امید به رستاخیز به ما نیرو می‌دهد

‏«همه چیز را زیان کردم.‏ .‏ .‏ .‏ تا [عیسی مسیح] را و قوّت قیامت وی را .‏ .‏ .‏ بشناسم.‏»—‏فیلپّیان ۳:‏۸-‏۱۰‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ سالها پیش یکی از روحانیان رستاخیز را چگونه تشریح کرد؟‏ ب)‏ رستاخیز چگونه خواهد بود؟‏

در اوایل دههٔ ۱۸۹۰ بعضی از مطبوعات،‏ موعظهٔ بسیار منحصربفرد روحانیی اهل نیویورک آمریکا را به چاپ رسانیدند.‏ طبق اظهارات وی رستاخیز عبارت است از گردآمدن و احیای دوبارهٔ تمامی احشا و استخوانهای انسانهایی که جان خود را در آتش‌سوزی،‏ تصادف،‏ یا در حملهٔ جانوری درنده از دست داده چه بسا به خاک مبدل شده‌اند.‏ به عقیدهٔ این واعظ روزی خواهد آمد که در تمام ۲۴ ساعت آن آسمان از دستها،‏ پاها،‏ انگشتها،‏ استخوانها،‏ زردپی‌ها،‏ و پوستهای میلیاردها انسان تیره و تار گردد.‏ این اعضا در هوا به سوی بدنی که بدان تعلق دارند در حرکت خواهند بود.‏ پس از تکمیل کالبد جسمی،‏ روح فرد از بهشت یا دوزخ نزول می‌کند و آن کالبد بی‌جان را رستاخیز می‌دهد.‏

^۲ اینکه تصور کنیم رستاخیز باید حتماً از طریق تجدید اتمهای بدن سابق فرد صورت گیرد امری کاملاً غیرمنطقی است،‏ و در خصوص نزول روح به بدن باید گفت هنگام مرگ روحی از بدن خارج نمی‌شود و به بقای خود ادامه نمی‌دهد.‏ (‏ جامعه ۹:‏۵،‏ ۱۰؛‏ حِزْقِیال ۱۸:‏۴‏)‏ یَهُوَه،‏ خدای رستاخیز،‏ نیاز ندارد که همان اتمهای بدن سابق فرد را بیابد و به هم وصل کند.‏ او می‌تواند فرد را با بدنی کاملاً جدید رستاخیز دهد.‏ یَهُوَه به پسر خود عیسی مسیح این قدرت را داده است که مردگان را رستاخیز داده،‏ به آنان توانایی زندگی ابدی عطا نماید.‏ (‏ یوحنّا ۵:‏۲۵‏)‏ عیسی گفت:‏ «من قیامت و حیات هستم.‏ هر که به من ایمان آورد،‏ اگر مرده باشد،‏ زنده گردد.‏» (‏ یوحنّا ۱۱:‏۲۵،‏ ۲۶‏)‏ حقیقتاً چه وعدهٔ تسلی‌بخش و دلگرم‌کننده‌ای!‏ این وعده به ما شاهدان یَهُوَه قدرت می‌دهد تا در سختیها طاقت بیاوریم و در حفظ وفاداری‌مان،‏ از مرگ هراسی نداشته باشیم.‏

۳.‏ چرا پولس ملزم به دفاع از رستاخیز شد؟‏

^۳ رستاخیز به هیچ وجه با عقیدهٔ بقای روح که افلاطون فیلسوف یونانی از آن دفاع می‌کرد هماهنگ نیست.‏ به همین سبب،‏ هنگامی که پولس رسول به یونانیان سرشناس آریوپاغ اَطینا به طور ضمنی به عیسی و رستاخیز او به دست خدا  اشاره کرد،‏ همینکه «ذکر قیامت مردگان شنیدند،‏ بعضی استهزا نمودند.‏» (‏ اعمال ۱۷:‏۲۹-‏۳۴‏)‏ در آن زمان،‏ بسیاری از کسانی که عیسای رستاخیزیافته را دیده بودند هنوز زنده بودند و با وجود استهزاها همچنان در مورد رستاخیز عیسی شهادت می‌دادند.‏ اما در میان معلمان جماعت قُرِنْتُس معلمان کاذبی نیز وجود داشتند که رستاخیز را تکذیب می‌کردند.‏ لذا،‏ پولس در باب پانزده رسالهٔ اول خود به قُرِنتیان از این امید مسیحیان قاطعانه دفاع کرد.‏ بررسی دقیق استدلالهای پولس بی‌تردید مدرکی است بر قطعیت رستاخیز.‏

گواهی محکم بر رستاخیز عیسی

۴.‏ پولس در خصوص رستاخیز عیسی به کدام شاهدان عینی اشاره کرد؟‏

^۴ توجه کن پولس دفاع از عقیدهٔ رستاخیز را چگونه آغاز کرد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۱-‏۱۱‏)‏ مسیحیان قُرِنتُس می‌بایست کلام بشارت را محکم نگاه می‌داشتند،‏ در غیر این صورت ایمانشان به کل عبث می‌بود.‏ مسیح در راه گناه انسانها مرد،‏ مدفون شد،‏ و سپس رستاخیز یافت و به کیفا (‏ پِطْرُس)‏،‏ «و بعد از آن به آن دوازده» ظاهر شد.‏ (‏ یوحنّا ۲۰:‏۱۹-‏۲۳‏)‏ حدود پانصد نفر دیگر نیز او را دیدند و این احتمالاً همان وقتی بود که امر فرمود:‏ ‹بروید و شاگرد سازید.‏› (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ پس از آن یعقوب نیز مانند رسولان او را دید.‏ (‏ اعمال ۱:‏۶-‏۱۱‏)‏ نزدیک دمشق،‏ عیسی بر سَوْلُسْ ظاهر شد ‹همچون طفلی که پیش از وقت بدنیا آمده باشد.‏› (‏ ترجمهٔ تفسیری ‏)‏ بدین مفهوم که گویی پیش از وقت به حیات روحی رستاخیز یافته باشد.‏ (‏ اعمال ۹:‏۱-‏۹‏)‏ قُرِنتیان به موعظهٔ پولس گوش فرا دادند،‏ بشارت را پذیرفتند و ایمان آوردند.‏

۵.‏ نحوهٔ استدلال پولس در اول قُرِنتیان ۱۵:‏۱۲-‏۱۹ به چه ترتیب است؟‏

^۵ به نحوهٔ استدلال پولس توجه کن.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۱۲-‏۱۹‏)‏ از آنجایی که برای رستاخیز مسیح شاهدان عینی وجود داشت،‏ آیا کسی می‌توانست منکر رستاخیز شود؟‏ پولس استدلال کرد که اگر عیسی از مردگان برنخاسته است،‏ موعظهٔ ما و ایمان ما باطل است،‏ و دروغگویانی هستیم که بر ضد خدا به رستاخیز مسیح شهادت می‌دهیم.‏ چنانچه مردگان رستاخیز نیابند ‹ما تاکنون در گناهان خود هستیم› و آنانی که در مسیح خوابیده‌اند دیگر نابود شده‌اند.‏ به علاوه،‏ «اگر فقط در این جهان در مسیح امیدواریم،‏ از جمیع مردم بدبخت‌تریم.‏»‏

۶.‏ الف)‏ پولس در تأیید رستاخیز عیسی چه گفت؟‏ ب)‏ «دشمن آخر» چیست و چگونه از میان خواهد رفت؟‏

^۶ پولس رستاخیز عیسی را تأیید کرد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۰-‏۲۸‏)‏ از آنجایی که مسیح «نوبر» رستاخیز یافتگان شد،‏ پس مردگان دیگر نیز می‌باید رستاخیز یابند.‏ و چنانکه از نافرمانی یک انسان یعنی آدم همه می‌میرند،‏ از یک انسان یعنی عیسی نیز همه رستاخیز می‌یابند.‏ هر که از آنِ او باشد در هنگام حضور او رستاخیز می‌یابد.‏ مسیح «تمام ریاست و تمام قدرت و قوّت را» که بر ضد حق حاکمیت و فرامین خدا در مقام پادشاه می‌باشد «نابود خواهد گردانید» تا وقتی که یَهُوَه خدا تمام دشمنان مسیح را زیر پایهای او بنهد.‏ حتی «دشمن آخر،‏» یعنی مرگِ موروثی از آدم از طریق قربانی مسیح از میان خواهد رفت.‏ آنگاه مسیح ملکوت را به خدا و پدر خود می‌سپارد،‏ و خود را مطیع خدا ‹که همه چیز را مطیع وی گردانید می‌نماید،‏ تا آنکه خدا کلّ در کلّ باشد.‏›‏

تعمید برای مردگان؟‏

۷.‏ چه کسانی «برای مردگان تعمید می‌یابند،‏» مفهوم این تعمید چیست؟‏

^۷ پولس برای مخالفان رستاخیز این سؤال را مطرح کرد:‏ «آنانی که برای مردگان تعمید می‌یابند چه کنند؟‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۹‏)‏ منظور پولس این نبود که زندگان باید به جای مردگان تعمید یابند،‏ چرا که شاگردان عیسی هر یک می‌باید شخصاً آموزش ببیند،‏ ایمان آورد،‏ و تعمید یابد.‏ (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ اعمال ۲:‏۴۱‏)‏ در واقع مسیحیان مسح‌شده «برای مردگان تعمید می‌یابند،‏» یعنی در شیوهٔ زندگیی قرار می‌گیرند که به مرگ و سپس رستاخیز می‌انجامد.‏ آغاز این نوع تعمید زمانی است که خدا با روح‌القدس خود سبب امید آسمانی در ایشان می‌گردد و پایان آن وقتی است که از طریق رستاخیز از میان مردگان برمی‌خیزند و به زندگی جاودانهٔ روحی در آسمان نائل می‌آیند.‏—‏رومیان ۶:‏۳-‏۵؛‏ ۸:‏۱۶،‏ ۱۷؛‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۱۴‏.‏

۸.‏ حتی اگر در نهایت شیطان و خادمانش باعث مرگ یکی از مسیحیان شوند چه امید قطعیی برای وی وجود دارد؟‏

^۸ چنانکه از سخنان پولس پیداست،‏ امید به رستاخیز به مسیحیان چنان قدرتی می‌بخشد که در راه موعظهٔ ملکوت تا پای جان تحمل ناملایمات را می‌نمایند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۰،‏ ۳۱‏)‏ مسیحیان می‌دانند که حتی اگر یَهُوَه اجازه دهد شیطان یا خادمانش موجب مرگ ایشان گردند،‏  دوباره رستاخیز خواهد یافت.‏ تنها خدا قدرت دارد فرد را به جهنم که مظهر نابودی ابدیست بیندازد.‏—‏لوقا ۱۲:‏۵‏.‏

نیاز به هشیار بودن

۹.‏ چنانچه بخواهیم امید به رستاخیز در زندگی حافظ و نگهدار ما باشد،‏ از چه چیزی باید برحذر باشیم؟‏

^۹ امید به رستاخیز حافظ و نگهدار پولس بود.‏ در خلال اقامتش در شهر اَفَسُس احتمال می‌رود که او را نیز در میدان نمایش در مقابل حیوانات وحشی قرار داده باشند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۲‏)‏ در این صورت،‏ بدون شک پولس همچون دانیال از چنگال شیران جان بدر برده است.‏ (‏ دانیال ۶:‏۱۷-‏۲۳؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۳۲،‏ ۳۳‏)‏ امید پولس به رستاخیز مانع می‌شد که نگرشی همچون مرتدان روزگار اِشَعْیا داشته باشد که می‌گفتند:‏ «بخوریم و بنوشیم زیرا که فردا می‌میریم.‏» (‏ اِشَعْیا ۲۲:‏۱۳‏)‏ چنانچه ما نیز بخواهیم امید به رستاخیز نیرویی اینچنین در ما ایجاد کند،‏ باید از افرادی که چنین روحیهٔ ناسالمی دارند برحذر باشیم.‏ پولس به ما هشدار داد:‏ «فریفته مشوید معاشرات بد،‏ اخلاق حسنه را فاسد می‌سازد.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳‏)‏ البته این اصل در بسیاری موارد دیگر نیز به کار می‌آید.‏

۱۰.‏ چه چیزی امید ما را به رستاخیز همواره زنده نگاه خواهد داشت؟‏

^۱۰ پولس به آنانی که با نگاه تردید به موضوع رستاخیز می‌نگریستند گفت:‏ «برای عدالت بیدار شده،‏ گناه مکنید زیرا بعضی معرفت خدا را ندارند.‏ برای انفعال شما می‌گویم.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۴‏)‏ در این «زمان آخر» ضرورت ایجاب می‌کند که در مورد خدا و مسیح معرفت دقیق کسب نماییم.‏ (‏ دانیال ۱۲:‏۴؛‏ یوحنّا ۱۷:‏۳‏)‏ همین نوع معرفت است که امید ما را به رستاخیز زنده نگاه خواهد داشت.‏

رستاخیز با چه بدنی؟‏

۱۱.‏ پولس رستاخیز مسیحیان مسح‌شده را به چه چیز تشبیه کرد؟‏

^۱۱ پولس سپس به سؤالاتی که احتمالاً مخالفان پیش می‌کشیدند پاسخ گفت.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۵-‏۴۱‏)‏ ایشان برای آنکه شک و دودلی در دیگران ایجاد کنند شاید سؤالاتی از این قبیل مطرح می‌کردند:‏ «مردگان چگونه برمی‌خیزند و به کدام بدن می‌آیند؟‏» پولس نشان داد که دانه برای آنکه به جوانه مبدل شود باید در خاک بمیرد.‏ به همین شکل مسیحیان مولود از روح نیز باید نخست بمیرند.‏ گیاهی که از دانه برمی‌خیزد شکل و فرمی متفاوت دارد،‏ به همین صورت بدن رستاخیزیافته مسیحیان مسح‌شده نیز متفاوت از بدن جسمانی ایشان است.‏ اگر چه هر دو بدن از لحاظ الگوی شخصیتی مشابهند،‏ آنچه برمی‌خیزد مخلوقی متفاوت و با بدنی روحی است و قادر به سکونت در آسمان می‌باشد.‏ و طبعاً آنانی که بر زمین رستاخیز می‌یابند بدنی جسمانی خواهند داشت.‏

۱۲.‏ منظور پولس از «جسمهای آسمانی» و «جسمهای زمینی» چه بود؟‏

^۱۲ پولس تشریح کرد که گوشت انسان با حیوان فرق دارد و اینکه حتی گوشت بدن حیوانات با هم تفاوت دارد.‏ (‏ پیدایش ۱:‏۲۰-‏۲۵‏)‏ «جسمهای آسمانیِ» مخلوقات روحی از لحاظ شأن با «جسمهای زمینی» متفاوت است.‏ حتی خورشید،‏ ماه،‏ و ستارگان در شأن و مرتبه با هم تفاوت دارند.‏ لازم به ذکر است که شأن مسح‌شدگان رستاخیزیافته بسیار والاست.‏

۱۳.‏ بر طبق اول قُرِنتیان ۱۵:‏۴۲-‏۴۴ چه چیزی کاشته می‌شود و چه چیزی بر می‌خیزد؟‏

^۱۳ پولس پس از ذکر تفاوتها چنین ادامه داد:‏ «به همین نهج است نیز قیامت مردگان.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۴۲-‏۴۴‏)‏ و گفت:‏ «در فساد کاشته می‌شود،‏ و در بی‌فسادی برمی‌خیزد.‏» احتمالاً پولس در اینجا مسح‌شدگان را یک گروه در نظر گرفته است که هنگام مرگ در فساد کاشته می‌شود،‏ و در بی‌فسادی،‏ یعنی عاری از هر گونه گناه برمی‌خیزد.‏ از طرف دنیا خوار و ذلیل محسوب می‌شود،‏ اما به حیات آسمانی نائل آمده،‏ با مسیح در شکوه و جلال ظاهر می‌شود.‏ (‏ اعمال ۵:‏۴۱؛‏ کُولُسیان ۳:‏۴‏)‏ بذر «جسم نفسانی» هنگام مرگ در زمین کاشته می‌شود،‏ و به صورت «جسم روحانی» برمی‌خیزد.‏ اگر چنین رستاخیزی برای مسیحیان مولود از روح ممکن است،‏ تصور رستاخیز انسانها بر روی زمین چندان دشوار نمی‌نماید.‏

۱۴.‏ پولس به چه تفاوتهایی میان مسیح و آدم اشاره کرد؟‏

^۱۴ پولس در ادامهٔ سخنان خود تفاوت میان مسیح و آدم را تشریح کرد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۴۵-‏۴۹‏)‏ آدم،‏ انسان اول،‏ «نَفْس زنده شد.‏» (‏ پیدایش ۲:‏۷‏)‏ عیسی،‏ آدم آخر،‏ «روح حیات‌بخش شد.‏» او در درجهٔ نخست جان خود را برای پیروان مسح‌شده‌اش فدا کرد.‏ (‏ مَرقُس ۱۰:‏۴۵‏)‏ این مسح‌شدگان وقتی به صورت انسان هستند ‹صورت خاکی دارند،‏› اما پس از رستاخیزشان همچون آدم آخر می‌گردند.‏ البته،‏ فدیهٔ عیسی  شامل حال تمام انسانهای فرمانبردار خواهد گردید،‏ منجمله آنانی که بر روی زمین رستاخیز می‌یابند.‏—‏۱یوحنّا ۲:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱۵.‏ چرا مسح‌شدگان با بدن جسمانی رستاخیز نمی‌یابند،‏ و در زمان حضور عیسی به چه نحوی رستاخیز می‌یابند؟‏

^۱۵ هنگامی که مسیحیان مسح‌شده فوت می‌کنند،‏ با گوشت و خون رستاخیز نمی‌یابند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۰-‏۵۳‏)‏ چرا که گوشت و خون فاسدشدنی است و نمی‌تواند وارث بی‌فسادی و ملکوت آسمانی گردد.‏ نکتهٔ دیگر آنکه برخی از مسح‌شدگان زمان زیادی در مرگ نخواهند خفت.‏ چنانچه آنان در هنگام حضور عیسی با وفاداری دورهٔ زمینی خود را به پایان رسانند،‏ «در لحظه‌ای،‏ در طرفة‌العینی» متبدّل می‌گردند.‏ آنان در کسری از ثانیه در بی‌فسادی و جلال به زندگی روحی رستاخیز می‌یابند.‏ بدینگونه است که سرانجام «عروس» آسمانیِ مسیح با عدد ۰۰۰‏,‏۱۴۴ مسح‌شده تکمیل می‌گردد.‏—‏مکاشفه ۱۴:‏۱؛‏ ۱۹:‏۷-‏۹؛‏ ۲۱:‏۹؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۴:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

پیروزی بر مرگ!‏

۱۶.‏ بر طبق گفته‌های پولس و انبیای باستان بر سر مرگی که از آدم گناهکار به ارث برده‌ایم چه خواهد آمد؟‏

^۱۶ پولس پیروزمندانه اعلام کرد که موت تا به ابد به کام نیستی بلعیده خواهد شد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۴-‏۵۷‏)‏ زمانی که فاسد و فناپذیر،‏ بی‌فسادی و فناناپذیری بر تن کند،‏ این کلام که «مرگ در ظفر بلعیده شده است» و تا ابدالآباد نابود خواهد شد به حقیقت خواهد پیوست.‏ «ای موت نیش تو کجا است و ای گور ظفر تو کجا؟‏» (‏ اِشَعْیا ۲۵:‏۸؛‏ هوشَع ۱۳:‏۱۴‏)‏ نیشی که سبب مرگ می‌شود گناه است،‏ و شریعت است که قوّت گناه را آشکار می‌کند و معلوم می‌سازد که گناه قدرت و اختیار دارد فرد را به مرگ محکوم کند.‏ لیکن به شکرانهٔ قربانی و رستاخیز عیسی،‏ مرگی که از طریق آدم گناهکار به ما به ارث رسیده است اینچنین مظفر نخواهد ماند.‏—‏رومیان ۵:‏۱۲؛‏ ۶:‏۲۳‏.‏

۱۷.‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸ چه مفهومی برای ما دارد؟‏

^۱۷ پولس گفت:‏ «بنابراین ای برادران حبیب من پایدار و بی‌تشویش شده،‏ پیوسته در عمل خداوند بیفزایید،‏ چون می‌دانید که زحمت شما در خداوند باطل نیست.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸‏)‏ در این ایام آخر این سخنان،‏ هم در مورد باقی‌ماندهٔ مسح‌شدگان صادق است،‏ و هم در مورد «گوسفندان دیگر.‏» (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶‏)‏ هیچیک از زحمات این مسیحیان در خدمت موعظهٔ ملکوت باطل نخواهد بود،‏ زیرا حتی اگر با مرگ مواجه شوند از آن رستاخیز خواهند یافت.‏ باشد که ما خادمان یَهُوَه پیوسته به خدمتمان به سرور بیفزاییم تا آن زمان که بتوانیم فریاد شادی برآورده بگوییم:‏ ‹ای گور ظفر تو کجاست؟‏›‏

تحقق امید به رستاخیز!‏

۱۸.‏ نیرویی که امید به رستاخیز در پولس ایجاد نمود تا چه حد بود؟‏

^۱۸ سخنان پولس در باب پانزدهم رسالهٔ اول قُرِنتیان حکایت از نیرو و قدرت عظیمی دارد که امید به رستاخیز در وی ایجاد کرده بود.‏ پولس اطمینان کامل داشت که عیسی از میان مردگان برخاسته است و دیگران نیز از چنگال مرگ رهایی خواهند یافت.‏ آیا اعتقاد تو نیز به رستاخیز به همین استواری است؟‏ پولس تمام منافع خودخواهانه را پوچ و بی‌ارزش می‌شمرد،‏ ‹و همه چیز را به سبب فضیلت معرفت خداوند خود مسیح عیسی زیان می‌دانست.‏› وی حاضر بود جان خود را همچون مسیح بدهد و «به قیامتِ از مردگان» برسد.‏ این نخستین قیامتِ از میان مردگان،‏ همچنین «قیامت اول» نام دارد و ۰۰۰‏,‏۱۴۴ پیرو مسح‌شدهٔ مسیح از این طریق رستاخیز می‌یابند.‏ ایشان به حیات آسمانی رستاخیز می‌یابند،‏ و «سایر مردگان» بر روی زمین رستاخیز پیدا می‌کنند.‏—‏فیلپّیان ۳:‏۸-‏۱۱؛‏ مکاشفه ۷:‏۴؛‏ ۲۰:‏۵،‏ ۶‏.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ چه شخصیتهایی از کتاب مقدس رستاخیز خواهند یافت؟‏ ب)‏ تو مشتاق دیدن رستاخیز چه کسانی هستی؟‏

 ^۱۹ مسح‌شدگانی که تا به انتها وفادار باقی ماندند اکنون به رستاخیزی پرجلال نائل آمده‌اند.‏ (‏ رومیان ۸:‏۱۸؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۴:‏۱۵-‏۱۸؛‏ مکاشفه ۲:‏۱۰‏)‏ نجات‌یافتگان از «عذاب سخت» نیز شاهد تحقق رستاخیز بر روی زمین خواهند بود،‏ و خواهند دید که چگونه ‹ دریا مردگانی را که در آن بودند باز می‌دهد؛‏ و موت و عالم اموات مردگانی را که در آنها بودند باز می‌دهند.‏› (‏ مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۳،‏ ۱۴؛‏ ۲۰:‏۱۳‏)‏ ایّوب که داغ مرگ هفت پسر و سه دخترش را بر سینه داشت در میان کسانی خواهد بود که بر روی زمین رستاخیز می‌یابد.‏ شادی روزی را تصور کن که به همهٔ آن مردان و زنان خوشامد بگوییم —‏ و چقدر خود ایشان از اینکه هفت برادر و سه خواهر زیبای دیگر به خانواده‌شان افزوده شده است خوشحال خواهند شد!‏—‏ایّوب ۱:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۸،‏ ۱۹؛‏ ۴۲:‏۱۲-‏۱۵‏.‏

^۲۰ تصور کن ابراهیم،‏ سارَه،‏ اسحاق،‏ و رِفقَه و بسیاری مردان و زنان و «جمیع انبیا» به حیات بر روی زمین رستاخیز یابند؛‏ چه برکت عظیمی!‏ (‏ لوقا ۱۳:‏۲۸‏)‏ در میان آن انبیا دانیال را خواهی دید،‏ که خدا به او وعده داد در ملکوت مسیحایی رستاخیز خواهد یافت.‏ دانیال غریب به ۲۵۰۰ سال است که در دل خاک آرمیده،‏ و با قدرت رستاخیز بزودی ‹ در نصیب خود قایم خواهد شد› و از جمله کسانی خواهد بود که «بر تمامیِ جهان سروران» می‌باشند.‏ (‏ دانیال ۱۲:‏۱۳؛‏ مزمور ۴۵:‏۱۶‏)‏ شور و هیجان روزی را تصور کن که نه تنها به این ایمانداران بلکه به پدر،‏ مادر،‏ پسر،‏ دختر،‏ و عزیزان دیگرت که اکنون در چنگال مرگ،‏ دشمن بشر،‏ می‌باشند خیر مقدم می‌گویی!‏

۲۱.‏ چرا برای نیکی کردن به دیگران نباید فرصت را از دست بدهیم؟‏

^۲۱ شماری از دوستان و عزیزانمان سالیان سال به خدا خدمت کرده‌اند و اکنون سالخورده و ضعیف شده‌اند.‏ شاید برای ایشان رسیدگی به امور روزمرهٔ زندگی دشوار و توانفرسا باشد.‏ چقدر خوب است که اکنون هر آنچه از دستمان برمی‌آید برای ایشان انجام دهیم!‏ بدین ترتیب وقتی به نحوی مرگ ایشان را به کام خود گیرد افسوس موقعیتهای از دست رفته را نخواهیم خورد.‏ (‏ جامعه ۹:‏۱۱؛‏ ۱۲:‏۱-‏۷؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۳،‏ ۸‏)‏ باید به یاد داشته باشیم که اعمال خیر ما به جمیع مردمان،‏ در هر سن و موقعیتی که هستند،‏ هیچگاه از حافظهٔ یَهُوَه پاک نمی‌شود.‏ پولس گفت:‏ «بقدری که فرصت داریم با جمیع مردم احسان بنماییم،‏ علی‌الخصوص با اهل بیت ایمان.‏»—‏غَلاطیان ۶:‏۱۰؛‏ عبرانیان ۶:‏۱۰‏.‏

۲۲.‏ تا زمانی که رستاخیز صورت نپذیرفته است باید مصمم به انجام چه کاری باشیم؟‏

^۲۲ یَهُوَه «پدر رحمتها و خدای جمیع تسلیّات است.‏» (‏ ۲قُرِنتیان ۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ کلام او نه تنها به ما تسلی می‌دهد،‏ بلکه ما را قدرت می‌بخشد تا از طریق امید به رستاخیز دیگران را نیز تسلی دهیم.‏ پس تا آن روز که شاهد تحقق رستاخیز مردگان بر روی زمین خواهیم بود،‏ بجاست که همچون پولس ایمانی راسخ به رستاخیز در خود ایجاد کنیم.‏ باشد که خصوصاً عیسی را سرمشق خود سازیم.‏ عیسی ایمان داشت که یَهُوَه قادر است او را رستاخیز دهد،‏ و تحقق آن را نیز به چشم دید.‏ بزودی تمام کسانی که در قبور می‌باشند ندای مسیح را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد.‏ چقدر این موضوع می‌تواند مایهٔ تسلی و شادی‌مان باشد!‏ اما بالاتر از همه اینکه باید از یَهُوَه سپاسگزار باشیم که از طریق عیسی مسیح پیروزی بر مرگ را میسر ساخت!‏

پاسخ تو چیست؟‏

‏• پولس در خصوص رستاخیز عیسی صحبت از چه شاهدان عینیی کرد؟‏

‏• ‏«دشمن آخر» چیست و چه بر سر آن خواهد آمد؟‏

‏• در مورد مسح‌شدگان چه چیزی کاشته می‌شود و چه چیزی برمی‌خیزد؟‏

‏• تو مشتاق دیدن رستاخیز کدامیک از شخصیتهای کتاب مقدس بر روی زمین هستی؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۳]‏

پولس رسول از رستاخیز قویاً دفاع کرد

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

حقیقتاً که چقدر رستاخیز ایّوب،‏ خانوادهٔ او،‏ و بسیاری دیگر باید مایهٔ شادی و خوشحالی باشد!‏