برکات ملکوت می‌تواند متعلق به شما باشد

پولس،‏ رسول مسیحی به چند زبان عمدهٔ زمان خود تسلط داشت.‏ او تحصیلاتی برابر تحصیلات دانشگاهی امروز داشت و از تمام مزایای یک شهروند رومی برخوردار بود.‏ (‏ اعمال ۲۱:‏۳۷-‏۴۰؛‏ ۲۲:‏⁠۳،‏ ۲۸‏)‏ پولس با چنین معلوماتی قادر بود به شهرت و ثروت دست یابد.‏ اما او گفت:‏ «آنچه مرا سود می‌بود،‏ آن را به خاطر مسیح زیان دانستم .‏ .‏ .‏ همه چیز را .‏ .‏ .‏ فضله شمردم تا مسیح را دریابم.‏» (‏ فیلپّیان ۳:‏⁠۷،‏ ۸‏)‏ دلیل این گفتهٔ پولس چه بود؟‏

پولس که قبلاً به نام سولس طرسوسی مشهور بود و «اهل طریقت» را شکنجه و آزار می‌کرد بعد از دیدن رؤیای عیسای رستاخیز و جلال یافته ایمان آورد.‏ (‏ اعمال ۹:‏⁠۱-‏۱۹‏)‏ این تجربه در راه دمشق بدون هیچ تردیدی به پولس ثابت کرد که عیسی همان مسیح موعود یعنی حاکم آیندهٔ ملکوت موعود می‌باشد و در زندگی پولس دگرگونی بنیادی به وجود آورد،‏ همانطور که در سخنان مؤثر او می‌توان دید.‏ به عبارت دیگر پولس چون صادق و صاف‌دل بود توبه کرد.‏ —‏ غَلاطیان ۱:‏⁠۱۳-‏۱۶‏.‏

 در کتاب مقدس فعل «توبه» غالباً ترجمهٔ واژهٔ یونانی است که معنی تحت‌اللفظی آن «بعد از آن دانستن» که متضاد با «از پیش دانستن» می‌باشد.‏ بنابراین توبه کردن به مفهوم تغییر دادن طرز فکر،‏ رفتار و هدف شخصی و یا به عبارت دیگر ترک شیوه‌های نامطلوب گذشته می‌باشد.‏ (‏ اعمال ۳:‏⁠۱۹؛‏ مکاشفه ۲:‏۵‏)‏ به عنوان مثال پولس اجازه نداد که آن واقعهٔ مهم در راه دمشق در نظر او صرفاً یک تجربهٔ عاطفی و یا روحانی باقی بماند.‏ برای او واقعهٔ مذکور روشنگر این حقیقت بود که زندگی سابقش که در بی‌خبری از مسیح سپری می‌شد،‏ پوچ بود.‏ علاوه بر این او پی‌برد که اگر بخواهد از معرفت نویافتهٔ خود در مورد مسیح فایده ببرد می‌بایست زندگی خود را تغییر دهد.‏ —‏ رومیان ۲:‏۴؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۴‏.‏

تغییری که برکات به همراه می‌آورد

پولس یکی از اعضای فرقهٔ فریسی بود و آگاهی قبلی او از خدا بیشتر بر مبنای تعالیم آن فرقه بود.‏ اکثر عقاید آنها بر مبنای فلسفه و سُنَن بشری بود.‏ تعصب مذهبی پولس موجب شده بود که غیرت و تلاش او به بیراهِ رود.‏ اگر چه گمان می‌کرد که مشغول خدمت به خدا است اما در حقیقت بر ضد او می‌جنگید.‏ —‏ فیلپّیان ۳:‏⁠۵،‏ ۶‏.‏

بعد از دریافت معرفت دقیق در بارهٔ مسیح و نقش او در مقصود خدا پولس بر سر دو راهی قرار گرفت.‏ یا می‌توانست فریسی باقی مانده،‏ مقام و اعتبار خود را همچنان حفظ کند و یا مسیر زندگی خویش را تغییر دهد و هر آنچه لازمهٔ رضایت خدا است انجام دهد.‏ خوشبختانه پولس راه درست را انتخاب کرد چون گفت:‏ «از انجیل مسیح عار ندارم چونکه قوّت خداست،‏ برای نجات هر کس که ایمان آورد،‏ اوّل یهود و پس یونانی.‏» (‏ رومیان ۱:‏⁠۱۶‏)‏ او به یک موعظه‌گر غیور بشارت در بارهٔ مسیح و ملکوت مبدل شد.‏

سالها بعد پولس به هم‌ایمانان مسیحی خود گفت:‏ «گمان نمی‌برم که من بدست آورده‌ام؛‏ لیکن یک چیز می‌کنم که آنچه در عقب است فراموش کرده و به سوی آنچه در پیش است،‏ خویشتن را کشیده،‏ در پی مقصد می‌کوشم بجهت انعام دعوت بلند خدا که در مسیح عیسی است.‏» (‏ فیلپّیان ۳:‏⁠۱۳،‏ ۱۴‏)‏ پولس از بشارت بهره‌مند شد چون حاضر شد آنچه را باعث دوری او از خدا می‌شد رها کند و از صمیم قلب اهدافی را دنبال کند که مطابق مقصود خدا است.‏

شما چه راهی را انتخاب خواهید کرد؟‏

شاید شما به تازگی بشارت ملکوت را شنیده باشید.‏ آیا امید زندگی جاودانی در یک بهشت کامل در نظر شما جالب توجه نیست؟‏ تعجبی نیست اگر چنین باشد،‏ زیرا در همهٔ ما از بدو تولد آرزوی برخورداری از زندگیِ همراه با صلح و امنیت نهفته است.‏ کتاب مقدس می‌گوید که خدا «ابدیّت» را در دلهای ما نهاده است.‏ (‏ جامعه ۳:‏⁠۱۱‏)‏ بنابراین طبیعی است که به امید زمانی باشیم که انسانها تا ابد در آرامش و صلح زندگی کنند.‏ بشارت ملکوت بیانگر چنین امیدی است.‏

ولی برای آنکه این امید به واقعیت بپیوندد شما باید تحقیق کرده دریابید که بشارت چیست.‏ پولس رسول چنین تذکر داد:‏ «دریافت کنید که ارادهٔ نیکوی پسندیدهٔ کامل خدا چیست.‏» (‏ رومیان ۱۲:‏۲‏)‏ بنابراین شما نیز مانند پولس بعد از کسب و ادراک معرفت می‌توانید راه خود را انتخاب کنید.‏

از طرفی دیگر ممکن است شما یک سری اعتقاداتی در مورد آیندهٔ خود داشته باشید.‏ به خاطر دارید که سوْلُس قبل از اینکه به عنوان پولس رسول شناخته شود عقاید خود را در مورد ارادهٔ خدا داشت.‏ به جای اینکه منتظر وحی معجزه‌آسایی از طرف خدا باشیم بهتر نیست که به مسئله با دیدی واقع‌بینانه بنگریم.‏ از خود سؤال کنید آیا من واقعاً به خواست خدا در مورد بشر و زمین واقفم؟‏ چه مدرکی می‌توانم برای اثبات اعتقاداتم ارائه دهم؟‏ آیا مدرک من می‌تواند در مقابل استدلالهای کتاب مقدس پایداری کند؟‏ اگر اعتقادات مذهبی خود را بدین طریق مورد تحقیق قرار دهید چیزی از دست نخواهید داد.‏ در حقیقت کتاب مقدس شما را تشویق می‌کند که «همه چیز را تحقیق کنید،‏ و به آنچه نیکو است متمسّک باشید.‏»  ‏(‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏⁠۲۱‏)‏ در اصل رضایت خدا است که واقعاً اهمیت دارد —‏ یوحنّا ۱۷:‏۳؛‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏⁠۳،‏ ۴‏.‏

پیشوایان مذهبی ممکن است به ما وعدهٔ آینده جاویدان دهند.‏ ولی اگر آن وعده مطابق با تعالیم کتاب مقدس نباشد نمی‌تواند ما را یاری کند تا از برکات ملکوت خدا بهره‌مند شویم.‏ عیسی در موعظه مشهور بالای کوه خود شدیداً اخطار کرد:‏ «نه هر که مرا ‹خداوند،‏ خداوند› گوید داخل ملکوت آسمان گردد،‏ بلکه آنکه ارادهٔ پدر مرا که در آسمان است به جا آورد.‏» —‏ متّیٰ ۷:‏⁠۲۱‏.‏

توجه کنید عیسی تأکید کرد که ضابطهٔ به دست آوردن ملکوت خدا در به جا آوردن ارادهٔ پدر او می‌باشد.‏ به عبارتی دیگر،‏ ممکن است کسی ظاهری خداشناس داشته باشد اما این دلیل بر آن نیست که لزوماً خدا از او رضایت دارد.‏ عیسی حتی در ادامه گفت:‏ «بسا در آن روز مرا خواهند گفت:‏ ‹خداوندا،‏ خداوندا،‏ آیا به نام تو نبوّت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟‏› آنگاه به ایشان صریحاً خواهم گفت که ‹هرگز شما را نشناختم!‏ ای بدکاران از من دور شوید!‏› » (‏ متّیٰ ۷:‏⁠۲۲،‏ ۲۳‏)‏ بوضوح می‌توان دید که نکتهٔ مهم آن است که مفهوم حقیقی بشارت ملکوت را درک کنیم و سپس مطابق آن عمل کنیم.‏ —‏ متّیٰ ۷:‏⁠۲۴،‏ ۲۵‏.‏

کمک وجود دارد

بیشتر از ۱۰۰ سال می‌باشد که شاهدان یَهُوَه بشارت ملکوت خدا را موعظه می‌کنند.‏ آنها در سرتاسر دنیا به وسیلهٔ نشریات و گفتگو با مردم به آنان کمک می‌کنند تا درک کنند ملکوت چیست،‏ چه برکاتی به همراه می‌آورد و چه باید کرد تا به این برکات دست یافت.‏

ما شما را تشویق می‌کنیم تا در مقابل پیامی که شاهدان یَهُوَه موعظه می‌کنند واکنش مثبت نشان دهید.‏ با پذیرش و عمل کردن به بشارت نه تنها در حال حاضر بلکه در زمان حکمرانی ملکوت خدا در سرتاسر زمین نیز می‌توانید به برکات عظیمی دست یابید.‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۸‏.‏

حال زمان عمل است زیرا برکات ملکوت خدا نزدیک است!‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۷]‏

شاهدان یَهُوَه به وسیلهٔ نشریات و گفتگو با مردم بشارت ملکوت خدا را موعظه می‌کنند