یادآوریهای یَهُوَه را بی‌نهایت دوست بدار
یادآوریهای یَهُوَه را بی‌نهایت دوست بدار
«جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنها را بی‌نهایت دوست می‌دارم.»—مزمور ۱۱۹:۱۶۷.
۱. در کدام بخش از کتاب مقدس مرتباً به یادآوریها و شهادات یَهُوَه اشاره شده است؟
یَهُوَه خوشی و سعادت ما را می‌خواهد، سعادتی که معلول اطاعت از اوامر و سلوک نمودن در شریعت اوست. او به همین منظور اوامر خود را مرتباً به صورت شهاداتی به ما یادآوری می‌کند. در کتاب مقدس بویژه در مزمور ۱۱۹ که احتمالاً به دست حِزْقیا، ولیعهد جوان یهودا، نوشته شده است اینگونه یادآوریها بسیار به چشم می‌خورد. این سروده‌های زیبا با این کلام آغاز می‌شوند: «خوشا به حال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند. خوشا به حال آنانی که شهادات او را حفظ می‌کنند و به تمامیِ دل او را می‌طلبند.»—مزمور ۱۱۹:۱، ۲.
۲. چگونه می‌توان با کمک یادآوریهای الهی به سعادت دست یافت؟
۲ برای آنکه ‹ در شریعت خداوند سلوک› نموده، آن را طریق زندگی خود سازیم می‌باید معرفت دقیق کسب کنیم. اما به دلیل ناکاملی نیل به این هدف تنها از طریق یادآوریهای مکرر یَهُوَه میسر است. واژه عبریی که در کتاب مقدس فارسی «شهادات» ترجمه شده به معنی عباراتی است که بر اصول الهی گواهی و شهادت می‌دهد. یَهُوَه از طریق این شهادات قوانین، احکام، اوامر، و فرایض خود را به ما یادآوری می‌کند. ( متّیٰ ۱۰:۱۸-۲۰) آری، سعادت ما تنها در گرو نگاه داشتن این شهادات و یادآوریهاست. این کار روحانیت ما را از افتادن در گرداب مصیبت محفوظ می‌دارد و مانع بسیاری از ناراحتیها می‌شود.
پیروی از یادآوریهای یَهُوَه
۳. بر اساس مزمور ۱۱۹:۶۰، ۶۱ از چه چیزی اطمینان خاطر داریم؟
۳ شهادات و یادآوریهای یَهُوَه در چشم مزمورنویس بسیار پرارج بودند. وی نوشت: «شتابیدم و درنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم. ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.» ( مزمور ۱۱۹:۶۰، ۶۱) ما مسیحیان نیز اطمینان خاطر داریم که پدر آسمانی قادر است ریسمانهای دشمنان را از دست و پای ما پاره کند، و همین به ما قوت قلب می‌دهد تا در مقابل آزارها و اذیتها زانوی تسلیم خم نکنیم. یَهُوَه بموقع موانع را از سر راه ما بر می‌دارد تا بتوانیم با فراغ خاطر در کار موعظه ملکوت به پیش برویم.—مَرقُس ۱۳:۱۰.
۴. نسبت به یادآوریهای یَهُوَه چه نظری باید داشته باشیم؟
۴ گاه یَهُوَه از طریق یادآوریهای خود ما را اصلاح می‌کند. امید است که همواره قدر اینگونه یادآوریها را بدانیم. مزمورنویس به پاس شهادات یَهُوَه در دعایی چنین سرود: «شهادات تو نیز ابتهاج من . . . بوده‌اند. . . . بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم.» ( مزمور ۱۱۹:۲۴، ۱۱۹) ما بیش از مزمورنویس به این شهادات و یادآوریها دسترسی داریم. به عنوان مثال، در نوشته‌های مقدس یونانی چند صد نقل‌قول از متون مقدس عبری وجود دارد که نه تنها تعالیم یَهُوَه به امت تحت عهد شریعت را به یاد ما می‌آورد، بلکه ما را از مقاصد یَهُوَه در خصوص جماعت مسیحی نیز آگاه می‌سازد. چقدر باید سپاسگزار باشیم که یَهُوَه هر گاه مصلحت بیند قوانین خود را به ما یادآوری می‌کند! پیروی از یادآوریهای یَهُوَه و به اصطلاح ‹چسپیدن به شهادات› او باعث می‌شود از چیزهایی که ما را به وسوسهٔ گناه می‌کشد و موجبات ناخوشنودی آفریدگار و از دست دادن شادی‌مان را فراهم می‌آورد پرهیز کنیم.—مزمور ۱۱۹:۳۱.
۵. چگونه می‌توانیم یادآوریهای یَهُوَه را بی‌نهایت دوست بداریم؟
۵ اما تا چه حد باید یادآوریهای یَهُوَه را دوست بداریم؟ مزمورنویس گفت: «جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنها را بی‌نهایت دوست می‌دارم.» ( مزمور ۱۱۹:۱۶۷) ما هم می‌توانیم مانند مزمورنویس شهادات و یادآوریهای یَهُوَه را «بی‌نهایت» دوست بداریم، چنانچه به آنها به چشم کلام دلگرم‌کنندهٔ پدری بامحبت که به ما مهر می‌ورزد نگاه کنیم. ( ۱پِطْرُس ۵:۶، ۷) ما محتاج یادآوریهای او هستیم، و هر چه بیشتر به فواید آن پی می‌بریم علاقه‌مان به آنها بیشتر می‌شود.
لزوم یادآوریهای یَهُوَه
۶. یکی از دلایل مهم نیاز ما به یادآوریهای یَهُوَه چیست، و چگونه می‌توانیم آنها را روشن و واضح در خاطر نگهداریم؟
۶ یکی از دلایل مهم نیاز ما به یادآوریهای یَهُوَه فرّار بودن حافظه‌مان است. «دایرة‌المعارف کتاب جهان» ( انگل.) در این مورد می‌گوید: «عموماً گذشت زمان موجب محو شدن خاطرات می‌گردد. . . . بی‌شک برای شما نیز بارها پیش آمده است که نام یا کلمه‌ای را نوک زبان دارید ولی نمی‌توانید به خاطر آورید. . . . این فراموشی موقت را که بسیار بروز می‌کند، ‹ناتوانی در بازیابی اطلاعات› نامیده‌اند. دانشمندان آن را به جستجو کردن شیئی در اتاقی به هم ریخته تشبیه کرده‌اند. . . . روشی مؤثر برای به خاطر آوردن مطلب آن است که آن را هنگامی که تصور می‌کنیم کاملاً می‌دانیم مطالعه کنیم.» تداوم و تکرار در مطالعه باعث می‌شود فرامین یَهُوَه همواره در خاطرمان روشن و واضح بماند، تا با اطاعت از آنها فایدهٔ بسیار ببریم.
۷. چرا اکنون بیش از هر زمان دیگری به یادآوریهای یَهُوَه نیاز داریم؟
۷ اکنون که شرارت به بالاترین حد خود رسیده است نیاز به یادآوریهای یَهُوَه بیش از هر دورهٔ دیگری در تاریخ دیده می‌شود. یادآوریهای یَهُوَه ما را فهیم و هوشیار می‌سازد تا پا در تله‌های این دنیای شریر نگذاریم. مزمورنویس گفت: «از جمیع معلمان خود فهیم‌تر شدم زیرا که شهادات تو تفکّر من است. از مشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم. پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم.» ( مزمور ۱۱۹:۹۹-۱۰۱) با رعایت یادآوریهای یَهُوَه پایهای خود را «از راه بد» نگاه خواهیم داشت، و در زمرهٔ توده‌های مردمی نخواهیم بود که «در عقل خود تاریک هستند و از حیات خدا محروم.»—اَفَسُسیان ۴:۱۷-۱۹.
۸. چگونه می‌توانیم تقویت شده، در عرصهٔ آزمایشاتِ ایمان پیروز گردیم؟
۸ آنچه بر ضرورت یادآوریهای یَهُوَه می‌افزاید این است که ما در «زمان آخر» به سر می‌بریم. نگاه داشتن یادآوریهای الهی ما را تقویت می‌کند تا از بوتهٔ آزمایشات پیروزمند بیرون آییم. ( دانیال ۱۲:۴) به علاوه، بدون این یادآوریها به ‹شنوندگانی فراموشکار› مبدل خواهیم شد. ( یعقوب ۱:۲۵) مطالعهٔ مستمر نشریاتی که «غلام امین و دانا» تهیه و تدوین می‌نماید به ما کمک می‌کند تا بتوانیم در عرصهٔ آزمایشاتِ سختِ ایمان پیروز و سر بلند گردیم. ( متّیٰ ۲۴:۴۵-۴۷) مطالعهٔ این نشریات، هم به طور شخصی و هم در جماعت، به ما کمک می‌کند تا در موقعیتهای دشوار راهی را برگزینیم که باعث خوشنودی یَهُوَه گردد.
نقش حیاتی جلسات
۹. «عطایای انسانی» چه کسانی هستند، و چگونه به هم‌ایمانان خود کمک می‌کنند؟
۹ در جماعت مسیحی برادران مجرّبی برای آموزش منصوب شده‌اند تا اوامر و فرامین الهی را که نیاز مبرم به آنها داریم به ما یادآوری کنند. پولس رسول نوشت: «چون [عیسی] به اعلیٰ‌علیّیّن صعود نمود، اسیری را به اسیری برد و بخششها [«عطایای انسانی،» د ج ] به مردم داد.» سپس در ادامه گفت: «[مسیح] بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا و بعضی مبشّرین و بعضی شبانان و معلّمان را، برای تکمیل مقدّسین، برای کار خدمت، برای بنای جسد مسیح.» ( اَفَسُسیان ۴:۸، ۱۱، ۱۲) چقدر باید سپاسگزار باشیم که در جلسات مسیحی این برادران مجرّب فرامین یَهُوَه را به ما یادآور می‌شوند!
۱۰. نکتهٔ اصلی در عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵ چیست؟
۱۰ سپاس و قدردانی از تدارکات الهی ما را بر آن می‌دارد تا در هر پنج جلسهٔ هفتگی شرکت کنیم. پولس با تأکید بر لزوم گردهماییهای مرتب مسیحی گفت: «ملاحظهٔ یکدیگر را بنماییم تا به محبت و اعمال نیکو ترغیب نماییم. و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است، بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینید که آن روز نزدیک می‌شود.»—عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵.
۱۱. چگونه از هر یک از جلسات فایده می‌بریم؟
۱۱ آیا به تمام فواید جلسات مسیحی واقفی؟ از طریق مطالعهٔ هفتگی برج دیده‌بانی ایمان ما قوی می‌گردد، یاد می‌گیریم چگونه یادآوریهای یَهُوَه را به جا آوریم، و تقویت می‌شویم تا در برابر «روح جهان» مقاومت کنیم. ( ۱قُرِنتیان ۲:۱۲؛ اعمال ۱۵:۳۱) در جلسهٔ سخنرانی عمومی، سخنران کلام خدا و «کلمات حیات جاودانی» عیسی مسیح را به ما آموزش می‌دهد. ( یوحنّا ۶:۶۸؛ ۷:۴۶؛ متّیٰ ۵:۱–۷:۲۹) مدرسهٔ خدمت تئوکراتیک مهارت ما را در تعلیم افزایش می‌دهد. جلسهٔ خدمت در کیفیت سخن گفتن و ارائهٔ مطلب بسیار مؤثر است؛ بویژه در جنبه‌های مختلف موعظه همچون موعظهٔ خانه به خانه، بازدیدها، و مطالعهٔ خانگی کتاب مقدس. در جلسهٔ مطالعهٔ کتاب جماعت به دلیل کوچک بودن گروه امکان بیشتری برای جواب دادن به سؤالات می‌یابیم، جوابهایی که خود شامل یادآوریهای الهی هستند.
۱۲، ۱۳. شاهدان یَهُوَه در یکی از کشورهای آسیایی چگونه نشان دادند که بر لزوم جلسات مسیحی واقفند؟
۱۲ حضور مرتب در جلسات جماعت باعث می‌شود احکام الهی مرتباً به ما یادآوری شود تا روحانیت ما در مواجهه با مشکلاتی همچون جنگ، رکود اقتصادی، و غیره تضعیف نگردد. در یکی از کشورهای آسیایی حدود هفتاد شاهد یَهُوَه از خانه‌های خود آواره و مجبور به زندگی در جنگل شدند. ایشان با توجه به اهمیت فوق‌العادهٔ جلسات تصمیم گرفتند آن را به طور منظم برگزار کنند. به شهر جنگ‌زدهٔ خود بازگشتند، آنچه از سالن ملکوت باقی مانده بود با خود به جنگل بردند و در آنجا آن را از نو بنا کردند.
۱۳ در بخش دیگری از همان کشور نیز شاهدان یَهُوَه با وجود سالها جنگ هنوز غیورانه به خدمت مشغولند. یکی از پیران مسیحی در جواب این سؤال که چه چیزی برادران را متحد می‌ساخت گفت: «طی آن ۱۹ سال، حتی یک جلسه را هم لغو نکردیم. البته گاهی به دلیل بمبارانها یا مشکلات دیگر بعضی از برادران و خواهران نمی‌توانستند به جلسه بیایند، با این حال جلسات همیشه برگزار می‌شد.» این برادران و خواهران عزیز بخوبی بر لزوم ‹با هم آمدن در جماعت› واقف بودند.
۱۴. از حنّای سالمند چه درسی می‌آموزیم؟
۱۴ حنّا بیوه‌زن ۸۴ ساله‌ای بود که هرگز «از هیکل جدا نمی‌شد» و در نتیجه هنگامی که عیسای نوزاد را به معبد آوردند در آنجا حضور داشت. ( لوقا ۲:۳۶-۳۸) آیا تو هم مصمم هستی که در تمام جلسات حضور داشته باشی؟ آیا نهایت سعی خود را می‌کنی تا در تمام بخشهای برنامهٔ مجمعها و کنگره‌ها شرکت کنی؟ فواید روحانیی که از برکت این گردهماییها عاید ما می‌شود گواه آشکار این حقیقت است که یَهُوَه به امت خود توجه بسیار دارد. ( اِشَعْیا ۴۰:۱۱) با حضور در این جلسات روحیه‌ای شاد می‌یابیم و ثابت می‌کنیم که قدر شهادات و یادآوریهای یَهُوَه را می‌دانیم.—نَحَمِیا ۸:۵-۸، ۱۲.
یادآوریهای یَهُوَه ما را از دنیا جدا می‌سازد
۱۵، ۱۶. نگاه داشتن یادآوریهای یَهُوَه چه تأثیری بر اخلاق ما دارد؟
۱۵ رعایت یادآوریهای الهی به ما کمک می‌کند تا خود را از دنیا جدا سازیم. مانع می‌شود که به اعمال غیراخلاقی دست بزنیم. ( تثنیه ۵:۱۸؛ امثال ۶:۲۹-۳۵؛ عبرانیان ۱۳:۴) میل به دروغ، فریب، و یا دزدی را در ما فرو می‌نشاند. ( خروج ۲۰:۱۵، ۱۶؛ لاویان ۱۹:۱۱؛ امثال ۳۰:۷-۹؛ اَفَسُسیان ۴:۲۵، ۲۸؛ عبرانیان ۱۳:۱۸) مانع انتقامجویی، کینه‌ورزی، و بدگویی می‌شود.—لاویان ۱۹:۱۶، ۱۸؛ مزمور ۱۵:۱، ۳.
۱۶ با رعایت یادآوریهای خدا در چشمش مقدس و در خدمت به او وفادار باقی می‌مانیم. و چقدر مهم است که خود را از این دنیا جدا نگهداریم! عیسی در شبِ آخرِ زندگی زمینی خود در مورد پیروانش از یَهُوَه چنین استدعا کرد: «من کلام تو را به ایشان دادم و جهان ایشان را دشمن داشت زیرا که از جهان نیستند، همچنان که من نیز از جهان نیستم. خواهش نمی‌کنم که ایشان را از جهان ببری، بلکه تا ایشان را از شریر نگاه داری. ایشان از جهان نیستند چنانکه من از جهان نمی‌باشم. ایشان را به راستی خود تقدیس نما. کلام تو راستی است.» ( یوحنّا ۱۷:۱۴-۱۷) باشد که همچنان کلام خدا را که ما را برای خدمت مقدسمان از دنیا جدا می‌سازد گرامی بداریم.
۱۷. نادیده انگاشتن یادآوریهای یَهُوَه چه زیانی به همراه دارد، و برای اجتناب از آن چه باید کرد؟
۱۷ ما خادمان یَهُوَه می‌خواهیم برای خدمت به او مقبول باقی بمانیم. چنانچه یادآوریهای او را نادیده انگاریم، روح دنیا از طریق گفتار، نشریات، و تفریحاتی که ارائه می‌دهد ما را مغلوب خواهد ساخت. کدام یک از ما می‌خواهد همچون اشخاصِ طمّاع، لاف‌زن، متکبّر، ناسپاس، نادرست، بی‌مروّت، تندمزاج، و مغرور که عشرت را بیشتر از خدا دوست می‌دارند، بیگانه از خدا باشد. ( ۲تیموتاؤس ۳:۱-۵) از آنجایی که ما در آخرین روزهای این دنیای پرشرارت به سر می‌بریم، بجاست مرتباً دعا کرده، از خدا بخواهیم که به ما قوّت اطاعت از اوامرش را بدهد تا ‹مطابق کلامش› زندگی نماییم.—مزمور ۱۱۹:۹.
۱۸. نگاه داشتن یادآوریهای یَهُوَه میل به انجام چه اعمالی را در ما به وجود می‌آورد؟
۱۸ یادآوریهای یَهُوَه فقط نهی از اعمال ناشایست نیست. او همچنین با یادآوریهای خود در ما میل به انجام اعمال نیک و پسندیده را به وجود می‌آورد. ما را بر آن می‌دارد که به او توکل کنیم و به تمامی دل، جان، فکر و قوّت خود محبت نماییم. ( تثنیه ۶:۵؛ مزمور ۴:۵؛ امثال ۳:۵، ۶؛ متّیٰ ۲۲:۳۷؛ مَرقُس ۱۲:۳۰) ما را برمی‌انگیزد تا به همنوع خود محبت نشان دهیم. ( لاویان ۱۹:۱۸؛ متّیٰ ۲۲:۳۹) ما می‌توانیم بویژه محبتمان به یَهُوَه و انسانها را با انجام اوامر الهی و رساندن پیام زندگی‌بخش «معرفت خدا» به دیگران نشان دهیم.—امثال ۲:۱-۵.
نگاه داشتن یادآوریهای یَهُوَه زندگی‌بخش است!
۱۹. چگونه می‌توانیم به دیگران ثابت کنیم که یادآوریهای یَهُوَه قابل اجرا و مفید می‌باشد؟
۱۹ چنانچه در زندگی مطابق یادآوریهای یَهُوَه عمل نماییم و دیگران را نیز به این کار تشویق کنیم خویشتن و شنوندگان خویش را نجات خواهیم داد. ( ۱تیموتاؤس ۴:۱۶) چگونه می‌توانیم به دیگران ثابت کنیم که یادآوریها و شهادات یَهُوَه قابل اجرا و مفید می‌باشند؟ چنانچه خودمان مطابق آنها زندگی کنیم، آنان که «برای حیات ابدی مستعد می‌باشند» بوضوح خواهند دید که سلوک نمودن در طریق الهی نیکوترین شیوهٔ زندگی است. ( اعمال ۱۳:۴۸، د ج ) آنان همچنین متوجه خواهند شد که ‹خدا در میان ماست› و در پرستش یَهُوَه سلطان تعالی به ما ملحق خواهند گردید.—۱قُرِنتیان ۱۴:۲۴، ۲۵.
۲۰، ۲۱. یادآوریهای الهی و روح‌القدس ما را قادر به انجام چه کاری می‌کنند؟
۲۰ چنانچه به نحوی پی‌گیر کلام خدا را مطالعه کنیم، مطابق آن زندگی نماییم، و از تدارکات الهی کمال استفاده را بنماییم طعم شیرین یادآوریهای یَهُوَه را حس کرده آن را بی‌نهایت دوست خواهیم داشت. عمل نمودن به اوامر الهی باعث می‌شود تا «انسانیّت تازه را که به صورت خدا در عدالت و قدّوسیّت حقیقی آفریده شده است» بر تن کنیم. ( اَفَسُسیان ۴:۲۰-۲۴) یَهُوَه از طریق این یادآوریها و با کمک روح‌القدس خود ما را قادر می‌سازد تا خصوصیاتی همچون محبت، خوشی، صلح، حلم، مهربانی، نیکویی، ایمان، تواضع، و پرهیزکاری را از خود نشان دهیم—خصوصیاتی کاملاً مغایر با آنچه دنیای شیطان ارائه می‌دهد! ( غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳؛ ۱یوحنّا ۵:۱۹) چقدر باید سپاسگزار باشیم که می‌توانیم اوامر یَهُوَه را از طریق مطالعهٔ شخصی، پیران منصوب، جلسات، مجامع، و کنگره‌ها فرا بگیریم و در خاطرمان روشن و زنده نگاه داریم!
۲۱ حتی هنگامی که به خاطر عدالت مورد رنج و آزار قرار می‌گیریم نگاه داشتن یادآوریهای یَهُوَه ما را قادر می‌سازد روحیهٔ خود را شاداب نگاه داریم. ( لوقا ۶:۲۲، ۲۳) آری، توکل ما به خداست تا ما را از سخت‌ترین آزمایشات سربلند بیرون آورد. این نکته بویژه اکنون که امتها «برای جنگِ آن روز عظیمِ خدای قادر مطلق» در حارمَجِدّون گردهم می‌آیند اهمیتی بسزا دارد.—مکاشفه ۱۶:۱۴-۱۶.
۲۲. در خصوص یادآوریهای یَهُوَه باید مصمم به چه کاری باشیم؟
۲۲ چنانچه بخواهیم یَهُوَه عطیهٔ حیات ابدی را که در واقع هیچ انسانی سزاوار آن نیست به ما ارزانی دارد، می‌باید شهادات و یادآوریهای او را بی‌نهایت دوست بداریم و با تمامی دل آن را نگاه داریم. باشد که روحیهٔ ما همچون روحیهٔ مزمورنویس باشد که گفت: «شهادات تو عادل است تا ابدالآباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.» ( مزمور ۱۱۹:۱۴۴) باشد که با عزمی تزلزل‌ناپذیر همچون مزمورنویس بگوییم: «[یَهُوَه] تو را خوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.» ( مزمور ۱۱۹:۱۴۶) و باشد که در کلام و در عمل نشان دهیم که یادآوریهای یَهُوَه را بی‌نهایت دوست می‌داریم.
چگونه پاسخ می‌دهی؟
• مزمورنویس چه نظری نسبت به شهادات و یادآوریهای یَهُوَه داشت؟
• چرا به یادآوریهای یَهُوَه نیاز داریم؟
• یَهُوَه چگونه از طریق جلسات مسیحی فرامین خود را یادآوری می‌کند؟
• یادآوریهای یَهُوَه چگونه ما را از دنیا جدا می‌سازد؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصاویر در صفحهٔ ۲۴، ۲۵]
آیا همچون حنّا که هرگز از معبد جدا نمی‌شد مصمم هستی در تمام جلسات شرکت کنی؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۶]
مزمور نویس شهادات یَهُوَه را بی‌نهایت دوست می‌داشت
[تصویر در صفحهٔ ۲۷]
به جا آوردن یادآوریهای خدا ما را برای خدمت به او پاک و از دنیا جدا نگاه می‌دارد