسمان چه وعدهٔ فوق‌العاده‌ای داد،‏ و تاکنون چگونه بدان جامع عمل پوشانیده است؟‏ ب)‏ نگرش عیسی در خصوص کار موعظه چگونه مشوقی برای شخص تو بوده است؟‏

^۶ عیسی خود را کارندهٔ حقایق ملکوت خواند.‏ (‏ یوحنّا ۴:‏۳۵-‏۳۸‏)‏ و در هر موقعیتی بذر بشارت را می‌افشاند.‏ او حتی هنگامی که بر روی تیر شکنجه بود در مورد بهشت زمینی بشارت می‌داد.‏ (‏ لوقا ۲۳:‏۴۳‏)‏ آیا توجه و علاقهٔ عیسی به موعظهٔ بشارت با مرگ او بر تیر شکنجه پایان گرفت؟‏ خیر.‏ او پیش از عروج به آسمان به رسولان خود امر کرد که به افشاندن بذر حقایق ملکوت و شاگردسازی ادامه دهند.‏ سپس این وعدهٔ فوق‌العاده را بدیشان داد:‏ «اینک!‏ من هر روزه تا انقضای عالم همراه شما می‌باشم.‏»—‏متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

^۷ عیسی با این سخنان تعهد نمود که ‏«هر روزه تا انقضای عالم» موعظهٔ بشارت را حمایت،‏ هدایت،‏ و حفاظت کند.‏ تا به امروز،‏ عیسی توجه مستمر خویش را به کار موعظه نشان داده است و ما را در افشاندن بذر بشارت رهبری می‌کند.‏ (‏ متّیٰ ۲۳:‏۱۰‏)‏ عیسی در مقام سرپرست جماعت مسیحی،‏ در مقابل  یَهُوَه مسئول است که کار موعظه در سطح جهانی انجام پذیرد.‏—‏اَفَسُسیان ۱:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ کُولُسیان ۱:‏۱۸‏.‏

فرشتگان بشارت می‌دهند

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چگونه فرشتگان علاقهٔ خود را به امور انسانها نشان داده‌اند؟‏ ب)‏ از چه نظر می‌توان گفت که ما در صحنهٔ نمایشی در مقابل فرشتگان قرار گفته‌ایم؟‏

^۸ وقتی یَهُوَه زمین را آفرید،‏ فرشتگان «با هم ترنّم نمودند،‏ و .‏ .‏ .‏ آواز شادمانی دادند.‏» (‏ ایّوب ۳۸:‏۴-‏۷‏)‏ از آن زمان این مخلوقات آسمانی توجه و علاقه‌ای وافر به امور انسانها ابراز داشتند.‏ یَهُوَه از فرشتگان استفاده کرده است تا پیامهای خود را به انسانها برساند.‏ (‏ مزمور ۱۰۳:‏۲۰‏)‏ این امر بویژه در مورد اشاعهٔ بشارت ملکوت در روزگار ما صادق است.‏ یوحنای رسول در اموری که به او مکاشفه شد «فرشته‌ای» را دید «که در وسط آسمان پرواز می‌کند و انجیل جاودانی را دارد تا ساکنان زمین را از هر امّت و قبیله و زبان و قوم بشارت دهد،‏ و به آواز بلند می‌گوید:‏ ‹از خدا بترسید و او را تمجید نمایید،‏ زیرا که زمان داوریِ او رسیده است.‏›»—‏مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷‏.‏

^۹ کتاب مقدس در مورد فرشتگان می‌گوید:‏ «آیا همگی ایشان روح‌های خدمتگزار نیستند که برای خدمت آنانی که وارث نجات خواهند شد،‏ فرستاده می‌شوند؟‏» (‏ عبرانیان ۱:‏۱۴‏)‏ فرشتگان همچنانکه وظیفهٔ محولهٔ خود را با شور و اشتیاق انجام می‌دهند،‏ می‌توانند به تماشای ما انسانها و کارهایمان بنشینند.‏ در واقع،‏ ما همچون بازیگرانی بر صحنهٔ نمایش هستیم که تماشاگرانی از آسمان نظاره‌گر کارهایمان هستند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۴:‏۹‏)‏ آیا واقعاً فوق‌العاده نیست که بدانیم در افشاندن بذر حقایق ملکوت تنها نیستیم؟‏

مشتاقانه وظیفه خود را به جا می‌آوریم

۱۰.‏ توصیهٔ مفیدی که جامعه ۱۱:‏۶ داده است چگونه در مورد کار موعظه صدق می‌کند؟‏

^۱۰ چرا عیسی و فرشتگان تا این حد به کار موعظهٔ ما علاقمند هستند؟‏ عیسی یکی از دلایل آن را اینگونه عنوان کرد:‏ «به شما می‌گویم شادی برای فرشتگان خدا روی می‌دهد به سبب یک خطاکار که توبه کند.‏» (‏ لوقا ۱۵:‏۱۰‏)‏ ما نیز همچون فرشتگان به مصالح مردم اهمیت بسیار می‌دهیم.‏ لذا،‏ تمام سعی خود را می‌نماییم تا بذر حقایق ملکوت را در همه جا بیفشانیم.‏ سخن جامعه ۱۱:‏۶ در مورد کار ما بسیار صادق است و ما را ترغیب می‌کند:‏ «بامدادان تخم خود را به کار و شامگاهان دست خود را باز مدار زیرا تو نمی‌دانی کدام یک از آنها این یا آن کامیاب خواهد شد یا هر دو آنها مثل هم نیکو خواهد گشت.‏» البته شاید از هر صدها یا هزارها نفری که پیام ما را می‌شوند یک نفر آن را بپذیرد.‏ لیکن،‏ ما نیز همچون فرشتگان وقتی که حتی «یک خطاکار» پیام رستگاری را می‌پذیرد بسیار شاد و خرسند می‌گردیم.‏

۱۱.‏ استفاده از نشریات مبتنی بر کتاب مقدس چه ثمراتی به بار می‌آورد؟‏

^۱۱ موعظهٔ بشارت کارهای بسیاری را شامل می‌گردد.‏ توزیع نشریات مبتنی بر کتاب مقدس به دست شاهدان یَهُوَه از جمله مهمترین این کارهاست.‏ این نشریات از بعضی لحاظ همچون بذرهایی هستند که می‌توانیم در همه جا بیفشانیم.‏ البته ما نمی‌دانیم هر یک از این نشریات واقعاً در کجا ثمره‌ای به بار خواهد آورد.‏ گاهی یک نشریه پیش از آنکه کسی آن را بخواند بارها دست به دست می‌شود.‏ گاهی حتی ممکن است عیسی و فرشتگان وقایع را به نحوی هدایت کنند که یک نشریه در آخر به دست فردی خوش‌قلب و صادق‌دل برسد.‏ در این خصوص به بررسی چند شرح‌حال می‌پردازیم که نشان می‌دهد چگونه یَهُوَه می‌تواند از نشریاتی که به دست مردم سپرده شده‌اند استفاده نموده،‏ نتایجی غیرمنتظره و شگفت‌انگیز حاصل کند.‏

اعمال خدای حقیقی

۱۲.‏ چگونه به وسیلهٔ یک مجلهٔ قدیمی کل یک خانواده با یَهُوَه آشنا شدند؟‏

^۱۲ در سال ۱۹۵۳،‏ رابِرت و لایله همراه با فرزندانشان،‏ از شهری بزرگ به خانه‌ای کلنگی در روستایی واقع در ایالت پنسیلوانیای آمریکا نقل مکان کردند.‏ کمی پس از اسباب‌کشی،‏ رابِرت تصمیم گرفت زیر قسمت پوشیدهٔ پلکان خانه حمامی بنا کند.‏ او همینطور که تخته‌ها را جدا می‌کرد متوجه شد که پشت آن دیوار موشها مقداری کاغذ،‏ پوست گردو،‏ و چیزهای دیگر انبار کرده‌اند.‏ در میان آنها یک مجلهٔ «عصر طلایی» (‏ انگل‍.‏)‏ نیز به چشم می‌خورد.‏ مقاله‌ای در مورد پرورش کودکان نظر رابِرت را به خود جلب کرد.‏ او چنان تحت تأثیر راهنماییهای روشن و واضحی که آن مجله بر پایهٔ کتاب مقدس ارائه کرده بود قرار گرفت که به لایله گفت باید هر طور شده به مذهب «عصر طلایی» بپیوندند.‏ هنوز چند هفته‌ای از آن ماجرا نگذشته بود که شاهدان یَهُوَه به خانهٔ ایشان آمدند،‏ اما رابِرت به آنان گفت که خانوادهٔ او فقط به مذهب «عصر  طلایی» علاقمند است.‏ شاهدان برای آنان توضیح دادند که عصر طلایی اکنون نام دیگری دارد؛‏ «بیدار شوید!‏» (‏ انگل‍.‏)‏ رابِرت و لایله با کمک شاهدان یَهُوَه شروع به مطالعهٔ مرتب کتاب مقدس نمودند و تعمید گرفتند.‏ آنان نیز بذر حقیقت را در دل فرزندان خود کاشتند،‏ و محصولی عظیم درو کردند.‏ اکنون،‏ بیش از بیست عضو این خانواده،‏ منجمله تمام هفت فرزند رابِرت و لایله،‏ تعمید گرفته،‏ یَهُوَه خدا را خدمت می‌کنند.‏

۱۳.‏ زوجی اهل پرتوریکو به چه وسیله به کتاب مقدس علاقمند شدند؟‏

^۱۳ ویلیام و آده،‏ زوجی اهل پرتوریکو،‏ حدود ۴۰ سال هیچ علاقه‌ای به مطالعهٔ کتاب مقدس نشان نمی‌دادند و هر وقت شاهدان یَهُوَه درِ خانهٔ آنان را می‌زدند وانمود می‌کردند که در خانه نیستند.‏ یک روز ویلیام برای تعمیر وسیله‌ای در خانه به قطعه‌ای نیاز پیدا کرد و برای خریدن آن به مغازهٔ سمساری رفت.‏ هنگام ترک مغازه در یک ظرف بزرگ آشغال متوجه کتابی با جلد سبز شد.‏ عنوان آن کتاب مذهب بود و شاهدان یَهُوَه آن را در سال ۱۹۴۰ انتشار داده بودند.‏ ویلیام در خانه شروع به خواندن آن کتاب کرد و از تفاوتهایی که در مورد مذهب حقیقی و مذهب کاذب عنوان شده بود بسیار متحیر شد.‏ وقتی شاهدان یَهُوَه دوباره پیش آنان آمدند،‏ ویلیام و آده با علاقه به سخنان آنان گوش فرا دادند و با کمک شاهدان کتاب مقدس را مطالعه کردند.‏ آنان چند ماه بعد در کنگرهٔ بین‌المللی سال ۱۹۵۸،‏ با عنوان «ارادهٔ الهی،‏» تعمید گرفتند.‏ از آن پس،‏ ایشان به بیش از پنجاه نفر کمک کرده‌اند تا به برادری مسیحی بپیوندند.‏

۱۴.‏ بر اساس شرح حالی که ذکر شد،‏ چه توانایی بالقوه‌ای در نشریات مبتنی بر کتاب مقدس وجود دارد؟‏

^۱۴ کارل،‏ پسر بچه‌ای یازده ساله و نامطیع بود که مرتب خود را به دردسر می‌انداخت.‏ پدرش،‏ که در آلمان کشیش متودیست بود،‏ به او آموخته بود که آدمهای بد وقتی می‌میرند یکراست به جهنم می‌روند.‏ بنابراین،‏ کارل خوف شدیدی نسبت به جهنم داشت.‏ یکی از روزهای سال ۱۹۱۷،‏ کارل در خیابان متوجه قطعه کاغذی روی زمین شد.‏ آن را برداشت و همینطور که می‌خواند سؤالی نظرش را به خود جلب کرد:‏ «جهنم چیست؟‏» آن قطعه کاغذ دعوتنامه‌ای بود برای سخنرانیی در مورد جهنم،‏ که شاگردان کتاب مقدس (‏ شاهدان یَهُوَه در آن وقت به این نام اشتهار داشتند)‏ آن را ترتیب داده بودند.‏ حدود یک سال بعد،‏ پس از چند جلسه مطالعهٔ کتاب مقدس کارل تعمید گرفت و به جمع شاگردان کتاب مقدس پیوست.‏ در سال ۱۹۲۵ از او دعوت شد تا در ادارهٔ مرکزی شاهدان یَهُوَه شروع به کار کند—‏او هنوز هم در آنجا مشغول به کار است.‏ اکنون هشتاد سال از زندگانی مسیحی او که با خواندن یک تکه کاغذ آغاز شد می‌گذرد.‏

۱۵.‏ یَهُوَه در موقعیتهای مناسب قادر به انجام چه کاری است؟‏

^۱۵ مسلماً ما نمی‌توانیم به طور یقین بگوییم که آیا فرشتگان در این وقایع سهمی داشته‌اند یا خیر،‏ و اگر داشته‌اند تا چه حد.‏ اما یقیناً می‌توان گفت که عیسی و فرشتگان نقشی فعال در کار موعظه دارند و اگر بجا و مناسب باشد یَهُوَه قادر است وقایع را آن طور که می‌خواهد هدایت کند.‏ این وقایع و بسیاری وقایع دیگر نشانگر قدرت بالقوهٔ نشریاتی است که در میان مردم توزیع می‌کنیم.‏

 گنجینه‌ای باارزش به ما واگذار شده است

۱۶.‏ از دوم قُرِنتیان ۴:‏۷ چه می‌آموزیم؟‏

^۱۶ پولس رسول صحبت از «خزینه» یا گنجینه‌ای کرد که ما «در ظروف خاکی داریم.‏» این گنجینه همان مأموریت الهی موعظه است،‏ و ظروف خاکی انسانهایی هستند که یَهُوَه این گنجینه را بدیشان واگذار کرده است.‏ از آنجایی که این انسانها ناکامل و دارای محدودیتهای بسیاری هستند،‏ پولس در ادامهٔ سخنان خود گفت که برای انجام این مأموریت قوّتی نیز بدیشان داده می‌شود،‏ ‹قوّتی فوق معمول از آن خدا،‏ نه از جانب ایشان.‏› (‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۷‏،‏ د ج ‏)‏ آری،‏ ما می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه به ما نیرو و قوت لازم را به منظور انجام کارهایی که در پیش است عطا خواهد نمود.‏

۱۷.‏ ما در افشاندن بذر حقایق ملکوت با چه مسائلی روبرو می‌شویم،‏ اما چرا حفظ نگرشی مثبت ضرورت دارد؟‏

^۱۷ برای کار موعظه اغلب ایثار و فداکاری لازم است.‏ محدوده‌هایی وجود دارد که موعظه در آنها بسیار دشوار است.‏ در این محدوده‌ها برخی خود را کاملاً بی‌اعتنا نشان می‌دهند و گاهی حتی رفتاری خصمانه دارند.‏ بنابراین کار موعظه ممکن است بسیار پرزحمت و ظاهراً بی‌فایده بنماید.‏ اما وقتی به آنچه از موعظهٔ ما عاید مردم می‌شود فکر می‌کنیم،‏ دیگر هیچ زحمتی را بی‌فایده نخواهیم پنداشت.‏ باید به یاد داشته باشیم که بذری که می‌کاریم،‏ اکنون سعادت،‏ و در آینده زندگی ابدی را نصیب انسانها می‌کند.‏ صدق گفتار مزمور ۱۲۶:‏۶ بارها به اثبات رسیده است:‏ «آنکه با گریه بیرون می‌رود و تخم برای زراعت می‌برد،‏ هر آینه با ترنّم خواهد برگشت و بافه‌های خویش را خواهد آورد.‏»‏

۱۸.‏ به چه چیزهایی در خدمتمان باید توجه نماییم،‏ چرا این کار ضرورت دارد؟‏

^۱۸ باشد که در هر موقعیت مناسبی با سخاوت بذر حقایق ملکوت را بیفشانیم.‏ و فراموش نکنیم که اگر چه این بذر به دست ما افشانده و آبیاری می‌شود،‏ یَهُوَه است که آن را می‌رویاند و بزرگ می‌کند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۳:‏۶،‏ ۷‏)‏ همانگونه که عیسی و فرشتگان سهم خود را در این کار به جا می‌آورند،‏ یَهُوَه از ما نیز انتظار دارد که خدمت خود را تمام و کمال انجام دهیم.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۵‏)‏ باشد که همواره به نحوهٔ آموزش،‏ رفتار،‏ و اشتیاقمان در خدمت دقت و توجه کنیم.‏ دلیل توجه به این امور را پولس چنین اظهار نمود:‏ «هر گاه چنین کنی،‏ خویشتن را و شنوندگان خویش را نیز نجات خواهی داد.‏»—‏۱تیموتاؤس ۴:‏۱۶‏.‏

چه آموختیم؟‏

‏• کار بذرافشانی به چه طرقی ثمرات نیکو به بار می‌آورد؟‏

‏• امروزه عیسی مسیح و فرشتگان چگونه در کار موعظهٔ بشارت شرکت دارند؟‏

‏• چرا باید با سخاوت بذر حقایق ملکوت را بیفشانیم؟‏

‏• هنگامی که در خدمت با بی‌علاقگی و خصومت افراد مواجه می‌شویم چه چیزی می‌تواند ما را برای ادامهٔ کار به شوق آورد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

همچون کشاورزانِ اسرائیل باستان،‏ مسیحیان امروز نیز بذر حقایق ملکوت را با سخاوت می‌افشانند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶،‏ ۲۷]‏

شاهدان یَهُوَه در سطحی جهانی به ۳۴۰ زبان در حال نشر و توزیع شمار کثیری نشریات مبتنی بر کتاب مقدس می‌باشند